Een weg die niet verwaait
SAN SALVATORGEMEENSCHAP 24 november 2024
Thema Een weg die niet verwaait Voorganger Heleen Hendrikx
lectoren: Maria Claessens en Albrecht Beeftink
Melodiek olv Marcel vd Maeden
pianist:Joost Boekhoven en fluitiste Maria Werner
Beeld en montage : Wilton Desmense
Openingslied: Nu nog met halve woorden
Welkom beste mensen hier bij de San Salvatorgemeenschap in Cello. Vrede voor dit huis. Vandaag is de laatste zondag van het liturgisch jaar, vroeger bekend als het Feest van Christus Koning, ook wel Eeuwigheidszondag of zondag van de Voleinding genoemd. Dat vieren we vandaag bij het thema een weg die niet verwaait. De Paaskaars brandt al ter verwelkoming voor jullie allemaal. Welkom bij het Licht van de Eeuwige met heel je hart, ziel en verstand. De vredeskaars is ook al aangestoken, de vredesvlam wakkert ons aan om stil te staan. We gedenken alle fysieke verwoestingen en verlies aan ethische waarden. Koester de Levende vlam van geloof, liefde en hoop.
Melodiek zingt voor ons en met ons, Coby bespeelt de toetsen van de piano en Maria bespeelt de fluit. Mooi dat er muziek is en dat zij deze viering verfraaien. In gedachten de feestdag van Cecilia, de patrones van zangers en zangeressen op 22 november net achter ons.
Openingsgebed
Jij, Ene Wees met ons in dit uur
Maken wij ruimte en contact in ons voor Jou God
met het onstilbaar verlangen voor een goed leven
In onszelf, om wie wij zijn en kunnen zijn
voor de mensen om ons heen,
mensen die ons harte gaan : bekenden en onbekenden
medemensen ook
die verder weg van ons staan
die wij niet begrijpen, vervreemdend overkomen
We maken een pas op de plaats
om te kijken, óm te kijken, om te zien, óm te zien,
opdat wij open gaan en openstaan
dat wij voorbij angst en schijn onomwonden te voorschijn komen
Help ons oprecht levend met een liefdevol hart ons pad te vervolgen
Acclamatie Delf mijn gezicht op
Korte inleiding op de lezingen
Vandaag vieren we rondom het thema Een weg die niet verwaait. Daar heb ik voor gekozen nav het bijbels oecumenisch menu op deze laatste zondag van het Marcusjaar met de vertaling van psalm 93 door Huub Oosterhuis over de waarde van God voor ons. Dan volgen de woorden van Marcus 13, 14-27uit de groot nieuws bijbel , voorwaar geen makkelijke kost over het einde der tijden aangaande verschrikkingen en uitverkorenen. Luister met de oren van je hart.
1e lezing: psalm 93 uit 150 psalmen vrij van Huub Oosterhuis
Geen koning onze god /geen leuzen en geen vaandel/ geen bodem en geen bloed
geen god dan Gij alleen. /De zee verheft haar stem/de golven staan in horden-
daarboven uit de Naam/die storm en vloed weerstaat./Van eeuwigheid uw woord/als een kompas onfeilbaar./Gij spreekt ons in de tijd een weg die niet verwaait
Tussenzang: Op weg naar morgen en overmorgen
Evangelie vlg Marcus 13, 14-27 uit de Groot nieuws bijbel
…. Maar wie volhoudt tot het einde, zal worden gered.
Wanneeer je de zogenaamde verschrikking van de verwoesting ziet staan op de plaats waar hij niet thuishoort- lezer, probeer het begrijpen – laten de mensen in Judea dan de bergen invluchten. Wie op het dak van zijn huis is, moet niet naar beneden gaan en binnen nog iets halen. En wie op het land is, moet niet eerst nog naar huis gaan om zijn jas te pakken. Wee de vrouwen die in die tijd zwanger zijn of een kind aan de borst hebben. Bid God dat het niet gebeurt in de winter. Want die dagen zullen een ellende brengen als er niet geweest is vanaf het begin toen God de wereld schiep tot nu toe, en er ook nooit meer zijn zal. Als God die dagen niet zou verkorten, zou geen sterveling het overleven. Maar ter wille van de uitverkorenen, zijn uitverkorenen, heeft hij die dagen verkort. Geloof het niet als iemand dan tegen je zegt: Kijk hier is de Christus, of : Daar is hij. Want er zullen valse christussen komen en valse profeten, en zij zullen wondertekenen doen, om waar mogelijk, de uitverkorenen te misleiden. Pas op, ik heb het je allemaal van tevoren gezegd. Maar in die tijd, na die ellende, zal de zon verduisteren, de maan zal niet langer schijnen, de sterren zullen van de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen.
