SAN SALVATORGEMEENSCHAP 9 & 10 oktober 2021
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Ria van Luijk en Karel Bierlaagh
Kwam een jongeman bij Jezus
U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ
De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd. U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken. De link en de YouTubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering.
Wij wensen u een mooie viering toe.
Lied: Pelgrimstocht der mensen (mel. Land of hope and glory)
Pelgrimstocht der mensen,
veertig jaar woestijn,
onvervulde wensen,
‘t land zal heerlijk zijn.
Wie aanhoort ons bidden,
wie ziet naar ons om?
God, trek in ons midden,
kom, Heer Jezus, kom.
Welkom
Van harte welkom allemaal.
Vorige week dinsdag ontving ik een mailtje met betrekking tot deze viering. Het kwam van Franneke. Ze schreef er ook in dat zij samen met Odette en Gonnie dit weekend een etappe van de klimaatpelgrimstocht loopt. Dat is een oecumenische tocht, die in Polen is gestart. Het eindpunt is de 26e wereldklimaatconferentie, die in november in Glasgow wordt gehouden. De route van zondag 10 oktober is bestempeld als landelijke klimaatmars en voert van Amsterdam Zuidoost naar Hoofddorp. Het volgende korte filmpje vertelt erover: https://www.youtube.com/watch?v=y63vCdLQENg&t=69s
Laten wij in gedachte en zingend deze 25 km meelopen. Geef de wandelaars je hand.
Lied: Geef mij je hand
Geef mij je hand,
geef mij ze allebei
en vertel me even
dat je niet kunt leven
zonder mij, zonder mij.
Introductie lezing
Wij wandelen door het leven in een bevoorrechte positie. We wonen in een rijk land en hebben het over het algemeen goed en niet veel te klagen. Zelfs het weer is gemiddeld genomen tijdens ons leven hier mooier geworden. Oorzaak: de toegenomen rijkdom en de benutting daarvan, die heeft geleid tot klimaatverandering en daarmee gepaard gaande bedreigende leefomstandigheden. Goed rentmeesterschap staat ter discussie. Wordt er gekozen voor “je leeft maar één keer” of voor “mijn kinderen zijn mijn tweede leven, in ons nageslacht leven wij voort”. Waar kies je voor als rijke jongeling? De lezingen, eigenlijk is het er maar één, uit het evangelie van Marcus worden verzorgd door Ria van Luijk en Karel Bierlaagh.
Lezing deel 1: Marcus 10, 17-22
Er kwam een jongeman naar Jezus toe en vroeg aan hem: “Goede meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te krijgen?” Maar Jezus zei tegen hem: “Waarom noem je mij ‘goed’? Alleen God is goed. Je kent de wetten van Mozes: dood niemand, wees trouw aan je vrouw, steel niet, vertel geen leugens over een ander, wees niet oneerlijk en heb respect voor je vader en moeder.” Hij antwoordde Jezus: “Daar heb ik me mijn hele leven aan gehouden.” Jezus keek hem aan en hield van hem. Hij zei tegen hem: “Je moet nog één ding doen. Ga naar huis, verkoop alles wat je hebt en geef het geld aan de arme mensen. Dan zul je een schat in de hemel hebben. Kom dan hier, neem het kruis op en volg Mij.” Maar zijn gezicht werd somber toen hij dat hoorde. Verdrietig ging hij weg, want hij was heel erg rijk.
Bij wijze van overweging 1: Boek jij bent geleefd
Boek, jij bent geleefd, zeg ons hoe te leven.
In mijn letters staat geschreven
dat alleen de geest doet leven.
Licht en adem is de geest.
Daarom ben ik neergeschreven:
dat jij zonder angst zult leven wat je leest.
Boek, jij bent geleefd, zeg ons hoe te leven.
Wou je leven met zovelen
hier op aarde moet je delen:
licht en adem, geld en goed.
