Boven op de berg

San Salvatorgemeenschap 20-21 feb 2016
Thema: Boven op de berg
Voorganger: Mignon van Bokhoven
Muzikale ondersteuning: De Cantorij

Openingslied za: Hier gaan we zingend – zo: Zo vriendelijke en veilig als het licht

Welkom
Welkom lieve mensen, in deze ruimte, op deze tijd. Welkom als u elke zondag hier naar toe komt, en welkom als u vandaag voor het eerst op pad bent gegaan om dit uur te delen met anderen. Een bijzonder welkom vandaag ook voor de mensen van Colourful Children, het project in India dat centraal staat in deze Vastentijd. Vandaag is één van de initiatiefnemers hier om ons in de slotgedachte haar verhaal te vertellen over de kinderen in Vidivelli. Ook haar dochter is hier vandaag, zij zal zo met Erick Mickers meegaan naar de Kinderkerk. Geven wij het licht van de gemeenschap mee aan Erick mee, dat ze een mooie viering mogen hebben.
U bent allen vanmorgen opgestaan en ieder is op haar eigen wijze in beweging gekomen om hier naar toe te gaan, misschien was u meteen wakker en uitgerust, misschien bent u nog steeds een beetje slaperig. Zo gaan we ook vaak door het leven, soms wakker, maar soms slapend. Laten we eerst stil worden, zodat we wakker worden voor dat wat in ons gehoord wil worden..

Openingsgebed
Eeuwige, met alles wat wij zijn
en met alles wat wij niet zijn
komen wij hier samen.
En met alles wat wij niet zien
en wat wij niet horen, zoals
de fluisterende vraag van de eenzame
de onuitgesproken leegte van het verdriet
de luide roep van de vreugde
de stem van de lieve vrede,
en Uw stem
die ons toeroept
jij, jij bent mijn geliefde mens

dat wij daar naar mogen gaan luisteren
in uw naam, die wij noemen
Vader, Zoon en Heilige Geest
Acclamatie za: Wie zijn leven niet wil geven – zo: Licht dat verwondert

Toelichting op de lezingen
‘Boven op de berg’ gebeurt het in de lezingen, die gaan over in beweging komen, over luisteren en over de bijzonderheid van het contact met God. Misschien komt u al luisterend iets op het spoor dat met u mee wil gaan in deze vastentijd, of, zoals John Parker het vorige week verwoordde: in deze vakantie van de geest.

1ste lezing: uit het boek Exodus
Toen sprak de HEER tot Mozes: ‘Stel deze woorden op schrift, want op grond van deze woorden sluit Ik met u en met Israël een verbond.’ Mozes bleef daar veertig dagen en veertig nachten bij de HEER, zonder te eten of te drinken. En de HEER grifte de woorden van het verbond, de tien geboden, in de stenen platen.
Toen Mozes de berg Sinai afdaalde met de twee stenen platen van het verbond, was hij zich er niet van bewust dat zijn gezicht glansde omdat hij met God gesproken had. Maar Aäron en de overige Israëlieten zagen de glans op het gezicht van Mozes wel, en zij durfden hem niet te naderen. Maar toen Mozes hen riep, kwamen Aäron en al de leiders van de gemeenschap naar hem toe. Mozes bracht hun verslag uit. Daarna kwamen al de Israëlieten naar hem toe. Hij hield hun alles voor wat de HEER hem op de berg Sinai gezegd had. Toen Mozes zijn toespraak beëindigd had, deed hij een doek over zijn gezicht. En telkens als Mozes naar de HEER ging om met Hem te spreken, deed hij de doek af tot hij weer buiten kwam. Als hij dan, naar buiten gekomen, de Israëlieten ging meedelen wat zij moesten doen, zagen zij de glans op zijn gezicht; dan deed hij de sluier weer over zijn gelaat, tot hij opnieuw naar binnen ging om met de HEER te spreken.
Acclamatie za: Wees hier aanwezig God – zo: Wie mag te gast zijn

