SAN SALVATORGEMEENSCHAP zaterdag 15 december 2018
THEMA: Je doet het niet alleen
Voorganger Wilton Desmense Lector Ria van Luijk Begeleiding Maria Werner op dwarsfluit
OPENINGSLIED: Een huis te hoog en te donker
WELKOM
Van harte welkom in deze viering. Morgen is Gepke Kerssen de voorganger met hetzelfde thema, maar een andere invulling. De advent is over de helft: overal zien we al kerstbomen, de kerststal wacht, zich van kwaad noch goed bewust.
Ik wens ons een goed samenzijn toe. Beginnen we met een ogenblik stilte en daarna een gebed.
GEBED
We staken de eerste kaars aan op deze krans, omdat we ons willen voorbereiden op Kerstmis en denken aan de vernieuwende boodschap, die toen werd gebracht.
We ontstaken de tweede kaars van deze krans, omdat we bij dat licht de moed willen zoeken op weg te gaan naar het onbekende en een licht willen zijn voor de mensen rondom ons.
We maken nu de derde kaars aan, omdat we elkaar willen bemoedigen de duisternis achter ons te laten en samen te werken aan een goede wereld voor iedereen.
ONTSTEKEN DERDE ADVENTSKAARS
De derde kaars mag branden; weer wint het licht terrein. / Je ziet: straks zal de duisternis voorgoed verdwenen zijn. / Een groene krans, vier kaarsen, want Kerstmis komt in zicht. / Het wordt steeds minder donker, dus zie je steeds meer licht.
ACCL.: God verscholen in den hoge, breng uw mensen samen en kom!
INLEIDING OP LEZINGEN
De eerste lezing, uit het Oude Testament, komt van de profeet Sefanja en is ongeveer zes eeuwen voor de geboorte van Jezus geschreven. Sefanja presenteert een profetie over Jeruzalem: de stad en allen, die God eerbiedigen, zullen verlost worden van hun vijanden.
In de tweede lezing horen we het verhaal van het bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth en haar lofprijzing van God, haar Magnificat.
1e LEZING: Sefanja 3, 14-20
De Heer zegt:
Juich van vreugde, inwoners van Sion! Laat horen dat jullie blij zijn, mensen van Jeruzalem! Heel Israël moet juichen! De Heer zal jullie niet langer straffen. Hij jaagt jullie vijanden weg. Jullie hoeven nergens meer bang voor te zijn. De Heer is de koning van Israël, Hij is bij jullie. Iedereen zal tegen jullie zeggen dat je niet bang hoeft te zijn en geen angst hoeft te voelen. De Heer, jullie God, zal bij jullie zijn. Hij is machtig, Hij zal jullie bevrijden. Hij houdt van jullie en zal jullie vergeven. Hij zal blij zijn over jullie, en juichen van vreugde.
De Heer zegt tegen zijn volk: “Sommigen van jullie hebben veel verdriet. Want zij leven ver weg, en ze kunnen niet naar de tempel komen om feest te vieren. Dat is verschrikkelijk voor Jeruzalem. Maar Ik zal die mensen terugbrengen! En Ik zal de volken straffen die hen gevangen houden. Ik zal iedereen terughalen, ook de allerzwaksten van hen. Nu heeft niemand respect voor hen. Maar dan zal de hele wereld weten wie ze zijn. In die tijd breng Ik hen allemaal hierheen terug. Alle volken op aarde zullen dat weten. En jullie zullen zien dat het weer goed met jullie gaat. Daar zal Ik voor zorgen.” Dat is wat de Heer gezegd heeft.
LIED: Van grond en vuur zult Gij ons maken
2e LEZING: Lucas 1, 39-56
Maria ging snel op reis. Ze ging naar het bergland van Judea, naar de stad waar Zacharias en Elisabeth woonden. Ze ging hun huis binnen en groette Elisabeth. Toen Elisabeth de stem van Maria hoorde, trappelde het kind in haar buik. Elisabeth werd vervuld van de heilige Geest en zij riep naar Maria:
“Jij bent gezegend, meer dan alle andere vrouwen! En ook het kind dat je krijgt, zal gezegend zijn!”
Elisabeth zei verder: “De moeder van de Heer is bij mij op bezoek. Wat een eer! Toen ik je stem hoorde, voelde ik het kind in mijn buik: het trappelde van vreugde. Jij bent gezegend, Maria. Want jij geloofde dat God zou doen wat de engel je vertelde.
