Bestemming in zicht?

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 6 november | Jan Schoutendag

Bestemming in zicht?

Voorganger Franneke Hoeks
Lectoren Albrecht Beefting en Maria Claessens

Melodiek  olv  Marcel van der Maeden | Piano Coby Wagemans | Fluit  Maria Werner

Openingslied: Op weg naar morgen

Welkom
Lieve mensen wat fijn dat jullie er zijn! Een jaar geleden vierden we hier met veel Salvatorianen het 10-jarig bestaan van San Salvator in beweging. We hadden net de zomer coronagolf achter de rust en het kon weer: samen komen! Wel een beetje afstand houden, maar wat was het een feest om iedereen toen weer te zien na anderhalf jaar corona. Met goede plannen en vol goede moed gingen we weer starten. Weet u nog: we gingen op trektocht! Een paar weken later: opnieuw corona. De trektocht verliep wat anders dan gepland – dat hoort bij een trektocht. Activiteiten moesten worden verzet of konden niet doorgaan. Gelukkig was er een groepje wijze mensen die samen met mij keer naar de lustrumactiviteiten. Hun taak zit er vandaag eigenlijk op. Corrie, Albrecht, Liesbeth en Hennie waren mijn trektochtmaatjes. Dank je wel voor jullie reisgezelschap, zeg ik aan het begin van deze viering.
Vandaag vieren we 11 jaar San Salvator. We kijken terug op de afgelopen maanden. Wat is er gebeurd op onze trektocht? Hebben we het geplande reisdoel bereikt?  Wat hebben we ervaren op onze trektocht. Wat zouden dingen zijn die we mee kunnen nemen als San Salvator in beweging?
Onze ervaringen staan niet op zich. We maken deel uit van het grote christelijke verhaal. Ook deze terugblik, pas op de plaats, rustpunt – welke trektocht beeldspraak we ook willen gebruiken- plaatsen we in het licht van oude verhalen. Vandaag lezen we uit het eerste hoofdstuk van Jesaja en horen daar een prachtige, maar ook stevige profetische poëzie. In het evangelie bereikt Jezus Jeruzalem. Reisdoel in zicht. In de tempel verliest hij zijn geduld. Reisdoel in zicht? We gaan op onderzoek uit en leggen beide verhalen naast, op, of over het verhaal van onze geloofsgemeenschap.

We gaan beginnen aan de tocht van vandaag. We halen diep adem en zoeken ruimte in onszelf.

GEBED

Onnoembare,  eeuwig en trouw zijt gij, we richten ons tot u.
Neem ons aan zoals wij zijn,  onvolmaakt, prachtig. Leer ons luisteren naar uw stem, geef richting aan ons verlangen

en doe ons gaan op uw weg.

Acclamatie Neem mij aan zoals ik ben MG 137

1E LEZING  Jesaja 1, 18-26 
De Eeuwige zegt: Laten we zien wie er in zijn recht staat.
Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw,
al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol.
Als je weer naar Mij wilt luisteren,
zal het beste van het land je ten deel vallen.
Als je koppig bent en niet wilt luisteren,
zul je vallen door het zwaard.
De EEuwige heeft gesproken.
Ach, de trouwe stad is een hoer geworden.
Waar eens recht heerste en gerechtigheid woonde,
daar huizen nu moordenaars.
Je zilver is vol onzuiverheden,
je wijn is versneden met water.
Je vorsten zijn opstandig, ze heulen met dieven,
ze denken alleen aan geschenken en steekpenningen.
Ze komen niet op voor wezen,
geven aan weduwen geen gehoor.
Daarom – zo spreekt God,
de Eeuwige van de hemelse machten,
de Machtige van Israël:
Wee hun, Ik zal me wreken op mijn tegenstanders,
mijn woede koelen op mijn vijanden.
Ik zal me tegen je keren,
grondig als met loog zuiver Ik je zilver,
al je vuil verwijder Ik.
Ik geef je weer rechters als vroeger,
raadgevers als voorheen.
Dan zul je deze naam dragen:
Stad van gerechtigheid, Stad van trouw.

