Voorganger: Wilton Desmense
Opening
Moge de hemel zijn ontloken voor:
Cor Rademaker, onze voormalige pianist bij de volkszang. Hij stierf op Witte Donderdag.
Ans Verdonk-Huiskamp, zus van Karel Huiskamp en echte Orthense en Salvatoriaan.
Arie Akkermans, trouw bezoeker van onze vieringen en Augustinuskenner.
Louis van Dijk, pianist en componist van o.a. het lied “Als er twee of drie in mijn naam bijeen zijn”
Wij ontsteken voor elk een kaarsje.
Cor Rademaker begeleidde vanaf onze eerste vieringen in Cello op de piano op zaterdagavond de volkszang. Ook op zondag viel hij soms in.
Wij dragen de muzikale herinnering aan Cor niet alleen mee in ons hart, maar ook in het lied “Als woorden kunnen duiden”, dat door hem gearrangeerd is op basis van de Waldsteinsonate van Beethoven.
Openingslied: Als woorden kunnen duiden
Als woorden kunnen duiden,
als taal toereikend is,
wat wij hier samen vinden,
wat ons beweegt en prikkelt
en wat onze drijfveer is.
Als woorden kunnen duiden,
als taal toereikend is.
Als woorden een beroep doen
op wat diep in ons leeft,
en luisterend wij vermoeden
wat zin aan ‘t leven geeft en
ons begeestert en vergeeft.
Als woorden een beroep doen
op wat diep in ons leeft.
Laat dan een lied weerklinken
dat zingt van perspectief
en zeg van ganser harte:
wie leven wil deelt zich en
deelt zijn gaven en heeft lief!
Laat dan dit lied weerklinken
dat zingt van perspectief.
Gebed (geïnspireerd door een tekst uit In onze eigen taal, Frans Cromphout)
Soms is het donker op aarde en vreemd om je heen,
je ziet niemand meer. Je voelt je alleen.
Geen kleuren en geen warmte, geen vuur en geen licht.
Je ogen, ze zien niet. Je wilt lieve woorden horen, maar je hoort niet.
Maar plots gebeurt het:
voorjaarslicht, bleke zon tussen lege takken,
begin dat aarzelend is en ongewis
een hopen op wat nog niet zichtbaar is.
Laat komen, dat verlangen
ons te geven aan het leven,
en laat ons weer zien, nu, soms, even.
Laat ook deze tijd rijpe vruchten dragen
voor ons omgaan met elkaar,
maak ons sterk en bestand.
Mogen wij de goddelijke geest van ons bestaan
zien schijnen in iedereen en alles
en zo komen nader tot U.
Lied Dank U voor deze mooie morgen
Dank U voor deze mooie morgen,
dank U voor elke nieuwe dag.
Dank U dat ik met al mijn zorgen
bij U komen mag.
Dank U voor alle goede vrienden,
dank U, o God voor al wat leeft,
dank U voor wat ik niet verdiende:
dat U mij vergeeft.
Dank U voor alle bloemengeuren,
dank U voor ieder klein geluk,
dank U voor alle held’re kleuren,
dank U voor muziek.
Dank U dat U in moeilijkheden,
dank U dat U in pijn en strijd,
dank U dat U in alle tijden
toch steeds bij ons zijt.
Dank U, uw liefde kent geen grenzen,
dank U dat ik nu weet daarvan.
Dank U, o God, ik wil U danken
dat ik danken kan.
Bij de verhalen
We lezen vandaag twee Bijbelverhalen. Het zijn bekende verhalen, klassiekers uit zowel het Oude als het Nieuwe Testament. De actualiteit ervan is indringend, zelfs in die mate dat geloken ogen de voorkeur kunnen verdienen boven de hierbij aangeboden beelden. De beide lezingen worden verbonden door een lied, waarvan het eerste couplet terugblikt op de eerste lezing, het derde couplet vooruitblikt naar de tweede en het couplet ertussenin fungeert als een verbindingsstreep. Kijk met je ziel of luister met je hart.
