Viering van 14 en 15 juli – Eropuit

San Salvatorgemeenschap 14 – 15 juli 2012
Thema: Eropuit!
Voorganger: John Parker
Cantor: Gerard van de Weijer

Openingslied: Hier gaan wij zingend

Inleiding
Welkom, iedereen hier naartoe gekomen.
Zoals Peer Verhoeven het laatst schreef:’Het is goed, op gezette tijden, stil te staan bij het leven, en de beslommering van alledag even te vergeten. Het is goed regelmatig met anderen samen te komen om te beseffen dat je niet alléén en enkel voor jezélf op de wereld bent. Het is goed om na zo vaak en stevig de handen uit de mouwen, deze ook eens rustig en in eerbied te vouwen.’
Welkom, dus. Ons thema luidt: “Eropuit”. Een mooi kreet voor de zomertijd, een vakantie thema. Of je ver weg gaat of iets dichterbij, ga eropuit om iets te beleven, iets te ontdekken, om te leven. Ook een aanmoedigingskreet, om vooruit te gaan; of om even eruit te stappen, om goed te zien waar je bent.
Eropuit trekken: wat neem je mee? Hoe gedraag je je, in alle eenvoud?
Laten we beginnen door te doen, tenminste in gedachte, wat Peer Verhoeven voorstelde: onze handen rustig en in eerbied te vouwen.

Gebed:
Eeuwige, JHWH, God, Allah, mensen voelen zich al eeuwen door U geroepen om op te staan, om te vertrekken, om op zoek te gaan naar goedheid, naar waarheid, naar goddelijkheid.
Ieder van ons wordt uitgenodigd om op te staan, om te getuigen van de goedheid van de mens, om te leven in hoop en liefde.
Wij danken U voor de kracht en de inspiratie die we vinden in ons samenzijn. Houd ons gaande op deze weg. Amen.
Acclamatie: Wat is de mens, wat zijn de dagen

1^e lezing: Jesaja 52 (1-6) Een aanmoediging voor het volk Israël
Ontwaak, ontwaak, Sion, en bekleed je met je kracht! Bekleed je met je pronkgewaad, Jeruzalem, heilige stad. Nooit meer zul je worden betreden door wie onbesneden is, of onrein. Klop het stof van je af en sta op, Jeruzalem, neem plaats op de troon. De ketenen om je hals zijn losgemaakt, gevangen vrouwe Sion.
Want dit zegt de HEER: Voor niets zijn jullie verkocht, zonder geld koop ik jullie weer vrij.
Dit zegt God, de HEER: Ooit trok mijn volk naar Egypte om daar als vreemdeling te leven, maar in Assyrië werd het zonder meer uitgebuit.
Wat win ik daar nu bij?: spreekt de HEER.
Voor niets is mijn volk weggenomen, hun leiders weeklagen spreekt de HEER –, dag in dag uit wordt mijn naam bezoedeld. Daarom, op die dag, zal mijn volk mijn naam kennen, beseffen dat ik het ben die zegt: ‘Hier ben ik.’

Lied: De Heer heeft mij gezien

2^e lezing: uit Marcus 6 (7-13)
Hij riep de twaalf bij zich en zond hen twee aan twee uit, en gaf hun macht over de onreine geesten. Hij droeg hun op niets mee te nemen voor onderweg, geen brood, geen reistas en geen geld, alleen een stok. Sandalen mochten ze wel dragen.
‘Maar,’ zei hij, ‘trek geen extra kleren aan.’
En ook zei hij: ‘Als jullie ergens onderdak krijgen, moet je daar blijven tot je verder reist.
Maar als jullie ergens niet welkom zijn en de mensen niet naar jullie willen luisteren, moet je daar weggaan en het stof van je voeten schudden ten teken dat je niets meer met hen te maken wilt hebben’
Ze gingen op weg en riepen de mensen op om tot inkeer te komen, en ze dreven veel demonen uit en zalfden veel zieken met olie en genazen hen.

Acclamatie Uw woord is een lamp voor mijn voeten.