Lied Deze woorden

2E LEZING Lucas 19, 41-48 
Toen Hij Jeruzalem voor zich zag liggen, begon Hij te huilen om de stad. Hij zei: ‘Had ook jij op deze dag maar geweten wat vrede kan brengen! Maar dat blijft voor je verborgen, ook nu. Want er zal een tijd komen dat je vijanden belegeringswerken tegen je oprichten, je omsingelen en je van alle kanten insluiten. Ze zullen je met de grond gelijkmaken en je kinderen verdelgen, en ze zullen geen steen op de andere laten, omdat je de tijd van Gods ontferming niet hebt herkend.’
Hij ging naar de tempel, waar Hij de handelaars begon weg te jagen, met de woorden: ‘Er staat geschreven: “Mijn huis moet een huis van gebed zijn,” maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!’ Dagelijks gaf Hij onderricht in de tempel. De hogepriesters, de schriftgeleerden en de leiders van het volk wilden Hem uit de weg ruimen, maar ze wisten niet hoe ze dat moesten doen, want het hele volk hing aan zijn lippen

.Acclamatie Oren en ogen

OVERWEGING

11 jaar San Salvator vieren we vandaag. We sluiten het themajaar Trektocht af. Nou ja als je San Salvator in beweging heet, dan zit dat bewegen, veranderen, reizen, trekken in je DNA. We zijn en blijven San Salvator stond op de kerk die we 11 jaar geleden moesten verlaten. Dat gebouw heeft inmiddels een mooie bestemming als gezondheidscentrum en wij, wij trekken iedere week naar hier. Dat vinden we fijn: hier vinden we iets. Inspiratie, elkaar, God.
We zijn de afgelopen 11 jaar ouder geworden. Kleiner ook. Dat beginnen we goed te merken. We denken na over hoe we ook in de toekomst San Salvator kunnen zijn, Hoe die Bijbelse verhalen die ons inspireren en bemoedigen kunnen blijven klinken. We blijven in beweging. Ook na vandaag.
We hadden prachtige plannen voor het lustrum jaar, maar door Corona moesten we onze route keer op keer bijstellen. We hebben we gedaan? We begonnen met spraakmakende koffie, weet u nog? Twee keer deden we dat. Met elkaar in gesprek aan de hand van vragen. Dat leverde mooie en bijzondere gesprekken op. In de laatste bijeenkomst van de lustrumgroep zeiden we; die vorm moeten we vasthouden!
Wat kwamen we nog meer tegen op onze trektocht? Een inspirerend verhaal over Xenner: kerk-zijn door met een caravan naar de mensen toe te gaan. We bogen ons over duurzaamheid met lezingen en een interactieve viering.  We hadden twee gastvoorgangers die eigen inhoud en kleur gaven aan onze vieringen. Hebben we nu ons einddoel in zicht? Nee natuurlijk niet. Een specifiek einddoel was nooit het plan van onze trektocht. Wel om af en toe eens af te wijken van het oude vertrouwde. Dat laat ons weer met nieuwe ogen naar onszelf, onze gemeenschap kijken.

De tekst van Jesaja past in de lijn van kritische reflectie.  Jesaja was profeet gedurende vier koningen. Twee waren er corrupt de andere twee godvrezend. Jammer genoeg sloeg de corruptie beter aan. Er is niets nieuws onder de zon. Profeten in de Joodse traditie spreken namens God en houden het volk een kritische spiegel voor. En kritisch is deze Jesaja tekst zeker. Er klinken stevige woorden, dieven, steekpenningen, onzuiverheden, moordenaars. En toch proef ik in deze tekst niet louter woede, er spreekt vooral verdriet uit. Ach! Wee! Verdriet om mensen die niet het juiste doen. Dat juiste is zorgen voor wie kwetsbaar is. Nu is Jeruzalem een wattig aftreksel geworden van wat ze zou kunnen zijn; stad van recht en vrede. Het is niet hopeloos verloren, maar er is wel een drastische koerswijziging nodig voor deze stad én de mensen die er wonen.  In Jesaja klinkt dat heftig; wreken, woede koelen, met loog zuiveren. Lastig hoor, dit soort taal. Taal en manieren van spreken die we steeds vaker horen op straat, op feestjes of in publieke debatten. Wat mij betreft zijn we een uitermate voorzichtig met dit soort taal, ook al is de Eeuwige hier aan het woord. Van de eeuwige kan ik nog wel hebben, want dan denk ik het gaat hier om het goede voor alles en iedereen. Dan geven deze zinnen aan hoeveel er op spel staat, hoeveel God er aangelegen is om mensen een andere koers op de sturen om dat einddoel, een stad van recht en vrede te bereiken.

