VOEDSEL GENOEG | pelgrimszegen Mieke Schrieks

San Salvatorgemeenschap  10 en 11 maart 2018.

Thema: VOEDSEL GENOEG | pelgrimszegen Mieke Schrieks

Voorganger: Franneke Hoeks
Koor: Melodiek o.l.v. Hans Wagemakers
Muzikale ondersteuning: Marc Baghuis & Maria Werner

OPENINGSLIED Za De wijze woorden en het groot vertoon| Zo Dit huis vol mensen

WELKOM

Welkom lieve mensen, naar hier gekomen. Vanochtend je jas aangetrokken, je veters gestrikt, je tas gepakt en de reis naar hier ondernomen. Misschien is het een bekende route, de weg naar dit gebouw. Misschien is deze ruimte onbekend terrein voor jou. Wie je ook bent, weet dat je dit uur hier welkom bent. We zijn op weg naar Pasen. Halverwege zijn we nu. Halfvasten. Vandaag kunnen we even langs de kant van de weg gaan zitten. Even uitrusten, maar vooral ook vooruitkijken richting Pasen.

Het is een bijzondere viering vandaag. Mieke Schrieks gaat vandaag vanaf hier lopend naar Santiago de Compostella. Welkom Mieke. Welkom ook de mensen die speciaal gekomen zijn om jou uit te zwaaien. Je moeder, wat bijzonder dat u hier bent om samen met ons Mieke uit te zwaaien. Familie, vrienden, Melodiek het koor waar jij zingt: fijn dat jullie er zijn. Aan het einde van de vieringen geven we Mieke onze zegen mee. We zetten straks graag de San Salvator stempel in je pelgrimspaspoort en geven we je onze zegen mee. Santiago zelf is voor jou natuurlijk geen onbekend terrein. Je organiseert al jaren pelgrimsreizen, wandelingen over de wegen die naar dit pelgrimsoord leiden. Nog nooit liep je hem helemaal van het begin tot het einde. Tot vandaag. Vandaag vertrek je. Ondanks het feit dat een deel van de weg je bekend is, is iedere pelgrimstocht hoe dan ook een weg naar het onbekende.

Laat ons als vertrekpunt van deze viering hier de stilte zoeken. De stilte waarin je keer op keer opnieuw mag vertrekken. De stilte waarin ruimte ontstaat voor het onbekende. De stilte waarin we tot God mogen spreken.

GEBED

Goede God, Jij die bent begin en einde, vertrekpunt en thuiskomst, richtingwijzer en vraagteken, wees bij ons hier dit uur.
Laat ons gaan op jouw weg volg ons op de voet
en houdt ons vast in moeilijke momenten vandaag en alle dagen van ons leven. Dat vragen wij in de naam jou God die we noemen vader, moeder zoon en heilige geest. Amen ACCLAMATIE za Groot is de wereld | zo Herschep ons hart

INLEIDING OP LEZINGEN

Gaan waar geen wegen gaan. In dat licht gaan we vandaag ook op weg. In de eerste lezing reizen we vandaag weer af naar Zambia. Het verhaal van zuster Yvonne in met Mbala district gaat door. We horen vandaag over armoede en geen eten hebben. Daarnaast zetten we het verhaal van Johannes waarin Jezus zijn leerlingen de menigte laat voeden.

1E LEZING

Op het platteland van Zambia leeft zeventig procent van de mensen van het land en van kleine handeltjes. In de stad werken de meeste mensen als dagloners. Ze verdienen ongeveer twee euro per dag en daar kopen ze eten van. Hoe ze de volgende dag rondkomen weten ze niet. “De eerste keer dat ik me realiseerde hoe weinig de mensen hier verdienen was ik geschokt,” herinnert zuster Yvonne zich. “Ik snap soms niet hoe ze overleven. Via de kerk krijgen ze soms kleding; veel mensen hebben geen schoenen. In het regenseizoen lekt het in veel huizen. Ze komen bij ons aan de deur om dekens vragen, ze hebben niets.” Ondervoeding Ruim de helft van de kinderen in het Mbala-district is ondervoed. “De meeste kinderen krijgen maar één maaltijd per dag en sommigen moeten het zelfs doen met slechts twee goede maaltijden per week. Het gevolg is dat ze onderpresteren op school. De maaltijden van maismeel en te lang gekookte groente bevatten weinig voedingswaarde. We geven mensen daarom voorlichting over gezonde voeding.” Yvonne vertelt dat de zusters dagopvang bieden aan kinderen die een of beide ouders hebben verloren. “In Sunsuntila krijgen ze ontbijt en lunch en ook betalen we hun schoolgeld.”

LIED za Een mens te zijn op aard | zo Zo hoog als gij troont

 

2E LEZING:

Johannes 6, 4-15 Het was kort voor het Joodse pesachfeest. Toen ​Jezus​ om zich heen keek en zag dat die menigte naar hem toe kwam, vroeg hij aan ​Filippus: ‘Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te geven?’ Hij vroeg dat om ​Filippus​ op de proef te stellen, want zelf wist hij al wat hij zou gaan doen. Filippus​ antwoordde: ‘Zelfs tweehonderd ​denarie​ zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven.’ Een van de ​leerlingen, ​Andreas, de broer van ​Simon​ ​Petrus, zei: ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen – maar wat hebben we daaraan voor zo veel mensen?’ Jezus​ zei: ‘Laat iedereen gaan zitten.’ Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer vijfduizend mannen. Jezus​ nam de broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde het brood onder de mensen die er zaten. Hij gaf hun ook ​vis, zo veel als ze wilden. Toen iedereen volop gegeten had zei hij tegen zijn ​leerlingen: ‘Verzamel nu de overgebleven stukken brood, zodat er niets verloren gaat.’ Dat deden ze en ze vulden twaalf manden met wat overgebleven was van de vijf gerstebroden die men had gegeten. Toen de mensen het wonderteken dat hij gedaan had zagen, zeiden ze: ‘Hij moet wel de ​profeet​ zijn die in de wereld zou komen.’ Jezus​ begreep dat ze hem wilden dwingen om mee te gaan en hem dan tot ​koning​ zouden uitroepen. Daarom trok hij zich terug op de berg, alleen.

 

ACCLAMATIE
za God heeft het eerste woord | zo Maak uw woord

OVERWEGING

Vandaag is een bijzondere dag. Halfvasten. Pasen is in zicht. Zijn op Aswoensdag als gemeenschap op weg gegaan om onbekende en onbegaanbare wegen te verkennen met elkaar. Vandaag vertrekt Mieke op haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Het eindpunt is je meer dan bekend. Een deel van de route ook, want je bent een beetje een beroepspelgrim en laat anderen delen in het pelgrim zijn. Vorig jaar liep ik als pelgrim van Porto naar Santiago en ik kan me daardoor een beetje een beeld vormen wat het inhoudt om pelgrim te zijn. Dat is niet altijd romantisch. Pelgrim zijn, reiziger zijn is soms afzien en doorzetten. Het gaat niet altijd van een leien dakje.

Op onze tocht door deze vastentijd hebben we kennis gemaakt met Zr Yvonne. We lopen als het ware een stukje met haar op. Vandaag vertelt ze ons hoe arm de mensen Mbala zijn. Leven is daar vaak overleven. Kinderen die nauwelijks te eten hebben. Wat ontzettend hoopgevend dat er mensen zijn zoals Zr. Yvonne. Mensen die doen wat er gedaan moet worden. Dat geeft deze burger oneindig veel moed. Een dergelijk project, het verhaal van deze zusters is voor mij een aansporing om op weg te gaan. Om de werkelijkheid zoals die is niet te accepteren als de wereld zoals die hoort te zijn.

De verhalen van het vastenproject confronteren ons met een werkelijkheid die de meeste van ons niet kennen. We begeven ons als het ware op vreemd en onbekend terrein. In het boekje Wie niet reist is gek vertelt Ab Dijksterhuis over de psychologie van het reizen. “De confrontatie met een onbekende wereld prikkelt je vermogen tot verwonderen. Dat is belangrijk want verwondering maakt ons minder materialistisch en gehaast, behulpzamer en bescheidener. Het houdt de geest lenig”, aldus deze hoogleraar psychologie. We reizen niet echt af naar Zambia maar toch werken de verhalen over en van Zr Yvonne voor mij, en ik hoop ook voor u, als een moment van verwondering. Wat bijzonder dat deze vrouw, deze zusters, alle mensen om haar heen, dit doen. De verhalen sporen aan om in beweging te komen.

