Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn

Viering 15 & 16 mei 2021
Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Marleen Postma, Fiet Vreeburg, Yara en Kian

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator.
Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ
De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd. U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken.
De link en de YouTubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op  www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering. Wij wensen u een mooie viering toe.

Openingsmuziek: Exodus (met gesproken tekst)
Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn.
Niet weten wie jij ooit zult zijn:
een god van vlees en bloed,
die naar de mensen moet,
in een tent woont bij de mensen met hun pijn.
Een handjevol, in de brandende zon
op weg naar morgen, dorstig en moe,
moet door de zee naar de toekomst toe:
niet lijken meer op waar het eens begon,
maar kijken, turen naar de horizon.

Welkom en openingsgebed
Welkom allemaal bij dit samenzijn. We begonnen met muziek uit de film Exodus en woorden die ooit gezongen werden door het Kruiskampjongerenkoor. De dagen tussen het vertrouwde dat was en het nog onbekende waar we naar uitkijken rijgen zich aaneen. De tijd lijkt verweesd en onwezenlijk. De weg vóór ons is in nevelen gehuld. Komt er nog wel een tijd van nieuwe bezieling? Tijdens de tien dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren waren Jezus’ vrienden als wezen. Alles leek zo onwezenlijk. Wat te doen? Zij bezonnen zich op nieuwe begeestering om hen weg te voeren uit Niemandsland, voor een exodus terug de wereld in van een nieuwe werkelijkheid. Op zoek naar perspectief en durf. Waar zouden zij een nieuwe en eigen geest vandaan halen?
Wees onze metgezel die ons van opzij aanspreekt. Spreek tot ons in woorden, die bemoedigend zijn en een
beroep doen op onze creativiteit. U bent onze vriend en helper.
Acclamatie: Wees hier aanwezig, woord ons gegeven (koor)

Bij de lezingen
Marleen Postma gaat de eerste tekst lezen, naar het bijbelboek Exodus. Na korte overwegingen en een instrumentaal intermezzo, dat u eventueel zelf zingend kunt aanvullen, zal Fiet Vreeburg lezen uit het evangelie van Johannes.

Eerste lezing:  Exodus 19, 1-6
Precies drie maanden na hun vertrek uit Egypte kwamen de Israëlieten in de Sinaï-woestijn. Daar zetten ze hun tenten op, tegenover de berg Sinaï. Mozes klom de berg op naar God. Mozes luisterde en hij hoorde God spreken: “Zeg tegen de Israëlieten: ‘Jullie hebben gezien, hoe Ik voor jullie heb gezorgd. Ik heb jullie gedragen zoals een arend zijn jongen op zijn vleugels draagt. Zo heb Ik jullie naar Mij toe gebracht. Luister: doe wat Ik zeg en houd jullie aan mijn verbond. Dan zullen jullie mijn volk zijn. Want de hele aarde is van Mij. Jullie zullen mijn koninkrijk zijn, een volk van priesters die Mij dienen, mijn eigen volk.’ Zeg dit tegen de Israëlieten.”

Overweging (1)
Drie maanden waren de mensen al op weg, weg uit het land waar zij gehate buitenstaanders waren geworden. “Stuur ze terug naar waar ze vandaan komen”: de echo  galmt tot op heden na, ook in ons land.
Wat zij nu voor zich zagen, was een berg en zand zonder einder. Toch rechtten zij nog eens de ruggen: God had hen gedragen op adelaarsvleugels. Hij zou hun ook nu vleugels geven: misschien een pelgrimstocht van veertig dagen woestijn en dan … het land van belofte. Het volk in jubelstemming ging vol goede moed op weg. En de dagen regen zich aaneen en werden jaren, veertig jaar woestijn. Voort sjokten zij, want ooit, eens … zou de verlossing komen.

Muziek: Door de wereld gaat een woord (instrumentaal, zelf meezingen)

Overweging (2)
De tijd had onafzienbaar geleken. Maar ook aan veertig jaar woestijn was een eind gekomen. Die ervaring werd bijgezet in het boek der oude getuigenissen. Een nieuw testament was in de maak. Nog zeven dagen te gaan om zich bewust te worden van de evangelische boodschap: blijf niet thuis, treed naar buiten met wat je in huis hebt.

Tweede lezing: Uit Johannes 14, 18-26
Op zoek naar inspiratie herinnerden de vrienden van Jezus zich de woorden waarmee hij hen had bemoedigd:
Ik zal jullie niet als weeskinderen achterlaten. Ik kom naar jullie toe. Jullie zullen mij zien. Want ik leef en jullie zullen leven. Jullie zullen weten dat ik één ben met mijn Vader en één ben met jullie en zo zullen jullie één zijn met mij. Je houdt pas echt van mij als je niet alleen wéét wat ik zeg, maar ook dóet wat ik zeg. Dat is van eeuwigheidswaarde! Zo houd je van de schepping en de schepper van jou. Wij zullen hem nader komen en in hem wonen. Wat ik zeg, bedenk ik niet zelf. Ik moet het zeggen van mijn Vader die mij de inspiratie heeft gegeven die ik jullie zal doorgeven. Hij zal jullie alles leren en alles helpen herinneren wat Ik tegen jullie heb gezegd.
Lied: Wij hebben voor u gebeden dat uw geloof niet bezwijkt (koor)

Overweging (3)
Ik zal jullie niet als wezen achterlaten, want ik leef. Hoe waar is dat! Na 2000 jaar beklijven zijn woorden nog steeds, niet alleen in de boeken van Lucas, Mattheüs, Marcus en Johannes, maar ook in onze harten. Wij vieren Kerstmis, Pasen en Pinksteren als sacramenten, ook van ons eigen leven.
En speciaal wil ik daarbij ook nog een ander gevoelsaspect noemen om die belangrijke geloofsmomenten compleet te maken: Maria. Ook als je niets met haar hebt, dan toch blijven er kleine dingen die het doen: de cadans van de rozenkrans, de bloemenkrans van madeliefjes, het beeld in een kapel of grot en de liederen, van vroeger?