Jezus nadert zijn einddoel. Hij ziet Jeruzalem en huilt om de stad. Wist je maar wat vrede brengen kon! Jezus voorziet de val van de tempel en huilt.  Wat hij voorzag gebeurde. De tempel, de stad werd zo grondig verwoest dat het Joodse volk er geen thuis meer had. Jezus huilt om wat had kunnen zijn. Op een of andere manier hadden mensen niet door waar het werkelijk op aankomt. Hebben wij dat wel?
Deze tranen om Jeruzalem worden gevolgd door de scene dat Jezus de handelaars uit de tempel gooit.  Met recht en scene.  Dat waar de tempel voor bedoeld is, waar het op aan komt, een huis van gebed, van stilte en bezinning, een plaats om tot je zelf te komen en daarin God te ontmoeten, is verworden tot een tegendeel. De plaats van compassie is een oord van commercie geworden. Ook nu weer, die onderliggende boodschap: op een of andere manier hebben ze het punt gemist, wat ooit de bedoeling was is onderweg kwijtgeraakt.
Wat is nu de opdracht voor ons? Moeten wij ook scene schoppen? Harde woorden spreken over de wereld?  Nee dat denk ik niet. Wat dan wel? Luisteren. Luisteren naar God, naar de Eeuwige. Als je maar weer naar mij wilt luisteren hoorde we in Jesaja. Heel het volk hing aan zijn lippen staat in de Lucastekst. Luisteren, heel goed luisteren. Luisteren voorbij eigen belang om ruimte te geven het grote belang dat alles en iedereen overstijgt.
Oog en aandacht voor mensen is wat de kracht van San Salvator is. Wat mensen als Jan Schouten, Jack Snakkers en andere mensen die ons voorgingen en gaan ons laten zien. Niet het gebouw, niet de rituelen, niet  de gebruiken zijn het doel maar het goede leven voor allen, het rijk gods. Dat is het einddoel van onze reis onze trektocht: dat visioen. Iets waar we misschien nooit aan zullen komen maar dat ons wel in beweging houdt. Die ruimte waar toekomst is, leefruimte voor jou, voor mij, voor ieder ander. Voorbij meer, meer, meer. Voorbij verdienmodellen. Voorbij ‘wat levert het op?’  Soms zie ik het, even. Vaak in kleine gebaren van mensen. Even is de wereld goed. En dan is het ook weer weg. Het ontglipt me keer op keer. Ik heb jullie nodig om mij op die weg van dat visioen te houden. Ik heb jou, de Eeuwige, nodig om mij op koers te houden. Het gaat uiteindelijk denk ik niet om de mooie woorden die we spreken, het gaat erom dat die woorden iets teweegbrengen in onszelf maar vooral ook in de wereld om ons heen. Ook al worden we kleiner en ouder laat ons in godsnaam mensen  blijven  die zoeken naar hoe we het verschil kunnen maken op weg naar dat vergezicht: het goede leven voor allen.

Geloofslied  Woord dat ruimte schept

 TAFEL | COLLECTE | MUZIEK

 VOORBEDE

Onnoembare, Gij die ons in beweging zet, bidden wij tot jou voor de wereld om ons heen. Ze lijkt onrustiger dan ooit. Oorlog, energie, graan, klimaat, wonen: zoveel dat ons zorgen baart. Laat ons mensen zijn die de moed niet laten zakken en steeds opnieuw zoeken naar wegen zoeken om dat visioen van het goede leven voor allen waar te maken.

