Ik heb u bij uw naam geroepen – Allerzielen

IK HEB U BIJ UW NAAM GEROEPEN

Voorbereiding Corrie Dansen & Franneke Hoeks
Lectoren Karel  Bierlaagh & Frans Langemeijer
Melodiek  olv  Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans | Fluit  Maria Werner

Muziek vooraf 

Gedicht
Wat is in een naam?
Een mensenleven,
een droom, een gestalte,
een toekomstwens,
geboren zijn en
‘zo zul je heten’,
iemand worden: deze mens.
Genoemd en geroepen,
betekenis gekregen,
geen tweede als jij:
jouw denken, jouw doen
jouw horen, jouw zien
jouw weten, jouw voelen
jouw ruiken, jouw zwijgen
jouw toedoen
heeft blijvende sporen op aarde getrokken
’t gemis heeft jouw omtrek,
geen tweede als jij
Wat is in een naam?
Een leef-tijd
een afscheid
volte en leegte,
een naam gaat voorbij.
Maar die de jouwe, niet jouw naam,
Niet jij.    (Yvonne van Emmerik)

Lied dit huis vol mensen

Welkomstwoord
Een speciaal woord van welkom voor familieleden en naasten van mensen van wie wij het afgelopen jaar afscheid moesten nemen. Fijn dat jullie gekomen zijn voor dit moment van herinneren en gedenken.
Deze allerzielenviering gaven we als thema mee ‘Ik heb u bij uw naam geroepen.’ We gaan door middel van muziek, stilte, verhalen, gebed en kaarslicht stilstaan, peinzen, mijmeren over de betekenis van deze zin.
We hebben net de herinneringsboeken van onze gemeenschap op de tafel geplaatst. Hierin staan opgetekend de namen van de mensen van wie we afscheid moesten nemen. Deze boeken liggen hier iedere keer als wij bij elkaar komen om te vieren. Op deze manier geven we aan dat onze overledenen met ons verbonden blijven en onze herinneringen aan hen spiegelen het leven. San Salvator bestaat bijna 11 jaar. Voor de tiende keer vieren we als zelfstandige geloofsgemeenschap Allerzielen. De namen van mensen van wie we de afgelopen jaren afscheid moesten nemen schreven we op linten die hier in de ruimte hangen. De namen vormen een netwerk van mensen met wie wij als gemeenschap verbonden blijven.
Ik heb u bij uw naam geroepen. We mogen ons dit uur laten inspireren door liederen, muziek, gebed, licht en stilte. Er klinkt een oud verhaal over God die zich kenbaar maakt aan Mozes.
We zijn ons op momenten van verdriet, afscheid en rouw misschien wel meer dan anders bewust dat taal, woorden altijd beperkt zijn. Soms zegt stil zijn meer dan wat ook. We maken het stil in deze ruimte, in onszelf.
Stilte
Gebed
Als wij bidden God, dan doen wij dat, omdat we beseffen dat er meer is dan voor onze ogen zichtbaar is. Dat jij er bent en dat jij groter bent dan ons hart.
Als wij bidden God, dan spreken we uit wat in ons leeft dit uur: ons verdriet, onze eenzaamheid, onze vragen, onze toekomst.
Als wij bidden God dan luisteren we naar het geheim dat in ons woont. Jouw adem, eens gekregen, jouw kracht die leven doet, de stilte van ons hart waarin jij tot ons spreekt en ons bemoedigt.
Als wij zo bidden God, dan groeit in ons jouw weten, en ons vermoeden, dat niet de dood het einde is. Dat hoop op leven nooit vergaat en dat jijzelf die hoop en onze toekomst bent ook vandaag, de dood voorbij. Amen
Lied   Hoor mij, wees niet doodse stilte
Wij willen een lichtje ontsteken en gedenken:
Leny Turi                                                                  Margot Roebroeck – Nelissen
Mevrouw van der Heijden-Wijnhoven               Kitty Kramer-Winnubst
Wim Vreeswijk                                                        Corrie Marcelissen
Jos Versantvoort                                                     Corrie Meijers-Moonen
Greet van de Burg                                                   Jeanne Roussel – van Bakel
Tineke van de Ven
Lied: Voor uw aangezicht

We hebben de lieve mensen die ons het afgelopen jaar in deze gemeenschap zijn ontvallen met name genoemd.  Vandaag gedenken wij ook alle andere mensen die ons zijn ontvallen. Kort of langgeleden. We nodigen u allemaal uit om een kaarsje aan te steken om een geliefde te herdenken.
Muziek: Instrumentaal

