Vieringen

De geest verstaan

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
22 & 23 mei 2021 | voorganger  Franneke Hoeks

Lectoren Ria van Luijk Maria Hoitink

De geest verstaan
U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken.

Wij wensen u een mooie viering toe.

Welkom

Welkom lieve mensen. Fijn dat u kijkt. Bijzonder dat u met ons dit moment van Pinksteren wilt beleven. We duiken in Bijbelverhalen op zoek naar betekenis voor het leven nu.

Pinksteren is een feest van geestkracht. En God weet dat we allemaal wel een vleugje kracht van de geest kunnen gebruiken. Mensen zijn moe, lontjes worden kort en volhouden kost kruim.
Pinksteren is een feest van verbinding.  Ook dat is iets waar we naar snakken: ontmoeting en elkaar weer in de ogen kunnen kijken.
Pinksteren is het feest van die ongrijpbare kracht die mensen in beweging brengt en aanspoort om de stap naar de ander te zetten.

Ik wens ons toe dat de geest van beweging met ons is. Dat zij waait en ons loswoelt en met elkaar verbindt. In het licht van deze kaars bidden we tot die Geest.

Gebed
Kom heilige Geest,
wanneer het me niet meer schelen kan,
wanneer het genoeg is geweest,
wanneer ik me terugtrek op mezelf.
Kom heilige Geest,
wanneer we bergen willen verzetten,
wanneer we goed willen zijn voor iedereen,
wanneer we vrede willen brengen onder de mensen.
Kom heilige Geest,
wanneer ik bidden wil en de stilte niet vind,
wil troosten en de woorden niet ken,
wil helpen en niet weet hoe.
Kom dan heilige Geest.
Amen.

Acclamatie Bless the Lord my soul

De Toren van Babel

Na de zondvloed is de mensheid zo talrijk geworden dat ze zich wel over het hele oppervlak van de aarde moest verspreiden. Er was toen een groot aantal verschillende volkeren, in een groot aantal verschillende landen. Niet iedereen sprak dezelfde taal. Niet iedereen gehoorzaamde dezelfde wetten.  Niet iedereen volgde dezelfde richting. Maar er waren er die bang waren om verspreid te zijn. Zij wilden één enkel volk zijn. Slechts één taal spreken. Maar één uniek woord hebben. En zo kwam het dat ze in de grote vlakte van Babel allemaal gestopt zijn. En daar zijn ze gaan zitten. Ze zeiden tegen elkaar: Laten we stenen maken! Laten we stenen bakken! Iedereen herhaalde: Ja, laten wet met de stenen een stad bouwen. Laten we een toren in de hemel oprichtingen. Die toren moest immens zijn en de sterren raken. Ze zou moeten concurreren met de zon en de maan. Het was een enorme bouwput. De stenen om de toren te bouwen waren belangrijker geworden, en kostbaarder, dan mensenlevens.
In die toren zouden ze allemaal samen zijn. Ze zouden slechts met een stem spreken. De woorden zouden hetzelfde zijn. Niets zou voor hen meer onmogelijk zijn. Het zou de toren van hun meest gekke dromen zijn, van al hun verlangen naar macht. Ieder zou de ander begrijpen.  Ze voegden er een verdieping aan toe, en dan nog een, en nog een… eindeloos.
Tot op een dag alles instortte. De toren. Hun dromen van macht en transparantie. Alles viel uit elkaar.
God heeft gewild dat de mensheid zich over de hele wereld verspreidde. En dat zij verschillende talen sprak. Iedereen moest moeite doen om de ander te begrijpen. Zij moeten opnieuw vertrekken, afzonderlijk en over de hele wereld.
Zo ontstonden er dus verschillende volken. Verschillende talen. Verschillende verwachtingen. Wanneer met elkaar ontmoette, of elkaar kruiste, moesten mensen moeite doen om zich voor de ander te interesseren, en proberen elkaar te begrijpen. Hun lippen openden zich. Overal hoorde men nieuwe woorden.

(Uit: Bijbel. De dragende verhalen| Serge Bloch & Frédérick Boyer)

Bezinning
Wat een prachtig verhaal. Zo herkenbaar. Ik hoor hierin die menselijke drang om greep op de dingen te houden. Wat zou het leven simpel zijn als we allemaal hetzelfde zouden denken en dat we dus aan één woord genoeg zouden hebben. Geen versnippering, geen verwarring, geen conflict. Vanuit dit eenheidsconcept kan er volop gebouwd worden. Niets staat ons mensen nog in de weg. Tot in de hemel zouden kunnen reiken.
De realiteit is weerbarstiger, maar ook verrassender. Lang leve de verschillen! Dat moet de Eeuwige ook gedacht hebben: weg met die mal waarin iedereen moet passen. De aarde is een ruimte vol verschillen, gekleurd door diversiteit. En juist door de verschillen, sterker nog door tegenpolen ontstaat er beweging die op haar beurt nieuwe ruimte schept. Het kost moeite om elkaar te begrijpen door de belemmeringen van taal en cultuur heen. Maar er gebeurt wel iets. Dat iets zijn geen stenen torens tot in de hemel, maar mensen die elkaar leven gunnen. Interesse, begrip. Dat zijn woorden die de geest van leven in zich draagt.

Lied Zij die stom zijn

Zij die stom zijn, ver heen, koud, steen in steen,
zij die in doodswoestijn onvindbaar zijn:
wie weet hun naam, wat heeft met hen gedaan
die genoemd wordt Gij, onvoorstelbaar Gij,
die’t verloren kind schreiend zoekt en vindt,
die het leven zelf uit de dood opdelft.

Hoe in duisternis dit bestaan ook is,
hoe zwart mijn verdriet wanhoop wordt het niet,
omdat Gij God zijt die mijn leven leidt,
Gij volstaat voor mij, zijt mijn zekerheid.
Van uw aangezicht straalt mijn ogenlicht.
Komen zal de dag dat ik rusten mag.

Die rampzalig zijn, zullen zalig zijn.
Die verworpen zijn, zullen in U zijn.
Die zich keerden van U, zij vinden U.
Onbeminden om niet bemint door U.
Lachen wordt gehoord als uw laatste woord
dit verscheurd heelal prachtig maken zal.

We lezen Handelingen 2, 1-17, 22-24

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken?  Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’  Maar sommigen zeiden spottend: ‘Ze zullen wel dronken zijn.’

Bezinning
In vuur en vlam gezet door de geest spreken de leerlingen ware woorden. Iedereen ongeacht zijn of haar taal kan hen verstaan. Ze moeten wel dronken zijn, is de respons.
Ik heb altijd gedacht dat leerlingen met Pinksteren, door een zetje van de heilige geest, de juiste woorden leerden spreken. Ik was er altijd een beetje jaloers op. Wat zou ik dat graag willen: woorden spreken die iedereen zou kunnen verstaan. Kijkend naar alle spraakverwarring om ons heen, dichtbij huis en ver bij ons vandaag, denk ik dat sleutel tot verstaan ergens anders ligt. Misschien moeten we het verlangen naar de juiste woorden achter ons laten. Mensen die weten hoe het allemaal in elkaar zit en dat van de daken schreeuwen hebben we genoeg. Meer en meer raak ik ervan overtuigd dat de kern van goed verstaan ligt in luisteren en niet in spreken, hoe mooi en goed bedoeld woorden ook zijn. Door echt, oprecht te luisteren maak je in jezelf ruimte voor het verhaal van de ander. Dat betekent niet dat mijn verhaal verdwijnt. Nee ook mijn verhaal, mijn hartenkreten mogen er zijn maar met goede wil, een beetje lef en hulp van de geest kunnen mijn hartenkreten bestaan naast, door en verweven met de hartenkreten van anderen. Misschien is dat wel het geheim van de geest. Jezelf minder belangrijk maken opdat het verhaal van de ander kan klinken en er nieuwe woorden, nieuwe taal ontstaat.  Dan komen we voorbij wat doodloopt en gaan we open. Dan sprankelen we en ontstaan er ongekende kansen en mogelijkheden. Laat maar waaien, die geest!

Lied Hierheen vrouwe ademtocht

Hierheen, Vrouwe Ademtocht, waar de trouwe zielen zijn
die geheel de Uwe zijn.
Dat wij nieuw geschapen worden dat wij open velden zijn
voor de dauw van uw genade.

Paraclete, Troosteres ons gegeven in Gods naam van omhoog,
een vonkenval van nieuw leven, gloed van vlammen.
Als de wanhoop in ons woedt zalven ons uw zachte handen.

Zevenmaal, staat zwart op wit, heeft de vader U beloofd,
zoete hand op doodmoe hoofd -alle dagen van de weken
onzer jaren, zevenmaal klinkt Gij op uit onze kelen.

Koud mijn lende, zaai uw licht. Hartstocht,
wek mijn hartstocht weer, vijand dwingt mijn lichaam neer.

Jij alleen kunt hem verjagen, jij alleen mijn leidsvrouw zijn.
Jij ontvoert ons uit het kwade.

Voorbeden
Laat ons vandaag bidden voor de plekken op de wereld waar de geest van verstaan en verbinding ver te zoeken is.
We bidden voor Palestijnen en Israëliërs dat zij met behulp van ons allen een weg vinden om in vrede samen te leven.
We bidden voor mensen in vluchtelingenkampen, mensen op zoek naar een beter leven die nergens welkom zijn. Laat jouw geest van verbinding ruimte maken in landen van Europa om voorbij het eigen belang te denken.
We bidden voor een eerlijke verdeling van vaccins op deze wereld. Dankbaar dat velen van ons gevaccineerd zijn of zicht hebben op een vaccinatie zijn we ons ervan bewust dat dit voor het merendeel van de wereldbevolking niet het geval is.
We bidden voor mensen die ook in eigen land in de knel raken door wetten en regels. Dat menselijke maat ook in ons prachtige Nederland weer de boventoon gaat voeren.
Laat ons vandaag bidden voor plekken op de wereld waar de geest van verstaan en verbinding ver te zoeken is. Geest van de Eeuwige: waai, waai, waai!

Acclamatie Oh Lord hear my prayer

Vredeswens
Zullen we het eens proberen verbinden voorbij de woorden. Maak het maar even stil en denk aan die geest die waait en ruimte schept. Niets houdt haar tegen. Dus in haar geest van verbinding denk ik aan jou, aan jou, aan jou…. kijkend naar deze viering zijn we verbonden dwars door tijd en ruimte. Ik ben verbonden met jou en jij met mij. En ergens raken we elkaar en zijn we in de geest van God verbonden. Vrede en alle goeds.

Onze Vader
Laten we hier ook samen bidden. Ook al zijn de woorden ons soms vreemd doordat we ze samen dragen krijgen ze betekenis en zijn we meer dan alleen mijn gebed. Laat ons in het bidden van het onze vader de verbinding met elkaar, met Jezus en met de Eeuwige waarmaken.

Slotgedachte

Een oude vrouw ging vaan urenland bewegingsloos achter in de kerk zitten. Op een dag vroeg de priester haar wat God haar zoal te zeggen had.

‘Niets,’ zei de vrouw, ‘hij luistert’
‘En wat vertel jij hem dan voor bijzonders?’

‘Ik zeg ook niets,’ zei de vrouw, ‘ik luister alleen maar.’

Zegen

Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Mogen wij vandaag
voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken.

Dat ons dat doet in het teken van de Geest
die met ons gaat tot in lengte van dagen.

***

We wensen u fijne pinksterdagen
vol geestkracht en ongekende mogelijkheden

***

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via

• de website sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
• door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl

Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.

Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn

Viering 15 & 16 mei 2021
Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn
Voorganger: Wilton Desmense
Lectoren: Marleen Postma, Fiet Vreeburg, Yara en Kian

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator.
Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ
De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd. U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken.
De link en de YouTubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op  www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering. Wij wensen u een mooie viering toe.

Openingsmuziek: Exodus (met gesproken tekst)
Een stem, een vuur, een spoor in de woestijn.
Niet weten wie jij ooit zult zijn:
een god van vlees en bloed,
die naar de mensen moet,
in een tent woont bij de mensen met hun pijn.
Een handjevol, in de brandende zon
op weg naar morgen, dorstig en moe,
moet door de zee naar de toekomst toe:
niet lijken meer op waar het eens begon,
maar kijken, turen naar de horizon.

Welkom en openingsgebed
Welkom allemaal bij dit samenzijn. We begonnen met muziek uit de film Exodus en woorden die ooit gezongen werden door het Kruiskampjongerenkoor. De dagen tussen het vertrouwde dat was en het nog onbekende waar we naar uitkijken rijgen zich aaneen. De tijd lijkt verweesd en onwezenlijk. De weg vóór ons is in nevelen gehuld. Komt er nog wel een tijd van nieuwe bezieling? Tijdens de tien dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren waren Jezus’ vrienden als wezen. Alles leek zo onwezenlijk. Wat te doen? Zij bezonnen zich op nieuwe begeestering om hen weg te voeren uit Niemandsland, voor een exodus terug de wereld in van een nieuwe werkelijkheid. Op zoek naar perspectief en durf. Waar zouden zij een nieuwe en eigen geest vandaan halen?
Lees meer →

Vruchten die blijven

Viering 8-9 mei 2021

Voorganger: John Parker , vormgeving van Rhea Knipscheer,

Openingsmuziek:

Inleiding:
Welkom iedereen bij dit samen vieren.
Sinds het feest van Pasen worden onze vieringen getekend door lezingen uit het evangelie volgens Johannes. Vandaag staat de tekst “Houd van elkaar” centraal, heel toepasselijk als wij Moederdag vieren, want een moeder symboliseert zorg en onvoorwaardelijke liefde..
Voordat wij naar onze lezingen luisteren steken wij een kaars aan en nemen een moment om te bidden.

