San Salvatorgemeenschap 27 en 28 april 2013
Thema: Nog voordat ik wegga..
Voorgangers: Corrie Dansen en John Parker.
Muzikale ondersteuning: Melodiek
Openingslied: Vrede voor jou hierheen gekomen
Inleiding
Allemaal welkom in deze gemeenschap van mensen, gelovigen en zoekers. Allemaal hier vandaag verenigd onder de noemer, de identiteit van een christelijke gemeenschap. Dat wil zeggen, een gemeenschap die zijn oorsprong vindtin het navolgen van Jezus van Nazaret.
Welkom als wij samen vieren. Een week verder op onze weg: misschien met stappen vooruit, misschien met stapjes achteruit. Wij vieren dat wij onderweg zijn, dat we proberen het woord van Jezus zoals opgeschreven door zijn vrienden, in ere te houden: heb elkaar lief.
Gebed
Eeuwige, wij zijn mensen onderweg.
Het leven ontdekken, iedere dag opnieuw.
Met iedere ervaring, iedere ontmoeting worden wij rijker,
menselijker, goddelijker.
Neem ons gebed voor lief, geef ons vrede en Geest.
Amen.
Acclamatie: Kom adem ons open
1e lezing: uit Deuteronomium 6(1-9)
Dit zijn de geboden, wetten en regels die ik u in opdracht van de HEER, uw God, moet leren en die u moet naleven in het land aan de overkant, dat u in bezit zult nemen. U moet voor de HEER, uw God, ontzag tonen door u te houden aan zijn wetten en geboden, zoals ik die nu aan u geef; dat geldt voor u, zolang u leeft, en voor uw kinderen en uw kleinkinderen. Dan zult u met een lang leven gezegend worden. Luister dus, Israël, en neem ze nauwlettend in acht. Dan zal het u goed gaan in het land dat overvloeit van melk en honing, en zult u sterk in aantal toenemen, zoals de HEER, de God van uw voorouders, u heeft toegezegd.
Luister, Israël: de HEER, onze God, de HEER is de enige! Heb daarom de HEER, uw God, lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten. Houd de geboden die ik u vandaag opleg steeds in gedachten. Prent ze uw kinderen in en spreek er steeds over, thuis en onderweg, als u naar bed gaat en als u opstaat. Draag ze als een teken om uw arm en als een band op uw voorhoofd. Schrijf ze op de deurposten van uw huis en op de poorten van de stad.
Lied: Een vader had een mooie droom
2e lezing: uit Johannes 13 (31-35)
Toen zei Jezus: ‘Nu is de grootheid van de Mensenzoon zichtbaar geworden, en door hem de grootheid van God. Als Gods grootheid door hem zichtbaar geworden is, zal God hem ook in die grootheid laten delen, nu onmiddellijk. Kinderen, ik blijf nog maar een korte tijd bij jullie. Jullie zullen me zoeken, maar wat ik tegen de Joden gezegd heb, zeg ik nu ook tegen jullie: “Waar ik heen ga, daar kunnen jullie niet komen.” Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’
Acclamatie: Waar vriendschap heerst en liefde
Overweging
Voor een gewoon mens kan het maken van een testament een belangrijk moment zijn in het leven. Je staat even stil bij je eigen sterfelijkheid. Je bent, op een heel bijzondere wijze bewust van het feit dat er een dag komt die jij niet zal zien. Je wilt dingen goed geregeld hebben. Het is alsof je zegt tegen iedereen: ik ben er niet meer, maar ik wil dat jullie zo en zo doen. Ik wil nog even mee doen door jullie, nog wat invloed hebben op jullie leven.
Wel een rare gedachte. Het meeste van ons zouden niet zo denken. Wij willen een beetje van onszelf doorgeven aan die van wie wij houden. Dat het gemakkelijker gaat, als wij er niet meer zijn. Dat de materiële dingen geregeld zijn. Als je dit bij een notaris doet, wordt het zakelijk en binnen de grenzen zoals bepaald door de wet van het land.