En dan zullen ze de Mensenzoon zien komen op de wolken met grote macht en majesteit. Hij zal de engelen uitsturen om de uitverkorenen bijeen te brengen vanuit de vier windstreken van de aarde, van het ene einde van de wereld tot het andere.
Acclamatie : dat een nieuwe wereld komen zal
Overweging
Het evangelie van Marcus van zojuist begon met de woorden ‘maar wie volhoudt tot het het einde zal worden gered.’ Goed nieuws!
Ik beschik niet over die exegetische gaven om het thema ‘einde der tijden’ voor jullie zonneklaar te maken. Een ieder duidt immers op eigen wijze wat bijdraagt aan het persoonlijk geloofsconto. Het einde der tijden …Eindstation voor alles en allen? Voor mij geen einde der tijden. Ik leef met een open einde verhaal, het Oneindige tegemoet. Een weg die niet verwaait zoals in de psalm vertaling genoemd: die spreekt mij aan. Gaan op een weg die niet verwaait, wat is dat voor weg? Een weg die niet doodloopt, die doorloopt, verdergaat; overgaat voorbij aan onze horizon. Die weg wil ik volgen.
In het evangelie van vandaag staan een aantal opmerkelijke aanwijzingen. Welke zeggingskracht is hieruit te destilleren? We hebben praktische aanbevelingen gehoord tav de onheilstijding van het einde der tijden. Zoek het hoger op: de bergen in of het dak op.. A ha! Het hoger op zoeken, het hogere, het ruime perspectief toelaten, niet in je materiële beschutte omgeving blijven hangen, daar haak ik graag bij aan. ‘Niet terugkeren maar blijven, zijn waar je dan bent’, staat er. Hier kan ik wel iets mee. Welcome to the country of the present moment ofwel Welkom in het land van het huidig moment. Deze zinsnede van de boeddhistische vredesmonnik Thich Nhat Hanh komt bij mij op. Jezelf telkens eraan herinneren dat je het hier en nu ten volle beleeft; dat wat i s ontvangen, aankijken, waarnemen en voelen. Daar sta je dan, soms naakt in de wind; perplex. En dan niet omvallen! Op zulke momenten kan de in- en uitademing ; het krachtigste nu gebeuren dat er is, je helpen om samen te vallen met het huidige moment. Tijdloos, een moNUment. Dit ervaren kan kalmeren, verstillen.
Maar hou je vast, er wordt hier vervolgens een serieus beeld geschetst van diepe duisternis, de aarde wordt niet expliciet genoemd. Zelfs zon, maan en sterren vergaan. De aarde, onze planeet heeft het héél zwaar te verduren. Dat weten we, die feiten zijn er, ook al willen we er niet aan maar moeder aarde lijkt toch echt naar de verdoemenis te gaan. Het einde der tijden wordt aangekondigd met het visioen van de Mensenzoon op de wolk. Hij hoog in de wolken: onze ongekroonde koning zou dan met grote macht en majesteit de uitverkorenen vanuit de vier windstreken bijeen brengen. God zou die dagen verkorten ter wille van de uitverkorenen, staat er. Uitverkorenen: wie zijn dat? Welk mensbeeld past eigenlijk bij uitverkoren zijn ? Uitverkoren, het klinkt zo verheven. Dan is er dus sprake van een afscheiding, van ergens wel, terwijl anderen er niet bij horen. Waartoe uitverkoren? Zijn wij uitverkoren omdat onze ouders misschien minder poen hadden dan de jouwe? Uitverkoren om onder de rook van Tata Steel geboren te worden… Uitverkoren omdat jij inwoner bent van een land waarin de mensenrechten al dan niet gerespecteerd worden, uitverkoren om als soldaat of sexslaaf elders ’te dienen’. … om wel of geen goed drinkwater tot je beschikking te hebben…Talloze vragen kunnen hier ingevuld worden aangaande het menselijk levenslot.
