Bewust de (Gods-) tijd nemen

San Salvator geloofsgemeenschap

Datum 2 juni 2024
Voorganger Daniёlla Martina
Lectoren: Marga van der Koevering en Rinus van der Heijden
Cantor: Machteld Terlingen
Piano: Joost Boekhoven
Thema: Bewust de (Gods-) tijd nemen


Openingslied: Dit huis is een huis waar de deur open staat
Welkom
Goedemorgen allemaal. Ik wens u van harte welkom ook namens Marga van der Koevering en Rinus van der Heijden want samen met hen mag ik vandaag voor gaan. Het zal even bijkomen zijn na dat prachtige 12,5 jarige jubileum dat we vorige week zondag hebben gevierd. Nu weer een ‘gewone’ viering waarin iedereen even welkom is. Of je hier nu iedere week komt om inspiratie te zoeken, af en toe of hier vandaag misschien wel voor het eerst bent…weet je van harte welkom en we hopen dat je je hier thuis mag voelen.

Nabije God, wij bidden u, hoor ons gebed
Hoor de stille woorden die sluimeren in ons hart
Dat wat woelt in ons binnenste, beelden van een wrede wereld, oorlog, uitbuiting, onrecht..
Hoor onze zorgen over mensen in nood, zorgen om de natuur waarvan wij dagelijks ervaren dat wij geen goede pachter zijn…
Hoor ons stille verdriet dat echoot in ons hart
Hoor de gebeden van een ieder en breng troost en warmte waar nodig.

Nabije God wij bidden u hoor ons gebed
Voor wie stiltes kunnen laten vallen zodat verdriet er mag zijn
Voor wie troost brengt en wie in het klein toch iets probeert te doen.
Voor de natuur en mensen in nood.
En Nabije God wees vreugdevol waar mensen de verbinding zoeken en vinden
Want ook daar in die vriendschap, bent U aanwezig.
Nabije God, we zingen biddend:

Acclamatie: Oh Lord hear my prayer

1E LEZING Deutrenomium 26, 5-11
₅Daarna moet je bij het altaar de volgende woorden uitspreken:
‘Onze voorouders waren Arameeërs die van de ene plaats naar de andere zwierven. Ze gingen naar Egypte en woonden daar als vreemdelingen. Ons volk was eerst nog klein, maar het werd daar groot en sterk.
₆De Egyptenaren behandelden ons slecht. Zij onderdrukten ons en lieten ons als slaven voor hen werken. ₇Toen smeekten we de Heer, de God van onze voorouders, om hulp. En hij hoorde ons. Hij zag dat we onderdrukt werden. Hij zag hoe hard we moesten werken. ₈Toen heeft hij ons bevrijd. Hij liet ons zijn grote macht zien en deed geweldige wonderen. ₉Hij bracht ons hierheen en gaf ons dit land. Het is een prachtig land, waar meer dan genoeg te eten is.’
₁₀Als je dat allemaal gezegd hebt, moet je knielen en zeggen: ‘Heer, ik breng u de eerste vruchten van het land dat u ons gegeven hebt.’

Lied: Gij zijt voorbij gegaan

Evangelielezing: Marcus 2,23-3,6
Op een keer liepen Jezus en zijn leerlingen door de korenvelden. Het was die dag sabbat. De leerlingen van Jezus plukten koren om iets te eten. ₂₄De farizeeën zeiden tegen Jezus: ‘Kijk nou! Waarom doen uw leerlingen iets dat op sabbat verboden is?’
₂₅Maar Jezus zei tegen hen: ‘Jullie weten toch wel wat David ooit gedaan heeft, toen hij en zijn mannen erge honger hadden? ₂₆Dat was in de tijd dat Abjatar priester was. David ging de tempel in en hij at van het offerbrood. Alleen priesters mogen dat eten. Maar David at dat brood toch, en zijn mannen deden dat ook.’
₂₇Jezus zei verder: ‘De sabbat is gemaakt voor de mens. De mens is niet gemaakt voor de sabbat. ₂₈Ik ben de Mensenzoon. Ik bepaal wat je op sabbat mag doen.’ ₁Jezus ging weer naar de synagoge. Daar was ook een man met een vergroeide hand. ₂De farizeeën letten goed op Jezus. Ze dachten: Als hij die man beter maakt op sabbat, kunnen we een klacht tegen hem indienen. ₃Jezus zei tegen de man: ‘Kom eens hier staan.’
₄Toen zei Jezus tegen de farizeeën: ‘Mag je op sabbat iets goeds doen? Of is het beter om iets slechts te doen? Mag je op sabbat iemands leven redden? Of is het beter om iemand dood te laten gaan?’ Maar de farizeeën gaven geen antwoord. ₅Jezus keek hen aan. Hij was boos en verdrietig omdat ze hem niet wilden begrijpen.
Jezus zei tegen de zieke man: ‘Steek je hand uit.’ De man stak zijn hand uit en meteen was de hand beter. ₆De farizeeën liepen weg. Ze maakten een plan om Jezus te doden. Ze maakten dat plan samen met de dienaren van koning Herodes.

