Vieringen

VIERING ALLES VERANDERT

Voorganger: Maria van den Dungen  met Rhea Knipscheer en Mari-Tères Wierenga.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 14-nov-300x167.png


Openingslied: Licht dat ons aanstoot…

WELKOM, lieve mensen, bij deze online viering van onze San Salvatorgemeenschap.
Dat wij op deze manier met elkaar verbonden kunnen zijn geeft mij een gevoel van troost en kracht, nu we elkaar niet lijfelijk kunnen ontmoeten. Aan dat gevoel van verbinding hebben we allemaal behoefte in deze tijd, waarin al het bekende onzeker wordt en bijna elke dag iets kan veranderen.
Dat is ook het thema van vandaag: Alles verandert. Vanwege de gelijkenis met deze tijd, heb ik het verhaal van Noach gekozen, de lezing is vanwege de lengte in tweeën gesplitst. Het lied Todo Cambia – Alles verandert – van Mercedes Sosa loopt als een rode lijn door de viering.
Mensen uit onze gemeenschap hebben vanuit hun huis meegewerkt aan deze dienst. Mede namens hen wens ik ons allen een goede viering toe.

We steken een kaarsje aan om God, die liefde is – in ons midden te weten: als vuur, dat ons verlicht en verwarmt. Jullie kaarsjes die nu branden verbinden ons ook met elkaar.
Laten we ons nu openen voor Gods aanwezigheid.

GEBED
God van alle mensen,
Wij bidden dat er licht mag zijn;
Licht in alle hoeken van de wereld,
Nu wij zoekend zijn en onzeker
onze weg niet vinden, wees onze gids

Gij, licht van den beginne’.
wees bij ons, bescherm ons;
help ons te zien en horen
wat in ons leven belangrijk is.
Amen.

Acclam. :Kom adem ons open

Lezing
:          Genesis: 6,9 ev        Het verhaal van Noach  deel 1
Dit is de geschiedenis van Noach en zijn nakomelingen. Noach was een rechtschapen man; in zijn tijd de enige die een voorbeeldig leven leidde, in nauwe verbondenheid
met God. Hij had drie zonen: Sem, Cham en Jafet.
Toen God zag dat de aarde door en door slecht was en dat iedereen een verderfelijk leven leidde, zei hij tegen Noach: ‘Ik heb besloten een einde te maken aan het leven van alle mensen, want door hen is de aarde vol onrecht. Ik ga hen vernietigen, en de aarde erbij. Maak jij nu een ark van pijnboomhout. Maak daar verschillende ruimten in, en bestrijk hem van binnen en van buiten met pek. Ik laat een grote vloed over de aarde komen, een watermassa die haar zal overspoelen, om alles onder de hemel waarin levensadem is te vernietigen; alles op aarde zal omkomen.
71 Maar met jou zal ik een verbond sluiten. Jij moet de ark in gaan, samen met je zonen, je vrouw en de vrouwen van je zonen. En van alle dieren moet je er twee in de ark brengen, om ervoor te zorgen dat die met jou in leven blijven. Een mannetje en een wijfje moeten het zijn. Leg ook een voorraad aan van alles wat eetbaar is, zodat jullie allemaal te eten hebben.’
Noach deed alles zoals de HEER het hem had opgedragen.
Toen er zeven dagen voorbij waren, overstroomde 17de vloed de aarde veertig dagen lang. Het water steeg en de ark werd opgetild, zodat hij van de aarde loskwam; zelfs de hoogste bergen kwamen onder te staan.  21Alles wat op aarde leefde kwam om, alles wat er rondwemelde: vogels, vee, wilde dieren, en ook alle mensen. Alleen Noach bleef over, met alles wat bij hem in de ark was. 

Kort muz. Intermezzo

OVERWEGING:
Kijk eens naar het gezin van Noach, dat onschuldig al het bekende moest achterlaten – wetend dat ze niemand zouden terugzien. Ze moesten met de dieren de ark in en buiten verging de vertrouwde wereld. Opgesloten, in quarantaine, letterlijk betekent dat 40 dagen. In de bijbel komt het getal 40 vaak voor: Mozes trok 40 jaar door de woestijn voordat zijn volk het beloofde land binnen mocht. Jezus werd 40 dagen beproefd in de woestijn en tussen Pasen en hemelvaart zitten ook 40 dagen.
Afzondering in onze tijd is vaak een gezondheidsmaatregel en soms een straf. Maar in de bijbel is het vooral bedoeld als een tijd van zuivering, van leren volhouden om moeilijkheden te overwinnen.
De parallel met onze situatie is duidelijk: ook wij hebben aan vrijheid ingeboet en worden met steeds wisselende maatregelen geconfronteerd. We zijn de regie over ons eigen leven een beetje kwijtgeraakt. De een komt in verzet en krijgt een kort lontje, de ander laat het meer over zich heen komen. Het wegvallen van het vertrouwde kan ons onzeker maken en vanuit veel oude – niet alleen religieuze – tradities wordt ons geleerd om dan de stilte van je hart te zoeken. Bij je eigen kern te komen, daar te verankeren en er veiligheid aan te ontlenen.
Maar dan zijn we er nog niet…, niet in coronatijd, niet in ons leven.
Maar eerst gaat de lezing over Noach verder.

LEZING deel 2                   

8 1Toen dacht God weer aan Noach en aan alle wilde dieren en het vee bij hem in de ark. Hij liet een wind over de aarde waaien, waardoor het water afnam. 2De sluizen van de hemel werden gesloten, zodat het ophield met regenen. 3Geleidelijk vloeide het water weg van de aarde; na honderdvijftig dagen begon het te zakken  en op de eerste dag van de tiende maand werden de toppen van het Araratgebergte zichtbaar.
6Na veertig dagen deed Noach het venster open 7en liet een raaf los. Deze bleef heen en weer vliegen totdat de aarde droog was. 8Vervolgens liet hij een duif los om te zien of het water verder gedaald was. 9Maar de duif kon nergens een plekje vinden om te rusten en kwam bij hem terug in de ark, want overal op de aarde was nog water. 10Hij wachtte nog zeven dagen en liet de duif toen opnieuw los. 11Tegen de avond kwam ze bij hem terug – met een jong olijfblad in haar snavel. Toen wist Noach dat het water op de aarde verder gedaald was. 12Weer wachtte hij zeven dagen en daarna liet hij de duif nogmaals los. Ze kwam niet meer bij hem terug.
Hij maakte het dak van de ark open en keek rond – de aarde was drooggevallen. 
Toen zei God tegen Noach: 16‘Ga de ark uit, samen met je vrouw, je zonen en de vrouwen van je zonen. 
Laat ook alle dieren die bij je zijn naar buiten gaan: vogels, vee en alles wat op de aarde rondkruipt. Ze moeten weer vruchtbaar zijn en talrijk worden en de aarde bevolken.’ 18Hierop ging Noach naar buiten, samen met zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen. 19Ook alle dieren gingen de ark uit, soort bij soort, alle vogels, en alles wat op de aarde rondkruipt.
20Noach bouwde een altaar voor de HEER; daarop bracht hij brandoffers van al het reine vee en alle reine vogels. 21De geur van de offers behaagde de HEER, en hij zei bij zichzelf: Nooit weer zal ik de aarde vervloeken vanwege de mens. Zolang de aarde bestaat, zal er een tijd zijn om te zaaien en een tijd om te oogsten, zal er koude zijn en hitte, zomer en winter, dag en nacht – nooit komt daar een einde aan.

Acclam.: of kort muziek

Overweging:
Voordat God het water liet zakken hebben Noach en zijn gezin heel wat moeten verstouwen. Ze hebben – denk ik – de handjes vol gehad aan het ruimen van mest om te zorgen dat het leven in die ark dragelijk bleef. Maar de tijd hebben ze ook benut om zich te bezinnen over het leven in die boot, over het leven straks en hun verhouding met God en met elkaar. In zo’n kleine ruimte zijn goede onderlinge verhoudingen van levensbelang; wij mensen kunnen niet zonder elkaar.
In die moeilijke tijd hebben ze ook hun vertrouwen bewaard. Angst maakt dat je je afsluit, dat niets doordringt. Noach kon de vogels vrijlaten omdat zijn hoop op nieuw leven niet was aangetast en hij in de belofte geloofde.
Ard Nieuwenbroek tipte ons over het boek: Leven is nu, van Anselm Grün. We kunnen het iedereen aanbevelen. Grün schrijft in Hoofdstuk 2: Leven is verandering, van begin tot eind, wie weigert te veranderen verstart van binnen. De dichter Rutger Kopland zegt het beeldend: Als je niet elke dag met een stok in je ziel roert, vriest hij dicht.
In een situatie waarin we losgerukt zijn van oude zekerheden. hebben we de neiging ons daaraan vast te klampen. Maar het leven zelf verandert ons, als we ons eraan overgeven. Niet blijven stilstaan, niet verstarren, maar steeds opnieuw beginnen en zo steeds meer ruimte krijgen: dat is de kunst van het veranderen. Zorg dat er dingen zijn om je op te verheugen, zelfs kleine dingen maken dat we het vol houden: iets anders, iets nieuws.
Net als Noach hebben we nu volop tijd om ons te bezinnen over onze verhouding met God, met de mensen om ons heen. Hebben we al ontdekt wat voor ons het belangrijkst is?. We kunnen ons afvragen hoe we na deze pandemie verder willen gaan: op de oude manier of met meer zorg voor mens en schepping?
Vanaf het eerste begin van de schepping was er evolutie, verandering; dat geldt ook voor ons leven.  Steeds een nieuwe kans, een nieuw begin

We gaan luisteren naar het Lied Todo Cambia, Alles Verandert van de Argentijnse zangeres Mercedes Sosa, die moest vluchten voor de militaire dictatuur. Haar leven veranderde drastisch, maar de liefde voor de mensen bleef. Haar lied wordt nu gezongen door mensen van onze gemeenschap: Zie alles wordt anders . .liefde blijft.

