Pasen: Een weg die leven is 1 april 2018

Voorganger: Jack Steeghs
Muzikale ondersteuning: De Cantorij

OPENINGSLIED: Dit is een morgen

OPENINGSWOORD: Er is een nieuwe morgen aangebroken. Zie je het niet?
Hartelijk welkom op deze Paasmorgen in de San Salvator geloofsgemeenschap. Vertrouwd met de zondagse vieringen of gast aan tafel, al de hele paascyclus meegevierd en misschien zelfs de hele nacht doorgehaald in de Bossche Nacht van de Hoop. Wie heeft er de hele nacht doorgehaald in de Grote Kerk?
Op dit uur van de nieuwe morgen mogen we net even meer dan op gewone zondagen fier zijn, op de levensweg die ieder van ons zelf gaat, maar niet alleen. Ga met ons jouw weg. Een weg die leven is.
Laten we voordat we aan de viering beginnen, een moment de stilte met elkaar koesteren…
OPENINGSGEBED

Een nieuwe morgen is aangebroken.
Pasen, het licht van de zon en de dag,
Pasen, de beweging van nieuw uit het bestaande.
Pasen, een weg die leven is.
In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, Amen.

ACCLAMATIE: Kom in mij

Eerste lezing: Jesaja 25, 6 – 9

Op deze berg richt de HEER van de hemelse machten
voor alle volken een feestmaal aan: uitgelezen gerechten en belegen wijnen,
een feestmaal rijk aan merg en vet, met pure, rijpe wijnen.
Op deze berg vernietigt hij het waas dat alle volken het zicht beneemt, de sluier waarmee alle volken omhuld zijn.
Voor altijd doet hij de dood teniet.
God, de HEER, wist de tranen van elk gezicht,
de smaad van zijn volk neemt hij van de aarde weg – de HEER heeft gesproken.
Op die dag zal men zeggen: ‘Hij is onze God!
Hij was onze hoop: hij zou ons redden.
Hij is de HEER, hij was onze hoop.
Juich en wees blij: hij heeft ons gered!’

LIED: Wat in stilte bloeit

Tweede lezing: Johannes 20, 1 – 18

Vroeg op de eerste dag van de ​week, toen het nog donker was, kwam ​Maria uit Magdala​ bij het ​graf. Ze zag dat de steen van de opening van het ​graf​ was weggehaald. Ze liep snel terug naar ​Simon​ ​Petrus​ en de andere ​leerling, van wie ​Jezus​ veel hield, en zei: ‘Ze hebben de ​Heer​ uit het ​graf​ weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben.’ Petrus en de andere ​leerling​ gingen op weg naar het graf. Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan ​Petrus, en kwam als eerste bij het ​graf. Hij boog zich voorover en zag de ​linnen​ doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. Even later kwam ​Simon​ ​Petrus​ en hij ging het ​graf​ wel in. Ook hij zag de ​linnen​ doeken, en hij zag dat de doek die ​Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. Toen ging ook de andere ​leerling, die het eerst bij het ​graf​ gekomen was, het ​graf​ in. Hij zag het en geloofde. Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. De ​leerlingen​ gingen terug naar huis.

Maria stond nog bij het ​graf​ en huilde. Huilend boog ze zich naar het ​graf, en daar zag ze twee ​engelen​ in witte ​kleren​ zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van ​Jezus​ had gelegen. ‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar. Ze zei: ‘Ze hebben mijn ​Heer​ weggehaald en ik weet niet waar ze hem hebben neergelegd.’ Na deze woorden keek ze om en zag ze ​Jezus​ staan, maar ze wist niet dat het ​Jezus​ was. ‘Waarom huil je?’ vroeg ​Jezus. ‘Wie zoek je?’ Maria dacht dat het de tuinman was en zei: ‘Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd, dan kan ik hem meenemen.’ Jezus​ zei tegen haar: ‘Maria!’ Ze draaide zich om en zei: ‘Rabboeni!’ (Dat betekent ‘meester’.) ‘Houd me niet vast,’ zei ​Jezus. ‘Ik ben nog niet ​opgestegen​ naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zusters en zeg tegen hen dat ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is.’ Maria uit Magdala​ ging naar de ​leerlingen​ en zei tegen hen: ‘Ik heb de ​Heer​ gezien!’ En ze vertelde alles wat hij tegen haar gezegd had.

ACCLAMATIE: Jij leert mij vliegen

OVERWEGING

Een klassieker deze morgen: het Bijbelverhaal van het lege graf, met vele rollen en een opvallende nadruk op de volgordes waarin diverse personages optreden. Ik sta deze nieuwe morgen vooral stil bij de betekenis van het lege graf. Omdat er zich precies in die leegte, zo zullen we zien, een weg openbaart die leven is.

De lege plek is een plaats die in de Joodse traditie bijna de status van een godsnaam heeft gekregen. In Genesis 22 wordt over een berg gesproken als de plek waar God voorzien zal, een plek waar God woont. De plek waar geen belemmeringen meer zijn om te doen wat erom vraagt gedaan te worden. Daarom ook noemden de Joden Amsterdam liefkozend Mokum: een gastvrije plek van wederzijds geven en ontvangen. Daarbij past prima het beeld van een volksbuurt, met het muziekgenre van Johnny Jordaan, Tante Leen, Willy Alberti, André Hazes en vele anderen.

Geloofsgemeenschappen hebben hun bestaansrecht te danken aan lege plekken. En al helemaal deze San Salvator geloofsgemeenschap, die eind 2011 kerkloos op straat kwam staan. In die zin is een geloofsgemeenschap niks anders dan een organisatie die alles inricht om ervoor te zorgen dat de lege plek niet wordt ingevuld. Juist daar waar de leegte in Godsnaam wordt opengehouden, daar ontstaat ruimte voor iets nieuws. Daar ontstaat een weg die leven is. Juist daar waar de leegte de leegte mag zijn, daar kan God zich tonen in overvloed.

