Met vier leden van de SSiB hebben we op zaterdag 30 mei in Utrecht deelgenomen aan de Leerhuisdag van de Mariënburgvereniging. Zonder overleg bleken onze keuzes voor de workshops sterk overeen te komen. Zo vonden we elkaar bij ‘Diaconie en Godsontmoeting’, o.l.v. Henk Meeuws, bij ‘God wat ben je veranderd’ met Huub Schumacher en bij Julia van Wel rond het thema: ’Van de toren van Babel naar vrede in de wereld’. Lees meer →
Duketown 2015 – Oecumenische Pinksterviering
op de ‘Spaanse’ trappen van het kerkpleintje
“binnen-ste buiten”
De Grote Kerk aan het Kerkplein wordt grondig gerenoveerd (en dat is op 24 mei nog niet achter de rug). Tòch zal tijdens ‘Jazz in Duketown’ een oecumenische pinksterviering ons opnieuw ‘jazzy’ begeesteren. We gaan gewoon naar buiten. Er staat een podium met de neus naar de kerk. Veel zitplaatsen op de kerktrappen, er worden stoelen aangesleept. En staplaatsen: plenty natuurlijk. Het mooie is dit keer: wie langs drentelt, kan meteen aansluiten.
11 april 2015: de ‘Antonius in Beweging’ in Best vierde haar tweede verjaardag
met een ontmoetingsdag voor ‘Open geloofsgemeenschappen’.
Ook de SSiB was vertegenwoordigd.
“Voor op de tafel staat een schaal met aarde, een schep, harkje, gieter en een bakje met zaadjes…”
Zo begint de Kinderkerk komende zondag.
In veel huizen staan bakjes met aarde erin, kaartje erbij gestoken, waarin zaadjes zijn ontkiemd.
Heel Nederland tuiniert, lijkt het.
Wij koppelen zondag deze passie aan het prachtige verhaal van het mosterdzaadje.
In samenwerking met de Verkadefabriek organiseert de San Salvatorgemeenschap Zin in film avonden.
Het kijken naar films met betekenis, laat ons nadenken over zingeving en levensvragen.
Deze keer kijken we naar de film Ae Fond Kiss, een film van Ken Loach over het samenleven in en vanuit verschillende culturen.
Plaats: Verkadefabriek, Boschdijkstraat 45, ‘s-Hertogenbosch
Datum: maandag 20 april om 19.00 uur
Thema: Multicultureel samenleven
Film: Ae Fond Kiss
– Kaartverkoop
– aan de kassa van de Verkadefabriek
– telefonisch 073-6818160
– online reserveren via www.verkadefabriek.nl
Voorafgaand aan de film zal het thema kort worden
ingeleid door Franneke Hoeks.
Na afloop van de film is er de mogelijkheid om
met elkaar na te praten over de film en/of het thema
in het theatercafé.
De volgende Zin in film-avonden
zijn op 20 juli en 19 oktober.
Vijfde zondag van de maand: de Cantorij zingt bij de Kapucijnen.
De huidige repetitieruimte van de Cantorij is de kloosterkapel van de paters Kapucijen aan de Van der Does de Willeboissingel in Den Bosch. We mogen daar in een geweldige akoestiek elke woensdag repeteren. Als tegenprestatie zingen we in een viering daar als er een vijfde zondag in de maand is. En dat was vandaag op Palmzondag het geval.
We waren vroeg present. Vanaf 9 uur (het voelde als 8 uur, zo kort na de omzetting naar de zomertijd) hebben we nog geconcentreerd gerepeteerd. Om 10 uur begon de viering. In een traditonele katholieke setting zongen wij onze liederen. De korte overweging van de voorganger sprak me erg aan: de palmtak werd ons voorgehouden als een symbool van hoop, optimisme en goede wil. Met zo’n takje in huis is er daadwerkelijk iets om je (ook) aan op te trekken. Zo kwam het dat er voor het eerst sinds jaren weer een takje in mijn huis aanwezig is. Ik heb het achter een schilderij van de Dalai Lama gestoken…
Na afloop werden we in de koffiekamer van het klooster onthaald op koffie, taart, koek en heel veel gastvrijheid. Wat een warm gevoel om mee naar huis te nemen!