Daarnaast hoorde we het verhaal waarin vijf broden en twee vissen genoeg waren om een grote menigte van voedsel te voorzien. Het mooie aan deze Johannes versie is dat Jezus aan zijn leerlingen vraagt; hoe zullen we dit nu eens op gaan lossen? Waar kunnen we brood kopen? Jezus daagt uit tot creatieve actie. Een jongen heeft gerstenbrood en vis bij zich en geeft alles wat hij bij zich heeft. Het zijn vaak de kinderen die uitkomst bieden! Niet gehinderd door wat wel en niet kan, wordt onvoorwaardelijk gegeven. Dat die vijf broden en twee vissen de werkelijkheid van de vijfduizend hongerigen monden tarten is geen issue. Begin met wat je hebt. Misschien is het grote wonder van dit verhaal niet het feit dat vijf broden en twee vissen zich wonderbaarlijk vermenigvuldigen, maar dat 5000 individuen tot mensen worden die bereid zijn te delen wat ze hebben. En dan is er opeens meer dan genoeg voor iedereen. Dan is er overvloed. Dan is die de nieuwe wereld al een beetje hier.

Voor verandering is beweging nodig, het loslaten van het oude vertrouwde op weg naar nieuwe horizonten. Wie in een verhaal duikt gaat ook een beetje op reis. Je bevindt even in een andere wereld en daar in dat andere land blijken mensen te wonen als u en ik. Mensen die ten diepste op elkaar lijken. Mensen met zelfde behoefte aan veiligheid, liefde en geluk. Reizen in welke vorm dan ook maakt dat het vertrouwen in anderen mensen groeit. Het evangelie verhaal van vandaag is een verhaal van grote groep mensen die zich geraakt weten door wat hen overkomt. Dat brengt iets in hen teweeg. Jezus staat midden in die beweging. Hij wil niet het middelpunt zijn en lijkt daarmee te zeggen. Het gaat niet om mij?! Het gaat om wat er hier tussen mensen gebeurd?! Ik ben niet de wonderdoener. Dat zijn wij allemaal samen. Jezus gaat zijn eigen weg. Hij wil niet voor een karretje gespannen worden. Hij trekt weg, komt in beweging en zoekt de stilte van de berg. Jezus is een trekker, een reiziger, continue in beweging. Laat ons ook trekkers, bewegers zijn. Mensen met de geest van een reiziger. Vol verwonder en vertrouwen dat het kan, dat het bestaat dat land, die ruimte waarin gedeeld wordt tot in meer dan genoeg is voor iedereen.
GELOOFSLIED
Za God bewaar mij | zon Dat een nieuwe wereld komen zal

KLAARMAKEN TAFEL | COLLECTE

VOORBEDE

Goede God Wij bidden vandaag voor de mensen die niet of nauwelijks te eten hebben in Mbala en elders op de wereld. Dat er meer dan genoeg brood, vis en water mag zijn voor iedereen op deze aarde.

Za Zegen ons met het licht in uw ogen | zo Laat onze woorden stijgen

Wij bidden voor mensen die door geweld op vlucht zijn. Reizigers tegen wil en dank. Dat er plaatsen zijn waar zij zich thuis mogen voelen.

Za Zegen ons met het licht in uw ogen | zo Laat onze woorden stijgen

Wij bidden voor alle pelgrims die op weg naar heilige plaatsen nieuwe ruimte zoeken in zichzelf. Dat zij een weg mogen gaan vol verwondering, verdieping en verrijking.

Za Zegen ons met het licht in uw ogen | zo Laat onze woorden stijgen Wij bidden tot jou, goede God, voor alle kleine en grote zorgen die mensen hebben opgeschreven in dit intentie boek. We bidden hier voor onze geliefde doden die we ons blijven herinneren en die deel van ons leven zijn.