Evangelieacclamatie: Oren en ogen gaan open

OVERWEGING
Lieve mensen, vandaag is het zondag, onze sabbatsdag want voor Jezus was dat natuurlijk van vrijdagavond tot zaterdagavond. De sabbatsdag is een moment van samen eten, met familie en vrienden zijn en een dag om dankbaar te zijn. Dankbaar voor de Nabije God, voor deze dag, voor het leven zelf. Dankbaarheid waar Mozes over spreekt in de tekst van Deuteronomium.

Op mijn werk stel ik regelmatig weleens een vraag en dan loop ik even rond om wie iets wil delen te laten vertellen. Het is echt een delen, we gaan niet in discussie maar horen hoe een ander iets ervaart.
Nu ben ik wel benieuwd: ervaar je de zondag echt als een rustdag? Neem je weleens bewust tijd om stil te worden? Waar ben je dankbaar voor?

Ik moet zeggen: heel erg rustig is die sabbatsdag niet voor Jezus. Hij krijgt het zelfs moeilijk in de lezing van Marcus . …iedere handeling, iedere zucht leggen de Farizeeërs onder een vergrootglas. De farizeeërs worden vaak gezien als de huichelaars, de schijnheiligen. Maar niet helemaal terecht, vind ik. Zij waren in die tijd gewoon een wat strengere stroming binnen het Jodendom die het belangrijk vonden om zich aan de wet te houden. Eerlijk is eerlijk, niet een stroming waar ik me tot aangetrokken zou voelen maar voor hen was de wet, hun heilige grond.
En Jezus, in al zijn eenvoud voelt voor de Farizeeërs als een enorme bedreiging. Hij laat hun heilige grond op de grondvesten schudden.
Wat moeten ze toch met die man die een hele andere weg lijkt in te slaan dan zoals zij het altijd gewend zijn geweest. Deze man van wie het lijkt alsof hij de wet aan zijn laars lapt…deze man die zijn eigen wijs zingt op de sabbatsdag.

Zo tegendraads als het voor de Farizeeërs lijkt zo kan het voor ons en anderen juist als een bevrijding voelen. Los van de ketens. Het mooie dat je kunt lezen in de lezing volgens Marcus is dat Jezus niet respectloos over de Heilige grond heen walst.. Hij geeft duidelijke onderbouwingen voor zijn keuzes. Hij verwijst zelfs naar Koning David uit het Oude testament. Een gewaardeerde koning in het Jodendom. David liet zijn mannen zelfs eten van altaarbrood wat alleen voor priesters was bestemd. Waarom zouden de vrienden van Jezus dan niet mogen plukken van de aren om iets te eten te hebben? Ook laat hij weten: vergeet niet: de sabbat is er voor de mens, de mens niet voor de sabbat. Hij lijkt hier mee te zeggen: ja, de wet is belangrijk maar als richtlijn, de mens is belangrijker. In sommige gevallen, bij honger, pijn of verdriet is het beter om van de wet af te wijken. Het niet zo zwart wit te nemen. Zoals Jezus ook in Mattheüs zei: heb uw naaste lief gelijk u zelf. Dat was volgens Jezus het tweede gebod naast God liefhebben en deze waren in zijn ogen gelijk aan elkaar. Dat staat dus boven de wet over de sabbat…

En dan is daar op sabbatsdag een man met een vergroeide hand. In die tijd werd er naar een beperking gekeken alsof je een grote zonde had begaan…het waren mensen die vaak op de achtergrond verbleven. Uit het zicht van de mensen. Jezus vraagt hem bij hem te komen staan. Ten aanzien van iedereen vraagt hij de Farizeeërs, is het beter om goed of kwaad te doen op de sabbat? Jammer genoeg kiezen de Farizeeërs toch voor de wet, voor hen staat die boven het menselijke te doen, er zijn voor een ander. De angst, de jaloezie voor de aandacht die Jezus krijgt door de wonderen die hij doet, zaten hen in de weg om te zien waar het werkelijk om gaat. Het omzien naar elkaar.

Tegelijkertijd doet Jezus in deze lezing eigenlijk precies waar het omgaat tijdens de sabbat, hij eet, weliswaar aren die nog geplukt worden, maar hij eet samen en gaat naar de synagoge, om God te danken, en daar is toevallig een man met een vergroeide hand. Hij geneest hem en samen vieren zij het leven, door God gegeven. Het klinkt mij als een perfecte sabbat, een perfecte rustdag in de oren.

Maar even terug naar deze tijd. Hoe gaan wij om met de sabbatsdag, de zevende dag, de rustdag? In onze tijd is de zondag een andere dag geworden. Weliswaar zoeken we vaak wel dierbaren op, maar een rustige dag? Alle winkels zijn open, de supermarkten…we doen vast de boodschappen voor de rest van de week, Tal van activiteiten zijn er te doen op de zondag, we sporten veel op zondag. Wie ben ik om hier iets over te zeggen? Ik ben van “deze” tijd. Toch gaan mensen in deze tijd vaak op retraite of nemen een kloosterweekend om daar tot rust te komen…zijn we voorbij gegaan aan de rustdag, de sabbatsdag? Het was zo’n gek idee nog niet, die rustdag maar de afgelopen decennia is de waarde daarvan langzaam naar de achtergrond verdwenen.

We komen graag op zondag hier naar de San Salvator, een moment van inspiratie, van samen zijn, samen brood delen, verhalen delen na afloop. Want is het niet zo dat het om die twee geboden gaat op die sabbatsdag en misschien wel de hele week? Heb God lief, en heb uw naasten lief gelijk u zelf? En dan maak ik me misschien soms wel de meeste zorgen over dat eerste gebod? Maak ik voldoende tijd vrij om God te vieren? Of doe ik dat vooral op zondag? Het zijn vragen om mee te nemen de week in. Iedereen is wijs genoeg om zelf te oordelen hoe je het misschien anders zou willen. Misschien meer “God” tijd of meer rust nemen om daardoor meer ruimte te voelen om er voor een ander te kunnen zijn? Misschien is dit wel het belangrijkste aan die rustdag…tijd om te reflecteren op wat we met onze “tijd” die misschien wel Godstijd is, doen. Bewust de Gods tijd nemen, dat wens ik u van harte toe.

Uitnodiging Geloofslied: Graag wil ik u uitnodigen om het geloofslied samen te zingen: Kom en volg mij op de weg, een weg met hobbels, met vergezichten, met drukke dagen en rustmomenten, Godstijd. Laten we samen gaan staan en zingen!

Geloofslied: Kom en volg mij op de weg

De gaven van brood en wijn worden op tafel gezet
Intentieboek wordt naar voren gebracht.

INSTRUMENTALE MUZIEK

VOORBEDE
Nabije God, wij danken U voor mensen die een eigen wijs durven zingen, soms tegen de bierkaai op. Geef hen kracht en geloof, om de melodie niet te verliezen.
Laat ons zingend bidden: Gij hart…

Nabije God, wij danken u voor mensen die zich blijven inzetten voor vrede in oorlogsgebieden. Mensen die op blijven komen tegen onrecht. Dat zij de moed niet opgeven.
Laat ons zingend bidden: Gij vuur…

Nabije God, wij danken u voor deze gemeenschap, waar wij U mogen vieren en waarin wij in verbinding met elkaar inspiratie vinden en doorgeven.
Laten wij zingend bidden: Gij woord…

Nabije God, wij danken u voor de momenten van rust in ons leven, de momenten waarin we bij uitstek tijd voor U mogen maken. Rust in ons leven waardoor we ruimte krijgen om open een ander tegemoet te treden. Amen

We bidden voor wat ons werd toevertrouwd in het intentieboek.
Ook willen wij vandaag samen bidden voor een kindje van 1 maand oud dat ernstig ziek is. Laten wij bidden voor dit kindje om levenskracht en het de liefde mag ervaren van hen die om het kindje heen staan. Dat zij die zorgen hebben om dit pasgeboren kind zich gesterkt mogen weten. Wees hen nabij, God. We denken ook een moment in stilte aan hen die wonen in ons hart… en laten we hen ook zingend gedenken.