GEZONGEN TODO CAMBIA

Cambia lo superficial
Cambia también lo profundo
Cambia el modo de pensar
Cambia todo en este mundo
Cambia el clima con los años
Cambia el pastor su rebaño
Y así como todo cambia
Que yo cambie no es extraño
Cambia el mas fino brillante
De mano en mano su brillo
Cambia el nido el pajarillo
Cambia el sentir un amante
Cambia el rumbo el caminante
Aúnque esto le cause daño
Y así como todo cambia
Que yo cambie no es extraño
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Cambia el sol en su carrera
Cuando la noche subsiste
Cambia la planta y se viste
De verde en la primavera
Cambia el pelaje la fiera
Cambia el cabello el anciano
Y así como todo cambia
Que yo cambie no es extraño
Pero no cambia mi amor
Por mas lejo que me encuentre
Ni el recuerdo ni el dolor
De mi pueblo y de mi gente
Y lo que cambió ayer
Tendrá que cambiar mañana
Así como cambio yo
En esta tierra lejana
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Cambia todo cambia
Pero no cambia mi amor…
Het oppervlakkige verandert
en ook wat diep is verandert
De manier van denken verandert,
alles in deze wereld verandert
Het klimaat verandert met de jaren
De herder verandert, ook zijn kudde
en dus, als alles verandert,
Is het niet vreemd dat ook ik verander.

In het gaan van hand tot hand
verandert de schittering van de fijnste briljant.
Het nest en het vogeltje veranderen.
Het gevoel voor een geliefde verandert
De wandelaar verandert zijn route,
zelfs al doet hem dat pijn.
  en dus, als alles verandert,
Is het niet vreemd dat ook ik verander.

Verandert, alles verandert
Verandert, alles verandert

De zon verandert zijn loopbaan
wanneer de nacht blijft voortbestaan
De plant verandert,
zij kleedt zich groen in de lente
Van wilde dieren verandert de vacht
Het haar van de oude man verandert
en dus, als alles verandert,
Is het niet vreemd dat ook ik verander.

Verandert, alles verandert
Verandert, alles verandert

Maar mijn liefde verandert niet
ongeacht hoe ver weg ik van hier ben.
Noch de herinnering, noch de pijn
van mijn volk, van mijn mensen
En dat wat gisteren veranderde
zal morgen weer moeten veranderen.
Net zo verander ik in dit verre land

Verandert, alles verandert
Verandert, alles verandert!
Maar mijn liefde verandert niet …

VOORBEDE:
Eeuwige,
We bidden dat we ons met elkaar verbinden,
voor een nieuwe manier van leven,
dat we elkaar steeds opnieuw
ontmoeten en respecteren,
zo verschillend als we zijn.
   
Help ons dat het grote ‘nooit genoeg’
ons samenleven niet bepaalt.
dat we de kwaliteit van ons leven niet meten
aan wat mode en reclame voorschrijven;
We bidden dat we als gemeenschap onze overledenen eren,
en we zo omgaan met de dingen en met elkaar
dat we Zijn Naam waar maken: ‘Ik zal er zijn voor u’.
(Vrij naar Vastenbrochure van Broederlijk Delen)

Acclamatie: Waar vriendschap heerst en liefde, daar is God            1 min.

Bidden we samen het gebed dat wereldwijd  alle christenen verbindt:
Onze  Vader

Reflectie van Mary -Terès:   In verbinding met de huidige Coronatijd:Wat leert ons Corona?…….
Wat betekent dit voor onze milieuopvattingen?
Wat is het echte vakantiegevoel?…
Is alle overheidssteun gericht op het zo snel mogelijk hervatten hoe het was, of op het inrichten op nieuwe manieren?  En heeft dat gevolg voor je stemkeuze?….
We kunnen Corona zien als een oproep tot veranderen. Zodat we, hoe gek het ook klinkt, door Corona jong van hart blijven en niet verstarren in onze vastgeroeste ouderdom .
En nu de vraag die ik, gedurende de voorbereiding  van deze viering, mijzelf gesteld heb:
Naast het omkijken naar elkaar, heb ik mijzelf afgevraagd wat voor verandering zou je willen doen in je dagelijks leven?… Wat voor verandering zou je willen, met in de gedachte: “Elk blad ademt de boom tot leven”?….
Ik heb een hekel aan alle plastic, die ik zelf iedere dag gebruik, die plastic wordt niet goed gerecycled,  ik wil minder gebruiken, maar ik heb een stimulans nodig om te veranderen, ik vind het heel moeilijk om het alleen te doen, ik zou graag met een of met meer mensen beginnen. Wie wil me helpen? 
Ik vertrouw erop dat er een mooie vlinder uit deze donkere cocon zal komen vliegen!

Met deze hoopvolle woorden kunnen we met God’s zegen de nieuwe week aan.

Zegen            :
God van liefde, 
ook vandaag – was jij onder ons.
in woorden die moed geven, 
in tekenen waar ons hart warm van wordt, 
Jouw kracht zal bij ons zijn op onze levensweg. 
Wij vragen jouw zegen voor vandaag en morgen
en alle dagen, die ons gegeven zijn.
Amen.

Slotlied: Om warmte gaan wij..




Tegen de stroom in

7 & 8 november 2020 |Franneke Hoeks



Welkom

Welkom allemaal. Fijn dat u meedoet met deze online San Salvator viering. Vandaag staat een ingewikkeld en sturend verhaal centraal: de parabel van de talenten. Deze viering wordt een zoektocht naar betekenis van dit verhaal nu.   We beginnen deze viering met een nieuwsbericht.

Dit nieuwsbericht dat afgelopen week in de krant stond neem ik als startpunt van onze ontdekkingstocht van vandaag. Geld maakt geld… ook in tijden van Corona. Ik hoop dat deze viering, de beelden, de verhalen, de muziek ons zullen omkeren om tegen de stroom in te durven gaan.

Hier ontsteken we het licht van de Eeuwige die omziet naar mens en aarde.

Gebed  Eeuwige, jij die ons mensen omkeer en wakkerschut,
wees als omkerende kracht bij ons aanwezig

Laat ons zien wat anders kan
Leer ons kijken naar het ongeziene

Wijs ons op nieuw perspectief
en doe ons gaan tegen de stroom in.

Acclamatie

Wees hier aanwezig, woord ons gegeven

Dat ik u horen mag met hart en ziel.  
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.
Wek uw kracht en kom ons bevrijden. 

Bij de verhalen 

We lezen vandaag twee Bijbelverhalen. Eeuwenlang vonden mensen troost en steun in deze teksten.  Ze klinken hier vanuit verschillende huizen in de stad.

We lezen Mattheus 25, 14-30

Of het zal zijn als met een man die op reis ging, zijn dienaren bij zich riep en het geld dat hij bezat aan hen in beheer gaf. Aan de een gaf hij vijf talent, aan een ander twee, en aan nog een ander één, ieder naar wat hij aankon. Toen vertrok hij. Meteen ging de man die vijf talent ontvangen had op weg om er handel mee te drijven, en zo verdiende hij er vijf talent bij. Op dezelfde wijze verdiende de man die er twee had gekregen er twee bij. Degene die één talent ontvangen had, besloot het geld van zijn heer te verstoppen: hij begroef het. Na lange tijd keerde de heer van die dienaren terug en vroeg hun rekenschap. Degene die vijf talent ontvangen had, kwam naar hem toe en overhandigde hem nog vijf talent erbij met de woorden: “Heer, u hebt mij vijf talent in beheer gegeven, alstublieft, ik heb er vijf talent bij verdiend.”
Zijn heer zei tegen hem: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar bent gebleken in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je heer.” Ook degene die twee talent ontvangen had, kwam naar hem toe en zei: “Heer, u hebt mij twee talent in beheer gegeven, alstublieft, ik heb er twee talent bij verdiend.” Zijn heer zei tegen hem: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar was in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je heer.” Nu kwam ook degene die één talent ontvangen had naar hem toe, hij zei: “Heer, ik wist van u dat u streng bent, dat u maait waar u niet hebt gezaaid en oogst waar u niet hebt geplant, en uit angst besloot ik uw talent te begraven; alstublieft, hier hebt u het terug.” Zijn heer antwoordde hem: “Je bent een slechte, laffe dienaar. Je wist dus dat ik maai waar ik niet heb gezaaid en oogst waar ik niet heb geplant? Had mijn geld dan bij de bank in bewaring gegeven, dan zou ik bij terugkomst mijn kapitaal met rente hebben terugontvangen. Pak hem dat talent maar af en geef het aan degene die er tien heeft.

