Paaswake: Tot leven geroepen

San Salvatorgemeenschap 4 april 2015
Paaswake thema: Tot leven geroepen
Voorgangers: Erick Mickers en Franneke Hoeks
Muzikale ondersteuning: de Cantorij

Vooraf klinkt er muziek
Bij het kruis staat het licht, ontvangen van het gezamenlijk paasvuur op de Parade

Opening
Waarom is deze avond zo anders dan alle andere avonden?
Dit is de avond, die heel de aarde rond gevierd wordt
Overal ter wereld vertellen mensen elkaar verhalen over een nieuw begin.
Over het leven dat telkens zijn weg weer vindt.
Het is de avond van licht, van nieuw leven, van bevrijding.

Maar waarom is het dan zo donker hier?
Omdat Jezus is gestorven en in de aarde is gelegd.
Het is donker in ons en om ons heen, maar wij wachten op het licht.
Want iets in ons doet geloven, dat zijn leven niet ten einde is.
Dat het licht de donkerte verdrijft.

Wat is dat iets in ons dat doet geloven dat zijn leven niet ten einde is?
Dat iets is de verwondering in ons. De verwondering:
Over de aarde die openbreekt om planten te laten groeien.
Over het vuur van de zon die mensen verwarmt en doet lachen.
Over de lucht die alles in beweging zet en mens en dier doet ademen.
Over het water dat stroomt waar het kan en alles in leven zet.
Over de zekerheid dat het na de winter weer lente wordt.

Laat ons maar ervaren dat het donker overgaat in licht,
dat het licht warmte brengt, dat warmte de mens doet leven.
Laat ons gaan luisteren naar dat verhaal,
over God en zijn schepping en over de mens
over de weg door het donker naar het licht.  

Lied: Waarom wanneer uit welke luchtlaag

Het was aan Mozes, op de berg Horeb, dat God zich laat zien in een vuurvlam midden in een doornenstruik. De doornenstruik brand, maar verteert niet. God roept hem  en zegt Mozes niet te rusten, totdat het onderdrukte volk Israël bevrijd is.
“Mozes, leidt mijn volk uit Egypte, weg van de onderdrukking, naar land van melk en honing, een wereld van liefde en leven. Zeg hen, dat ik je gestuurd heb. Ik zal er zijn, zoals ik er ben!
zó zul je tot de zonen Israëls zeggen: ik-zal-er-zijn, heeft mij tot u gezonden!”

Het was aan het volk van Israël, toen de farao hen liet gaan, dat God zich laat zien, voor hen uit gaat overdag in een wolkzuil om hen te geleiden op de weg en ‘s nachts in een zuil van vuur
om hen bij te lichten,- om voort te gaan, overdag en ‘s nachts.

Het was in Jezus, die man uit Nazareth, zoon van Jozef en Maria, dat God zich laat zien, in het vuur dat hij ten toon spreidt, waarmee hij mensen tegemoet treedt, mensen tot leven wekt, doet opstaan en vertrouwen geeft. In hem klinken de woorden, die God zei tegen Mozes:
“Zeg hen, dat ik je gestuurd heb. Ik zal er zijn, zoals ik er ben! Zo zul je tot de mensheid zeggen: Ik zal er zijn, heeft mij tot u gezonden!”

Het is waar mensen elkaar vinden, kerken elkaar ontmoeten en samen op trekken, dat God zich laat zien, in het gezamenlijk ontstoken vuur, dat zich verspreid over de stad, van gemeenschap naar gemeenschap, om bij te lichten, wanneer het donker wordt, aan te wakkeren wat smeult: de liefde, het leven, om mensen van het licht te zijn.
Dat vuur is in ons midden, een lichtend vuur, dat nooit meer dooft.

Het paasvuur wordt ontstoken in de vuurbak voor het altaar met het licht van het gezamenlijk paasvuur

Gebed tijdens het ontsteken van het Paasvuur
Jij, die wij noemen Ik-zal-er-zijn, kom in ons midden
als een lichtend vuur.
Zet onze harten in vuur en vlam,
breng mensen tot leven, nieuw en onstuitbaar,
vrij van angst, vol van liefde.
Laat dit vuur ons tot zegen zijn,
ons doen opstaan en tot leven wekken,
op weg naar een nieuwe toekomst.
Acclamatie: Zuivere vlam

De paaskaars wordt ontstoken

Gebed: Een zegen van licht

“Licht van Christus – Heer wij danken U”

Het is in dit vuur, dit vuur in mensen,
dat Jij in ons midden komt.
Het is in dit vuur, dit vuur in mensen,
dat Jezus aan het licht komt.
Jouw vuur is zijn vuur.
Jouw licht is zijn licht.

