Op 10 juli a.s. neemt de Cantorij officieel afscheid van de San Salvatorgemeenschap in de dienst van 10.30 uur, die zij muzikaal ondersteunen. Voor de uitbraak van Corona was al duidelijk dat we een moeilijke tijd tegemoet zouden gaan: Peter Paul van Beekum en Steven van
Gool gingen andere keuzes maken en we moesten afscheid nemen van een aantal leden. Door Corona werd het allemaal nog moeilijker; veel oudere leden waren terughoudend om bij elkaar te komen en Peter Paul koos voor een baan in het onderwijs. Toch was er nog een aantal leden die verder
door wilden gaan maar helaas is het, ondanks intensieve pogingen, niet gelukt om een nieuwe dirigent te vinden. Gelukkig hebben we wel een pianist kunnen vinden in de persoon van Joost Boekhoven zodat er muzikale ondersteuning is bij de volkszang.
Even terug in de tijd. Hoe is de Cantorij ontstaan?
Dat is gebeurd nadat het gemengd koor van Harry van den Akker is opgehouden in 2006. Vanuit de pastoraatsgroep werd Gerard Luyten
gevraagd een Cantorij op te richten als ondersteuning van de volkszang in de diensten om de veertien dagen.
Hij heeft een poosje gedirigeerd. Peter Paul begeleidde toen op de piano. Er werd in die tijd gerepeteerd in “Achter ‘t Urgel” in het kerkgebouw van de San Salvator. Na Gerard ging Peter Paul ons dirigeren omdat hij koordirectie wilde gaan studeren aan het Conservatorium en hij daarvoor een oefenkoor nodig had.
Via contacten werd Rhodri Clarke gevraagd als pianist. Toen Rhodri enkele jaren later naar Australië is gegaan werd Steven van Gool zijn opvolger.
De laatste jaren, als Steven was verhinderd, heeft Marc Baghuis voor hem ingevallen. Een echt bestuur hebben we nooit gehad maar Toos Verdonk (de moeder en hoeder van het koor) was de contactpersoon die eigenlijk alles
regelde en organiseerde. Bovendien zorgde ze ook altijd voor de koffie
met heerlijke (gember)koekjes. Kiek van Boxtel maakte de afspraken met de voorgangers om het programma van de dienst samen te stellen. Jos Wijsmuller was ‘de wijze man’ die meebesliste over een aantal zaken.
Toen we in 2011 uit het kerkgebouw verlieten, moest er ook een nieuwe repetitieruimte gevonden worden. Toos regelde dat we een aantal jaren gebruik mochten maken van een huis van de zusters van JMJ in de Vughterstraat. Toen we daar niet meer terecht konden, mochten we repeteren bij de paters Kapucijnen aan de Van der Does de Willeboissingel.
Als tegenprestatie voor de gratis repetitieruimte in de kapel van het klooster luisterden we enkele keren per jaar de zondagsdienst op met ons koor. Toen de Kapucijnen vertrokken uit Den Bosch en het klooster werd overgenomen door de Franciscanen mochten we ook daar repeteren. Stadsklooster Damiano werd onze laatste statie.
Het is Peter Paul, met ondersteuning van Steven, gelukt om in de loop van jaren het clubje senioren tot een hoger niveau te brengen. Veel dank daarvoor! Jammer dat het voorbij is maar fijn dat we samen mooie jaren hebben gehad.
Rieky van Houten
Met dank aan Toos Verdonk en Maria van den Dungen
