Waarom ik? Waarom wij?

 

 

Datum: 8/9 september 2018

Voorganger: John Parker en Corrie Dansen (zaterdag)

Koor: Zondag mmv Melodiek.

 

 

Openingslied:
Zat: Heer onze heer, hoe zijt gij aanwezig.
Zon: Naar U, Levende, klimt mijn ziel

Inleiding:
Welkom allemaal bij deze viering van onze geloofsgemeenschap. Wie je ook mag zijn, wat je ook met je meebrengt, welkom.
Een klein uurtje samenzijn, een uurtje van woord en muziek, van symbool en gebaar, van stilte en gebed.
Een tijd van bezinning en van vieren, om de zorgen en bezigheden van de afgelopen dagen een plaats te geven on ons leven, om hopelijk wat inspiratie te vinden voor de dagen die komen.
Laten wij de stilte in ons laten komen.

Gebed van Conor O’Cuinn
Heer, ik dank U omdat U mij geschapen hebt
en voor dit wondere leven.
Maar soms word ik overweldigd door angst
en krijg ik koude voeten als ik denk aan de toekomst.
Dan heb ik vertrouwen en moed nodig
al was het maar om de volgende stap te zetten.
Droom in mij, dat ik zelf ook mag  dromen.
Geloof in mij, dat ik in mijzelf mag geloven.
Dan kan ik erop vertrouwen
dat mijn gaven gaven zijn voor uw wereld.
Dan kan ik U en anderen dienen,
vertrouwend in uw liefde …
Waarheen uw roep mij ook mag leiden. Amen

Acclamatie:
zat: Licht zal ons leven zijn
zon:  Een schoot van ontferming

1^e lezing: Speurtocht naar het mosterdzaadje                 
Er was eens een vrouw, van wie de enige zoon stierf. Vol verdriet ging ze naar een heilige man en vroeg: “Wat heb je om mijn zoon weer levend te maken?” In plaats van haar weer weg te sturen of met haar te praten zei hij: Breng me een mosterdzaadje uit een huis dat nooit verdriet heeft gekend. Dat zullen we gebruiken om het verdriet uit uw leven te verdrijven.”
De vrouw ging meteen op zoek naar dat mosterdzaadje. Ze kwam bij een groot huis, klopte aan en zei: “Ik zoek een huis dat nooit verdriet heeft gekend. Ben ik hier aan het goede adres?” Ze zeiden: “Zeker niet.” En ze begonnen alle tragische gebeurtenissen op te sommen die hen de laatste tijd overkomen waren. De vrouw dacht bij zichzelf: “Wie kan er beter deze arme, ongelukkige mensen helpen dan ik, die zelf ongelukkig ben?” En ze bleef een poos om hen te troosten.
Daarna ging ze verder op zoek naar een huis dat nooit verdriet had gekend. Maar overal waar ze kwam, in krotten en paleizen, kreeg ze verhalen te horen over droefheid en ongeluk.
Uiteindelijk ging ze er zo in op om mensen met verdriet te steunen dat ze haar speurtocht naar het mosterdzaadje vergat.
Uit: Een parel voor elke dag (Chantal Leterme)

Lied:
zat: Twee handen schoon gebleven
zon:  Hoor mij, wees niet doodse stilte

2^e lezing: Marcus 8, 27-9.1
Jezus​ vertrok met zijn ​leerlingen​ naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn ​leerlingen: ‘Wie zeggen de mensen dat ik ben?’ Ze antwoordden: ‘Johannes de Doper, en anderen zeggen ​Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent.’ Toen vroeg hij hun: ‘En wie ben ik volgens jullie?’ ​Petrus​ antwoordde: ‘U bent de ​messias.’ Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken.
Hij begon hun te leren dat de ​Mensenzoon​ veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de ​schriftgeleerden​ verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam ​Petrus​ hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. Maar hij draaide zich om, keek zijn ​leerlingen​ aan en wees ​Petrus​ streng terecht met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, ​Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’
Hij riep de menigte samen met de ​leerlingen​ bij zich en zei: ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn ​kruis​ op zich nemen en zo achter mij aan komen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het ​evangelie, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de ​Mensenzoon​ zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de ​heilige​ ​engelen​ en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.’

