Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

San Salvatorgemeenschap 4 -5 feb 2017
Thema:
Wees niet bang voor het donker
Voorgangers: Jack Steeghs en Franneke Hoeks
Muzikale ondersteuning: de Cantorij

Openinglied: Zomaar een dak boven wat hoofden

Welkom
Welkom hier dit uur. Fijn dat u, dat jullie er zijn om hier samen te bidden, te zingen en te delen. Ben je voor het eerst hier te gast? Weet dat je welkom bent. Ook alle bekenden of minder bekende gezichten, het is mooi om u, jullie hier aan het begin van de viering te mogen begroeten. Dit weekend gaat het een beetje anders dan anders. Onze collega Mignon van Bokhoven zou hier moeten zijn. Zij is helaas door de griep geveld. Daarom hebben haar beide collega’s deze viering in de afgelopen dagen samen voorbereid. Vandaag ga ik, Jack Steeghs, voor. Morgen Franneke Hoeks. Een mooi voorbeeld van hoe we met elkaar dingen op lossen.
Dat we hier iedere week mogen vieren met elkaar is bijzonder. We buigen ons al vierend over oude verhalen die mensen al eeuwenlang geïnspireerd hebben. Daar mogen wij vandaag een stukje verhaal aan toevoegen. Vandaag een verhaal over zout, over licht. Juist in het samen vieren is kracht te vinden. Kracht om het tij te keren. Kracht om het donker niet te vrezen. Laat ons aan het begin van deze viering de stilt zoeken. De stilte maakt ruimte in onszelf. Ruimte om nieuws te laten klinken.

Gebed
Goede God, breng onze gedachten tot rust en schep ruimte in ons binnenste.
Laat ons dit uur ontvankelijk zijn voor jouw aanwezigheid. Ben dit uur het licht in donker de smaak in onze mond en kracht die ons verbindt in jouw lieve naam Vader, moeder, zoon en goede geest.
Acclamatie za: Blijf niet staren – zo Gij moet het eenzaam laten

Inleiding op de lezingen

1e lezing  Jesaja 43: 9-11
Alle volksstammen komen samen en de volken zijn verzameld. Wie van hen heeft zoiets aangekondigd, en ons laten horen wat er vroeger is gebeurd? Laat ze komen met getuigen, die hun gelijk bewijzen; laat anderen naar hen luisteren om te kunnen zeggen: “Het is waar.” Jullie zijn mijn getuigen – godsspraak van de heer – en mijn dienstknecht, die Ik heb uitverkoren,  u moet inzien en in Mij geloven, u moet begrijpen dat Ik het ben. Eerder dan Ik werd er geen god gevormd, en ook na Mij zal er geen zijn. Ik, Ik alleen ben de heer, en buiten Mij is er geen redder.
Lied: Hij die gesproken heeft een woord

2e lezing Mattheüs 5:13-15 Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout krachteloos wordt, waar moet je het dan mee zouten? Het deugt alleen nog maar om weggegooid en door de mensen vertrapt te worden. Jullie zijn het licht van de wereld. Een stad kan niet verborgen blijven als ze boven op een berg ligt. Je steekt een lamp niet aan om haar onder de korenmaat te zetten, maar je zet haar op de kandelaar, en dan schijnt ze voor allen in huis.
Acclamatie za: Een lamp voor mijn voet zo Naar u gaat mijn verlangen

Overweging
Kort en krachtig is de evangelielezing van vandaag. Zout. Licht. Dat zijn de beelden die Jezus zijn leerlingen voorhoudt. Vorige week hoorden we de zaligsprekingen hier klinken. Een prachtig tegendraadse tekst. Zalig degenen die verdriet hebben. Zalig de zachtmoedigen. Zalig de kwetsbaren. Zalig de armen. Zalig zij die verlangen naar een betere wereld. De Mattheus tekst die we vandaag hier horen, sluit naadloos aan op deze zaligsprekingen. Er worden nu geen groepen aangesproken maar het gaat over jullie.  Het wordt concreet. Het gaat over al die mensen uit de reeks van zaligsprekingen.

