San Salvatorgemeenschap 11-12 mei 2013
Thema: Tussen hemel en aarde
Voorganger: John Parker
Muzikale ondersteuning: Melodiek
Openingslied za: Heer, onze Heer, – zo: Vrede voor jou
Inleiding
Welkom. Wie je ook mag zijn; waar je ook vandaan komt; wat je ook komt zoeken.
“Tussen hemel en aarde”, het thema van onze viering, past bij dit moment tussen Hemelvaart en Pinksteren. Tussen de verhalen over de dood van Jezus van Nazareth en de verhalen over het begin van de christelijke beweging.
Er is meer tussen hemel en aarde; en daarom zijn wij hier bij elkaar gekomen, om dit te vieren in woord en gezang, om hierover na te denken, om hierover te bidden.
Gebed
Eeuwige, in onze zoektocht naar waarheid, naar zin voor ons leven,
geven wij namen aan U, maken wij beelden van U.
Wij vermoeden dat U er bent, wij weten niet hoe U er bent.
Help ons, geef ons Geest,
geef ons een hand op onze weg.
Amen.
Acclamatie za: Een schoot van ontferming – zo: Gij die een en eeuwig zijt
1e lezing: 1 Samuel 12, (19-24)
De Israëlieten vroegen Samuel: ‘Bid voor ons, uw dienaren, tot de HEER, uw God, dat we niet hoeven te sterven. Want we hebben al zoveel verkeerd gedaan, en nu hebben we het nog erger gemaakt door om een koning te vragen.’
‘Ook al hebt u gezondigd,’ antwoordde Samuel, ‘u hoeft niet bang te zijn zolang u de HEER maar trouw blijft en hem met heel uw hart toegedaan bent. Dwaal niet af om achter iets aan te lopen dat niets oplevert en niet bevrijdt, omdat het niets is. Ter wille van zijn grote naam zal de HEER zijn volk immers niet in de steek laten, want hij heeft zelf besloten om u tot zijn volk te maken.
En hetzelfde geldt voor mij: ook ik moet niet zondigen tegen de HEER en ik moet zeker niet ophouden voor u te bidden en u het goede en rechte pad te wijzen. Dus: heb ontzag voor de HEER en wees hem oprecht, met hart en ziel toegewijd. U hebt immers zelf ervaren welke grootse daden hij voor u heeft verricht.
Lied za: Jij die voor alle namen – zo: Verdoofd en schamper van gemis
2e lezing: Marcus 6, (53-56)
Nadat Jezus en zijn leerlingen het meer waren overgestoken, kwamen ze bij Gennesaret aan land en daar legden ze aan. Toen ze uit de boot stapten, werd hij meteen herkend. In het hele gebied ontstond een druk komen en gaan van mensen, die zieken op draagbedden meenamen naar elke plaats waarvan ze hoorden dat hij daar was. Overal waar hij kwam, in dorpen, steden en gehuchten, legden ze de zieken op het plein. Ze smeekten hem of ze ten minste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En iedereen die hem aanraakte, werd genezen.
Acclamatie za: Oren en ogen – zo: Bij U is de bron van het leven
Overweging
Als kind luisterde ik naar het verhaal van Hemelvaart en ik maakte allerlei denkbeelden over wat er toen was gebeurd. Jezus die opsteeg, zijn armen wijd uitgespreid, in zegen, in welkom, in uitnodiging. Hij ging een eerste laag wolken in, en daarna was hij even zichtbaar, maar wel zo hoog dat hij bijna verdwenen was. En dan: ja, dan nam mijn kinderlijke fantasie het over.
Een reis van 10 dagen totdat hij bij de hemel was en de Geest kon sturen naar zijn leerlingen op de eerste Pinksterdag. De afdwalende Geest was duidelijk sneller dan de opstijgende Jezus, want die was wind, en stormde hard, recht op zijn doel.
Deze beelden zijn me lang bijgebleven, net zoiets als die vrome schilderijen van Bijbelverhalen. Beelden die iets willen vertellen over het geloof van de schilder, iets van zijn geloof, van zijn onzekerheid, van zijn hoop.