Gebed:van Hildegard van Bingen.
O helende kracht die zich een weg baant!
Alles doordring je, in de hoogte, op aarde, in de afgronden, overal.
Jij voegt en sluit alles ineen.
Door jou drijven de wolken, zweven de hemelen,
druppelen de stenen van vocht, doen de bomen hun beken opborrelen,
door jou ontspringt het verfrissende groen aan de aarde!
Je voert ook mijn geest naar de verte.
Je waait je wijsheid in hem en met de wijsheid de vreugde.

Lied:  
Bij u is de bron van het leven.
Bij U is de bron van het leven
en in uw licht zien wij het licht.

Woord:  Straks zal Corrie Dansen onze tekst vanuit het evangelie volgens Johannes voorlezen. Eerst een verhaal van J. Lammers dat door Karel Bierlaagh voorgelezen wordt.

1^e lezing: De boer en de bamboeplant. Van J. Lammers uit De weg van de barmhartigheid.
Een boer had in zijn tuin een grote bamboeplant. Hij hield ervan en verzorgde hem naarstig. Als er niet genoeg regen viel, bracht de boer de bamboe het nodige water. Op zekere dag kwam de boer bij zijn bamboeplant en zei: “Mijn lieve bamboe, het spijt me zeer, ik moet enkele van je bladeren afsnijden. Ik ontvang bezoek, ik heb je bladeren nodig als eetborden voor mijn gasten.”
“Ho, neen,” gilde de bamboe, “dat kun je toch niet doen, ik ben zo fier op mijn bladeren.”
“Toch moet ik,” zei de boer, “ik heb je bladeren nodig voor mijn gasten.”
Nog lang sprak de boer met zachte woorden tot de bamboe, en sneed zijn bladeren af.
Enkele weken later ging de boer naar zijn bamboeplant met een moeilijk bericht.
“Lieve bamboe,” zei de boer, “ik moet je iets pijnlijks zeggen: ik moet je geheel omkappen.”
“Neen, neen,” huilde de bamboe angstig, “zo hard kun je toch niet zijn, we zijn toch altijd goede vrienden geweest.”
Langdurig en geduldig sprak de boer met zijn bamboe. Met gebroken hart liet de bamboe zich omkappen. Met krachtige slagen hakte de boer de bamboeplant om. Hij bond de bamboestammen aan elkaar en maakte er een lange waterleiding van, van de bergstroom tot het dorp, zodat iedereen te drinken had.
Toen was de bamboe gelukkig!

Woord:
Een verhaal over geven en nemen, over evenwicht in het leven. Over nemen, even houden en doorgeven. Over vruchten dragen, grootbrengen en daarin door blijven leven.
Een kwestie van evenwicht in het leven. Daar zijn wij allemaal naar op zoek.

Lied:
Wat eeuwen her begonnen is
Wat eeuwen her begonnen is, dat oude woord is goed,
het wordt door pijn en hechtenis een woord van vlees en bloed.

2^e lezing: Johannes 15, 9-17
Jezus zei: “De Vader houdt heel veel van Mij. En Ik houd net zoveel van jullie, als de Vader van Mij. Zorg dat jullie vol zijn van mijn liefde. Als jullie doen wat Ik zeg, zullen jullie vol van mijn liefde zijn. Net zoals Ik doe wat de Vader Mij heeft gezegd. Daardoor ben Ik vol van zijn liefde.
Ik zeg dit tegen jullie, zodat mijn blijdschap in jullie kan zijn en jullie blijdschap volmaakt zal zijn. Ik geef jullie de opdracht om net zoveel van elkaar te houden als dat Ik van jullie houd. Iemand die zijn leven over heeft voor zijn vrienden, heeft de grootste liefde. Grotere liefde bestaat niet. Jullie zijn mijn vrienden als jullie doen wat Ik jullie zeg. Ik noem jullie geen dienaren meer, want een dienaar weet niet wat de plannen van zijn heer zijn. Maar Ik noem jullie vrienden. Want alles wat de Vader aan Mij heeft verteld, heb Ik ook aan jullie verteld.
Het is niet zo dat jullie míj hebben uitgekozen. Ik heb júllie uitgekozen en aangewezen. En Ik wil dat jullie op pad gaan en dat er vrucht aan jullie zal groeien. Vrucht die blíjft. Dan zal de Vader jullie alles geven wat jullie Hem bidden omdat jullie bij Mij horen. Ik zeg jullie: houd van elkaar.”

Woord:
Weer een deel van een tekst geschreven door volgelingen van Johannes. Uit deze tekst zou je allerlei dingen kunnen halen; bijvoorbeeld het zwart-wit beeld dat de schrijvers van het leven hebben, of de overtuiging dat blind vertrouwen aan de boodschap van Jezus goede vruchten voort kan brengen.
Maar het essentiele van de prediking van Jezus komt ook voor in deze tekst: houd van elkaar. Meer is niet nodig, maar dit ‘van elkaar houden’ is niet altijd zo gemakkelijk te doen als te zeggen. Wel is het het doel van het leven, heel eenvoudig om te noemen, maar soms zo moeilijk om deze vrucht groot te brengen.
Met vallen en opstaan kan die groeien. Met toegeven van fouten kan er vergeving komen. Met zoveel mogelijk eerlijk zijn kan er geleerd worden en zo kan vooruitgang geboekt worden.
Het voelt een beetje als de strijd die wij voeren tegen het Covid virus. Lockdown en dan versoepeling, naar deze tweede lockdown en nu weer versoepeling. Vallen en opstaan. Sinds een jaar heeft men veel geleerd over het virus; er zijn vaccins gemaakt, vele mensen zijn al gevaccineerd, beschermd tegen het virus. Zoals een kind dat leert lopen, zullen er terugvallen zijn, en daarna, met God zijn zegen en menselijk verstand, zullen wij weer opstaan en verdergaan op onze weg.
Wat van ons gevraagd wordt, als volgelingen van Jezus van Nazaret, als mensen, is dat wij net zoveel van elkaar en van anderen houden, respecteren en erkennen als dat hij van ons houd. Onvoorwaardelijke liefde.

Lied: Wie teneinde toe
Wie ten einde toe alles durft te geven, handen, woorden, brood, trouw op dood en leven, zalig, zalig is die mens.
Zalig is de mens van het leed geleden, toekomst, blijde hoop, zoete pijn en vrede, zalig, zalig is die mens.
Zalig is de mens die door God geschapen nimmer God wil zijn, eenvoud  is zijn wapen, zalig, zalig is die mens.
Zalig is de mens die het recht wil maken, mensen schots en scheef, hopeloze zaken, zalig, zalig is die mens.
Zalig is de mens die de naam van Jezus hoog houdt als een vuur om de weg te wijzen, zalig, zalig is die mens.
Wie ten einde toe alles durft te geven, handen, woorden, brood, trouw op dood en leven, zalig, zalig is die mens.

Voorbede:
Laten wij bidden voor onze wereld, voor onze families en voor onszelf.
1.    Wij bidden voor mensen die een invloedrijke rol spelen in de samenleving: regeringsmensen, kerkleiders, wetenschappers, dichters. Dat zij oprecht en eerlijk zijn in de keuzes die zij maken, en wegen wijzen die leiden naar een rechtvaardige en vredige wereld waar mensen voor elkaar zorgen en liefhebben.

2.   Wij bidden voor degenen die anderen begeleiden en als wegwijzers zijn: ouders, opvoeders, leraren en hulpverleners. Dat zij met een liefdevol hart richting geven aan diegenen die aan hun zorg zijn toevertrouwd.

3.   Intenties:

Onze Vader die in de hemel zijt,

Slotgedachte: van Antoine de Saint Exupéry.                            
Wij kunnen eigenlijk alleen maar vrij ademhalen als een gemeenschappelijk doel,
dat boven ons eigen ik uitgaat, ons met anderen verbindt.
De ervaring leert ons dat de liefde niet hierin bestaat dat men naar elkaar kijkt,
maar dat men samen in dezelfde richting kijkt.

Zegengebed:                      
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Mogen wij vandaag
voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken.
Dan zal God ons zegenen in Zijn Naam:
Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

Bemind om te beminnen

Viering 2 mei 2021

Bemind om te beminnen

Voorganger Truus van Kaam

Welkom

Terwijl de wereld om ons heen onzeker is keren wij ons naar binnen. Wij keren terug naar de bron om weer te weten wie wij zijn en waartoe wij geroepen zijn. We keren terug naar de bron om kracht te putten zodat we staande blijven. Het Evangelie brengt ons vandaag aan de Pesachtafel, de tafel van het laatste avondmaal.

Gebed

Opent U ons hart voor Uw aanwezigheid in ons leven….
Opent U ons hart voor de mensen met wie wij leven, dat wij zien war wij nodig hebben……
Opent U ons hart wanneer wij vastlopen in onszelf, in onmacht, in het samenleven, in schuldgevoel.
Verwarmt U in ons wat koud en kil geworden is.
Goede God, Uw hart is groter dan een mensenhart, verwarm ons met Uw liefde.

Heer onze Heer,
hoe zijt Gij aanwezig
En hoe onzegbaar ons nabij
Gij zijt gestadig met ons bezig
Onder Uw vleugels rusten wij.

Gij zijt niet van  wie U aan bidden
En niet hoog en breed van ons vandaan.
Gij zijt zo mens’lijk in ons midden
Dat Gij dit woord wel zult verstaan.

Gij zijt onzichtbaar voor onze ogen
En niemand heeft U ooit gezien.
Maar wij vermoeden en geloven
Dat Gij ons draagt dat Gij ons dient.

Gij zijt in alles diep verscholen
In al wat zich leeft en zich ontvouwt.
Maar in de  mensen wilt Gij wonen
Met hart en ziel aan ons getrouwd.

Heer onze Heer hoe zijt Gij aanwezig
Waar ook ter wereld mensen zijn.
Blijf zo gestadig met ons bezig,
Tot wij in U volkomen zijn.

Uit het Evangelie volgens Johannus Joh. 15,1-11

Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Elke rank aan Mij die geen vrucht draagt, snijdt Hij af; en elke rank die wel vrucht draagt zuivert Hij, opdat zij meer vruchten mag dragen. Gij zijt al rein dankzij het woord dat Ik  tot u gesproken heb. Blijft in Mij zoals Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, maar alleen als zij aan de  wijnstok blijft, zo gij evenmin, als gij niet blijft in Mij. Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in Hem, die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets. Als iemand niet in Mij blijft, wordt hij weggeworpen als de rank en verdort; men brengt ze bij elkaar,  gooit ze in het vuur en ze verbranden. Als gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt dan wat ge wilt en gij zult het krijgen. Hierdoor wordt mijn Vader verheerlijkt, dat gij rijke vruchten draagt; zo zult gij Mijn leerlingen zijn. Zoals de Vader Mij heeft liefgehad, zo heb ook Ik u liefgehad. Blijft in Mijn liefde. Als ge mijn geboden onderhoudt, zult gij in mijn liefde blijven, zoals Ik , die de geboden van mijn Vader heb onderhouden, in Zijn liefde blijf. Dit zeg Ik u, opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen mogen worden.

Verkondiging

Aan het laatste avondmaal legt Jezus nog een keer getuigenis af met het beeld van de wijnstok. Wijn hebben zij zojuist gedronken. Als teken van verbondenheid, als teken van zegen en overvloed. Met goede wensen ook , het is immers Pesach; Mazzel tov: dat het je goed mag gaan, geluk en voorspoed, zegen voor een nieuw jaar! Ik ben de wijnstok en jullie de ranken. Mijn Vader God, de wijnbouwer. Inniger kun je niet verbonden zijn en juist door die band zul je vrucht dragen, wijn, tot zegen en geluk zijn en voorspoed brengen. In al het goede, al het geluk, dat jullie bewerkstelligen daarin zal Gods heerlijkheid schijnen. Kom daar maar eens in onze wereld maar eens meer aan. Soms lijkt de mensheid een verzameling van eigengereide ego’s. Dit is tegendraads, maar toch zijn er genoeg mensen die beseffen dat zij zonder de van Gods gekregen gaven en zonder verbondenheid met elkaar geen zegen kunnen brengen. Een beëdiging van de president van de VS vindt niet plaats zonder kerkdienst; paus Franciscus vraagt na zij verkiezing de mensen met en voor hem te bidden. In de wereld van de natuurwetenschappen heb ik veel diepgelovige en eerbiedige mensen ontmoet. Zij werken bijv. aan DNA ter voorkoming van ongeluk…..om vaccins te ontwikkelen. Het leven is niet maakbaar. Mensen die er werkelijk toe doen als het gaat om het brengen van voorspoed verwijzen vaak bescheiden naar de Schenker van hun talent. Als je erop gaat letten, ga je het zien.