Acclamatie: Gekomen is uw lieve mei (koor)

Voorbeden
Wij bidden: nu velen zich eenzaam, moedeloos of verdrietig voelen,
dat wij tekenen van hoop en troost voor ónze en in elkáárs ogen vinden;
nu velen hunkeren naar meer sociaal contact, dat wij wijsheid en mildheid vinden;
nu wij uitzien naar Pinksteren dat een inspirerende geest over ons vaardig wordt en goede ideeën ingeeft.

Acclamatie: Fly, little white dove, fly (gezongen) / Vlieg toch, kleine witduif (gesproken)
Fly, little white dove, fly, way up high,
Spread your wings, sing out your cry
‘Cross the universal sky.
Vlieg toch, kleine witduif, vlieg, ver omhoog,
sla je vleugels, koer het uit
van west naar oost, van noord naar zuid.

(Tafel)bede
God, wees aanwezig in ons midden en vervul ons hart met een geest die heelt wat gebroken is.
Geef ons dromen, visioenen en idealen, die de kracht geven de weg te gaan van nieuwe mensen,
één van geest en één van hart, zich geroepen wetend tot elkaars geluk.
Een weg, waarop wij ons brood delen met elkaar en elkaar de beker reiken,
onbevreesd in vrede, in de geest van hem, Jezus, en van zijn moeder en vader. Amen.
Lied: Magnificat (Taizé) (koor)

Onze vader + Wees gegroet Maria (achtergrondmuziek: Village of St. Bernadette)

Vredeswens
Bij wijze van vredeswens volgt nu een verhaal.
Vandaag is het druk op de berenschool. Het is een bijzondere dag: de klassen zitten bij elkaar. Het is werelddag!
Alle berenkinderen zijn er: Ismaël, Esther, Theo, Miriam …. noem maar op.
“Wat zijn de juffen en meesters raar gekleed! Ze hebben gekke T-shirts aan, in alle kleuren van de regenboog,” zegt Theo. De kinderen kijken vol spanning.
“Goedemorgen iedereen!” zegt mevrouw de Bruin, het hoofd van de school. “Vandaag gaat het een beetje anders dan anders: we blijven allemaal samen. In de klas hebben jullie al gepraat over vrede, vriendjes, ruzie maken en pesten … Vandaag maken we een tekening. Hier achter mij zien jullie een grote, witte poster.
Daarop plakken we straks al jullie prachtige werkjes, zodat iedereen ze kan zien. Maar: het gaat wel over vrede, hè jongens, en we gaan niet zomaar een tekening maken. Jullie krijgen elk een puzzelstukje. Dit puzzelstukje moet je heel mooi versieren en daarna maken we er één grote mooie poster van.”
Ismaël weet al wat hij gaat tekenen. Hij zegt: “Ik teken Assalaam.” “Wat is dat?”, vraagt Theo. “Dat is één van de namen van Allah,” zegt Ismaël. “Assalaam betekent vrede.” “Oh,” zegt Esther. “Dan ga ik Jezus tekenen als koning van de vrede met een echte kroon.” “Ik teken Maria,” zegt Miriam, “met een hartje, want Maria heeft een warm hart voor ons.” “En ik…,” zegt Theo. Hij denkt heel diep na en fronst zijn voorhoofd. “Ik weet het!
Ik teken een fakkel met kinderen er omheen. Allemaal samen werken we aan de vrede. De fakkel is nodig, want die geeft licht als het nodig is.” “O.K.,” zegt de hoofdjuf; “geef elkaar een high five en dan aan het werk!”
En juf Stella zei: “Hallo, ik ga weer een Marialiedje voor jullie zingen. Dit keer is het Sterre der zee. Dat was een favoriet van mijn oma en ik weet dat heel veel van jullie dit ook een heel mooi lied vinden.
Lied: Sterre der zee  (Stella)

Slottekst: geïnspireerd door Psalm 68, 5-14
Een lied van David.
Wees dankbaar en zing! Ben als ouders voor de weeskinderen. Bemoedig hen die hun partner verloren.
Wees aanwezig voor eenzame mensen. Strijd voor de Navalnys van deze wereld.
God, trek vóór ons uit, door woestijn en paradijs. Laat het manna regenen, wanneer dat nodig is en geef steeds weer nieuwe kracht. Geef ons duivenvleugels, bedekt met zilver, bedekt met glanzend goud.
Vlieg toch, kleine witduif, vlieg, ver omhoog, sla je vleugels,
koer het uit van west naar oost, van noord naar zuid. Breng de pinkstergeest over de wereld. Amen.

Zegen
Het was weer fijn om hier in gedachte bij elkaar te zijn en als een rustmoment even te vertoeven bij wat en wie ons dierbaar is in ons innerlijk en maatschappelijk leven. Mogen we die zegen meenemen de komende week in. Dank jullie wel.
Slotmelodie: God groet u zuiv’re bloeme (gitaar)

***

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.
U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl