San Salvatorgemeenschap 6 aug. 2017
Thema: Met dromen op weg.
Voorganger: Maria van den Dungen
Openingslied: Dit huis is een huis waar de deur openstaat
Welkom
Welkom iedereen, vaste bezoeker of incidentele gast. Wees welkom bij ieder van ons en bij onze God. In diens naam van vader, van zoon en van de heelmakende geest
Amen
Vandaag gaat de evangelietekst over het meest bekende wonder, maar liefst zes keer staat het beschreven in de bijbel. Het verhaal van zes broden en twee vissen die voor overvloed zorgen.
Gisteravond vroeg Wilton Desmense als voorganger zich af of god met vakantie was. dat komt ook bij ons ter sprake.
Maar eerst zijn gaan we ruimte te maken in ons binnenste.
Wees er!
Jij die ons behoedt en draagt,
wees bij ons.
Laat ons jouw adem voelen
in woorden die verlichten
en gedachten die bevrijden.
Zaai Uw naam in onze diepste dromen
Open onze ogen voor onze buren
Dat wij zorg dragen voor elkaar
De één voor de ander, telkens weer. Amen.
Lied: Jij leert mij vliegen
Eerste lezing
Door vragen en door twijfels heen
probeer ik te geloven
in God die in mij leeft, in het diepst van mijn gedachten
en die ik soms heel even zie in mensen die ik ontmoet
Geloven wil ik in een God die vader en die moeder is,
van zwakken de behoeder is,
die onheil weer tot heil kan maken door mensen handen heen.
Ik geloof in Jezus,
een mens vol van God, in wie God zich laat kennen,
die ons oproept, ons uitdaagt te werken aan een wereld
waar wij elkaar de ruimte geven kleurrijk, hoopvol en vrij te leven.
Ik geloof ook in de goede Geest die warm maakt wat verkild
en soepel wat verstard is, die ons tot nieuwe mensen maakt.
Ik geloof in de weldaad van elkaar vergeven
telkens weer uitzicht op een nieuw begin.
Ik geloof in een dood die leven geeft,
dat God zijn woord gegeven heeft ons nooit te laten vallen. Amen
(Tekst van Louis Nabbe, waarin hij zijn geloof en ongeloof verwoordt.)
Tussenzang: Hij die gesproken heeft
Tweede lezing: Mattheus. 14, 13-21:
Toen Jezus hoorde van de dood van Johannes de Doper week hij per boot uit naar een afgelegen plaats waar hij alleen kon zijn. Maar de mensen kwamen het te weten, en vanuit de steden volgden ze hem over land. Toen hij uit de boot stapte en de grote menigte zag, voelde hij medelijden met hen en hij genas hun zieken.
Bij het vallen van de avond kwamen de leerlingen naar hem toe en zeiden: ‘Dit is een afgelegen plaats en het is al laat. Stuur de mensen weg, laat ze naar de dorpen gaan om eten voor zichzelf te kopen.’ Maar Jezus zei: ‘Ze hoeven niet weg, geven jullie hun maar te eten.’ Ze antwoordden hem: ‘We hebben hier niets, alleen vijf broden en twee vissen.’ Hij zei: ‘Breng ze mij.’ En nadat hij de mensen opdracht had gegeven op het gras te gaan zitten, nam hij de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit en brak de broden; hij gaf ze aan de leerlingen, en de leerlingen gaven ze door aan de mensen.
Iedereen at en werd verzadigd, en toen ze de stukken brood die over waren ophaalden, hadden ze twaalf manden vol. Er hadden ongeveer vijfduizend man gegeten, vrouwen en kinderen niet meegeteld.
Acclamatie: God geef de mens woorden van waarde.
Overweging:
Wilton heeft op Google ingetikt: God op vakantie, maar veel wijzer is hij daar niet van geworden. Hij heeft daarom besloten zijn eigen gedachten, die in de loop der jaren bij hem zijn gegroeid te verwoorden.
Hij vroeg zich af wat God bewoog om de wereld te scheppen en wat hij na het rusten op de zevende dag heeft gedaan. Wij beginnen op maandag weer aan een nieuwe werkweek, maar God was blijkbaar klaar: Hij liet het verder over aan zijn schepping. God is in een andere dimensie, buiten onze tijd. Ik raad jullie aan om de overweging van Wilton maar eens te lezen.
