Witte donderdag: Ruimte delen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP  | 6 april
Ruimte delen – Witte Donderdag
Voorbereiding Corrie Dansen, Maria van den Dungen & Franneke Hoeks
Lector Frans Langemeijer
Koor Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden  | Piano Coby  Wagemans |  Fluit Maria Werner

Handwassing bij binnenkomst

Welkom
Welkom lieve mensen
verzameld rondom deze tafel.
Water stoomde over onze handen
en zachte doeken wreven ze met liefde droog.
Schoon en fris mogen we hier zijn.
U, jij, ik.
Wie zit er in de kring?
Kijk maar eens naar links
naar rechts van je.
Wie zit daar?
We blijven op onze plaats
en strekken vol aandacht
onze hand uit naar
wie naast je zit.
We hoeven niet iedereen
de hand te schudden.
In die ene hand
geven we iedereen een hand.
Vrede en goeds wens ik jou.
Dat er niets tussen ons in zal staan
dat wij de ruimte hier oprecht delen met elkaar.

Vredeswens | Lied  de Vogel
Een lange tafel vanavond
met plaats voor iedereen.
Laat ons hier ook ruimte maken
voor de Eeuwige, onnoembaar

Stilte
Gebed
Eeuwige, Gij die met ons meetrekt door tijd en ruimte,
ongekend en onbegrensd zijt Gij,
eindeloze ruimte die leven geeft.
Wilt Gij deze avond met ons zijn
opdat wij leren ruimte te geven
en delen wat we hebben
vol liefde die mensen doet opstaan.
Geef ons vertrouwen
maak ons zacht
en verruim ons.

Acclamatie Wek mijn zachtheid weer
De tafel is gedekt. Brood, wijn.
Alles staat klaar. Iedereen is welkom.  Feest!
Toch is er ook leegte. Blinde vlekken. Onmacht.
Deze tafel…. Wie mis jij?
Met zeven kaarsen
staan we stil bij wie of wat
niet automatisch een plek heeft
aan onze tafel.
Een tafel waar kinderen en jonge mensen zich thuis voelen: dat  is een tafel om van te dromen. Voor kinderen en jeugd steken we hier een kaars aan.
We zitten hier als mensen rondom de tafel. Mensen die delen. Laten we als mensen onze aarde niet vergeten.
Dit jaar herdenken we dat het 150 jaar geleden is dat slavernij in ons land werd afgeschaft. Met de kaars zetten we mensen van kleur in het licht en beseffen we dat zij onze tafel ontbreken.
Een kaars voor mensen op de vlucht voor oorlog, geweld, natuurrampen. Zij zitten niet aan onze tafel maar met dit licht denken we aan hen.
De prijzen stijgen en steeds meer mensen hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Voor wie geen huis heeft, voor wie niet of nauwelijks rond kan komen branden we deze kaar.
Een kaars voor mensen uit de regenbooggemeenschap. Licht voor de droom dat je in veiligheid mag houden van wie je wil en dat mensen mogen worden wie de zijn voorbij alle hokjes denken.
Het laatste licht is voor wat we missen. Letterlijk voor de mensen die niet meer bij ons zijn maar ook figuurlijk voor mensen die we ongewild over het hoofd zien, niet benoemen en uitsluiten.
Rondom de zeven kaarsen spraken we onze gebeden uit voor wie nu in ballingschap zijn. Rondom deze tafel is ruimte voor wat jou bezighoudt. Bidt in stilte voor wat jou bezighoudt, voor wie je lief zijn.

Stilte | Acclamatie oh lord hear my prayer 

Ruimte voor verhalen
Fris gewassen
uitgestoken handen
en ruimte voor het ongeziene
of het ongemakkelijke:
we zijn klaar om te vieren.
Die allerlaatste avond.
Jezus met zijn vrienden,
bij elkaar in Jeruzalem
om de uittocht uit Egypte te vieren.

