ER IS REDDING – 25 & 26 april 2020

Voorganger: Maria van den Dungen
Techniek en vormgeving: Franneke Hoeks

Welkom lieve mensen . Het is 2 weken na Pasen als we deze viering gaan volgen, ieder in zijn of haar eigen huis op tablet,
telefoon of pc. Toch voelen we ons vandaag met elkaar verbonden door deze viering.
En we blijven hopen op betere tijden, gesteund door elkaar en door die we noemen:
Vader, moeder, Zoon en heelmakende Geest.
Wij steken een kaarsje aan om het licht bij ons te weten, als we bidden:

God van Liefde,
wees bij ons nu ons leven uit balans is
en de toekomst onzeker.
Wees dit uur bij ons, als een zachte bries,
laat ons uw woord in de stilte verstaan.
Dat het samen horen ons mag verbinden. Amen

acclamatie: Kom over ons met uw geest

We gaan luisteren naar Toon van Mierlo en Maria Claessens, die ieder vanuit hun huis voor ons de lezingen hebben ingesproken. Oude verhalen, die in de loop der eeuwen, door mensen steeds herkend zijn als verbonden met hun eigen leven, zo ook vandaag.

We lezen uit Jesaja 43:

Welnu, dit zegt de Eeuwige,
die jou schiep, Jakob, die jou vormde, Israël:
Wees niet bang, want ik zal je vrijkopen,
ik heb je bij je naam geroepen, je bent van mij!
Moet je door het water gaan – ik ben bij je;
of door rivieren – je wordt niet meegesleurd.
Moet je door het vuur gaan – het zal je niet verteren,
de vlammen zullen je niet verschroeien.
Want ik, de Eeuwige, ben je God,
de Heilige van Israël, je redder.

Wees niet bang, want ik ben bij je.
Ik haal je nakomelingen uit het oosten terug,
uit het westen breng ik jullie bijeen.
Tegen het noorden zeg ik: Geef hier!
Het zuiden gebied ik: Laat los!
Breng mijn zonen terug van verre,
mijn dochters van de einden der aarde,
allen over wie mijn naam is uitgeroepen,
en die ik omwille van mijn majesteit
geschapen heb, gemaakt en gevormd.
Vóór mij is er geen god gevormd,
en na mij zal er geen zijn.
Ik, ík ben de Eeuwige!
Buiten mij is er niemand die redt.

Bezinning:
Deze lezing is opgeschreven als een echte liefdesverklaring van God voor zijn volk.
Hij is bereid ten alle tijden en overal voor zijn mensen in het krijt te treden, hun veiligheid, hun welzijn gaat hem aan het hart.
Hoe fijn is dat om te horen? Verlangen niet alle mensen naar liefde, naar erkenning, bevestiging en veiligheid?

Willen we niet allemaal het gevoel hebben dat we er niet alleen voor staan, dat iemand zich om ons bekommerd?
Juist in deze dagen willen we ons verbonden voelen.
En dan horen we die stem die zegt: Wees niet bang, ik zorg voor jullie, ik ben jullie redder.
Ondanks wat je mis deed in het verleden Ik zal je bevrijden, want dat is mijn Naam: Salvator, Redder.

Acclam.:
Waar vriendschap heerst en liefde, daar is God
Stokoude woorden die als rozen bloeien
Vandaag ons meegegeven dat ons leven
tot vriendschap en ontferming uit zal groeien.

We lezen Johannes 21:1-14

Hierna verscheen Jezus weer aan de leerlingen, nu bij het Meer van Tiberias.
Dat gebeurde als volgt. Bij het meer waren Simon Petrus en Tomas (dat betekent ‘tweeling’), Natanaël uit Kana in Galilea,
de zonen van Zebedeüs en nog twee andere leerlingen.
Petrus zei: ‘Ik ga vissen.’ ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets.
Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de leerlingen niet dat het Jezus was.
Hij riep: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ ‘Nee,’ antwoordden ze. ‘Gooi het net aan stuurboord uit,’ riep Jezus, ‘dan lukt het wel.’ Ze wierpen het net uit en er zat zo veel vis in dat ze het niet omhoog konden trekken.
De leerling van wie Jezus hield zei tegen Petrus: ‘Het is de Heer!’ Zodra Simon Petrus dat hoorde, schortte hij zijn bovenkleed op – meer had hij niet aan – en sprong in het water. De andere leerlingen kwamen met de boot en sleepten het net vol vis achter zich aan. Ze waren niet ver van de oever, ongeveer tweehonderd el.
Toen ze aan land kwamen zagen ze een vuurtje met vis erop en brood. Jezus zei: ‘Breng ook wat van de vis die jullie net gevangen hebben.’ Simon Petrus ging weer aan boord en trok het net aan land. Het zat vol grote vissen, welgeteld honderddrieënvijftig, en toch scheurde het niet. Jezus zei tegen hen: ‘Kom, eet iets.’
Geen van de leerlingen durfde hem te vragen wie hij was, ze begrepen dat het de Heer was.
Jezus nam het brood en gaf hun ervan, en hij gaf hun ook vis.
Dit was al de derde keer dat Jezus zich aan zijn leerlingen vertoonde na zijn opstanding uit de doden.

