IN DE BOOT GENOMEN
Voorganger Heleen Hendrikx 28 juli 2024
Cantor: Wilton, Joost op de piano en Maria op de fluit
Openingslied: Dit huis is een huis waar de deur openstaat
De Paaskaars en de Vredeskaars worden aangestoken
Welkom
Vrede voor dit huis, hier bij Cello, de thuishaven van de San Salvatorgemeenschap, waar wij op dit zomerse zondag morgenuur weer te gast zijn.
Vrede voor de mensen die hier zijn, de kerkgangers, de koffiezetters, de koster en de muzikanten.
Vrede voor de mensen die hier graag zouden komen, voor de mensen die bij ons horen, die niet of niet meer ‘van de kerk’ zijn, voor de mensen van voorbij.
Vrede voor de mensen elders in vreugde en verdriet, vrede voor de olympische sporters en allen die daarbij betrokken zijn.
Welkom, samen gekomen om een innerlijke pas op de plaats te maken, dat de Gods herinnering verlevendigt in dit uur; dat de vonk van de Geest mag opvlammen en wij in het Licht van het Alomvattende kunnen verkeren.
Ontmoeten kan : waar moeten mogen wordt.
Waar één ieder zichzelf mag zijn, ten diepste gekend door de Ene.
Éen plus één wordt Een.
We hebben elkaar zojuist begroet met een knik, een hand, een woord, – voor wie hier vaker komt- met een babbel. Dan is éen plus één al samen.
Dat ontmoeten en begroeten met het Goddelijke mag zijn:
Één plus één wordt Drie
Stellen wij dit samenzijn onder het teken van het christelijk geloof. VZHGA
Samen bidden, danken, delen. Zo wordt één plus één plus één : Vieren.
Daartoe bidden wij :
Openingsgebed:
Ene, Gij, Jij, Ga met ons, en bij alles wat ons innerlijk beweegt.
Ook voor wat van buitenaf indruk op ons maakt, waarvoor we dankbaar zijn en over wat ons zorgen baart.
Aan de buitenkant van de deur van het mensenhart zit geen klink.
Alleen wie zelf opendoet, kan iemand binnen laten.
Alomvattende om ons en in ons, in stilte begroeten en ontmoeten wij Jou in S T I L T E
Acclamatie: Onhoorbaar onzichtbaar, onstuitbaar aanwezig
ons hoedend en voedend en toch zo verheven
Jij Geest van het leven, wie ben Jij dat Jij aan ons denkt?
Wie met open hart en zinnen, luistrend door het leven gaat
hoort soms het verborgen zingen van een ongekend bestaan.
Onhoorbaar onzichtbaar, onstuitbaar aanwezig
ons hoedend en voedend en toch zo verheven
Jij Geest van het leven, wie ben Jij dat Jij aan ons denkt?
Inleiding op de lezingen:
Vandaag mag ik voorgaan met Rinus van der Heijden en Marga van de Koevering aan mijn zijde. Rinus zal de eerste lezing verzorgen en Marga zal de evangelie tekst voorlezen. Kan de verbinding met de Eeuwige, die rust en vertrouwen geeft, van doorslaggevende betekenis zijn? Open je oren, open je hart nu wij de bijbel openslaan.
1e lezing uit de groot nieuws bijbel: Jesaja 63, 7-14(15)
De profeet zegt: ‘ik zal het overal verkondigen: De Heer toont steeds weer zijn trouw, om zijn daden is hij vermaard. Wat heeft hij niet voor ons gedaan, hoe goed was hij niet voor Israël! Hij handelde uit diepe bewogenheid, grenzeloos was zijn trouw. Hij zei: Zij zijn mijn volk, mijn eigen kinderen, ze zullen mij niet bedriegen. Hij werd hun bevrijder en deelde in al hun lijden, hij kwam hen redden in eigen persoon. Liefdevol en mild gestemd, bracht hij hun verlossing. Hij nam hen op de arm, hij droeg hen al die lang vervlogen dagen. Toch werden zij opstandig, zij kwetsten hem diep. Zij gingen in tegen zijn geest, zijn heilige geest. Zo werd hij van vriend een vijand, hij verklaarde hen de oorlog. Toen dacht zijn volk aan die lang vervlogen tijd, aan de dagen van Mozes. Waar is hij nu, die onze voorouders door het water leidde, samen met de herders van zijn kudde, die hen bezielde met zijn geest? Waar is hij nu, die Mozes ter zijde stond met al de kracht waarom hij beroemd is; die voor hen het water in tweeën spleet en hen door de diepte leidde? Zonder te struikelen trokken ze erdoor, zo gemakkelijk als paarden door het zand. Gods Geest gaf hun rust, de rust van een kudde in een groene vallei. Zo hebt u uw volk geleid. Zo werd u beroemd, zo maakte u naam. Zie toch naar ons om, kijk vanuit de hemel, uw heilige roemvolle woning. Waar is uw vurige liefde, waar is uw kracht? U toont zich niet langer ontroerd, u bent niet meer met ons begaan.
Tussenzang: Gij zijt voorbij gegaan
2e lezing Marcus 6, 45-52 Jezus loopt over het meer
Meteen hierna zei Jezus tegen zijn leerlingen dat ze in de boot moesten stappen om alvast naar Betsaida aan de overkant te varen. Intussen zou hij de mensen naar huis sturen. Toen hij afscheid van de mensen had genomen, ging hij de berg op om er te bidden.
De avond viel: de boot bevond zich midden op het meer en Jezus was aan land, alleen. Toen hij zag hoe ze zwoegden aan de riemen-want de wind was tegen- kwam hij in de nanacht naar hen toe, lopend over het meer en hij wilde hen voorbijgaan. Toen de leerlingen hem over het meer zagen lopen, dachten ze dat hij een spook was en ze begonnen te schreeuwen. Allemaal hadden ze hem gezien en ze waren in paniek. Maar hij riep hen onmiddellijk toe: ’Blijf kalm! Ik ben het; wees niet bang!’ En hij stapte bij hen in de boot, en de wind ging liggen. Zij waren verbijsterd, helemaal in de war. Want ze waren niet tot inzicht gekomen door wat er met de broden gebeurd was ; ze waren hardleers.
Acclamatie: Oren en ogen gaan open voor Jezus
hij gaat ons voor op de weg van het licht
TER OVERWEGING
Hardleers: de laatste woorden van zojuist. Waren ze hardleers, de leerlingen, de eerste volgers van Jezus? Wat ging er aan vooraf? Jezus liet de leerlingen het meer op gaan. Hij had de behoefte om zich terug te trekken door een moment voor hem alleen te creëren. Daar gaan ze dan, zijn leerlingen: samen in de boot, samenwerken dus.. En dan het samen zien te redden met tegenwind, O jee..tegenslag, roeien met de riemen die je hebt, nu je in hetzelfde schuitje zit. Dan wordt het donker, pikdonker. Angst en onrust komen in hevige vaart aanrollen. Je raakt in de penarie! Er staat dat Jezus zag hoe zij zwoegden en naar hen toe ging. Dan volgt een wonderlijke verschijning, in de woorden van Marcus aldus omschreven: ín de nanacht zagen zij Jezus aan voor een spook die over het water liep. Hij wilde hun voorbijgaan! O ja? Is dit een grap van Jezus?! Werden zij in de boot genomen door Jezus? Wilde Jezus hen voor de gek houden, ertussen nemen. Dan vraag ik me af: komt daar de zegswijze in de boot genomen vandaan?
Jezus wordt in de boot genomen. Letterlijk. Hij is meer dan welkom aan boord. Wonderdoener : Redder in nood. Jezus, Zoon van God, ook wel Redder der Mensheid genoemd. Zo Een die rust en vertrouwen aan boord brengt. ‘Blijf kalm’, zegt hij en de wind is gaan liggen. De rust keert weer. In de eerste lezing gaat het andersom. Eerst is er de dankzegging van de profeet om de trouw, de grote kracht van Gods Geest die rust gaf. Later is er de toon van verlatenheid en zoeken naar waar is Gods kracht, de mensen zijn ervan vervreemd door eigen toedoen.
In beide lezingen hebben we geluisterd naar de ervaringen van mensen onderweg, die nood hebben aan Innerlijke Leiding, die zich zonder Helper te klein en alleen voelen. Ja, er zijn tijden van Godverlatenheid, zo herkenbaar in mensenlevens: hier en daar, toen en nu.
Intens zoekend naar ankers van hoop op zoveel plaatsen voor wie bij voorbeeld verdrietig, ontheemd verder moe(s)ten leven zonder hun dierbaren tastbaar dichtbij. Ik noem nu een paar recente herdenkingen, die we in de afgelopen maand mee hebben kunnen volgen b.v. op televisie op 1 juli Keti Koti, op 11 juli de val van Srebenica 1995, op 17 juli het neerstorten van MH 17, nu 10 jaar geleden, op 6 juli de moord op Peter R. de Vries 3 jaar geleden en 15 juli jl. de onthulling van het monument ‘Tegen alle stromen in ‘ op het Leidseplein. Dit ter ere van zijn levenswerk: zijn onverschrokken strijd tegen onrechtvaardigheid. Op de twee bronzen handen staat in 40 talen: "Blijf wie je bent... houd als het nodig is je rug recht, kom op voor zwakkeren en minderheden, zeg eerlijk wat je vindt en luister naar je rechtvaardigheidsgevoel". Deze woorden aanvankelijk voor zijn kinderen bedoeld, kunnen nu en later, in het hart van Amsterdam, om de hoek bij waar de moord op hem plaats vond, wie weet hoeveel mensenkinderen in het hart raken.
Grote en kleine redders van mensen. Mensen die ervoor gaan, gingen, diep om vrijheid en rechtvaardigheid: die mensenrechten niet overboord gooien, mensen die de ander bij de hand nemen, uitnodigen om in de boot te stappen. Die mensen waren er, zijn er nog steeds.
Wanneer is de redding nabij? Luister naar de troostende woorden uit het lied Bridge over troubled water van Simon en Garfunkel, mijmer mee bij wat deze gospel te zeggen heeft :
Als je moe bent en je klein voelt
Als er tranen in je ogen staan, zal ik ze allemaal drogen
Ik sta aan jouw kant, oh, als de tijden moeilijk worden
Als een brug over troebel water
ga liggen – ik kom eraan.. ik neem jou mee in de boot
Als je je neerslachtig voelt
Als de avond zo hard op je valt / als de duisternis komt
Als de pijn overal is
zal ik je troosten
Ik zal jouw deel/ jouw juk op mij nemen
Zeil op zilveren golvend licht
Vaar langs
Jouw tijd is gekomen om te schitteren
laat glanzen
Met een Vriend aan boord, zal Ik je geruststellen.
Wie hebt u / heb jij in de boot genomen? Wat is je karakter, je levenshouding? Speels of serieus
Ben je meer naar binnen of naar buiten gekeerd? Kan je uitnodigend zijn en een ander erbij halen om te delen in vreugde en bij verdriet. Ja, dat kan door de deur van je hart te openen door niet te ver- oordelen en in voor- oordelen te denken kunnen wij ruimhartigere mensen worden. Dat is een levenslange oefening. Mogen wij ook zulke mensen zijn die een ander de hand reiken en aan boord nemen. En als wij het nodig hebben, dat er dan mensen zijn die ons zien staan.
Maar hoe hardleers zijn wij ? Geconditioneerd, vol van meningen, vastgeroest in eigen bubbels..
Mag de kracht van Liefde in ons aanwezig, levend en tastbaar zijn als een anker van hoop.
Geloofslied: Kom en volg mij op de weg
collecte/klaarmaken van de Tafel van Samen / Instrumentaal
Voorbede
Bidden wij vandaag voor een spoor van licht voor wie de boot mist, de boot gemist heeft, die alleen achterblijft, achterbleef. Dat er aan alle verliezers, pechvogels, slachtoffers gedacht wordt.
Acclamatie Herschep ons hart, heradem ons verstand
Dat wij elkaar behoeden en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente.
Wees de stem die ons geweten wekt.
Verberg U niet,Verberg U niet.
Bidden wij vandaag dat de vonk van de Geest in ons binnenste slaat en wij de uitgestoken hand reiken. Dat je aan boord gehesen wordt als dat nodig is of aan boord verwelkomd als dat gewenst is. Dat er een troostgebaar, een troostliedje voor jou mag klinken.. want meer dan door je mond zal de liefde spreken door de zachte krachten van je gebaren.
Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand ...
Bidden wij dat wij opstaan voor menswaardigheid; je stem te laten horen waar onrecht is, je rug recht te houden door op te komen voor zwakkeren en minderheden.
Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand …
Wij bidden om troost voor wie lijden in het heden, lijden om wat in het verleden hen is aangedaan en voor wie de moeilijkheden en angsten in de toekomst zwaar wegen.
Maken we het stil voor ieders eigen intenties
S T I L T E
In liefde gedenken we wie bij ons horen, onze dierbaren, waar zij ook zijn: thuis of onderweg; Voorgoed Thuis voorbij aan onze horizon waar Voorgoed Licht en Vrede is.
We noemen met name …..
acclamatie.: Koester de namen die wij hier gedenken
dat zij gekend zijn in uw genade, dat zij gekend zijn bij u en bij ons
TAFELGEBED
Jij, die we aarzelend God noemen,
al eeuwen trachten wij jouw ‘zijn’ te doorgronden
met woorden, liederen en gebaren.
Wij hebben jouw ‘zijn’ een naam gegeven
Eeuwige, God, Ene, Levende..
Maar jouw ‘zijn’ is niet te doorgronden
Gij, Jij bent altijd meer
dan wij van jou weten of vermoeden.
Wij kunnen jou niet vasthouden
met onze woorden
en onze ogen zijn niet in staat
jouw aangezicht te zien.
Ook in Jezus heb jij je laten zien,
zijn spoor is onuitwisbaar,
zijn geest is niet te doven.
Die in de avond voor zijn dood aan tafel zat met zijn vrienden,
brood nam, zijn dank uitsprak,
het brak en deelde met de woorden:
‘ontvang en eet, dit is mijn leven,
mijn liefde voor jullie gegeven.’
Ook de beker liet Hij rondgaan:
‘Drinkt hieruit, allemaal,
dit is mijn bloedeigen leven,
dat hemel en aarde verbindt.
Denk aan mij,
wanneer je hieruit samen drinkt
in mijn naam.’
Aangevuurd door zijn Geest
vinden woorden en mensen elkaar.
In zijn geest wijzen mensen
elkaar de bronnen aan,
vindplaatsen van waarheid en liefde.
Samen gaan ze wegen,
-stappen ze met elkaar in de boot -
om het onrecht te keren,
hun handen staan klaar
om te breken en te delen
wat het leven biedt.
Hij leeft in ons opstaan
van naar en met de ander gaan.
Zo groeit zijn rijk onder ons,
wordt zoeken een hoopvolle tocht
naar een land van licht en leven.
Daartoe bidden wij zingend : ONZE VADER VERBORGEN
Vredesgroet :
Jezus woorden indachtig: ‘heb elkaar lief zoals ik jullie heb liefgehad.’
Geef deze boodschap door in je denken, zeggen en doen.
En reik elkaar de vredeshand, besef dat je handen kostbaar zijn om te geven en te ontvangen; hier binnen en straks daar buiten.
Lied: Maak mij tot een bedding van uw vrede
waar haat is laat mij daar liefde brengen
waar krenking is en tweedracht verzoening
waar twijfel heerst geloof in U.
Maak mij tot een bedding van uw vrede
waar wanhoop is laat mij daar brengen
waar droefheid heerst Uw vreugde
waar duisternis alleen Uw Licht
Uitnodiging Delen van brood en wijn
instrumentaal
Communielied: wie zijn leven niet wil geven
Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen,
met een ander gaat verloren
wie wil geven n wat hij heeft, die zal leven, opgegeten,
die zal weten dat hij leeft.
Afsluiting tafelgebed
Goed om te weten ...
Afsluiting
Ontmoeten kan : waar moeten mogen wordt ; aan boord genomen, welkom geheten. Waar één ieder zichzelf mag zijn. Éen plus één wordt Een door samen te bidden, te zingen en te delen en ook in gedeelde stilte, hebben we weer de gelegenheid gehad om het Goddelijke te begroeten en te ontmoeten. Straks gaan we weer de wijde wereld in, waar het Goddelijke te zien, te vinden is in de schoonheid der dingen. Dát ontroert: het is daarin, maar ook daarachter, en daarboven en daaronder. Er gebeurt meer dan je kunt voorzien. Tekenen van Gods Aan-wezigheid. Zo wordt één plus één plus dus Vieren. Zo gezegd zo gedaan en zo verder gaan om het leven te vieren in alle toonaarden!
Zegenwens: van Popko van Meteren
Lieve God van de vrijheid
Blijf dichtbij ons wanneer we ver van huis gaan.
Blijf niet ver wanneer we thuis blijven.
Geef ons een hart dat gunt van vrijheid te genieten.
Geef ons de vrijheid los te weken van de greep van ongezonde drang.
Geef dat we de rust ontmoeten in ons stille thuis of verre avontuur
en waar we ook maar zoeken U altijd blijven verstaan.
Geef ons een hart van welkom, welkom om te gaan.
En ook weer terug te komen, het welkom van ons samen.
Slotlied: Trek ik de zee door.
Meteen hierna zei Jezus tegen zijn leerlingen dat ze in de boot moesten stappen om alvast naar Betsaida aan de overkant te varen. Intussen zou hij de mensen naar huis sturen. Toen hij afscheid van de mensen had genomen, ging hij de berg op om er te bidden.
De avond viel: de boot bevond zich midden op het meer en Jezus was aan land, alleen. Toen hij zag hoe ze zwoegden aan de riemen-want de wind was tegen- kwam hij in de nanacht naar hen toe, lopend over het meer en hij wilde hen voorbijgaan. Toen de leerlingen hem over het meer zagen lopen, dachten ze dat hij een spook was en ze begonnen te schreeuwen. Allemaal hadden ze hem gezien en ze waren in paniek. Maar hij riep hen onmiddellijk toe: ’Blijf kalm! Ik ben het; wees niet bang!’ En hij stapte bij hen in de boot, en de wind ging liggen. Zij waren verbijsterd, helemaal in de war. Want ze waren niet tot inzicht gekomen door wat er met de broden gebeurd was ; ze waren hardleers.
Acclamatie: Oren en ogen gaan open voor Jezus
hij gaat ons voor op de weg van het licht
TER OVERWEGING
Hardleers: de laatste woorden van zojuist. Waren ze hardleers, de leerlingen, de eerste volgers van Jezus? Wat ging er aan vooraf? Jezus liet de leerlingen het meer op gaan. Hij had de behoefte om zich terug te trekken door een moment voor hem alleen te creëren. Daar gaan ze dan, zijn leerlingen: samen in de boot, samenwerken dus.. En dan het samen zien te redden met tegenwind, O jee..tegenslag, roeien met de riemen die je hebt, nu je in hetzelfde schuitje zit. Dan wordt het donker, pikdonker. Angst en onrust komen in hevige vaart aanrollen. Je raakt in de penarie! Er staat dat Jezus zag hoe zij zwoegden en naar hen toe ging. Dan volgt een wonderlijke verschijning, in de woorden van Marcus aldus omschreven: ín de nanacht zagen zij Jezus aan voor een spook die over het water liep. Hij wilde hun voorbijgaan! O ja? Is dit een grap van Jezus?! Werden zij in de boot genomen door Jezus? Wilde Jezus hen voor de gek houden, ertussen nemen. Dan vraag ik me af: komt daar de zegswijze in de boot genomen vandaan?
Jezus wordt in de boot genomen. Letterlijk. Hij is meer dan welkom aan boord. Wonderdoener : Redder in nood. Jezus, Zoon van God, ook wel Redder der Mensheid genoemd. Zo Een die rust en vertrouwen aan boord brengt. ‘Blijf kalm’, zegt hij en de wind is gaan liggen. De rust keert weer. In de eerste lezing gaat het andersom. Eerst is er de dankzegging van de profeet om de trouw, de grote kracht van Gods Geest die rust gaf. Later is er de toon van verlatenheid en zoeken naar waar is Gods kracht, de mensen zijn ervan vervreemd door eigen toedoen.
In beide lezingen hebben we geluisterd naar de ervaringen van mensen onderweg, die nood hebben aan Innerlijke Leiding, die zich zonder Helper te klein en alleen voelen. Ja, er zijn tijden van Godverlatenheid, zo herkenbaar in mensenlevens: hier en daar, toen en nu.
Intens zoekend naar ankers van hoop op zoveel plaatsen voor wie bij voorbeeld verdrietig, ontheemd verder moe(s)ten leven zonder hun dierbaren tastbaar dichtbij. Ik noem nu een paar recente herdenkingen, die we in de afgelopen maand mee hebben kunnen volgen b.v. op televisie op 1 juli Keti Koti, op 11 juli de val van Srebenica 1995, op 17 juli het neerstorten van MH 17, nu 10 jaar geleden, op 6 juli de moord op Peter R. de Vries 3 jaar geleden en 15 juli jl. de onthulling van het monument ‘Tegen alle stromen in ‘ op het Leidseplein. Dit ter ere van zijn levenswerk: zijn onverschrokken strijd tegen onrechtvaardigheid. Op de twee bronzen handen staat in 40 talen: "Blijf wie je bent... houd als het nodig is je rug recht, kom op voor zwakkeren en minderheden, zeg eerlijk wat je vindt en luister naar je rechtvaardigheidsgevoel". Deze woorden aanvankelijk voor zijn kinderen bedoeld, kunnen nu en later, in het hart van Amsterdam, om de hoek bij waar de moord op hem plaats vond, wie weet hoeveel mensenkinderen in het hart raken.
Grote en kleine redders van mensen. Mensen die ervoor gaan, gingen, diep om vrijheid en rechtvaardigheid: die mensenrechten niet overboord gooien, mensen die de ander bij de hand nemen, uitnodigen om in de boot te stappen. Die mensen waren er, zijn er nog steeds.
Wanneer is de redding nabij? Luister naar de troostende woorden uit het lied Bridge over troubled water van Simon en Garfunkel, mijmer mee bij wat deze gospel te zeggen heeft :
Als je moe bent en je klein voelt
Als er tranen in je ogen staan, zal ik ze allemaal drogen
Ik sta aan jouw kant, oh, als de tijden moeilijk worden
Als een brug over troebel water
ga liggen – ik kom eraan.. ik neem jou mee in de boot
Als je je neerslachtig voelt
Als de avond zo hard op je valt / als de duisternis komt
Als de pijn overal is
zal ik je troosten
Ik zal jouw deel/ jouw juk op mij nemen
Zeil op zilveren golvend licht
Vaar langs
Jouw tijd is gekomen om te schitteren
laat glanzen
Met een Vriend aan boord, zal Ik je geruststellen.
Wie hebt u / heb jij in de boot genomen? Wat is je karakter, je levenshouding? Speels of serieus
Ben je meer naar binnen of naar buiten gekeerd? Kan je uitnodigend zijn en een ander erbij halen om te delen in vreugde en bij verdriet. Ja, dat kan door de deur van je hart te openen door niet te ver- oordelen en in voor- oordelen te denken kunnen wij ruimhartigere mensen worden. Dat is een levenslange oefening. Mogen wij ook zulke mensen zijn die een ander de hand reiken en aan boord nemen. En als wij het nodig hebben, dat er dan mensen zijn die ons zien staan.
Maar hoe hardleers zijn wij ? Geconditioneerd, vol van meningen, vastgeroest in eigen bubbels..
Mag de kracht van Liefde in ons aanwezig, levend en tastbaar zijn als een anker van hoop.
Geloofslied: Kom en volg mij op de weg
collecte/klaarmaken van de Tafel van Samen / Instrumentaal
Voorbede
Bidden wij vandaag voor een spoor van licht voor wie de boot mist, de boot gemist heeft, die alleen achterblijft, achterbleef. Dat er aan alle verliezers, pechvogels, slachtoffers gedacht wordt.
Acclamatie Herschep ons hart, heradem ons verstand
Dat wij elkaar behoeden en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente.
Wees de stem die ons geweten wekt.
Verberg U niet,Verberg U niet.
Bidden wij vandaag dat de vonk van de Geest in ons binnenste slaat en wij de uitgestoken hand reiken. Dat je aan boord gehesen wordt als dat nodig is of aan boord verwelkomd als dat gewenst is. Dat er een troostgebaar, een troostliedje voor jou mag klinken.. want meer dan door je mond zal de liefde spreken door de zachte krachten van je gebaren.
Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand ...
Bidden wij dat wij opstaan voor menswaardigheid; je stem te laten horen waar onrecht is, je rug recht te houden door op te komen voor zwakkeren en minderheden.
Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand …
Wij bidden om troost voor wie lijden in het heden, lijden om wat in het verleden hen is aangedaan en voor wie de moeilijkheden en angsten in de toekomst zwaar wegen.
Maken we het stil voor ieders eigen intenties
S T I L T E
In liefde gedenken we wie bij ons horen, onze dierbaren, waar zij ook zijn: thuis of onderweg; Voorgoed Thuis voorbij aan onze horizon waar Voorgoed Licht en Vrede is.