Lied Die mij getrokken uit de schoot
Een avond vol verhalen.
Verhalen van bevrijding
Langgeleden. Weg uit Egypte.
Weg uit slavernij en overheersing.
Deze avond hangt er iets in de lucht.
De stemming is gespannen.
Net als in de nacht dat het Joodse volk Egypte ontvluchtte.

We lezen Exodus 12, 15-20
De Eeuwige zei tegen Mozes en Aäron, nog in Egypte: Eet dan zeven dagen lang ongedesemd brood, en verwijder meteen op de eerste dag alle zuurdesem uit jullie huizen; wie op een van die zeven dagen iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden.
De eerste en zevende dag zijn heilige dagen die jullie samen moeten vieren. Die beide dagen mag er geen enkele bezigheid verricht worden, jullie mogen alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft.
Dit voorschrift blijft voor altijd van kracht. Generatie na generatie moeten jullie het feest van het Ongedesemde brood vieren, omdat Ik jullie die dag, in groepen geordend, uit Egypte heb geleid.
Van de avond van de veertiende dag van de eerste maand tot de avond van de eenentwintigste dag van die maand moeten jullie ongedesemd brood eten.
Gedurende die zeven dagen mag er geen zuurdesem in jullie huizen te vinden zijn; iedereen die iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden, of het nu een vreemdeling is of een geboren Israëliet.
Eet niets dat met zuurdesem bereid is; eet uitsluitend ongedesemd brood, waar jullie ook wonen.”’

Lied  Brood zal ik u geven

We lezen Johannes 13 1-7 NBV 21   Frans L
Het was kort voor het Pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat Hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die Hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.
Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet om Jezus uit te leveren.
Jezus, die wist dat de Vader Hem alle macht had gegeven en dat Hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen, en droogde ze af met de doek die Hij omgeslagen had.
Toen Hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’
Jezus antwoordde: ‘Wat Ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult U niet wassen, nooit!’ Jezus zei: ‘Als Ik ze niet mag wassen, kun je niet bij Mij horen.’ ‘Dan niet alleen mijn voeten, Heer,’ antwoordde Simon Petrus, ‘maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’  Hij wist namelijk wie Hem zou uitleveren, daarom zei Hij dat ze niet allemaal rein waren. Toen Hij hun voeten gewassen had, deed Hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat Ik gedaan heb?’ vroeg Hij. ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen Mij, en terecht, want dat ben Ik ook. Als Ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

Stilte

Lied Wat in stilte bloeit – De tafel der armen

Tafelgebed We lezen Lucas 22 , 14-20
Toen het tijd was, ging Hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. Hij zei tegen hen: ‘Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. Want Ik zeg jullie: Ik zal geen pesachmaal meer eten totdat het zijn vervulling heeft gekregen in het koninkrijk van God.’ Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: ‘Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. Want Ik zeg jullie: vanaf nu zal Ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is.’ En Hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is mijn lichaam, dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken.’ Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker, en zei: ‘Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond, dat door mijn bloed gesloten wordt.

Onze Vader

Breken en delen
Vandaag is er biologisch brood om te delen.
En bekers met wijn waarin we brood dopen.
Eenvoudig eten, net als toen.
Brood en wijn om te gedenken
Brood en wijn als ruimte om te delen.
Brood en wij zoals ooit tijdens die avond
waar Jezus met zijn vrienden en vriendinnen
bij elkaar was
Tijdens de maaltijd brak hij het brood
dankt de eeuwige.
In stukken gedeeld ging het brood rond.
Ook de beker met wijn ging van hand tot hand.
Mijn leven geef ik aan jullie, sprak hij.
Blijf dit doen.
Heb elkaar lief.
Denk aan mij.

Lied Kom en volg mij (op de weg)

Afsluiting tafelgebed
Hij sprak: Blijf dit doen. Heb elkaar lief. Denk aan mij.

Stilte

Hij sprak: Wat de  Eeuwige mij heeft opgedragen
voer ik ook uit. Kom laten we gaan.