Bijbeltekst Exodus 3 11-15
Mozes zei: ‘Maar wie ben ik dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden?’
God antwoordde: ‘Ik zal bij je zijn. En dit zal voor jou het teken zijn dat Ik je heb gestuurd: als je het volk uit Egypte hebt weggeleid, zullen jullie God bij deze berg vereren.’
Maar Mozes zei: ‘Stel dat ik naar de Israëlieten ga en tegen hen zeg dat de God van hun voorouders mij gestuurd heeft, en ze vragen: “Wat is de naam van die God?” Wat moet ik dan zeggen?’  Toen antwoordde God hem: ‘Ik ben die er zijn zal. Zeg daarom tegen de Israëlieten: “IK ZAL ER ZIJN heeft mij naar u toe gestuurd.”’ Ook zei Hij tegen Mozes: ‘Zeg tegen hen: “De Eeuwige heeft mij gestuurd, de God van uw voorouders, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob. En Hij heeft gezegd: ‘Zo wil Ik voor altijd heten, met die naam wil Ik worden aangeroepen door alle komende generaties.’”
Lied Die chaos schiep

Overweging
We staan hier te midden van licht. We noemden de mensen die het afgelopen jaar overleden zijn bij name en er branden kaarsen voor hen hier op onze tafel. Ook bij alle andere lichtjes die hier branden horen namen, misschien wel meer dan één naam.
Namen doen ertoe. Aan het begin van het leven krijgen mensen een naam. Een naam waarmee een kind, gekend wordt. Soms worden door namen verbanden in families zichtbaar. Soms heeft een naam een speciale betekenis. Soms zit er niets anders achter dan mooi of bijzonder. Namen zijn belangrijk. In een naam ken je een mens. Niet dat die naam alles zegt, maar in die ene naam verzamelt zich in de loop van het leven alles wat die ene man of vrouw kenmerkt. Een naam is geen loze kreet, maar soort samenballing van wie jij bent, van wie de ander is. Namen krijgen kleur in de loop van het leven. Ze zijn verbonden met wat mensen meemaken. Vandaag zweven de namen  van mensen die ons lief zijn  door de ruimte. Door hun namen te noemen, hardop of in gedachten zijn ze weer even hier bij ons. Zolang als hun namen blijven klinken, blijft de herinnering levend.
Namen doen ertoe. Ik was vorig jaar met een oude mevrouw bij de onthulling van een struikelsteen. De naam van haar jeugdvriendinnetje stond op een van deze stenen.  Struikelstenen worden in stoepen geplaats voor huizen waar joodse mensen woonden. Mensen die oorlog en vernietigingskampen niet overleefden. Hun namen gegrift in koperen stenen maken geschiedenis zichtbaar. Namen doen ertoe!
Wat als je naamloos sterft. We kennen monumenten voor naamloze soldaten. Soms wordt na onderzoek hun naam decennia later weer bekend. Families zijn blij dat ze de naam van hun vader, opa, oom of wie dan ook ergens kunnen gedenken. Dat die naam niet in het niets is verdwenen.
Wat als je naam je ontnomen wordt? Als jouw naam er dus niet toe doet. Uit de geschiedenis van de slavernij weten we dat slaven vaak de namen van hun meesters, hun eigenaren kregen. Oorsprong werd hierdoor weggewist. Tot op de dag van vandaag zoeken afstammelingen van slavernij naar hun eigen namen. Namen die hun eigen, vaak Afrikaanse wortels, weerspiegelen.  Namen doen ertoe!
Vandaag klonk hier het verhaal van het brandende brandend braambos.  Mozes, ooit een hoge functionaris aan het hof van de farao, is dat leven ontvlucht. Op zoek naar zijn joodse wortels hoedt hij schapen terwijl anderen als slaven leven in Egypte.
Op een dag, als hij de schapen hoedt, is daar dat brandende braambos. Een heilig moment. God maakt zich kenbaar. Mozes slaat de handen voor de ogen. God is niet te zien, niet te bevatten, maar maakt zich wel kenbaar. Mozes krijgt de opdracht om een rol te spelen in de bevrijding van het Joodse volk. Deze man staat niet te springen. Hoe dan?  Mozes vraagt aan de Eeuwige hoe hij heet. Namens moet ik zeggen, dat ik spreek?  “Ik zal er zijn” zegt God. Ik zal er zijn: zo wil God gekend worden. God kennen is onmogelijk. God is mysterie, dat wat we nooit helemaal zullen kennen. We noemen hem Heer, Eeuwige, Bron of geven hem een andere naam, maar in de kern gaat hij/zij ons begrijpen te boven. In dit prachtige verhaal maakt de Eeuwige zich kenbaar met “Ik zal er zijn’.  De manier waarop God zich hier kenbaar maakt, heeft voor mij met vertrouwen te maken. Vertrouw maar dat er iets is dat je draagt. Vertrouw maar dat ik jou niet in de steek laat. Vertrouw maar dat al wat leeft mij dierbaar is. Ik zal er zijn, een naam vol vertrouwen, die ons draagt in verdriet en vreugde. Ik zal er zijn…. dat we, bij gebrek aan een beter woord, God zo mogen kennen dat wens ik ons toe.
Stilte