We noemen met name …..
acclamatie.: Koester de namen die wij hier gedenken
dat zij gekend zijn in uw genade, dat zij gekend zijn bij u en bij ons
TAFELGEBED
Jij, die we aarzelend God noemen,
al eeuwen trachten wij jouw ‘zijn’ te doorgronden
met woorden, liederen en gebaren.
Wij hebben jouw ‘zijn’ een naam gegeven
Eeuwige, God, Ene, Levende..
Maar jouw ‘zijn’ is niet te doorgronden
Gij, Jij bent altijd meer
dan wij van jou weten of vermoeden.
Wij kunnen jou niet vasthouden
met onze woorden
en onze ogen zijn niet in staat
jouw aangezicht te zien.
Ook in Jezus heb jij je laten zien,
zijn spoor is onuitwisbaar,
zijn geest is niet te doven.
Die in de avond voor zijn dood aan tafel zat met zijn vrienden,
brood nam, zijn dank uitsprak,
het brak en deelde met de woorden:
‘ontvang en eet, dit is mijn leven,
mijn liefde voor jullie gegeven.’
Ook de beker liet Hij rondgaan:
‘Drinkt hieruit, allemaal,
dit is mijn bloedeigen leven,
dat hemel en aarde verbindt.
Denk aan mij,
wanneer je hieruit samen drinkt
in mijn naam.’
Aangevuurd door zijn Geest
vinden woorden en mensen elkaar.
In zijn geest wijzen mensen
elkaar de bronnen aan,
vindplaatsen van waarheid en liefde.
Samen gaan ze wegen,
-stappen ze met elkaar in de boot -
om het onrecht te keren,
hun handen staan klaar
om te breken en te delen
wat het leven biedt.
Hij leeft in ons opstaan
van naar en met de ander gaan.
Zo groeit zijn rijk onder ons,
wordt zoeken een hoopvolle tocht
naar een land van licht en leven.
Daartoe bidden wij zingend : ONZE VADER VERBORGEN
Vredesgroet :
Jezus woorden indachtig: ‘heb elkaar lief zoals ik jullie heb liefgehad.’
Geef deze boodschap door in je denken, zeggen en doen.
En reik elkaar de vredeshand, besef dat je handen kostbaar zijn om te geven en te ontvangen; hier binnen en straks daar buiten.
Lied: Maak mij tot een bedding van uw vrede
waar haat is laat mij daar liefde brengen
waar krenking is en tweedracht verzoening
waar twijfel heerst geloof in U.
Maak mij tot een bedding van uw vrede
waar wanhoop is laat mij daar brengen
waar droefheid heerst Uw vreugde
waar duisternis alleen Uw Licht
Uitnodiging Delen van brood en wijn
instrumentaal
Communielied: wie zijn leven niet wil geven
Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen,
met een ander gaat verloren
wie wil geven n wat hij heeft, die zal leven, opgegeten,
die zal weten dat hij leeft.
Afsluiting tafelgebed
Goed om te weten ...
Afsluiting
Ontmoeten kan : waar moeten mogen wordt ; aan boord genomen, welkom geheten. Waar één ieder zichzelf mag zijn. Éen plus één wordt Een door samen te bidden, te zingen en te delen en ook in gedeelde stilte, hebben we weer de gelegenheid gehad om het Goddelijke te begroeten en te ontmoeten. Straks gaan we weer de wijde wereld in, waar het Goddelijke te zien, te vinden is in de schoonheid der dingen. Dát ontroert: het is daarin, maar ook daarachter, en daarboven en daaronder. Er gebeurt meer dan je kunt voorzien. Tekenen van Gods Aan-wezigheid. Zo wordt één plus één plus dus Vieren. Zo gezegd zo gedaan en zo verder gaan om het leven te vieren in alle toonaarden!
Zegenwens: van Popko van Meteren
Lieve God van de vrijheid
Blijf dichtbij ons wanneer we ver van huis gaan.
Blijf niet ver wanneer we thuis blijven.
Geef ons een hart dat gunt van vrijheid te genieten.
Geef ons de vrijheid los te weken van de greep van ongezonde drang.
Geef dat we de rust ontmoeten in ons stille thuis of verre avontuur
en waar we ook maar zoeken U altijd blijven verstaan.
Geef ons een hart van welkom, welkom om te gaan.
En ook weer terug te komen, het welkom van ons samen.
Slotlied: Trek ik de zee door.
