SAN SALVATORGEMEENSCHAP
22 & 23 mei 2021 | voorganger Franneke Hoeks
Lectoren Ria van Luijk Maria Hoitink
De geest verstaan
U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ . De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd. U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken.
Wij wensen u een mooie viering toe.
Welkom
Welkom lieve mensen. Fijn dat u kijkt. Bijzonder dat u met ons dit moment van Pinksteren wilt beleven. We duiken in Bijbelverhalen op zoek naar betekenis voor het leven nu.
Pinksteren is een feest van geestkracht. En God weet dat we allemaal wel een vleugje kracht van de geest kunnen gebruiken. Mensen zijn moe, lontjes worden kort en volhouden kost kruim.
Pinksteren is een feest van verbinding. Ook dat is iets waar we naar snakken: ontmoeting en elkaar weer in de ogen kunnen kijken.
Pinksteren is het feest van die ongrijpbare kracht die mensen in beweging brengt en aanspoort om de stap naar de ander te zetten.
Ik wens ons toe dat de geest van beweging met ons is. Dat zij waait en ons loswoelt en met elkaar verbindt. In het licht van deze kaars bidden we tot die Geest.
Gebed
Kom heilige Geest,
wanneer het me niet meer schelen kan,
wanneer het genoeg is geweest,
wanneer ik me terugtrek op mezelf.
Kom heilige Geest,
wanneer we bergen willen verzetten,
wanneer we goed willen zijn voor iedereen,
wanneer we vrede willen brengen onder de mensen.
Kom heilige Geest,
wanneer ik bidden wil en de stilte niet vind,
wil troosten en de woorden niet ken,
wil helpen en niet weet hoe.
Kom dan heilige Geest.
Amen.
Acclamatie Bless the Lord my soul
De Toren van Babel
Na de zondvloed is de mensheid zo talrijk geworden dat ze zich wel over het hele oppervlak van de aarde moest verspreiden. Er was toen een groot aantal verschillende volkeren, in een groot aantal verschillende landen. Niet iedereen sprak dezelfde taal. Niet iedereen gehoorzaamde dezelfde wetten. Niet iedereen volgde dezelfde richting. Maar er waren er die bang waren om verspreid te zijn. Zij wilden één enkel volk zijn. Slechts één taal spreken. Maar één uniek woord hebben. En zo kwam het dat ze in de grote vlakte van Babel allemaal gestopt zijn. En daar zijn ze gaan zitten. Ze zeiden tegen elkaar: Laten we stenen maken! Laten we stenen bakken! Iedereen herhaalde: Ja, laten wet met de stenen een stad bouwen. Laten we een toren in de hemel oprichtingen. Die toren moest immens zijn en de sterren raken. Ze zou moeten concurreren met de zon en de maan. Het was een enorme bouwput. De stenen om de toren te bouwen waren belangrijker geworden, en kostbaarder, dan mensenlevens.
In die toren zouden ze allemaal samen zijn. Ze zouden slechts met een stem spreken. De woorden zouden hetzelfde zijn. Niets zou voor hen meer onmogelijk zijn. Het zou de toren van hun meest gekke dromen zijn, van al hun verlangen naar macht. Ieder zou de ander begrijpen. Ze voegden er een verdieping aan toe, en dan nog een, en nog een… eindeloos.
Tot op een dag alles instortte. De toren. Hun dromen van macht en transparantie. Alles viel uit elkaar.
God heeft gewild dat de mensheid zich over de hele wereld verspreidde. En dat zij verschillende talen sprak. Iedereen moest moeite doen om de ander te begrijpen. Zij moeten opnieuw vertrekken, afzonderlijk en over de hele wereld.
Zo ontstonden er dus verschillende volken. Verschillende talen. Verschillende verwachtingen. Wanneer met elkaar ontmoette, of elkaar kruiste, moesten mensen moeite doen om zich voor de ander te interesseren, en proberen elkaar te begrijpen. Hun lippen openden zich. Overal hoorde men nieuwe woorden.