“Licht van Christus – Heer wij danken U”

Zijn licht wil voor ons een baken zijn,
een blijvende bron die ons aanspoort,
ons doet ontwaken.
Zijn licht zal zich verspreiden
in de harten mensen van goede wil.

“Licht van Christus – Heer wij danken U”

Zijn licht, een zegen voor onze ziel.

Alle kaarsjes worden ontstoken , ook de gemeenschapslamp
Lied: Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur

Het Evangelie van Jezus: de verrezen Christus volgens Marcus
Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria uit Magdala en Maria de moeder van Jakobus, en Salome geurige olie om hem te balsemen. Op de eerste dag van de week gingen ze heel vroeg in de ochtend, vlak na zonsopgang, naar het graf. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Wie zal voor ons de steen voor de ingang van het graf wegrollen?’  Maar toen ze opkeken, zagen ze dat de steen al was weggerold; het was een heel grote steen. Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. U zoekt Jezus, de man uit Nazaret die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar hij was neergelegd. Ga terug en zeg tegen zijn leerlingen en tegen Petrus: “Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie hem zien, zoals hij jullie heeft gezegd.”
Ze gingen naar buiten en vluchtten bij het graf vandaan, want ze waren bevangen door angst en schrik. Ze waren zo erg geschrokken dat ze tegen niemand iets zeiden.
Acclamatie: Laudate omnes gentes

We doven de kaarsjes

Paasgedachte
De engel zegt:   “Weest niet bang. U zoekt Jezus. Hij is niet hier; hij is opgewekt uit de dood.
Kijk, dat is de plaats waar hij was neergelegd. Ga terug en zeg tegen anderen:
“Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie hem zien.”’

Het is deze tekst die ons op weg wil helpen om het opstaan uit de dood te kunnen verstaan. Verschillende theologen hebben zich in de loop der eeuwen al over gebogen. Wat betekent dat nu? Is het werkelijk gebeurt of is het verbeelding? En welke zeggingskracht heeft dat nog in onze tijd?
De volgende ervaring laat mij op andere manier kijken naar het paasverhaal.
Het is nu bijna 33 jaren geleden dat mijn vader overleed. Talrijke keren ben ik terug gegaan naar de begraafplaats. Telkens hoopte ik daar iets van hem tegen te komen. God, wat miste ik die man. Telkens was het ook weer een teleurstelling voor mij. In plaats van troost, van nabij kunnen zijn, voelde ik de leegte des te meer.
Geleidelijk aan werden mijn bezoeken aan de begraafplaats minder, wat ik daar zocht, vond ik daar niet. Onverwacht kwam ik op andere plekken iets van mijn vader tegen, in anderen, in mijn broers en mijn zus, in mezelf, zoals ik sprak of liep, in mijn kinderen, ook al hebben ze mijn vader nooit gekend. Zelfs in wildvreemden, die met hun stille aanwezigheid dezelfde genegenheid lieten voelen dan mijn vader.
Is dat wat die engel vertelde aan de vrouwen?: Als je Jezus zoekt, zoek hem dan niet waar je hem begraven hebt, zoek hem daar waar je thuis hoort, daar is Hij tot leven geroepen.
Is dat wat die engel aan ons vertelt?: Als je jouw dierbare dode zoekt, zoek die dan niet bij het graf, zoek die lieve mens op de plaats waar je thuis bent, daar zul je hem of haar weer vinden.
Zoals Jezus voelbaar onder de mensen is, zo zijn al onze dierbare doden voelbaar nabij, juist op momenten waar je het niet verwacht.
Het paasverhaal vertelt mij   van de doden die voor ons uitgaan en tot leven komen;  
van de weg die de levenden moeten gaan,
terug naar de plaats waar de mens zich thuis weet.

En thuis, thuis is daar, waar jij ten volle kunt leven,   waar het leven zich ten volle onthult.   Thuis is daar, waar mensen tot zegen zijn voor elkaar,   hun eigen weg mogen vinden, bevrijd van druk of dwang,   zichzelf kunnen zijn, zichzelf kunnen geven, ontvangen en ontvangen worden, veilig en vertrouwd.
Het is daar, dat mensen zich kunnen ontwikkelen, waar mensen één voor een de wikkels van uiterlijke schijn kunnen afdoen, om zo te komen tot de bron van hun bestaan, de kern van ons zijn, die wij liefde noemen. Waar het leven zich ten volle onthult, daar onthult zich iets van God.

