San Salvatporgemeenschap 23 – 24 feb 2013
BRONNEN VAN LEVEN
Thema: Bronnen van leven . . . op de berg!
Tweede weekend van de vastentijd
Voorganger: Martien van Stiphout
Muzikale ondersteuning: Melodiek
Openingslied: Wees hier aanwezig, woord…gegeven
Begroeting en welkom
Eeuwige, verberg uw gezicht niet voor mij, verstoot mij niet. U bent mijn helper, mijn bevrijder. (ps 27.9)
Welkom! De Veertigdagentijd is een tijd van inkeer; een leerweg om het leven te herbronnen. De liturgie vestigt onze aandacht op bronnen waaruit ons leven en geloven hun oorsprong vinden. Vandaag gaan we de berg op om te zien en te horen wat daar gebeurt.
In een kritiek moment van zijn leven – als hij zich bewust wordt waar zijn leven op zal uitlopen – gaat Jezus met enkele leerlingen de berg op om te bidden. Uit het levensverhaal van Mozes en Elia put hij kracht om zijn levensweg te vervolgen. Op de berg komt Jezus op verhaal: dan blijkt hij niet de enige te zijn die bevestiging en erkenning nodig heeft. Vandaag gaat het om ons levensverhaal in de geschiedenis van God-met-zijn volk. Gaan we de berg op om te bidden, om een stem uit de hemel te horen!
Gebed
Gij die geen naam vergeet, geen mens veracht, Gij die het woord tot ons gesproken hebt dat onze ziel vervult, doe ons opengaan voor het visioen van vrede, dat sinds mensenheugenis ons roept. Wees de stem die ons geweten wekt. Dat wij herademen, dat wij U leven.
Acclamatie za: Herschep ons hart – zo: Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Eerste lezing: Exodus 34, 27-35
Op de berg ontvangt Mozes de tien verbondswoorden.
De Heer zei tegen Mozes: ‘Stel deze geboden op schrift, want op grond van deze geboden sluit ik met jou en de Israëlieten een verbond.’ Veertig dagen en veertig nachten bleef Mozes daar bij de Heer, zonder te eten of te drinken. En hij schreef de tekst van het verbond, de tien geboden, op de platen.
Mozes daalde de Sinai af, met de twee platen van het verbond bij zich. Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de Heer had gesproken. Toen Aäron en de andere Israëlieten de glans op Mozes’ gezicht zagen, durfden zij niet naar hem toe te gaan, maar Mozes riep hen bij zich. Aäron en de leiders van het volk kwamen bij hem en Mozes sprak met hen. Daarna kwamen ook de andere Israëlieten. Hij droeg hun op zich te houden aan alles wat de Heer hem op de Sinai gezegd had. Toen hij uitgesproken was, bedekte hij zijn gezicht met een doek. Steeds wanneer Mozes voor de Heer verscheen om met hem te spreken, deed hij de doek af, totdat hij weer naar buiten kwam. Als Mozes de Israëlieten dan zei wat hem opgedragen was, zagen zij hoe zijn gezicht glansde. Daarna bedekte hij zijn gezicht met de doek, totdat hij opnieuw met de Heer ging spreken.
Tussenzang za: Wees hier aanwezig God, woon – zo: Verbeeld of waar gebeurd,
Tweede lezing: uit het evangelie volgens Lucas 9, 28-36
Op de berg krijgen de leerlingen toekomstperspectief:
ze zien Jezus in gesprek met Mozes en Elia
Ongeveer acht dagen nadat hij dit had gezegd ging hij met Petrus, Johannes en Jacobus de berg op om te bidden. Terwijl hij aan het bidden was, veranderde de aanblik van zijn gezicht en werd zijn kleding stralend wit. Opeens stonden er twee mannen met hem te praten: het waren Mozes en Elia, die in hemelse luister verschenen waren. Ze spraken over het levenseinde dat hij in Jeruzalem zou moeten volbrengen. Petrus en de beide anderen waren in een diepe slaap gevallen; toen ze wakker schoten, zagen ze de luister die Jezus omgaf en de twee mannen die bij hem stonden. Toen de mannen zich van hem wilden verwijderen, zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het is goed dat wij hier zijn, laten we drie tenten opslaan, een voor u, een voor Mozes en een voor Elia,’ maar hij wist niet wat hij zei. Terwijl hij nog aan het spreken was, kwam er een wolk aandrijven, die een schaduw over hen wierp; ze werden bang toen de wolk hen omhulde. Er klonk een stem uit de wolk, die zei: ‘Dit is mijn Zoon, mijn uitverkorene, luister naar hem!’ Toen de stem verstomd was, was Jezus weer alleen. Ze zwegen over het voorval en vertelden in die tijd aan niemand wat ze hadden gezien.
