San Salvatorgemeenschap 7-8 juni 2014
Pinksteren
Thema: Geest voor iedereen!
Voorganger: John Parker. Zondag mmv Melodiek.
Openingslied za: Hier gaan wij zingend –
zo: Dit huis vol mensen
Inleiding
Welkom, mensen vol Geest. Wie je ook bent, wat je ook zoekt, welkom om de Geest te vieren, de Geest die leven doet. Ik ken iemand in Sint-Oedenrode die op de vraag ‘hoe is het, hoe gaat het met je?’ beantwoordt met ‘Ik overleef.’ De Geest die wij komen vieren doet meer, die doet léven in volheid en vreugde. De Geest die die mooie mens Jezus inspireerde, die de eerste christenen inspireerde, die deze geloofsgemeenschap inspireert. En niet alleen de leidinggevenden, of de voorgangers, maar ieder lid van de gemeenschap.
Een kerk zonder Geest? Ondenkbaar. Het zou een blind volgen van regeltjes zijn. Een gemeenschap met Geest, met ziel, in beweging. Laten wij vieren.
Gebed
Eeuwige, maak ons ontvankelijk
voor de tekenen van deze tijd.
Laat ons het goede zien, de goodwill,
het zoeken naar vrede,
de drang naar gelijkheid,
de medemenselijkheid
en de verdraagzaamheid,
als zovele tekenen van uw Geest
die werkt in mensen van nu.
Laat ons de werking ontdekken van uw Geest
in onze groeiende en zich vernieuwende gemeenschap.
Leer ons ingaan op de goede verlangens
die in onszelf geboren worden,
en laat ons geluk brengen aan elkaar.
Laat uw Geest van ons bezit nemen,
zodat vrede, vriendschap en vreugde
aanwezig zijn waar mensen samenleven.
Amen.
Acclamatie: Dat wij volstromen
1e lezing: Die droom
Deze nacht had ik een droom. Een droom van een gemeenschap, waarin mensen elkaar echt willen ontmoeten en een deel van hun levensweg samen willen gaan. Het was een gemeenschap waarin het woordje “moeten” vervangen was door “mogen”.
Waar eigenbelang nooit de voorkeur kreeg op de belangen van de groep. Waar jong en oud ongedwongen leefden met geloof, eerbied en vertrouwen in elkaar en openhartig konden praten over alles wat hen gelukkig maakte.
Maar ook over hetgeen ze aanvoelen als minder gelukkig. Het was een gemeenschap waar niemand werd uitgesloten, noch om zijn afkomst, noch om zijn taal, noch om zijn eigenheid. Maar waar men eenieder wist te waarderen, omdat er zoveel moois te ontdekken viel in die rijkdom van verscheidenheid.
Het was een gemeenschap waarin het woordje “God” tastbaar was in kleine opvallende daden van mensen die elkaar echt probeerden te beminnen. Waar hartelijkheid voelbaar was, omdat eenieder zich verantwoordelijk wist, elk met zijn of haar eigen inbreng. Als een grote familie rond dezelfde ouders. Toen werd ik wakker en besloot: Aan die droom wil ik meewerken!
Lied za: De Heer heeft mij gezien – zo: Veni creator / Lieve vuurwind
2e lezing: Handelingen 2, (1-12)
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’
Acclamatie: Laudate omnes gentes
Overweging
Jazz in Duketown; wij vieren de Geest onder ons. Een mooie bijkomstigheid – levende, bewegende muziek; een levende bewegende geest, die inspireert en vreugde brengt. Kleur en geur, frisheid en nieuwe ideeën. Jazz en Geest; jazz = geestelijk muziek.
Wij hebben naar dat groot verhaal geluisterd, het verhaal van de Geest van de eeuwige die over allen in die ruimte daalde. Jezus is voorbij; zijn tijd is geweest. Hij heeft gegeven wat hij had; nu mogen zijn leerlingen zien wat zij ermee doen. Zij blijven bij elkaar komen, om te bidden, om verhalen te vertellen over hun vriend Jezus, om zijn woorden te herinneren, om erover te praten en na te denken.
