Weekendviering 10 en 11 november 2012
40 jaar Melodiek
Thema: Een feest van herkenning
Voorgangers: Marcel van der Maeden en leden van Melodiek
Muzikale ondersteuning: Melodiek
Openingslied: Een wereld vol mensen
Begroeting en welkom
Wat fijn dat u gekomen bent om samen met ons het feest van Melodiek te vieren. Melodiek bestaat 40 jaar. Als koor vieren we dat het liefst zingend samen met u.
Een feest van herkenning is het thema van deze viering. We grijpen terug naar een aantal oude bekenden, maar zullen zeker niet in nostalgie blijven hangen. Zingen is voor ons gemeenschap en vandaag zullen we als koor voorgaan in deze viering. We hopen dat u uit volle borst met ons mee zult zingen.
Bij het begin van deze viering willen wij ook 5 speciale kaarsjes ontsteken voor mensen die wij in het bijzonder gedenken. De eerste twee kaarsjes zijn voor Mw. Veenker-Rolfs en Leo Timmermans, die onlangs zijn overleden en die wij in onze geloofsgemeenschap gaan missen. En we steken 3 lichtjes aan voor mensen die bij Melodiek hoorden, maar door de dood van ons zijn heen gegaan . . . Dat is een kaarsje voor Ineke van der Sanden en een voor Joke Westerbeek en een voor Nico van Steen. Dat wij hen nooit vergeten, kracht putten uit wat zij voor ons hebben betekend en dat zij zo voor goed in onze harten en in ons midden mogen blijven en mogen zijn opgenomen, goede God, in jouw oneindige genade.
Openingsgebed
Jij die ons kent bij onze naam, die ons ziet staan,
en ons verbindt.
Wees hier aanwezig door de oude verhalen,
door het lied van ons hart en door de geest die in ons leeft.
Geef ons uitzicht en toekomst in dit uur van samen-zijn,
van breken en delen.
Dat we jou en elkaar daarin mogen herkennen.
Amen
Acclamatie: Lord I want to be a Christian
Eerste lezing
Zingen is dubbel bidden is een gezegde dat aan kerkvader Augustinus wordt toegeschreven. Of hij dit nu wel of niet gezegd heeft, laten we hier in het midden. Wat vast staat is dat zingen voor Augustinus de hoogste vorm van gebed is. ‘Cantare amantis est – zingen is een zaak van minnaars‘ schrijft hij. Je kunt alleen maar zingen als je iemand lief hebt. Zingen drukt onze liefde uit en wekt te gelijker tijd liefde in ons. Zingen is een weg om verlangen aan te wakkeren. Het kan ons tot God verheffen en ons hart voor hem open stellen. Zingen kan, gelooft Augustinus, ‘het gevoel voor God ontdooien’. Zingend komen we in aanraking met de vreugde en de liefde die in ons zijn. En zo komen we ook in aanraking met God, die in ons woont en zich in ons hart als vreugde en liefde uitdrukt. Ook wie luistert naar het zingen kan door de muziek in de innerlijke ruimte komen, waarin hij thuis is en zichzelf en heel en gaaf wordt. Wie in deze innerlijke ruimte bij zichzelf is aangekomen, wie hier thuis is, voelt in zichzelf iets wat deze wereld overstijgt, wat hem midden in het gewoel van de wereld rust geeft.
Lied: Als er twee of drie in mijn naam bijeen zijn
Tweede lezing: Johannes 4 1-15
Toen Jezus hoorde dat aan de Farizeeën verteld werd dat hij meer leerlingen maakte en er ook meer doopte dan Johannes– Jezus doopte overigens niet zelf, zijn leerlingen deden dat –,verliet hij Judea en ging weer naar Galilea. Daarvoor moest hij door Samaria heen. Zo kwam hij bij de Samaritaanse stad Sichar, dicht bij het stuk grond dat Jakob aan zijn zoon Jozef gegeven had, waar de Jakobsbron is. Jezus was vermoeid van de reis en ging bij de bron zitten; het was rond het middaguur. Toen kwam er een Samaritaanse vrouw water putten. Jezus zei tegen haar: ‘Geef mij wat te drinken.’ Zijn leerlingen waren namelijk naar de stad gegaan om eten te kopen. De vrouw antwoordde: ‘Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen? Ik ben immers een Samaritaanse!’ Joden gaan namelijk niet met Samaritanen om. Jezus zei tegen haar: ‘Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven.’ ‘Maar heer,’ zei de vrouw, ‘u hebt geen emmer, en de put is diep – waar wilt u dan levend water vandaan halen? U kunt toch niet meer dan Jakob, onze voorvader? Hij heeft ons die put gegeven en er zelf nog uit gedronken, en ook zijn zonen en zijn vee.’ ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ ‘Geef mij dat water, heer,’ zei de vrouw, ‘dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten.
Acclamatie: Wie zijn leven niet wil geven
Overweging door Machteld
Melodiek viert feest, want we hebben een jubileum: we bestaan 40 jaar.Wat is dat toch met ons, dat we zo graag stil staan bij jubilea?We vieren dat we 12 en half, 25, 40 jaar of zelfs nog langer getrouwd zijn, een beetje werkgever staat stil bij jubilea en wij hebben onlangs de jubilea van onze voorgangers gevierd. Het gaat telkens om een verbintenis die langer bestaat.
Blijkbaar vinden we het belangrijk om verbonden te zijn met anderen. Verbinding is –net als veiligheid- één van de basisbehoeften van iedere mens. Vanuit evolutionair oogpunt is dat heel begrijpelijk: in je eentje zou jet niet overleven. Uitstoting zorgt voor angst. Sociaal isolement blijkt één van de factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een depressie.Ergens bij horen is belangrijk. We willen als mens allemaal gekend en herkend worden. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als wij het lied “Dan zal ik leven” zingen is er één zin die mij altijd bijzonder ontroert: “Wij zijn in bekenden veranderd” Dat is gemeenschap. Ik ken jou, jij kent mij, we horen er bij. Samen.
Bekendheid, herkenning, weten wat er komen gaat, zijn belangrijk in het dagelijks leven. We laten ons graag een keertje verrassen, maar niet te vaak: liever vallen we terug op vertrouwde gewoontes en rituelen. Het bespaart ons de moeite van elke keer een nieuwe aanpassing. Dat zouden we niet aankunnen, het vraagt te veel van onze energie en flexibiliteit.
Heeft dat misschien ook iets te maken met onze themakeuze voor deze viering? De titel voor de viering”Een feest van herkenning” ontstond eigenlijk meteen. In eerste instantie dachten we vooral aan liederen die door velen herkend zouden worden.
De Melodiekers weten zich onderling verbonden door hun liefde voor de muziek. Vaak mogen we prachtige poëtisch teksten. zingen en juist door de manier waarop ze zijn getoonzet ons nog meer raken. Muziek doet meer dan een tekst alleen, er gaat iets meetrillen van binnen, het kan sterk ontroeren. En dat is wat we telkens willen overbrengen, willen delen.
We zijn voor deze viering op zoek gegaan naar liederen die al lang op ons repertoire staan, sommige nog in gebruik, andere liederen die wat meer in de vergetelheid zijn geraakt, in de hoop dat ze door velen herkend en meegezongen kunnen worden.
Want Melodiek laat zich graag horen, het allerfijnste is al iedereen mee kan zingen.Samen zingen verbindt. Niet voor niets wordt er stevig gezongen in stadions als het een beetje wil met het voetbal en de stemming erin zit. Of denk aan alle mensen die zich op de Bossche Markt verzamelen om met z’n allen bekende nummers te zingen. En hebt u wel eens naar the Last Night of the Proms gekeken, bij de BBC?Ook dat concert staat stijf van de tradities en het geeft mij een heel speciaal gevoel als ik zie hoe al die mensen samen – in de concertzaal, maar de laatste keer ook op verschillende pleinen in het land- dezelfde hymne zingen, hand in hand. Heel indrukwekkend om te zien!
Dichter bij huis herinner ik me kippenvel toen we bij onze laatste viering in de San Salvatorkerk met z’n allen “De steppe zal bloeien” zongen. Een bomvolle kerk, en iedereen zong mee. Daar kan Melodiek in z’n eentje echt niet tegenop.