Acclamatie za: Uw woord is een lamp voor mijn voeten – zo: Bij U is de bron van het leven
Overweging
Op weg naar Jeruzalem stuit Jezus op lijden dat hij te verduren heeft; en op onbegrip van zijn leerlingen, die in de gaten hebben dat hij bij hun religieuze leiders onder vuur staat en verworpen zal worden. Ook Jezus is zich bewust, dat de conflicten die hij opriep wel eens op een gewelddadig einde kunnen uitlopen. Die weerstand dwingt hem tot een keuze: doorgaan op de ingeslagen weg en trouw blijven aan zijn roeping of zich in veiligheid brengen door er mee op te houden.
Op dat kritisch moment gaat Jezus de berg op; om te bidden staat er: om zich te bezinnen op wat hem te doen staat. De inhoud van zijn bidden wordt zichtbaar in een visioen, waarin hij in gesprek is met Mozes en Elia, vertegenwoordigers van Wet en Profeten, die vroeger door twijfel, teleurstelling en moedeloosheid heen op de berg God ontmoet hebben. Met die twee lichtende voorbeelden uit het verleden gaat Jezus in gesprek om houvast en inspiratie te vinden. Het resultaat wordt zichtbaar in de glans die hij uitstraalt. Of met onze eigen woorden: ‘het was hem aan te zien dat ‘t hem goed had gedaan: hij straalde, zoals het een mens vergaat die bevestiging en erkenning vindt.
In tweede instantie wordt ook Petrus bij het visioen betrokken. Niet beseffend wat er eigenlijk gaande is, wil hij dat stralend zicht vasthouden. Maar dat gaat niet: ‘het is wel goed hier te zijn, maar niet goed hier te blijven!’ Het lukt mensen niet om top-ervaringen vast te houden. Belangrijke momenten in ons leven, momenten die je leven kunnen veranderen, verdwijnen misschien niet helemaal, maar ze vervagen wel in het licht van elke dag.
Voor ons kent het verhaal veel instapmogelijkheden. Soms moet je – in een niet al te beste stemming – zoals Jezus de berg op om goed zicht op je leven te krijgen: in tijden van leegte, moedeloosheid en uitzichtloosheid, in tijden dat je het niet meer ziet zitten, moet je de berg op om je opnieuw te oriënteren op de Bron van je leven. Boven op de berg, kijkend naar het spel van licht en wolk, opgaan in dat onbegrijpelijk mooie universum, niets dan de ruimte en de rust van de natuur, met het zacht gekwetter van de vogels als achtergrondmuziek, brengt rust en zelfinzicht, leert je de weg naar je binnenste ik. Fijn als je dan mensen vindt in de traditie of in je directe omgeving, die op dat moment voldoende kracht uitstralen, om die Bron in jou opnieuw te laten stromen; mensen die jou nieuw toekomstperspectief bieden, bevestiging en erkenning aanreiken. Ook al besef jij op dat moment misschien niet wat zij allemaal achter de rug hebben en wat jou nog te wachten staat!
Zó bezig zijn: zó zoeken en tasten is bidden in de Bijbelse zin van het woord. Bidden is stil staan en je open stellen voor je bestaan, dat gegeven is met een leven, dicht bij de Bron, ook al weet je niet wie of wat die Bron is; ook al weet je niet of en hoe je hem of haar kunt aanspreken. Soms kom je daarbij in een wolk terecht, die als mist ieder zicht ontneemt, zodat je helemaal bent aangewezen op je gehoor. Soms klinkt er een stem die iets zegt als: ‘je bent lief; ik ben op jou gesteld; je bent mijn liefste dochter, mijn liefste zoon.’ Dan kun je weer verder en weet je met zekerheid wat je moet doen. Dat is bevestiging en erkenning!