2de Lezing: Lucas 9 – 28:36
Ongeveer een week na deze woorden nam Hij Petrus, Johannes en Jakobus mee en ging Hij de berg op om te bidden. Terwijl Hij aan het bidden was, veranderde Hij van uiterlijk en werden zijn kleren stralend wit. Ineens waren er twee mannen met Hem in gesprek. Het waren Mozes en Elia, die in heerlijkheid verschenen en over zijn heengaan spraken, de voleinding van zijn leven in Jeruzalem. Petrus en de anderen waren overmand door slaap; toen ze wakker werden, zagen ze zijn heerlijkheid en de twee mannen die bij Hem stonden. Toen die weer van Hem wilden weggaan, zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het is maar goed dat wij hier zijn; laten wij drie hutten maken, een voor U, een voor Mozes, en een voor Elia.’ Hij wist niet wat hij zei. Terwijl hij nog sprak, kwam er een wolk die hen overdekte; ze schrokken toen ze in de wolk terechtkwamen. Uit de wolk klonk een stem: ‘Dit is mijn uitverkoren Zoon; luister naar Hem.’ Toen de stem klonk, bleek Jezus alleen te zijn. Zij zwegen hierover en vertelden destijds aan niemand wat ze hadden gezien.
Acclamatie za: God heeft het eerste woord – zo: Waar vriendschap heerst en liefde

Overweging
Jezus ging de berg op. Hij is in een periode van bezinning. In de periscoop hieraan voorafgaand vraagt Jezus aan zijn leerlingen: Wie zeggen de mensen dat ik ben? Wie zeggen jullie dat ik ben? En ze spreken over de tijd van lijden en pijn die Jezus door zal moeten maken.
En nu gaat Jezus de berg op. De berg is in veel oude verhalen een plaats waar het contact met de godenwereld plaats vindt, een plaats waar hemel en aarde wat dichterbij elkaar zijn.
Jezus zoekt die nabijheid van de hemel. De rust, en de afzondering. Vakantie voor de geest. Noodzakelijke vakantie.
Hij trekt zo naar boven, samen met drie van zijn leerlingen. En boven op de berg bidt Jezus. En terwijl hij bidt, wordt zijn voorkomen stralend, stralend wit. Een kleur die meer is dan een kleur, die alle kleuren is. De ochtendhemel, zo vlak voor de zon opgaat heeft al deze kleuren. dit verhaal is eigenlijk een vooraankondiging, een voorproefje van paasmorgen, de vooraankondiging van het overweldigend licht van de opstanding.
Daar zo dichtbij de hemel is niet alleen een goddelijke aanwezigheid, maar ook de twee grote profeten Mozes en Elia verschijnen. En met z’n drieën spreken ze over het heengaan van Jezus. Het Griekse woord dat hier in de tekst staat voor ‘heengaan’ is niet sterven of doodgaan, maar ‘exodus’, een uittocht. Ze hebben het dus niet alleen over het fysieke sterven van Jezus. Ze hebben het over de exodus van Jezus, een uittocht, een doortocht, met de klank van bevrijding, niet voor niet is Mozes erbij. Het is een voorzegging van de lijdenstijd die Jezus te wachten, maar vooral gaat het hierover de bevrijding uit het lijden, de overwinning van het licht op het donker.
Vervolgens komt de stem van God, die alles samenvat. Zie dit is mijn geliefde zoon. Luister naar hem. Na de vragen: wie zeggen de mensen dat ik ben, wie zeggen jullie dat ik ben, is er een antwoord op de vraag: wie zegt God dat ik ben. Mijn geliefde zoon. Mijn verkozen zoon.
Dat is zo’n mooi beeld. Een vader, een moeder die haar kind bevestigt en bemoedigt en het daarmee in zijn kracht zet. Zo werken de ouders van het project in Vidivelli met de kinderen in het early intervention project. Van heel jongs af aan worden de kinderen bemoedigt in hun zelfredzaamheid. Kinderen worden, binnen hun vele beperkingen, toch op eigen benen gezet. Daar gaan ouders én kinderen van stralen.
Soms ook dubbel voor ouders en begeleiders, de blijdschap over de verworven zelfstandigheid. Want tegelijkertijd moet je je kind loslaten. Terwijl je zo goed weet dat het kind moeilijkheden zal tegenkomen, dat het niet op zal groeien als een gezond kind. Maar wat een bevrijding voor het kind als het leert in beweging te komen, wat een wereld gaat er open, wat gaat een kind daarvan stralen.
Als iemand je vertrouwen geeft, dan ga je daar toch van stralen. Als je gaat luisteren naar die stem, als wij wakker zijn worden voor wat gevraagd wordt, dan worden wij ook van die stralende mensen. Maar luister dan, wordt wakker. Neem de tijd om in beweging te komen. De initiatiefnemer van het project Colourful Children vertelde vorige week over hoe het idee van deze stichting bij hun kwam. Al wandelend met zijn vrouw door het heuvelachtig gebied van de Voerstreek. Daarin herken ik zo’n moment waarin gehoor gegeven wordt aan een innerlijke roep. Het lijkt wel of er nog iets meer was dan hun tweeën. Heel veel mensen zijn daardoor gaan stralen, niet alleen in India, maar ook de vrijwilligers uit Nederland die daar naar toe gaan, komen blij en stralend terug.
Net zo goed kunnen wij ook voor elkaar een bron zijn van nieuw licht. De nabijheid van een inspirerend mens kan je weer op weg helpen, je op nieuwe ideeën brengen. Dit bijvoorbeeld is een studiegenoot van mij, die gaat voor volledige geweldloosheid, staat hier te shinen naast de grote Amerikaanse theoloog Stanley Hauerwas, die deze week in Nederland was. Een jongen die actief is bij de Christian Peacemakers. Hij sprak met Hauerwas erover dat geweld nooit een weg naar vrede kan zijn.
Als wij wakker worden voor ingevingen, en van ontmoetingen zoals mijn studiegenoot met Stanley Hauerwas dan worden wij ook die stralende mensen, voor de ander, voor de gemeenschap, voor hen die ons nodig hebben. En nee, je kunt het niet vasthouden. Petrus heeft het nog over een tent bouwen, bouwt het liefst een huisje om haar heen, dat is het niet. En ja, als Jezus na deze ontmoeting, daar boven op de berg, weer afdaalt en teruggaat dan staat daar een menigte op hem te wachten die iets van hem wil. Het leven slokt ons meteen weer op.
Dan is deze vastentijd zo’n mooie tijd om bewust eens die berg op te gaan, in beweging komen, te bidden, te luisteren, stil te worden en te horen naar de oorverdovend stille roep.
Dat we zo op weg mogen gaan naar Pasen, op weg naar het volle licht, naar de opkomende zon, naar die stralende mens.
Geloofslied za: Hij die gesproken heeft – zo: Voor mensen die naamloos

