19 en 20 mei, Pinksteren
Voorgangers: Gepke Kerssen en Vincent Prins
Zaterdag: cantor Gerard van der Weijer
piano: Cor Rademaker
Zondag m.m.v. De Cantorij, o.l.v. Peter Paul van Beekum
piano: Steven van Gool

Openingslied: Dit is een morgen als ooit de eerste

Welkom en opening

Welkom in deze viering van Pinksteren. Warm je maar aan het Pinkstervuur.
We begonnen met een Paaslied. Het lied van de opstanding: de dood heeft niet het laatste woord. Met Pinksteren wordt het Pasen voor heel de wereld. De leerlingen van Jezus staan op en komen uit hun schulp en treden naar buiten (ook de natuur komt tot bloei in deze periode). Ze vertellen aan iedereen die het maar horen wil, over liefde die sterker is dan de dood.
Het thema is dus: naar buiten!
Als het aan ons ligt wordt het een vrolijke viering.
Speciaal aandacht in deze viering voor de jongere generatie, zeg maar de dertigers en veertigers, de generatie van Vincent. Maar vanwege Pinksteren hopen we dat die boodschap voor iedereen verstaanbaar is.

Openingsgebed

Kom Geest van God
Wanneer het me niet meer kan schelen
Wanneer het genoeg is geweest
Wanneer alles tegenzit
Wanneer ik me terugtrek in mezelf
Kom dan, Geest van God

Wanneer ik wil bidden en de stilte niet vind,
Wil troosten en de woorden niet ken,
Wil helpen en niet weet hoe
Wanneer ik wil geloven, hopen en liefhebben
Kom dan, Geest van God
(uit Met zonder Jezus over Hemelvaart; uitg PKN )

Acclamatie Dat wij volstromen met levensadem

We lezen vandaag over de toren van Babel en natuurlijk het Pinksterverhaal over de Geest van God, de Geest van Jezus die in zijn vrienden komt.
Wat is de Geest?
We zeggen wel eens: iemand handelt in de geest van…
Je hebt je dan iets wezenlijks eigen gemaakt van die ander. Je bent vol van die persoon. Je lijkt in je doen en laten op die ander. Zo is het ook met de geest van Pinksteren. Jezus is niet meer bij hen, maar zijn vrienden zitten vol van zijn vuur, spreken zijn taal.

Eerste lezing Genesis 11; 1-9

Ooit werd er op de hele aarde één enkele taal gesproken. Toen de mensen in oostelijke richting trokken, kwamen ze in Sinear bij een vlakte, en daar vestigden ze zich. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Laten we van klei blokken vormen en die goed bakken in het vuur.’ De kleiblokken gebruikten ze als stenen, en aardpek als specie. Ze zeiden: ‘Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel reikt en naam maken– anders worden we verstrooid over de aarde. Maar toen daalde de HEER af om te kijken naar de stad en de toren die de mensen aan het bouwen waren. Dit is één volk en ze spreken allemaal een en dezelfde taal, dacht de HEER, en wat ze nu doen is nog maar het begin. Alles wat ze verder nog van plan zijn, ligt nu binnen hun bereik. Laten wij neerdalen en daar hun taal verwarren, zodat elk de taal van zijn makker niet hoort! De HEER verspreidde hen van daar over de hele aarde, en de bouw van de stad werd gestaakt. Dáárom heeft hij haar de naam gegeven: ‘Babel’, verwarring, want daar heeft de HEER de taal van heel de aarde verward; en van dááruit heeft de HEER hen verstrooid over de hele aarde.

Zingen za.: Groot is de wereld; zo.: Die mij droeg op adelaarsvleugels

Tweede lezing Handelingen 2: 1-24

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevig ademen, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de adem van de heilige Geest, en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring, omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen spreken over Gods grote daden?’ Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’ Maar sommigen zeiden spottend: ‘Ze zullen wel dronken zijn.’ Daarop trad Petrus naar voren, samen met de elf andere apostelen, verhief zijn stem en sprak de menigte toe: ‘U, Joden en inwoners van Jeruzalem, luister naar mijn woorden en neem ze ter harte. Deze mensen zijn niet dronken, zoals u denkt; het is immers pas het derde uur na zonsopgang. Wat hier nu gebeurt, is aangekondigd door de profeet Joël: Aan het einde der tijden, zegt God, zal ik over alle mensen mijn geest uitgieten. Dan zullen jullie zonen en dochters profeteren, jongeren zullen visioenen zien en oude mensen droomgezichten. Israëlieten, luister naar wat ik u zeg: Jezus uit Nazaret is door God aangewezen door de krachten, wonderen en tekenen die God door hem in uw midden gedaan heeft. Deze Jezus, die overeenkomstig Gods bedoeling en voorkennis aan u is gegeven, hebt u door wetslozen laten kruisigen en doden. God heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van hem afgenomen, omdat het onmogelijk was, dat hij door de dood zou worden vastgehouden.

Zingen Wat altijd is geweest

Overweging

Vincent vertelde mij dat hij in 2008 door onze Pinkstervieringen zich voelde aangesproken en ging meezingen in de het koor van San Salvator. Vrolijke gospelliederen, waardoor de viering haast vanzelf overging in Jazz in Duketown. Dat gaf ruimte en dat bood vrolijkheid. Bijzonder dat je nu juist aan deze Pinksterviering meedoet en dat we samen op zoek zijn gegaan naar ruimte en vrolijkheid in de boodschap van Pinksteren voor jongere mensen van vandaag, maar natuurlijk ook voor de mensen die niet meer zo jong zijn. We hopen op de geest van Pinksteren die maakt dat iedereen de boodschap zo hoort, alsof die speciaal voor hem of haar is bedoeld.

We vonden het verhaal van de torenbouw van Babel heel herkenbaar.
De drang om te moeten presteren, steeds hoger. God te bereiken via een zo hoog mogelijke toren. Onze persoonlijke toren van Babel, dat kan zijn: De hoge lat die je jezelf oplegt, de pijn die het doet, als jij die (hogere) baan niet krijgt. Het gevoel niet gewaardeerd te worden om wat je kunt en wie je bent. Je lijkt op een topsporter bij wie het alleen telt als je nummer één bent. Anderen zijn je concurrent. Dat kan je eenzaam maken. In de moderne tijd is iedereen met elkaar verbonden maar de betrokkenheid is soms ver te zoeken. Via Social Media (zoals Whatsapp of Facebook) deel je alleen de leuke en interessante dingen, niet je zorgen, je vragen en je verdriet. Het lijkt of er maar één taal is, de taal van de economie, de taal van: als ik het maar goed heb. Als maar niemand ziet dat ik helemaal niet vrolijk ben. Wat er dan gebeurt is echte humor. God trapt die blokkentoren omver. Die mensen denken dat ze god zelf zijn. Willen een greep doen naar het geheim van het leven, terwijl je dat alleen maar kunt ontvangen. De Eeuwige verwart de taal. Er zijn andere talen dan de taal van je groter voor doen dan je bent en die ontdek je als je van je telefoon opkijkt en de ander tegenover je recht in de ogen kijkt. Als je niet langer berichtjes stuurt maar samen iets gaat doen. Naar Jazz in Duketown gaan b.v. of samen iets gaan doen voor een ander. We zijn nu een ogenblik stil, om na te denken over onze eigen blokkentoren en over wat er zou gebeuren als deze werd omgegooid.

stilte

Jezus trapte ook blokkentorens omver. Bij hem ging het niet om groot of beroemd. Niet om: als ik maar de beste ben. Jezus hield van wat klein was, van mensen die anders waren dan anderen. Van zoekers en brokkenpiloten. Hij verbond mensen met elkaar. Wie hem zag, zag liefde. Liefde noemde hij God. Vincent vertelde over het lied dat hij zo mooi vindt (en dat we net hebben gezongen): Die mij droeg op adelaarsvleugels. God die je ruimte geeft om te vliegen. Vertrouwen heeft in jou en die je opvangt als het mis gaat. Je hoeft niet beter te zijn dan anderen, geen blokkentoren te bouwen, geef maar gewoon wat jij in huis hebt. Er is een speciaal plekje voor jou tussen de mensen. Vlieg maar! Dat biedt vrolijkheid en ontspanning, voorkomt een burn-out. Vlieg maar naar waar er een plek is in de samenleving, waar mensen veelkleurig mogen zijn en gelijkwaardig worden behandeld. Waar geen kloof is tussen arm en rijk, waar geen plaats is voor homohaat, waar oud en jong vrolijk door elkaar bewegen. Waar zoals Petrus zegt: jonge mensen vertellen hoe het gaat worden in het land zonder blokkentorens. Je ziet hoe er jongeren zijn die niet geven om bezit, die bezig zijn om samen mooie dingen op te zetten met vluchtelingen of samen zoeken naar oplossingen voor milieuproblemen. Ouderen zien het voor zich, vertellen van hun dromen, van wat zij gedaan hebben: hun acties voor Amnesty of de Wereldwinkel, hun taallessen, toen al, aan Marokkaanse vrouwen. En vanuit die plek, waar we proberen de ander op te vangen als die valt, zeggen we tegen elkaar: vlieg maar. Naar buiten! Zo veel mensen die verlangen naar die boodschap die al 2000 jaar wordt doorverteld. Die boodschap die met Pinksteren opeens iedereen begreep: dat liefde niet kapot te krijgen is. Je kunt een dromer doden, maar niet zijn droom. Liefde blijft, gaat verder als een lopend vuurtje.

Over geloven

Bij de voorbereiding droeg Vincent een geloofsbelijdenis aan. Maar mooier vind ik wat Vincent zelf over geloven te zeggen heeft:
Ik geloof in een stem die in mij klinkt
die mij helpt te kiezen tussen goed en kwaad
In Iemand die mij opvalt als ik val
maar mij ook weer vol vertrouwen loslaat, om mijn weg te gaan.
Verwonderd ben ik, dat Jezus mensen zo raakte, dat zijn verhaal na 2000 jaar nog altijd klinkt. Hij inspireerde mensen tot een nieuwe manier van leven.
Ik voel mij thuis in een gemeenschap waarin ik word uitgedaagd om na te denken over hoe ik zelf wil geloven en in het leven wil staan.
Met Pinksteren wil ik laten zien dat ik buiten mijn comfortzone gezet wordt. Gestimuleerd word om actie te ondernemen.

Geloofslied Om warmte

We maken de Tafel klaar en er wordt gecollecteerd

Voorbede

acclamatie Onhoorbaar onzichtbaar

God, wij bidden voor een nieuwe wereld
Waarin wij, wij mensen, elkaar zien, elkaar horen, elkaar verstaan
Waarin wij als mensen in alle openheid kunnen groeien
Elkaar ruimte geven
Elkaar vertrouwen
Onze persoonlijke Toren van Babel kunnen overwinnen