Overweging
Ik weet nog toen ik van Engeland naar Frankrijk moest gaan voor mijn studie. Met 2 van die lompe koffers van toen, bus in, bus uit, metro, trein, boot, trein, en weer een bus. Iedere keer die koffers schouwen; zere handen, schouders. En ik besloot toen dat ik later met veel minder bagage zou reizen.
Met weinig spullen ben je veel vrijer. Je kunt makkelijker bewegen, je hoeft niet lang te wachten op koffers en kunt meteen doorgaan met je reis. Je ziet meer, en kunt makkelijker mensen ontmoeten.
De instructies die Jezus aan zijn leerlingen gaf waren bedoeld om ze vrijer te maken, om ze zich beter op hun opdracht te laten concentreren. Neem niets met je mee, of zo weinig mogelijk. Sta open voor alle ontmoetingen.
En het belangrijkste: genees mensen, maak ze vrij. Dat ze weten los te laten wat ze tegenhoudt, vastbindt, verdrietig en ziek maakt. De leerlingen moesten zich eerst vrijmaken van alles dat hun opdracht zou verhinderen. Bezit, zorg. Zij moesten zich volledig aan hun opdracht kunnen geven, zonder iets dat hen afleiden.
Toen ik studeerde, werd het celibaat ons zo uitgelegd. Niet als iets negatiefs, iets dat je moet opgeven. Meer als iets positiefs; zo zou je vrij kunnen zijn, 24 uur per dag, 7 dagen per week, beschikbaar voor allen die je nodig hebben, beschikbaar om je opdracht uit te voeren: het Koninkrijk Gods dichtbij brengen.
Maar terug naar ons evangelieverhaal. Mensen genezen, vrijmaken van de boze geesten die hen kwellen. Eerst jezelf vrijmaken. In het verhaal mogen de leerlingen bijna niets mee nemen. Ze moeten zich losmaken van alles, vrij zijn. Je vrij maken van bezittingen is best gemakkelijk, hoewel velen denken hier anders over in onze moderne wereld, waar alles wordt geprezen als noodzakelijk om het leven aangenamer te maken.
Voor velen is het niet het losmaken van materieel bezit het moeilijkste, maar het losmaken van die onreine geesten, van die demonen zoals ze in ons verhaal genoemd worden. Wat ons leven verkrampt, wat ons bang maakt, angstig. Als we ons hiervan vrij kunnen maken, dan kunnen we vooruit. Niet altijd gemakkelijk. Het kan iets zijn dat uit je kinderjaren stamt, of uit je jeugd, of iets anders. Het blijft bij je, houdt je bezig, houdt je vast. Je kunt je voelen als gevangen door zoiets.
Ik denk nu aan allen die op een of andere manier beschadigd zijn geworden door de Kerk. Bijvoorbeeld, velen van ons zijn opgegroeid met schuldgevoelens vanwege wat bestempeld werd als zonde. Een van de karaktertrekken van katholiek-zijn is schuld: geloven dat je bijna niets waard bent, dat je niet in staat bent iets goeds te doen of te zijn. En dit is maar een van de demonen die velen van ons met zich mee dragen.
Jezus stuurde zijn leerlingen uit om mensen te genezen, door die demonen weg te drijven, door mensen te leren dat ze goed zijn. Door ze met olie te zalven: “Sta op, zieke mens, je bent rein, je bent een koningskind.”
Eropuit. Het goed nieuws doorgeven dat onze wereld is goed en mooi. En wij mensen zijn goed en kunnen samen zo veel goeds doen.
Eropuit, laat je last maar liggen, het houdt je achter.
Eropuit, wees genezen, wees vrij.

Geloofslied: Om warmte

Voorbeden:
Eeuwige, wij bidden U: voor hen die zich bedreigd voelen door het kwaad;
dat zij mensen ontmoeten zoals die mooi mens Jezus,die hun het vertrouwen in het leven teruggeven.

• Luister heer, ontferm U over ons.

Eeuwige, wij bidden U: voor hen die dwaalwegen dreigen te gaan;
dat zij op hun weg mensen ontmoeten die hen bij de hand nemen,
om hen weer op het goede spoor te zetten.