Acclamatie – Gij die uw naam hebt uitgeroepen

Onnoembare, gij die ons richting geeft, bidden wij tot jou voor mensen die die gebukt gaan onder geweld en verdrukking. We denken aan mensen uit de Oekraïne en andere oorlogsgebieden. We bidden om vrede. En voor wie moeten vluchten bidden we voor plekken waar zij op humane wijze onderdak kunnen vinden.
Acclamatie – Gij die uw naam hebt uitgeroepen

Onnoembare, gij die aanspoort tot verbondenheid, bidden we tot jou om uithoudingsvermogen en geduld voor onze eigen gemeenschap. Dat we blijven zoeken naar manieren waarop we samen kerk kunnen zijn.

Acclamatie – Gij die uw naam hebt uitgeroepen

Onnoembare, Gij die deel bent van het leven van mensen, we richten ons tot jou in vreugde en verdriet. Alles wat in ons leeft willen we hier voor u neerleggen.
Een bijzondere mijlpaal in het leven mag gevierd worden en daar vragen we dank voor.
We bidden tot jou voor ieder die ziek is. Wees hen tot steun en bemoediging.
We gedenken hier mensen die blijvend met ons en onze gemeenschap verbonden zijn

 Gedenkacclamatie Voor uw aangezicht

TAFELGEBED

Gezegend, Jij, God-met-ons,  uit jouw liefde is leven ontstaan,  aarde, dieren, planten, mensen. Wij willen Jou danken voor dit leven,  voor schoonheid en vreugde, voor kwetsbaarheid en gebrokenheid, voor liefde en verbondenheid. Wij willen jou danken voor jouw zoon Jezus, zachtmoedig naar anderen, vertrouwend op jou. Zoals  hij willen wij door het leven gaan; met oog voor wat anders is, steeds op weg naar jouw visioen van het goede leven. We volgen de voetsporen van jouw zoon Jezus en dragen de herinnering met ons mee. Op de laatste avond van zijn leven,  heeft hij zichzelf aan ons gegeven als voedsel van liefde leeftocht voor onderweg.
In het bijzijn van zijn vrienden  nam hij het brood dankte Jou voor het brood, brak het en deelde het aan zijn vrienden met de woorden: ‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’ Hij nam een beker, sprak een dankgebed, en zei tot zijn vrienden: ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in jou zal zijn en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik jou heb liefgehad.’ Zo heeft Hij zich aan ons gegeven. Zo weten wij ons gedragen door Jou, zo dragen wij elkaar, met respect en mededogen, vanuit het besef wij een gemeenschap zijn waar mensen belangrijker zijn dan regels, waar ruimte is voor verandering waar plaats is voor andersdenkenden.
Laat ons met de hulp van Jouw Geest een gemeenschap zijn van mensen in beweging. Raak ons met jouw liefdesvuur. Verfris ons, doe ons herleven in het doen van gerechtigheid. Laten wij elkaar tot brood worden, brood van vrede en liefde, laat ons daartoe bidden met de woorden die Jezus ons geleerd heeft: ONZE VADER

VREDESWENS| VREDESLIED  zuster broeder vrede voor jou

BROOD EN WIJN

LIED Zo hoog als Gij troont in uw hemel

GEBED
Onnoembare, We zijn dankbaar voor brood en wijn
die we deelden met elkaar. Brood om op weg te gaan
Wijn om ten volle te leven. Zo willen we mens zijn in jouw geest. Amen

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE

We hebben nog zo ver te gaan, zuchtte de jongen
Maar kijk een hoever we gekomen zijn, zei het paard.

ZEGENWENS

Mogen we als reisgoten zijn voor elkaar mensen die zich laten aansporen door het visioen van die nieuwe wereld. Laat ons die weg maar gaan,
geworteld in de Bijbelse traditie, gedragen door vriendschap, verbonden in liefde en het leven vierend, vanuit het vertrouwendat Gij, God, onnoembaar met ons gaat tot in lengte van dagen.
Laten we gaan onder de hoede van de Eeuwige die we kennen als vader/moeder, zoon en heilige geest. Amen.

SLOTLIED Dat een nieuwe wereld komen zal