(Uit: Bijbel. De dragende verhalen| Serge Bloch & Frédérick Boyer)
Bezinning
Wat een prachtig verhaal. Zo herkenbaar. Ik hoor hierin die menselijke drang om greep op de dingen te houden. Wat zou het leven simpel zijn als we allemaal hetzelfde zouden denken en dat we dus aan één woord genoeg zouden hebben. Geen versnippering, geen verwarring, geen conflict. Vanuit dit eenheidsconcept kan er volop gebouwd worden. Niets staat ons mensen nog in de weg. Tot in de hemel zouden kunnen reiken.
De realiteit is weerbarstiger, maar ook verrassender. Lang leve de verschillen! Dat moet de Eeuwige ook gedacht hebben: weg met die mal waarin iedereen moet passen. De aarde is een ruimte vol verschillen, gekleurd door diversiteit. En juist door de verschillen, sterker nog door tegenpolen ontstaat er beweging die op haar beurt nieuwe ruimte schept. Het kost moeite om elkaar te begrijpen door de belemmeringen van taal en cultuur heen. Maar er gebeurt wel iets. Dat iets zijn geen stenen torens tot in de hemel, maar mensen die elkaar leven gunnen. Interesse, begrip. Dat zijn woorden die de geest van leven in zich draagt.
Lied Zij die stom zijn
Zij die stom zijn, ver heen, koud, steen in steen,
zij die in doodswoestijn onvindbaar zijn:
wie weet hun naam, wat heeft met hen gedaan
die genoemd wordt Gij, onvoorstelbaar Gij,
die’t verloren kind schreiend zoekt en vindt,
die het leven zelf uit de dood opdelft.
Hoe in duisternis dit bestaan ook is,
hoe zwart mijn verdriet wanhoop wordt het niet,
omdat Gij God zijt die mijn leven leidt,
Gij volstaat voor mij, zijt mijn zekerheid.
Van uw aangezicht straalt mijn ogenlicht.
Komen zal de dag dat ik rusten mag.
Die rampzalig zijn, zullen zalig zijn.
Die verworpen zijn, zullen in U zijn.
Die zich keerden van U, zij vinden U.
Onbeminden om niet bemint door U.
Lachen wordt gehoord als uw laatste woord
dit verscheurd heelal prachtig maken zal.
We lezen Handelingen 2, 1-17, 22-24
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’ Maar sommigen zeiden spottend: ‘Ze zullen wel dronken zijn.’
Bezinning
In vuur en vlam gezet door de geest spreken de leerlingen ware woorden. Iedereen ongeacht zijn of haar taal kan hen verstaan. Ze moeten wel dronken zijn, is de respons.
Ik heb altijd gedacht dat leerlingen met Pinksteren, door een zetje van de heilige geest, de juiste woorden leerden spreken. Ik was er altijd een beetje jaloers op. Wat zou ik dat graag willen: woorden spreken die iedereen zou kunnen verstaan. Kijkend naar alle spraakverwarring om ons heen, dichtbij huis en ver bij ons vandaag, denk ik dat sleutel tot verstaan ergens anders ligt. Misschien moeten we het verlangen naar de juiste woorden achter ons laten. Mensen die weten hoe het allemaal in elkaar zit en dat van de daken schreeuwen hebben we genoeg. Meer en meer raak ik ervan overtuigd dat de kern van goed verstaan ligt in luisteren en niet in spreken, hoe mooi en goed bedoeld woorden ook zijn. Door echt, oprecht te luisteren maak je in jezelf ruimte voor het verhaal van de ander. Dat betekent niet dat mijn verhaal verdwijnt. Nee ook mijn verhaal, mijn hartenkreten mogen er zijn maar met goede wil, een beetje lef en hulp van de geest kunnen mijn hartenkreten bestaan naast, door en verweven met de hartenkreten van anderen. Misschien is dat wel het geheim van de geest. Jezelf minder belangrijk maken opdat het verhaal van de ander kan klinken en er nieuwe woorden, nieuwe taal ontstaat. Dan komen we voorbij wat doodloopt en gaan we open. Dan sprankelen we en ontstaan er ongekende kansen en mogelijkheden. Laat maar waaien, die geest!