Want wie heeft zal nog meer krijgen, en wel in overvloed, maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft nog worden ontnomen. En die nutteloze dienaar, gooi die eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt.”


Bezinning
Deze parabel zou me bijna van mijn geloof laten vallen. De heer in dit verhaal strookt op geen enkele manier met waar God of Jezus voor mij voor staan. Vaak wordt dit verhaal uitgelegd in de trant van ‘je moet  goed je best met dat wat je gekregen hebt’. Ontegenzeggelijk belangrijk! Maar wat heb ik te doen met die derde dienaar.
Er staat in de tekst dienaar, maar in de oorspronkelijke Griekse tekst staat slaaf. Het gaat hier om drie slaven die respectievelijk 5, 2 of 1 talent van hun heer, sterker nog van hun eigenaar, krijgen. Het woord talent is misschien ook een beetje verwarrend. In de tijd waarin dit verhaal werd opgeschreven was talent een hoeveel geld. Omgerekend zou dat nu zo’n 500.000 euro zijn. Het gaat hier om groot geld, om serieus kapitaal, dat de eigenaar aan zijn slaven toevertrouwd.  Dat is niet vreemd hoor. Slaven konden opklimmen tot hoge posities, maar ze bleven wel eigendom van hun meester en waren overgeleverd aan zijn of haar grillen.
Waarom de slaveneigenaar dit kapitaal onder zijn slaven verdeeld wordt niet verteld.  De eerste twee slaven doen wat de meester zelf blijkbaar zou doen… met geld nog meer geld maken, veel meer geld.
De derde slaaf is bang. Dat begrijp ik wel. De beweegredenen van de meester zijn niet duidelijk en als slaaf ben je toch aan de genade van je eigenaar overgeleverd.  Ondanks de angstige houding is hij wel degene de meester aanklaagt. U maait waar u niet gezaaid hebt, u oogst waar u niet gepland hebt. Kortom u eigent zich zaken toe die niet van u zijn.  Een rücksichtsloze ondernemer.  Dan heb je als slaaf wel lef als je dit recht in het gezicht van je heer en meester durft te zeggen.  Deze naamloze slaaf ging niet mee in die keiharde ondernemingsdrift en stelt deze manier van handelen aan de kaak.  Dat wordt hem niet in dank afgenomen. Het geld wordt hem ontnomen en er wacht hem ‘uiterste duisternis waar men jammert en knarsentandt.’
Ik moest denken aan een stukje in de Volkskrant waarin filosoof en cabaretier Tim Fransen vertelt over het onbegrip wat hij tegenkwam toen hij de coronasteun van de overheid afwees omdat hij het zonder die steun prima kon redden.  Vrienden zeiden: “Jij betaald belasting dus jij hebt recht op die steun. Je bent gek als je dit niet aanneemt.” In dit voorbeeld klinkt iets van de dynamiek van de parabel door. Geld wat je investeert geeft je recht op meer. Geld maakt geld.
Misschien hebben we stiekem allemaal wel een tik van die molen meegekregen en zitten we allemaal gevangen in die race om meer, meer, meer. Ik ook hoor! Ik probeer het anders te doen, maar ik kijk ook naar een paar nieuwe schoenen niet nodig heb maar die ik wel heel graag wil hebben. Geld maakt geld.
Hoe ik ook naar dit verhaal kijk, het blijft een schurende parabel zeker als Jezus of God zien in de Heer van dit verhaal.  Mijn god is een god van tweede, derde en vierde kansen. Mijn God is een god die zich keert tegen de macht van geld. Mijn god is een god die staat voor wat klein en kwetsbaar is. Mijn god is een god die zich achter de derde dienaar schaart!

dav

Lied Ga met ons mee op onze wegen

\Ga met ons mee op onze wegen, wees met uw volk in de woestijn,
Schuil in een wolk, wees half verzwegen, toon dat Gij onze kracht wilt zijn.

Schenk ons een woord als wij U roepen, wees ons een licht op onze weg,wil ons niet eindeloos beproeven, toon dat het waar is wat Gij zegt.

Ga voor ons uit in nacht en duister, wek in ons hoop voor elke dag,
maak U niet waar in macht en luister maar in een mens die op ons wacht.

Schenk ons het brood om van te leven, toon ons de Mens die op U bouwt
en onze kracht wordt tot vergeven: Naam die ons duurzaam gaande houdt.

Bezinning
Ach die derde slaaf. Een antiheld. Verliezer van een systeem waarin het draait om geld verdienen. Geld maakt geld. Doe je niet mee, pas je niet in dat systeem of pas je voor dat groeimodel dan wacht jou niets dan duisternis. Dat past niet bij wat ik als God zie, ook al kan ik hem of haar niet exact duiden. Wat ik wel weet is dat mijn god een god van slaven is. Dat mij god een god van ommekeer en verandering is. Dat mijn god een god is van tegen de stroom in.
We lezen psalm 70 als woorden die de derde slaaf zou kunnen uitroepen. Dat wens ik hem toe: geloof tegen de stroom in. Dat wens ik ons toe: geloof tegen de stroom in.

We lezen Psalm 70

Voor de koorleider. Van David, een dringend gebed.
God, breng mij uitkomst,
Eeuwige, kom mij haastig te hulp.
Dat beschaamd en vernederd worden
wie mij naar het leven staan,
met schande terugwijken
wie mijn ongeluk zoeken,
beschaamd zich omkeren
wie de spot met mij drijven.
Wie bij u hun geluk zoeken
zullen lachen en vrolijk zijn,
wie van u hun redding verwachten
zullen steeds weer zeggen:
‘God is groot!’
Ik ben arm en zwak,
God, kom haastig,
u bent mijn helper, mijn bevrijder,
Eeuwige, wacht niet langer.

Muziek

Voorbeden  
Eeuwige, jij die steeds de achterkant van het gelijk laat zien
wees als omkerende kracht aanwezig in ons en in de wereld.
Keer ons om en vuur ons aan.

Eeuwige, jij die als zachte kracht in de wereld bent
wees steun voor mensen die ziek zijn.
Geef moed aan mensen die voor hen zorgen.

Eeuwige, jij die ons aanspoort tot het goede
Wees bemoediging voor ieder mens
die zwemt tegen de stroom in.

Eeuwige, jij die met ons mensen op weggaat in goede en slecht tijden
we vragen jouw zegen over Hennie en Fons Schiffer die deze week 50 jaar getrouwd zijn.
We staan ook stil bij alle mensen die we moeten missen en noemen vandaag met name
overleden ouders Roussel-Beekwilder | overleden ouders van Bakel- van Lijssel | mijnheer Liebers |
mijnheer van Alphen

Onze Vader verborgen

Onze vader verborgen
uw naam worde zichtbaar in ons,
uw koninkrijk kome op aarde,
uw wil geschiede, een wereld
met bomen tot in de hemel,
waar water schoonheid en brood,
gerechtigheid is en genade –
Waar vrede niet hoeft bevochten,
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen,
waar kinderen helder en jong zijn,
dieren niet worden gepijnigd,
nooit één mens meer gemarteld,
 niet één mens meer geknecht.
Doof de hel in ons hoofd
leg uw woord op ons hart
breek het ijzer met handen
breek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst kome wat komt.

Tot besluit
Ga dan als de zalm tegen de stroom in
met alle razernij van je woede.
Wanhoop niet, het water zal stenen breken.

dav

(Michele Najli)

***

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via

Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.

Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

Allerzielen 2020

San Salvator ALLERZIELEN 2020  |  Aan het roer stond het hart

Hieronder vindt u de tekst van de viering. Wij wensen u een troostrijke viering toe.

Aan het roer dien avond stond het hart
en scheepte maan en bossen bij zich in
en zeilend over spiegeling
van al wat het geleden had
voer het met wind en schemering
om boeg en tuig
voorbij de laatste stad.
                                                (Gerrit Achterberg)

Welkom
Welkom bij deze San Salvator Allerzielenviering. Welkom aan familieleden en naasten van die mensen van wie wij het afgelopen jaar afscheid moesten nemen.  
Dit is een vreemd jaar. Een pandemie die veel slachtoffers vroeg en gevolgen had voor de manier waarop mensen afscheid van het leven moesten nemen. Zonder geliefden. Families die rondom het afscheid soms lastige keuzes moesten maken.
Allerzielen 2020. Vandaag staan we stil bij mensen die we missen. We vieren hun levens met muziek, stilte, verhalen, licht. Misschien is dit een moment van dankbaarheid voor jou, voor u. Misschien zitten de tranen hoog en is het gemis juist extra voelbaar. Wat zouden we graag in levenden lijve bij elkaar zijn op dit moment.
We zitten echter allemaal in ons eigen huis en doen zo mee aan deze viering. Mensen lezen vanuit hun eigen kamer. Mensen steken kaarsjes aan. Mensen bidden, mijmeren en herinneren gedurende dit online moment. Ik hoop dat het jou, ons iets kan laten voelen van verbondenheid dwars door grenzen van tijd en ruimte. Het is jammer dat we het zo moeten doen, maar ook bijzonder dat dit kan.
Misschien brandt er al een kaarsje bij u thuis. Zo niet, laten we dan nu allemaal een kaarsje aansteken. Voor wie we missen. Voor elkaar en voor dat wat we niet kunnen benoemen. De kracht die ons draagt en verbindt, ik noem hem of haar God. 

Gebed 
Als wij bidden God, dan doen wij dat, omdat we beseffen dat er meer is dan voor onze ogen zichtbaar is. Dat jij er bent en dat jij groter bent dan ons hart.
Als wij bidden God, dan spreken we uit wat in ons leeft dit uur: ons verdriet, onze eenzaamheid, onze vragen, onze toekomst.
Als wij bidden God dan luisteren we naar het geheim dat in ons woont. Jouw adem, eens gekregen, jouw kracht die leven doet, de stilte van ons hart waarin jij tot ons spreekt en ons bemoedigt.
Als wij zo bidden God, dan groeit in ons jouw weten, en ons vermoeden, dat niet de dood het einde is. Dat hoop op leven nooit vergaat en dat jijzelf die hoop en onze toekomst bent ook vandaag, de dood voorbij. Amen

Lied   Gij zijt de lucht om ons heen
Gij zijt de lucht om mij heen. Ik adem U in anders sterf ik.
Ik sla U om als een mantel
 en ik weet dat Gij nooit verslijt.

Licht ontsteken
Vandaag noemen we de overledenen die het afgelopen jaar zijn opgetekend in het gedenkboek van de San Salvator geloofsgemeenschap. We vroegen mensen voor deze viering een filmpje te maken van het aansteken van een kaars. Deze beelden zien we hier terug, zo wordt dit moment van gedenken iets van ons samen.

Wij ontsteken een licht en gedenken

Dinie van Venrooy-Bodar
Andre Kuipers
Nel Baltissen
Nel Buster
Marisia Jagielnielu
Maartje van Wijmen
Ton Jonkergouw-Noestheden
Bart Mulders
Trees Wouters
Frans Schiks
Betsie van Lith-Volmer
Truus de Meulder
 Cor Rademaker
Ans Verdonk-Huiskamp
Arie Akkermans
Jan van der Linden
Nellie Nabbe
Atty Durville-Bakx
Herman Durville
Jet Zwanikken
Leo Collard

Lied Gedenk ons
Gedenk ons hier bijeen onder de hoede van uw woord.
Gedenk die bij ons horen in lief en leed.
Zegen ons dat wij elkaar behoeden.


We lezen vandaag een psalm uit de bijbel.
Eeuwenlang vonden mensen troost en steun in deze teksten. Dat ook wij vandaag wijsheid, troost en moed mogen vinden in deze woorden.


Lezing psalm 139, 1-19, 23-24 (Bijbel in gewone taal)

God, u weet alles van mij,
u kent mij.
U weet waar ik ben,
en u weet waar ik heen ga.
U weet wat ik denk,
ook al bent u ver weg.
U ziet me als ik thuis ben
en u ziet me onderweg.
U ziet alles wat ik doe.
Voordat ik mijn mond opendoe,
weet u al wat ik wil zeggen.
U bent voor mij en achter mij,
u bent om mij heen.
Uw hand houdt me vast.
Ik vind het een wonder
dat u mij zo goed kent.
Ik kan het niet begrijpen.
Waar kan ik heen gaan
zonder dat u het merkt?
Waar kan ik heen vluchten
zonder dat u mij ziet?
Ik kan wel naar de hemel klimmen,
maar dan bent u daar.
Ik kan wel afdalen
naar het land van de dood,
maar daar bent u ook.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon opkomt.
Ik kan naar de plaats gaan waar de zon ondergaat.
Maar ook daar zal uw hand mij leiden,
ook daar houdt uw hand mij vast.
Ik kan wel willen
dat het donker wordt,
zodat u mij niet ziet.
Ik kan wel willen
dat de dag verandert in nacht.
Maar voor u is het donker niet donker.
Voor u is de nacht net zo licht als de dag.
De duisternis lijkt op het licht.
U maakte mij in de buik van mijn moeder.
Elk deel van mijn lichaam hebt u gevormd.
Ik dank u daarvoor.
Want het is een wonder,
zoals ik gemaakt ben.
Alles wat u maakt, is een wonder.
Dat weet ik heel goed.
U hebt me al gezien
toen ik in het geheim gemaakt werd.
U hebt me al gezien
toen ik diep in de aarde ontstond.
Toen mijn lichaam nog geen vorm had,
zag u mij al.
Nog voordat ik werd geboren,
wist u alles al van mij.
En u schreef het in uw boek.
God, uw gedachten kan ik niet begrijpen,
ze zijn te moeilijk voor mij.
Ik probeer uw gedachten te tellen,
maar het zijn er zo veel,
meer dan er zand is bij de zee.
Ik ben dicht bij u,
elke ochtend weer.
God, ik wil dat u alles van mij weet,
ik wil dat u weet wie ik ben.
Kijk in mijn hart,
onderzoek al mijn gedachten.
Kijk of ik leef zoals u dat wilt,
en leid me op de weg die u wijst.

Muziek

Overweging
Een gedicht van Gerrit Achterberg klonk als opening deze viering. Poëzieregels vol beelden die mysterie oproepen. Iemand die scheepgaat en die vaart op hart. Avond. Spiegeling. Inschepen. Het mooie van gedichten is dat ze ruimte laten voor onze eigen verbeelding. Poëzie zet ons aan het werk, stelt ons vragen en laat ons nadenken. Wat ligt er achter die horizon, voorbij de stad, voorbij de laatste stad? Het lijkt een eenzame reis die dit schip maakt. En toch voel ik mij als lezer van dit gedicht oneindig verbonden met die schipper die daar in de avondschemerig op weg is. Bestemming onbekend.
Als we de afgelopen maanden iets geleerd hebben is het wel dat niemand een eiland is. We zijn als mensen met elkaar verbonden. We merken misschien nu meer dan ooit, hoe belangrijk contact en nabijheid voor ons zijn. Die verbondenheid is een levensbehoefte en maakt ons tot wat we als mensen zijn. Dat bootje uit het gedicht dat wegvaart en ons het nakijken geeft, heeft dan iets triestigs in zich. Afstand die niet meer te overbruggen valt. Werkelijkheden die elkaar niet meer raken.
Een psalm is ook poëzie. Psalm 139 wordt toegeschreven aan de dichter-koning David. De woorden die we hier hoorden gaan ook over verbondenheid, maar voegen een andere laag aan verbondenheid toe. Je verbonden weten met iets dat groter is dan jij, wij, mensen zijn.
Dat gevoel dat er iets bestaat dat mij, jou, ons kent, door en door. Dat dat iets of iemand is die met ons door het leven trekt. Dat je niet, nooit, totaal aan jezelf bent overgeleverd. Het is een gedachte die ingaat tegen de hedendaagse manier van denken en leven, waarin autonomie en zelfbeschikking de boventoon voeren. Dat gevoel van verbondenheid met het andere, het hogere, met God is iets wat we niet kunnen begrijpen. Het gaat ons te boven. Maar dat we iets niet helemaal kunnen vatten, wil niet zeggen dat het er niet is.
Vandaag herdenken we mensen die we missen. Ieder denkt aan een of meerdere mensen die zijn weggevallen uit het leven. Een leven waarvan we de laatste maanden merken dat het oh zo kwetsbaar is. Sterven is loslaten. Aan de ene kant een is dat loslaten totaal en rigoureus, zoals dat bootje op weg naar de einder. Aan de andere kan blijft er ook verbondenheid over de dood heen, spiegeling en herinnering aan wie erbij horen.
Het raakt mij keer op keer als ik deze psalm lees dat God, iets is van licht en positiviteit. Die verbondenheid met het hogere, grotere, diepere is nooit iets wat je naar beneden trekt, maar altijd iets wat licht brengt, steun geeft en ons mensen met zachte hand de goede kant op wil sturen. Uit de psalm spreekt een gevoel van thuis zijn bij dat wat groter is dan wij zelf zijn. Een ruimte waar je gezien en gekend wordt. Je gezien en gekend voelen is bijna vanzelfsprekend als het goed met je gaat. Maar juist in verdriet en gemis hebben we die ruimte om er gewoonweg te zijn, meer dan ooit nodig. Dat vinden bij elkaar en soms ook bij iets wat we niet kunnen verklaren.
Jij kent mij. Kijk in mijn hart. Het hart staat aan het roer. De Eeuwige als ruimte voor onuitgesproken verdriet, het alledaagse gemis en de dankbaarheid voor wat was. Ruimte voor wat leeft in ons hart, ook dat wat we niet in woorden kunnen vatten. Dat gevoel – noem het geloof- dat ook het ongezegde en het onzegbare ergens weerklank vindt, geeft mij troost. Vertrouwen dat het goed komt. Dat er richting is in dit leven en in de beweging naar en voorbij de horizon. Vanuit dat vertrouwen durf en wil ik kijken naar dat bootje op het water. Met tranen in mijn ogen tot het uit mijn blikveld verdwijnt. Maar weerspieging, licht en herinnering neem ik mee. Zij vinden ruimte in mijn hart.