Wie maar leeft om meer te krijgen
die zal sterven aan zijn eigen overvloed.
Lezing deel 2: Marcus 10, 23-27
Jezus keek de kring rond en zei tegen zijn leerlingen: “Wat is het voor rijke mensen toch moeilijk om het Koninkrijk van God binnen te gaan.” Zijn leerlingen waren erg verbaasd over die woorden. Maar Jezus herhaalde: “Kinderen, wat is het voor mensen die op hun bezit vertrouwen toch moeilijk om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te kruipen, dan voor rijke mensen om het Koninkrijk van God binnen te gaan.” Toen waren ze nog ongeruster. Ze zeiden tegen elkaar: “Maar wie kan er dán worden gered?” Jezus keek hen aan en zei: “Bij mensen is dat onmogelijk, maar niet bij God. Want bij God: bij God zijn alle dingen mogelijk!”
Overweging 2
Ik moet bekennen dat ik nooit over het “koninkrijk van God” denk in termen van “gered worden”. Ver sta ik af van die denkwereld van de leerlingen van Jezus. God is voor mij “gegroeid” of liever “vervaagd” tot een achtergrondbegrip; God heeft geen vaste contouren, God is de onbegrijpelijke en ondoorgrondelijke oorsprong en uiteindelijke samenvloeiing van de zin van het leven. En ook voel ik me niet verloren, denk ik nooit dat ik gered moet worden.
Maar hoe dan ook: Jezus komt met een bemoedigende en troostrijke gedachte: “Wat bij mensen onmogelijk wordt geacht, is bij God wel mogelijk”. Hij wijst op een onlosmakelijk met elkaar verbonden twee-eenheid: geloof dat het onmogelijke schijn is, en dat het mogelijke werkelijkheid kan worden. Alles is mogelijk, mits je erin gelooft. Zo klinkt het ook in het Engels in een van de gospels:
Muzikaal fragment: Only believe
Lordy, only believe, only believe
All things are possible if you’ll only believe
My Lordy, only believe, yes, only believe
All things are possible, if you’ll only believe
Lezing deel 3: Marcus 10, 28-31
Toen zei Petrus tegen Jezus: “Heer, wij hebben alles achtergelaten en zijn u gevolgd.” Jezus zei: “Luister goed! Ik zeg jullie dat iedereen die zijn huis of broers of zussen of moeder of vader of vrouw of kinderen of akkers heeft achtergelaten voor Mij en voor het goede nieuws, honderd keer zoveel terug zal krijgen. Nu in deze wereld zul je huizen en broers en zussen en moeders en kinderen en akkers krijgen, én vervolging. En in de wereld die nog komt, krijg je het eeuwige leven. Maar veel mensen die nu het eerst zijn, zullen straks het laatst zijn. En veel mensen die nu het laatst zijn, zullen straks het eerst zijn.”
Overweging 3
Tóén: de apostelen: “Wij hebben alles achtergelaten en zijn u gevolgd”. Nú: wij: “Wij proberen u te volgen”, zonder alles achter te laten. Want wij zijn geen heiligen. Uitzonderingen daargelaten! Ik kan er zo spontaan niet veel bedenken. Een dalai lama, een paus misschien? Reden om het op te geven? Verre van dat! Ook al krijgen we er niet honderd keer zoveel voor terug, dan toch tien keer, of vijf, of zelfs twee. En in de wereld die nog komt? Wie het weet, mag het zeggen. Wie het gelooft, is een blijde en goed doende ziel: nu al.
Tekst met op achtergrond melodie: Follow me
Volg mij waar ik ga, in wat ik doe en met wie ik ben.
Geef een deel van jou om deel van mij te zijn.
Volg mij heen en weer, overal, keer op keer.
Neem mijn hand en volg mij alom.
Voorbeden
Bidden wij om wijsheid voor mensen die heel erg rijk zijn.
Bidden wij voor mensen met een groot verdriet: dat voor hen het onmogelijke mogelijk wordt.
Bidden wij voor mensen die vervolgd worden door onrecht.
Bidden wij voor wie ons dierbaar waren en zijn.
Amen.
Acclamatie: Dan nog
Dan nog, dan nog klamp ik mij, klamp ik mij
vast aan jou, of je wilt of niet, op ongenade of genade.
Ik zal red mij, red mij roepen, of zoiets als heb mij lief.
Bede van ons samenzijn
Wie zich breken laat als brood,
vindt een mens als bondgenoot.
Wie gaat delen van de wijn,
zal een bron van vreugde zijn.
Wordt elkanders wijn en brood:
dit geheim is levensgroot!
Bidden wij het Onze Vader uit het Lucasevangelie:
Onze Vader
Onze Vader,
die in de hemel zijt,
uw naam worde geheiligd,
uw rijk kome,
uw wil geschiede,
op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden
ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schuld,
zoals ook wij aan anderen
hun schuld vergeven:
en leid ons niet in bekoring
maar verlos ons van het kwade. Amen.
Vredeswens
Laten wij elkaar en iedereen vrede toewensen,
vandaag en altijd.
Laten wij elkaar en iedereen toewensen
dat wij de goede boodschap verstaan.
Laten wij elkaar en iedereen toewensen
dat wij ons brood breken en het samen delen.
Laten wij dit zingend bevestigen:
Vredes- en communielied: Wij zoeken u (mel. Brightest and best, Epiphany)
Wij zoeken U als wij samenkomen,
hopende dat Gij aanwezig zult zijn,
hopende dat het er eens van zal komen:
mensen in vrede vandaag en altijd.
Wij horen U in profetische woorden,
hopende dat wij uw boodschap verstaan,
hopende dat zij voor ons gaan verwoorden
waarheid en leven, de bron van bestaan.
Wij breken brood en wij delen het samen,
hopende dat dan het wonder geschiedt,
hopende dat wij op hem gaan gelijken
die ons dit teken als spijs achterliet.
Slotgebed
Die zachte fluistering,
was jij dat God?
Heel zacht, heel stil, haast ongemerkt?
Zó dat ik het eerst niet hoorde?
Luisterde ik niet goed?
Sprak jij te stil?
Of hoorde ik je niet
omdat jouw aanwezigheid zo vanzelf spreekt,
en jouw fluistering er altijd is?
Net als de wind,
die door de bomen ruist,
die mijn gezicht streelt,
en die pas opvalt als hij zwijgt.
Zoals de lucht
die ik in- en uitadem
er altijd is.
Ongemerkt.
Gewoon.
Onmisbaar.
Ik mocht je gaan ervaren, God,
in de warmte van mens tot mens,
in een blik, een handdruk, een gebaar.
En gaandeweg de rit,
langzamerhand, op kousenvoeten,
ben ik het gaan horen:
jouw roep naar mensen,
en naar mij.
Blijf ons roepen, God!
Wegzending
Tegenwoordig, in de dagen dat bijbelse kamelen veranderen in dromedarissen, hoor ik vaak, als ik in de stad ben, het carillon van de Sint-Jan of van het stadhuis het lied spelen “Vervuld van uw zegen”. Ik heb het gekozen om te zingen als slotlied, om ermee onze wegen te gaan van hier, uit dit huis, om te zaaien onder wie met ons leven. In de naam van die wij noemen Vader, Zoon en Heilige Geest. Amen.
Slotlied: Vervuld van uw zegen
Vervuld van uw zegen
gaan wij onze wegen
van hier, uit dit huis
waar uw stem wordt gehoord,
in Christus verbonden,
tezamen gezonden
op weg in een wereld
die wacht op uw woord,
om daar in genade
uw woorden als zaden
te zaaien tot diep
in het donkerste dal
door liefde gedreven
om wie met ons leven
uw zegen te brengen
die vrucht dragen zal.