Op 31 mei mogen we nog een keer. Zullen er ook dan weer mede-Salvatorianen in de kerk zitten, zoals vandaag? Wat een fijn gevoel van verbondenheid!
Annemieke Laghuwitz | 29 maart 2015
Foto’s Frans Mettes
In de San Salvator in Beweging hebben we onze wekelijkse vieringen met een stabiel aantal vaste en wisselende deelnemers. De zaal van Cello, waar we te gast mogen zijn, zit elke week lekker vol! Daarnaast zijn er zowel serieuze als ludieke activiteiten waar we elkaar ontmoeten: leesgroepen, koren, communicatietrainingen voor bezoekersgroepen, een keer per maand de Kinderkerk in een aparte ruimte, in november de jaarlijkse ‘Dienstenveiling’ enz.
Op zondag 22 maart j.l. hebben zo’n honderdtal mensen genoten van het tweede benefietconcert dat georganiseerd was door Hans Waegemakers, Frans Mettes en Jan Wijgers. Er was een flinke ploeg aan het werk geweest om te zorgen voor brood, soep en ratatouille! Na de korte lunchpauze had iedereen de rust om met groot genoegen de muziek te proeven.
‘Ratatouille’ was ook dit jaar de naam van dit benefietconcert. Die naam typeert de grote variatie in klassieke, moderne, vocale en instrumentale muziek die tussen 12.30 en 15.00 uur te horen was. Dit jaar was er in het programma ook ruimte gemaakt voor een dans op een traditioneel Noord-Afrikaans/ Arabisch lied: een verrassende en mooie uitbreiding van het programma!
Franneke Hoeks was een prettige presentatrice, die alle deelnemers en groepjes op een persoonlijke manier inleidde.
Mooi was vooral dat oprechte amateurs én professionele musici zich allemaal volledig hebben ingezet om van de middag een groot succes te maken. Componisten van naam kwamen langs: Orlando di Lasso, Elgar, Gounod, Fauré, Telemann, maar er werd ook een Ave Maria gezongen dat gecomponeerd was door een broer van niemand minder dan Wim de Bekker, die als pastor van de San Salvator en vooral op het gebied van diaconie, een onvergetelijke plaats heeft binnen de gemeenschap en daarbuiten. De lichte muziek werd bepaald niet vergeten: ‘Ajuinen en look’ van het muzikaal cabaretduo Thomas van Luyn en Mike Boddé, Claudia de Brey, Leonard Cohen, Guus Meewis: de luisteraars werden getrakteerd op een ratatouille met véél verschillende ingrediënten!
Aanstekelijk was het enthousiasme waarmee zanggroep ’El Bosco Canta’ met hart en ziel én met een al of niet aangeboren Spaans temperament een aantal liederen zong.
Er traden veel bekenden op. Ook waren er gezichten en groepen die compleet nieuw waren en blijkbaar door een van de leden van de San Salvator in Beweging waren benaderd om mee te doen!
Jos de Ridder, voorzitter van het bestuur van de San Salvator in Beweging sloot met een hartelijk dankwoord de middag af. Bijzonder en volkomen terecht was dat hij daarin aandacht gaf aan ieder die een bijdrage had geleverd aan deze bijzonder geslaagde middag.
Toos Verdonk
En de opbrengst voor de gemeenschapskas was. . . . . 605 euro !
Zoals vorig jaar vindt er ook dit jaar weer een benefietconcert plaats ten bate van de San Salvatorgemeenschap.
Lees meer →
Op 20 maart a.s. organiseert RADAR, bureau vóór gelijke behandeling en tegen discriminatie, de manifestatie 073 = 1.
De tocht is een initiatief van RADAR, in samenwerking met Konferentie Nederlandse Religieuzen, COC, Katholieke Vereniging voor Oecumene, Protestante Gemeente en anderszins betrokken organisaties en Bosschenaren.
Als San Salvatorgemeenschap doen wij mee met de manifestatie
“Samen in diversiteit, 073 = 1” Lees meer →
Een droom bewaren….