Jezus weet zich bemind door God en verklaart de leerlingen n ook ons die Liefde. Een liefde die gekleurd is en gedragen wordt door de geboden ook elkaar tot zegen te zijn, als een beker wijn. Daar word je, worden wij en worden anderen blij van!

Johannus schrijft de pijlers van ons gelovig leven op in zijn brief aan een gemeente in Klein Azië.

Uit de eerste  brief van Johannus aan christenen in Klein Azië  1 Joh 3,16-24

Wat liefde is hebben wij geleerd van Christus: Hij heeft zijn leven voor ons gegeven. Dus zijn ook wij verplicht ons leven te geven voor onze broeders. Hoe kan de goddelijke liefde blijven in een mens die geld genoeg heeft en toch zijn hart sluit voor zijn broeder? Kinderen , wij moeten niet liefhebben met woorden en leuzen maar met concrete daden. Dat is onze maatstaf; daardoor krijgen wij zekerheid dat wij thuishoren bij de waarachtige God. Dan mogen wij ook vóór Zijn aangezicht ons geweten geruststellen, ook als het ons veroordeelt, want God is groter dan ons hart en Hij weet alles. Dierbare vrienden, daar ons geweten ons niet hoeft te veroordelen, mogen wij vrijmoedig met God omgaan; wij krijgen van Hem alles wat wij vragen, omdat wij zijn geboden onderhouden en doen wat Hem aangenaam is. En dit is Zijn gebod:  van harte geloven in  Zijn Zoon Jezus Christus en elkaar liefhebben zoals Hij ons bevolen heeft. Wie zijn geboden onderhoudt blijft in God en God in hem. En dat Hij in ons woont  weten wij door de Geest die Hij ons gegeven heeft.
Open je hart voor al je broedermensen en zustermensen! Wees hartelijk, dan zal de nieuwe wereld ,Gods Rijk komen.

Dat de nieuwe wereld komen zal.

Er zal brood genoeg  zijn en er zal water stromen voor ieder mensenkind!

 Voorbeden

Bidden wij in stilte….
En voor de mensen die het moeilijk hebben door ziekte, in rouw, in onzekerheid, in angst
Om mensen met een creatieve geest die oplossingen vinden in beperkingen
Om mensen met de gave anderen te inspireren samen te werken aan een nieuwe en duurzame samenleving
Om mensen die de weg wijzen naar herstel van de natuur. Dat zij gehoor vinden..
Om heel veel mensen die kleine stappen kunnen zetten om de nieuwe wereld op te bouwen; dat wij die mensen zullen zijn.

Onze Vader…

Slot en Zegen

Dat je in de nieuwe week mooie dagen mag hebben. Dat je je bemind weet door God en mensen.
Ga dan in vrede
Om vrede en alle goeds te brengen

Onder Gods zegen
De Heer onze God
Hij die barmhartig is en geduldig en van iedere mens houdt
Hij zegent ons
Vader, Zoon en Heilige Geest

Herder of huurling

THEMA Herder of huurling ..  Voorganger Heleen Hendrikx
m.m.v. lectoren: Marleen Postma en Marga van der Koevering
beeld en montage : Franneke Hoeks

Welkom

Hallo Allemaal, u en jij; wij bij elkaar om  deze online- kerkelijke viering te beleven. Welkom leden van de San Salvator gemeenschap en een ieder die voor dit moment erbij wil zijn om stil te staan bij woorden van geloof rond om het thema:  Herder of huurling.  Gekomen om herinnerd te worden aan Jezus’ boodschap, opgestaan, en als herder en hoeder van mensen voor ons uitgaat. Stellen wij dit samenzijn onder  het teken van de Algoede, in de naam van Licht, Liefde en Leven,  Licht zal ons leven zijn.

Om ruimte  en stem te geven aan  onze innerlijke behoeften willen wij eerst afstemmen op verstilling. Komen wij tot inkeer; tot bedaren.. Zo willen wij contact maken en aankomen bij de Levende Krachten  waarin u en ik, jij, wij allemaal verenigd zijn, kinderen van God: gekend door en door. Van den beginne mogen we ons thuis voelen bij U God.

Instrumentaal

Openingsgebed

Stem mij af op uw stem
Open om te ontvangen
Stem mij af op uw stilte
Aanvaard mij precies zoals ik ben..
Stem ons af op uw Stem, Uw stempel op onze ziel
Versterk onze vertrouwdheid met uw Oneindige Liefde : Vervul ons met  een open liefdevolle Geest,
Zegen ons en hoed ons: herders en herderinnen om in alle eenvoud te doen  wat goed is.

Acclamatie: Kom over ons met Uw Geest/ Neem mij aan zoals ik ben
Inleiding op de lezingen

Aangesproken door Uw Stem en door de stemmen van de vertolkers hiervan, worden we  geleid naar nieuwe weiden om als geliefde kinderen van God aangesproken te worden, door oude betekenisvolle woorden uit de bijbel  waarin zorg en geborgenheid doorklinkt. Vandaag zijn Marleen en Marga onze lectoren. Marleen verzorgt de 1^e lezing en Marga de 2^e lezing.

Eerste lezing   Uit de eerste brief van Johannes 3,1-2

Vrienden, Hoe groot is de liefde die de Vader ons bewezen heeft! Wij worden kinderen van God genoemd, en we zijn het ook. De wereld kent ons niet, omdat zij Hem niet heeft erkend.
Geliefden, nu al zijn wij kinderen van God, en wat wij zullen zijn is nog niet onthuld. Wel weten we dat, wanneer Hij zal verschijnen, wij aan Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is. 

Die zachte fluistering, was Jij dat God?
Heel zacht, heel stil, haast ongemerkt..
Luisterde ik niet goed?
Of sprak Jij te stil.. of hoorde ik Je niet
omdat Jouw Aanwezigheid zo vanzelf spreekt,
en jouw fluistering er altijd is..

Net als de wind, die door de bomen ruist,
zoals de lucht die ik in- en uitadem er altijd is.
Ongemerkt, gewoon en zó onmiskenbaar dichtbij mij.

Tweede lezing : volgens het evangelie van Johannes 10,11-18

Ik ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen. Een gehuurde knecht is geen echte herder.
Als die een wolf ziet komen, laat hij de schapen in de steek en gaat ervandoor– het zijn zijn eigen schapen niet! –
en de wolf overvalt ze en drijft de kudde uiteen.
Hij is immers een huurling. De knecht rent weg omdat hij gehuurd is en omdat hij geen hart heeft voor de schapen. Ik ben de goede herder: Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen Mij, zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken; Ik geef mijn leven voor de schapen.
Ik heb nog andere schapen die in een andere schaapskooi thuishoren. Ook voor hen moet Ik een herder zijn:
ze zullen luisteren naar mijn stem. Zo wordt het: één kudde met één herder. De Vader heeft mij lief, omdat Ik mijn leven geef, om het daarna weer terug te nemen. Niemand neemt het Mij af, Ik geef het uit eigen vrije wil. Ik heb de macht,
zowel om het te geven als om het terug te nemen.
Dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb ontvangen’.

Acclamatie:
Ik ben de eerste en laatste zegt hij ..?
Gij zijt de lucht om mij heen? 

Ter overweging 

Herder of huurling ofwel wat is goed leiderschap?  Herder..  huurling.. Geef je je geheel of ten dele? Schapen hebben een herder nodig en dan het liefst een goede herder. Mensen hebben net zo goed leiding nodig; liefst van betrouwbare leiders. Wil je leiding geven dan heb je de bemoediging en steun nodig van je volgelingen. Goede herders, herderinnen zetten zich in voor hun schapen, ze kijken naar ze om. Ze hebben oog voor allemaal: oog voor het overzicht en oog voor het detail, voor wie extra aandacht nodig heeft, voor wie tevreden zijn/ haar gang gaat, oog voor het blije schaap, en jazeker ook oog voor het verloren schaap, het zwarte schaap..  Jezus zegt: ‘ik ken de mijnen en de mijnen kennen mij’. Er is cohesie, een grote mate van verbondenheid : ze horen bij elkaar, ze houden van elkaar en ze kennen elkaar door en door. Kudde en herder die idealiter één zijn: saamhorig. Ze zien om naar elkaar en zijn trouw onder alle omstandigheden. In Jezus’ tijd waren herders en schapen een dagelijks tafereel. Het beroep van herder/herderin is in Nederland heden ten dage nog net niet uitgestorven. Er is een handjevol ‘ herdersvolk’. Het is een solistisch beroep, je collega’s dwalen over andere weiden. Herders hoeden, hoeden   een oud woord, Van Dale zegt: beschermen, bewaren, waken; oppassen. Hoedt u ! Let op, wees waakzaam. Daarvoor zijn er herders en huurlingen, ze zijn er in soorten en maten. Hoe betrokken ben je, kan je zijn en wat staat daar tegenover als verdienste? Een huurling is iemand die een ander voor geld dient. We kennen de huursoldaten, ingezet om elders te vechten in ruil voor soldij. Zij die over (de) grenzen heen gaan uit idealisme, gedwongen of met bravoure, zin in avontuur.. Huurlingen en knechten, dat zijn in onze tijd de ZZP-ers, oproepkrachten, uitzendkrachten, arbeidsmigranten. Zij moeten de opgelegde taken uitvoeren, met beperkte of zonder eigen inbreng. Onder welke omstandigheden werken en leven zij? Standvastig of  halfslachtig, voorgoed of tijdelijk. Met goede of erbarmelijke arbeidsvoorwaarden? Je zal maar huurling/knecht zijn en niet gehoord, niet gezien worden. Hoe lang al en op vele fronten zijn er ondergewaardeerde arbeidskrachten? Moderne slaven dus!  Waar halen zij de moed en kracht vandaan om door te gaan?

Een goede herder, een goede leider stelt het welzijn van de groep waaraan leiding wordt gegeven voorop. Het is nodig om hart te hebben voor voor het werk dat  aan jou is opgedragen, hart voor de mensen die aan jouw zorg zijn toevertrouwd. Vertrouwen in de leider kan een deuk krijgen en als het vertrouwen beschaamd wordt, krijgt leiderschap iets onderdrukkends.. Wat betekent dit voor de volgzame schapen?

Een herder samen met één veelkleurige kudde dat zijn saamhorige geestverwanten. Zelf merk ik heel regelmatig, als ik over de Maasdijk fiets, dat schapen volgzaam zijn. Er hoeft maar één schaap overeind te komen en in een mum van tijd volgt de hele kudde.  Alleen is ie nergens..en dan denk ik in hoeverre zijn wij volgzame schapen? Wij maken er juist een punt van om ons leven zélf in handen te nemen. Hoe volgzaam kunnen we zijn.. en zijn wij in Nederland, land van duizend meningen. In deze tijd waarin ons geduld o.a. beproefd wordt door de gevolgen van de corona-pandemie en we zovéél verschillende: onvolledige, overbodige en tegenstrijdige informatie tot ons krijgen; tot ons nemen. Het is en blijft een hele toer om hier niet verstrikt in te raken en volgzaam te blijven hopen dat alles binnen afzienbare tijd weer mooi wordt en goed..

Leiderschap in navolging van herder Jezus betekent: voel je geroepen om herbergzaam van hart te zijn. Luister, naar die dierbare Stem, diep in jou gegrond, met één Visioen van  Liefde voor ogen: een open hart, ontvankelijk om Licht en liefde te ontvangen en door te geven. Dat kunnen we doen vanuit de San Salvator schaapskooi: een prettige weide om samen te komen, om te  grazen, om onze behoefte aan geloofsinhoud tot ons te nemen, ons te laven aan gezamenlijk bidden en zingen. Zij het nu al langer dan een jaar noodzakelijkerwijs op afstand in een nieuwe aangepaste vorm -stemmig via het wereldwijde web bij ons thuis bezorgd – met meerdere bekende stemmen, helaas wel eenzijdig van-stem-tot-oorcontact, op afstand  en zonder oog-tot-oogcontact.                               De boodschap voor deze zondag in de Paastijd  is: Wees een goede herder, één van Geest  in broederlijk/zusterlijk omzien naar elkaar. Kunnen wij met grensoverschrijdende bekommernis omzien naar medemensen in andere weiden? Laten we dit doen in vertrouwen en met open vizier: geloven dat alles weer mooi wordt en goed. Met dit beeld voor ogen willen we bemoedigd verder pogen.

