TROUW EN VERTROUWEN 23 april 2023
Voorganger: Maria van den Dungen
Koor: Melodiek
OPENINGSLIED: …Om warmte gaan wij
Welkom
Goede morgen, lieve mensen allemaal welkom op deze morgen twee weken na Pasen.
Het is fijn om samen te komen rond oude teksten, mooie liederen en ook de stilte toe te laten in deze viering.
Dit uur waarin we samen zijn In de naam van de Vader, de zoon en de heilige Geest.
Vandaag gaat het over trouw en vertrouwen. Begrippen die we veel gebruiken en die van enorm belang zijn.
Vertrouwen, dat is de bodem onder onze wereld, anders kan er niets functioneren.
Maar laten we eerst even stil zijn en ons afstemmen op de Eeuwige.
Gebed
Eeuwige, aan het begin van deze viering
vragen wij Jou:
maak het stil in ons
opdat wij kunnen luisteren naar jouw woord.Dat wij niet horen
wat wij willen horen,
maar dat wij horen en verstaan
wat Jij van ons wilt.
Laat ons uit oude en bekende verhalen
nieuwe inspiratie krijgen.
Dat vragen wij Jou vandaag. Amen.
Accl.: Wek uw kracht
LEZING 1 uit Jesaja 43:
Welnu, dit zegt de Eeuwige,
die jou schiep, Jakob, die jou vormde, Israël:
Wees niet bang, want ik zal je vrijkopen,
ik heb je bij je naam geroepen, je bent van mij!
Moet je door het water gaan – ik ben bij je;
of door rivieren – je wordt niet meegesleurd.
Moet je door het vuur gaan – het zal je niet verteren,
de vlammen zullen je niet verschroeien.
Want ik, de Eeuwige, ben je God,
de Heilige van Israël, je redder.
Wees niet bang, want ik ben bij je.
Ik haal je nakomelingen uit het oosten terug,
uit het westen breng ik jullie bijeen.
Tegen het noorden zeg ik: Geef hier!
Het zuiden gebied ik: Laat los!
Breng mijn zonen terug van verre,
mijn dochters van de einden der aarde,
allen over wie mijn naam is uitgeroepen,
en die ik omwille van mijn majesteit
geschapen heb, gemaakt en gevormd.
Vóór mij is er geen god gevormd,
en na mij zal er geen zijn.
Ik, ík ben de Eeuwige!
Buiten mij is er niemand die redt.
Tussenzang: De hemel mag horen
EVANGELIE: Johannes 21:1-14
Hierna verscheen Jezus weer aan de leerlingen, nu bij het Meer van Tiberias.
Dat gebeurde als volgt. Bij het meer waren Simon Petrus en Tomas (dat betekent ‘tweeling’), Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedeüs en nog twee andere leerlingen.
Petrus zei: ‘Ik ga vissen.’ ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets.
Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de leerlingen niet dat het Jezus was. Hij riep: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ ‘Nee,’ antwoordden ze.
‘Gooi het net aan stuurboord uit,’ riep Jezus, ‘dan lukt het wel.’ Ze wierpen het net uit en er zat zo veel vis in dat ze het niet omhoog konden trekken.
De leerling van wie Jezus hield zei tegen Petrus: ‘Het is de Heer!’ Zodra Simon Petrus dat hoorde, schortte hij zijn bovenkleed op – meer had hij niet aan – en sprong in het water.
De andere leerlingen kwamen met de boot en sleepten het net vol vis achter zich aan. Ze waren niet ver van de oever, ongeveer tweehonderd el.
Toen ze aan land kwamen zagen ze een vuurtje met vis erop en brood. Jezus zei: ‘Breng ook wat van de vis die jullie net gevangen hebben.’
Simon Petrus ging weer aan boord en trok het net aan land. Het zat vol grote vissen, welgeteld honderddrieënvijftig, en toch scheurde het niet. Jezus zei tegen hen: ‘Kom, eet iets.’
Geen van de leerlingen durfde hem te vragen wie hij was, ze begrepen dat het de Heer was. Jezus nam het brood en gaf hun ervan, en hij gaf hun ook vis.
Dit was al de derde keer dat Jezus zich aan zijn leerlingen vertoonde na zijn opstanding uit de doden.
Lied: Een schoot van ontferming
OVERWEGING
In ons dagelijkse bestaan is vertrouwen de basis van alles. Je gaat naar het station in het vertrouwen dat de trein rijdt, naar een winkel in het vertrouwen dat die bevoorraad is,
naar een ziekenhuis vertrouwend dat de arts zorgvuldig zal zijn. In het verkeer vertrouw je erop dat andere weggebruikers stoppen voor rood licht.
Vertrouwen is de kurk waarop onze samenleving drijft. Maar daar moet een grond voor zijn, goede grond.
In de eerste lezing spreekt God zijn liefde uit voor het Joodse volk, hij is bereid steeds voor hen op te komen. Hoe fijn is het om dat te horen?