Gedenkacclamatie: Gedenk ons hier bijeen

TAFELGEBED
Gezegend Jij, die er bent voor ons,
die ons enkel het goede gunt, die ons meeneemt
naar plaatsen van rust, vrede en weldaad,
die ons op het spoor brengt van hoop en liefde, en zich zo laat kennen,
als de Ene, genoemd: ik zal er zijn.

Gezegend Jij, die ons vertrouwen geeft ,in tijden van duisternis en dood,
wanneer wij gaan door diepe dalen,
over wegen van verdriet en onzekerheid,
want jij bent bij ons, als steun en houvast, jij geeft ons nieuwe moed,
om bergen te beklimmen, nieuwe vergezichten te ontdekken.

Gezegend Jij, die zich laat zien in de mens tussen mensen, zoals eens, in Jezus van Nazareth,
die zich liet zien, door er te zijn voor vreemden en vervreemden, voor verguisden en ontspoorden, voor onderdrukten en ongezienen;
de mens, één met Jou, die zich liet kennen door er te zijn, puur, begaan, om niet;
zo heeft Hij zich aan ons gegeven,
trouw aan zichzelf, vol vertrouwen in Jou, het Leven zelf;

Zo ging hij ons voor, door brood te nemen, dankend tot Jou, door brood te delen, door de beker door te geven met de woorden: deel van dit brood, drinkt uit deze beker, als teken van verbondenheid met mij en met elkaar,
om zo verbonden te zijn met de Ene, die er is en blijven zal, voor ieder van ons.
In zijn Geest willen wij leven, brekend en delend, vertrouwend op jouw goedheid en liefde, alle dagen van ons leven, opdat ons huis, jouw huis is, ons lichaam, jouw lichaam, onze naam, jouw naam, ik zal er zijn, tot in lengte van dagen.

Toen hij het brood brak samen met zijn vrienden aan tafel zal hij hen gevraagd hebben: bid met mij mee met deze bekende woorden:

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED Dona nobis pacem in terra

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN
Hier staan we dan samen aan de tafel van brood en wijn. Een tafel waar iedereen aan mag zitten en aan mag deelnemen want aan deze tafel is niemand uitgesloten, weet je van harte welkom!

LIED: Wat in stilte bloeit

GEBED
In stilte mag bloeien
De dankbaarheid voor wat we dagelijks mogen ontvangen
In stilte mag groeien
Het besef dat we elkaar nodig hebben
Om elkaar vast te houden en om te groeien aan elkaar
In stilte mogen wij bloeien
En in overvloed mogen wij vrucht dragen
En daarin delen we met elkaar, brood en wijn.
In stilte of zingend deze vruchten uitdelen naar buiten toe
De wereld in…
In stilte mag bloeien de Godstijd ….overvloedig,
Amen

MEDEDELINGEN

SLOTGEDACHTE
De mysticus Meister Eckhart heeft gezegd: “Als het enige gebed dat je ooit bidt ‘dank je’is, is dat genoeg”.
Soefimeester Roemi zei iets soortgelijks: Dankbaarheid is als wijn voor de ziel”.

Lieve mensen laten wij op weg gaan vandaag met de zegen van God:
ZEGENWENS uit de abdij van Iona
Dat God, die erbij is als de zon opgaat en ondergaat
en als je de zee oversteekt,
onderweg jou de weg mag wijzen
Dat God, die je nabij is als je zit
en als je staat,
je met liefde mag omringen
en je bij de hand mag nemen.
Dat God die jouw wegen kent
en de plaatsen waar je uitrust
bij je mag zijn in je taak op aarde
Bij het goede dat je uitdeelt aan de mensen om je heen
Dat God met je mee mag wandelen op de weg van je leven
en ons mag zegenen in Zijn Naam:
Vader,Moeder Zoon en heilige Geest.
Amen.

SLOTLIED: Uit grond en vuur