Trouw en vertrouwen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
DATUM  9 augustus 2020 |
Odette Debets, Loek Mostertman, Hans Waegemakers en Corrie Dansen
Techniek: Hans Waegemakers

Deze viering is te volgen via You Tube
Link YouTube kanaal https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ

Trouw en vertrouwen
Welkom
Welkom allemaal bij deze viering over trouw en vertrouwen. Welkom waar en wanneer je ook deelneemt aan deze viering; op zondagmorgen half 11, op woensdagochtend vroeg of een keer ’s avonds, vlak voordat je gaat slapen. Met ons vieren hebben we deze viering voorbereid, ons gebogen over wat de teksten uit de Bijbel ons vandaag de dag zeggen, wat ze voor ons kunnen betekenen in ons leven van alledag.
Laten we nu eerst licht ontsteken en ons toekeren naar de stilte.

Kaars aansteken. Stilte

Gebed  
Goede God, bron van liefde en levenskracht, mogen wij ook vandaag weten dat je bij ons bent en ons draagt, mogen wij jouw trouw ervaren en beseffen dat je ons niet loslaat.

Bij u is de bron van het leven
en in uw licht zien wij het licht

Inleiding op de lezingen
Vandaag luisteren we naar een verhaal over Jona en God en over Jezus en zijn leerlingen, met een hoofdrol voor Petrus. Beiden dreigen ten onder te gaan. Jona die op de vlucht voor zijn levensopdracht van de wal in het schip van het schip in zee belandt en Petrus die twijfelt aan zichzelf en zijn roeping. De verhalen vertellen over de storm en worsteling waar wij mensen in terecht kunnen komen, en hoe God en Jezus daar op reageren. Odette en Loek lezen ons voor uit de Schrift.

Eerste lezing Jona 2, 2-11 (Bijbel in gewone taal )
De Heer stuurde een grote vis om Jona op te eten.
Drie dagen en drie nachten zat Jona in de buik van de vis.
Daar bad hij tot de Heer, zijn God.
Dit is het gebed van Jona:

‘Toen ik bang was, riep ik naar u, Heer.
Van u kreeg ik antwoord. Ik was bijna dood.
Ik schreeuwde om hulp. U hebt mij gehoord.

U gooide mij midden in de diepe zee. Het water was overal.
Hoge golven rolden over me heen.
En ik dacht: U stuurt mij weg,
nooit meer zal ik uw heilige tempel zien.

Het water sloeg over mijn hoofd.
De zee was overal om me heen.
Mijn hoofd zat vast in waterplanten.
Ik ging naar de diepte, waar de bergen beginnen.
Ik leek voor altijd gevangen in het land van de dood.
Maar u, Heer, trok mij levend uit het graf.

8 Toen het einde van mijn leven kwam,
dacht ik weer aan u, Heer.
Ik bad tot u, in uw heilige tempel hoorde u mij.

Veel mensen dienen waardeloze goden.
Ze verlaten de God die helpen kan. Maar ik niet!
Ik zal u met offers danken en een lied voor u zingen.
Alles wat ik beloof zal ik doen.
Want alleen u, Heer, brengt redding!’

11 Toen gaf de Heer opdracht aan de vis
om Jona uit te spugen op het land.

Psalm 16
God bewaar mij als ik mijn toevlucht bij U zoek.
Die ik mijn Heer noem, staat mij voor ogen.
Ik wankel niet, zijn hand houdt mij vast .

Tweede lezing Matteüs 14,22-­‐3322.
Meteen daarna gelastte hij de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant, hij zou ook komen nadat hij de mensen had weggestuurd. 23.Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. 24.De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd. 25.Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe, lopend over het meer. 26. Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst. 27.Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’ 28.Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’ 29. Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. 30.Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’ 31.Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ 32.Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen. 33.In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!

Acclamatie: Wat eeuwen her begonnen is
                                                                                                                                           Overweging
De verhalen die we net hoorden zijn reddingsverhalen. Redding uit angst, chaos, paniek, leegte, geen grond onder de voeten hebben. God, die erop uit is Nineve te redden, die Jona niet loslaat, bij hem blijft hoe halsstarrig Jona ook weigert te doen waartoe hij geroepen wordt. Jezus, die Petrus uitnodigt en hem opvangt op het moment dat hij ten onder dreigt te gaan.
God en Jezus zijn trouw. Beide verhalen laten zien hoe wij mensen soms worstelen met de trouw van God en van Jezus.
Hoe dat geploeter eruit kan zien, daarin verschillen de verhalen.

Ja, het zijn reddingsverhalen, en die houden een levensopdracht in. Die levensopdracht is zijn-in-relatie. Jona gaat zijn levensopdracht uit de weg en belandt daardoor in de crisis.
Hij wordt daaruit door God gered.

Jona stribbelt tegen, de opdracht die hij heeft gekregen zint hem niet, mensen een waarschuwingsboodschap brengen die hen zou kunnen redden, dat ziet hij niet zitten. Hij zit gevangen in wij-zij denken, wat maakt die God van ons zich druk over die mensen met wie wij niets hebben?
In de buik van de walvis komt hij tot inkeer en tot een ommekeer. In de duisternis en benauwenis ontdekt hij dat wij-zij denken je vastzet, jezelf ontmenselijkt. Dat zin geven aan je leven bestaat bij de gratie van ieder ander zien als een mens zoals jijzelf bent. Dat inzicht, die ervaring, geeft hem zijn leven weer terug.