Stilte

Lied Trek ik de zee door

Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.
Jij kent mijn wegen in den blinde,
gaat met mij mee door de woestijn.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.
Trek ik de zee door dan zul je mij wachten,
over het water ben je mijn vuur.
Dicht aan je hart wil ik overnachten,
zonder hou heb ik rust nog duur.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.
Trek ik de zee door dan zul je mij vinden,
over het water stil je mijn pijn.
Nog ken ik nauwlijks wie ik beminde,
maar ga met mij mee door de woestijn.
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden,
over het water zul je er zijn.

Voorbeden in vier kaarsen
Tussen al deze lichtjes maken we ruimte voor vier kaarsen. 

Met deze eerste kaars gedenken we alle mensen die zijn omgekomen door oorlog en geweld.  Dit licht is ook voor hen die op de vlucht gingen, op zoek naar een veilig bestaan en die bestemming nooit mochten bereiken.

Met deze tweede kaars gedenken alle mensen die dit jaar stierven door het Coronavirus. Mensen die overleden in ziekenhuis, verpleegtehuizen of thuis en die hun laatste uren soms alleen doorbrachten. Ook al kennen we hen niet bij naam, met het aansteken van dit licht denken we aan deze slachtoffers.

Met deze derde kaars gedenken we hen die eenzaam zijn gestorven, dichtbij huis of waar dan ook in de wereld. Mensen niet meer gekend, genoemd, voorbijgelopen en voor altijd vergeten.  Dat ook hun levensverhalen blijven doorklinken.

De laatste kaars steken we aan voor alle mensen die met wie we dit moment zo graag samen hadden willen vieren. Ieder van ons heeft thuis een lichtje aangestoken om een geliefde te gedenken. De kleine afzonderlijke lichtjes die branden in onze huizen verbinden ons met elkaar. Laat al die kleine kaarsen hier samen komen in deze kaars als teken van verbondenheid met elkaar en met de Eeuwige.
Laten we hier samen bidden met oude woorden. Woorden die Jezus zijn leerlingen meegaf als troost, als bemoediging en als aansporing om het goede te doen.

Onze Vader  
die in de hemel zijt, 
Uw naam worde geheiligd, Uw rijk kome. 
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel. 
Geef ons heden ons dagelijks brood,  
en vergeef ons onze schuld 
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. 
En leid ons niet in bekoring, 
maar verlos ons van het kwade. 
Want van U is het koninkrijk 
en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen. 

Slotgedachte
Aan het roer dien avond stond het hart
en scheepte maan en bossen bij zich in
en zeilend over spiegeling
van al wat het geleden had
voer het met wind en schemering
om boeg en tuig
voorbij de laatste stad.  Gerrit Achterberg

Zegenwens
We gaan deze online viering afsluiten. Fijn dat u er was. We nemen de herinneringen en de lichtjes met ons mee in de komende tijd en weten ons verbonden met elkaar en met de Eeuwige.

***

Voorbereiding: Corrie Dansen, Karel Bierlaagh, Franneke Hoeks
Montage: Franneke Hoeks
Met dank aan Melodiek en alle mensen die een filmpje/foto van een kaars instuurden.



Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar

www.sansalvatorgemeenschap.nl

IK HEB U LIEF

Voorganger: Truus van Kaam                            
25 okt 2020

U kunt deze viering ook op Youtube volgen
https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ 

Welkom U, jij die met ons meeviert.
Jij met jouw eigen gezicht waarin je leven zich weerspiegelt.
Door jouw ogen kijkt God ons aan.
Moge deze viering inspireren in elk mensengezicht schoonheid te ontdekken, zodat je kunt zeggen: ik heb U lief.

Mag ik je uitnodigen om te bidden tot God
Vader, Zoon en H. Geest.
Wij komen bij u met ons leven
U die ons kent bij naam en van gezicht
U dei ons vallen en opstaan kent
Vergeef ins wanneer wij een ander kwetsten
     Heer ontferm U
Nu wij elkaar niet kunnen omarmen en omhelzen
Vragen wij  wilt U dan Uw warmte om ons heen leggen
Geeft U ons een open oog voor de tekens van aandacht die wij  van mensen krijgen
Maakt U ons gevoelig en creatief om ondanks fysieke afstand toch nabijheid te scheppen
Dat wij mensen niet van elkaar vervreemden
     Heer ontferm U
Laat het ons gegeven zijn met volharding en vertrouwen de weg naar U en de ander te
Zoeken
     Heer ontferm U.

Lezing uit Exodus
Gij moet een vreemdeling niet slecht behandelen en hem het leven niet moeilijk maken, want ge hebt zelf als vreemdeling in Egypte gewoond.
Weduwen en wezen zult ge geen onrecht aandoen.
Als ge hun tekort doet en hun klagen naar Mij opstijgt, dan zal Ik gehoor geven aan hun klagen.
Mijn toorn zal losbarsten en met het zwaard zal Ik u doden: uw vrouwen worden weduwen en uw kinderen wezen.
Als ge aan iemand van mijn volk geld leent, aan een noodlijdende in uw omgeving, gedraag u dan niet als geldschieter. U moet geen rente van hem eisen.
Als ge iemands mantel in pand neemt, dan moet ge die voor zonsondergang aan hem teruggeven. Hij heeft niets anders om zich mee toe te dekken, het is de beschutting van zijn blote lichaam, hij moet er in slapen.
Roept hij tot Mij om hulp, dan zal ik hem verhoren, want Ik ben vol medelijden.
( Exodus 22, 20-26 )

Overweging:
Ten diepste is iedere mens een vreemdeling op weg in het leven. We hebben een eigen kleur van denken en doen en spreken, een uniek gezicht.
Als mens kloppen we in ons leven op vele deuren aan in de hoop gastvrij ontvangen te worden.
In de voering van onze mantel is onze rijkdom genaaid. Talenten, creativiteit, vermogen om vriendschappen aan te gaan, om van mensen te houden, levenskracht, goede moed….noem maar op…alles wat jou bijzonder maakt.
Jouw mantel is je alles!
Als die je wordt afgepakt, of als daar iets uit wordt gestolen-lees ontkend of gekleineerd wordt – doet dat heel zeer!
De Schrift stelt een harde eis: beschouw iemands mantel als heilig en voor altijd, dag en nacht, met hem of haar verbonden.
Waar en wanneer wordt mensen hun mantel ontnomen?
De weduwen en de wezen: zijn dat niet al die Nederlanders aan wie we kansen ontnemen hun talenten te ontplooien?
Mensen die door hun niet Nederlands klinkende namen niet voor sollicitatiegesprekken worden uitgenodigd?
Mensen die begeleiding nodig hebben om mee te kunnen doen, om te werken en daarom niet uitgenodigd worden?
Pas aangekomen kinderen en kinderen uit gezinnen met taalachterstand in het Nederland, die geen gelijke kansen krijgen?
Er zijn veel , heel veel voorbeelden te noemen.
Hun mantel met rijkdom in de voering wordt zo gestolen!

Dichterbij misschien:
Ieder wil gezien en gekend worden, opgenomen worden in een kring van mensen en gewaardeerd worden zonder zich eerst te hoeven bewijzen en verantwoorden.
Mensengezichten zin als viooltjes: jouw mooi getekende gezicht is genoeg om gastvrij ontvangen te worden.
“kom binnen , voel je thuis”. 
Je bent mooi zoals je bent! Jij mag voluit bloeien.
Door jouw ogen kijkt God mij aan.
Dat we dit maar vaak mogen horen en mogen zeggen!!!

God ik heb U lief
Mens ik heb U lief

En ook      God heeft mij lief
Mensen hebben mij lief
Zo kunnen we voluit leven!


Voorbeden:
Voor de mensen om ons heen dat wij hun leven weten te waarderen en hen, al is het met afstand, gastvrij  ontvangen.

Voor mensen in onze stad die hier nieuw binnenkomen dat zij kansen krijgen zich te ontplooien
Mogen wij degenen zij die dat helpen bevorderen

Om saam horigheid in onze samenleving, dat we voorzichtig leren omgaan met elkaars gezondheid
Dat wij nu de crisis lang duurt aandachtig blijven luisteren naar gevoelen en verlangens
Om tekens van liefde in eenzame uren.
Voor bestuurders en leiders om de gave van wijsheid en overwicht
Om de gave van goede moed en creativiteit om aan de toekomst te bouwen
Voor wetenschappers om doorzettingsvermogen en goede samenwerking met elkaar

Vaar al wat ons bezighoudt diep in ons hart….
Onze vader…

Het Evangelie
Een wetgeleerde vroeg Hem om Hem op de proef te stellen:” Meester , wat is het voornaamste gebod in de Wet?”
Hij antwoordde Hem: “Gij zult de Heer Uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand. Dit is het eerste en voornaamste gebod. Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf.
Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en Profeten.
( Matteus 22, 35-40)

Zegen
Gaan we met deze woorden blijmoedig en vol goede  moed verder op onze levensweg.
Met Gods zegen en liefde in ons hart.
Hij die barmhartig is en geduldig
Hij die van iedere mens houdt
Hij zegent ons
Vader, Zoon, en H. Geest

Een nieuwe toekomst tegemoet

Viering 17 oktober 2020


Openingslied: Dit huis vol mensen

Welkom
Lieve mensen,
Welkom, allemaal; Welkom, ieder die thuis meedoet met deze viering, nu of op een ander moment. “Een huis vol mensen”, dat vormen we samen, waar we ook zijn. Door de tijd en de ruimte heen zijn we gemeenschap met elkaar. Dat te weten voelt als troostend en ondersteunend. Troost en steun hebben we allemaal wel eens nodig. Na de bekend geworden strengere maatregelen van deze week hebben we dat misschien wel extra nodig. Ik verzuchtte in ieder geval “hoe lang nog?”. Hoe houden we moedeloosheid, apathie en mistroostigheid buiten de deur? Waar putten we moed uit? Wat geeft ons perspectief? Het thema van vandaag sluit daar bij aan: “een nieuwe toekomst tegemoet”. Laten we onderzoeken wat de lezingen van vandaag ons daarover kunnen vertellen. Ze gaan over bevrijding en over slechte bedoelingen. Toon van Mierlo en Ria van Luijk zullen die lezingen voor ons verzorgen. Melodiek verzorgt de zang.

Laten we stil worden en ruimte maken in onszelf. Stilte en ruimte om ons te laten raken door wat we horen en zien en soms onbenoembaar ervaren.

Gebed
Jij, die we aarzelend met ontoereikende namen noemen, die ons draagt en optilt, die ons rust en kracht geeft, die ons beschermt en leidt, ben ons ook vandaag nabij. Mogen we ervaren dat Jij met ons meegaat, in vreugde en verdriet. Mogen we in deze nabijheid van elkaar weten dat Jij er bent voor ons.

Acclamatie
Heer, onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig

Lezing uit Jesaja (45, 1-7 BGT)
451De Heer zegt: ‘Koning Cyrus, jou heb ik uitgekozen. Ik zal je beschermen. Met mijn hulp zul je heersen over andere volken. De koningen van die volken zullen hun wapens bij je inleveren. Jij zult elke stad kunnen binnengaan, geen enkele poort blijft voor jou gesloten.
2Ik zal voor je uit gaan. Ik zal de muren van de stad Babel afbreken. Ik zal de bronzen deuren kapotslaan, ik zal de ijzeren kettingen breken. 3-4Zo kom je op de donkerste plaatsen, waar je verborgen schatten zult vinden.
Dan zul je begrijpen dat ik de Heer ben, de God van Israël. Cyrus, ik heb je geroepen. Je kende mij niet, en toch heb ik jou belangrijk gemaakt. Dat deed ik voor het volk dat ik uitgekozen heb, voor mijn dienaar Israël. 5Ik ben de Heer, er is geen andere god. Je kende mij niet, en toch heb ik van jou een machtige koning gemaakt.
6Door jou zal iedereen op aarde, van het oosten tot het westen, weten dat ik de enige God ben. Ik ben de Heer, er is geen andere god. 7Ik laat het licht worden, maar ik laat het ook donker worden. Ik zorg voor vrede, maar ook voor het kwaad. Ik ben de Heer, ik doe al die dingen.’

Lied: Niemand dan Jij.

Lezing

uit het evangelie volgens Matteüs ( 22, 15 – 22 BGT)
De farizeeën maakten een plan om Jezus in de val te laten lopen. Ze hoopten dat hij iets strafbaars zou zeggen. Ze stuurden een paar van hun leerlingen naar Jezus toe, samen met een paar volgelingen van koning Herodes. Die moesten tegen Jezus zeggen: ‘Meester, u spreekt altijd de waarheid. U vertelt altijd precies wat God van ons wil. U zegt geen andere dingen om mensen een plezier te doen, of omdat u bang bent. Vertel ons daarom uw mening: Mogen wij belasting betalen aan de keizer of niet?’
Maar Jezus wist dat ze met die vraag een slechte bedoeling hadden. Hij zei: ‘Wat zijn jullie schijnheilig! Jullie willen mij in de val laten lopen. Laat mij eens een munt zien waarmee je belasting kunt betalen.’ Ze gaven hem een munt. Toen zei Jezus: ‘Wie staat er op deze munt?’ Zij antwoordden: ‘De keizer.’ Toen zei Jezus: ‘Geef aan de keizer wat voor de keizer is. En geef aan God wat voor God is.’
Ze waren erg verbaasd over dat antwoord. Ze lieten Jezus daar staan en gingen weg.

Acclamatie: Mij nabij ben Jij, mijn God

Overweging

Net een scene uit een film, vind ik. Jezus heeft net stevig opgetreden in de tempel en de boel opgeschoond: geen godslasterlijke praktijken in deze geheiligde plaats. Hij staat nu op het plein voor de tempel, omringd door de mensen die met hem optrekken. Dan komt er een groep het plein opgelopen. En je voelt de spanning, er dreigt iets. Ze zijn al snel herkenbaar. Het zijn leerlingen, vertegenwoordigers van de Farizeeën en mensen uit de kring rond koning Herodes. Kerk en staat die op hem afkomen, zou je kunnen zeggen. Jezus kan geen kant op. Hij staat op scherp, stel ik me voor. En inderdaad. Hij wordt uitgedaagd. “Mogen wij belasting aan de keizer betalen of niet?” Er bestaat geen goed antwoord op de vraag die hij krijgt voorgelegd. Als hij nee zou zeggen, is hij verdacht bij de Romeinen, bij een ja is hij verdacht onder het volk. Want daar bestaat sympathie voor de mensen die in opstand komen tegen het Romeinse gezag. Daar sta je dan! Wat moet je in zo’n situatie? In het antwoord van Jezus zie je dat hij de politieke spanning heel goed in de gaten heeft, hij is niet naïef, hij weet dat ze hem erin willen laten lopen. Hij is goed in een debat voeren. En hij heeft een innerlijke overtuiging die hem sterkt, die hem helpt te bepalen waar het om gaat: geef aan de keizer wat van de keizer is, geef aan God wat God toebehoort. “Ze waren erg verbaasd over dat antwoord”. Dat kan ik me voorstellen! “Geef aan God wat voor God is”, wat is dat dan?
De lezing uit Jesaja heeft me hoofdbrekens gekost. Waar gaat dit over? Geweld lijkt te worden verheerlijkt, God klinkt nogal heerszuchtig. Vanuit welke ervaring is deze tekst zo geschreven? Toen ik me erin verdiepte kwam ik tot de ontdekking dat dit verhaal een tweede uittocht weerspiegelt. Na de eerste uittocht uit Egypte is daar nu de tweede, uit de ballingschap in Babylon. Het is een nieuw perspectief op weg naar het beloofde land, een nieuwe toekomst, een nieuwe wereld tegemoet. Het is een verhaal over de ervaring van bevrijding. Over God, die daarin met je meegaat, je de weg wijst, die hoop en perspectief biedt en je niet loslaat, NOOIT. Het woord “bevrijding” kan dan misschien een sleutelwoord worden voor ons, een woord dat inspireert en richting geeft voor hoe we naar onszelf kijken, naar onze omgang met anderen en met de aarde. Bevrijding van wat vastzet, omklemt, schade berokkent.
In de Matteüslezing gaat het er ook om aan welk beeld we ons willen spiegelen. Aan dat van de keizer, een mens als wij, erop uit mensen te onderwerpen? Of willen we zijn zoals we bedoeld zijn, beeld en gelijkenis van God? Zou dát bedoeld kunnen worden met “geef aan God wat voor God is”?  Maken we de keuze om bevrijdend in het leven te staan? Onszelf te bevrijden van wat ons klein maakt en houdt en vanuit onze kracht en vanuit hoop en vertrouwen gaan leven; zien hoe we anderen klein maken en houden en hen gaan bevestigen; ervaren hoe we de aarde en al wat daar leeft kunnen behoeden voor vernietiging en daar onze bijdrage aan leveren? Als we vanuit die keuze op weg gaan, ieder met onze eigen mogelijkheden, gesteund door elkaar en gedragen door dat- of diegene die groter is dan wijzelf, zou dat geen perspectief bieden op een nieuwe toekomst, een nieuwe wereld?