Geloofslied   Op mijn levenslange reizen
Klaarmaken tafel
Wij brengen de gedachtenisboeken naar de tafel waar ze iedere viering in ons midden zijn. Boeken om door te bladeren. Boeken Op deze tafel waar de kaarsen branden voor de mensen die we vandaag met name herdenken, zetten we brood en wijn klaar. We maken ons klaar om gebaren te herinneren die voor ons betekenis kregen. Breken en delen. Dat is iets wat we binnen de San Salvator samendoen. U kunt ook iets bijdragen aan deze tafel in de vorm van de collecte. Met uw bijdrage maakt u vieringen zoals deze, maar ook heel veel andere activiteiten vanuit de San Salvator mogelijk.
Collecte | Muziek
Voorbeden
Tussen al deze kaarsen maken we ruimte voor nog drie kaarsen. Met deze eerste kaars gedenken we alle mensen die zijn omgekomen door oorlog en geweld. En we denken aan alle mensen die de macht hebben over het leven of de dood van anderen te beslissen. Dat zij vrede als perspectief hebben.
Bij u is de bron van het leven   2x
Dit tweede licht is voor hen die op de vlucht gingen, op zoek naar een veilig bestaan en die bestemming nooit mochten bereiken.
Bij u is de bron van het leven  2x
Met deze derde kaars gedenken we hen die eenzaam zijn gestorven, dichtbij huis of waar dan ook in de wereld. Mensen niet meer gekend, genoemd, voorbijgelopen en voor altijd vergeten. Dat zij in Gods licht blijven leven.
Bij u is de bron van het leven  2x + canon

Tafelgebed
Om mensen  willen wij Jou danken, mensen die met ons
verbonden waren. Hun levens zijn blijvend verbonden met die van ons.  Om mensenwillen wij Jou danken, mensen die met ons meegaan, om te lachen en stil te zijn, die ons ontvangen en liefde geven. Om mensen willen wij Jou danken God, mensen die met ons aan tafel zaten, met ons brood deelden, lief en leed, vreugde en bezorgdheid.
Laat ons als mensen die samen-zijn ook die ene herinnering delen aan die mens  die zoveel liefde  en licht in zich droeg
dat wij ons daar nog steeds mee verbonden weten.
We denken hier aan hem die de avond voor zijn dood
brood in zijn handen nam, zijn dank uitsprak, het brak voor zijn vrienden,  en zei: telkens als je eet van dit brood,
denk dan aan mij,  met warmte en genegenheid, opdat Ik leef in jou.
Zo nam Hij ook de beker, gaf die door aan zijn vrienden,
met de woorden, drink hieruit, tot vreugde van Mij, blijft dat doen om mij te gedenken.
Zo gedenken wij hem en al onze lieve doden, niet door de leegte aan de tafel, maar door de volheid van hun bestaan. Zo willen wij leven en bidden in zijn geest, met woorden die Hij ons gegeven heeft
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd, Uw rijk kome.
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood,
en vergeef ons onze schuld
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven.
En leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.
Want van U is het koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.
Vredeswens Zoals we hier bij elkaar zijn tijdens dit moment van gedenken kunnen we ook voor elkaar een lichtje zijn. Gewoon door elkaar even aan te kijken, een liefdevol gebaar te maken naar de anderen.  We wensen elkaar licht, vrede en nabijheid toe in de verbondenheid met alle mensen die ons lief zijn.
Vredeslied  de Vogel

Uitnodiging aan de tafel
Brood en wijn staan op deze tafel. Brood en wijn als herinnering aan het leven van die mens die ons liet zien hoe mooi het is als we er kunnen zijn voor elkaar. Dat we met elkaar verbonden zijn en dat de namen van iedereen die we missen ook hier in het breken en delen gevierd worden. Weet dat je welkom bent, met je verdriet, met het missen, met je herinneringen, met je tranen, met je dankbaarheid. Aan deze tafel is iedereen welkom.
Communielied Die met ons deelt
Dankgebed
Eeuwige, Ik zal er zijn,
naam vol vertrouwen,
wij danken jou
voor wat we hier mochten delen: brood en wijn.
Laat ze voor ons zijn als gebaren van troost en bemoediging.
Zo voelen we ons geborgen
in jouw aanwezigheid en het gezelschap van elkaar.
Amen.
Tafel afruimen.

Slotgedachte
Wat is in een naam?
Een mensenleven,
een droom, een gestalte,
een toekomstwens,
geboren zijn en
‘zo zul je heten’,
iemand worden: deze mens.
Genoemd en geroepen,
betekenis gekregen,
geen tweede als jij:
jouw denken, jouw doen
jouw horen, jouw zien
jouw weten, jouw voelen
jouw ruiken, jouw zwijgen
jouw toedoen
heeft blijvende sporen op aarde getrokken
’t gemis heeft jouw omtrek,
geen tweede als jij
Wat is in een naam?
Een leef-tijd
een afscheid
volte en leegte,
een naam gaat voorbij.
Maar die de jouwe, niet jouw naam,
Niet jij.
(Yvonne van Emmerik)
Zegenwens
Mogen we op weg gaan
met licht in ons hart
en namen van wie ons liefzijn
in onze ziel gegrift.
Mogen we op weg gaan
om zegen te zijn,
voor onszelf, voor elkaar
en voor de wereld,
steeds verbonden met
het grote geheel,
bron van liefde
die kennen als
Vader, Zoon en heilige Geest. Amen.

Slotlied  Om warmte