Hij zegt als het ware: Wees niet bang, ondanks wat jullie fout hebben gedaan, ik zal jullie redden, want dat is mijn naam: bevrijder, Salvator.
Liefde, trouw en vertrouwen hebben met elkaar te maken. Een ander woord voor ‘geloven’ is ‘vertrouwen’. Je durft het aan om je voet op het ijs te zetten, het lijkt dik genoeg.
Anderen zijn je voorgegaan, zij durfden ook. Je durft het aan een mens te vertrouwen, je hebt hem of haar leren kennen als betrouwbaar.
En zo kenden de leerlingen Jezus ook met wie ze jaren hebben opgetrokken.
We kunnen ons dan ook goed indenken hoe zij zich hebben gevoeld na Pasen. Eerst de euforie van de intocht van Palmpasen, daarna de kruisiging en toen het lege graf.
De eerste weken na Pasen schuilden ze bij elkaar en haalden herinneringen op. Ze vertelden elkaar hoe ze Jezus hadden ontmoet, wat ze hadden ervaren, maar ze raakten een beetje uitgepraat.
De toekomst is onzeker, maar Jezus had gezegd dat ze naar Galilea moesten gaan.
Geduld heeft met vertrouwen te maken, je kunt alleen afwachten, verdragen als je vertrouwen hebt, in… misschien in iets dat groter is dan wij kunnen benoemen.
Daarom pakken ze hun oude beroep op en gaan vissen .
Samen met Petrus gaan ze terug naar Galilea, de plek waar Jezus hen voor het eerst geroepen heeft. Toen hadden ze de hele nacht gezwoegd zonder iets te vangen. Nu weer.
Toen was het vroeg in de morgen. Nu weer. Toen riep de nog onbekende Jezus hen de netten in het diepe uit te werpen. Ze vingen toen zoveel dat hun boten dreigden te zinken.
En net als toen bij de eerste ontmoeting met Jezus blijven die nacht de netten leeg. En dan staat Jezus weer aan de oever, het lijkt een flashback.
Hij vraagt of ze iets gevangen hadden, nors zeggen ze nee. En dan gooien ze op zijn bevel weer hun netten uit, maar nu aan de andere kant van de boot .
Eigenlijk de verkeerde kant, waar meestal weinig vis zit. Als beroepsvissers weten ze dat wel, maar ze zijn moe, teleurgesteld. ze doen het maar en ook nu is de vangst groot.
Als ze aan land komen brandt er een vuurtje, er is brood en vis, Ze begrepen wie hij was maar durfden het niet te vragen. Er staat een tafel klaar – vis, voedsel, liefde, warmte en herkenning:
hier worden mensen geheeld.
In die vroege morgen, toen het licht werd, begon het de discipelen te dagen. Bij het eerste licht, was het trouwens ook niet bij het eerste licht dat de vrouwen ontdekten dat het graf leeg was?
Dit is een opstandingsverhaal, een paasverhaal,
De verhalen, over Jezus na Pasen spelen zich voor mij af tussen droom /schemer en werkelijkheid. Wat willen ze ons vertellen, over Jezus en over ons en over ons leven na Pasen?
Ze willen ons laten weten, dat de boodschap en de betekenis van Jezus niet voorbij is, na zijn dood, ook nu hij niet meer onder ons op deze wereld is.
De verhalen over hoe Jezus in de kring van zijn leerlingen verschijnt, hoe hij de gemeenschap met hen herstelt, voeden de betekenis.
Het zijn verhalen vol symboliek, die ook willen benadrukken dat zijn opstanding geen schimmenspel is, maar dat hij voortleeft als de mensen leven.
Het verhaal van Jezus de levende is een verhaal van liefde voor mensen en voor het leven, een verhaal over mogelijkheden om een goed en zinvol leven te leiden.
Leegte en gemis, ze zijn niet het laatste, je hoeft je er niet bij neer te leggen. Onmacht en onmogelijkheden zijn er om overwonnen te worden.
Een verhaal is het dat een mens kracht geeft, en hoop voor alle dagen.
Zo mogen wij leven: in goed vertrouwen, zingend en hopend en met het geduld van de liefde.
Geloofslied: Deze woorden aan jou opgedragen
Collecte, tafel; klaarmaken instrumentaal
VOORBEDE:
Bidden wij voor volken in oorlogsgebieden,
voor mensen die roepen om een menswaardig bestaan:
dat er uitzicht komt op vrede,
dat de machthebbers de weg van terreur afzweren
Accl.: Jij die onze gedachten raadt
Wij bidden voor hen die zoeken naar kwaliteit van leven
maar gevangen zitten in oude gewoontes
of in een omgeving die verandering tegenhoudt:
om innerlijke moed en ondersteuning van mensen om hen heen
Accl.: Jij die onze gedachten raadt
Wij bidden voor allen die in een niemandsland terechtgekomen zijn.
– omdat zij een dierbare moeten missen of hun baan verloren:
dat zij met steun van anderen hun weg mogen vinden
en gesterkt door de moeilijke tijd komen.
Accl. Jij die onze gedachten raadt
INTENTIEKAARSJE OP TAFEL WORDT ONTSTOKEN
– Wij bidden voor onze eigen intenties,
Voor de intenties uit het boek
en voor hen die gestorven zijn:
vandaag noemen we Karel Bierlaagh, Fons Schiffer en mevrouw de Swart.
Zij leven in onze gedachten,
maar, meer nog, zijn zij levend bij Jou.
Accl: Licht zal ons leven zijn.
TAFELGEBED
Gezegend Jij, Eeuwige
schepper van al wat is.
Jij, Trouw, die ons draagt
op adelaarsvleugels
Liefde, die ons niet vallen laat,
steeds de mensen nabij.
Licht ben Jij op dagen van vreugde,
op momenten van verdriet,
in tijden van angst en onzekerheid.
Hoop ben Jij waar leven lijden is,
waar kwaad ontembaar lijkt,
waar niets meer te verwachten valt.
Genade en Trouw ben Jij,
in vriendschap en verbondenheid,
in zorgzaamheid en betrokkenheid
in verwondering en ontluistering.
Acclam. Eet en drinkt van brood en wijn
Zo ben Jij – God de eeuwen door
met ons op weg, met ons begaan.
Zo laat Jij je zien in kinderen,
kwetsbaar en vol belofte,
in elke mens vol goede wil.
Wij danken jou voor die ene mens,
Jezus, kind van jou,
broeder van ons.
In groot vertrouwen heeft Hij ons voorgeleefd
hoe mensen kunnen zijn.
Acclam. Eet en drinkt van brood en wijn
Op de avond voor zijn dood
vierde Hij het Paasfeest met zijn vrienden
Toen nam Hij brood in zijn handen,
dankte jou, brak het en
gaf het aan zijn vrienden en zei:
Neemt en eet,
brood als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld,
ter wille van jullie.
En ook de beker liet hij rondgaan
en zei: Als teken van liefde
verbindt deze beker jullie met mij,
en met het leven en de toekomst van alle mensen.
Drink ervan en blijf dit doen
om Mij te gedenken.
Acclam. Eet en drinkt van brood en wijn
Brood en wijn:
tekens van Hem die heeft gezegd:
‘Ik zal bij je zijn’.
Tekens die ons oproepen
om verder te gaan in Zijn geest
Daarom willen wij bidden,
met woorden die Jezus ook gebeden heeft: ONZE VADER
Vredeswens:
“Vrede met onszelf“ – met wie we zijn –
opent de weg naar vrede met elkaar, dichtbij en veraf. Laten we elkaar aankijken en vrede wensen.
Lied: Dona nobis pacem
Uitnodiging: Het leven en ons brood delen, ieder het zijne gunnen; meer wordt van ons niet gevraagd. Iedereen is hiertoe uitgenodigd.
Communie lied: Die met ons deelt
Gebed: Laten we in stilte danken voor het goede dat we ontvangen.
Mededelíngen
Slotgedachte over trouw:
Engelen zijn boodschappers van God, daarom zegt een engel gewoonlijk als eerste: ‘Vrees niet!’ (uit Lucas 1,).
‘Engelen glimlachen. De mooiste glimlach van een engel is te zien in de kathedraal van Reims..
Deze engel geeft je het gevoel dat het wel goed komt met je. Alles straalt veiligheid uit, kortom, hij is een echte engelbewaarder.
Je vraagt je af waarom hij eigenlijk zo lacht, wat de oorzaak is van die binnenpret? Is het de blijde boodschap die hij aan Maria mocht brengen?
Of zou de inmiddels hoog bejaarde engel lachen vanwege de hoopgevende woorden van de eeuwig trouwe God, die de profeet Jesaja (46,3-4) heeft opgeschreven:
‘Luister naar Mij,
u, die werd opgetild vanaf de moederschoot,
en sinds de geboorte werd gedragen:
Ik blijf dezelfde tot aan uw oude dag.
Als u grijs bent zal Ik u nog dragen.
Ik heb het gedaan en Ik blijf het doen.
Ik zal u dragen en redden.’
Zegen
Laten wij elkaar zegenen, elke dag
met hart en handen, menselijk en nabij.
Moge ook God ons zegenen:
In de naam van de Vader, die onze oorsprong is,
Van de Zoon, die met ons meegaat
En de Geest, die onze toekomst is.
Amen
Slotlied: De steppe zal bloeien
1 Reactie
Lucas Brouns
Het Tafelgebed heb ik heel interessant gevonden. Het is heel goed gemaakt en ook dank ik de voorgangers voor hun serieuze en dappere intentie en oefening.