Geloofslied: Ik zoek bij jou naar toevlucht voor mijn ziel.

Voorbeden Laten we bidden.
We bidden voor ieder die getroffen wordt door het covid-virus of de coronacrisis en nu extra kwetsbaar is. Getroffen door ziekte en soms een moeizaam herstel; er is behoefte aan contact; er is eenzaamheid, er zijn zorgen om het voortbestaan van werk. Dat er mensen zijn die aandacht voor hen hebben, dat we aandacht hebben voor elkaar. Aandacht voor ieders kwetsbaarheid en verlangen naar bevrijding.
We bidden voor ieder die kansen biedt aan kinderen en volwassenen die te weinig kansen krijgen. Bidden we vandaag speciaal voor alle broeders en zusters die zich wereldwijd inzetten om kinderen en volwassenen te scholen en zo perspectief te bieden.
We bidden voor de aarde. Dat zij behouden blijft en dat wij daaraan ons steentje bijdragen. Dat de mensen die een nieuwe economie voorstaan en die pleiten voor sociaal economische rechtvaardigheid en duurzaamheid, gehoor vinden.
We bidden voor de zieken onder ons; voor wat er leeft in ons hart aan vragen, zorgen, pijn;
Bidden we voor hen die er niet meer zijn en die blijvend met ons meegaan. Dat zij geborgen zijn in Jouw naam. Vandaag noemen we met name Leo Collard.

Acclamatie: Leven weet wegen uit de diepte van de dood

Tafelgebed
Gezegend Jij,
bron van hoop
die vrijheid schept
die warmte geeft
die voelbaar in ons midden
er wil zijn
voor elke kleine en grote mens

Gezegend Jij,
bron van leven
die ruimte schept
die liefde geeft
die als een kracht in ons,
ons doet opstaan
voor vrede en gerechtigheid

Gezegend Jij,
bron van moed
die kansen schept
die toekomst geeft
die ogen opent
om te zien wat ons te doen staat,
werken aan jouw wereld
van menswaardigheid.

Gezegend jij,
tot ons gekomen
in Jezus van Nazareth,
belichaming van hoop,
leven en toekomst,
die jouw woorden sprak,
die jouw daden deed,
om licht te zijn,
om mens te zijn,
om God te zijn,
om goed te zijn, voor elke mens.

Hij gaf zijn liefde tot het uiterste toe.
Op de avond voor zijn sterven,
nam Hij brood in zijn handen,
sprak een dankgebed,
brak het,
gaf het aan zijn vrienden en zei:
ontvang en eet dit brood,
als teken van mijn leven,
gebroken en gedeeld,
ter wille van u.

Ook nam hij de beker
liet hem rondgaan en zei:
neemt deze beker en drinkt er uit
samen aan dezelfde tafel.
Zo zal er vrede komen in stad en land.
Blijf dit doen om mij te gedenken.

Zo willen wij leven,
in zijn geest,
zodat er lente komt voor iedereen,
een wereld vol hoop,
vertrouwen en medemenselijkheid.

Zo willen wij bidden,
als broers en zussen van elkaar,
de woorden die Jezus ons gegeven heeft:

Onze Vader, die ….

Vredewens en vredeslied:
Vrede voor jou en alle goeds je vrienden.

Communielied: Die Gij geteld hebt,

Slotgedachte  
Als slotgedachte een Afrikaans sprookje:
Er heerste eens in een land ten zuiden van de Sahara een grote droogte. Het gras van de steppe kwijnde weg. De dieren vonden geen water meer. De woestijn rukte op.

Zelfs dikke bomen en struiken die de droogte gewend waren, zagen hun einde naderen.

Bronnen en rivieren waren allang opgedroogd. Slechts één enkele bloem overleefde de droogte. Ze groeide dichtbij een heel kleine bron.

Maar ook de kleine bron was de wanhoop nabij. Vol droefheid vroeg zij zich af: “Waarom doe ik al die moeite voor één enkele bloem, terwijl alles in het rond verdort?”

Toen boog een oude knoestige boom zich over de kleine bron en zei: “Lieve kleine bron, niemand verwacht van jou dat je de hele woestijn groen en levend maakt. Jouw taak is het één enkele bloem leven te schenken, meer niet.
(Verhaal uit: ‘Ontdek het onbekende’, bezinningsboekje Missio België)

Zegen
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Vragen we daartoe de zegen van die wij noemen
Vader en Moeder, Zoon en heilige Geest.
Amen.
Bron: zie https://zielgaattevoet.nl/zegenwensen

Slotlied: Een mens te zijn op aarde

Klaar voor het feest?

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
DATUM 10 & 11 oktober 2020 |Franneke Hoeks


Welkom
Dag lieve mensen. Of je deze viering leest, via je telefoon, TV of computer kijkt, fijn dat je op deze manier even ruimte maakt voor bezinning, verhalen, stilte, muziek en gebed.  Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik snak naar het moment dat ik vrienden, vriendinnen, familie, bekenden en onbekenden weer onbevangen kan ontmoeten. Ik ben wel kaar voor een feestje, maar ik weet ook dat dat feest van face to face ontmoeten nog wel even op zich laat wachten.
Vandaag luisteren we naar woorden van Jezus. Hij vertelt over een feest dat niet loopt zoals gepland. Via dit verhaal wil Jezus ons iets duidelijk maken over het rijk van God, het visioen waar het goed leven is voor alles en iedereen. Het is een beetje een schurend verhaal, maar dat past misschien wel bij deze ingewikkelde tijd.
Aan het “feestverhaal” gaat een lied, een psalm, vooraf.  Hier klinken woorden die ouder zijn dan de verhalen van en over Jezus. Woorden die gaan over ups, downs en staande blijven in weerbarstige omstandigheden.
Deze online viering is een ontdekkingstocht naar zin en betekenis voor ieder van ons. Wat we oppikken uit deze verhalen zal voor iedereen anders zijn. En toch hoop ik dat we ons in dit moment van vieren ook verbonden weten in en door de Eeuwige.

Gebed
Eeuwige,
jij die mensen koestert,
draagt in de palm je jouw hand
maak ons ontvankelijk
voor jouw aanwezigheid
in de wereld
in mensen
in onszelf.

Bij de verhalen 
We lezen vandaag twee Bijbelverhalen. Verhalen die vandaag in veel kerken klinken. Eeuwenlang vonden mensen troost en steun in deze teksten.  Ze klinken hier bij San Salvator en worden gelezen vanuit verschillende huizen in de stad. Dat ook wij vandaag wijsheid, troost en moed mogen vinden in deze woorden.

We lezen Psalm 23  

De Heer is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,
hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.
Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.
U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de Eeuwige
tot in lengte van dagen.

Bezinning
Ik had het even zwaar toen de berichten kwamen dat het niet goed gaat met het aantal besmettingen in ons land. We kregen het dringende adviezen om weer thuis te werken, maar drie mensen thuis te ontvangen, mondkapjes in openbare ruimtes te dragen en minder bezoekers in kerken en theaters toe te laten.
De moed zakte me in de schoenen. En ik ga het doen hoor! Omdat ik me verantwoordelijk voel. Ik ga dit allemaal doen omdat ik zorgdraag voor anderen. Dat geldt in praktische zin voor mijn naasten, maar in een groter verband ook voor wie ik niet ken. Als een ding de afgelopen maanden duidelijk is geworden dan is het wel dat niemand een eiland is en dat we vooral saamhorigheid nodig hebben. 
Het is goed dat veel mensen: ik, u, jij, proberen ons steentje bij te dragen. Maar wat als we het even niet meer zien zitten? Gewoon omdat we zoveel dingen die het leven de moeite waard maken missen.
Toen ik de tekst van psalm 23 las als voorbereiding op deze viering, liepen de tranen over mijn wangen. Ik voelde me gezien en gedragen door het lezen van deze woorden. Het gevoel dat je gezien wordt door iets wat groter is dan wij allemaal samen. Dat voelt voor mij als troost en steun nu ik door de corona omstandigheden zelf maar heel weinige mensen zie.
Toen ik de foto van deze jongen met een geitje in zijn handen zag, voelde dat als een troostende eyeopener. Verfrissend. Bemoedigend. Waarom zou de Eeuwige niet jong en onbevangen mogen zijn. Trots en blij met het jonge leven dat op handen wordt gedragen.
Het besef, dat ik, u, jij en al wat leeft gekoesterd wordt, geeft me kracht. Omdat ik niet alleen ben. Omdat er verbinding is met het dat wat ik God noem.  Vanuit die verbinding ontstaan draadjes, linkjes en connecties met anderen, met jullie. Als ik dát kan voelen, leef ik op en kan ik verder wat de toekomst ook brengen zal.