Ik ben iemand anders, heb andere ervaringen, dromen en heb dus ook een ander verhaal.
Maar allebei herkenden we ons in het verhaal van Louis Nabbe, waarin ondanks alle twijfels we God vooral herkennen in de daden van onze medemensen.
Mijn herkenning begint vooral op het moment dat Adam en Eva uit het paradijs worden gejaagd, de engel met het vlammend zwaard neem ik dan maar op de koop toe. Dit moment wat altijd is gezien als straf, is – denk ik- veeleer een nieuwe geboorte. Denkt u eens in: leven in dat paradijs, in een omgeving, die helemaal perfect is. Een klusser vindt zelfs geen schroefje meer dat vast gezet moet worden, er is geen enkele uitdaging meer waaraan je als mens kunt groeien. Niet dat het af en toe niet verleidelijk is om in zo’n dolce far niente te leven, Maar toch..
In een oud Chinees verhaal sterft iemand en komt aan in het paradijs en geniet daar van de mooie bloemen, de prachtige muziek en het heerlijke voedsel. De volgende dagen blijft hij zich verbazen overal het goede dat hem omringt. Maar na enkele weken hangt hij lusteloos bij een vijver en zegt tegen de engel die hem vraagt of alles naar zijn zin is: Het is prachtig, maar ik verveel me als de hel. Zegt de engel: Waar dacht je dan dat je was?
Ik heb in mijn studie wat Chinese filosofie gehad en vooral het Taoïsme heeft me daarin aangesproken, daarin is energie en transformatie in elke vorm belangrijk. Tao betekent de weg, hoe te handelen in het leven. En wij Christenen noemen ons toch de mensen van de weg?
In het evangelie verhaal is Jezus geraakt door het nieuws over de dood van Johannes en komt hij niet toe aan zijn verdriet omdat de menigte hem volgt. Hij accepteert de situatie en doet waarvoor ze gekomen zijn: geneest de zieken, geeft troost en uitzicht op een toekomst.
En als de leerlingen de mensen weg willen sturen omdat het tijd wordt om voor voedsel te zorgen, legt Jezus de verantwoording bij zijn leerlingen: Zorgen jullie maar voor eten.
Het is alsof hij wil zeggen: jullie kennen me nu al een hele tijd, zien dat ik altijd zorg draag voor anderen; het wordt tijd dat jullie inzien dat het daarom gaat, dat het nu jullie taak wordt.
En als de mensen dan in groepjes op het gras zijn gaan zitten is dat het moment dat ze elkaar aanzien, echt zien en dan heeft de een nog wel wat fruit in zijn zak, de ander wat brood en dan gaat er gedeeld worden. Mensen blijken meer te doen, te kunnen dan voor mogelijk wordt gehouden. Maar daarvoor moeten ze zich wel aangesproken voelen, een beroep op hen worden gedaan. En dat is precies wat Jezus doet, zelfs meer dan dat, want hij geeft een voorbeeld. Eerst door er te zijn voor de mensen ondanks zijn eigen verdriet, dan door hun behoeften serieus te nemen en… de leerlingen duidelijk te maken dat het ook hun verantwoordelijkheid is. Tenslotte laat hij de mensen gaan zitten zo dat zij elkaar aan kijken: Iemand die mij aanziet zingen we vaak en dat is hier wezenlijk. Dan gaan ze ook delen omdat het voorbeeld gegeven wordt: “De Heer heeft het voorbeeld gegeven”, ook al zo’n bekend gezang.
Ik hoef niet precies te kunnen verklaren, hoe dit alles in het leven werkt, ik mag het wel als er nog wat mysteries in ons bestaan blijven. Maar wel wil ik blijven dromen van een betere wereld, waarin mensen dit soort wonderen mogelijk maken. Dromen zijn de brandstof voor de ziel. En daarmee kunnen wij samen op weg.
Geloofslied: Kom en volg mij op de weg
Collecte: Delen, we moeten dat veel oefenen om er echt goed in te worden.
Vandaag voor onze eigen gemeenschap, aanbevolen.