Geloofslied: Ga met ons mee op onze wegen                                                                                           

Voorbeden

We vragen om Licht over de volgende gebeden: Voor de keren dat ik geen goede herder, herderin  ben: dat ik te weinig liefde geef: niet zo zorgzaam,  niet zo lief , niet zo dapper..
Geef mij moed en kracht om op te staan
Voor de keren dat ik niet op mijn schreden terugkeer.. dat ik onvoorzichtig ben, te ongeduldig om te wachten op wie vermoeid achterblijft.. Geef mij moed en kracht om af te stemmen.
Voor de keren dat ik onvoldoende liefde kan toelaten, onvoldoende klank en kleur kan laten resoneren, niet om hulp durf te vragen..  Geef mij moed en kracht om immer te vertrouwen op Goed Herderschap.

Dat we oog hebben voor het al het verborgene. Bidden wij in stilte om stem te geven aan wat leeft in ieders binnenste

S T I  L T E

Laten wij bidden voor wie ziek zijn, voor wie lijden aan het leven, verstrikt geraakt, dat wij afstemmen  op de vragen en noden van de ander, van het zwarte schaap, de zondebok, het verloren schaap… het blije schaap, het dartelende lammetje….Geef mij moed en kracht om erbij te zijn, om waar nodig te troosten
Wij bidden voor alle mensenkinderen die wij op onze levensweg ontmoeten, voor hen die op ons rekenen, voor wie naast ons staan en ons bemoedigen; dezelfde of andere mensen die al een heel eind met ons zijn meegegaan, waar we wel of geen afscheid van hebben genomen omdat onze wegen uiteenliepen. Voor alles wat onaf is. Wij gedenken onze dierbare overledenen, zij blijven tot ons spreken en ons inspireren.

Acclamatie: Gedenk ons hier bijeen onder de hoede van uw woord 

Wij bidden voor onze toekomstige reisgenoten, dat wij elkaar kunnen verrassen, verblijden en begeesteren..
Deze gebeden vertrouwen we toe aan de schoot van uw ontferming ,  Amen.

Tafelgebedmoment

Graag wil ik in deze viering een tafelgebedmoment creëren om ons te herinneren aan het breken en delen aspect, zoals dat in de lijfelijke vieringen vroeger gebruikelijk en zo vertrouwd was. Omdat leven delen is: breken en delen, zien en gezien worden, doen en laten.. Met Jezus voor ogen en zijn gebaar van Brood en Wijn delen, teken van delen in Liefde tot in het Oneindige.

God, hoe wonderlijk zijn de wegen die U met ons gaat. U roept ons ieder bij onze naam om medemens te zijn,
om schouder aan schouder de weg van het leven te gaan,
om te groeien naar Uw beeld en gelijkenis.

Brood en wijn, symbool van Uw aanwezigheid en liefde liet Jezus  ons na. Toen de wereld Uw Zoon  niet meer aanvaardde, zijn stem niet meer gehoord mocht worden, zijn genezende aanwezigheid verdwijnen moest, heeft Jezus ten afscheid brood en wijn genomen, het gebroken en gedeeld opdat er leven mag zijn voor iedereen. Hij zei: neem deze beker van mij over  drink eruit, en geef hem door voor een nieuw begin. Blijf dit doen om mij niet te vergeten. Vergeet niet dat breken en delen het geheim is van samen leven.

Zo bezielt Jezus ons nog steeds met uw Geest, om mens voor mensen te zijn, op weg naar evenbeelden van Uw zorg om alles en allen. Open ons hart, ogen en oren,  opdat wij  levende wezens van tastbare liefde zijn die hoeden en behoed  worden. Blijf met ons begaan zodat wij volgen in Jouw spoor. Vandaag, morgen en overmorgen.

Lied: Eet en drinkt

Oecumenisch Onze Vader

Bidden wij in de Geest van God vanuit de plaatsen waar wij zijn,  één van Geest met alle kinderen van God elders in gedachten:  Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd zijn, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan  op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. Breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwaad. Amen.

Vredeswens

Vrede : bescherm haar als een tere vlam; behoed haar voor gevaren. Zij is een schat om uit te delen.
Geef vrede door nu vooral met de denkbeeldige hand
Geef vrede door die meer dan troost kan geven als woorden stokken..
Spreek dan, juist nu, met die denkbeeldige hand  in vriendschap, als steun en zegen.

Acclamatie Vrede voor jou

Slotgedachte -Karel Eykman

Was ik een schaap , was Hij mijn herder.
Wist Hij waar groen grasland was
en koel, helder water.
Was ik zoek, ging Hij me zoeken.

Ik was niet bang want Hij was bij me.
Ook al moesten we langs een eng, smal pad,
ik zou het best durven.
En wie mij kwaad wil doen
die lacht Hij vierkant uit.

Hij moedigt me aan, Hij maakt me sterk en dapper.
Met Hem erbij lukt het wel,
alle dagen van mijn leven.
Was ik een schaap
dan wist ik het wel.

Ik voel mij goed
kan op hem bouwen.

Zegenwens

‘De Heer is mijn verder’, zei Michel van der  Plas. Laten wij verdergaan  in de Geest van Jezus, als herders en hoeders voor elkaar, lieden die leiden en geleid worden naar kalme wateren van rust. Laat er valleien zijn van aangenaam verpozen.  Vrede en Alle Goeds voor jullie allemaal in deze nieuwe week en het vervolg van deze Paastijd .  In de naam van de Al Goede Herder en alle schapen samen, Amen.

Over liefde gesproken

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
17 & 18 april 2021 | Voorganger Franneke Hoeks

Lectoren Liesbeth v. Leijen & Ria van Luijk

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken.  De link en de YouTube viering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering. Wij wensen u een mooie viering toe.

Over liefde gesproken

Welkom
Welkom lieve mensen. Bekende en onbekenden mensen: fijn dat u dit half uurtje met ons wilt doorbrengen. We maken tijd voor t verhalen, muziek, beelden, stilte en gebed.  Pasen ligt achter ons.  De leerlingen hebben de getuigenis van de vrouwen gehoord: Hij leeft.  De leerlingen beseffen nog niet goed wat dat inhoudt. Hoe moeten zij zich verhouding tot die nieuwe werkelijkheid? Gelukkig laat Jezus zijn leerlingen niet los. Hij helpt ze op weg in deze nieuwe realiteit.
Houden van … daar gaat het in deze viering over. Over liefde gesproken. Jezus vraag Petrus ‘heb je mij lief?’. Tot drie keer toe. Over liefde gesproken.
In de psalm die hier klinkt wordt de Eeuwige uitbundig toegezongen. Over liefde gesproken.
Laten we eerst ruimte maken voor de stem van de eeuwige. Door een moment van stilte. Door een kaarsje aan te steken. Door ons tot de Eeuwige te richten.

We bidden
Tot jou, die ik ken als grond over mijn voeten,
wil ik spreken over liefde
in al haar vormen en kleuren
Draag mij in liefde, door roze wolken,
stormen en het oorverdovend stil
naar ruimte waar ik mag zijn
mens naar jouw beeld.
Onvolkomen.
Verbonden.
Levend.
Lief.
Lees meer →

BELOKEN PASEN | 11 april 2021

Voorganger: Maria van den Dungen
Lectoren: Corrie Dansen en Karel Bierlaegh

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken. De link en de youtubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering.

Lied  Dit huis is een huis

Dit huis is een huis waar de deur openstaat,
waar zoekers en zieners, genood of gekomen,
hun harten verwarmen, van toekomst gaan dromen,
waarin wat hen drijft tot herkenning gaat komen,
de vonk van de Geest in hun binnenste slaat.

Dit huis is een huis waarin God ons verstaat,
waar zwijgers en bidders, gehoord en begrepen,
hun woorden bewaren, in stilte bewegen
naar verten die gloren, aan wanhoop ontstegen,
waar vriendschap en liefde, waar daadkracht bestaat.

Dit huis is een huis waar gemeenschap bestaat,
waar zangers en zeggers  bijeen zijn gekomen
om uiting te geven aan waar zij van dromen
waardoor een beweging ontstaat die gaat stromen,
die nooit meer, door niemand, zich inperken laat.

Welkom
In de naam van de vader, de Zoon en de H. Geest zijn we met elkaar verbonden op deze zondag van beloken Pasen. Iedereen welkom, die heeft ingelogd voor deze viering.
Vorig weekend vierden wij het paasfeest; feest van hoop en nieuw leven. Vandaag is het de slotdag van de achtdaagse feestperiode die begint met Pasen.
We openen dit samenzijn met het ontsteken van een kaars. Normaal zou de nog zo nieuwe Paaskaars weer aangestoken worden, maar het gaat om de intentie. We maken licht, om god, die licht en leven schiep, in ons midden te weten. Licht geeft leven, nieuw leven. Heel de natuur is daar vol van: lammetjes buitelen in de wei, bomen hebben dikke knoppen en tulpen en hyacinten staan al volop in bloei.
We hebben uitgekeken naar deze tijd, dromen van vrijheid gekoesterd. Maar het virus is hardnekkig, er was sneeuw en hagel deze week en de formatie zal ook nog wel even duren.
Leven tussen droom en werkelijkheid. Het volk van Israël weet daar over mee te praten.
Daarom luisteren we straks naar 2 verhalen uit de Schrift; een tekst van Jesaja over vertrouwen en het verhaal over Thomas, een van de 12 vrienden van Jezus. Daar gaan we het nog over hebben.
Maar eerst een moment van bezinning:

Gebed
God, Gij bron van leven,
zie ons hier, zoekend en tastend,
ieder met zijn of haar twijfel en geloof.
Met elkaar verbonden in deze viering
om de weg te zoeken
om het hoofd weer op te heffen
en nieuwe adem te vinden.
En een nieuw lied, om te dromen,
een lied bestand tegen de grote monden
en de klemmende vragen
Geef ons vertrouwen
dat blijvend uw hand onze wereld
draagt en bewaart,
Daarom bidden en zingen wij.

Acclamatie  Bij u is de bron van het leven

Eerste lezing: Jesaja 26,1–‐13

Redding en vrede voor het rechtvaardige volk
Op die dag zal in Juda dit lied klinken:
‘Wij hebben een sterke stad,
de HEER biedt ons redding
als een wal, als een muur.
2 Open de poorten,
opdat het rechtvaardige volk kan binnentreden,
het volk van uw getrouwen.
3De standvastige is veilig bij u,
vrede is er voor wie op u vertrouwt.
4 Vertrouw altijd op de HEER, alleen op hem,
want de HEER is een rots sinds mensenheugenis.
5Hij haalt neer wie in de hoogte leven
en veilig in hun onneembare vesting wonen.
Hij brengt zelf hun stad ten val,
hij maakt haar met de grond gelijk,
niets laat hij van haar heel.
6Dan wordt ze onder de voet gelopen,
vertrapt door de zwakken, vertreden door de armen.’
7  U effent het pad voor de rechtvaardige,
u baant voor hem een rechte weg.
8Ook wij verlaten ons op u, HEER:
wij gaan de paden van uw recht.
Wij richten ons op uw naam,
naar u gaat ons verlangen uit.
9Reikhalzend kijk ik naar u uit,
zelfs ’s nachts verlang ik naar u.
Wanneer u een oordeel over de wereld velt,
zullen de mensen op aarde gerechtigheid leren.
10Maar niet de goddeloze: al wordt hij gespaard,
gerechtigheid zal hij nooit leren.
In het land van het recht doet hij slechts onrecht;
de macht van de HEER merkt hij niet op.
11HEER, uw opgeheven hand ziet hij niet.
Laat hem dan tot zijn schande zien
hoe u ijvert voor uw volk,
hoe het vuur uw vijand verteert.
12HEER, geef ons vrede,
alles wat wij deden, hebt u voor ons gedaan.
13HEER, onze God,
andere heren hebben ons in hun macht gehad,
maar alleen uw naam zullen wij prijzen.

Lied
Wees hier aanwezig, woord ons gegeven
Dat ik u horen mag met hart en ziel.
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.

Evangelie: Joh., 20, 19-31
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens jullie vrede!’ Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen. Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’ Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest. Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’
Een van de twaalf, Tomas (dat betekent ‘tweeling’), was er niet bij toen Jezus kwam. Toen de andere leerlingen hem vertelden: ‘Wij hebben de Heer gezien!’ zei hij: ‘Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven.’
Een week later waren de leerlingen weer bij elkaar en Tomas was er nu ook bij. Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden staan. ‘Ik wens jullie vrede!’ zei hij, en daarna richtte hij zich tot Tomas: ‘Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.’ Tomas antwoordde: ‘Mijn Heer, mijn God!’ Jezus zei tegen hem: ‘Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.’
Jezus heeft nog veel meer wondertekenen voor zijn leerlingen gedaan, die niet in dit boek staan, maar deze zijn opgeschreven opdat u gelooft dat Jezus de messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leeft door zijn naam.

Acclamatie Keer u om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar.