8 maart 2015
‘Contacten leggen met andere gemeenschappen’ stond al langere tijd op het verlanglijstje van het bestuur van de SSiB. Dat leidde eerst tot het vormen van een denkgroepje: bestaande uit Jos Versantvoort, Erick Mickers, Lex Stuyven en Toos Verdonk. Die kregen na enkele gesprekken helder waar het om zou moeten gaan. Contacten op bestuursniveau zijn uiteraard belangrijk. Uitwisselingen tussen voorgangers en pastoraatsgroepen natuurlijk ook. Maar ons doel kreeg een andere kleur: wij wilden contacten stimuleren tussen ‘de stamgasten’ van de verschillende gemeenschappen. Zoals Jos Versantvoort het formuleerde: als je weet dat er in je familie mensen zijn die het niet makkelijk hebben, dan bel je op of ga je er eens langs met de vraag: ‘Hoe maken jullie het toch? Vertel eens wat je allemaal hebt meegemaakt!’
Toen werd de denkgroep aangevuld met een ‘doegroepje’: met Ans Mettes, Ineke Donker, Annemieke Laghuwitz en Toos Verdonk als leden. Annemieke legde de contacten met ‘Anthonius in beweging’ en op 8 maart zijn we er naar toe gegaan met positieve verwachtingen.
Na de viering zijn we laaiend enthousiast naar huis gegaan!
‘Hier is het vast en zeker’, dachten we, toen een rolstoelbusje voor een bescheiden wijkgebouw stopte en een passagier met alle zorg naar buiten werd geholpen. Ja, hoor. Dat klopte helemaal. Eenmaal binnen werd de herkenning alleen maar groter: rijen stoelen, tafels die nog even naar een andere plek gebracht moesten worden, een flink formaat beeldscherm, een intentieboek op een tafel bij de ingang, een beeldje, lichtjes, een koortje dat aan het inzingen was en allerlei mensen die praktisch zaken aan het regelen waren en intussen ook nog tijd vonden om aan onze neuzen te zien dat we ‘vreemden’ waren. Maar dat duurde niet lang!
Voorgangster Guusje en Piet, de vicevoorzitter van het bestuur die vandaag de verantwoordelijke beheerder van de ruimte is, geven ons in al hun openheid en hartelijkheid meteen een thuisgevoel. De zaal loopt plezierig vol. Wel véél tinten grijs zien we ook hier. Later in het nagesprek zal blijken dat dat op de maandelijkse zondag van de gezinsviering wel anders is. Dan moeten er vaak (veel) stoelen bijgezet worden! ( vorige week waren er zo’n 300 deelnemers…)
Voor de tafel van de voorganger staan wat schoonmaakproducten op de grond. Dat maakt nieuwsgierig: hebben die met het thema van de viering te maken? Nee, met een actie voor de voedselbank. In de pakketten zitten wel levensmiddelen, maar schoonmaakmiddelen ontbreken meestal terwijl die voor het moreel ook nodig zijn!
Guusje vertelt: ‘Vorige week hadden we iedereen gevraagd om één bloem mee te brengen. Daar hebben we zeven mooie boeketten van kunnen maken en die zijn gebracht bij mensen die vanwege ziekte of om een andere reden wel een steuntje verdienden. Deze week brengen mensen die willen dus spullen mee voor de voedselbank van Best en omgeving. Zo’n honderd mensen blijken daarop een beroep te doen….
In de viering valt op dat teksten en liederen wat taal betreft heel toegankelijk zijn. In een van de lezingen wordt de ‘bijbel in gewone taal’ gebruikt. In haar overweging laat Guusje zien hoe verschillend formuleringen binnen kunnen komen. Of je het hebt over de tien ‘geboden’, of over ‘richtlijnen om gelukkig te worden’ of over ‘tien beloften’, die volgens Anselm Grün wegwijzers naar de vrijheid zijn: die drie formuleringen geven werelden van verschil aan.
De intenties die in het boek staan geschreven, worden ook voorgelezen.
Delen van het Tafelgebed worden samen met de hele gemeenschap gezegd. Wij doen van harte mee. In een van de teksten staan de woorden: ‘zachtmoedig, zuiver en sterk, als mensen uit één stuk’. Het ‘thuisgevoel’ wordt alleen maar sterker.