Ook bij de profeet Jesaja is een berg locatie voor de lege plek waar God erin voorzien zal. En hoe. We lazen: in ‘een feestmaal rijk aan merg en vet, met pure, rijpe wijnen.’

Vanuit de lege plek ontstaat een weg die leven is. Niet andersom. Hoe anders is de praktijk vaak (diepe zucht). Want waarom horen we in veel geloofsgemeenschappen, ook in deze, zo vaak de verzuchting dat we de mensen niet kunnen vinden om diverse activiteiten gaande te houden? Met de beide lezingen op deze Paasmorgen in ons hart, hoeft niemand zich zorgen te maken. We mogen erop vertrouwen dat God zal voorzien in een weg die leven is.

Pasen is het bemoedigende verhaal van het afscheid nemen van al die belemmeringen die ons zo vaak afhouden van de zaak. En die zaak is: de lege plek waar God zich kan openbaren. Alle drukte rondom inhoud en beleidskoers houdt af van waar we voor staan. Betrokkenen bij geloofsgemeenschappen staan voor één taak: het creëren van lege plekken. Gelovigen wordt gevraagd ruimte open te laten, zodat God erin kan voorzien. En misschien klinkt deze boodschap in uw oren als ‘te eenvoudig om waar te zijn.’ Net als ikzelf zijn wij allemaal gevormd door een halve eeuw werkgroepencultuur en een doekerk. Is een doekerk verkeerd? Nee. Maar het is wel bepaald accent, dat niet zo gemakkelijk mensen werft die niet ooit besmet zijn geraakt door die specifieke cultuur. Een doekerk is tijdelijk, een lege plek-kerk is niet aan tijd gebonden.

Juist door het lege graf laat Pasen een schijnbare tegenstelling zien: de lege plek wordt gevuld met een weg die leven is. Waar mensen niet helemaal vol zijn van zichzelf en ruimte overlaten aan God, daar zal God erin voorzien. Dat is geloven. De rest is bijzaak die afhoudt van een weg die leven is.

GELOOFSLIED: Kom en volg mij

 

De gaven van brood en wijn worden op tafel klaargezet

VOORBEDE

Bidden we voor onze wereld
waarin zo vaak gehoopt wordt
op een vredesweg die leven is.
Dat er blijvend mensen opstaan
die daarvoor ruimte vrij maken.

Acclamatie: Bless the lord

Bidden we voor onze stad
waar de weg die leven is
tastbaar om de hoek ligt.
Dat de aandacht die nodig is
metterdaad gedaan wordt.

Acclamatie: Bless the lord

Bidden we voor onze geloofsgemeenschap
waar leven en geloven
hand in hand gaan.
Dat we elkaar in zijn Naam
bemoedigen en in beweging houden.

Acclamatie: Bless the lord

INTENTIEBOEK

INTENTIES 

Acclamatie: Voor uw aangezicht

 TAFELGEBED

Gezegend Jij,
die er bent voor ons,
die ons enkel het goede gunt,
die ons meeneemt
op een weg die leven is,
die ons op het spoor brengt
van hoop en liefde,
en zich zo laat kennen,
als de Ene,
genoemd: ik zal er zijn.

Gezegend Jij,
die ons vertrouwen geeft,
in tijden van duisternis en dood,
wanneer wij gaan door diepe dalen,
over wegen van verdriet en onzekerheid,
want jij bent bij ons,
als steun en houvast,
jij geeft ons nieuwe moed,
om bergen te beklimmen,
nieuwe uitzichten te ontdekken.

Gezegend Jij,
die zich laat zien
in de mens tussen mensen,
zoals eens, in Jezus van Nazareth,
die zich liet zien,
door er te zijn
voor vreemden en vervreemden,
voor verguisden en ontspoorden,
voor onderdrukten en ongezienen;

de mens, één met Jou,
die zich liet kennen
door er te zijn,
puur, begaan, om niet;
zo heeft Hij zich aan ons gegeven,
trouw aan zichzelf,
vol vertrouwen in Jou,
het Leven zelf;
zo ging hij ons voor,
door brood te nemen,
dankend tot Jou,
door brood te delen,
door de beker door te geven
met de woorden:
deel van dit brood,
drinkt uit deze beker,
als teken van verbondenheid
met mij en met elkaar,
om zo verbonden te zijn met de Ene,
die er is en blijven zal,
voor ieder van ons.

In zijn Geest willen wij leven,
brekend en delend,
vertrouwend op jouw goedheid en liefde,
alle dagen van ons leven,
opdat ons huis,  jouw huis is,
ons lichaam,  jouw lichaam,
onze naam, jouw naam,
ik zal er zijn,
tot in lengte van dagen.

Daarom bidden wij met zijn woorden:

ONZE VADER

 VREDESWENS

Vrede is tegelijkertijd oorsprong en doel van alle handelen, gericht op een weg die leven is. Elke zondag als het een beetje Pasen is en met Pasen helemaal. Wensen wij elkaar de vrede toe.

LIED: Ubi caritas

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn

LIED: Wie mag te gast zijn

 AFSLUITEND GEBED

 MEDEDELINGEN

BLOEMETJE

SLOTGEDACHTE (foto)

ZEGENWENS

Oog hebben en houden
voor een weg die leven is:
daar gebeurt het rijk van God,
daar mogen we ons gezegend weten,
in de naam van
Vader, zoon en heilige geest, Amen.

SLOTLIED: De steppe zal bloeien