San Salvatorgemeenschap 20 en 21 januari 2018
Thema: Goed nieuws horen is levenskunst
Voorganger: Jack Steeghs
Muzikale ondersteuning: Cantorij
Openingslied za: De vreugde voert ons naar dit huis
zo: Jij die voor alle namen wijkt
Openingswoord
Hartelijk welkom in deze viering. Of u nu vertrouwd bent met deze geloofsgemeenschap of niet, geen mens heeft God in zijn of haar achterzak. Geloven is een levenskunst die elke dag opnieuw aandacht van mensen vraagt. Goed nieuws horen. Dat is levenskunst. En levenskunst spreekt nooit vanzelf.
Met deze zondag gaan we de Week van gebed voor de eenheid van de christenen in. Een week om meer dan anders stil te staan bij het besef van het gedeelde verlangen in vele kerken: dat er meer is wat ons bindt, dan dat wat ons van elkaar scheidt. Verlangen naar eenheid in verscheidenheid.
Maar voordat deze viering begint, maken we het een moment stil, om de overgang tussen de rumoerige wereld om ons heen en de soms vele stemmen in ons innerlijke te kalmeren. Laten we het stil maken in ons hart…
Gebed
God van Abraham, Isaac en Jacob.
Ook in onze héle andere tijd van leven
roept U elke dag weer, mensen
om in Uw spoor méér mens onder mensen te worden,
zoals U dat via Jezus zo sprekend hebt laten zien.
Wees bij ons in dit uur, bemoedig ons en scherp ons gehoor
in de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, Amen.
Acclamatie za: Leven weet wegen uit de diepte
zo: Een schoot van ontferming
Inleiding op lezingen
Eerste lezing: 1 Samuël 3, 1 – 10
De jonge Samuel diende dus de HEER, onder de hoede van Eli. Er klonken in die tijd zelden woorden van de HEER en er braken geen visioenen door. Op zekere nacht lag Eli op zijn slaapplaats. Zijn ogen waren dof geworden, hij kon bijna niet meer zien. Samuel lag te slapen in het heiligdom van de HEER, bij de ark van God. De godslamp was bijna uitgedoofd.
Toen riep de HEER Samuel. ‘Ja,’ antwoordde Samuel. Hij liep snel naar Eli toe en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Maar Eli antwoordde: ‘Ik heb je niet geroepen. Ga maar slapen.’
Toen Samuel weer lag te slapen, riep de HEER hem opnieuw. Samuel stond op, ging naar Eli en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Maar Eli antwoordde: ‘Ik heb je niet geroepen, mijn jongen. Ga maar weer slapen.’ Samuel had de HEER nog niet leren kennen, want de HEER had zich niet eerder aan hem bekendgemaakt door het woord tot hem te richten. Opnieuw riep de HEER Samuel, voor de derde keer. Samuel stond op, ging naar Eli en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Toen begreep Eli dat het de HEER was die de jongen riep. Hij zei tegen Samuel: ‘Ga maar weer slapen. Wanneer je wordt geroepen, moet je antwoorden: “Spreek,HEER, uw dienaar luistert.”’ Samuel legde zich weer te slapen, en de HEER kwam bij hem staan en riep net als de voorgaande keren: ‘Samuel! Samuel!’ En Samuel antwoordde: ‘Spreek, uw dienaar luistert.’
Lied za: Hoor maar ik kan niet horen – zo Hij die gesproken heeft
Tweede lezing: Marcus 1, 14 – 20
Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea, waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’
Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Andreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. Jezus zei tegen hen: ‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. Iets verderop zag hij Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, die in hun boot bezig waren met het herstellen van de netten, en direct riep hij hen. Ze lieten hun vader Zebedeüs met de dagloners achter in de boot en volgden hem.
Acclamatie za: Kom en volg mij op de weg – zo: Dit ene weten wij
Overweging
Ik verklap u twee geheimen vandaag.
Geheim 1. De beste ideeën krijg ik slapend. Echt waar. Het gebeurt me regelmatig, dat ik ’s morgens opsta en meteen iets zoek waarmee ik mijn dromen op kan schrijven. Want ik mag in de drukte van de dag die aanstaande is beslist niet vergeten wat ik heb gedroomd. Of heb ik het niet gedroomd en is het me ingefluisterd? Ik weet het niet.
Waar ik mee wakker word zijn vaak flarden van wat ik heb meegemaakt of wat er nog staat te gebeuren. Soms realistisch, soms verwrongen. En dan vaak met nét dat ene sleutelwoord waardoor al die losse stukjes meer samenhang gaan vertonen. Er ontstaan concrete beelden in mijn hoofd. Met een soort van actielijstje, bijna netjes gerangschikt met 1, 2, 3. Een actielijstje dat ik niet kán negeren, angsten die in kleine stapjes overwonnen gaan worden, een nieuwe uitdaging die ontdekt wordt.