Er is een flink rijtje mededelingen! Ook dat kennen we terug. Een goed teken, toch? Als alles voor de eeuwen vastligt hoef je geen mededelingen te doen. Gemeenschappen die in beweging zijn hebben zo’n informatierondje wél nodig! Interessant voor ons: er komt een ‘overstapviering’ voor basisschoolverlaters. En Guusje vraagt om volgende week allemaal een leuke kaart mee te nemen, om de eerste communicanten persoonlijk te laten weten dat ze er helemaal bij horen. Als ze toevoegt: ‘Zo palmen we ze natuurlijk ook een beetje in’, wordt er spontaan en ontspannen gelachen…
Na de viering nemen enkele leden van het dagelijks bestuur en van de (langere termijn-) groep ‘Visie en toekomst’ samen met Guusje en Richard Schreurs, ruim de tijd voor een uitermate boeiend gesprek over hun en onze ervaringen in een ruimte van de dichtbijgelegen protestantse kerk waarvan de AiB gebruik mag maken. De ruimte is door vrijwilligers van de AiB prachtig opgeknapt en wordt op woensdag ook gebruikt voor kleinere vieringen.
Toen het erg spannend werd voor hun, bracht een gesprek met de SSiB, helderheid in wat ze konden verwachten van de zijde van het bisdom….. In superkorte tijd zorgden ze daarom voor een financiële basis .Ongelooflijk knap! ‘De parochianen van toen werden helder geïnformeerd over wat hun te wachten stond. Toen de klap viel, waren ze voorbereid. Van de achthonderd parochianen gingen er zo’n zeshonderd als betalende leden mee naar de nieuwe gemeenschap.’ De begroting is sluitend.
Het bisdom wil nog vingers in de pap houden, zelfs al lijken ze hun klerikale vingers daaraan te branden…. De diaken, Hans van de Laar, ooit door het bisdom aangesteld, heeft na een ruime bedenktijd, overtuigd de overstap naar de nieuwe gemeenschap gemaakt.
Kort geleden hadden ‘geheime diensten’ aan het bisdom doorgeseind dat hij het snode plan zou hebben opgevat om een kind te dopen in de kerk. Op dat voor het bisdom ‘misdadige’ plan kwam snel een antwoord: als hij dit werkelijk zou doen, zou hij …. geëxcommuniceerd worden. De leden van de gemeenschap zijn in grote lijnen op de hoogte gebracht van dit bericht en Guusje las, op ons verzoek, het antwoord voor dat Hans aan het bisdom heeft geschreven: doordacht, vol humor en relativering en zonder ook maar de minste ‘onderdanigheid’. En -heel belangrijk- zonder venijn. Want dat leidt tot niets goeds, weten zij en wij. Geen energie steken in deze negatieve zaken….
Het verhaal van AiB kent grote dieptepunten. Een afscheidsviering doen in de protestantse kerk en daarna de overledene begraven op het kerkhof naast de ‘oude kerk’, doet mensen die daar tientallen jaren gekomen zijn, nóg af en toe slikken. Maar grootse momenten van bijna grenzenloze saamhorigheid en bruisende creativiteit maken veel goed. De slotviering in de oude kerk, door de drie mensen uit de pastoraatsgroep, Richard, Guusje en Hans, was onvergetelijk. Na de viering deden ze hun gebedsmantels af, legden die op het altaar en liepen, -pontificaal- door het middenpad naar achteren. En zonder dat er iets afgesproken was, kwamen vrijwel alle deelnemers aan de viering achter hen aan….
De nieuwe voorzitter, een brave borst die ijlings door het bisdom was benoemd om het geloof van de parochie te redden, was verbijsterd toen hij voor zo’n dertig getrouwen zijn ongetwijfeld kerkelijk goedgekeurde verhaal mocht afsteken…
wij gingen om 13.00 uur naar huis met het heerlijke gevoel dat we echte familieleden hebben ontdekt, geworteld in dezelfde traditie, uiteraard met onderlinge verschillen, maar wel gegrepen door hetzelfde ideaal van de vreugdevolle boodschap van Christus om in alle vrijheid te leven, te werken en te genieten en solidair te zijn met elkaar.
Die droom bewaren we, sàmen….
Toos Verdonk
Foto’s: Annemieke Laghuwitz