We lezen Genesis 8, 6-19
Toen er veertig dagen voorbij waren, deed Noë het raam van de boot open. Hij liet een raaf wegvliegen. De raaf bleef heen en weer vliegen, totdat de aarde weer droog was. Daarna liet hij een duif wegvliegen om te zien of het water al helemaal was verdwenen. Maar de duif vond nog nergens een plekje om te gaan zitten en vloog naar Noë terug. Want de hele aarde stond nog onder water. Noë stak zijn hand uit en nam de duif weer terug in de boot. Hij wachtte nog zeven dagen en liet de duif toen weer wegvliegen. ‘s Avonds kwam de duif terug met een vers olijfblad in de snavel. Daardoor wist Noë dat het water op aarde was gezakt. Hij wachtte nóg zeven dagen en liet toen de duif weer los. De duif kwam niet meer bij hem terug. In het jaar dat Noë 601 jaar werd, op de eerste dag van de eerste maand, was de aarde opgedroogd. Noë schoof het luik in het dak van de boot open, keek naar buiten en zag dat de aarde bijna was opgedroogd. Op de 27e dag van de tweede maand was de aarde droog.
Toen zei God tegen Noë: “Ga met je vrouw, je zonen en de vrouwen van je zonen van boord. Neem alle vogels en dieren mee naar buiten. Dan kunnen ze weer op de aarde leven en jongen krijgen. Dan komen er weer veel dieren op de aarde.” Toen ging Noë naar buiten met zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen. Ook alle dieren en vogels kwamen naar buiten, alle soorten die op aarde leven.
Een vogel vloog in het begin
Een vogel vloog in het begin
als eerste uit Gods hand,
met vleugels vrede op de wind,
langs pas geschapen land.
Hij hing een tijd aan Noë’s boot,
zolang het water rees,
met blaadjes vrede aan zijn poot en zonder hoogtevrees.
Hij trok wel veertig jaren mee
op tocht door de woestijn.
Een wolk was hij van pais en vree
waar mensen angstig zijn.
Hij vloog naar het beloofde land van liefde zonder leed;
dat land ligt aan de overkant
en God weet hoe het heet.
Het is een land waar iemand zingt van vrede en van brood,
sinds daar de vredesvogel hing vlak boven Jezus’ hoofd.
Nadien is hij nog eens gezien
bij vrienden in een zaal.
Die brachten vrede en misschien
doen wij dat allemaal.
We lezen Johannes 20, 19-23
Toen het avond werd op die eerste dag van de week, zaten de leerlingen in huis. Ze hadden de deuren dicht gedaan, want ze waren bang voor de Joodse leiders. Plotseling stond Jezus bij hen. Hij zei: “Ik wens jullie vrede toe!” Daarna liet Hij hun zijn handen en zijn zij zien. De leerlingen waren blij toen ze de Heer Jezus zagen. Jezus zei opnieuw tegen hen: “Ik wens jullie vrede toe! Net zoals de Vader Mij heeft gestuurd, stuur Ik ook jullie.” Toen blies Hij op hen en zei: “Ontvang de Heilige Geest. Als jullie iemand vergeven wat hij verkeerd heeft gedaan, dan is het hem ook vergeven. Als jullie iemand niet vergeven wat hij verkeerd heeft gedaan, dan is het hem ook niet vergeven.”
Bezinning
De deuren waren gesloten. 40 dagen lang was de wereld gevangen in een ark. Alle soorten bijeen, op elkaars lippen: de geschiedenis lijkt zich te herhalen, maar nooit exact hetzelfde. Als je te vroeg naar buiten gaat, komen er misschien zeven dagen bij, en nogmaals. Maar eens komt de dag en eens komt het uur om weer van boord te gaan. Dan kan er weer op aarde geleefd worden. De aarde is beter geworden: minder misdaad, meer begrip, de lucht gezuiverd, van medeleven vervuld. Zal het zo blijven?