• Luister heer, ontferm U over ons.

Intenties: zieken, wo Pater Werenfried van Venrooij.
Overledenen: Dhr. van Ham; Fons Köhler

Tafelgebed: Samen hem achterna

Vurig bidden wij vandaag ons reisgebed, klaar om weg te trekken uit het oude land
en op zoek te gaan naar een beter waar geluk en vrede is voor iedereen.
Gij licht voor ons uit, vuurzuil in de nacht
Gij hebt gezegd: Je hoeft niet mee, maar je mag maar als je gaat ga dan niet alleen.
Vraag je broer, je vrouw neem vrienden en vriendinnen mee
verzamel er twee of drie en het zullen er honderd worden.
En waar twee of drie elkanders sterkte delen daar ben Ik in hun midden.

Hier dragen wij de herinnering mee aan onze voorouders ook al zijn ze gestorven.
Hier de herinnering aan hen die profeten waren onder ons:
vrouwen en mannen die in hun levensverhaal een blijde boodschap brachten.
Hier dragen wij de kinderen op onze rug als ze moe zijn met hun kleine voeten
Hier zingen we Jou toe dat Jij ons vogelvrij hebt gemaakt
om over alle grenzen heen te komen in het land door Jou beloofd

• Samen hem achterna, vogelvrij: vliegend naar vrede

Jij, die Jouw gezicht hebt uitgestraald in kinderen van mensen
in die ene mens vooral: Jezus van Nazaret wij danken Jou:
Hij is het licht geworden in ‘t donker van deze wereld.
Wij hebben hem gezien boven op de berg stralend van geluk
vol van Jouw heilig vuur zijn kleren wit als sneeuw.

En we zagen hoe hij afdaalde van de berg om weldoende rond te gaan.
Hij sprak verstaanbare taal woorden van bemoediging en vrede.
Overal waar hij kwam schoolden de mensen samen.
Kracht ging van hem uit en velen verlieten hun oude land
en volgden hem het ware leven tegemoet

• Samen hem achterna, vogelvrij: vliegend naar vrede

Hem gedenken wij hier, zijn laatste avond,
toen hij brood nam in zijn handen en tot ons heeft gezegd:
Dit ben ik ten voeten uit zo wil ik met jullie blijven leven
over de grens van de dood heen als brood dat wordt gedeeld.
Ook de beker liet hij rondgaan en zei: Drinkt allen uit deze beker
want allemaal heb je deel aan vreugde en verdriet aan leven en dood.

Vier samen dat je vrije mensen bent en weest niet bang.
Houdt elkaar vast. Blus de geest niet uit weest nieuw en vurig.
Vlieg over de grenzen heen, laat kracht van je uitgaan en heb de wereld lief.
Volg mij op de weg die ik ben gegaan

• Samen hem achterna, vogelvrij: vliegend naar vrede

Gezegend de nieuwe mens Jezus die in ons leeft en spreekt
die ons voedt ons hart verheft en vrede geeft.
Gezegend allen hier in dit huis die de wereld willen dragen naar een betere toekomst.
Hoort zijn stem die zegt: Ik maak alles nieuw
Ik zal de tranen uit je ogen wissen en de dood zal niet meer zijn
geen rouw en geen verdriet zal er zijn.

Van hem is de toekomst kome wat komt
Licht dat niet dooft, liefde die blijft, kracht die niet ophoudt.

Onze Vader
Communielied: Tafel van één

Slotverhaal
Op het kerkhof van een kleine stad in het westen van de Verenigde Staten zette een blanke vrouw bloemen op het graf van haar man.
Toen ze opkeek zag ze hoe naast haar een Chinese vrouw een kommetje met rijst op het graf van haar echtgenoot plaatste en met een buiging afscheid nam. De blanke vrouw ging achter haar aan en zei met verbazing in haar stem:’Wanneer denkt u dat uw overleden man uit het graf zal komen om die rijst op te eten?’
Glimlachend antwoordde de Chinese vrouw:’Dat zal op het moment gebeuren dat uw man opstaat om aan uw boeket te ruiken.’

Slotlied: Hij gaf aan blinden het gezicht.