Ik kan me voorstellen dat koningin Beatrix ook zo ’n testament heeft gemaakt. En k kan me ook voorstellen dat ze iets gezegd heeft wat de toekomst van haar familie en haar land betreft. Niet dat ze zich nog zal gaan bemoeien met politiek, maar ze zal wel haar eigen ideeën hebben over hoe het zou kunnen worden.
Een testament is ook zo ’n manier om je ideeën, je mening over het leven, de waarden die jouw leven gevormd en geleid hebben, om dit door te geven. Het zullen je laatste woorden zijn, voor je familie, voor je vrienden, je laatste boodschap. De laatste kans om dat wat voor jou belangrijk is door te geven. Je laatste mogelijkheid om te zeggen wie je bent, wie je geprobeerd hebt te zijn.
Zo ‘n “laatste woord” heeft Mozes uitgesproken voordat hij het volk van Israël het beloofde land instuurde. Een toespraak waarin hij het verhaal van Israël herhaalde: de vlucht uit Egypte, het verbond met JHWH, en het verblijf in de woestijn, het één volk worden van Israël, het versterken van de identiteit van het volk. En zijn eigen rol in dit verhaal: het volk naar JHWH brengen, het volk aanleren hoe het een ‘Gods-volk’ kon zijn – door de 10 ‘woorden’ na te leven, zijn werk en ideeën voort te zetten.
Zo ‘n ‘laatste woord’ heeft Jezus gesproken voordat hij stierf, volgens de schrijver van ons evangelieverhaal. In een verzameling van min of meer losse zinnen en flarden van herinneringen vraagt hij zijn leerlingen zijn werk voort te zetten. Het gebod dat hij ze geeft: heb elkaar lief. Zo heb ik geleefd, zo zullen jullie leven.
Geen nieuw gebod. Het staat al eeuwen vast in de joodse schriften: “heb uw naaste lief als uzelf.” Oud misschien, maar het komt over als nieuw. Het is zijn testament, wat hij hen nalaat. Zijn opdracht van over de dood heen. Hij gaat weg, zij zullen blijven. Men zal ze als leerlingen van Jezus herkennen als ze elkaar liefhebben.
Hij geeft ze een levensles. Gedraag je naar je geloof. Doe zoals ik gedaan heb. Ik heb twee relaties onderhouden: de ene met die ik Vader noem, JHWH; de andere met mensen die ik tegen gekomen ben. Deze twee relaties staan in verbinding met elkaar.
Doe zo: heb elkaar lief, en leef.
Een duidelijk opdracht, die bestaat sinds dat de mens zich vragen stelt over de betekenis van het leven. Duidelijk en toch zo moeilijk, zoals we allemaal weten. De ander liefhebben betekent kijken met andere ogen, met nieuwe ogen. Ook makkelijk om te zeggen. En toch soms zo moeilijk, want er is dit gebeurd in mijn leven, en dat, en dit doet nog steeds zo ’n pijn. Zo ’n pijn soms, dat het bijna onmogelijk kan zijn om verder te kijken dan de pijn.
Als we elkaar liefhadden, hoe zou onze gemeenschap eruitzien? Hoe zou onze familie, onze straat eruitzien? Mooie vragen.
Mozes heeft dit gebod kracht gegeven: zijn laatste woord. Jezus heeft het hernieuwd door het aan zijn leerlingen na te laten. Wat zou het mooi zijn als wij zo ’n laatste woord zouden uitspreken, nog voordat wij weggaan..
Geloofslied: Om warmte gaan wij een leven
Voorbede: Luister Heer ontferm U over ons
Laten wij bidden voor het toekomstig koninklijk paar,
Willem-Alexander en Maxima;
dat zij blijven opkomen
voor de waarden en normen die zij gekregen hebben
om zo een goed voorbeeld te mogen zijn
voor alle bewoners van ons land.