We gaan even terug in de tijd. Jezus was een profeet. Iemand met zicht op toekomst, met visie. Het Joodse volk kende meer van die profeten. Mensen die het volk een spiegel voorhielden en keer op keer mensen wilden wijzen op de juiste levenswijze. Jesaja was een van hen. Ook vandaag horen we die oproep tot inzicht en inkeer. De profeet is spreekbuis van de Eeuwige die zegt geloof in mij. Ik heb het beste met jullie voor. In die oude taal klinkt dat misschien een beetje vreemd. “Ik alleen ben de Heer.” En “Buiten mij is er geen redding” Dat klinkt als beperking. Daar moet ik in eerste instantie ook even slikken. Hoezo ben jij, God, de enige?  En toch als ik nadenk over wie of wat God voor mij is, dan krijgen dit soort uitspraken een andere klank. Ik ken God maar een beetje. Ik ken hem of haar nooit helemaal. Alles wat ik zeg over Eeuwige doet geen recht aan hem of haar.  Hij of zij blijft grotendeels ongekend. En toch leer ik God een beetje kennen in wat goed is voor en tussen mensen. Daar ontstaat iets van wat ik denk dat de Eeuwige ten diepste met ons voor heeft.  Het goede leven voor allen. Dat heeft voor mij met eerlijkheid, rechtvaardigheid, oprechtheid, zachtheid en nog zoveel meer te maken. Als ik zo de Eeuwige kleurgeef, dan kan ik de tekst van Jesaja volmondig beamen. Natuurlijk is er geen leven, geen hoop buiten die kracht die mensen tot hun recht laat komen. Die vonk licht die het goede in mensen naar boven haalt. Daar ontstaat levenskracht. Is dat niet ook de kern van de zaligsprekingen? Die omkering. Dat gemis ook kracht is. Dat leegte ruimte wordt. Dat is de kern van geloven. Dat is niet altijd een gemakkelijke weg, maar het geeft het leven wel smaakt. Zout! Zout is smaakmaker en houdt bederf tegen. Zout dat is wat jullie zijn, zegt Jezus tegen al die mensen daar op die berg. Jullie zijn zout zegt hij vandaag tegen ons.  Met elkaar werken aan een straat, wijk, stad, land, wereld waarin iedereen tot zijn of haar recht kan komen, geeft het leven smaak! Ben zuinig op dat eindeloze geloof in dat het anders kan. Zorg goed voor die kant van jezelf. Want als je dit kwijtraakt hoe houdt het leven dan zijn glans. Die aansporing hoor ik in de lezing van vandaag. Ben een smaakmaker! Laten we zorgen dat we het bederf van levenskansen tegengaan. Dat kant van wat we samen geloven die mag gezien worden. Daar waar het leven lichter wordt, is God te vinden. Daar mogen we met elkaar best een beetje trots op zijn. Met trots bedoel ik niet onszelf op de borst kloppen van zien ons nou een goed doen maar een eerlijke trots. Als ik vrienden die niets met geloven hebben vertel over onze gemeenschap dan doe ik dat met trots, gewoon omdat ik zichtbaar wil maken wat voor bijzondere dingen er in onze gemeenschap gebeuren. Vaak van die kleine dingen die zo fundamenteel zijn. Bij mensen op bezoek gaan zodat er contact en verbinding blijft.  Aandacht voor vluchtelingen zodat zij hier hun weg kunnen vinden. Met elkaar in gesprek over wat ons verwonderd en bezighoudt. Allemaal zaken die het leven smaakgeven en lichter maken. Het mooie van gemeenschap zijn is dat je niet alleen bent, maar altijd in verbinding staat met anderen. Ook dit verbinding, dat samen geeft smaak en glans aan het leven. Laat ons maar smaakmakers zijn. Vanuit deze gemeenschap van smaakmakers zijn we niet bang voor het donker. Met elkaar, voor elkaar en door elkaar laten we het licht schijnen op deze wereld. Vandaag, morgen en tot in lengte van dagen. Geloofslied: Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd

De gaven worden klaargezet en er wordt gecollecteerd.

Voorbeden Bidden wij voor het licht en voor het donker in onze wereld, in onze levens. Donker mag er zijn, maar is niet het laatste zicht. We bidden voor mensen gevangen in het duister. We bidden voor al die mensen die lichtpuntjes zijn voor anderen en zo tij keren.

Als alles duister is

Bidden wij voor alle initiatieven die de wereld waarin wij wonen een beetje mooier maken. We denken met name aan plekken waar vreemdelingen en ontheemden van harte welkom zijn. Dat deze initiatieven in het volle licht mogen staan.

Als alles duister is

Bidden wij voor al die mensen die smaakmakers durven zijn. Mensen die protesteren als grenzen gesloten worden. Mensen die hun stem laten klinken bij onrecht in de wereld. Dat zij mogen zijn als zout en licht in deze wereld.

Als alles duister is

Wij bidden voor alle intenties die zijn toevertrouwd aan de bladzijden van ons intentieboek. We bidden voor onze lieve doden van wie de namen onherroepelijk deel uit blijven maken van de weg die we gaan.

Als alles duister is

Tafelgebed
Jij die genoemd wordt ‘God van mensen’. We kennen jou als ‘Ik zal er zijn. Ik ken je hart. Ik roep je naam. Ik zie je al van verre.’ Wij danken je dat wij bestaan voor Jou en voor elkaar vanaf den beginne Jij bent met ons op weg gegaan als licht, als smaak, als leven niet te stuiten.
Je bent gezocht, gevonden, doorverteld, beleden en gevierd. In één mens heb je, meer dan ooit, laten zien hoeveel je van ons houdt: in Jezus van Nazareth, kind van belofte, sprekend Jezelf. Van Hem getuigen de profeten dat Hij leerde met gezag. Zijn woord bracht leven.
In groot vertrouwen heeft Hij geleerd en voor­geleefd hoe mensen kunnen zijn toen Hij op de laatste avond afscheid van zijn vrienden nam.
Hij nam brood in zijn handen, brak het in stukken
en deelde het uit. Hij zei: Hier, neem en eet,
proef van het leven, gebroken voor ieder van jullie,
als voorbode van het goede leven voor allen.

Hij nam de beker, ze­gende die en reikte hem over
met de woor­den: Neem deze beker van mij over,
deelt hem sa­men, het is mijn liefde die voor jullie stroomt.
oe wat ik heb gedaan en vergeet mij niet.
Wij vieren zijn hoop op leven in ons hart neergelegd.

Zijn geloof, dat God zich vinden laat
voor ieder die oprecht Hem zoekt.
Met het breken en delen is er een nieuw perspectief
waar gerechtigheid voorop gaat  en vrede haar weg vindt
Laat ons daarom doen wat Hij gedaan heeft
en bidden zoals Hij gebeden heeft.
Onze Vader

Vredeswens
Vredeslied za: Vrede voor jou – zo Niemand heeft u ooit gezien

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan de tafel van brood en wijn
Lied za:
Eet en drinkt van brood en wijn – zo: Een schaal met brood

Gebed
Dank voor dit moment van breken en delen. Het is herinnering die ons aanspoort, licht te zijn, zout te zijn. Dat nemen we met ons mee in de dagen die gaan komen. Amen.

Goed om te weten

Slotgedachte uit het boek ‘Overgave’ van Arthur Japin
Als de prairie in lichterlaaie staat moet je in geen geval voor het vuur wegrennen, want het haalt je namelijk altijd in. Dit is de ene keer dat je moet ingaan tegen wat je voelt. Achter die muur van vlammen is de brand namelijk al voorbij. Het smeult er, de aarde rookt, maar het gras is opgebrand. Je moet jezelf dus dwingen om stil te staan en je om te draaien. Je moet moed vatten, een aanloop nemen en dwars door de vlammen springen.
Denk eraan… aan de andere kant is alles anders!

Zegenwens
Laat ons gaan van hier met vrede in onze harten licht in onze ogen, en smaak in onze mond Dat wij zo jouw droom voor ons waar mogen maken.
Dat doen we steeds vanuit jouw lieve naam:  Vader, moeder, zoon en goede geest.

Slotlied: In ’t laatste van de dagen

Plaats een reactie