Zou de engel ons dan ook het volgende willen vertellen?:   Als je God zoekt, blijf dan niet zoeken waar de ellende begon, zoek God op de plaats waar je thuis komt, daar zul je de Ene weer vinden.  Dan vertelt het paasverhaal van de levende die door het donker naar het licht gaat, van de vrouw die een zelfdoding overleeft en nu na jaren tegen zich zelf in de spiegel hardop zegt: “wat ben ik blij dat ik leef”; van de man die door een hel ging nadat zijn vrouw was overleden en nu kan zeggen: “ik leef weer helemaal op als ik die muziek hoor”;
Van die jongeman uit Soedan en moest vluchten. Nadat hij jaren in een vluchtelingkamp moest verblijven, eerst in Griekenland, daarna in Nederland, kreeg hij hulp via vluchtelingenwerk. Trots vertelt hij: “Ik merk dat ik me steeds beter alleen kan redden.”
Het paasverhaal vertelt van de levende die door het donker naar het licht gaat, van een volk dat, na een bloedige aanslag, opkomt voor de vrijheid van meningsuiting, met respect voor ieders geloof of levensovertuiging, waar ieder zich zelf mag zijn, Achmed, Charlie, noem maar op..
Van de ondernemer die zijn bedrijf niet meer kon redden, jaren heeft geploeterd om zijn schuldeisers te betalen, en nu trots vraagt: “kom je eens kijken waar ik mijn nieuwe onderneming heb?’
Van de studente die in zak en as zat omdat ze door pech en onderwijsbeleid geen diploma had behaald, nu blij kan zeggen: “ze hebben me in dat bedrijf een kans gegeven, niet om mijn papieren, maar om wie ik ben”
Pasen is tot leven geroepen worden opdat, de lieve doden ten volle deel uit mogen maken van het goddelijke leven en de levenden ten volle tot leven komen vanuit de goddelijke bron in ieder aanwezig.
Mag het voor ons en de hele mensheid elke dag Pasen zijn, dat er in ons een stem klinkt, die zegt: Weest niet bang. Loop de weg die jou thuis brengt. En leef. Leef ten volle.
En een stem uit de hemel zal dan klinken. “Zie hier, die mooie mens, waar ik zo veel van hou!”

Waterritus:  
Er staan twee schalen op het altaar.   Een kan met water staat in het midden, gele violen daar tussen
Water en leven zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Zoals het water stroomt, zo stroomt het leven.
Het begint klein, bij een bron dat ontspringt.
Het vindt zijn weg en alsmaar wordt de stroom breder,
andere stromen sluiten aan, ieder vanuit hun eigen bron.
En overal waar het water stroomt, wordt zwarte aarde groen,
komen bloemen tot bloei, zullen mens en dier zich laven.
Laat het water maar stromen, opdat er leven komt.

Water wordt in de schalen gegoten
Laat Gods geest ons doorademen opdat zijn liefde blijft.

De kaars wordt in het water gedompeld

Lied: Dat wij volstromen met levensadem,

Hernieuwing van de doop
Mogen wij doen zoals Jezus heeft gedaan,   zich laten dopen met water.
Het was voor hem het begin van een nieuw leven.
Vanaf die tijd kon hij aan zijn levensweg beginnen,
delen van zijn liefde in overvloed.
Laten wij ons opnieuw dopen, opdat in zijn naam,
de liefde in ons tot nieuwe geboorte komt.

Iedereen wordt uitgenodigd naar voren te komen
om zich te besprenkelen met water en krijgt de boodschap:
En een stem uit de hemel zegt: “Lieve mens, ik ben blij met jou”
of
God zegt tegen je: “Jij bent mooi zoals je bent”

Instrumentale muziek

Laat ons met elkaar ons geloof uitzingen,
in de Ene, die er is vanaf het begin
en er zal zijn
tot aan het laatste der dagen
Gezongen geloofsbeleidenis: psalm 139
Gij, Gij peilt mijn hart,
Gij doorgrondt mij,
Gij weet mijn gaan en mijn staan.
Gij kent mijn gedachten van verre,
mijn reizen en trekken, mijn rusten.

Mijn wegen, alle, zijn U bekend –
ieder woord dat komt op mijn lippen,
onuitgesproken nog, Gij hoort het al.

Achter mij zijt Gij en voor mij uit.
Gij legt uw handen op mij. –
Dit is wat ik niet kan begrijpen, niet denken,
dit gaat mij te boven.

Hoe zou ik Uw adem ontkomen,
waarheen vluchten voor uw aangezicht.
Beklim ik de hemel, daar zijt Gij,
daal ik af in de aarde, daar vind ik U ook.

Had ik vleugels van morgenrood,
vloog ik over de verste zeeën,
ook daar Gij, uw hand, uw rechterhand
die mij vasthoudt.

Zou ik roepen: “Duisternis bedek mij,
licht verander in nacht”:
voor U bestaat  de duisternis niet.
Voor U is de nacht even licht als de dag,
de duisternis even stralend als het licht.