Laten wij ook bidden voor koningin Beatrix,
dankbaar voor haar jaren van dienst;
mogen zij een blijvend baken zijn van vrede en liefhebben.
Luister Heer ontferm U over ons
Laten wij bidden voor mensen
die niet meer kunnen geloven in een leefbare toekomst,
voor mensen die zich keer op keer teleurgesteld voelen;
dat zij mensen ontmoeten die hun vertrouwen weten te geven in het leven.
Luister Heer ontferm U over ons
Laten wij bidden voor mensen die elkaar liefhebben,
naar het voorbeeld van die mooie mens Jezus van Nazareth;
dat zij zich blijven verwonderen over de kracht van hun liefde;
dat de kracht van hun liefde uitstraalt naar hun omgeving.
Luister Heer ontferm U over ons
Laat ons bidden voor al onze zieken,
voor alle intenties, opgenomen in dit boek
en voor allen die ons in de dood zijn voorgegaan.
Tafelgebed
God van liefde, Gij hebt gezegd:
“het Rijk Gods is nabij”
en Zelf zijt Gij dichterbij gekomen tot in ons midden
door Jezus Uw zoon.
In hem hebben wij gehoord en gezien wie wij zijn:
broers en zussen, deelgenoten
van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
Houd ons gaande als Uw mensen met ogen en oren wijd open
met een hart dat klopt, met handen die Uw liefde doen.
Schenk ons aan elkaar
Gij die uw naam hebt uitgeroepen in ons gezicht
Ga mee in ons midden, maak ons w eigen
Houd ons gaande tot waar het land gaat
Waar Gij zijt alles in allen, liefde sterker dan de dood
Wij herinneren ons het woord van Uw zoon:
“Wie zijn leven prijsgeeft zal het vinden”.
Dat woord heeft hij vervuld.
Een leven lang heeft hij zichzelf gegeven als gebroken brood
voor het welzijn van ieder die op zijn weg kwam.
Een leven lang tot in zijn vroege dood
heeft hij zich vergoten als bloedrode wijn;
zijn goede geest aan ons gegeven in leven en sterven.
Zo hebben wij gehoord en gezien wie Gij zijt:
dienaar van mensen die er vreugde in vindt met ons te zijn.
Wij vragen u: Blijf met ons onderweg
want de tocht is lang en de avond valt.
Houd ons hongerig naar Uw woord
en dorstig naar gerechtigheid.
Gij die uw naam hebt uitgeroepen in ons gezicht
Ga mee in ons midden, maak ons w eigen
Houd ons gaande tot waar het land gaat
Waar Gij zijt alles in allen, liefde sterker dan de dood
God van liefde,
waar vriendschap heerst en medemenselijkheid
daar laat Gij U vinden.
Waar mensen bereid zijn tot breken en delen
daar geeft Gij Uw levensbrood
Uw wijn van vreugde en trouw zonder einde.
Wij vragen u: Doe ons hier Uw aanwezigheid voelen
en van Uw gaven genieten.
Bouw ons op tot een hechte gemeenschap in Jezus San Salvator
Daarom bidden wij:
Onze Vader ..
Vredeswens
Communie uitreiking met: Kom en volg mij op de weg
Mededelingen
Slotgedachte De filosoof, de mysticus en de onweersbui
Ik heb eens horen vertellen over twee mannen die op een inktzwarte nacht in een bos de weg waren kwijtgeraakt. Het was een heel gevaarlijk bos, vol wilde dieren, dichtbegroeid, duisternis waar je maar keek.
De een was een filosoof, de ander een mysticus. Plotseling stak een storm op, met dreunende donderslagen en felle bliksemflitsen. De filosoof keek naar de hemel, de mysticus naar het pad. Op het moment van de bliksem zag hij het pad, verlicht voor zich.
De filosoof keek naar de bliksemflitsen en vroeg zich verwonderd af: ‘Wat gebeurt hier?’ en miste het pad.
Zegen en wegzending
Slotlied: Is een mens trouw