De gaven van brood en wijn worden op tafel gezet

Voorbede
Eeuwige, wij bidden voor mensen die lijden
onder zo veel geweld in de wereld,
die op de vlucht zijn voor de vernietigingen
in hun geliefde land,
dat zij iets van uw bemoedigend spreken
mogen ervaren.

Heer ontferm u

Wij bidden voor de kinderen, de ouders en
de begeleiders van Colourful Children,
dat zij door samen te werken elkaar laten stralen.

Heer ontferm u

Eeuwige, wij bidden voor mensen die ziek zijn
die geen uitzicht hebben op beterschap.
Wees hen nabij met uw warmte.
Wees ook nabij hetgeen geschreven
is in dit intentieboek.
Wees met uw warmte nabij onze lieve doden.

Tafelgebed
Gezegend Jij, die er bent voor ons,
die ons het goede gunt,
die ons meeneemt naar plaatsen
van rust, vrede en weldaad,
die ons het vertrouwen geeft
dat wij er toe doen en die zich laat kennen,
als de Ene, genoemd: ik zal er zijn.

Gezegend Jij, die met ons meegaat,
wanneer wij bergen beklimmen.
die weet dat er tijden zullen zijn
van duisternis en dood,
dat wij moeten gaan door diepe dalen,
over wegen van verdriet en onzekerheid,
jij geeft ons nieuwe moed,
Jij laat ons horen: ‘Jij doet er toe’

Gezegend Jij, die zich laat zien
in de mens tussen mensen,
zoals eens, in Jezus van Nazareth, één met Jou,
die zich liet kennen door er te zijn,
puur, stralend, kenbaar en onkenbaar;

zo heeft Hij zich aan ons gegeven,
trouw aan zichzelf,
vol vertrouwen in Jou, het Leven zelf;
zo ging hij ons voor, door brood te nemen,
het te breken en te delen.

Zo ging hij ons voor, door de beker door te geven
met de woorden:
deel van dit brood,
drinkt uit deze beker,
als teken van verbondenheid
met mij en met elkaar,
om zo verbonden te zijn met de Ene,
die alle dagen met ons optrekt.
Onze Vader. zo: gezongen Onze Vader

Vredeswens
Vredeslied za: Maak mij tot een bedding –zo: Nooit hoorden wij andere stemmen

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Van harte welkom aan de tafel van brood en wijn. Ieder hier gekomen, niemand uitgezonderd. In alle diversiteit mogen we met elkaar mee kijken en mee delen.