Uw schepping ben ik in hart en nieren,
Gij hebt mij geweven in de schoot van mijn moeder.
Ik wil U bedanken daarvoor,
dat Gij mij ontzagwekkend gemaakt hebt.

Mijn ziel en gebeente door U  gekend.
In mij was niets voor uw ogen verborgen,
toen ik werd gevormd in het diepste geheim,
prachtig gevlochten in de schoot van de aarde.

Ik was nog ongeboren, Gij had mij al gezien
en al mijn levensdagen stonden in uw boek,
nog vóór Gij er één had gemaakt.

Gij eeuwige, peil nu mijn hart, doorgrond mij,
toets mijn verborgen gedachten.
Ik ben toch niet op een doodlopende weg.
Leid mij voort op de weg van uw dagen.

De tafel wordt klaargemaakt en er wordt gecollecteerd.

Instrumentale muziek

Voorbede
Jij Ene, wil er zijn voor hen
die in duisternis leven,
door eenzaamheid, gemis en onvervuld verlangen.
Laat jouw licht op hun pad weerkaatsen.

Heer ontferm U

Wil er zijn voor hen die in kilheid leven,
door onverdraagzaamheid, onbegrip en prestatiegerichtheid
Laat jouw warmte hun harten verwarmen.

Heer ontferm U

Wil er zijn voor hen die in onzekerheid leven
door werkeloosheid, ziekte en veeleisende idealen.
Laat jouw geest vertrouwen brengen.

Heer ontferm U

Wil er zijn voor hen,
die hun gebed hebben opgetekend in dit intentieboek
die vechten voor hun leven, waar dan ook ter wereld,
die ons zijn voorgegaan over de grens van de dood,
en allen die wij als reisgenoot met ons meedragen,
dat jouw licht en jouw liefde hen en ons mogen omringen.

Tafelgebed
Hoe hoopgevend is jouw naam: Ik zal er zijn.
Hoe bevrijdend is jouw licht: warm en verhelderend
Hoe liefdevol is jouw hand: open en nabij
Hoe verfrissend is jouw bron: zuiver en levengevend.

Jouw naam dragen wij met ons mee,
jouw licht willen wij uitdragen,
jouw hand maken wij tot de onze,
jouw bron laat ons leven stromen

om mens te zijn, zoals jij je had ingebeeld,
zorgend voor de aarde, voor al wat leeft en is,
om mens te zijn, zoals eens Jezus,
die ons voorging, opkwam voor anderen,
trouw bleef aan jou, en zo aan zichzelf.

In de avond voor zijn sterven aan het kruis
toonde hij nog eenmaal
wie hij was en blijven wou voor ons.

In het bijzijn van zijn vrienden heeft Hij brood genomen,
dankte Jou voor het brood, zegende het,
brak het en deelde het aan zijn vrienden met de woorden:
‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’

Hij nam een beker, sprak een dankgebed,
en zei daarbij:
‘Drink hieruit en proef van mijn liefde,
zodat mijn vreugde in u zal zijn en haar volheid bereikt.
Heb elkaar lief, zoals ik u heb lief gehad.’

In zijn geest zullen wij leven.
Zo zal jouw naam ‘Ik zal er zijn’
een blijvende belofte zijn,
zal het licht stralen,
zullen handen elkaar vinden
en bronnen van leven zullen stromen.

Zie de mens, nieuw geboren, deuren zullen open gaan,
een nieuwe lente breekt aan,de wereld komt tot leven.
Zijn woorden indachtig, zal jouw koninkrijk komen,
daarom bidden wij:
Onze Vader

Vredeswens
Vredeslied: vrede voor jou en alle goeds je vrienden

Delen van brood en wijn
Brood breken en delen in Zijn naam,
is delen in ons gebroken leven, tot voedsel van iedereen.

Weet je welkom aan de tafel van Jezus,
open je hand en je hart, en ontvangt en wordt zo,
brood van leven, wijn van vreugde

Lied: Een schaal met brood

Gebed: Dankbaarheid

Mededelingen

Zegenwens
Laat de vreugde van Pasen ieders hart doen openen,
opdat het goddelijke in ons tot leven komt,
en ieder ziet wie jij ten diepste bent,
een mooie mens om van te houden.

Laat de vreugde van Pasen elk gezicht doen stralen,
opdat de liefde in ons haar weg vindt,
tot geluk van iedereen.

Laat de vreugde van Pasen ons doen vertrouwen
op de Ene, die blijvend met ons meegaat.

Laten wij zijn Licht doen schijnen,
waar wij gaan en staan, tot zegen van iedereen,
laten we dat doen in zijn naam
de Vader,
de Zoon
en de Heilige Geest. Amen

Slotlied: De steppe zal bloeien