En hoe kan je je geloof uitbeelden? Het in woorden zetten is moeilijk genoeg. Getuige al die bibliotheken vol dikke boeken over geloofskwesties. Men probeert met zijn intelligentie zijn geloof uit te dragen. Woorden, kunst, kunnen alleen een heel persoonlijk beeld geven, een soort foto, een momentopname van een werkelijkheid die verandert, die zich ontwikkelt als de gelovige zelf groeit.
Zo is het dat mijn eigen kinderlijke beelden zijn veranderd. Als ik ouder werd en bv. meer over de Bijbel leerde, kwam ik meer van die hemelvaartverhalen tegen. Profeten zoals Elia worden niet in een gewoon graf begraven. Zij varen de hemel in. Zo ’n leidsman als Mozes heeft ook geen bekend begraafplaats. Voor de leerlingen van Jezus was hij zo ’n profeet, zo ’n groot mens. Hij werd ook opgenomen in de hemel van JHWH. Want hij had geleefd, trouw aan zijn God, trouw aan de geboden, trouw aan het verbond tussen JHWH en zijn volk.
Trouw blijven, zoals de profeet Samuel zei tegen het volk, nadat hij Saul gezalfd had tot koning. Trouw blijven, zoals JHWH trouw blijft. En Jezus heeft hier aan gehoorzaamd. Hij heeft mensen geholpen, zoals wij hoorden in het evangelieverhaal. Hij sprak hen moed is, hij gaf hen hoop, hij maakte ze heel. Als gevolg van zijn trouw, zijn goedheid, zeggen de verhalen, steeg Jezus rechtstreeks de hemel in. Verenigd met die hij Vader noemde. Wat hem geïnspireerd heeft om zo te leven, was zijn geloof in de God van Israël. Dat er een kracht was die zijn liefde, zijn trouw zijn gehoorzaamheid verdiende. Tussen hemel en aarde? Een leven, geaard tussen mensen, geleid door een beeld van kracht en liefde.
Hier binnen onze gemeenschap hebben geen één beeld om aan te geven waarop wij hopen, waarin wij geloven. Ieder van ons heeft een eigen beeld, eigen ideeën over wat wij in alle eenvoud God kunnen noemen.
Waarover wij het wel mee eens kunnen zijn, is dat deze God, deze kracht, deze Geest, dit Iets ons in beweging brengt. En op de een of andere manier ons uitnodigt om goed te doen, om goed te zijn.
De spiritueel geeft zin aan ons leven en deze wordt vertaald door een ieder in het dagelijkse leven.
Er is meer tussen hemel en aarde…
Geloofslied za: Is een mens trouw – zo: Moeder die mij het leven schonk
Voorbede met: Kom over ons met uw Geest
Eeuwige, tot U brengen wij onze zorgen en vragen:
Voor mensen die geen rust kennen,
die altijd maar druk in de weer moeten zijn,
en die zich geen tijd gunnen voor bezinning of gebed;
kom hen tegemoet met uw rustgevende Geest.
Kom over ons met uw Geest
Eeuwige, wij bidden voor allen die de daad bij het woord willen voegen,
om te werken aan een wereld van vrede en gerechtigheid,
van kansen voor allen, een wereld waarin uw Rijk oplicht;
kom hen tegemoet met uw krachtdadige Geest.
Kom over ons met uw Geest
Eeuwige, Wij bidden voor ons hier bijeengekomen,
verlangend om een gemeenschap te zijn die leeft naar uw Woord
en die willen getuigen van het geloof, de hoop en de liefde;
kom ons tegemoet met uw bemoedigende Geest.
Kom over ons met uw Geest
Eeuwige, Wij bidden voor hen die ziek of gestorven zijn
Kom over ons met uw Geest
Tafelgebed
Gij, God, aan wie wij in ons daagse doen
achteloos voorbij lopen,
die wij niet kun¬nen missen
wanneer het ons goed en voor de wind gaat,
aan wie wij twijfelen wanneer het tegen zit
en de nood aan de man komt.