Je zou ‘het gebeurde’ een soort van mysterie kunnen noemen. Veroorzaakt door een groot licht, waarmee de binnenkamer van mijn ziel ineens glashelder wordt. Maar wie bedient de lichtschakelaar? Is dát God?
Bij het lezen van de eerste lezing kwamen deze gedachten als eerste bij me op. Een stem die je aanspreekt, maar dan anders dan gebruikelijk van mens tot mens. Niet minder. Misschien wel meer, omdat ik door deze stem meer samenhang ontdek in wat er zich in mijn leven afspeelt. Maar het lastige aan zo’n ‘stem’ in je hoofd is de herkénning. En wélk gezag je er aan mag toekennen. Hoe weet je dat? Levenservaring? Intelligentie? Wijsheid? Ik noem het vaak: gegroeide inzichten die zomaar cadeau worden gedaan. Het is alleen maar nodig om je open te stellen en te hóren.
In de evangelielezing speelt iets soortgelijks. De vissers aan het meer van Galilea hebben een gehoor dat ópen staat voor de roepstem van Jezus. Als ze dat niet hebben is deze lezing voor mij een buitengewoon vreemd vraag- en antwoordspel.
Het is nogal wat: een evangelist die in het openbaar predikt dat de eindtijd nabij is en oproept tot bekering. Hoezo eindtijd? Hoezo bekering?
De evangelist loopt langs een groepje mensen, zij laten hun werk voor wat het is en gaan met de evangelist mee. Wat moet ik hiermee?
En nu mijn 2e geheim.
Als ik een dergelijke prediker hier in ’s-Hertogenbosch op straat hoor negeer ik hem. Ik heb weinig op met de directe verbinding tussen Bijbels prediken en ons leven vandaag de dag. Zo’n prediker maakt me argwanend. Wil hij of zij iets verkopen of zo? Gauw doorlopen dan maar.
Daarom is de voorgeschiedenis van deze evangelielezing ongelofelijk van belang. Jezus is door Johannes de Doper in de Jordaan gedoopt en hij ziet vlak daarna de hemel openbreken. Vervolgens strijkt de goede Geest als een duif op hem en er klinkt een stem vanuit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde zoon in wie ik mijn vreugde vind’. Dat zijn geláden geloofsuitspraken die de eeuwen hebben getrotseerd!
Vervolgens drijft die goede Geest Jezus de woestijn in, waar hij op de proef wordt gesteld. Nee, Jezus wordt niet door de duivel op de proef gesteld. Wie dan wel? Je zou de woestijn gemakkelijk met onze tijd en cultuur kunnen vergelijken, een tijd waarin de sporen van God aanwijsbaar zijn. Een tijd waarin wij de stem vanuit de hemel gemakkelijk kunnen herkennen vanuit een gemís: waar is God?
De blijde boodschap die het evangelie ís vraagt om een ontvankelijke kijk- en luisterhouding. In het Bijbelse horen gaat het om het openstaan voor een stem die zó aanlokkelijk is dat je niet anders kunt dan vólgen met de woorden ‘Ja, ik wil’.
Daarom ook gaan we over ruim drie weken met elkaar niet zómaar op weg naar Pasen. Stilte, inkeer en bezinning hélpen om de roepstem van die gans andere God beter te kunnen verstaan.
En lukt het een keer niet, ben ik – of bent u – met het spreekwoordelijke verkeerde been uit bed gestapt? Geen nood. Elke dag geeft nieuwe luisterkansen. Kansen om je gehoor scherper af te stellen op het klinkende goede nieuws. Dát goed horen is een kunst. Levenslang.
Geloofslied za: Dat woord waarin ons richting werd gegeven
zo: Heer onze Heer, hoe zijt gij aanwezig
De gaven van brood en wijn worden op tafel klaargezet
Voorbede
Bidden we voor onze onrustige wereld,
waarin zoveel stemmen elkaar tegenspreken.
Een wereld waarin goed nieuws horen
is als een levenskunst,
want vanuit geloof in die ene
waarvoor wij hier bijeen zijn.
Keer u om naar ons toe
Bidden wij voor de Week van gebed
voor de eenheid van de christenen.
Dat we met elkaar blijven streven
naar eenheid in verscheidenheid.
Dat we meer dan ooit beseffen dat er meer is wat ons bindt
dan wat ons van andere christelijke kerken scheidt.
Keer u om naar ons toe
Bidden wij voor onszelf.
Dat we bereid zijn, om elke dag opnieuw
onze voornemens te toetsen aan het goede nieuws
dat hier elke week weer klinken mag.
Dat we elkaar bemoedigen in het verstaan en toepassen van het gehoorde,
dat we nooit verloren rond hoeven te lopen.