Deze onderlinge verbondenheid en bekendheid voelt goed en veilig. Maar er is ook een keerzijde:
De behoefte aan wat bekend is kan ervoor zorgen dat we éénkennig worden, niet openstaan voor nieuwe gezichten of voor nieuwe ideeën en anderen soms ongewild buitensluiten.
Onbekend maakt onbemind. We kennen het gezegde allemaal en we zien om ons heen hoe het werkt. Op kleine schaal bijvoorbeeld als een nieuwe bewoner in het verzorgingshuis op bestaande clubjes stuit die geen behoefte hebben aan aanvulling, op grotere schaal als we kijken hoe er –uit angst voor aantasting van de eigen verworvenheden en gewoontes- sprake is van een overreactie op de aanwezigheid van een relatief kleine groep moslims in ons land.
In het evangelie van vandaag hoorden we hoorden daarnet hoe verbaasd de Samaritaanse vrouw was toen Jesus háárr om drinken vroeg. Jesus deed iets wat eigenlijk not-done was in zijn tijd: als het even kon werd de reis door Samaria vermeden. Met Samaritanen ging je niet om. Ze waren anders, hoorden in de ogen van de Joden niet tot het uitverkoren volk van God. Jesus doorbreekt de code en erkent/herkent haar als gelijkwaardig.
Als je wat langer bij dit thema stil staat, besef je dat je door eenkennigheid en uitsluiting niet alleen de ander, maar ook jezelf tekort doet. Naar binnen gekeerde groepen en volkeren verstarren, ontwikkelen zich niet verder meer. Je ziet dit bij orthodoxe groeperingen bij uiteenlopende gezindtes: joden, christenen en moslims. We zien het –op een net iets ander vlak- in extreme vorm in Noord-Korea, met zijn totalitaire regime en gesloten economie: hongersnood is het gevolg.
We zien hoe de Rooms-Katholieke kerk mensen van zich vervreemdt door zich vast te klampen aan haar eigen doctrine.
Wie anders is, daar moeten we niet bang voor zijn is de booschap van Jezus. Vraag gewoon! Ga het gesprek aan. Gelukkig is “openheid en respect naar alle tradities en ieders persoonlijk geloof” één van de kenmerken van de identiteit van de San Salvatorgemeenschap.
Door het gesprek met andere tradities in gelijkwaardigheid aan te gaan, en zelf af en toe een nieuwe weg in durven slaan bouwen we aan een levende, zich ontwikkelende gemeenschap. Een gemeenschap vol muziek met liederen die ook in de toekomst zullen klinken.
Geloofslied: Wij zullen kennen zoals wij gekend zijn
Voorbede: met Kom over ons met uw Geest
Goede god wij bidden voor al die mensen wereldwijd,
die met het zingen van een lied het leven van anderen kracht en kleur geven.
Kom over ons met Uw Geest.
Kom over ons met uw Geest
Goede god wij bidden voor hen die niet meer kunnen zingen,
omdat hun stem gebroken is.
Laat ons lied speciaal voor hen klinken.
Kom over ons met Uw Geest
Kom over ons met uw Geest
Goede god wij bidden voor onszelf,
dat wij de herkenning blijven koesteren zonder in onszelf te keren.
Kom over ons met Uw Geest
Kom over ons met uw Geest
Intenties
In het bijzonder bidden wij vandaag voor:
Jo Hermans-Vos , Cees Wouters, Mw. van Well-Trimbach
Mw. Veenker-Rolfs, Leo Timmermans
en voor wie vandaag ons gebed is gevraagd en
noemen wij hier in de voorbede nogmaals de namen
van onze Ineke van der Sanden, Joke Westerbeek en Nico van Steen.
En wij sluiten in in ons gebed alles wat is geschreven in het intentiesboek
en wat onuitgesproken leeft in de beslotenheid van onze harten.
Lied: Koester de namen die wij hier gedenken
Tafelgebed
Gezegend zijt Gij om adem en licht de bron waaruit wij geboren zijn
de einder waarheen wij gaan.
Geprezen zijt Gij om zon en maan
om alles en alles door U tot bestaan geroepen
om het heerlijke wonder dat wij leven.
Gelukzalig zijt Gij om hart en ziel de hoop die ons gaande houdt
de belofte waarop wij koersen, het veilig gevoel
dat wij gekend en bekend zijn bij U en bij elkaar
met naam en toenaam geschreven in de palm van Uw hand
dat Gij ons zegent dag en nacht.
Waar vriendschap is en liefde daar is God (alleen refrein)
Gezegend Jij, die je waagde aan mensen
blind en zo goed als doof.
Jij blijft in ons roepen om van het woord liefde
een echte mens te maken:
van kortzichtigen: zieners en profeten
van ingeslapenen: herboren mensen
van zwartgalligen: zangers van licht.
Gezegend Jij, omdat Jouw lied nooit zal verstommen.
Zalig ben Jij, om een mens uit duizenden
die Jouw lied zong op hoge toon: JEZUS VAN NAZARETH.
Hij hoorde de klanken van vrijheid en vrede diep in hem opstijgen.
Hij werd goed nieuws, stem en instrument van Jouw naam.
Door Jouw Geest bezield raakte hij snaren aan, die in veel mensen
het diepste geheim deden trillen.
Hij deed hen geloven in zichzelf en in Jouw goddelijke kracht
die alles draagt.
Gelukzalig jij, mensenkind, gezegend om hem,
om kracht uit te stralen, liefde te geven en recht te doen,
dat jij staande blijft in ons midden, om licht te zijn in onze wereld.
Waar vriendschap is en liefde daar is God
Jij droomde dat wij hem zouden volgen in zijn spoor van liefde.
Jij hoopt nog steeds dat wij hem herkennen
vooral in dat ene gebaar dat hij maakte
op die laatste avond voor zijn dood:
toen hij brood nam, het brak
en uitdeelde aan zijn vrienden: Hier, neemt en eet
Dit is mijn lichaam, gegeven voor jullie gebroken om te helen.
En hij nam de beker en zei: Dit is mijn bloedeigen leven
verzoening en vrede voor jullie allemaal: een nieuw begin.
Drink er uit en blijf met mij en met elkaar in liefde verbonden.
Waar vriendschap is en liefde daar is God
Zo gedenken wij hem die ons deze tafel heeft gegeven
om het delen te leren de honger te stillen van armen
die geen brood hebben laat staan een beker wijn.
Zo willen wij zijn Geest in ons levend houden.
Bewaar en vernieuw ons verrijs in ons tot nieuwe mens
begeesterd en herboren.
Lied: Onze Vader Maak alles nieuw
Jezus roept ons tot vrede, zo wensen wij elkaar vrede,
op voorspraak van alle zielen, zalige en heiligen.
Wens elkaar vrede en alle goeds!
Vredeslied: Vrede voor jou
Lied: Let us break bread together
Breken en delen van brood en beker
Lied: Om warmte gaan wij een leven
Gebed van Gerard Zuidberg
Woorden zijn niet nieuw, alleen wanneer we ze zingen
krijgen ze de diepte van hun eigen oorsprong.
Uit hun platheid gestegen dragen zij de beleving
van dit eigene moment. In een simpele melodie leer ik dit uur verstaan.
Zingen blijft niet staan, de tonen volgen opeen
en breken alles open, vernieuwen mij van binnen.
Al zingend brengt mijn stem mijn verstoktheid tot trillen
totdat mijn boosheid breekt.
Meer dan gewone woorden maakt zingen mij barmhartig.
Wegzending en zegen: met Gij levende eerste en laatste,
Zo gaan wij dan strak van hier.
Met in ons hart de vrede en de vreugde van dit samenzijn;
wensen wij elkaar een fijne voortzetting van deze zondag
en een goed begin van de week.
Zo zingen en bidden wij elkaar zegen toe,
in naam van de levende, eerst en laatste, die wij ook noemen:
Vader, Zoon en Goede Geest. Amen
Slotlied: Dat een nieuwe wereld komen zal