Hij spreekt zijn vertrouwen uit in God, die hem uit de diepten heeft gehaald
Dat is geen vrijblijvende zaak: de vis spuugt hem uit op het strand om alsnog zijn levensopdracht, zijn leven op zich te nemen en naar Ninivé te gaan en zich verantwoordelijk te weten voor het welzijn van de inwoners van Ninivé. Om er te zijn voor hen, zoals God er is.

Impulsieve Petrus heeft het als eerste door. In die situatie van grote paniek en bedreiging herkent hij waar vandaan de redding komt. Met al zijn impulsiviteit, met zijn angsten en met zijn betrokkenheid bij Jezus heeft hij geleerd dat hij op Jezus vertrouwen kan. Toch is niets menselijks Petrus vreemd.
Zijn twijfel of gebrek aan vertrouwen brengt hem in moeilijkheden.
“Heer, red me”. Vertrouwen dat je opgevangen wordt leer je blijkbaar met vallen en opstaan. En, laat het verhaal ons zien, blijkbaar hoort dat erbij, bij ons mensen, en is het God die paraat staat om ons op te vangen.

Het zijn, in mijn ogen, niet alleen reddingsverhalen, het zijn ook verhalen over trouw en vertrouwen.
Jona en Petrus spreken hun vertrouwen uit.
Jona vertrouwt op God en Petrus vertrouwt op Jezus.
Vertrouwen betekent loslaten, jezelf geven, durven geven,
Dat doe je niet zomaar.
Dat doe je omdat je weet of hoopt dat je in het “wij” een beter, gelukkiger mens wordt: vrij, heel, in evenwicht, een mens die zich gedragen weet, niet kopje onder gaat.

In het ik-ben-er van God in het verhaal van Jona en in het ik-ben-er dat Jezus aan Petrus laat weten zit de spiegel voor onszelf. Als mensen zijn we geprogrammeerd tot wij en zij. Gelukkig hebben we het vermogen om te leren. Daartoe roepen deze verhalen ons op. In het ik-ben-er voor jou komen we zelf tot leven. In de uitnodiging aan een ander, in een open, uitnodigende houding naar de mensen om ons heen, naar de thema’s van verdeeldheid die er in onze samenleving spelen kunnen we van betekenis zijn, met vallen en opstaan leren en hopen en vertrouwen. Vertrouwen dat ieder van ons ertoe doet en dat we zelf opgevangen worden.

Dat is Gods naam: Ik ben en zo is Jezus beeld van God, omdat hij er onvoorwaardelijk is voor anderen. Dat zijn van God is geen statische toestand, maar een gebeuren. Het is groei, gezond maken, bevrijding, redding. Jona heeft Gods naam ervaren. Dan kan het niet anders dan dat hij mens wordt medemens, mens in relatie.

Petrus wil dat Jezus zich identificeert: Als jij het echt bent, zeg dan dat ik naar je toe moet komen.
Zo kent Petrus Jezus, als iemand die roept. Zo heeft hij hem leren kennen, toen hij geroepen werd aan de oever van het meer.
Niet: “Kom bij mij, dan kun je je verdere leven lekker chillen”, maar “Kom achter mij aan, wij gaan Gods naam vestigen.” En na zijn dood, in de verschijningsverhalen: “Nu zijn jullie aan de beurt. Ga en doe als ik.”

Tenslotte:
In hoeverre gaan die verhalen over Jona en Petrus of ook over mij?
Hoe staat het met mijn vertrouwen en waar is dat op gegrond?
Hoe wijd ik me aan die levensopdracht in relatie te zijn?

Voorbeden

Acclamatie: Lord I want to be a Christian in my heart
God, vol vertrouwen bidden wij om wijsheid en kracht om de inzichten opgedaan door de huidige crisis in daden om te zetten; dat wij in staat zullen zijn om minder te consumeren en beter voor de aarde te zorgen; dat wij zorg hebben voor elkaar en de wereld om ons heen.
God, vol vertrouwen bidden wij voor degenen die zich inzetten voor de eenheid van alle Christenen, wereldwijd, in Nederland en in ons eigen ’s-Hertogenbosch. Bidden wij voor de eenheid van allen die in Jezus geloven en op hem hun vertrouwen hebben gesteld: mogen  wij allemaal EEN zijn.
God, vol vertrouwen bidden wij om vergeving van het leed dat we anderen aandoen in tijden van oorlog en tegenspoed; in het bijzonder herdenken wij nu de atoombommen op Hirosjima en Nagasaki, 75 jaar geleden; dat de overlevenden en nabestaanden vrede kunnen ervaren.
God, vol vertrouwen bidden wij voor onze eigen San Salvatorgemeenschap; dat we trouw blijven aan elkaar en het vertrouwen behouden in de kracht van de gemeenschap; bidden wij in het bijzonder voor onze leden die het moeilijk hebben, eenzaam of ziek zijn en voor onze overledenen. We noemen met name Pieta Vissers – van Breemen.

Onze Vader
Onze vader die in de hemel zijt
Uw naam worde geheiligd.
Uw rijk kome.
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schuld,
zoals wij ook aan anderen hun schuld
vergeven.
En leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.
Amen.

Zegen
Dat we tot een zegen zijn bij alles wat ons te doen staat
Dat we oog en hart hebben voor gerechtigheid
Dat liefde onze leidraad is iedere dag opnieuw.
Mogen wij zo gezegend zijn door wie wij noemen Vader/Moeder, Zoon en Goede Geest.

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl