San Salvatorgemeenschap 5 mrt 2014
Aswoensdag
Thema: Als gist in de wereld
Voorgangers: John Parker en leden van het Pastoraatsteam.
Openingslied: Hoort hoe God met mensen omgaat
Inleiding
40 dagen heeft de Ark van Noach gedobberd op de wateren; 40 jaren heeft het volk van Israël door de woestijn gewandeld, voordat ze het beloofde land binnenkwam; 40 dagen is Jezus in de woestijn gebleven, nadenkend over zijn leven en de bedoeling daarvan; 40 dagen hebben wij om ons voor te bereiden op het feest van Pasen.
Vanavond beginnen wij samen aan deze weg. Welkom…
Een viering van gezang, van gebed, van woorden en van het oude symbool van as.
Wij nemen deze beginnende tijd serieus; een tijd van groei, van verdieping, van inkeer.
Laten wij nu even stil worden, en luisteren naar de stem in ons hart.
Gebed:
God van leven, wij gaan op weg naar Pasen, het feest van leven,
wij beseffen vandaag meer dan anders hoe kwetsbaar ons aardse leven is.
Help ons in de komende tijd wat meer dan anders na te denken over wat werkelijk belangrijk is in ons aardse bestaan, en wat Jezus, ons daarover heeft geleerd.
Moge ons tocht naar Pasen zo vruchtbaar worden voor onszelf en voor heel onze gemeenschap. Amen
Acclamatie: Voor kleine mensen
1e lezing: Gist
Als er nou eens leven kwam in de brouwerij
dacht ik -als er nou eens gist kwam,
gist om te hijsen aan het deeg, aan de massa,
aan het brood (anders is het niet te eten);
gist om te tillen aan de aarde, aan de huizen
aan het systeem (anders is het onbewoonbaar).
Als er nou eens leven kwam in de brouwerij
dacht ik -als er nou eens gist kwam
gist om te hijsen aan de dierbare gelovigen, aan de kerkjes,
gist om te tillen aan structuren, vrije mensen, aan de vrede.
Als een heel klein handje gist,
zo worden wij in de wereld gegooid,
om te tillen aan het deeg, aan de zware status quo.
Er is brood-nodig gist nodig.
Een onnozele handvol gist die verdwijnt in bergen meel.
Gist, die zijn eigen naam verliest:
maar het brood en de wijn gaan leven.
Als gist worden wij in de wereld gegooid,
in het brood – in de wijn van alle dagen.
Als naamloze machten, als goede goden,
als god die gist wou zijn,
en onderging in het deeg, en zijn naam verloor.
Er bleef alleen maar brood over en wijn.
De graankorrel wordt gezaaid,
gaat onder de grond en niemand vindt het ooit terug:
je kunt alleen vertrouwen dat de oogst zal komen.
Een handje gist wordt gemengd in drie zakken meel
en niemand vindt het ooit terug:
je kunt alleen vertrouwen dat het brood gaat leven.
Lied: Hij die gesproken heeft
2e lezing: Matteus 5, 31-35
Jezus vertelde eens deze gelijkenis:
‘Het hemelse koninkrijk lijkt op een mosterdzaadje, dat iemand in zijn akker zaait. Het is het kleinste van alle zaden maar als het opkomt, wordt het groter dan alle andere planten: het wordt een boom, zodat de vogels in de lucht in zijn takken komen nestelen.’
Nog een andere gelijkenis vertelde Hij hun:
‘Het hemelse koninkrijk lijkt op gist. Een vrouw neemt wat van de gist en doet het in drie maten meel, en tenslotte blijkt het deeg helemaal gerezen.’ Dat alles vertelde Jezus de menigte met behulp van gelijkenissen.
Acclamatie: Kom over ons met uw geest
Overweging
Bij de Carnavalsoptocht in Sint-Oedenrode was het prachtig weer. Blauwe hemel, zonneschijn, weinig wind. De mensen drongen langs de weg van de optocht; kleurrijk, goedgehumeurd, klaar om de vele wagens te bewonderen. Alles liep goed; men had hard gewerkt aan de praalwagens tijdens de donkere wintersavonden. Mooi gemaakt, goede thema’s. En dan gebeurde het: de wagen van de Prins en zijn raad van Elf ging in de brand. Gelukkig geen gewonden, en het gebeurde tussen de Dommel en het brandweerkazerne; dus was alles snel onder controle. Maar de wagen van de Prins was in de as gelegd, volledig uitgebrand. Iemand maakte een opmerking over Aswoensdag die wat vroeg was dit jaar…
Grappig, maar het gaf me te denken. Is Aswoensdag nodig? Hebben wij een vastentijd echt nodig? Een periode om het Paasfeest voor te bereiden? Is ons heel leven niet een voorbereiding voor Pasen? Het feest van het Leven, het Leven in volheid? Met Pasen vieren wij het leven in zijn “volheid”: het grootste feest in het christelijke jaar. Het vraagt om aandacht; meer, het vraagt om een intense tijd van voorbereiding, van bezinning, het vraagt om tot inkeer te komen.
Als Pasen het feest van het Leven is, als het leven is voor ieder mens, dan is onze voorbereiding en viering van Pasen belangrijk niet alleen voor mij, voor ons, maar ook voor allen om ons heen.
Als gist deeg doet rijzen, zo mag onze voorbereiding van Pasen onze wereld ten goede komen. Onze Vastenactie project voor Stichting Dovenzorg Malawi staat hiervoor als praktisch symbool. Wij willen iets betekenen voor onze wereld. Een andere project, dichterbij huis, in de Stichting Leergeld ’s-Hertogenbosch, en hier zullen wij het over hebben in het Solidariteitsmaaltijd op 4 april.
De gist wil goed doen, wil doen rijzen. Daarom zijn wij hier bij elkaar vanavond, op de eerste dag van deze Vastentijd, om samen te beginnen.
Als symbool wordt ons nu as aangeboden. As dat ooit groene takjes is geweest. As bedoeld om nieuw leven te laten uitgroeien.
Zegening van de as
As staat voor einde en eindigheid. As roept in herinnering dingen die voorbij zijn. As kan van alles geweest zijn: een tak, een huis, een mens. As is vergane glorie. Deze as is wat overgebleven is van de palmtakken die vorig jaar nog fris en groen waren. Deze as laat ons denken aan onze eigen eindigheid, roept ons op om een einde te maken aan hebzucht, heerszucht en eerzucht, om de betrekkelijkheid te zien van onze zogenaamd vertrouwde zekerheden.
God, onze Vader, zegen deze as opdat zij voor ons een teken wordt van onze goede wil steeds te zoeken naar de echte waarden in het leven, naar wat echt belangrijk is in een goede samen-leving. Zegen deze as, blaas er uw Geest in, opdat allen die het kruis van as ontvangen, tot waarachtig leven komen. Dat bidden wij in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.
De as gaat rond en ieder geeft zijn naaste een askruisje
Voorbede
Steeds maar haasten, jakkeren,
rusteloos vlinderen van bloem naar bloem…
Nu is het tijd om halt te houden,
rust te nemen, oases te scheppen in de woestijn.
Laten we tijd nemen en genieten van Gods schepping.
God, hoor naar ons gebed.
Altijd weer op je recht staan,
kost wat kost je gelijk moeten halen…
Nu is het tijd om vrede te maken,
om te leren de minste te zijn.
Laten we tijd nemen en onze relaties met anderen verzorgen.
God, hoor naar ons gebed.
Telkens weer: ieder voor zich
en God voor ons allen…
Nu is het tijd om samen te gaan
in te staan voor elkaar, voor machtelozen het eerst.
Laten we tijd nemen en eerlijk delen.
God, hoor naar ons gebed.
Op de duur verblind,
onze diepste grond en hoogste goed uit het oog verloren…
Nu is het tijd om onszelf terug te vinden
en U God, als hart van ons bestaan.
Laten we tijd nemen en herbronnen bij jou God.
God, hoor naar ons gebed.
Onze Vader
Wij geven elkaar een wens voor de Vastentijd
Zegening:
Gesterkt door de Heer
en bemoedigd door dit samenzijn,
beginnen wij nu onze voorbereiding op het paasfeest.
Delen, gebed en onthechting
blijven voor deze genadevolle tijd een drievoudige opgave.
Laten wij dan op weg gaan met de zegen
van de almachtige, Vader, Zoon en heilige Geest.
Slotlied: Gekomen uit de nacht