Toen zei Maria: “Ik ben God oneindig dankbaar. Ik zing het uit voor Hem, Hij is mijn redder. Hij koos mij uit, mij, een heel gewoon meisje. Nu zal iedereen over mij zeggen: “Zij is gezegend.” Want God, die machtig is en zijn naam is heilig, heeft mij iets geweldigs gedaan. Aan mensen die naar Hem luisteren, geeft Hij zijn liefde, nu en altijd. God heeft zijn kracht laten zien: trotse mensen jaagt Hij weg en koningen pakt Hij hun macht af. Maar gewone mensen maakt Hij belangrijk. Wie honger heeft, overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. God is zijn liefde voor Israël niet vergeten; daarom helpt Hij zijn volk. Dat had Hij al beloofd aan onze voorouders, aan Abraham en aan iedereen die na hem zou komen.”
Maria bleef drie maanden bij Elisabeth. Daarna ging ze terug naar huis.
LIED: Magnificat
OVERWEGING
Je doet het niet alleen. Ik las op de website van een middelbare school:
Hier sta je zelf aan het roer, maar je doet het niet alleen. Er loopt altijd een docent rond, die je kan helpen met vragen, werken en leren. De docenten en je mentor nemen de tijd om één op één met jou te bespreken, waar je mee bezig bent of waar je mee zit. (website van Onderweg, Nijmegen)
Dat is een boodschap aan kinderen die de basisschool achter zich gaan laten. Ze gaan een meestal kleine, veilige en overzichtelijke gemeenschap verlaten. Wat zal de nieuwe school hun brengen? In ieder geval een nieuwe wereld, voor korte tijd, want het went o zo snel, wanneer je jong bent en verder uit wilt groeien om voor vol te worden aangezien. Dat doe je niet alleen, dat klopt wel. Sta je zelf ook aan het roer? Nou, ik denk dat het daar dringen is geblazen, want er wordt flink wat afgeroerd.
Onze eerste lezing: Iedereen zal tegen jullie zeggen dat je niet bang hoeft te zijn en geen angst hoeft te voelen. Jullie leraar zal bij jullie zijn. Hij is machtig, Hij zal jullie bevrijden. Hij houdt van jullie en zal jullie vergeven. Hij zal blij zijn over jullie, en juichen van vreugde.
Je hoeft niet bang te zijn: maar je bent het misschien wel. De leraar zal bij jullie zijn: maar hij heeft slechts één paar ogen, en soms knijpt hij ‘n oogje dicht. Zal hij jullie vergeven? Hij heeft toch ook zijn tien geboden en zijn leerlingen moeten er zich bewust van zijn dat hij “Schuld en boete”, ook wel als “Misdaad en straf” vertaald hoog in het vaandel heeft staan.
“Sommigen van jullie hebben veel verdriet. Want zij leven ver weg, en ze kunnen niet naar de tempel komen om feest te vieren. Dat is verschrikkelijk. Maar Ik zal die mensen terugbrengen ook de allerzwaksten van hen voor wie niemand respect heeft. Dan zal de héle wereld weten wie ze zijn. Daar zal Ik voor zorgen.” Dat is wat de Heer gezegd heeft.
Deze boodschap was hoopgevend, maar één ding stond er niet duidelijk in:
Ik doe het niet alleen: jullie moeten ook aan de bak. Je zult er de hulp bij krijgen van een nieuwe, goede boodschap, die Evangelie genoemd zal worden. Nog even geduld: hij is in aantocht, advent. Blijf niet staren op wat vroeger was: verlaat de stromen van Babylon, hang de harpen aan de wilgen, steek de handen uit de mouwen en ga op weg, niet naar paleizen, maar naar een stal!
Uit de tweede lezing: Want God, die machtig is en zijn naam is heilig, geeft zijn liefde, nu en altijd. Gewone mensen maakt Hij belangrijk. Wie honger heeft, overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. God helpt zijn volk. Dat had Hij al beloofd aan onze voorouders, aan Abraham en aan iedereen die na hem zou komen.”
Je doet het niet alleen. Althans: je hoeft het niet alleen te doen. Eigenlijk kun je dat ook niet, in een wereld met zo veel mensen om je heen. Eigenlijk mag je dat zelfs ook niet!
De derde kaars brandt. Hoop! In een lied van Blöf wordt die zo verwoord:
Wachten tot de zon opkomt
is een manier om altijd weer het licht te zien
en de nacht weer te vergeten.
Staren naar de horizon
heeft iets van niet meer kijken,
van steeds weer verder reiken
naar wat jij eerst niet kon.
Het wordt beter,
met elkaar wordt het beter
en we weten dat morgen vlakbij is
en zo weer voorbij is.
We zijn groter,
bij elkaar zijn we groter;
dus we proosten op dagen
vol zonlicht, dat ieder gewicht dragen kan.
Laat mijn hand niet,
laat mijn hand niet gaan:
je hoeft dit niet alleen te doen!
Laat mijn hand niet,
laat mijn hand niet gaan.