Het Pinksterfeest, het feest van de verbondenheid van het volk, het feest dat het volk bij elkaar brengt, vanuit alle landen. Iets zoals de Hadj, die moslims vanuit alle landen bij elkaar brengt in Mekka. De familie en vrienden van Jezus zijn er ook, en op dit feest krijgen zij de kracht om de woorden en daden van hun vriend te vertellen. Goed nieuws dat zij hebben gehoord en gezien kunnen zij niet vóor zich houden. Zij wisten niet wat zij ermee moesten doen, maar nu weten ze het. Goed nieuws dat als ware hen naar buiten waait, waar ze zo vol van zijn dat het op een vuur lijkt, iets dat brandt. En zo brengen zij alle mensen bij elkaar, door het vertellen van dit goede nieuws: men is niet alleen, samen zijn wij sterk en creatief, samen krijgen wij kracht en moed om goed te zijn. De Heer is er, met ons, naast ons, in ons.
Dat Pinksterfeest wordt vaak genoemd de geboortedag van de Kerk. Niet de kerk als structuur, met wetten en regels, eng en onbegrijpelijk geloofsleer. Maar de Kerk als beweging, als bewustzijn, als levende gemeente; waar iedereen welkom is, niemand uitgesloten vanwege leeftijd of geslacht, vanwege ras of aard, vanwege geloof of huidskleur. Alle mensen verbonden in liefde en goedheid. Echte oecumene.
Ik ben deze week naar een bijeenkomst geweest, van het Platform voor Religie en Levensbeschouwing. Christenen van allerlei kleuren en geuren, moslims idem dito, een vrijmetselaar. Een boeddhiste, mensen van verschillende New Age stromingen. Het is leuk om de verschillen te zien, te horen. Maar belangrijker is juist wat ons allemaal verbindt. De bedoeling van deze bijeenkomsten is om elkaar te ontmoeten, over boven de verschillen betrokken te worden, bruggen slaan, elkaar ontmoeten. Misschien niet zo groot als de paus die jood en arabier uitnodigt om samen te bidden. Dat is iets op wereldschaal. Nee, door kleinschalige gebeuren hier waar wij wonen en geloven. Wij verschillen niet van taal, zoals al die mensen in ons Schriftverhaal, maar wel van geloof, van religie. Misschien nog grotere verschillen als die van taal… De Geest is groot en krachtig!
Ik was laatst bij een van onze koffieochtenden in de Schijvenloods. Allemaal bekende gezichten; iedereen blij om de anderen te zien. Ieder met een eigen verhaal, blij om het te mogen delen. Geen verplichtingen; de ene was vroeg, een ander kwam veel later; allemaal welkom, levend van dezelfde Geest. Kleinschalige betrokkenheid, elkaar ontmoeten, elkaar ondersteunen. Een gemeenschap zoals die in onze eerste lezing, de droom, werd beschreven.
Een ideale, onbereikbaar? Niet voor mensen, een gemeenschap gesteund en bewogen door de Geest.
Geloofslied za: Gij zijt voorbij gegaan – zo: Naar U levende
De tafel wordt klaargemaakt en er wordt gecollecteerd
Lied: Ev’ry time I feel the Spirit
Voorbede
Eeuwige, in het vertrouwen dat wij worden gehoord, spreken wij onze voorbede uit.
Voor hen die keer op keer teleurgesteld raken
in hun plannen en in hun goed bedoelde initiatieven,
voor hen die te veel hebben zien mislukken;
dat geloof en inzicht bij hen mogen toenemen.
Kom, Jij belofte
Voor hen die belangrijke beslissingen moeten nemen,
voor hen die keuzes moeten maken waar het welzijn van anderen van afhangt;
dat ze zich kunnen bevrijden van angst en onzekerheid.
Kom, Jij belofte
Voor hen die veel verdriet met zich meedragen,
voor hen die spijt hebben over begane fouten
en die proberen nieuwe wegen naar de toekomst te gaan;
dat hun alle tijd en rust gegeven wordt.
Kom, Jij belofte
Voor hen die voortleven in onze gedachten.
Stilte
Tafelgebed
Jij die Jouw naam hebt doen herleven waar ook ter wereld
door mensen, bezield met Jouw Geest,
vrouwen en mannen
profeten in Noord en Zuid, in Oost en West.
Jij, die ons vooral Jezus hebt doen kennen:
een mens die weldoende rondging
bevrijding bracht,
goed nieuws voor iedereen
doe in ons herleven zijn naam, zijn Geest-kracht
opdat ook wij weldoende rondgaan
blinden doen zien, doven doen horen
en doden weer tot leven roepen.