Overweging
Het zijn bange mensen, die daar bij elkaar zitten, ramen en deuren zijn gesloten: beloken in oud Nederlands. De leerlingen realiseren zich nog nauwelijks wat er allemaal is gebeurd die voorbije week. De juichende intocht in Jeruzalem en daarna de gevangenname van Jezus en zijn vreselijke dood: het was een rollercoaster van emoties. En ze beseffen nog niet goed hoe het verder moet.
De verwachtingen van de apostelen waren met de dood en begrafenis van Jezus ook begraven. Ze vluchten weg uit Jeruzalem en gaan terug naar hun dorp zoals de Emmaüsgangers. Of keren terug naar hun vroeger beroep zoals Petrus, die weer gaat vissen.
Maar    dan ontdekt de een na de ander dat Jezus niet dood is, maar onder hen voortleeft, hoe dan ook.
Eerst de vrouwen, die Jezus ontmoet hebben in de tuin bij het graf, maar ja- een verhaal van vrouwen Twee andere leerlingen, op weg naar Emmaus, vertelden hoe zij hem hebben gezien, ervaren. En dan verschijnt Jezus aan de leerlingen in de bovenzaal, en bezielt hen met zijn geest. We hebben de Heer gezien, Hij leeft –melden ze daarna enthousiast aan Thomas.was er die dag niet bij en gelooft het niet, die wil het eerst zelf zien.
Thomas was nog vol van wat er gebeurd was. Jezus, die gevangen werd weggevoerd als een misdadiger en gekruisigd. De vreselijke beelden ervan stonden nog op zijn netvlies. Hij was nog niet toe aan die verhalen.
Thomas zou iemand van onze tijd, van onze gemeenschap kunnen zijn. Een kritische gelovige, iemand die zich vragen stelt bij wat hij ziet en niet alles wat hij hoort voor zoete koek aanneemt.  Ik mag die Thomas wel, ben zelf ook huiverig als mensen alles zo stellig weten, alsof ze zich nooit vergissen, nooit van gedachten kunnen veranderen. Ik ben meer een mens van twijfel en onzekerheid; zoals velen in deze tijd.
Zoals Jeroen van Merwijk het zingt: En ik geloof niet in zekerheid, maar in vermoeden. Zo blijft er ook iets van het mysterie bewaard.
In de Orthodoxe kerken is dit de zondag van de H. Thomas. Want als Thomas Jezus’ wonden ziet, zegt hij: “Mijn Heer en mijn God”. Onze ongelovige Thomas is de eerste, die Jezus zo noemt en daarom model staat voor de gelovige mens.
Dit evangelieverhaal is ongeveer 60 jaar na de dood van Jezus geschreven; het is geen geschiedenis, maar een vertelling die uitloot op de geloofsbelijdenis van Thomas.
Als ergens iemand gestorven is duurt het voor de familie een hele tijd om te leren leven met de nieuwe werkelijkheid. Hij of zij is er niet meer en toch voelt het soms alsof de overledene nog aanwezig is. Om de realiteit te helpen indalen helpt het om er over de praten, de verhalen te vertellen, steeds opnieuw.
Dat hebben de apostelen vast ook gedaan, die eerste week. “Weet je nog hoe hij deed”,  wat hij zei?” En dat een ander het gepraat zinloos vond en weer een ander, die dacht dat Jezus misschien wel gewild had dat het doorging, dat zij nu oppakten wat hij gedaan had. En dat ze het daar langzaam over eens werden.
En zo kwam Jezus weer tot leven, eerst in hen en toen ook door hen.
Dat geloof is een heel proces geweest. Zij hebben tekens gezien, nee, niet een lichamelijk verrezen Jezus, natuurlijk. Maar wel tekens, die hen hebben doen geloven. Toen vonden ze de moed om te spreken, en zo konden ze het geloof doorgeven van de Geest die in ons leeft”
De clou van het verhaal is die laatste zin van de lezing: “Gelukkig, die niet gezien hebben en toch geloven”.
Daarom is dit verhaal van de apostel Thomas opgeschreven, voor ons, voor mensen die later zouden komen, die moeten geloven zonder te zien. Het is ter ondersteuning van ons geloof: deze Jezus leeft. Hij leeft in jou en mij.

Lied

Een schoot van ontferming is onze God. Hij heeft ons gezocht en gezien, zoals de opgaande zon aan de hemel.
Hij is ons verschenen toen wij in duisternis waren, in schaduw van dood. Hij zal ons voeten richten
op de weg van de vrede.

Voorbede
Eeuwige In het licht van Pasen, bidden wij U,
voor mensen die niet bang zijn voor vraag en twijfel,
die de moed hebben om een eigen weg te zoeken,
in dienst van hun medemensen en U.

In het licht van Pasen, bidden wij U, Eeuwige,
voor allen die verder kijken dan hun eigen belang,
voor mensen die de moed hebben
om tegen de stroom in te gaan,
op zoek naar vrede en gerechtigheid.

–Wij bidden voor wie ziek zijn
voor wie van binnen pijn lijden om wie er niet meer zijn;
voor wie zich niet thuis voelen in hun eigen bestaan
zelfs temidden van vrienden en familie, – een vreemde…
Voor wie zich eenzaam voelen, door corona geïsoleerd,
dat er uitzicht komt op meer vrijheid.
In stilte leggen wij voor U neer datgene wat voor ieder van ons
slechts in stilte stem kan krijgen.
Amen.

Lied Dat wij volstromen met levensadem

Vredeswens
Tot driemaal toe wenst Jezus zijn leerlingen de vrede. Voor die vrede had Jezus zich altijd ingezet. Zijn wonden tonen hoever hij daarin gegaan is, omwille van het welzijn van de mensen.
Jezus vraagt ook ons om voor elkaar vrede te zijn. Laten we elkaar – in gedachten of hard op – Vrede en alle goeds wensen.

Lied:  Donna nobis pacem in terra

Laten we samen bidden het gebed van alle Christenen: ONZE VADER

Slotgedachte: DE DROOM VAN HET LIED             tekst van Ine Verhoeven

Diep in mijn hart zingt een lied
het is een lied voor God en alle mooie mensen
het is een lied van vrede en van lief
het is een lied dat ik de wereld toe zou wensen.
Diep in mijn hart zingt een lied
een lied van hoop en van geloof en van vertrouwen
een lied van zachtheid, van verheugen en van goed
een lied van mensen om God’s wereld op te bouwen.
Diep in mijn hart zingt een lied
het is een lied dat van de vogels is gestolen
het is een lied dat van de bomen is geplukt
het is een lied waarmee ik door God’s land wil dolen
Diep in mijn hart zingt een lied
een lied van woorden om te troosten en te minnen
een lied van klanken van vergeving en van feest
een lied van mensen die de dag met God beginnen.
Diep in mijn hart zingt een lied
het is een lied voor God en alle mooie mensen
het is een lied  van vrede en van lief
het is een lied dat ik de wereld toe zou wensen.

ZEGEN
Droom de hemel open
zing tegen beter weten in
zing en droom van de mens
die jij worden mag.
Met de zegen van elkaar en van die we noemen
Vader, Moeder, Zoon en heilige Geest. Amen.

Slotlied
Om warmte gaan wij een leven,
gaan wij over de zee,
vliegen wij langs de hemel
om iemand gaan wij een leven
met licht en met donker mee.
Vogeltje van de bergen,
waar gaat de tocht naar toe?
Om warmte wil ik zwerven
en komen naar iemand toe.

Om zachtheid gaan wij een leven,
gaan wij onder de nacht,
kruipen wij onder de hemel,
om woorden gaan wij een leven
om lachen en zoenen zacht.
Mensje daar in de verte,
waar snelt je voetstap heen?
Waar zachtheid is te vinden,
daar snellen mijn voeten heen.
Om liefde gaan wij een leven,
sterven wij dood na dood.
Wagen de verste wegen
om jou, op hoop van zegen
mijn liefde, mijn reisgenoot.
Dalen van zwarte aarde,
bergen van hemelsblauw,
om alles ga ik dit leven,
om alles of niets met jou.

***

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

Paaswake Ik geloof dat alles ooit mooi wordt en goed

San Salvator Paaswake 3 april 2021
Voorganger John Parker | Lectoren Maria Claessen & Maria Hoitink

Ik geloof dat alles ooit mooi wordt en goed

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de betreffende viering aanklikken. De link en de youtubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering. Wij wensen u een mooie viering en een zalig Pasen

Zet u een kaarsje klaar?

Welkom

Welkom allemaal, bij dit moment waarop we in het donker het licht vieren. Op Witte Donderdag vierden we de laatste maaltijd van Jezus met zijn leerlingen. Gisteren, op Goede Vrijdag, stonden we stil bij het lijden en de dood van Jezus. En vanavond vieren we een keerpunt. We vieren licht, lucht en leven in een

tijd waarin uitzicht lijkt te ontbreken. En toch, misschien durven we het aan om met elkaar te zoeken naar hoop in deze dagen. Verhalen nemen ons mee naar vroeger, naar het begin van tijd en ruimte. Ze vertellen ons over hoe mensen kracht vinden in de bange en onzekere dagen.

Genesis 1 In het begin schiep God de hemel en de aarde.  De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed. Gods geest zweefde over het water. God zei: ‘Er moet licht komen’ en er was licht.

Gebed

Eeuwige, jij bent licht
jij bent woord ons gegeven
jij die bent begin en einde
wees bij ons in duister
wees als een kleine vlam
wees als lichtend vuur
nu en alle dagen van ons leven
Amen.

De Paaskaars wordt ontstoken

We zingen Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft.

Genesis 1 Uit de Groeibijbel

Het moet ergens beginnen, de geschiedenis van een mens. Het begint bij God, en een aarde waarop eigenlijk niet te leven viel. Toen werd alles anders. God tekende in het stof dat overal op de grond lag een model; maar een beetje wind en het was weg. God zag wat gemaakt werd en blies er voorzichtig op. En het model ging leven. “Een aardmannetje,” dacht God. “Hij is stuk voor je het weet, maar leeft wel op mijn adem.”
God zei tegen de mens: “Luister, je bent vrij. Jij bent adam, dat betekent ‘aardmannetje’. Zo heb ik je gemaakt. Je bent breekbaar, weet je. Je kunt zonder mij niet leven.”
De mens knikte en God keek hem nog eens na.  “Hij zit niet lekker in zijn vel,” dacht God. “Hij is alleen en dat is niet goed. Dat wil ik ook niet zijn. Ik zal iemand tegenover hem maken. Dan heeft hij iemand om mee te praten. Dan kunnen zij elkaar helpen.”
God speelde met aarde en water en maakte allemaal nieuwe modellen. De tuin werd vol, maar de mens bleef alleen. “Ik ga de mens verrassen,” dacht God. Mooier kon hij het niet maken. Hij maakte een vrouw en bracht haar bij de mens. Die keek ‘s morgens zijn ogen uit. “Jij bent het,” stamelde hij. “Jij hoort bij mij, jij bent net als ik. ‘Jij en ik’ , zo is het. Zo heeft God het bedoeld.”

We zingen
Het woord dat Ik jou geef is niet te zwaar, is niet te hoog, jij kunt het volbrengen.

Het is Pasen. De grote doortocht. De bevrijding en stap in het onbekende.

God zegt tegen eenieder: Herinner je deze nacht. Herinner je wat ik gedaan heb voor je bevrijding.
Farao staat op in de nacht. Zijn zoon, zijn eerstgeborene is dood. Heel Egypte is één grote schreeuw van pijn. Geen enkel huis, geen paleis zonder een dood kind.  Het hart van Farao is eindelijk verscheurd. Hij bevrijdt alle slaven. Hij laat Mozes en zijn volk vertrekken. Overdag gaat een wolkkolom voor hen uit in de woestijn. ’s Nachts een vuurkolom. Ze volgen niet de gebruikelijke weg. Ze vertrekken in een onbekende richting. Recht op de zee af. Het volk wordt angstig en roept luid: Het is beter om slaaf in Egypte te zijn dan dood in de woestijn. Wees niet bang antwoordt Mozes. God is met ons.
Voor de immense zee wordt de nacht als licht. Mozes strekt zijn hand en zijn staf uit. De zee trekt zich terug en scheidt zich in twee delen zoals God een scheiding heeft gemaakt tussen de aarde en de wateren aan de oorsprong van de wereld. Het volk – bevrijd – gaat droogvoets midden door de zee tussen twee muren van water. Farao, gek van pijn en van wraak, heeft met zijn strijdwagens en zijn leger de achtervolging op de vluchtenden ingezet. Het water stroomt weer terug en sluit zich boven hen. Paarden en ruiters worden door de zee opgeslokt. De dood is voorbijgegaan. In vrijheid draaien de Hebreeën zich om en zien ze de lijken van de Egyptenaren op de kust liggen. Voor hen ligt de woestijn. En in het zand de weg van bevrijding en de verantwoordelijkheid.  (Uit: Bijbel. De dragende verhalen, Serge Bloch & Frederic Boyer)

We zingen

Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.
Jij kent mijn wegen in den blinde,
gaat met mij mee door de woestijn.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.

Trek ik de zee door dan zul je mij wachten,
over het water ben je mijn vuur.
Dicht aan je hart wil ik overnachten,
zonder hou heb ik rust nog duur.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.

