San Salvatorgemeenschap 28 – 29 maart 2015
TOT ZEGEN GEROEPEN ZIJN
Thema: Geroepen om ontvangen te worden
Voorganger: Martien van Stiphout
Muzikale ondersteuning: de Cantorij
Openingslied: De kinderen van Jeruzalem
Begroeting en welkom: Gezegend hij die komt
Welkom, beste mensen, aan het begin van een bijzondere week, waarin wij dag na dag opnieuw gaan beleven, de laatste gang van Jezus van Nazareth. Wij vieren Hem, die in Jeruzalem zijn uittocht voltrok, die ons – door lijden en dood heen – voorging naar het leven.
Vandaag herinneren wij ons zijn intocht in de stad, stemmen wij in met hen die roepen: ‘Gezegend die komt in de naam van de Heer.’ Vandaag luisteren wij ook naar het verhaal van zijn lijden, want alleen wie onder het kruis heeft gestaan, weet wat verrijzenis is.
Eerste lezing Marcus, 11,1-10
Toen ze Jeruzalem naderden en in de buurt waren van Betfage en Betanië bij de Olijfberg, stuurde hij twee van zijn leerlingen vooruit. Hij zei tegen hen: ‘Ga naar het dorp dat daar ligt. Zodra jullie er binnenkomen, zul je daar een ezelsveulen vastgebonden zien staan, dat nog nooit door iemand bereden is; maak het los en breng het hier. En als iemand jullie vraagt waarom jullie dat doen, zeg dan: “De Heer heeft het nodig, hij zal het meteen weer terugsturen.”’ Ze gingen op weg en vonden een veulen dat buiten op straat bij een deur was vastgebonden en ze maakten het los. Er stonden een paar mensen die vroegen: ‘Waarom maken jullie dat veulen los?’ Ze zeiden wat Jezus hun had opgedragen te zeggen en de mensen lieten hen begaan. Ze brachten het veulen naar Jezus en legden hun mantels op het dier en hij ging erop zitten. Velen spreidden hun mantels uit op de weg, anderen spreidden takken met bladeren uit, die ze in het veld afhakten. Allen die voor hem uit liepen of achter hem aan kwamen, riepen luidkeels: ‘Hosanna! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer. Gezegend het komende koninkrijk van onze vader David. Hosanna in de hemel!’
Acclamatie: De kinderen van Jeruzalem
Palmwijding
Kleine groene takken, zij horen erbij vandaag op Palmzondag. Ze vertellen op hun eigen wijze het verhaal van deze dag. Zij zijn voor ons een heilig teken, herinnering aan Jezus van Nazareth, koning in dienstbaarheid.
Zo’n takje in de hand nemen, is kiezen voor zijn manier van leven, is ons te binnen brengen dat zijn weg van dienende goedheid, ook onze weg dient te zijn.
God, zegen deze groene takken, die de winter overleven.
Zij huldigen de mens die zijn heil niet zocht in macht en geweld,
maar zijn kracht vond in dienstbaarheid die de dood overwon.
Geef dat deze takken – waar ze ook heen gaan –
opwekken tot zijn manier van omgang met elkaar,
tot vrede en verzoening en liefde wereldwijd.
Dat vragen wij U door Jezus,
die zo voor ons geworden is tot vrede, liefde, leven voor tijd en eeuwigheid. Amen
De palmtakken worden uitgedeeld onder orgelmuziek: Herinnering aan Jezus van Nazareth
Processie tot bij het project ‘Blessings4you-Uganda.’
Lied: Toen Jezus naar zijn stede ging
Bezinning
Ontvangen worden is welkom zijn. Het woord dat je in Afrika vaak hoort is ‘welkom’ (Karibu in het swahili). Je wordt daar overal ontvangen met enthousiasme, vreugde en aandacht. Voor de kinderen uit de sloppenwijken van Jinja betekent ontvangen worden in het Family house een kans in het leven. De kinderen die daar worden ontvangen krijgen aandacht, verzorging, en een kans om naar school te gaan. Het betekent voor deze kinderen een thuis, een familie, een kans om zichzelf te ontwikkelen. Een kans om te ontsnappen aan de verschrikkingen van armoede, ziekte en honger. Ontvangen worden betekent voor deze kinderen een kans op een beter leven,
Gebed van Adri Kortekaas, Onderweg naar Pasen
Gezegend Gij, komende in naam
van die gezegd heeft: ‘Ik zal zijn, Ik zal’
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Wees aanwezig in mijn leven,
zie mij aan met milde goedheid,
in mateloos mededogen
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Houd mij vast als leven lijden wordt,
als het kruis mij wacht op de weg die ik ga.
Laat mij niet alleen
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Draag mij als een zegel op uw hart
sterker dan de dood is uw liefde.
Tweede lezing Marcus 14,1-2; 10-11;32-33;40-49
Als tegenhanger van de feestelijke intocht: de overlevering door Judas
De volgende dag zou het Pasen zijn, het feest van de ongedesemde broden. De hogepriesters en Schriftgeleerden zochten naar een mogelijkheid om Hem door middel van een list gevangen te krijgen en te doden.
Ze zeiden bij zichzelf: Tijdens het feest kan dat niet, want dan komt het volk in opstand.
Toen ging Judas Iskariot, een van de twaalf, naar de hogepriesters om hem aan hen uit te leveren.
Toen zij dit hoorden, waren ze opgetogen en beloofden ze hem geld te zullen geven. En hij zon op een mogelijkheid om hem op een geschikt moment uit te leveren.
Ze kwamen bij een olijfgaard die Getsemane heette, en hij zei tegen zijn leerlingen: ‘Blijven jullie hier zitten, terwijl ik ga bidden.’ Hij nam Petrus, Jacobus en Johannes met zich mee. Hij voelde zich onrustig en angstig worden, en zei tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf hier waken.’
Toen Hij weer terugkwam, lagen ze opnieuw te slapen, want hun ogen vielen steeds dicht, en ze wisten niet wat ze hem moesten antwoorden.
Toen hij voor de derde keer terugkwam, zei hij tegen hen: ‘Liggen jullie nog steeds te slapen en te rusten? Het is zover: het ogenblik is gekomen waarop de Mensenzoon wordt uitgeleverd aan de zondaars. Sta op, laten we gaan. Kijk, hij die Mij overlevert, komt eraan.
Nog voor hij uitgesproken was, kwam Judas eraan, een van de twaalf, in gezelschap van een met zwaarden en knuppels bewapende bende, die door de hogepriesters, Schriftgeleerden en oudsten was gestuurd. Met hen had zijn verrader een teken afgesproken. Hij had gezegd: ‘Degene die ik kus, die is het. Neem hem gevangen en voer hem weg onder strenge bewaking.’’
Toen hij eraan kwam, liep hij recht op Jezus af, zei: ‘Rabbi!’, en kuste hem.
Ze grepen hem vast en namen hem gevangen.
Jezus zei tegen hen: ‘U bent er met zwaarden en knuppels op uitgetrokken om mij te arresteren, alsof ik een misdadiger ben! Dagelijks was ik bij jullie in de tempel om onderricht te geven, en toen hebben jullie me niet gevangen genomen; maar dit gebeurt omdat de Schriften in vervulling moeten gaan.’ Toen lieten allen hem in de steek en vluchtten weg.
Psalm22.1: God, mijn God, waarom mij verlaten.
Overweging
1: Het oude verhaal wordt deze week opnieuw verteld. Het verhaal van de mens die trouw was ten einde toe, die daarom het lijden niet uit de weg ging, zijn dood aanvaardde en zo het leven vond, voorgoed. Het bekende verhaal van Jezus van Nazareth.
2: Drie jaar lang heeft Hij gezworven door de dorpen en steden van zijn land Palestina. Weldoende gaat Hij rond, in woord en daad verkondigend: Zo goed is God!
1 Met zijn goedheid, zijn nabijheid aan mensen weet Hij sommigen voor zich te winnen. Een handjevol vissers mag zich zijn vrienden noemen. Armen, zieken, mensen langs de kant zien in Hem een bondgenoot.
2 Maar sterker dan de vriendschap groeit het netwerk van de haat om Hem heen. Zij die aan de macht zijn, vrezen de onrust die Hij brengt, zien in Hem een bedreiging.
1. Hij voelt dat wel, maar zet vastberaden toch de volgende stap. Op naar Jeruzalem, hoofdstad en godsdienstig centrum!
2. Waarom zo nodig naar Jeruzalem, naar dat broeinest van tegenstellingen, waar het gezag zich zal laten gelden. En waarom uitgerekend op Pasen als het daar gonst van vreemdelingen en pelgrims. Jeruzalem? Moet dat nou? Dat vroegen zijn vrienden, dat vragen wij nog.
1. Ja, Jeruzalem moet. Ook daar moet Hij zich laten zien, ook daar zal Hij getuigen, tot Hem de mond wordt gesnoerd. Dat is Hij verplicht aan zijn roeping én aan Degene die Hem zond. Trouw wil Hij blijven ten einde toe.
Geloofslied psalm122: Van grond en vuur
Muzikaal intermezzo en collecte
Voorbede
Goede God, met groene palmtakken
en kleurige palmpaas vieren wij het leven.
Wij vragen u dat wij dan ook het leven behoeden en bewaren.
Leven weet wegen uit de diepte van de dood.
Goede God, wij hoorden vandaag dat Jezus welkom was in Jeruzalem.
Wij vragen u dat wij mensen worden bij wie andere mensen welkom zijn.
Leven weet wegen uit de diepte van de dood.
Goede God, de week die voor ons ligt noemen wij ‘Goede Week.’
Wij vragen u dat het een goede tijd is
waarin wij stil worden en ons voorbereiden op het Paasfeest,
het feest van het leven.
Leven weet wegen uit de diepte van de dood.
Goede God, koester de namen van alle slachtoffers van het vliegtuigongeluk in Frankrijk: gedenk onze vertwijfeling daarbij en ons ongeloof. Koester de lieve doden die wij die wij levend willen houden in ons hart.
Tafelgebed: (Veertigdagentijd)
Onze Vader
Vredewens
Voor de wereld waarin wij leven: dat er plaats komt voor recht en vrede.
Vredeslied: Een schoot van ontferming
Uitnodiging communie
Moge het delen van dit brood en deze wijn ons sterken in de hoop dat een nieuwe wereld komen zal waar brood en recht en liefde is voor allen.
Communielied za: Het brood in de aarde – zo: Jij bent de God, die mij gegeven is.
Gebed na communie
Goede God, van U mogen wij vandaag, ook in tijden van verdriet, de hoop op nieuw leven ontvangen.
Wij bidden U, schenk ons op deze weg naar Pasen de moed en de kracht het lijden uit te houden en stap voor stap, steen voor steen, de weg te gaan naar het licht van Pasen, die Jezus, als man van smarten, ons is voorgegaan. Amen.
Mededelingen
Zending en zegen
Laten we gaan. Laten we de weg gaan, de kwetsbare weg van vallen en opstaan. We worden hierin bezield door onze voorganger en Heer, Jezus Christus. In naam van de Vader, Zoon en heilige Geest.
Slotlied: Een mens te zijn op aarde