Gods volk onderweg.. Wie verdwijnen in het Eindige of worden/zijn blijvend opgenomen in het Oneindige? Welk Godsbeeld past bij uitverkoren zijn? Telt niet ieder mens voor God, wordt niet ieder uniek mensenkind gekend en geliefd door God? U, jij en ik, wij doen er allemaal toe: elke ander; om vooral mens te zijn. Om aan al wat leeft, hier op aarde en tussen hemel en aarde, in een brede waaier van hoedanigheden zorgzame aandacht te geven. Ik citeer Herman Verbeek: ‘Ga tot de einden der aarde, tot het uiterste, daar zal liefde zijn: Ga! ‘
Mag het rotsvaste fundament van menselijkheid leidend zijn om goed te zijn en goed te doen. En een ander mens niet te laten lijden omdat die bij een ander volk, ras of geloof hoort. Chaja Polak ( Joodse schrijfster) zegt het zo sterk in haar essay Brief in de nacht. Zij wordt van kindsbeen af zoals zij schrijft ‘ toegezogen, geduwd, boven opgeplant en versmolten met het rotsvaste fundament van menselijkheid dat hoog boven meningen en argumenten uitsteekt. ‘ Vanuit haar opvoeding aangezet en zo gekomen tot, -uitverkoren?- tot een oprechte, rechtvaardige levenshouding. In de eeuwenlange mensenrij zijn er engelen, heiligen, engelen van mensen die ons zijn voorgegaan die anderen inspireren en bemoedigen. Zij, Helpers om ons aan op te trekken zodat wij gaande blijven op een weg die niet verwaait.
Zullen we met de Ruimhartige MENSLIEVENDHEID VAN GOD voor ogen in vertrouwen verder gaan :
het Oneindige tegemoet. Kome wat komt
Geloofslied : Van grond en vuur
Collecte
muzikaal intermezzo
tafel klaarmaken
AAN DE TAFEL VAN SAMEN
Voorbede
Barmhartige, Wij bidden tot Jou:
houd ons gaande op onze levensweg,
op de paden die wij wel en niet bewandelen
Soms los zand, dan weer modder en tegenwind
en ook een rozenpad bij maneschijn.
Wij bidden om vertrouwen en voortschrijdend inzicht in onszelf
Een veilig pad om te vervolgen
Acclamatie Herschep ons hart, heradem ons verstand..
Ruimhartige,
Wij bidden om menselijkheid :
Doe ons omzien, omkijken,
niet teveel in beslag genomen door de eigen sores
Oog hebben voor de dingen die zich voordoen bij de mensen die wij ontmoeten.
Een hart onder de riem voor wie lijden en strijden
Herschep ons hart, heradem ons verstand…
Menslievende,
wij bidden voor onze dierbaren, een ieder die wij in ons hart sluiten in het hiernumaals en het hiernamaals.
Vandaag bidden wij speciaal ter gedachtenis aan John Hendrix, de broer van Annemiek van Gemeren, hij is vandaag 20 jaar geleden overleden, destijds in de leeftijd van 46 jaar.
Voor wie treurt om alle verloren glans
Voor wie troost put uit alle liefde die beklijfde
Voor die uit de tijd gekomen zijn, die wij missen in het stoffelijke dagelijkse en die voor Al-Tijd Thuis Zijn bij Jou tot in het Oneindige
Gedenkacclamatie
Mag jouw naam onze hulp zijn
Tafelgebed
Jij die God bent, een zachte kracht alom aanwezig,
wij danken Jou voor de wereld waarop en waarin wij wonen,
deze aarde met alles wat er leeft en groeit.