Trek ik de zee door dan zul je mij vinden,
over het water stil je mijn pijn.
Nog ken ik nauwelijks wie ik beminde,
maar ga met mij mee door de woestijn.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.

We steken onze lichtjes aan

We lezen Marcus 16, 1-8
Toen de sabbat voorbij, kochten Maria van Magdala, Maria van Jakobus en Salomé kruiden om Hem te gaan zalven. In alle vroegte, op de eerste dag van de week, gingen ze na zonsopgang naar het graf. Ze zeiden tegen elkaar: “Wie zal voor ons de steen bij de ingang van het graf wegrollen?”. Toen ze opkeken, zagen ze dat de steen weggerold was; deze was overigens buitengewoon zwaar. Toen ze het graf binnen gingen, zagen ze rechts een jongeman zitten, met een wit kleed om, en ze schrokken hevig. Maar hij zei hun: “Schrik niet. U zoekt Jezus van Nazareth, die gekruisigd is. Hij is niet hier, Hij is tot leven gewekt! Kijk, dit is de plaats waar ze Hem neergelegd hadden. Ga tegen zijn leerlingen en tegen Petrus zeggen: “Hij is u voorgegaan naar Galilea. Daar zullen jullie Hem zien, zoals Hij u gezegd heeft.” De vrouwen vluchten naar buiten, weg van het graf, bevend van angst en buiten zichzelf. Ze zeiden niemand iets, want ze waren bang…

Bezinning

De Paaswake: dé viering van het christelijk jaar. Een viering met oude verhalen die ons nog steeds kunnen verrassen, iets vertellen, iets onthullen. Een viering met oude symbolen die ons nog steeds aanspreken in onze moderne wereld met al zijn problemen en mogelijkheden.

Een verhaal over de schepping, dat ons doet nadenken over onze afkomst, over de betekenis van ons leven. Hoe komt het dat wij, op dit moment van de evolutie, hier op aarde zijn? Wat zou het doel van ons bestaan kunnen zijn? Er zijn geen eenvoudige antwoorden op zulke vragen. Elk volk, elke groep mensen, elk individu worstelt ermee een leven lang. Mensen hebben stappen gezet op weg naar antwoorden; denkers en doeners, ieder op een eigen manier, ieder met zijn eigen lichten, laten wegen zien die een antwoord kunnen bieden aan de grote vragen. Elkaar helpen, erkennen, goed doen, goed zijn.

Een tweede verhaal gaat over wat alle leven nodig heeft. Vrijheid en ruimte waar het leven zich kan ontwikkelen, groeien. Dit verhaal eindigt goed voor het volk van Israël, veel minder goed voor hun eerdere meesters. Het volk is op weg naar vrijheid, het zoekt naar ruimte om veilig te kunnen leven. Het volk moet leren vertrouwen op hun leiding; hun leiding, de profeet Mozes moet leren vertrouwen op zijn eigen licht, zon eigen God. Dit afgelopen jaar hebben wij onze vrijheid gemist, de ruimte die nodig is om te groeien. Soms heb ik het gevoel om een pas op de plaats te maken; dan komt er een telefoontje binnen, of ik lees een appje van Karel en Joosje, of ontmoet ik iemand buiten en mijn wereld bloeit weer open als een bloem in de lente. Vrijheid, ruimte, anderen op wie ik kan vertrouwen.

Ons derde verhaal vertelt over iets dat ontbreekt, over een mysterie, over iets dat verder gaat dan het menselijke verstand. De vrienden van Jezus gaan op zoek naar zijn lichaam en vinden een leeg graf. Hij is er niet, hij leeft op een manier die zij zich niet kunnen voorstellen. Zij hebben met hem meegereisd, hem leren kennen en bewonderen, van hem geleerd om te hopen.

Het verhaal van Pasen is een verhaal dat hoop doet herleven. Hoe het er ook maar uitziet, het leven nodigt ons uit om op te staan, om vooruit te gaan, vol vertrouwen, levenslustig en met vernieuwde hoop.

Ik geloof
Het lied geloof van Jeroen van Merwijk trok de afgelopen weken met ons mee. We vroegen mensen van de gemeenschap waar gelooft u in… en voegen nu op basis van de geloofswoorden nieuwe zinnen toe aan zijn prachtige lied.

Ik geloof in het veelbelovend ochtendlicht
dat ons doorschijnen zal
en de volle aar tevoorschijn roept
die diep in ons verborgen ligt.

En ik geloof lichtpuntjes die ons gaande houden
en ik geloof in toegeven en toevertrouwen
en ik geloof in zingen, steeds hetzelfde refrein
en ik geloof in veelkleurig en jezelf kunnen zijn.

En ik geloof in dat wat ons te boven gaat
in omzien naar  een ander, de kleine goede daad.
En ik geloof in groen en duurzaam doen.
in eerlijk delen, een hemel op aarde visioen

En ik geloof in achterstevoren en in spiegelbeeld
en in tijd die met zachtheid wonden heelt.
ik geloof in Liefde met hoofdletter geschreven
in een mens die zichzelf voor een ander wil geven.

En ik besef dit is tegendraads en ook gewoon
maar ik blijf geloven in die mensenstroom
en geloof ik dat alles mooi wordt en goed
en met de moed der wanhoop, soms tegen beter weten in
blijf ik geloven omdat ik wel moet

 Het verhaal van deze tijd  (Bron: boodschap van Roger Schütz)

Zoals er vroeger profeten waren die de weg wezen om te bouwen aan Gods Rijk, zo zijn er ook vandaag de dag nog profeten die Gods Boodschap verkondigen en voor leven.
Zo iemand was Roger Schütz, stichter en bezieler van de oecumenische broedergemeenschap in Taizé, die in 2005 tijdens een gebedsviering vermoord werd.  De volgende tekst is van hem:

Samen met het volk van God, samen met mensen uit de hele wereld,
word je de kans gegeven om leven te geven aan het onverhoopte.
Onze ogen kunnen God niet zien.
Maar Christus maakt God zichtbaar voor ons.
Of wij Christus kennen of niet? Hij staat vlakbij ons.
Hij is zozeer met de mens verbonden dat Hij in iedereen woont,
ook al heeft niet iedereen er weet van.
God is gebrand in het hart van de mens. Hij is een licht in de duisternis.
Maar Christus is ook iemand anders dan jezelf,
Hij gaat je voor, Hij is je vooruit.
Het geheim van God is dat Hij je eerst heeft lief gehad.
Daarin ligt de zin van je leven, bemind te zijn voor altijd opdat jij op jouw beurt zou liefhebben.
Zolang wij de liefde niet verliezen is er niets ergs
zowel in de inzet als in het gebed.
Inzet en gebed putten uit één en dezelfde bron: Christus die liefde is.
Als je bidt is dat uit liefde.
Als je strijdt om de onderdrukte zijn menswaardigheid terug te geven is dat ook uit liefde.
Willen wij Christus in ons leven werkzaam laten zijn voor de medemensen?
Samen met heel het volk van God is het mogelijk een vuur op aarde te ontsteken.
Denk alleen aan het positieve dat je in de ander hebt ontdekt.
Heb woorden van bevrijding op je lippen.
Zo kun je met verwondering getuige zijn dat er nu al op aarde tekenen van opstanding tot leven komen.

Laten we samen vol vertrouwen en levenslust bidden met de woorden die Jezus ons heeft meegegeven.

Onze Vader

We zingen

Vrede voor jou en alle goeds je vrienden,  wie aan God vasthoudt zal niets ontbreken
Vrede voor jou en alle goeds je vrienden alleen God slijt niet.

Zegen

Geloof het. Maak een begin.  Alles wordt anders, alles wordt nieuw.
Hemel wordt aarde, aarde wordt hemel. Alles bloeit open, komt tot z’n recht.
Geloof het zoals vogels het geloven; Verwacht het, zoals bloemen en bomen het verwachten;
geloof het in het volste vertrouwen waaruit Jezus van Nazareth het beleefde;
in de naam van Vader, de Zoon en de heilige Geest.

We zingen

Het zal in alle vroegte zijn, als toen.
De steen is weggerold.
Ik ben uit de grond opgestaan.
Mijn ogen kunnen het licht verdragen.
Ik loop en struikel niet.
Ik spreek en versta mijzelf.
Mensen komen mij tegemoet –
wij zijn in bekenden veranderd.

Het zal in alle vroegte zijn als toen
De ochtendmist trekt op.
Ik dacht een dorre vlakte te zien.
Volle schoven zie ik, lange halmen,
aren waarin de korrel zwelt.
Bomen omranden het bouwland.
Heuvels golven de verte in,
bergopwaarts, en worden wolken.

Daarachter kristal geworden, verblindend;
de zee die haar doden teruggaf.
Wij overnachten in elkaars schaduw.
Wij worden wakker van het eerste licht.
Alsof iemand ons bij naam en toenaam heeft geroepen.

Dan zal ik leven.

+++

Zalig Pasen voor u allemaal!

Op eerste paasdag kunt u om 10.30 kunt u aanschuiven bij een zoomontmoeting. We kijken terug op de goede week en wensen elkaar zalig Pasen. U kunt inloggen via https://us02web.zoom.us/j/86099455164

Kruisweg in tijden van Corona– Goede Vrijdag 2021

Welkom
SAN SALVATORGEMEENSCHAP

2 april 2021 | Hans Waegemakers

Kruisweg in tijden van Corona– Goede Vrijdag 2021

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken. De link en de youtubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering

Welkom iedereen op deze kruisweg. We vieren Goede Vrijdag. Vieren, ja, want we houden de pas in.
We staan stil bij het lijden, van Jezus, van mensen – dichtbij en ver, van onszelf.
Vieren, want we geven stem aan, verklanken wat ons pijn doet en verontrust. Vieren, want we verbeelden dit uur niet de weg ten dode, maar de weg die uiteindelijk en ten diepste naar Leven lijdt.
Leven met een hoofdletter. Vandaag is immers de eerste dag van Pasen.
Laten we dit Pasen vieren in verbondenheid met elkaar, met allen de te lijden hebben en in verbondenheid met God.

Muziek: Via Crucis – Liszt 01 Vexilla Regis

01. Jezus wordt ter dood veroordeeld.
Jezus stond voor de landvoogd en die vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ ‘Zoals u zegt,’ antwoordde Jezus. Al de tijd dat de opperpriesters en de familiehoofden hem beschuldigden, zei Jezus niets. Pilatus vroeg: ‘Hoort u niet waarvan ze u allemaal beschuldigen?’ Maar Jezus gaf hem geen enkel antwoord en dat verbaasde de landvoogd zeer.
Nu was het de gewoonte dat de landvoogd bij elk Paasfeest een gevangene vrijliet. Het volk had daarbij de keus. Op dat moment zat er een berucht man gevangen. Hij heette Barabbas. Omdat de mensen nu toch te hoop waren gelopen, vroeg Pilatus: ‘Wat willen jullie? Moet ik Barabbas vrijlaten of Jezus die Christus wordt genoemd?’  ‘Barabbas!’ antwoordden ze, ‘Maar wat moet ik dan doen met Jezus die Christus wordt genoemd?’ ‘Kruisigen!’ riepen ze als één man, ‘Maar waarom? Wat voor kwaad heeft hij dan gedaan?’ Maar zij schreeuwden nog harder: ‘Aan het kruis met hem!’ Pilatus merkte dat hij zo niet verder kwam; het oproer werd alleen maar groter. Daarom liet hij een schaal met water brengen en waste zijn handen voor de ogen van de menigte. ‘Ik ben onschuldig aan het vergieten van zijn bloed,’ zei hij, ‘Het is jullie zaak.’ Toen gaf Pilatus het volk zijn zin: Barabbas liet hij vrij, maar Jezus liet hij geselen. Daarna gaf hij hem over aan de soldaten om hem te geselen en te kruisigen


Actualisatie
Ter dood veroordeeld.
Het leven ontzegd.
In de macht van het kwaad geraakt.
Mensen die kwaad van je spreken.
Een ziekte die onvermijdelijk op de dood uitloopt.
Geen kans op een menswaardig bestaan.

Gebed
Laat ons bidden
om woorden die leven wekken
dat wij goed spreken van onze medemensen, geen kwaad,
om verbondenheid en creativiteit
dat God ons sterk maakt tegenover de macht van het kwaad.

Muziek: Via Crucis – Liszt 02 Jesus wird zu Tode verdammt

02. Jezus neemt zijn kruis op

De soldaten namen Jezus mee in het paleis van de landvoogd en haalden er de hele afdeling bij. Ze trokken zijn kleren uit en deden hem een donkerrode mantel om. Ze vlochten een krans van doorntakken en zetten die op zijn hoofd en in zijn rechterhand gaven ze hem een stok. Toen knielden ze voor hem neer en zeiden spottend: ‘Dag, koning van de Joden!’ En ze spuugden naar hem, trokken de stok uit zijn hand en sloegen hem ermee op zijn hoofd. Na deze bespotting deden ze hem de mantel af, trokken hem zijn kleren weer aan en leidden hem weg om hem te kruisigen.

