Gaan waar geen wegen gaan

17/18 februari 2018

Gaan waar geen wegen gaan

 

Voorganger: John Parker.
Zondag m. m. v. Guus Prevoo en de Cantorij.

Openingslied: zat: De vreugde voert ons naar dit huis
zon:  Zomaar een dak

Inleiding

Welkom iedereen bij onze eerste weekendviering van de Vastentijd. Als rode draad door deze tijd nemen wij ‘Gaan waar geen wegen gaan.’
Een tijd om te bezinnen, een tijd om de woestijn in te gaan; een tijd om mijn leven te bekijken, wat voor mij belangrijk is, waar ik voor sta.
Deze tijd gaat gekoppeld met een persoonlijke kant én aandacht voor mensen die het minder goed hebben. Ieder jaar nemen wij een project om onze aandacht op te richten. Wij nemen kennis van een groep mensen in een ander land, van hun dagelijks leven en van de problemen die zij tegenkomen. En wij proberen iets van onze eigen hebben aan hen te geven, om te helpen met het bestrijden van hun problemen.
Ik wens ons allen een fijne veertigdagentijd toe.

(zondag): Vandaag gaat mee voor Guus Prevoo, van de landelijke Vastenactie.

Nemen wij even een moment om de stilte binnen ons te laten, om de stilte in te gaan.

Gebed

Eeuwige, schepper, barmhartige, wie of wat die ook mag zijn, hoor het gebed van mensen die zoeken.
Mensen die zich inzetten om goed te doen, om goed te zijn, om een wereld te maken die goed is voor iedereen en alles.
Hoor het gebed van mensen die zoeken naar tekens van hoop in onze wereld die er soms gescheurd uitziet.
Eeuwige, hoor ons gebed, wees bij ons. Amen.

Acclamatie: zat:  Groot is de wereld
zon:  Ga dan als de zalm

Het Woord Tekst van Guus Prevoo van de landelijke Vastenactie.

‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. Dat is het motto van de Zusters van de Heilige Harten van Jezus en Maria in Zambia. De zusters treden daarmee niet alleen in het voetspoor van de vele missionarissen in Afrika, maar uitdrukkelijk ook in die van Jezus Christus en Maria, naar wie de naam van hun congregatie verwijst.
Zambia is een land in zuidelijk Afrika, dat 18 keer zo groot is als Nederland. Er wonen 15 miljoen mensen. Sinds 1964 is het land onafhankelijk. Koper is een belangrijk exportproduct. En maïs het basisvoedsel voor de meeste en zeker voor de arme mensen. De zusters zijn actief in de noordelijke stad en regio Mbala, vooral in de sloppenwijken rondom de stad, de zogenoemde Zambia Compounds.

Heel concreet proberen de zusters die weg waar niemand gaat, te gaan via hun Households-in-Distress-programma (HID), huishoudens in crisis. En die crisis is en wordt veroorzaakt door de ziekte die aids heet. Veel kinderen zijn wees. Grootouders moeten voor hun kleinkinderen zorgen. Gelukkig kunnen hiv-geïnfecteerden medicijnen nemen waardoor het virus onderdrukt wordt. Maar dan volgt er een nieuw probleem: hoe de armoede te overleven? Via scholingsprogramma’s en startsubsidies ondersteunen de zusters in hun HID-programma vele mensen om nieuwe initiatieven te nemen. Schoolkinderen, heel vaak wees, worden voorzien van maaltijden en het schoolgeld wordt betaald. Zelfs een school en opvang voor gehandicapten is opgezet. Mensen krijgen via armoedebestrijdingsprogramma’s mogelijkheden om een eigen bedrijfje op te zetten, een marktkraampje, een visvijver, een landbouwbedrijfje. Speciaal voor vrouwen en meisjes, die vaak voortijdig de school hebben moeten verlaten, hebben de zusters lees- en schrijfgroepen opgezet. En ten slotte hebben de zusters ook bewustwordingsprogramma’s opgezet om verdere verspreiding van hiv in te dammen en om mensen die geïnfecteerd zijn of lijden aan de ziekte te begeleiden.

Heel concreet is het doel van het Vastenactieproject om 300 hiv-geïnfecteerden, voornamelijk vrouwen, te trainen in ondernemerschap en andere manieren waarop ze in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Door scholing, door het verstrekken van een startkapitaal en door starterspakketten om bij voorbeeld een landbouwbedrijf op te zetten of een visvijver aan te leggen. Na drie jaar moeten deze vrouwen zelfstandig hun bedrijfje kunnen voortzetten en hun inkomen opgekrikt kunnen hebben van een schamele 100 euro per jaar tot 1.200 euro. Daardoor kunnen ze dan voor hun gezin en verdere familie zorgen. Uiteindelijk zullen in de hele regio Mbala 15.000 mensen, direct of indirect, van het werk van de zusters profiteren.

‘Gaan waar niemand gaat, doen wat niemand doet’. De zusters en hun medewerkers verdienen al onze lof voor hun inzet. Zij en de mensen voor wie ze werken, verdienen onze solidariteit. Solidariteit met andere mensen is niet alleen een van de waarden in de katholieke sociale leer, waaraan we als gelovigen vorm moeten geven. Maar onze solidariteit maakt het ook mogelijk dat de zusters blijven gaan waar niemand gaat, blijven doen wat niemand doet. De waardigheid van aidspatiënten, van hiv-geïnfecteerden, van hun familieleden en van alle arme mensen in Zambia of waar ook ter wereld ter wille!

Lied:  zat:  Hij die gesproken heeft
           zon:   Ik zal in mijn huis niet wonen

Lezing uit de Schrift Marcus 1,12-15
De Geest dreef hem de woestijn in. Veertig dagen bleef hij in de woestijn, waar hij door ​Satan​ op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren en ​engelen​ zorgden voor hem.
Nadat Johannes gevangen was genomen, ging ​Jezus​ naar Galilea waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het ​koninkrijk van God​ is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’

Acclamatie: Als God ons thuisbrengt

Overweging

Ieder jaar krijgen wij de mogelijkheid om ons voor te bereiden op Pasen, het feest van het Leven. Wij luisteren naar bekende verhalen uit de Schrift, en zoeken naar inspiratie. Wij gebruiken deze tijd ook om aandacht aan anderen te schenken, nog meer intensief dan in andere tijden. Aandacht voor elkaar, in de verschillende activiteiten die georganiseerd worden, en ook in de wekelijkse ontmoetingen hier rondom Woord en Tafel. Aandacht ook voor anderen, ver weg, vaak met veel minder als wij, en ook vaak met grote problemen om te overleven, om te leven.
De afgelopen jaren hebben wij als geloofsgemeenschap tijd, geld en aandacht besteed aan kleine gemeenschappen in India, Afrika en Zuid-Amerika. En dit jaar gaan wij terug naar Afrika, naar Zambia. Daar hebben we zojuist iets over gehoord van Guus, die na deze viering nog meer met ons zal delen.
Het officieel thema van de landelijke Vastenactie luidt: ‘Gaan waar niemand gaat’, dat wij een beetje aangepast hebben in ‘Gaan waar geen wegen gaan’.  Het onbekende tegemoet gaan, ontdekken, ontmoeten, leren kennen, ermee leren omgaan.
Zoals het verblijf van Jezus in het woestijnverhaal: het onbekende tegemoet gaan, leren kennen. Daarna in de verhalen gaat hij op weg naar mensen. Eerst de woestijn in, zichzelf leren kennen, wat belangrijk voor hem is, waar zijn prioriteiten liggen, waar hij het beste zijn krachten en energie aan kan geven.
Deze laatste dagen heb ik vaak naar de Olympische Spelen op televisie gekeken. Mooie beelden, prachtige prestaties. De vele atleten hebben lang geoefend, getraind om zo te kunnen presteren, om te bereiken wat ze bereikt hebben. Voor de ene is de prioriteit om als atleet mee te doen aan deze Spelen. Dit is al heel wat. Een ander legt de lat hoger, en wil als winnaar bekroond worden.
Met Pasen krijgen wij geen gouden medailles; wij gaan ons ervoor voorbereiden, en wij zullen het Leven vieren. Deze komende tijd volgen wij die mooie mens Jezus op zijn weg, door middel van verhalen uit het evangelie, en met verhalen uit Zambia, waar mensen een waarachtig en waardig leven willen leiden.
Samen met hen zullen wij het leven vieren deze komende weken.

