SAN SALVATORGEMEENSCHAP 11 oktober 2014
Thema: Je bent van harte uitgenodigd
Voorganger: Ard Nieuwenbroek
Openingslied: Zo maar een dak
Welkom, iedereen hier gekomen. Op deze warme plek waar we elkaar tot leven ademen. Het leven vierend door te luisteren en te zingen. Zoekend naar inspiratie om het leven te leven.
Openingswoord
Vanavond zijn we van harte uitgenodigd. Niet zomaar om het even gezellig te hebben. Integendeel. De uitnodiging van vanavond is niet zo passief. Het Evangelieverhaal brengt ons vanavond midden in een bruiloftsfeest waar een spectaculair moment plaats vindt. Er wordt een gast de zaal uitgewerkt. Zonder pardon, geen overleg meer mogelijk. Kennelijk heeft hij in deze gelijkenis de uitnodiging niet verstaan. De vraag is of wij die wel verstaan. Daarnaar gaan we op zoek. En om jullie alvast zachtjes voor te bereiden: ook ons wordt een uitnodiging gedaan. Hopelijk verstaan we die wel.
Gebed
Eeuwige: wees ons ook vanavond nabij.
Geef ons rust en ruimte.
Laten we daartoe de stilte in onszelf en met elkaar zoeken.
Om innerlijke ruimte te krijgen.
Om ons te verbinden met ons diepste verlangen naar heelheid in en om ons heen.
Acclamatie: God, bewaar mij
Inleiding op de lezingen
1ste lezing
Een man vindt een cocon van een vlinder en neemt deze mee naar zijn huis. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De man kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken. Het lijkt erop dat het proces niet langer meer vooruit gaat. Het ziet er naar uit dat de vlinder zover gekomen is als hij kan en niet meer verder komt. Dus besluit de man de vlinder te helpen. Hij neemt een schaar en knipt de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken. Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels.
De man verwacht dat de vlinder elk moment zijn vleugels zal uitslaan en het lichaam daarmee ondersteunt. Maar dat gebeurt niet. De vlinder besteedt de rest van zijn leven aan rondkruipen met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De vlinder is nooit in staat te vliegen.
Wat de man in al zijn goedheid niet begreep was dat de krappe cocon en de worsteling die nodig was om door de opening te kruipen, de manier was om de lichaamsvloeistof van de vlinder in de vleugels te pompen zodat de vlinder klaar zou zijn te vliegen als hij de vrijheid had bereikt uit de cocon. Soms zijn worstelingen exact wat we nodig hebben in het leven.
Als we onszelf toe zouden staan zonder obstakels door het leven te gaan, zouden we invalide zijn. We zouden nooit zo sterk worden als we kunnen zijn. We zouden nooit kunnen vliegen.
Lied: Jij leert mij vliegen
2de lezing: Mattheus 22, 1-14
Daarop vertelde Jezus hun opnieuw een gelijkenis: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon. Hij stuurde zijn dienaren eropuit om de bruiloftsgasten uit te nodigen, maar die wilden niet komen. Daarna stuurde hij andere dienaren op pad met de opdracht: “Zeg tegen de genodigden: ‘Ik heb een feestmaal bereid, ik heb mijn stieren en het mestvee laten slachten. Alles staat klaar, kom dus naar de bruiloft!’” Maar ze negeerden hen en vertrokken, de een naar zijn akker, de ander naar zijn handel. De overigen namen zijn dienaren gevangen, mishandelden en doodden hen.
De koning ontstak in woede en stuurde zijn troepen erop af, hij liet de moordenaars ombrengen en hun stad in brand steken. Vervolgens zei hij tegen zijn dienaren: “Alles staat klaar voor het bruiloftsfeest, maar de gasten waren het niet waard genodigd te worden. Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig voor de bruiloft iedereen uit die je tegenkomt. De dienaren gingen de straat op en brachten zo veel mogelijk mensen samen, zowel goede als slechte. En de bruiloftszaal vulde zich met gasten voor de maaltijd.
Toen de koning binnenkwam om te zien wie er allemaal aanlagen, zag hij iemand die zich niet in bruiloftskleren gestoken had, en hij vroeg hem: “Vriend, hoe ben je hier binnengekomen terwijl je niet eens een bruiloftskleed aanhebt?” De man wist niets te zeggen. Daarop zei de koning tegen zijn hofdienaars: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt.
Acclamatie: Jij die onze gedachten raadt
Overweging
Gooi hem er maar uit! Meteen zie ik het voor me: op een bruiloft pakken de obers een man op en dragen hem zonder pardon naar buiten. De andere gasten verbijsterd achterlatend. Weer zo’n hardhandig Evangelie waar Jezus in zijn gelijkenis geen halve maatregelen voorstelt. Was dat nou wel nodig? Toegegeven: deze gast had kennelijk niet de moeite genomen kleding aan te trekken die bij de ingang werd uitgereikt. Hij vond dat waarschijnlijk maar niks. Hij kon er wel zijn zoals hij was. Uitgenodigd worden en dan eruit gezet worden, omdat je niet de juiste kleding draagt. Dat is nogal wat. Mag je dan niet jezelf zijn? Moet je je aanpassen aan hoe de gastheer wil dat je op zijn feest verschijnt? Mensen die me een beetje kennen weten mijn antwoord al: Wat een onzin: je mag toch zijn wie je bent en wilt zijn? Niet je zonder meer aanpassen aan wat een ander van je verwacht! Dat klopt en waarschijnlijk is deze gelijkenis ook niet zo bedoeld. Dat is te makkelijk. Ik proef een heel andere kijk op deze stevige actie. Zo van: wij allen zijn uitgenodigd op het feest van God maar worden niet verwacht in ons ouwe kloffie. Zoiets als: zo ben ik nu eenmaal en ik ga en hoef me niet te veranderen in dit leven. Wie zo reageert heeft de uitnodiging om te leven naar het voorbeeld van Jezus niet goed ontvangen. Die uitnodiging hebben we gratis, voor niks. We hoeven er niets voor te doen. Geen opleiding. Geen omscholing. Geen stages. Niet een grijs pak kopen of een witte jurk. Je hoeft niet eens ingeschreven te staan als lid van de San Salvator geloofsgemeenschap. Die uitnodiging krijg je namelijk zomaar mee met je geboorte. En wat doen we ermee? Durf je die uitnodiging werkelijk aan te nemen? Tja, ik denk dat iedereen hier snel en gemakkelijk ‘ ja’ op zegt. De vraag is of dit inderdaad zo gemakkelijk en vanzelfsprekend is. Een paar voorbeelden uit ons dagelijks leven:
Je bent op een feestje en nadat de eerste glazen wijn zijn gedronken komen de tongen pas echt goed los. Dat de problemen in Nederland toch vooral veroorzaakt worden door die Marokkaanse jongeren die totaal niet zijn opgevoed door hun luie ouders. Ze zijn bijna allemaal crimineel en er is maar een oplossing: het land uit of in een streng strafkamp. Wat doe je? Wat durf je?
Op het werk zie je hoe in toenemende mate collega’s kleine dingetjes van de zaak mee naar huis nemen. Bovendien zitten ze vaak langere tijd allerlei sites op internet te bekijken die niks met het werk te maken hebben. En maar klagen over hun manager die hen het leven zuur maakt. Wat doe je? Wat durf je?
De laatste tijd voel je je niet lekker. Je piekert heel wat af, slaapt steeds slechter en voelt je vaak erg somber zonder te weten waarom. De verleiding is heel groot om ’s avonds steeds meer alcohol te gebruiken en later naar bed te gaan. En gisteren ben je, na twee jaar, weer begonnen met roken. Wat doe je? Wat durf je?
Binnen de Salvator gemeenschap wordt gevraagd of er iemand is die eenmaal per week een bejaarde man naar een ziekenhuis in Roermond wil rijden. Zonder benzinevergoeding en ook nog in de komende winter met dat slechte pad. Wat doe je? Wat durf je?
In doen en durven wordt van ons gevraagd soms anders te zijn. Niet door te leven op de voor jou gebruikelijke manier. Tegenwoordig heet dat dan: uit je comfortzone stappen. Niet de gemakkelijke, veilige en comfortabele weg kiezen. Zoals in de eerste lezing zo prachtig verwoord:
Soms zijn worstelingen exact wat we nodig hebben in het leven. Als we onszelf toe zouden staan zonder obstakels door het leven te gaan, zouden we invalide zijn.
Doen en durven wat je daarvoor niet of nauwelijks bent aangegaan. Kleurrijk en soms gewaagd durven leven, waarbij je je nek uitsteekt. Zeggen, leven en doen, waar het in dit leven werkelijk om gaat. Heeft God ons niet geroepen te leven naar het voorbeeld van Jezus? Een kleurrijke jongeman die met open vizier het leven tegemoet trad. Wat zou hij gedaan en gedurfd hebben?
Op het feestje laat hij vermoedelijk met zachte, maar stevige, stem horen dat Marokkaanse jongeren en hun ouders zeker niet allemaal over een kam geschoren kunnen en mogen worden. Op het werk spreekt hij zijn collega’s vriendelijk en duidelijk aan op hun kleine diefstallen, verspilde internettijd en hun geroddel over de manager. Vast en zeker zoekt hij al piekerend juist menselijke hulpbronnen in zijn omgeving op om zijn geestelijk lijden minstens te delen. Ongetwijfeld meldt hij zich als eerste aan om die bejaarde man in de komende winter met regelmaat naar Roermond te rijden, ook als de financiële consequentie is dat hij dan
niet meer ieder weekend kan uit eten in zijn geliefde restaurant. We zijn van harte uitgenodigd om ons ouwe kloffie in te leveren en ons van top tot teen nieuw te gaan voelen. Een goed gevoel in je meedragend dat God naar je heeft gevraagd en je heeft uitgenodigd. In zijn feestkleding. Herkenbaar, thuiskomend op zijn feest.
Geloofslied: Om warmte gaan wij een leven
Klaarzetten van de gaven
Uitnodiging voor een persoonlijke bijdrage via de collecte
Instrumentale muziek
Voorbeden
Eeuwige, in uw spoor zoeken we iedere dag naar een weg
om dichter bij de ander te komen.
Om samen met anderen voor elkaar van betekenis zijn voor straks en later.
Wij bidden je uit ons hart en onze ziel:
laat ons naar jouw voorbeeld vol goede moed hier leven op aarde.
Kom over ons met uw geest
Eeuwige, we bidden om moed, passie en inspiratie
voor allen in onze wereld die leiding mogen geven.
Wereldleiders, managers, leerkrachten, geestelijk herders.
Geef hen jouw zachtheid om op een passende manier
In jouw spoor dienstbaar te zijn aan hen die dat toekomt.
Kom over ons met uw geest
Eeuwige, soms valt het niet mee
om in jouw naam en geest moedig het alledaagse leven te leven.
Momenten van angst, somberheid,
teleurstelling en woede overvallen ons dan.
Wil ons nabij zijn en ons kracht en energie lenen
om in jouw licht van betekenis te zijn op moeder aarde
Kom over ons met uw geest
Eeuwige, voor alle verlaten mensen bidden wij.
Afgeschreven junkies, langgestraften in de gevangenis,
vluchtelingen in zovele landen.
We bidden dat ze in die stille verlatenheid
altijd weer jouw vuur ontmoeten in het zien en handelen
van mensen om hen heen, misschien wij….
Kom over ons met uw geest
Eeuwige, we bidden vandaag ook voor mensen
die om ons gebed hebben gevraagd.
Zoals met zachte hand geschreven in dit boek.
Zoals te zien in de verpleeghuizen en ziekenhuizen.