Dat is een uitdaging voor de rentmeesters van de aarde. Wat te doen? Goede rentmeesters proberen het goede te behouden. Dat kan niet in angst, achter gesloten deuren. Een helende geest moet vaardig worden over hen. Tot hen behoren wij zelf. Wees alert, draag het uit, behandel het aardse huis met respect. Heb je naaste net zo lief als jezelf. Leef die eeuwenoude goede boodschap. Vergeven werkt van twee kanten.
Bezinningslied: Louis van Dijk, Hoop 2
Voorbeden
Dit is een tijd van veel verdriet, van onvermogen om te duiden.
Laat ons elkaar blijven vinden, een goddelijke vonk in onze verbondenheid.
Laat ons blijven drinken uit de bron van inspiratie, die Jezus ons gewezen heeft.
Bereid Ans Verdonk, Arie Akkermans, Louis van Dijk en Cor Rademaker een mooi verblijf in uw hemels paradijs.
Laat ons troost vinden, wanneer wij die zoeken, in Vondels woorden,
die gericht waren aan de door Cor intens bestudeerde Gerard Vossius:
Wat treurt gij, hooggeleerde vos,
en fronst het voorhoofd van verdriet?
Benijd uw zoon de hemel niet.
De hemel trekt. Ach, laat hem los.
Ach, staak deze ijd’le tranen wat
en offer welgetroost en blij
den allerbesten vader vrij
het puik van uwen aardsen schat.
Eindigen met acclamatie: Keer U om, naar ons toe
Pasen is vandaag beloken. De boodschap van het paasverhaal kan ontluiken om met Pinksteren de wereld in te gaan. De hemel kan weer opengaan. Laten wij meezingend bidden het lied Onze Vader verborgen. Want van Hem is de toekomst, kome wat komt.
Lied: Onze Vader verborgen
Onze Vader verborgen,
uw Naam worde zichtbaar in ons,
uw koninkrijk kome op aarde
uw wil geschiede, een wereld
met bomen tot in de hemel,
waar water schoonheid en brood
gerechtigheid is en genade –
waar vrede niet hoeft bevochten,
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen
waar kinderen helder en jong zijn,
dieren niet worden gepijnigd
nooit één mens meer gemarteld,
niet één mens meer geknecht.
Doof de hel in ons hoofd
leg uw hand op ons hart
breek het ijzer met handen
breek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst
kome wat komt.
Zegen
Mogen wij steun, sterkte en liefde ervaren van elkaar en van U, grond van ons bestaan, en door deze zegen geïnspireerd de nieuwe week tegemoet treden. Dat bidden wij. Amen
* * * * *
Reageren op deze viering vinden we fijn.
Dat kan via
· de website www.sansalvatorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
· door een mailtje te sturen naar info@sansalvatorgemeenschap.nl
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
4 Reactie
Henny schiffer
Mooie viering met actuele tekst. Iedereen op de ark van noe zat vast door water, wij nu door een virus , hopelijk mogen wij ook weer snel naar buiten. Nogmaals dank en blijf gezond, Henny.
Bert van der Put
“Never less hope” is een mooi devies op weg naar de anderhalf meter
samenleving. Wat goed, dat Louis van Dijk in het geheel voorkwam.
Alle medewerkenden hartelijk dank voor dit resultaat, ook de afstemming van de teksten op de beleving van velen.
Als “Cello” voor “Ark” door zou gaan dan klopt het , dat wij na elke viering in een verschillende nuance van het begrip “nieuw” naar buiten komen. Toch?
LoekMostertman
Vreemd dat ik maar een reactie zie. Ik vond de viering niet allen mooi, maar in alle opzichten geweldig! Beeld en geluid waren goed op elkaar afgestemd. Complimenten voor Wilton en Franneke!
Vrede en alle goeds voor degenen die hebben meegewerkt en
die online mee hebben gebeden en gezongen!
josé Vos
Ontroerende viering. Ook droevig vanwege het overlijden van Arie en Cor. Ik hoop, dat zij elkaar tegenkomen. Het gedicht ‘Wat peinst gij hooggeleerde Vos”was in ons gezin goed bekend! Ik ben blij met de vieringen. Dank!