Lied Hierheen vrouwe ademtocht
Hierheen, Vrouwe Ademtocht, waar de trouwe zielen zijn
die geheel de Uwe zijn.
Dat wij nieuw geschapen worden dat wij open velden zijn
voor de dauw van uw genade.
Paraclete, Troosteres ons gegeven in Gods naam van omhoog,
een vonkenval van nieuw leven, gloed van vlammen.
Als de wanhoop in ons woedt zalven ons uw zachte handen.
Zevenmaal, staat zwart op wit, heeft de vader U beloofd,
zoete hand op doodmoe hoofd -alle dagen van de weken
onzer jaren, zevenmaal klinkt Gij op uit onze kelen.
Koud mijn lende, zaai uw licht. Hartstocht,
wek mijn hartstocht weer, vijand dwingt mijn lichaam neer.
Jij alleen kunt hem verjagen, jij alleen mijn leidsvrouw zijn.
Jij ontvoert ons uit het kwade.
Voorbeden
Laat ons vandaag bidden voor de plekken op de wereld waar de geest van verstaan en verbinding ver te zoeken is.
We bidden voor Palestijnen en Israëliërs dat zij met behulp van ons allen een weg vinden om in vrede samen te leven.
We bidden voor mensen in vluchtelingenkampen, mensen op zoek naar een beter leven die nergens welkom zijn. Laat jouw geest van verbinding ruimte maken in landen van Europa om voorbij het eigen belang te denken.
We bidden voor een eerlijke verdeling van vaccins op deze wereld. Dankbaar dat velen van ons gevaccineerd zijn of zicht hebben op een vaccinatie zijn we ons ervan bewust dat dit voor het merendeel van de wereldbevolking niet het geval is.
We bidden voor mensen die ook in eigen land in de knel raken door wetten en regels. Dat menselijke maat ook in ons prachtige Nederland weer de boventoon gaat voeren.
Laat ons vandaag bidden voor plekken op de wereld waar de geest van verstaan en verbinding ver te zoeken is. Geest van de Eeuwige: waai, waai, waai!
Acclamatie Oh Lord hear my prayer
Vredeswens
Zullen we het eens proberen verbinden voorbij de woorden. Maak het maar even stil en denk aan die geest die waait en ruimte schept. Niets houdt haar tegen. Dus in haar geest van verbinding denk ik aan jou, aan jou, aan jou…. kijkend naar deze viering zijn we verbonden dwars door tijd en ruimte. Ik ben verbonden met jou en jij met mij. En ergens raken we elkaar en zijn we in de geest van God verbonden. Vrede en alle goeds.
Onze Vader
Laten we hier ook samen bidden. Ook al zijn de woorden ons soms vreemd doordat we ze samen dragen krijgen ze betekenis en zijn we meer dan alleen mijn gebed. Laat ons in het bidden van het onze vader de verbinding met elkaar, met Jezus en met de Eeuwige waarmaken.
Slotgedachte
Een oude vrouw ging vaan urenland bewegingsloos achter in de kerk zitten. Op een dag vroeg de priester haar wat God haar zoal te zeggen had.
‘Niets,’ zei de vrouw, ‘hij luistert’
‘En wat vertel jij hem dan voor bijzonders?’
‘Ik zeg ook niets,’ zei de vrouw, ‘ik luister alleen maar.’
Zegen
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Mogen wij vandaag
voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken.
Dat ons dat doet in het teken van de Geest
die met ons gaat tot in lengte van dagen.
***
We wensen u fijne pinksterdagen
vol geestkracht en ongekende mogelijkheden
***
Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
- de website sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
- door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron. U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl