San Salvatorgemeenschap 13 – 14 april 2013
Thema: Zie je wel!
Voorganger: Erick Mickers
Muzikale ondersteuning: Melodiek
Openingslied: Op weg naar morgen / vrede voor jou
Welkom
Eindelijk is het (bijna) zondag.
Lang gewacht, maar het moest er toch een keer van komen.
Eindelijk lente, de zon gaat schijnen, het leven breekt door.
En ondanks dat bent u en jij hier vandaag, of misschien wel dankzij dat gegeven.
Om het te vieren, het leven zoals het zich aandient.
Een opgelucht gevoel, een verdrietig bericht.
Wat het ook moge zijn, wees welkom met al wat jij meedraagt,
om het te delen met de Ene die er is voor jou:
als een Vader,
zoals zijn Zoon,
en de heilige Geest. Amen
Openingswoord
Ik moet vandaag beginnen met me te verontschuldigen. De woorden van het evangelie van vandaag, van Lucas, hebben dezelfde strekking als die van het evangelie van vorige week, van de evangelist Johannes. Voor de keuze van lezingen gaan we uit van het oecumenisch leesrooster en ergens is in de afstemming iets misgegaan waar ik deze week achter kwam.
U zult misschien denken, had dan een andere lezing genomen, de bijbel is rijk genoeg. Daar heb ik wel even aan gedacht, maar ik merkte dat me dat erg onrustig maakte, ik had me immers al voorbereid op dit evangelie door gaandeweg de tijd daarover te mijmeren.
Zoals beide schrijvers een eigen kleur hebben in taal en boodschap,
zo hoop ik maar dat deze viering ook een eigen kleur heeft die u voldoende inspireert en verstilling brengt.
Met de belofte ons leven te beteren vraag ik u maar om vergeving.
Gebed
Moge we een moment stil worden in ons zelf,
onze gedachten laten verwaaien,
om met onze ziel te verwijlen,
bij die Ene die in ons woont . . . . .
Jij die genade bent, om niet als liefde nabij,
adem jouw geest door ons, om te zijn,
vol van hoop, vol van goedheid,
vol van vrede, mens van licht,
bevrijd, vol van leven, Jezus achterna.
Acclamatie zat: Wees genadig, kom bevrijden – zo: Wat is de mens
1ste lezing: uit de profeet Jeremia 32, 37b-41
En God zegt:
“Ik breng hen terug naar deze plaats en laat hen er veilig wonen.
Zij zullen mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn.
Ik maak hen één van hart en één van zin, zodat ze Mij altijd zullen vereren,
voor hun eigen welzijn en dat van hun kinderen.
Ik sluit met hen een eeuwig verbond;
Ik keer mij nooit meer van hen af en blijf hen goed behandelen.
De eerbied voor Mij leg Ik in hun hart zodat ze Mij nooit meer verlaten.
Ik zal er vreugde in vinden om hen gelukkig te maken.
Met heel mijn hart en heel mijn ziel plant Ik hen voorgoed in dit land.”
Lied: Wat vrolijk over U geschreven staat
2de lezing: Evangelie volgens Lucas – 24,35-48
Toen vertelden zij wat er onderweg was gebeurd en hoe ze Hem hadden herkend bij het breken van het brood.
Terwijl zij dit aan het vertellen waren, stond Hij opeens in hun midden. ‘Vrede!’ zei Hij tegen hen. In hun opwinding en hun schrik dachten ze dat ze een geest zagen.
‘Waarom zijn jullie zo in de war?’ vroeg Hij.
‘Waarom die twijfel in je hart? Bekijk mijn handen en mijn voeten maar, Ik ben het zelf.
Betast Me en je zult het zien. Een geest heeft immers vlees noch been, zoals jullie zien dat Ik heb.’
Nadat Hij dat gezegd had, liet Hij hun zijn handen en voeten zien. Omdat ze het van blijdschap nog niet konden geloven, en verbaasd waren, vroeg Hij hun: ‘Hebben jullie hier iets te eten?’
Ze gaven Hem een stukje gebakken vis. Hij nam het aan en at het op waar ze bij waren.
Hij zei: ‘Dit is wat Ik jullie heb gezegd toen Ik nog bij jullie was: alles wat er in de Wet van Mozes en bij de Profeten en in de Psalmen over Mij geschreven staat, moet in vervulling gaan.’
Toen opende Hij hun verstand om de Schriften te begrijpen. Hij zei: ‘Er staat geschreven dat de Messias zou lijden en op de derde dag uit de doden zou opstaan, en dat in zijn naam de bekering zou worden verkondigd aan alle volken, tot vergeving van zonden. Jullie zullen hiervan getuigen, te beginnen in Jeruzalem.
Acclamatie: Oren en ogen gaan open voor Jezus
Overweging
Het zal in vervulling gaan, wat er in de Wet van Mozes en bij de Profeten en in de Psalmen over Mij geschreven staat. Dat horen we Jezus zeggen in het evangelie van vandaag. Dus wat God tegen de profeet Jeremia eens gezegd heeft wordt nu eindelijk bewaarheid.
“Ik breng hen terug naar een plaats en laat hen er veilig wonen” het is een land van vrede, waar mensen één van hart zijn, en één van zin, waar God een plaats heeft bij de mensen voor het welzijn van iedereen. Één van hart en één van zin betekent dat mensen elkaar willen aanvoelen en elkaar willen begrijpen. Dat mensen het hart en het verstand laten spreken.
En zie je wel, het staat er geschreven, dus zo zal het gebeuren.
“Maar waarom dan toch die twijfel in je hart?”
Lucas neemt ons vervolgens mee in zijn verhaal door de leerlingen Jezus werkelijk aan te laten raken. En voor de zekerheid laat hij Jezus ook nog een gebakken visje eten. Zo in de trant van: een geest eet toch geen vis, het zou direct op de grond vallen als je het aangereikt hebt. Dus zie je wel: het moet toch echt wel waar zijn.
De twee mensen, die uit Emmaus kwamen, vertelden waar hun hart vol van was, de anderen zagen direct daarop het levende bewijs. Hier brengt Lucas de mensen bijeen, zodat zij één van hart en één van zin zijn.
Hier wordt heel fijntjes verteld dat geloven dus een zaak van beiden is, van het gevoel en van het verstand. Je hebt beiden niet voor niets ontvangen. Martha Nussbaum, een Amerikaanse filosofe zegt in haar boek: ‘wat liefde weet’, dat je de ratio, je verstand, nodig hebt om te controleren of je gevoel wel betrouwbaar is. Tegelijkertijd brengt het gevoel een weten met zich mee, dat alle rationele argumenten in twijfel kan brengen. Dat gevoel, die kennis van je hart wordt door de ervaring van liefde voortgebracht, zegt zij samen met de kerkvader Augustinus. Je hebt weet van liefde, ook al kan het verstand het niet altijd bevatten.
Eén van hart en één van zin zijn, is nodig om God om plaats te geven in het leven tot welzijn, heelwording, van elke mens. God moet voor mensen voelbaar en tastbaar zijn, om te kunnen geloven.
Het vraagt van ons mensen ons ontvankelijk op te stellen, ons hart te openen, ons te laten raken in onze emotie zodat het hart tot ons kan spreken.
Het vraagt van ons mensen onze zintuigen te laten werken als gereedschap van zin zodat we proeven, ruiken, horen, zien en voelen om te begrijpen wat er werkelijk gebeurt.
Om met Johan Cruijf te spreken: Je kunt het pas zien, als je het gezien hebt. Of anders gezegd: Je kunt het pas weten, als je er weet van hebt. Begrijpen als je je gegrepen weet. Je kunt het zien wanneer je het inziet.
Geloven vraagt niet om een blindelings vertrouwen, afgaan op een verhaal van een ander, maar vraagt ook om tastbaar bewijs. Want je hebt het wel ergens over. Het is niet zo maar een verzinsel, een idee door het verstand verder uitgewerkt.
En als het dat zou zijn, dan hoor je Herman Finkers zeggen: Ook al is de vijfde symphonie verzonnen door Beethoven, hij bestaat wel. Luister maar: Tata tataam.
En dat beloofde land dan, waar God een plaats heeft bij mensen tot geluk van iedereen. Waar kun je dat dan aanwijzen.
Voor mij is het daar, waar het alledaagse de vanzelfsprekendheid overstijgt. Het is de geur die me terugbrengt naar gezelligheid en veiligheid: ik ruik het nog als de versgebakken broodjes op zondagochtend uit de oven komen, voor het gezamenlijk ontbijt. De smaak die me herinnert aan een lieve zorgende moeder: ik proef het nog in de bouillonsoep met vermicelli en draadjesvlees.
Het geluid en de klanken die geborgenheid brengen: ik hoor het in het huilen van een baby en de lieve woorden van een vader of een moeder. De schoonheid van de onvoorwaardelijke liefde: ik zie het wanneer handen elkaar weer vinden en ogen elkaar, tegelijkertijd, even aankijken. De sfeer van verbondenheid en eenheid: ik voel het waar het leven ten volle gevierd wordt, in al haar vreugde, in haar diepste verdriet.
Het zijn die momenten die me laten zien waar iets van het goddelijke aanwezig is, maar ook laten inzien dat het goddelijke zich blijvend verbonden heeft met het leven. Inzien is verder kijken dan de oppervlakkige werkelijkheid.
Inzicht is het openen van je verstand en tegelijkertijd je hart laten spreken. De ervaring van liefde spreekt dan voor zich. Mogen wij, ieder voor zich en met elkaar, een plaats zijn waar men zich veilig weet, één van hart en één van zin.
Wie weet dat anderen dan zeggen: Zie je wel! Jezus leeft.
Geloofslied: Nu nog met halve woorden
De gaven van brood en wijn worden op tafel gezet
Muziek
Voorbede
God van vrede, zo vaak zeggen wij:
“zie je wel, als Jij bestond, dan zou er geen ellende zijn”.
Help ons te beseffen dat het onze verantwoordelijkheid is
om jouw Liefde te laten stromen,
om leed te verzachten,
vrede te zijn.
Kom over ons met uw geest
Zo vaak zeggen wij:
“zie je wel, al dat geloof, dat veroorzaakt enkel oorlog en geweld”.
Help ons te beseffen, dat Jij je niet laat vangen in systemen,
maar dat wij vast zitten aan ons overtuigde gelijk.
Help ons elkaar te bevrijden.
Kom over ons met uw geest
Zo vaak zeggen wij:
“zie je wel, bidden heeft geen nut, wat wij willen gebeurt toch niet”.
Help ons te beseffen, dat Jij niet te gebruiken bent,
maar dat wij op weg worden gezet,
door jouw onvoorwaardelijke Liefde,
aangereikt op de meest onverwachte momenten.
Kom over ons met uw geest
God van vrede, wil er zijn
voor hen die hun gebed geschreven hebben in dit boek
voor de twee kinderen die vandaag binnen onze gemeenschap worden gedoopt,
dat hun leven licht brengt voor hun familie en iedereen in de wereld
Er worden 2 kaarsjes ontstoken
Wil er zijn voor hen die ziek zijn, psychisch of lichamelijk,
voor hen die leven tussen twijfel en hoop, wachtend op herstel of medisch onderzoek
voor hen voor wie ons gebed gevraagd is:
en allen die wij als reisgenoot met ons meedragen,
dat jouw licht en jouw liefde hen en ons mogen omringen.
Er wordt een intentiekaars aangestoken
Tafelgebed
Gezegend Jij, Die onze oren opent,
ons laat luisteren naar de mensen:
hun plezier en hun noodkreetnaar de aarde:
haar klanken en haar zuchten
Gezegend Jij, die onze monden opent,
ons laat spreken woorden van vergeving
ons laat zingen tonen van vrede
ons laat proeven geluk van leven
Gezegend Jij, die onze ogen opent
ons laat zien ongerechtigheid en lijden,
opstand en hulpvaardigheid,
ons licht geeft en inzicht
hoe kwetsbaar de schepping is.
Gezegend Jij, die onze handen opent,
ons laat voelen warmte en mildheid,
afstand en verharding, ons laat geven,
goedheid en nabijheid, ons laat ontvangen,
mensen van goede wil
Gezegend Jij, die onze harten opent
ons laat raken door eenvoud en broosheid,
vriendschap en liefde ons aanspreekt door Jezus,
kind van jou mens onder mensen,
en ons voorging, met de hemel op weg,
opdat niemand verloren zou gaan.
In de avond voor zijn sterven nam hij brood in zijn handen,
sprak zijn dank uit naar Jou,
brak het en deelde het aan zijn vrienden
met de woorden: dit is mijn leven, gebroken voor jullie,
deel en eet dit met elkaar, telkens opnieuw,
breng zo de hemel bij de mensen.
Zo nam hij ook de wijn, gaf die door en zei daarbij:
dit is mijn liefde, tot vreugde van iedereen,
drink samen uit deze beker, als vrienden aan één tafel.
Blijf dit doen, als levende herinnering aan mij.
Zo willen wij op weg gaan, in zijn Geest,
in wie Jij aanwezig bent, zo willen wij bidden,
met woorden die Hij ons gegeven heeft.
Vredeswens met zat: Dona nobis pacem zo: Geef mij je hand
Communielied: Eet en drinkt van brood en wijn
Slotgedachte
Een christelijke zendeling vroeg eens aan een zenmeester:
‘Is de vereniging met God niet het einddoel van de zoektocht van de mens?’
De zenleraar antwoordde:
‘Het eindpunt van de zoektocht van de mens is niet de vereniging met God omdat er nooit een scheiding is geweest. Het enige dat je nodig hebt is een flits van inzicht om dit te begrijpen.’
Zegenwens
Laat elke stap, een stap van vrede zijn;
elk woord, een woord van inzicht;
elke blik, een blik van mededogen;
elk contact, een contact van warmte.
Mogen we zo elkaar ontvangen en ontmoeten,
als een zegen van God, die wij noemen
de Vader, de Zoon en de heilige geest.
Amen.
Slotlied zat: Trek ik de zee door – zo: Zijt Gij mij, God, een herder