(Blöf, Beter)
En in het Evangelie klinkt dit geluid:
Toen zei Maria: “Ik ben God oneindig dankbaar. Ik zing het uit voor Hem, Hij is mijn redder. Hij koos mij uit, mij, een heel gewoon meisje. Nu zal iedereen over mij zeggen: “Zij is gezegend.” Want God, die machtig is en zijn naam is heilig, heeft mij iets geweldigs gedaan.
Gave van God, daar moeten wij het mee doen.
LIED: Er is een roos ontsprongen (mel. Vermulst)
VOORBEDEN
Laat komen het licht van Kerstmis,
laat het komen waar duisternis heerst.
Moge het schijnen voor de armen in de wereld,
voor allen die slachtoffer zijn van de macht der machtigen;
voor hen, die aan de kost proberen te komen
op de vuilnisbelten van de grote steden.
Moge het kind in de stal ook aan hen Gods licht brengen.
ACCL.: Ik ben op weg naar een stal
Moge het licht van Kerstmis schijnen
voor de armen in onze eigen samenleving vol welvaart;
voor de velen die onder de armoedegrens leven,
voor hen die niet rond kunnen komen van hun uitkering,
voor allen die geen raad weten met onze bureaucratie.
Moge hij die komt als een kind voor hen Gods licht tevoorschijn brengen.
ACCL.
Moge het licht van barmhartigheid schijnen,
door allen die zich bekommeren om de zwakken in de maatschappij,
door hen die bereid zijn te delen met de armen,
die tijd en aandacht geven aan medemensen in nood.
Moge de geest van Kerstmis ook door hen Gods licht nabij brengen.
ACCL.
Wij bidden voor de intenties in ons intentieboek en voor de intenties die leven in onze harten, voor al degenen met wie wij vol warmte het kerstfeest hebben gevierd, maar die wij nu moeten missen.
ACCL.
TAFELGEBED In de geest van jouw liefde …
accl. Alle mensen samen (3x) en Geef mij je hand
ONZE VADER
VREDESWENS
Tastend in ‘t duister gaan wij naar het licht,
op weg naar de stal waar deze wereld wordt verwacht en waarvan de vrede uitstraalt, die we elkaar toewensen.
VREDESLIED: Zonder naam en zonder woorden (3e couplet)
COMMUNIE
God van licht, wijs ons de weg, geef ons antwoord op de vraag wat we moeten doen om uw koninkrijk op aarde mede gestalte te geven. Moge ons samenzijn rond brood en wijn, deze tekenen, waarin Jezus zijn verbondenheid met U en met ons beleefd heeft, ook ons de kracht schenken om onze saamhorigheid steeds duidelijker gestalte te geven in ons dagelijks bestaan, vandaag en alle dagen. Amen
COMMUNIELIED: Tastend in ‘t duister
(nieuw lied: melodie Wiegenlied van von Weber)
Tastend in’t duister gaan wij naar het licht.
Langzaam maar zeker komt een Betlehem in zicht.
Daar hopen wij straks een heiland tee zien,
in armoe verscholen, maar vermoedbaar misschien.
Koning in lompen en eng’lengeduld.
Wat brengt de toekomst, nog in nevelen gehuld?
Kind van de mensheid dat een doornenkroon draagt.
Mens zijn is leven dat iets goddelijks vraagt.
Ga met ons mee, geef jouw hand en geloof,
wij, vol vertrouwen, voor jouw woorden niet doof.
En als de twijfel de ogen verzwakt,
wijs dan de stal waar deze wereld wordt verwacht.
GEBED
Zien in geloof
is verder kijken dan de buitenkant.
Is kansen zien in wie kansloos is.
Is in een schuldig mens een stukje onschuld zien.
Zien in geloof is kijken met ogen
vol hoop en verwachting.
Is de morgen zien als het nog nacht is.
Is in een kind in een stal een koning zien.
Zien in geloof is oog hebben
voor wat verborgen is.
Is vrede zien in oorlogstijd.
Is in een medemens iets van God zien.
GOED OM TE WETEN
SLOTGEDACHTE
Ik hoop op een wereld
waarin mensen accepteren
dat iedereen anders is
en zijn eigen kwaliteiten heeft,
maar ik verwacht
dat die houding niet zomaar vanzelf komt.
Ik hoop op een wereld
zonder oorlog en geweld,
zonder ruzie en pijn,
zonder pesterijen en gesar,
maar ik verwacht dat ik zelf
dan niet rustig kan afwachten.
Ik hoop op een wereld
waarin niemand honger heeft
en iedereen genoeg verdient
om van te leven,
maar ik verwacht dat dat alleen lukt
als iedereen meewerkt.
WEGZENDING EN ZEGEN
In de geest van deze viering gaan wij vanhier.
Wij bidden bemoediging mee te krijgen van elkaar
en van de woorden die wij hier hoorden.
Mogen die ons inspireren, in de naam van Die wij noemen: vader, zoon en heilige geest. Amen.
SLOTLIED: Nu daagt het in het oosten