Jij die God bent, vader en moeder tegelijk die ons wil ontvangen om wie wij zijn,
die ons roept om goed te zijn, om brood te delen,
die ons oproept te blijven werken aan de vrede,
die ons vraagt om trouw te zijn aan de goddelijke liefde in ons.
Wij danken Jou voor Jezus, die mooie mens uit Nazareth,
die lang geleden heeft gezegd: Maak je geen zorgen, elke dag heeft genoeg aan zichzelf.
En wat Hij altijd deed, deed Hij ook de laatste avond.Hij ging met zijn vrienden aan tafel.
Hij nam het brood, brak het, deelde het uit en zei:Weet jij hoe je gelukkig kunt leven?
Als je het brood van iedere dag niet allèèn eet
maar breekt en deelt met elkaar.
Zo heb ik het ook gedaan toen ik bij jullie was.
Daarna nam hij de beker en zei: Drink uit deze beker
als ik er niet meer ben, Vertel elkaar wat echt belangrijk is: deel vreugde en verdriet
en als het aan jullie ligt wees bevriend met iedereen.
Daags daarna is Jezus gestorven, maar niet voorgoed
Hij leeft nog te midden van ons en gaat met ons mee naar een betere wereld.
Hij zegt: Vier samen
Weet dat je elkaar kunt inspireren om te worden wie je echt wilt zijn.
Kijk maar goed: overal in de wereld waar mensen elkaar ontvangen en ontmoeten,
samen het leven delen, daar gebeurt het.
In zijn Geest zijn wij onderweg, met zijn woorden willen wij bidden,
woorden voor nu, woorden van toekomst.
Onze Vader- Aramees
Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef Jou een naam opdat ik Jou een plaats kan geven in mijn leven.
Bundel Jouw licht in mij – maak het nuttig.
Vestig Jouw rijk van eenheid nu,
Jouw enige verlangen handelt dan samen met het onze.
Schenk ons wat we elke dag nodig hebben aan brood en aan inzicht.
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven.
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit Jou wordt geboren:
de alwerkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait
en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.
Vredesgroet
Jezus, Voorbij alle verschillen gaat ieder mens Jou ter harte
Jou willen we volgen om met volgehouden goedheid mens te zijn
Help ons verder te kijken dan de buitenkant
Geef ons een hoop geduld mee
Niet meer beklemd en verdeeld, niet meer in woorden gevangen
glanzen als nieuwe mensen, dat vrede mag zijn
Wensen wij elkaar daartoe vrede en zegen onderweg
Acclamatie Vrede wens ik je toe. Liefde wens ik je toe.
Moge God je behoeden, leef met zijn liefde.
Vrede wens ik je toe.
Zegen wens ik je toe. Aandacht wens ik je toe.
Dat er mensen zijn met wie je kunt delen.
Zegen wens ik je toe.
Delen Brood en Wijn:
Welkom aan de tafel van samen delen. Aan deze tafel is iedereen welkom.
Brood van de weg / Wijn van de toekomst.
Communielied Nu staan in dun gewaad van groen
Afsluiting tafelgebed
Dankbare deelgenoten zijn wij hier, dat wij op weg naar morgen en overmorgen gastvrije mensen zijn.
Slotgedachte
mijn Koninkrijk
het kent geen grensgebied
maar ligt in grenzeloze liefde
waardoor mensen voor elkaar
volop mensen kunnen zijn
mensen met een warm hart
waarin onze menselijke natuur
van goed en kwaad en wat al niet daar tussenin
van licht, fel, zwak en donker
van zoveel vrijheid en verslaving
van groot verlangen en verdriet zich afspeelt
Om al wat mooi en goed is
te laten groeien, te behouden, te behoeden
om daarin volop en vol-ledig mens te worden.
Oneindig Wonder van Bestaan
Zegenwens
Voor de zegenwens wil ik deze opsteker van Plato meegeven: Dat Muziek aan ons hart een ziel geeft en aan onze gedachten vleugels.
Dat gaan we allemaal meemaken bij het zingen van het slotlied en daarna een fijne zondag en een goede week. Ga met God, zorg voor elkaar
Met kalm gemoed Gods toekomst tegemoet
Slotlied : in ‘t laatste van de dagen zal het zijn
Nog geen reacties