Actualisatie
Alle mensen hebben een kruis te dragen.
Groot, klein, zwaar licht.
Sommigen worden slachtoffer, gaan er onderdoor.
Anderen houden het uit, vinden veerkracht en geduld in zichzelf.

Gebed
Laat ons bidden
om veerkracht en geduld
dat wij gaande blijven en andere voorthelpen.

Muziek: Via Crucis – Liszt 03 Jesus trägt sein Kreuz

03. Jezus valt voor de eerste keer

Actualisatie
Je neemt je kruis op en valt.
Je gaat tegen de vlakte.
Je loopt tegen je eigen onvermogen aan.
En iedereen staat te kijken.

Gebed
Laat ons bidden
om zachtheid als wij vallen
om steun en mededogen
dat er mensen zijn die ons opvangen.
dat wij mensen zijn die anderen opvangen.

Muziek: Via Crucis – Liszt 04. Jesus fält zum ersten Mal

04. Jezus ontmoet zijn moeder Maria

Actualisatie
Zij gelooft in hem, al vanaf de bruiloft in Kana,
waar ze tegen de bedienden zei: “Doe maar, wat hij u zal zeggen.”
Verscholen in de entourage van Jezus, nauwelijks opgemerkt door de evangelisten,
maar wel door het volksgeloof dat haar hier plaatst aan de rand van de weg.
Ze zegt niets en ze doet niets. Ze is er.
Ze staat hier niet om ons medelijden op te wekken, maar om er te zijn voor haar zoon,
zoals moeders doen als hun kinderen in moeilijkheden raken.
Er zijn als mensen dreigen te bezwijken, zonder oordeel, met lege handen,
is een daad van grote menselijkheid.

Muziek: Via Crucis – Liszt 04. Jesus fält zum ersten Mal – vStabat Mater

05. Simon van Cyrene helpt Jezus zijn kruis dragen
Buiten de stad kwamen ze een man tegen die uit Cyrene kwam ‑ Hij heette Simon –
Hem dwongen ze de kruisbalk te dragen.

Actualisatie
Je hebt er niet om gevraagd. Het komt zomaar op je weg.
Of je het leuk vindt of niet, je hebt het maar te doen.
Je baas, het contract, de wet, de regelgeving, je morele plicht.
Vraag is: hoe ga je het aan, hoe ga je erin staat?
Nukkig of beweeg je mee?
Kortzichtig of gaandeweg de mogelijkheden ziend.
Gebed
Laat ons bidden
om beweeglijkheid en aanpassingsvermogen
als ons leven een andere wending neemt,
om een open blik wanneer het dagelijkse gareel ons dwingt
om hart voor wie zonder hulp niet verder kunnen.
Dat wij ons laten gezeggen als de nood aan de mens is.

Muziek: Via Crucis – Liszt 06. Simon von Cyrene

06. Veronica droogt het gezicht van Jezus

Actualisatie
Wat kun je doen als je ziet hoe iemand de dood tegemoet gaat.
Wat, als het leven onder je handen wegglipt, alle deskundigheid en goede zorg ten spijt?
Je loopt niet weg, maar je doet wat je kan om het lijden te verlichten, om een goede dood
mogelijk te maken. Je kijkt niet weg, maar neemt het gelaat van de ander in je handen en koestert het.

Gebed
Laat ons bidden
om de moed te blijven staan, wanneer de dood zich aankondigt,
om zorg en nabijheid
voor wie de weg ten dode gaan,


Muziek: Via Crucis – Liszt 07 Sancta Veronica – “O haupt voll Blut und Wunden”

07. Jezus valt voor de tweede keer

Actualisatie
Weer.
Gevloerd.
Omdat je even niet oplette
of gewoon omdat je óp bent,
de kracht niet meer hebt.
Laat mij maar liggen, het is wel goed zo.
Waar haal je de kracht vandaan om op te staan?

Gebed
Laat ons bidden
om licht als het ons zwart voor de ogen wordt
om lucht als wij geen adem meer hebben
om zorgzame handen die ons op de been helpen
dat wij op onze beurt licht- en luchtbrengers zijn
dat het onze zorgzame handen mogen zijn

Muziek: Via Crucis – Liszt 08 Jesus fällt zum zweiten Mal – tot 0.23

08. Jezus troost de vrouwen
Een grote massa mensen volgde hem; er waren vrouwen bij die om hem treurden en rouwden. Maar Jezus draaide zich naar hen om: ‘Vrouwen van Jeruzalem! Huil niet om mij, huil liever om uzelf en uw kinderen. Want er komen dagen dat de mensen uitroepen: Gelukkig de vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen, die nooit een kind ter wereld hebben gebracht, die nooit een kind aan de borst hebben gehad! In die tijd zal men tegen de bergen zeggen: Val op ons neer, en tegen de heuvels: Bedek ons. Want als ze zoiets met levend hout doen, wat zal dan met dood hout gebeuren?’

Actualisatie
Is dit troost? Het klinkt eerder als een vermaning.
Met de vrouwen van Jeruzalem worden wij uitgenodigd
onze eigen situatie onder ogen te zien,
ons verdriet en rouwbeklag een andere richting te geven.
“Verdoe je tijd en energie niet met wat mij overkomt”,
lijkt Jezus te zeggen.
Het gaat kennelijk niet om hem, maar om waar hij voor staat

Gebed
Laat ons bidden
om een scherp oog en oor voor waar het om haat in het leven,
om treurnis om wat van waarde is en teloorgaat onder mensen en in de natuur
om rouw die verlies verwerkt en sterk maakt, die toekomst opent en leven schept.
Dat wij groeien naar uitzicht en vastbeslotenheid.

09. Jezus valt voor de derde maal

Actualisatie
Je valt, omdat het leven je te veel wordt.
Je kunt niet meer.       
Je hebt geen zin meer om verder te gaan,
om verder te leven.
Dit vallen en opstaan, wat is de zin?

Gebed
Laat ons bidden om kracht om op de been te blijven
voor onszelf en voor al die anderen
die wankelen of gevallen zijn
Dat wij elkaar overeind houden.

Muziek: Via Crucis – Liszt 08 Jesus fällt zum driten Mal

10. Jezus wordt ontkleed

Actualisatie
Ontkleed.
Weerloos, kwetsbaar, niets te verbergen.
Mens ten voeten uit.
Maar ook: vernederd, beroofd, bedreigd, ontmenselijkt.
Naaktheid is dubbelzinnig,
is de nabijheid van de ander
maar ook de schaamteloosheid van de macht.

Gebed
Laat ons bidden
om kleding voor wie naakt zijn
om recht voor wie beroofd zijn
om bescherming voor wie kwetsbaar zijn
dat wij niet toekijken, maar doen wat we kunnen.

11. Jezus wordt aan het kruis geslagen

Aangekomen bij de plek die ‘Schedel’ heet, sloegen ze hem aan het kruis, en ook de beide misdadigers de een rechts de ander links van hem. Ze verdeelden zijn kleren door er om te dobbelen. Het volk stond toe te kijken. De leiders maakten hem belachelijk: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden, als hij de Christus is die door God is uitverkoren!’ Ook de soldaten dreven de spot met hem; ze kwamen naar voren, boden hem landwijn aan en zeiden: ‘Red jezelf, als je de koning van de Joden bent.’ Boven hem hing een opschrift: ‘Dit is de koning van de Joden.’

Actualisatie
Daar en toen. Rauw, hard en banaal.
Maar ook vandaag de dag worden mensen gekruisigd, geëxecuteerd.
Met of zonder proces, afgemaakt.
In gesprekken, op het internet, in de media,
geliquideerd, doodgezwegen.
Even hard, rauw en banaal als toen.
Lichamelijk en geestelijk.
We zijn er getuige van en soms overkomt het onszelf.

Gebed
Laats ons bidden
voor onze samenleving
om beteugeling van macht die mensen doodt
om een uitweg voor angst en blinde woede
om ruimte voor wat anders en vreemd is
voor onszelf
om een kliko voor onze oordelen
een afvalzak voor onze vooroordelen
Dat wij de dood van anderen
nooit maken tot deel van ons levensgeluk.

Muziek: Via Crucis – Liszt 12. Jesus Wird Ans Kreuz Geschlagen

12. Jezus sterft aan het kruis
Van twaalf uur tot drie uur ’s middags werd het over het hele land donker. Omstreeks drie uur schreeuwde Jezus luidkeels: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten’? Een paar omstanders die het hoorden, zeiden: ‘Hij roept om de profeet Elia.’ Meteen ging één van hen een spons halen, doopte die in landwijn, stak hem op de punt van een stok en probeerde hem ervan te laten drinken. (Matt.)
Toen hij van die wijn gedronken had, zei hij: ‘Het is volbracht!’ Toen boog hij zijn hoofd en gaf de geest.


Actualisatie
Sterven in uiterste verlatenheid.
Zelfs God heeft zich teruggetrokken.
Dat gun je niemand.
Daarom vinden wij het zo belangrijk
dat mensen kunnen sterven in het tastbare bijzijn van hun dierbaren,
dat mensen kunnen sterven in de overtuiging dat zij ertoe deden,
van betekenis waren, het verschil maakten, hoe klein ook.

Gebed
Laat ons bidden
voor hen die moeten sterven in eenzaamheid
voor hen die op afstand moeten toezien
voor hen die sterven in de overtuiging gefaald te hebben
voor hen die in doodsangst hun einde zien naderen
dat engelen hen leiden in het eeuwige licht
en hen leggen in de schoot van de Levende.

Muziek: Via Crucis – Liszt 13. Jesus stirbt am Kreuze

13. Jezus wordt van het kruis genomen
Daarna vroeg Jozef van Arimatea aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht weghalen. Hij was een volgeling van Jezus, maar in het geheim, omdat hij bang was voor de joodse overheden. Pilatus gaf zijn toestemming en Jozef haalde het lichaam af van het kruis. (Joh.)

Actualisatie
Wij kennen de scéne: Jezus die van het kruis wordt genomen en de vrouwen in zwijm.
Wij kennen de scéne: het dode lichaam van de zoon in de schoot van de moeder.
Talloos zijn de schilderingen, beeldhouwwerken en hymnes,
Drie evangelisten maken er geen woord aan vuil. Johannes besteed er één zin aan.
Voor velen is de verbeelding van dit moment een mogelijkheid zich gevoelsmatig te verbinden met het drama. Hoe verbind ik mij met dit lijdensverhaal, met deze martelgang?
Is het medelijden, is het sentimentaliteit, oprecht verdriet, verontwaardiging, boosheid om wat daar en toen gebeurde. Is het teleurstelling of zelfs bewondering, niet om de kunstenaar, maar om de hoofdrolspelers?
Hoe verbinden wij ons met dit verhaal? Wat doet het ons?

Gebed
Laat ons bidden
om een weg naar binnen
om te kunnen aanboren wat Jezus bezielde
om een weg naar ons hart, waar liefde schuilt
om een weg naar onze ziel, die ons met elkaar verbindt
tot een netwerk van goede krachten, eensgezindheid
en onverzettelijkheid.
Dat wij het leven behoeden met alles wat in ons is.
Muziek: Via Crucis – Liszt 15. Jesus Wird Ins Grab Gelegt

14. Jezus wordt in zijn graf gelegd
Ze namen dus het lichaam van Jezus mee en wikkelden het met de balsems in linnen doeken, want dat is bij de Joden de gewoonte als ze iemand gaan begraven. Vlak bij de plek waar Jezus was gekruisigd, lag een boomgaard, en in die boomgaard was een nieuw graf waarin nog niemand was bijgezet. Omdat het voor de Joden bijna sabbat was en het graf dichtbij, legden ze Jezus daarin neer.


Actualisatie
Gewikkeld in doeken in de kribbe.
Gewikkeld in doeken in het graf
De cirkel is rond. Het is volbracht.
We gaan naar huis en likken onze wonden.
Wat in onze ogen goed was mocht niet zo zijn.
Wij werden ruw uit onze droom gewekt.
Wat nu?
Wie houdt het licht nu brandend?
Wie gaat ons voor?
Wie benoemt het onrecht?
Wie maakt vrij, geneest, geeft te eten?
Wie omhelst de melaatse, de uitgestotene?
Wie durft?

Gebed
Laat ons bidden
om de moed tot leven
dat wij het zijn die licht ontsteken
een begaanbare weg zoeken
onrecht bestrijden
bevrijden, zorgen, helen
naaste worden tegen alle afstand in.
Opdat het Pasen wordt.

Muziek: Via Crucis – Liszt – “O traurigkeit, O Herzeleid”

Ik geloof in het afstand doen van rechten.

Voorganger Franneke Hoeks
Lectoren Liesbeth van Leijen, Corrie Dansen &  Toon van Mierlo

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ .  De viering wordt daar in de loop van zaterdag op gepubliceerd.  U kunt dan de viering van dit weekend aanklikken. De link en de youtubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering.

Wilt u een kaarsje klaarzetten, een kom met water en een handdoek?

