Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

San Salvatorgemeenschap 24-12-2015
Thema: In verlangen ontvangen
Voorganger: John Parker,
Met medewerking van de Cantorij (19:00 uur) en Melodiek (21:00 uur)

Openingslied: Wij komen tezamen

Inleiding
Op deze Kerstavond is er ruimte voor ons allen. Welkom als we de terugkomst van het licht vieren, de geboorte van een kind, de vernieuwing van de hoop. Welkom als we Kerst vieren. Na het korter worden van de dagen, het langer worden van de nachten, komt er een ommekeer. Het licht keert terug, wij mogen naar het licht verlangen, want het komt. En op dit moment vieren we Kerst. Door middel van het verhaal van de geboorte van een kind worden wij uitgenodigd om onze hoop niet te verliezen. Niet alleen de hoop in het terugkeer van het licht; dat is een natuurlijk verschijnsel. Onze hoop is in de vrede, in de overwinning van de liefde. In duistere tijden verliezen wij niet de hoop in de vrede die het overwinnen zal.
Eeuwige, wij vieren de geboorte van Jezus, jouw joods kind. Hij noemde je zijn vader en vond troost, inspiratie en kracht door met jou te praten. Zijn geboorte wordt nog steeds doorverteld, in verhalen vol wonder en licht, geluk en gezang. Zijn geboorte wordt nog steeds gevierd, als een teken van licht, van vrede van hoop.
Wij zien in onszelf, in die om ons heen het wonder van het leven, het wonder dat jij bent. Amen.
Acclamatie: Gij moet het eenzaam laten

1e lezing: Jesaja 9, 1-6
Het volk dat in de duisternis voortgaat, zal een groot licht zien; een licht, Dat straalt over hen die in een land van dichte duisternis wonen.
Want Israël zal weer worden opgetild en blij zijn, zoals men in de oogsttijd blij is of zoals overwinnaars blij zijn als zij de buit verdelen.
Want God zal de ketenen van dit volk breken en de zweep die het slaat, kapot maken zoals Hij ook deed toen grote groepen Midianieten door Gideons kleine bende werden verslagen. Op die glorieuze dag van vrede zal het oorlogstuig niet meer worden gebruikt; de met bloed doordrenkte mantels en de dreunende laars zullen worden verbrand.
Want een Kind is ons geboren, een Zoon werd ons gegeven en de heerschappij zal op Zijn schouders rusten. Dit zullen Zijn koninklijke titels zijn: Wonderbare Raadgever, Machtige God, Vader der eeuwen, Vorst van de vrede.
Aan Zijn groeiende en vredevolle bewind zal nooit een einde komen. Vanaf de troon van Zijn vader David zal Hij met volmaakte eerlijkheid en rechtvaardigheid regeren. Hij zal alle volken van de wereld echte rechtvaardigheid en vrede brengen. En dit alles zal gebeuren, omdat de brandende liefde van de HERE van de hemelse legers zich heeft voorgenomen dit te doen!
Lied: O Jesulein süss