Communielied za: Wie als een god wil leven -zo: Een schaal met brood

Afsluitend gebed
Vader, moeder, trouwe, aandachtige,
die aan de maaltijd liefde geeft,
die het tot werkelijk voedsel maakt,
genezend voor het lichaam,
die alleen al door er te zijn,
ons leven stralend maakt,
wij danken Jou.

Mededelingen

Slotgedachte
Dank je wel dat wij mee mogen doen met de vastenactie voor ons project Colourful Children in India. Toen wij voor het eerst in India waren, in 2007, zagen wij, wat ze daar doen met hele kleine kinderen die met een beperking zijn geboren, het Early Intervention Project. We waren onder de indruk. En de zusters die het project draaiden waren ongelooflijk enthousiast. Dit project was een vrij nieuw initiatief van St. Anne. Tot dan toe kwamen er kinderen vanaf ongeveer 6 jaar die naar een speciale school gingen en in het internaat woonden. Deze kleintjes komen elke dag met een van hun ouders, naar het centrum. Ze wonen thuis. Soms zijn ze pas een half jaar oud. Dit was uniek voor India. Dat je ook intensief aan hun ontwikkeling kunt werken, samen met hun ouders. Die op hun beurt weer veel leren over hun kind en ook de mogelijkheden gaan ontdekken.
Als de ouders ontdekken dat hun kind ‘anders’ is, dan schamen ze zich. Het hindoeïsme gaat ervan uit dat het een straf van God is, en dat je dit lot moet dragen. In de praktijk betekent dit vaak dat het kind aan zijn lot wordt overgelaten, niet gestimuleerd, verwaarloosd. De ouders zijn arm en hebben geen keus.
Het Early Intervention Dentre brengt ook in dit denken verandering. Ouders gaan hun kind beter leren kennen en ontdekken wat ze zelf kunnen doen om de ontwikkeling te stimuleren. Ze worden enthousiast en soms ook trots en ze gaan hun kind veel meer accepteren. De zusters en begeleiders leven dit voor. Ze praten niet over disabled maar over differently abled. De nadruk ligt op wat ze kunnen of kunnen leren, niet wat ze niet kunnen .
In Vidivelli, het project, waar de vastenactie hier op gericht is, komen dagelijks 50 kinderen met hun ouders naar het Early Intervention Centre. Een paar van deze kinderen zie je hier. Ze oefenen met hun ouders om alle ontwikkelingsaspecten te stimuleren: de spraak, de lichaamsontwikkeling, de fijne motoriek, de zintuigelijke waarneming, de affectieve ontwikkeling.
Dit kindje kan niet zitten en wordt dagelijks een korte periode rechtop gezet om de spierkracht te ontwikkelen. De stoel is zeer eenvoudig en wordt daar lokaal gemaakt (kindje rechtop in de stoel)
Dit kindje kan geen contact maken en heeft nauwelijks zintuigelijk waarneming. De mat helpt voor het voelen. De zuster staat achter het kindje en praat zodat het de ogen gaat bewegen en focussen (liggend kindje met moeder en zuster)
Bij de kindje wordt de mondmotoriek gestimuleerd, bijvoorbeeld met blazen (kindje met fluitje)
En nu nog een ouder meisje van die bij Colourful Children op school zit. Revathi is nu 20. Ze kwam bij C.C. toen ze dertien was. Ze is deaf and dum, doofstom , en ze heeft eenvoudig gebarentaal geleerd. Revathi is een heel creatief meisje. Ze kan mooi dansen en doet dat op de tel. Ze is ook goed in sport en heeft bij C.C. leren naaien. Sinds vorig jaar is Revathi weer grotendeels thuis. Ze helpt haar moeder met naaien en in de chai shop. Revathi heeft haar talenten kunnen ontwikkelen en mede daardoor kunnen haar ouders en haar familie haar nu liefdevol opvangen. Dat gunnen wij al deze kinderen op de wereld.

Zegenwens
Mogen wij dan weg gaan van hier, in uw licht,
met de zegen van elkaar
en de zegen van U, die wij noemen
Vader, Zoon en Heilige Geest

Slotlied za: Gij spreekt zo zwart als de nacht –zo: Niet op een troon van alleen