O Lord, hear my prayer When I call answer me
Omwille van Jouw naam “Geest die levend maakt”
vergeet de velen niet die in onze dagen
door oorlogsgeweld worden gedood:
kinderen, oude en jonge mensen
verspreid over heel de wereld.
Vergeet niet allen die gevlucht zijn
of uit eigen land verdreven,
zoals ook wij hen niet vergeten willen.
Tot wie zouden zij anders gaan om vrijheid en vrede te vinden.
Verhoor hun en ons gebed.
O Lord, hear my prayer When I call answer me
Hier in deze wereld van honger en dorst
van nacht en wolken
van even geluk, licht op het water
van even verdriet en dan weer de hemel open
Hier in deze wereld spreek ik Jou uit,
Jij vurige Geest met je talloze namen
al zijn geen namen goed genoeg om Jou te noemen.
Jij, onzichtbare van wie deze wereld vol is.
Jij bent geen mens, geen hand, geen ogen,
geen mond die spreekt, geen god die wij ons dromen.
Als Jij bestaat
en hoe dan ook de maker bent van moeder aarde
dan ben jij alle levenden, alle stervenden,
overal, nergens, vreemdeling, vluchteling,
dan gaat het met Jou altijd opnieuw
als met die man, zoon van Jozef en Maria
die nergens om gedood werd.
Dan ben Jij zo nietig als hij, die vol was van Jouw Geest.
Dan ben Jij zo nietig als dit stukje brood en deze beker wijn
die Hij ons gaf op die laatste avond van zijn leven.
Meer dan ooit ontroerd
liet hij ons zijn testament na en zei:
In Gods naam eet en drinkt allen
aan dezelfde tafel, de tafel van overvloed
die mijn vader heeft bestemd
voor heel de wereld, voor ieder volk
en bidt dat het gebeuren mag:
niemand honger, niemand dorst en iedereen in vrede
O Lord, hear my prayer When I call answer me
Jij, bron van leven, stuwende Geest die alles doorademt
geen stem heb Jij die meedoet in onze taal
maar wel zijt Jij verstaanbaar
welke taal wij ook spreken in deze wereld.
Ik die dit zeg, ik kan het niet laten tot jou te spreken
omdat ik ooit van Jou heb gehoord
omdat Jouw naam hier in ons midden valt telkens opnieuw
omdat ook hier, soms,
vurige tongen zich neerzetten op ieder van ons
en wij vervuld raken van Jouw Geest.
Dat het waarachtig ook vandaag gebeuren mag
zo zingen en zo bidden wij:
Onze Vader
Vredeswens za: Vrede voor jou – zo: De vrede, de vrede zal zijn
Iedereen wordt van harte uitgenodigd mee te delen van brood en wijn.
Communielied za: Een schaal met brood – zo: Let us break bread together
Mededelingen
Slotverhaal Paardenvoer
De prediker kwam in een zaal om er te spreken. De zaal was leeg, er zat alleen een jonge stalknecht op de eerste rij. De prediker overlegde bij zichzelf: “Moet ik nu spreken of het liever maar laten?” Tenslotte vroeg hij de stalknecht: “Er is niemand behalve jij, wat denk je, moet ik spreken of niet?” De stalknecht zei: “Mijnheer, ik ben een eenvoudig mens, wat moet ik er over zeggen. Maar als ik in een stal kom en zie dat alle paarden zijn weggelopen, maar één is nog gebleven, dan zal ik hem wel voer geven.”
De prediker nam zich dat ter harte en begon met zijn preek. Hij sprak twee uur lang.
Daarna voelde hij zich opgelucht en gelukkig en wilde door de toehoorder bevestigd zien, of zijn preek goed was. Hij vroeg: “Hoe beviel mijn preek je?”
De stalknecht antwoordde: “Ik heb al gezegd dat ik een eenvoudige man ben en dat ik er niet veel over weet te zeggen. Maar als ik in een stal kom en zie dat alle paarden behalve één zijn weggelopen, zal ik dat paard toch voer geven. Ik zou hem echter niet het hele voer geven dat voor alle paarden bestemd was.”
Zegenwens
Slotlied za: De Geest des Heren heeft – zo: Hierheen Vrouwe ademtocht.