2e lezing: Lukas 2, 1-20
Omstreeks deze tijd gaf de Romein se keizer Augustus bevel dat in zijn hele rijk een volkstelling moest worden gehouden. Iedereen moest naar de stad of het dorp van zijn voorouders gaan om zich te laten inschrijven.
En omdat Jozef van David afstamde, moest hij naar Bethlehem in Judea, want daar had David vroeger gewoond.
Samen met Maria, zijn zwangere vrouw, verliet hij Nazareth in Galilea om zich te laten inschrijven.
Toen zij in Bethlehem waren, moest Maria bevallen. Zij bracht haar eerste kind ter wereld, een jongen. Zij wikkelde hem in doeken en legde hem in een voerbak, want in de herberg van het dorp hadden Jozef en Maria geen onderdak kunnen vinden.
Die nacht kwam een engel van God bij enkele herders, die buiten in het veld overnachtten en op wacht zaten bij hun kudde. Door de verschijning van de engel werd de omgeving in een helder licht gezet. De herders beefden van angst, maar de engel stelde hen gerust. “Wees niet bang”, zei hij, “want ik breng u het mooiste nieuws dat u ooit hebt gehoord. Het is groot nieuws voor het hele volk. Vandaag is in Bethlehem de Redder geboren: Christus, de Here. Ik zal u vertellen hoe u Hem kunt herkennen: Het kindje ligt in doeken gewikkeld in een voerbak.”
Plotseling kwam bij de engel een menigte andere engelen die God loofden. Een hemels leger was het. “Ere zij God in de hoge”, zongen zij. “Vrede op aarde bij de mensen die naar Zijn wil leven.”  Zodra de engelen naar de hemel waren teruggekeerd, zeiden de herders tegen elkaar: “Kom! We gaan vlug naar Bethlehem. Nu de Here ons dit verteld heeft, moeten wij zien wat daar gebeurd is.” Zij liepen snel naar het stadje, vonden Maria en Jozef en zagen het kind! Het lag in een voerbak.
Nadat zij het hadden gezien, gingen de herders overal vertellen wat er was gebeurd en wat de engel over het kind had gezegd. Ieder die hun verhaal hoorde, was verbaasd.
Maria nam deze dingen stil in zich op en dacht er veel over na. Later gingen de herders weer terug naar hun kudde in het veld. Zij prezen God voor wat zij hadden gehoord en gezien. Het was precies zoals de engel had verteld.
Acclamatie: Kind ons geboren

Overweging
Officieel worden nu de dagen langer. De tijd is gekeerd, de kortste dag is afgelopen maandag geweest. Nu keert onze aarde weer dichterbij de zon. Het licht brengt vreugde, warmte, gezelligheid, zeker op zo ’n moment als het Kerstfeest. En daar verlangen wij naar, die mogen wij ontvangen.
Het kind in Bethlehem geboren wordt ontvangen door zijn ouders in liefde, door de herders in wonder, door engelen met gezang. “Vrede op aarde,” zongen ze. Maar als we de geschiedenis lezen en nu ook weer zien wat er de laatste tijd gebeurt, is er nog niet veel van die vrede op aarde. Misschien moeten we de engelen vragen wat luider te zingen…
De boodschap van Kerst kennen wij goed. Vrede is mogelijk; ooit komt er een dag dat de mens verstandig wordt; God houdt zoveel van zijn schepping dat hij van ons goddelijke kinderen maakt, die tot alles in staat zijn.
Zelfs in het donkerste uur is er hoop. Het kaarsje blijft branden, licht gevend aan de wereld.
De vrede, daar verlangen wij naar; voor onze wereld, voor onszelf, onze kinderen, onze kleinkinderen.
Het begint klein. Een pasgeboren kind; een glimlach of een woord van een voorbijganger; de hand van een vriend. Het begint klein, en groeit, zijn weg volgend. Vrede in jezelf. Vrede met wie je bent. Wat je levensweg ook brengt van geluk, van verdriet, van twijfel, van blijheid, je kunt die vrede in jezelf vinden. Niet altijd even gemakkelijk, het hart kan wel gekwetst worden. Maar het verlangt naar hoop en staat er open voor. Zolang als het hart blijft kloppen is er hoop. Hoop op vrede, op geluk, op leven.
Vrede begint klein. Een innerlijk, persoonlijk gevoel, dat gepaard gaat met rechtvaardige verhoudingen – tussen mensen en in de wijdere wereld. Deze verhoudingen waren er niet in de tijd van Betlehem, en zijn er ook niet in onze wereld van nu. Door de eeuwen is er veel veranderd, verbeterd. Denk aan de gezondheidszorg, denk aan het onderwijs. De mens is wel gegroeid in kracht en wijsheid. Maar je kunt nauwelijks praten van rechtvaardige verhoudingen, want mensen blijven lijden aan de hand van medemensen.
Gelukkig zijn er lichtpunten. Dat mensen bereid zijn om bijvoorbeeld voedselbanken op te zetten vertelt niet alleen van de nood in onze samenleving maar ook van de liefde en zorg van de mens voor zijn medemens. Onze eigen Kerstactie, zo klein al het is, brengt licht en vreugde aan zovelen. Licht vrede, leven.
Laten wij de engelen wat luider zingen..!
Geloofslied: Kom in mij

Voorbede
Wij bidden om licht voor mensen die lijden onder oorlogsgeweld,
voor mensen die gebukt gaan onder tirannie en onderdrukking,
voor hen die honger lijden…

Eeuwige, onzienlijke

Wij bidden om licht voor zieken, waar ze ook mogen zijn,
voor eenzame mensen, straatmensen, vluchtelingen,
voor hen die geen dak boven het hoofd hebben.

Eeuwige, onzienlijke

Wij bidden om licht voor onszelf hier aanwezig,
voor christelijke gemeenschappen die verdeeld zijn,
voor allen die uitzien naar een rijk van vrede.

Eeuwige, onzienlijke

Wij bidden om licht voor onszelf en onze familie,
en op deze feestdag vergeten wij niet allen die overleden zijn:

Eeuwige, onzienlijke

Tafelgebed
God, wij danken U om het teken ons gegeven,
Uw liefde en trouw vlees geworden in mensen om ons heen.
Mensen die ons tot troost zijn
en ons nieuwe hoop geven op een betere wereld.
Wij danken U vandaag vooral
voor het kind Jezus, zoon van Jozef en Maria.
Hij heeft het bestaan zo goddelijk goed te leven
dat hij sprekend op U is gaan lijken,
Uw woord geworden is, Uw lieve inzet
voor het geluk van ieder van ons.

Wij denken met eerbied en respect aan zijn ouders
die hem hebben groot gebracht
menslievendheid geleerd, en diep geloof in U.
Wij danken U
dat Gij zijn openheid hebt overschaduwd vol van genade
dat hij de gezegende geworden is onder alle mensen
en U van zover weg dichtbij heeft gebracht.

Toen de oude wereld hem niet meer verdroeg
omdat hij te goed bleek voor deze wereld
toen heeft hij afscheid genomen van ieder van ons.
Hij deed – maar nu voor het laatst-
wat hij altijd al had gedaan: brood breken en delen
zoals zijn moeder hem had geleerd
en zijn vader hem zonder veel woorden dagelijks voordeed.

Hij nam brood in zijn handen
brak het en zei: God heeft zijn eigen levenslot
met jouw en mijn geluk verweven
als brood dat gegeten wordt.
Hij nam ook de beker,  gaf die aan ons te drinken en zei:
drinkt uit deze beker  die vertelt van mijn vroege dood
die het oude verhaal vertelt
dat jouw en mijn God medelijdt met alles  wat ons overkomt:
zijn eigen levenslot ook met ons verdriet verweven.

God, als het ooit mag, laat het vandaag nog gebeuren
dat wij van oorlog weten en de vrede zien komen
weten hoe de wereld is verdeeld in licht en duisternis,
in arm en rijk, in blank en zwart
en een Kind zien geboren worden
dat een nieuwe koninkrijk begint
een volk onderweg naar U.

Als het ooit mag, laat het vandaag nog gebeuren
dat wijzelf licht en vrede brengen waar we kunnen
deuren openen voor wie aanklopt
woorden van welkom voor wie verloren,
ontheemd of verstoten is; wijzelf:
en een uitgestoken hand voor vriend en vreemde.
Dan zal het zalig zijn dit kerstfeest te vieren:
Uw komst in ons bestaan.
Onze Vader

Vredeswens
Vredeslied:
Stille nacht

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Communielied:
Away in a manger

Kerstwensen van Peer Verhoeven
Allen, wie ook waar ook, die het goed gaat, totaal geen klagen hebben,
en allen, wie ook, waar ook die het tegen zit en ’t hard te halen hebben
Zalig Kerstmis.

Allen, wie ook, waar ook, die het deze dagen samen gezellig hebben,
en allen, wie ook waar ook, die moederziel alleen zijn, gemeden, kopschuw geworden –
zalig Kerstmis.

Allen, wie ook waar ook, voor wie geen berg te hoog, geen weg te lang is,
en allen, wie ook waar ook, die niet mee kunnen, de moed niet opbrengen,
Zalig Kerstmis.

Zegen en wegzending

Slotlied: In het droevig duister.

Plaats een reactie