Acclamatie:
zat:  Oren en ogen
zon:  Wie zijn leven niet wil geven

Overweging:
Bij het beluisteren van dit verhaal uit het evangelie volgens Marcus, komen er een aantal vragen bij mij op.
Waarom moeten er dingen geheim gehouden worden? Waarom de nadruk op het lijden en dood van Jezus? Waarom die zware taal: je kruis op je nemen, jezelf verloochenen, je leven opgeven?
Moderne commentaren zeggen dat deze evangelie, of dit onderdeel daarvan, geschreven en samengesteld werd voor de niet-joden die zich aangetrokken voelden tot de weg van Jezus van Nazaret. Velen van hen werden achtervolgd vanwege hun geloof. Een tijd van onrust, van onzekerheid, van gevaar. De schrijver van ons verhaal probeert ze aan te moedigen door woorden van troost te doen komen uit de mond van Jezus. Hij was bereid om te lijden, om te sterven voor dat waarin hij geloofde. Maar hij wist zeker dat hij zou verrijzen, opstaan uit de dood, voortleven, en zo zijn volgelingen ook. Onvermijdbaar. Na het lijden, de belofte van eeuwig leven. Hoop op een toekomst, een troost voor de moeilijke tijden die ze mee maken.
En wat heeft dit allemaal met ons vandaag te maken? Wij worden niet vervolgd voor ons geloof. Misschien soms uitgelachen, maar we lopen geen risico van geweld, marteling, gevangenisstraf, dood.
Het is een verhaal uit het verleden, geschiedenis. De eerste niet-joodse christenen klaagden over hoe behandeld werden door de joodse christenen. Waarom moeten wij joods worden, als die joodse wetten en regels moeten volgen? Waarom? Deze kwestie werd door de jaren heen langzaamaan opgelost.
Misschien kan het verhaal van de eerste lezing iets betekenen voor ons leven vandaag. Een eenvoudig verhaal, vrij gemakkelijk te begrijpen. Door anderen te helpen, help je jezelf, word je er zelf beter van. Een moderner vertaling van de christelijke boodschap. Of misschien anders gezegd: een humanistische vertaling van die boodschap, die je terug kunt vinden in bijna alle religies en levensbeschouwingen. Hoe je het ook maar noem, door zo te leven wordt onze wereld een betere plaats voor ons en voor alles.
Samen met anderen van onze gemeenschap ben ik al enige tijd lid van het Bossche Platform voor religie en levensbeschouwing. Daar komen we mensen tegen, leden van allerlei andere gemeenschappen. Meer en meer zie ik hoe anderen dezelfde weg proberen te ontdekken en volgen. Christenen, moslims, humanisten, vrijmetselaars, baha’i en nog meer hier in Den Bosch bevestigd. Wij nemen leiding en inspiratie van Jezus van Nazaret; anderen hebben andere inspiratie bronnen, maar de weg is dezelfde/ Mensen hebben verschillende beweegredenen misschien, maar lopen in dezelfde richting.
Twee kleine voorbeelden; klein maar ook belangrijk. Dit weekend houden we een kleding-actie voor vluchtelingen op het eiland Lesbos. Mensen helpen ongeacht geloof, achtergrond, ze zijn mensen, medemensen.
Dan, over 2 weken op zondag 23 september en in het kader van de Vredesweek,  is er een wandeling georganiseerd door het Platform voor Religie en Levensbeschouwing hier in Den Bosch. Een wandeling “verleden – vrede – heden”. De straat op voor diversiteit en samenleving, in vrede met elkaar naar de toekomst.
Twee voorbeelden van hoe wij en anderen proberen onze kleine wereld beter te maken.
Als gelovigen hier worden wij niet vervolgd en zijn wij niet in gevaar. Misschien is de uitdaging voor ons niet om te overleven maar om te groeien, om onze grenzen uit te breiden, om meer en meer open te zijn om met anderen samen te werken. Vanwege ons geloof.

Geloofslied:  Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd

Voorbede:
zat:  Barmhartige Heer, genadige God
zon: Zegen ons met het licht van uw ogen
Voor uw aangezicht

1. In vertrouwen op jouw liefde en nabijheid bidden wij om wat ons bezighoudt.
– voor onze wereld, waarin medemensen slachtoffers worden van geweld en onrecht;
dat wij wegen vinden die leiden naar bevrijding,
dat vrede en gerechtigheid het winnen van oorlog en onderdrukking.

2. – voor ons die hier bijeen zijn, tot eer van jou, tot bemoediging van elkaar;
dat ieder van ons de weg blijft volgen waarin wij geloven;
dat we met ons leven blijven getuigen van dat waarop wij hopen;
dat we aandacht en respect hebben voor elkaar.

3. Naar het voorbeeld van Huub Oosterhuis en zoveel anderen, wil ik bidden voor die 2 kinderen Lili en Howick, En dit, in de woorden van Oosterhuis, “vanuit het door ons allen gedeelde geloof in barmhartigheid en solidariteit, de beginselen van iedere beschaafde samenleving.

– Intenties: Rozemarijn Cremer, Ben Kuenen, Marion Kuenen, Koos en Marianne Eekhout-van de Steen en hun kinderen.

Tafelgebed:

Gij die God zijt,
die naar wij hopen
ons hoort en ziet,
tot U willen wij bidden
rond het brood en de wijn,
onze eigen gaven.

Soms, wanneer wij zien
hoe niets gespaard
en niets ontzien wordt,
hoe al het wuivende groen
verwaait naar nergens
en mensen al te vroeg
de dood ingaan

Soms, wanneer wij horen
hoe het mensen vergaat,
de een wordt gezegend met alles,
de ander met niets,
dan roept alles in me
om die ene mens
Jezus van Nazaret
die voor U een zoon,
voor ons een broer geworden is.

Soms, wanneer wij zien
dat zij die goed doen
pijn moeten lijden,
en wie kwaad doen
de wind mee hebben,
wanneer wij denken
dat recht niet te halen,
trouw niet te harden
en liefde niet te doen is.
Soms, wanneer wij geloven moeten
dat wel de dood
maar Gij, God, niet bestaat,
dan opnieuw roepen wij
met al onze vragen
om die ene mens,
Uw woord geworden,
Uw antwoord.

Hij deed wat hij doen kon
voor langdurige zieken
voor blinden en doven
voor mensen niet in tel
gemeden en overschreeuwd.

Hij heeft U gehoord
in het lied en de kleur
van vrije vogels
en wist de hemel te vinden
in de ogen van een kind.

En toen hij sterven ging
heeft hij brood genomen
en aan ons uitgedeeld
en zei:
Neemt en eet
voedsel voor onderweg
om samen EEN lichaam te worden,
troost en sterkte voor elkaar,
bemoediging en vrede.

Hij gaf ons ook de beker
met wijn, en zei:
neemt en drinkt hier allen uit
eensgezind aan dezelfde tafel
en maak zo een nieuw begin
tegen de dood en alles in.

Zo heeft hij
onder ons geleefd
alsof het kwaad
een boze droom is
en goed doen
te weldadig om na te laten.

Zo heeft hij
niet in de dood
en niet in een graf
zijn einde gevonden
maar in het nieuwe leven
in Uw vaderlijk
en moederlijk Licht.

Hij is het
die ons in pijn en vreugde
tot U heeft leren bidden:
ONZE VADER..

Vredeswens:
zat: Zuster en broeder
zon: Shalom aleichem

Communie:
zat:  Eet en drink van brood en wijn
zon: Dat wij niet slapen

Slotgedachte: De korte samenvatting                        
Op een dag zei een man tegen rabbi Hillel:
“Als je me de hele Wet van Mozes kunt leren terwijl ik op één been sta, dan word ik jood.
Toen vatte de wijze Hillel de hele Wet van Mozes samen. Hij zei:
“Wat je zelf niet graag hebt, doe dat niet aan je medemens.
Dat is de hele Wet. De rest is bijzaak.”
En hij voegde eraan toe: “Ga en leer.”
(Een joods verhaal uit “Een parel voor elke dag” (Chantal Leterme) )

Zegen en wegzending:

Slotlied:
zat:  Dans van de zee
zon:  Leven is van zeven dagen