Zoals te voelen bij het zien van zoveel menselijk leed
in het dagelijks journaal en de krantenkoppen.
Dat er licht mag zijn voor hen en ieder van ons
Kom over ons met uw geest
Tafelgebed
Gezegend Jij, bron van hoop,
die vrijheid schept, die warmte geeft
die voelbaar in ons midden er wil zijn
voor elke kleine en grote mens
Gezegend Jij, bron van leven
die ruimte schept, die liefde geeft
die als een kracht in ons,
ons doet opstaan voor vrede en gerechtigheid
Gezegend Jij, bron van moed
die kansen schept, die toekomst geeft
die ogen opent om te zien wat ons te doen staat,
werken aan jouw wereld van menswaardigheid.
Gezegend jij, tot ons gekomen in Jezus van Nazareth,
belichaming van hoop, leven en toekomst,
die jouw woorden sprak, die jouw daden deed,
om licht te zijn, om mens te zijn,
om God te zijn, om goed te zijn, voor elke mens.
Hij gaf zijn liefde tot het uiterste toe.
Op de avond voor zijn sterven, nam Hij brood in zijn handen,
sprak een dankgebed, brak het,
gaf het aan zijn vrienden en zei:
ontvang en eet dit brood, als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld, ter wille van jou
Ook nam hij de beker, liet hem rondgaan en zei:
neemt deze beker en drinkt er uit
samen aan dezelfde tafel.
Zo zal er vrede komen in stad en land.
Blijf dit doen om mij te gedenken.
Zo willen wij leven, in zijn geest,
zodat er lente komt voor iedereen,
een wereld vol hoop, vertrouwen en medemenselijkheid.
Zo willen wij bidden,
als broers en zussen van elkaar,
de woorden die Jezus ons gegeven heeft:
Onze Vader
Vredeswens
Vredeslied: Waar vriendschap heerst en liefde
Brood breken en delen
In het breken van het brood geeft de Eeuwige ons bemoediging en kracht om met kloppende harten te leven, vol goede moed. Doen en durven wat we daarvoor niet of nauwelijks zijn aangegaan. Zeggen, leven en doen, waar het in dit leven werkelijk om gaat. Iedereen, niemand uitgezonderd, nodig ik uit om dit brood en deze wijn te ontvangen, in zijn naam.
Lied: Wij leven op aarde
Slotgedachte
Een oude Cherokee indiaan geeft zijn kleinzoon onderricht over het leven. “Binnen in me is een gevecht gaande”, zegt hij tegen de jongen. “Het is een afschuwelijk gevecht tussen twee wolven. De ene wolf is slecht – hij bestaat uit woede, jaloezie, verdriet, spijt, hebzucht, verwaandheid, zelfmedelijden, schuldgevoelens, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots, superioriteit en ego. De andere wolf is goed – hij is vreugde, vrede, liefde, hoop, kalmte, nederigheid, vriendelijkheid, welwillendheid, medegevoel, vrijgevigheid, waarheid, compassie en geloof. Binnen in jou woedt dezelfde strijd – en datzelfde geldt voor ieder mens.” De kleinzoon denkt daar enkele ogenblikken over na en vraagt dan aan zijn grootvader: “Welke wolf zal het gevecht winnen?” De oude Cherokees glimlacht en antwoordt eenvoudig: “Degene die je voedt.”
Zegenwens
Doen en durven wat je daarvoor niet of nauwelijks bent aangegaan. Kleurrijk en soms gewaagd durven handelen als nieuwe mensen ,waarbij je je nek uitsteekt. Zeggen, leven en doen, waar het in dit leven werkelijk om gaat. Zo heeft God ons geroepen te leven naar het voorbeeld van Jezus! Laten we dan zijn uitnodiging, om ons ouwe kloffie in te leveren en nieuwe kleurrijke kleding te dragen, van harte ontvangen en er van harte naar leven. Daartoe zegenen we elkaar en onszelf in de naam van Vader, Zoon en Heilige Geest, Amen
Slotlied: Uit vuur en ijzer