Gij, God, dieper in ons leven dan wij vermoeden
meer met ons begaan dan wij beseffen
meer onze toekomst dan wij verwachten
Soms wordt Gij door ons gehoord
als wij rust vinden en de stilte laten spreken
als we leeggehaald voor U kunnen openstaan
en verlangend bidden: kom over ons met Uw Geest
Gij, Geest en adem zonder wie wij niet zijn
zonder wie het geen leven is
Gij zijt helemaal tot Uw recht gekomen in Jezus van Nazareth
zoon van Jozef en Maria
die hem mochten ontvangen en hem moesten afstaan.
Zij hebben hun hart vastgehouden
toen hij groot geworden zijn eigen weg ging.
Met pijn gezien hoe hij meer en meer
uit hun ogen verdween en met vreugde ervaren
hoe hij meer en meer zoon werd van U
herboren uit Uw geest,
Uw woord, Uw stem geworden als geen ander.
Omwille van hem die wij hier gedenken
rond brood en wijn bidden wij:
kom ook over ons met Uw Geest
Hij is Uw weg gegaan met volle toewijding
en zo een gelukkig mens geworden
zoals Gij ons allen hebt bedoeld.
Hij heeft de wereld door U gemaakt lief gehad
al het bestaande dat door U tot leven werd geroepen
de mensen vooral, zijn tijdgenoten in stad en land.
Maar op de laatste avond voor zijn lijden
heeft hij zijn liefde getoond tot het uiterste toe
ook voor ons die na hem zouden komen:
toen nam hij brood in zijn handen
brak het, en deelde het uit met de woorden:
zo heb ik met vreugde onder u geleefd, als gebroken brood
en de Geest van onze God zichtbaar gemaakt in deze wereld.
Doe wat ik gedaan heb tot geluk van velen.
Daarna nam hij de beker met bloedrode wijn
en zei: uit liefde ben ik geboren
uit liefde zal ik sterven.
Neemt deze beker en geef er uit te drinken
aan allen die na mij komen
want ook zij hebben deel aan leven en dood,
zijn uit God geboren en zullen in Gods liefde sterven
Geen wonder dat zijn naam is blijven leven
dat hij over de dood heen voor ons bezieling is geworden
geestkracht, stuwende liefde
troost,bemoediging en vrede.
Geen wonder dat hij de levende is hier in ons midden
en dat we samen met hem kunnen bidden:
Kom over ons met uw Geest
Onze Vader
Vredeswens Dona nobis pacem in terra
Communielied za: Niet op een troon van alleen – zo: Wat in stilte bloeit
Slotverhaal: Een moderne parabel
Een man in een luchtballon is verdwaald. Hij ziet ver beneden zich op de weg een vrouw lopen en besluit een eind te dalen. Als hij een stuk lager in de lucht hangt, roept hij naar haar: ‘Mevrouw! Ik heb vrienden van me beloofd hen op te pikken, maar ik heb geen idee waar ik nu ben.’
De vrouw roept terug: ‘U zit in een luchtballon op ongeveer tien meter boven de grond. U bevindt zich tussen de 51 en 52 graden noorderbreedte en 5 en 6 graden westerlengte’.
‘U bent vast informaticus,’ zegt de man.
‘Inderdaad, hoe weet u dat?’ antwoordt de vrouw verbaasd.
‘Wel,’ zegt de man, ‘u heeft mij een perfecte technische uitleg gegeven, maar ik weet niet goed wat ik met die informatie moet doen en heb nog steeds geen idee waar ik me bevind. U hebt me niet geholpen en me bovendien nog eens kostbare tijd doen verliezen.’
‘En u bent manager, neem ik aan?’ zegt de vrouw.
‘Klopt, hoe wéét u dat?’ antwoordt de man.
‘Wel, u weet totaal niet waar u bent en nog minder waar u naar toe moet. Een grote massa lucht heeft u gebracht waar u nu bent. U heeft een belofte aan anderen gedaan waarvan u geen idee hebt hoe u die moet nakomen en nu verwacht u dat mensen die onder u staan dit probleem voor u oplossen. U bevindt zich nog in dezelfde situatie als vijf minuten geleden, alleen is dat nu ineens mijn fout.’
Zegen en wegzending
Slotlied za: Dagen van hopen – zo: Dat een nieuwe wereld komen zal.