Keer u om naar ons toe
Intenties
Acclamatie za: Voor uw aangezicht – zo: Koester de namen
Tafelgebed
Goede God,
al eeuwen proberen mensen te leren
beter naar jouw stem te luisteren
om daarna in woorden, liederen en door middel van gebaren
uit te drukken wat in hen opkomt.
God, jij bent altijd meer
dan wij van jou weten of vermoeden.
Wij kunnen jou niet vasthouden
met onze woorden
en onze ogen zijn niet in staat
jouw aangezicht te zien.
Het vraagt van ons veel oefening
om elke dag opnieuw jouw handelen
te zien In onze wereld.
Vele generaties geleden heb jij
in onze medemens, Jezus,
laten zien wat levenskunst betekent.
Het spoor van Hem is onuitwisbaar,
ook in onze geheel andere tijd
is zijn geest niet te doven.
Die in de avond voor zijn dood
aan tafel zat met zijn vrienden,
brood nam, zijn dank uitsprak,
het brak en deelde met de woorden:
‘neemt en eet, dit is mijn leven,
mijn liefde voor jullie gegeven.’
Ook de beker liet Hij rondgaan:
‘Drinkt hieruit, allemaal,
dit is mijn bloedeigen leven,
dat hemel en aarde verbindt.
Denk aan mij,
wanneer je hieruit samen drinkt, in mijn naam.’
Aangevuurd door zijn Geest
vinden woorden en mensen elkaar.
In zijn geest spreken mensen elkaar aan,
elke dag opnieuw, zoals daar aan het meer van Galilea.
Hij leeft in ons opstaan
en naar de ander gaan.
Zo groeit zijn rijk onder ons,
wordt zoeken een hoopvolle tocht
naar een land van licht en leven.
Onze Vader
Vredeswens
Om het goede nieuws te blijven horen is het nodig om elkaar elke keer weer te herinneren aan die mooie boodschap: ‘vrede en alle goeds’. Wensen wij elkaar de vrede toe.
Vredeslied za: Vrede voor jou –zo: Jij leert mij vliegen
Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Lied za: Op mijn levenslange reizen – zo: Zij die stom zijn
Gebed
God van alle mensen.
Wij danken u voor de levensweg waarop we staan en gaan.
Wij danken u voor die mens Jezus
die ons elke keer opnieuw laat zien
wat het betekent, om goed nieuws te horen.
Trek straks met ons mee
in de gebedsweek voor de eenheid van de christenen
en houd ons op uw koers, Amen.
Mededelingen, bloemetje
Slotgedachte
Geloven is meer dan een overtuiging
meer dan iets aannemen.
Het betekent dat je je aan iets bindt
je onvoorwaardelijk inzet
voor waar je in gelooft.
(M. Buber, Sluitsteen, Rotterdam 1966, 119)
Zegenwens
Het is bemoedigend om steeds opnieuw te horen
van dat goede nieuws, van God en mensen.
Het is bemoedigend om steeds opnieuw te geloven
in het wenken van die ene hand, om mee te gaan.
Het is bemoedigend om te werken aan een wereld
waar het vreugdevol kan zijn voor iedereen.
Dat God ons daartoe mag zegenen:
Vader, zoon en heilige geest, Amen.
Slotlied za: Gij zijt voorbij gegaan – zo: Die chaos schiep tot mensenland
1 Reactie
Toos Verdonk
Gisteren, 21 januari, na de viering met Jack, ben ik thuisgekomen met een gevoel van dankbaarheid en geluk. Het was voor mij een heel inspirerende viering. Wat een mooie afstemming van teksten en liederen! En wat is het heerlijk om met toewijding die liederen te zingen! Jack maakte voor mij ‘ het luisteren naar ingevingen’ transparant en herkenbaar, zonder ook maar één poging te doen om nadruk te leggen op “Het” woord van god’: het mysterie mocht mysterie blijven en dat voelt weldadig!
Het was een viering waarbij alles klopte. Dank dus aan iedereen die daar een rol in heeft gespeeld: Jack, met wie het fijn samenwerken is, met afspraken die tijdig gemaakt worden én kloppen! Kiek zoekt al jaren elke keer met zorg passende liedteksten uit, zodat ze echt een meerwaarde worden in de viering! Peter-Paul werkt onvermoeibaar aan verfijning in de uitvoering van de liederen. De perfecte afstemming tussen Steven, onze pianist, en hem brengt een subtiele spanning in de zang. Door het éven vasthouden van de stilte ná een lied, blijft de concentratie hangen en wordt de beleving nog intenser. Dat komt de hele viering ten goede. Meezingen als lid van zo’n koor is een feest en meezingen mèt het koor voor wie ‘gewoon’ in de zaal zit ook, merkten wij!! Dank aan iedereen! En, mocht je lid willen worden van de Cantorij, bel of mail dan even! ( 073-6440971; e-mail: cwmverdonk@gmail.com