Geloofslied za: Hoe is uw naam, waar zijt Gij – zo: Onstilbare tonen, zwijgende woorden
Pauze en collecte: muzikaal intermezzo
Voorbede
Eeuwige, wij bidden U voor uw mensen hier op aarde,
hartstochtelijk op zoek naar zin:
laat uw aangezicht over ons lichten
Zegen ons met het licht van uw ogen, Heer , onze God.
Voor hen die geen uitzicht zien, geen troost vinden:
wees de hand die hen vasthoudt,
wees bij hen wanneer zij om U roepen:
Zegen ons met het licht van uw ogen, Heer , onze God.
Voor elkaar en voor onszelf: dat wij uw weg kennen,
dat wij uw visioen van recht en vrede tot werkelijkheid kunnen maken
Zegen ons met het licht van uw ogen, Heer , onze God.
Voor de noden van onszelf en anderen:
Hanneke van Hoeckel, die ziek is;
kinderen toevertrouwd aan de zorg van het Instituut for Indian Mother & Child;
mensen die gebukt gaan onder financiële schulden;
slachtoffers van de strijd in het Midden Oosten;
paus Benedictus en koningin Beatrix en hun hun opvolgers.
Zegen ons met het licht van uw ogen, Heer , onze God.
Vragen wij Gods zegen over allen die in de dood naar leven verwijzen:
Dory Tops, Louis Nabbe, Piet Goedhart, . . .
dat wij zelf zulke mensen mogen zijn, levend vanuit de Bron van ons bestaan!
Tafelgebed 40-dagentijd: Gij die God zijt
Onze Vader in de hemel
Vredewens Ps103,11
Wees hier aanwezig, stem die roept: doe recht en vrede!
Zo wijd als de hemel de aarde omspant, zo alomvattend is zijn erbarmen.
Vredelied za: Kom en volg mij op de weg – zo: Vrede zij u van God in de hemel
Communie
Wees hier aanwezig, stem die roept:
Brood van genade, kracht tot bevrijding in Gods Naam:
Ik zal er zijn!
Communielied za: Eet en drink van brood en wijn – zo: Brood zal ik geven
Slotgebed
Liefdevolle God, wij danken U voor al het goede
dat er is in mensen en tussen mensen.
Tegelijkertijd bidden we om uw geestkracht:
dat die te midden van ons haar werk kan doen,
ongeacht wie wij zijn.
Laat uw kracht in ons aanwezig blijven,
vandaag en alle dagen van ons leven.
Vastenactie San Salvatorgemeenschap Gun het kind een toekomst.
Ik ben dr. Sujit. Ik ben de jongste van 6 kinderen uit een arm hindoegezin in Bangladesh. …… Met behulp van een beurs van het Rode Kruis kon ik gaan studeren. En nu mag ik als arts anderen helpen om te kunnen studeren.
Het Instituut for Indian Mother & Child wil kinderen sponsoren om te kunnen studeren. Voor € 20,= per maand krijgt een kind boeken, schoolbenodigdheden, een schooluniform, een tas en schoenen voor de regentijd. Verder is er gratis medische zorg voor het hele gezin en indien nodig ook voeding. Het gezin mag niet meer verdienen dan 1 dollar per dag om in aanmerking te komen. Samen dragen zij zorg dat het kind toekomst aan de studie. Elk kind wil de bevestiging dat hij of zij er mag zijn. Dat hij de moeite waard is. Elk kind wil de erkenning dat hij of zij van betekenis is. Dat zijn leven er toe doet.
Mijn studie gaf me die bevestiging en erkenning. Dat gun ik elk kind, waar dan ook in de wereld.
Zending en zegen
Eeuwige, zegen ons met het licht van uw ogen.
Wijs ons de weg van het leven.
Dat wij elkaar tot zegen zijn
In naam van de Vader, Zoon en heilige Geest!
Slotlied za: Gij zijt voorbijgegaan – zo: Uit staat en stand