Welkom

Fijn dat u dit moment met de San Salvator wilt vieren.  Misschien heeft u

voor de eerste keer uw weg naar de San Salvator gevonden. Fijn dat u er bent. Voor anderen is deze wekelijkse viering via het scherm een nieuw ritueel geworden. Bijzonder dat jullie er nu ook weer aanschuiven voor verhalen, beelden, muziek, stilte en gebed.
Het is Witte Donderdag 2021 en we vieren het moment dat Jezus voor de laatste keer met zijn leerlingen aan tafel ging. Het beeld van een maaltijd vormt de rode draad voor deze online viering.  We bereiden ons voor op een maaltijd, schuiven symbolisch aan en kijken wat er op tafel wordt geserveerd. Gedurende de maaltijd ontvouwt het verhaal van het laatste avondmaal zich laag voor laag.

We lezen Mattheus 26, 17-19
Op de eerste dag van het feest van het Ongedesemde brood kwamen de leerlingen naar Jezus toe en vroegen: ‘Waar wilt u dat wij voorbereidingen treffen zodat u het pesachmaal kunt eten?’ Hij zei: ‘Ga naar de stad en zeg tegen de persoon die jullie bekend is: “De meester zegt: ‘Mijn tijd is nabij, bij jou wil ik met mijn leerlingen het pesachmaal gebruiken.’”’ De leerlingen deden wat Jezus hun had opgedragen en bereidden het pesachmaal.

Voorbereiding
Het is bijna Pasen. Vandaag vieren we het moment dat Jezus met zijn leerlingen het Joodse Paasfeest, Pesach vierde. De voorbereidingen worden getroffen en de leerlingen bereiden de gerechten voor. Het is een bijzondere maaltijd waarin herdenken centraal staat. Met Pesach viert het Joodse volk de bevrijding uit Egypte. Ze eten platte broden, net als toen. Jezus en zijn vrienden kwamen bij elkaar om dit moment van bevrijding met elkaar te vieren. Een maaltijd met bijzondere gerechten die allemaal een verhaal vertellen.  

We wassen onze handen

Voor we aan tafel gaan wassen we onze handen. Water stroomt en spoelt wat aan onze huid is blijven kleven weg. We zijn het inmiddels gewend om grondig en veelvuldig onze handen te reinigen. Met gels, sprays en ontsmettingsmiddel. Vandaag doen spoelen we onze handen gewoon in water. Het koele water raakt onze huid, verkoelt en reinigt onze buitenkant. We drogen met aandacht onze handen en zijn er klaar voor. Klaar voor de tafel.

We ontsteken het licht

Om onszelf en de a(A)nder te zien steken we een kaarsje aan. We maken het licht aan deze tafel. Dat licht brengt sfeer, Dat licht laat ons zien. Dat licht doorbreekt de duisternis. Dat licht verbindt ons met elkaar en met de Eeuwige.

We bidden
Laat ons hier bidden met oude woorden uit de Joodse traditie. Woorden waarmee eeuwenlang dank werd gezegd voor al het goede en mooie de we op deze aarde tegenkomen.

“Gezegend zijt Gij, koning van hemel en aarde, Gij bron van alle leven.
Wij danken U voor het nieuwe leven in deze lente.
Voor de kruiden en alle groen gewas wat dieren en mensen tot voedsel zal dienen.
Wij danken U voor het licht van de zon.
Wij danken U voor deze avond vlak voor Pasen waarop we Uw beloften gedenken.”

Voorgerecht
Bouillon met verse kruiden : jonge groente en kruiden als symbool voor de lente, het nieuwe leven. Het zout in de bouillon staat voor de tranen van gevangenschap.

Het volk Israël was naar Egypte getrokken. Daar bleven ze van generatie op generatie. Eerst als graag geziene gasten, later meer en meer tot slavernij gedwongen. Uitgebuit en afgeperst moesten ze werken tot ze erbij neervielen. Tranen vloeiden. Tranen van uitputting.
Tranen om gebroken ledermaten. Tranen om verloren toekomst.
Tot het niet langer ging en Mozes na een ontmoeting met God, de opdracht kreeg naar de farao te gaan om de vrijlating van de Israëlieten te eisen. Tien plagen kwamen over Egypte. Uiteindelijk bracht de laatste van tien plagen, de dood van alle Egyptische eerstgeborenen in de Pesachnacht, de farao eindelijk op de knieën om de Israëlieten te laten gaan. Dat moment van vertrek en vrijheid in het verschiet viert het Joodse volk nog altijd. Pesach. Om dat moment van bevrijding te vieren was Jezus met zijn vrienden en vriendinnen naar Jeruzalem gekomen.

We lezen Exodus 12 (1),16-17
De eerste en zevende dag zijn heilige dagen die jullie samen moeten vieren. Die beide dagen mag er geen enkele bezigheid verricht worden, jullie mogen alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft. Dit voorschrift blijft voor altijd van kracht. Generatie na generatie moeten jullie het feest van het Ongedesemde brood vieren, omdat ik jullie die dag, in groepen geordend, uit Egypte heb geleid.

Bezinning
Ongedesemd brood. Brood dat niet de kans kreeg om te rijzen. Is het dan alleen maar haast-brood? Nee toch. Gisten is een proces waar je niet altijd greep op hebt. In de Joodse symboliek stond gist ook voor wat er rommelde in de samenleving. Iets waar je voorzichtig mee moest zijn. Als je niet uitkeek kreeg het slechte de overhand. Het gist in de samenleving. Af en toe een keertje een pas op de plaat maken, grote schoonmaak houden en opnieuw beginnen is heilzaam en geeft lucht. Het ongedesemde brood is brood van nieuw begin. Is brood van op weg gaan, is brood van nieuwe kansen.

We zingen
Op weg naar morgen en overmorgen
op weg naar morgen en overmorgen
en onderweg (soms even, 1-2-3) soms even thuis.

Grond onder mijn voeten,
steen in mijn rug,
dak boven mijn hoofd.
gedragen , omringd door reisgenoten,
liefde, beademd door wie liefde is.

Op weg naar morgen en overmorgen
op weg naar morgen en overmorgen
en onderweg (soms even, 1-2-3) soms even thuis.

Hoofdgerecht

Lams- of kippenbout, met bittere witlofslade met ei en aardappeltjes.
Een kippenboutje of lam staat voor het paasoffer.  Voor vegetariërs wordt een bietje klaargemaakt | Een gekookt ei wordt geserveerd als vredesoffer | Bitterkruid staat symbool voor de bittere arbeid

We lezen Johannes 13
Jezus, die wist dat de Vader hem alle macht had gegeven, dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan,stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen en droogde ze af met de doek die hij omgeslagen had. Toen hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’ Jezus antwoordde: ‘Wat ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult u niet wassen, nooit!’ Maar toen Jezus zei: ‘Als ik ze niet mag wassen, kun je niet bij mij horen,’ antwoordde hij: ‘Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’ Hij wist namelijk wie hem zou verraden, daarom zei hij dat ze niet allemaal rein waren. Toen hij hun voeten gewassen had, deed hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat ik gedaan heb?’ vroeg hij. ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen mij, en terecht, want dat ben ik ook. Als ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

Reflectie
Niet de voetwassing op zich, die als bewust teken midden onder de maaltijd plaatsvindt, maar Jezus’ dienst tot de dood is het eigenlijke onderwerp van gesprek met Jezus. Jezus als verantwoordelijke leraar en meester, Hebreeuws: ‘rabbi’ en ‘mar’, voor zijn leerlingen, die er binnenkort alleen voor staan. De voetwassing toont de essentie van wat het betekent leerling van Jezus te zijn: er te zijn voor de ander; gezagvolle dienst, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt. Het absolute tegendeel van opgelegde slavernij.
Petrus’ reactie is herkenbaar. Zelfs een slaaf van Israëlische herkomst was niet verplicht voeten te wassen. Johannes wil duidelijk maken, dat het niet gaat om reiniging, niet om meer-minder of hoger-lager, maar om een algemeen dienende houding.  De ‘sjatan’ is geen duivel maar een hinderaar en hier een handlanger van de gevestigde orde.
Immers, Jezus’ actie past niet bij aangeleerd denken in rangen en standen, nog zo aanwezig in onze samenleving. Hoogstens kan het nog op applaus rekenen als publiciteitsstunt. Maar daarvan is hier geen sprake. Wat Jezus hier leert met gezag is een houding, die steeds opnieuw moet worden verteld, geleerd en herdacht, omdat al te snel de gangbare patronen weer de overhand krijgen. (Jose Vos – De Eerste Dag)

Lied
Wie ten einde toe alles durft te geven,
handen, woorden, brood,
trouw op dood en leven,
zalig, zalig is die mens.

Zalig is de mens van het leed geleden,
toekomst, blijde hoop, zoete pijn en vrede,
zalig, zalig is die mens.

Zalig is de mens die door God geschapen
nimmer God wil zijn, eenvoud  is zijn wapen,
zalig, zalig is die mens.

Zalig is de mens die het recht wil maken,
mensen schots en scheef, hopeloze zaken,
zalig, zalig is die mens.

Zalig is de mens die de naam van Jezus
hoog houdt als een vuur om de weg te wijzen,
zalig, zalig is die mens.

Tot besluit
matses met Charoseth 
Charoseth, een zoete spijs die herinnert aan de mortel (cementspecie), symbool voor de slavernij en onderdrukking in Egypte.

Vredeswens Alleen het brood dat we samen delen, voedt.
Alleen het water, dat we samen drinken, lest onze dorst.
Alleen de strijd die we samen voeren, brengt bevrijding.
Alleen de kleren die we samen delen, maken mooi.
Alleen de woorden die we samen vinden, zijn verstaanbaar.
Alleen de weg die we samen gaan, heeft een doel.
Alleen het doel dat we samen stellen, is bereikbaar.
Alleen de vrede die we zelf maken, wordt wereldwijd.
Die vrede in Gods naam wensen wij elkaar toe. Amen.

We lezen Mattheus 26 , 26-29
Toen ze verder aten nam Jezus een brood, sprak het zegengebed uit, brak het brood en gaf de leerlingen ervan met de woorden: ‘Neem, eet, dit is mijn lichaam.’ En hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun de beker met de woorden: ‘Drink allen hieruit,
dit is mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden. Ik zeg jullie: vanaf vandaag zal ik niet meer van de vrucht van de wijnstok drinken tot de dag komt dat ik er met jullie opnieuw van zal drinken in het koninkrijk van mijn Vader.

Bezinning
Weet u nog, toen we nog in Cello bij elkaar kwamen? Of nog langer geleden in de San Salvatorkerk: toen deden we dat nog echt: brood en wijn delen met elkaar. Voor mij was dat altijd een bijzonder moment, of ik nu in de kerk zat of achter de tafel mocht staan. Op het moment van delen voelde ik me, meer dan op andere momenten van een viering, deel van een groter geheel. Dat eenvoudige gebaar van een stukje brood en beker rond laten gaan, raakte me iedere keer weer. Het was  en is een meervoudig gelaagd moment.
Ik voel me aangespoord door dat gebaar van die Rabbi uit Nazareth. Ik voel me verbonden met iedereen die wil delen wat hij of zij heeft. Ik voel me gedragen door de Eeuwige die mensen aanspoort het goede te doen. Ik voel me afhankelijk van mensen om me heen. Een goede afhankelijkheid, want niemand kan het alleen. Ik heb jou nodig. Jij hebt mij nodig. We hebben elkaar nodig. Bekende en onbekende mensen die het leven delen met elkaar. Die voorbij haat en verdeeldheid, hoe moeilijk dat soms ook is,  willen gaan. Die zekerheden los durven laten en niet bang zijn voor lege handen. Mensen die een stapje achteruit doen opdat anderen tot leven komen. Het delen van dat brood en die wijn zijn voor mij een wezenlijk geloofsmoment. Een moment van EN TOCH. Iedereen kan zeggen dat niet kan, dat goede leven voor alles en iedereen… EN TOCH er is dat brood en die wijn om te delen tot in het oneindige. Brood en wijn worden ons gegeven juist om te delen. Ik geloof in het afstand doen van rechten. Juist door af en toe een stapje opzij te doen ontstaat er meer ruimte dan je voor mogelijk houdt.

^{Lied Eet en drink van boord en wijn}
Eet en drinkt van brood en wijn,
tot mijn gedachtenis
en weet dat er in angst en pijn
een weg naar vrede is.

Deelt het leven met elkaar
tot mijn gedachtenis
en schenkt elkaar voor alle haat
alleen vergiffenis. Leeft in liefde met elkaar
tot mijn gedachtenis
en maakt zo in uw daden waar
dat leven geven is

^Stilte

We lezen Mattheus 26, 36-38
Vervolgens ging Jezus met zijn leerlingen naar een plek die Getsemane genoemd werd. Hij zei: ‘Blijven jullie hier zitten, ik ga daar bidden.’ Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs met zich mee. Toen hij zich bedroefd en angstig voelde worden, zei hij tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf hier met mij waken.’

We zingen Blijf bij mij en waak hier met mij, waak en blijf bidden

Stilte

We lezen Mattheus 26, 39
Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan!’

We zijn stil