Voorbede:
Voor die zeker denken te weten wat God vindt en denkt:
dat zij niet op Gods troon gaan zitten
en zich een instrument wanen van een veroordelende god.
Jij die onze gedachten raadt
Voor die hun oude zekerheden koesterden en zien wegvallen:
dat zij houvast vinden bij het samen in beweging zijn.
Voor die twijfelen en zoeken
dat zij steun vinden om de kernboodschap van Jezus
te blijven zien: houdt van de ander evenveel als van jezelf
Jij die onze gedachten raadt
Voor onze zieken willen we bidden
Koester de namen
Tafelgebed
Jij die Liefde bent,
wees aanwezig in ons midden
en vervul ons hart met jouw goede Geest
Jij hebt tot mensen gesproken
in dromen en visioenen,
die hun de kracht gaven
jouw weg te gaan.
Jij hebt hen gemaakt
van stotteraars tot enthousiaste redenaars,
van laffe kleine mensen tot mensen
die bergen konden verzetten.
Zo heb Jij ook tot ons gesproken door Jezus:
beeld van jouw goedheid,
beeld van jouw droom over de mens.
Hij droomde van een volk van nieuwe mensen
die, één van geest en één van hart,
zich geroepen wisten tot elkaars geluk.
Waar vriendschap heerst en liefde
Op de avond voor zijn sterven,
nam Hij brood in zijn handen,
dankte jou, brak het,
gaf het aan zijn vrienden en zei:
Neemt en eet,
brood voor deze gebroken wereld.
als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld, ter wille van jullie.
En ook de beker liet hij rondgaan
en zei: Als teken van liefde
verbindt deze beker jullie met mij
en met het leven en de toekomst
van alle mensen.
Drink ervan en blijf dit doen
om Mij te gedenken.
Waar vriendschap heerst en liefde
Daags daarna is Jezus gestorven,
maar niet voorgoed
Jij hebt hem als een droom in ons
verder laten leven.
Wij vragen Jou:
laat ons onze roeping in het leven begrijpen,
en laat die droom werkelijkheid worden.
In zijn Geest zijn wij onderweg,
met zijn woorden willen wij bidden,
woorden van vrede,
woorden van toekomst.
Onze Vader
Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Communielied: Het brood inde aarde gevonden
Acclamatie:Waar vriendschap heerst en liefde
Vredeswens
Vredeslied: Zuster en broeder, vrede voor jou,
Gebed na communie
Jij hebt een ruimte aangeraakt,
een stilte diep in mij van binnen,
ik kan een mens om niet beminnen.
Jij hebt een ruimte aangeraakt.
Jij hebt een ruimte aangeraakt,
de dood heeft hier zijn macht verloren,
de afgoden zijn afgezworen.
Jij hebt een ruimte aangeraakt.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt.
Wij hebben lief en leren delen,
jouw naam gaat rond, wij zingen, spelen.
Jij hebt ons ruim en licht gemaakt. van Andries Govaert
Mededelingen
Bloemetje van de week:
Algemeen: alle activiteiten in het kader van
Zomer in de San Salvator staan op een programmaoverzicht.
Leergang Geloven in de (post) moderne samenleving –
Flyers liggen in het karretje van de gastvrouwen
Slotgedachte
Ik droom van een wereld waar het goed is om in te wonen.
Waar geen tegenstelling meer is tussen noord en zuid,
tussen west en oost.
Waar het verschil tussen arm en rijk, zwart en blank,
rood en geel is verdwenen.
Ik droom van een wereld…waar het goed is om te wonen.
Waar geen tegenstelling meer is tussen natuur en mens.
Waar mens en dier elkaar niet naar het leven staan.
Waar de aarde en de mens elkaar de hand zullen geven.
Ik droom van een wereld… waar het goed is om te wonen.
Waar mensen elkaar niet naar het leven staan.
Waar mensen elkaar de hand zullen geven.
Mijn God, wat een droom. . .
Ga mee op weg naar deze werkelijkheid.
Zegen
Laten we hiervandaan gaan in vrede en daarvan delen aan allen die we ontmoeten.
Daarbij zegene ons de God van liefde:
de Vader, onze oorsprong,
de Zoon, die met ons gaat en de Geest, die ons de toekomst in leidt.
Slotlied: Als God ons thuisbrengt.