Bezinning:

Je kunt het je zo goed voorstellen hoe de leerlingen zich gevoeld moeten hebben.
Palmpasen leek alles nog mogelijk, het was Alleluia voor en na, een intocht om van te dromen. En dan dat gruwelijk ontwaken die vrijdag: de Meester dood en alle verwachtingen weg. Ja, het graf was leeg en sommigen claimden dat ze Hem nog gezien hadden. Maar je levensdoel is weg en de toekomst is een groot gat.
En dan val je terug op bekende routines, je pakt je oude stiel weer op en gaat vissen.
En net zoals bij de eerste ontmoeting met Jezus blijven die nacht de netten leeg. En ook deze nacht hebben ze niets gevangen.
En dan staat Jezus opnieuw aan de oever, het lijkt een flashback. En weer gooien ze op zijn bevel hun netten uit, maar nu aan de andere kant van de boot . Eigenlijk de verkeerde kant, waar meestal weinig vis zit. Maar ze hebben vertrouwen in Jezus en ook nu is de vangst groot.
De leerlingen waren gevangen in hun eigen focus op het uitzichtloze en op de mislukking van die nacht;
maar dan opent Jezus als redder een nieuw perspectief: een boot heeft twee kanten.
Logisch zul je zeggen, maar soms zit je zo gevangen in je situatie dat je geen uitweg ziet.
Toch zijn er vaak meer opties, als je rustig en vertrouwvol luistert, naar een stem in je binnenste of naar mensen om je heen, zodat je weer moed krijgt om door te gaan.
Voor de leerlingen opent Jezus een nieuwe toekomst: zij moeten hun netten achter zich laten en de wereld in gaan.
En wij, – nu gevangen door corona,- hoe gaan wij straks verder?
Willen wij een toekomst, die niet door alleen de economie wordt bepaald, maar ook door liefde- door zorg voor elkaar en voor onze aarde?
Gaan we door op de oude weg of durven wij het straks ook over een andere boeg te gooien?

Lied:

Trek ik de zee door dan zal ik je vinden
over het water zul jij er zijn;
Jij kent mijn wegen in den blinde,
gaat met mij mee, door de woestijn.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul jij er zijn.

Trek ik de zee door dan zul jij me wachten
over het water ben jij mijn vuur;
dicht aan je hart wil ik overnachten,
zonder jou heb ik rust noch duur.
Trek ik de zee door dan zul jij mij wachten,
over het water ben jij mijn vuur.

Trek ik de zee door dan zul jij mij vinden,
over het water stil jij mijn pijn;
nog ken ik nauwelijks wie ik beminde
maar ga met mij door de woestijn.
trek ik de zee door dan zul jij mij vinden,
over het water stil jij mijn pijn.

Voorbeden:
Voor onze gebeden vandaag hebben mensen via mail en WhatsApp laten weten waar zij voor willen bidden.

Acclam.: Keer u om naar ons toe

Wij willen bidden voor:

– iedereen die alleen is of zich alleen voelt
– voor mensen die heel ziek zijn van het virus en voor hun gezinnen
– voor mensen, die oud of ziek zijn, mensen die een beperking hebben, dat zij merken dat wij aan hen denken
– voor mensen die vrezen voor hun baan of inkomen
– dat wij omkijken naar elkaar met liefde en geduld
– voor grootouders, die hun nieuwe kleinkind niet in hun armen mogen houden
– voor kinderen en volwassenen, die lijden onder huiselijk geweld
– voor een positieve beslissing van de regering over het opnemen van kinderen uit de vluchtelingenkampen
– dat er leiderschap komt met een sterk moreel kompas
– dat wij allemaal hoop en vertrouwen houden om dit alles vol te houden en er iets moois van te maken
– dat de lege agenda’s en de stilte tot bezinning leidt en we positiever uit de situatie komen
– dat we elkaar dan allemaal weer mogen ontmoeten
Daarvoor bidden wij.

Acclamatie: Keer u om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar

Laten we samen het Onze Vader bidden ….

Slotgedachte:
Terwijl wij stilvallen, en misschien wel omdat wij stilvallen, krijgt de toekomst de ruimte.
Misschien mogen wij straks weer aanhaken.

Zegen:

Moge god die liefde is
met ons zijn
moge Zijn vuur ons verwarmen

En mogen wij elkaar op vleugels dragen
naar een nieuw vergezicht.

***********************************************************************************************

Reageren op deze viering vinden we fijn.

Dat kan via

• de website sansalvatorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
• door een mailtje te sturen naar info@sansalvatorgemeenschap.nl

Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.
U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13
van San Salvator in Beweging.