Za Zegen ons met het licht in uw ogen | Zo Gedenk ons hier bijeen

 

TAFELGEBED

Steeds opnieuw gaan we op weg en gaandeweg
ontkiemt in ons het geloof dat alles klaar is om de aarde
weer vruchtbaar te maken: om de zon door de wolken te doen breken; om teken te zijn van hoop;
om leven te geven en de eerste stappen te zetten
naar een nieuwe toekomst.

Wij danken jou, bron van Licht, om alles wat ons leven zo zinvol maakt: om alles wat wij zomaar ontvangen,
om zoveel dat wij mogen geven; om elke oproep die gehoord wordt, om elke uitdaging die begrepen wordt.

Samen:

Wij danken Jou, om mensen die naast ons staan
als steun en bemoediging, als lot- en tochtgenoot.
Om de vriendschap en de kracht die van mensen kan uitgaan, om het wonder dat ook dit samenzijn
meer is dan mensenwerk.

Wij danken jou, bron van Leven, om Jezus van Nazareth:
zijn woorden van hoop blijven gehoord, zijn daden van goedheid roepen ons blijvend op, zijn aanklacht tegen kwaad en onrecht blijven onrustig maken, zijn keuze voor kleine mensen wordt ook onze keuze, zijn trouw ten einde toe, wordt ook onze kracht.
Steeds weer blijven wij vertellen hoe Hij – vlak voor zijn dood – zijn leven samenvatte, toonde wie Hij was en wie Hij blijven wou voor ons.
Hij nam brood, zegende, brak het en zei: ‘Dit ben ik en ik beloof jullie vast dat je zult eten en drinken aan mijn tafel in Vaders huis, neem het, eet het. ‘
Hij nam de beker, zegende die, reikte hem over en zei:
‘Neem de beker van mij over en geef hem door; want Ik zal er pas van drinken wanneer alles is voltooid. Doe wat ik heb gedaan en vergeet me niet.’
Zo willen ook wij eten van dit brood, drinken uit deze beker,
om hem te gedenken, die doorheen de dood weer tot leven is gekomen, zo willen leven in zijn geest, met handen vol vrede, met woorden van leven, met een hart vol liefde,
vandaag en alle dagen die nog komen gaan.

ONZE VADER | VREDESWENS

VREDESLIED za Maak jij tot een bedding van uw vrede | zo Vrede zij u van God in de hemel

BREKEN EN DELEN

LIED za Zo vaak wij delen | zon Was jij mij herder

GEBED

Goede God we danken jou voor brood en wijn
die we hier mochten delen
als voedsel voor onderweg.
Gesterkt door dit moment
Mogen we op weg gaan met jouw droom
Van het goede leven voor allen
Steeds op ons netvlies. Amen.

MEDEDELINGEN

 

Pelgrimgszegen

Gezegend ben jij pelgrim, als je ontdekt dat de camino de ogen opent voor wat niet zichtbaar is. Gezegend bet je pelgrim, als je je geen zorgen maakt over of jij je bestemming zult bereiken, maar of je die samen met anderen zult bereiken. Gezegend ben jij pelgrim als je ontdekt dat de echte camino begint na het bereiken van de bestemming. Gezegend ben jij pelgrim wanneer uw knapzak steeds leger wordt en je hart zich vult met inzichten en wijsheid. Gezegend ben je pelgrim als je ontdekt dat een stap achteruit om iemand te helpen meer waard is dan honderd stappen vooruit zonder te zien wat er om je heen gebeurt. Gezegend ben je pelgrim als je onderweg jezelf tegenkomt en je jezelf de tijd gunt, zodat de verbeelding in uw hart gevoed wordt. Gezegend ben je pelgrim als je ontdekt dat je op je weg altijd gedragen wordt door de Eeuwige.

Samen
Ga met God, jouw adem is zijn adem, jouw glimlach is zijn glimlach, jouw liefde is zijn liefde, jouw weg is zijn weg, zegen en wees gezegend, God gaat met jou!

Acclamatie : Take oh take me as I am

ZEGENWENS

Laat ons nu gaan van hier
met de voeten van een reiziger
het hart van een pelgrim
ogen vol verwondering
woorden van bemoediging
altijd in het vertrouwen
dat jij ons draagt
Goede god, die we noemen
Vader/moeder, zoon en goede geest.

SLOTLIED za Zolang wij ademhalen | zo Op weg naar morgen

Uitzwaaien