Geloofslied:  zat:  Niet op een troon van alleen
zon:  Kom en volg mij

Collecte, voorbereiding van de tafel

Voorbede:  Heer ontferm U

1. Wij bidden voor onze wereld,
   waarin mensen slachtoffer worden van geweld en onrecht;
   dat we wegen vinden die leiden naar bevrijding,
   dat vrede en gerechtigheid het winnen van oorlog en onderdrukking.
2. Wij bidden voor onze broeders en zusters die een ernstige ziekte moeten doorstaan,
   die ernaar verlangen om deel te nemen aan het gewone leven van alledag;
   dat zij zich niet in de steek gelaten voelen,
   dat we de juiste woorden vinden van bemoediging en troost.

2. Wij bidden voor ons die hier bijeen zijn, tot eer van de Eeuwige, tot bemoediging van elkaar;
   dat ieder van ons de weg mag blijven gaan,
   dat we met woord en daad blijven getuigen van deze weg,
   dat we blijven respect en aandacht voor elkaar hebben.
3. Intenties:

Tafelgebed:

Gij, die genoemd wordt: God van mensen,
Gij bent geen ander dan die gezegd heeft:
Ik zal er zijn.
Ik ken je hart
Ik roep je naam
Ik zie je al van verre.
Gij die het woord sprak
voordat wij konden antwoorden,
Gij die ons in het leven riep.
Wij danken U,
dat wij bestaan door U
vanaf het begin.

OMDAT GIJ HET ZIJT
GROTER DAN ONS HART
DIE MIJ HEBT GEZIEN
EER IK WERD GEBOREN.

Gij zijt met ons op weg gegaan,

als een vuur niet te blussen,
als leven niet te stuiten,
Gij zijt gezocht, gevonden,
doorverteld, beleden, gevierd…
Maar in één kind van mensen
hebt Gij meer dan ooit
laten zien hoeveel Gij van ons houdt:
in Jezus van Nazareth
kind van belofte, sprekend Uzelf.
Zijn licht is door de blinde gezien,
zijn woord door de dove gehoord,
van Hem getuigen de profeten
dat Hij leerde met gezag.
Zijn woord bracht leven.
Wij danken ook Hem
omdat Hij ons uitzicht gaf
een weg om samen te gaan.

OMDAT GIJ HET ZIJT….

In groot vertrouwen heeft
Hij geleerd en voorgeleefd
hoe wij mensen kunnen zijn,
toen Hij op de laatste avond
afscheid nam van zijn vrienden.
Hij nam brood in zijn handen, zegende het,
deelde het uit en zei:
‘Hier, neem en eet,
Mijn leven voor jullie gegeven.
Dit ben ik ten voeten uit:
gebroken, gedeeld tot eeuwig leven’
Zo nam Hij ook de beker, zegende die
en reikte hem over met de woorden:
‘Neem deze beker van Mij over
deel hem samen
drink er samen uit
het is mijn bloedeigen leven
als wijn vergoten voor jullie.’
Zoals Hij leven heeft geleerd,
zoals Hij vol van Geest
anderen bezielde,
zo gedenken we Hem hier
in dit brood en deze beker.
Wij vieren  zijn hoop op leven
dat ook in ons hart is neergelegd.
Zijn geloof dat God Zich vinden laat
voor ieder die oprecht Hem zoekt.
In Hem en door Hem, zal het leven
dat wij met Hem delen
sterker zijn dan alle dood.
Voorgoed  ligt nu de weg open naar die nieuwe wereld
waar gerechtigheid voorop gaat en vrede  volgt
waar wij mensen  elkaar dienen
en verlangen naar elkaars voltooiing.
Daarom doen wij wat Hij gedaan heeft
en bidden wij zoals Hij gebeden heeft:
Onze vader…

Vredeswens:  zat:  Vrede voor jou hierheen gekomen (couplet 1)
zon:   Liefde, dal van liefde

Communie:  Waar staat een gedekte tafel

Mededelingen

Slotgedachte Rimpelingen van hoop R.Kennedy.

Maar weinig mensen zijn bij machte de geschiedenis zelf om te buigen. Toch kan ieder van ons bijdragen om de gebeurtenissen een fractie te wijzigen. Het is uit zulke daden van moed en geloof samen dat de geschiedenis van onze generatie wordt geschreven. Iedere keer als er een mens opkomt voor een ideaal of handelt om het lot van anderen te verbeteren of tegen onrechtvaardigheid optreedt zendt hij een rimpeling van hoop uit.

Die rimpelingen, die elkaar vanuit miljoen verschillende centra van energie en durf kruisen, vormen een stroom die de machtigste muren van onderdrukking en tegenstand wegvagen.

Zegen en wegzending

Slotlied:   In ’t laatste van de dagen.