Lied
Wat eeuwen her begonnen is, dat oude woord is goed,
het wordt door pijn en hechtenis  een woord van vlees en bloed.

We lezen Mattheüs 22:1-14
Daarop vertelde Jezus hun opnieuw een gelijkenis: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon.  Hij stuurde zijn dienaren eropuit om de bruiloftsgasten uit te nodigen, maar die wilden niet komen. Daarna stuurde hij andere dienaren op pad met de opdracht: “Zeg tegen de genodigden: ‘Ik heb een feestmaal bereid, ik heb mijn stieren en het mestvee laten slachten. Alles staat klaar, kom dus naar de bruiloft!’” Maar ze negeerden hen en vertrokken, de een naar zijn akker, de ander naar zijn handel.
De overigen namen zijn dienaren gevangen, mishandelden en doodden hen. De koning ontstak in woede en stuurde zijn troepen eropaf, hij liet de moordenaars ombrengen en hun stad in brand steken. Vervolgens zei hij tegen zijn dienaren: “Alles staat klaar voor het bruiloftsfeest, maar de gasten waren het niet waard genodigd te worden. Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig voor de bruiloft iedereen uit die je tegenkomt.”
De dienaren gingen de straat op en brachten zo veel mogelijk mensen samen, zowel goede als slechte. En de bruiloftszaal vulde zich met gasten voor de maaltijd. Toen de koning binnenkwam om te zien wie er allemaal aanlagen, zag hij iemand die zich niet in bruiloftskleren gestoken had, en hij vroeg hem: “Vriend, hoe ben je hier binnengekomen terwijl je niet eens een bruiloftskleed aanhebt?” De man wist niets te zeggen. Daarop zei de koning tegen zijn hofdienaars: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt. Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren.”’

Bezinning
Deze parabel schuurt. Niks poezieplaatjes maaltijd waar alles pais en vree is. En toch voelt het ook als een verhaal van nu. Een uitnodiging die wordt genegeerd. Dat klinkt als een dringend advies. Ik denk dat we inmiddels allemaal wel weten hoe ingewikkeld adviezen zijn en hoe verschillend mensen daarop reageren. Een advies is immers een advies. Dan hoef je het niet te doen. Wie is de overheid, wie is de koning om mij iets op te leggen?  Het klinkt een beetje als Nederland in coronatijd waar spanningen oplopen.
Dan zo lijkt de koning in ons verhaal te denken, moeten we het maar proberen met mensen die wel gehoor geven aan de uitnodiging. Ook dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Blijkbaar gelden er in dit verhaal kledingvoorschriften. Opeens zag ik een zaal vol mensen met mondkapjes voor me. Mond- neusmaskers als feestkleding ook al is het geen pretje om zo’n masker te dragen.
Degene die uit de toon valt wordt aangesproken. Waarom doe jij niet mee? Op zich houd ik wel van eigenzinnigheid, zeker als het om kleding gaat. Blijkbaar wordt er van de gasten van dit feest gevraagd om zich aan te passen. Omdat het moet, omdat het nodig is…het waarom blijft in dit verhaal buitenbeeld. Toch is zo belangrijk dat als je niet mee doet en geen goede reden hebt om niet mee te doen dit tot repercussies lijdt.
Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren.  Dit is een mysterieuze afsluiting van een verhaal die voor mij schuurt. Ik hoop dat het goede leven voor allen juist iedereen ten deel zal vallen. Het visioen van de wereld om gekeerd is in mijn ogen juist de ruimte waarin tegenstelling weg vallen en er nieuwe gezamenlijkheid ontstaat.  Dat past bij die hoedende, dragende kracht die we in de eerder psalm mochten ontmoeten. Een god die vreugde schenkt, ons thuis laat komen bij onszelf, bij elkaar en bij wie hij of zij ook mag zijn.

Lied
Gij zijt de lucht om mij heen
Ik adem U in anders sterf ik.
Ik sla U om als een mantel
en ik weet dat Gij nooit verslijt.

Voorbeden
Goede God, jij die ons draagt in onzekere tijden,
wij bidden in dit weekend van coming-out dag voor de LHBTi gemeenschap. Dat wij samen zorgen voor een wereld waarin veelkleurigheid in liefhebben tot kracht wordt.

Goede God, jij die voor ons bent als stok en staf,
wij bidden voor sterke en wijze leiders in ons land en in de wereld. Dat zij mensen weten te raken om het juiste te doen.

Goede God, jij die voor ons bent als levensvreugde,
wij bidden voor iedereen die in deze coronatijd het contact met anderen mist. Dat wij ondanks alles het zoeken naar verbinding nooit opgeven.

Onze vader verborgen
Onze vader verborgen
uw naam worde zichtbaar in ons,
uw koninkrijk kome op aarde,
uw wil geschiede, een wereld
met bomen tot in de hemel,
waar water schoonheid en brood,
gerechtigheid is en genade –

Waar vrede niet hoeft bevochten,
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen,
waar kinderen helder en jong zijn,
dieren niet worden gepijnigd,
nooit één mens meer gemarteld,
 niet één mens meer geknecht.
Doof de hel in ons hoofd
leg uw woord op ons hart
breek het ijzer met handen
reek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst kome wat komt.

Slotgedachte
Dit mens-zijn is een soort herberg.
Elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie,
een benauwdheid, een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij,
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een lach
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt,
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.

Rumi
Tot besluit
We gaan dit moment van vieren en verbinding afsluiten.  Fijn dat u er was.  We gaan een nieuwe week in. Nieuwe cijfer, nieuwe ontwikkelingen. We gaan het doen. We zetten onze deur open en kijken wat de komende dagen ons brengen we doen dat in verbondenheid met elkaar en met de Eeuwige.

***

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl



Geloven in de wijngaard

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 
3 oktober 2020

Voorganger: Tony de Meulder 
Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers | Piano: Coby Wagemans | Dwarsfluit Maria Werner

Openingslied: De vreugde voert ons naar dit huis (155)

De vreugde voert ons naar dit huis,
waar ’t Woord aan ons geschiedt.
God roept zijn naam over ons uit
en wekt in ons het lied

Dit huis van hout en steen
dat lang de stormen heeft doorstaan,
waar nog de wolk gebeden hangt
van wie zijn voorgegaan.

Dit huis dat alle sporen draagt
van wie maar mensen zijn,
– de pijler die het alles schraagt,
wilt Gij die voor ons zijn?

Zal dit een huis, een plaats zijn waar
de hemel open gaat,
waar Gij ons met uw eng’len troost,
waar Gij u vin den laat?

Onthul ons dan uw Aangezicht,
uw Naam die mét ons gaat,
en heilig ons hier met uw licht,
uw voorbedachte raad.

Vervul ons met een nieuw verstaan
van’t woord, waarin Gij spreekt, 
en reik ons zelf als leeftocht aan
het Brood, dat Gij ons breekt.

Welkom

Iedereen van harte welkom in deze mooie ruimte.
Dit huis van hout en steen, dat lang de stormen heeft doorstaan, waar nog de wolk gebeden hangt van wie zijn voorgegaan. Vandaag staat in de lezingen de wijngaard centraal. We horen hoe jammer het wel is dat mensen die wijngaard vaak verwaarlozen of hem onrechtmatig in bezit willen nemen. De wijnbouwers worden vergeleken met het volk van God. Wij allemaal krijgen het hoederecht over de wijngaard die onze wereld is en ook daar loopt er heel wat mis. Jezus vraagt ons om niet hebberig en egoïstisch met deze wereld om te gaan. Hoe is het met jouw wijngaard? Hoe het moet, toont Jezus ons in zíjn manier van leven. Vanavond gaan wij samen vieren en luisteren naar verhalen en gebaren uit de traditie.

Maken wij het een moment stil om onze gedachten en gebeden op Gods hoogte te brengen.

Openingsgebed

Eeuwige Jij, die naar ons omziet en ons medeverantwoordelijk hebt gemaakt voor het wel en wee van onze naasten, laat jouw vuur van liefde dat Jij in ons hebt gelegd, nooit doven.
Wakker het aan, doe ons steeds intenser verlangen naar wat goed is.
En herinner ons eraan dat wij daaraan samen moeten bouwen,
zoals het ons werd voorgedaan door Jezus, jouw Zoon. Amen.

Acclamatie: Wek uw kracht en kom ons bevrijden

Eerste lezing: Jesaja 5. 1-7 

Ik wil zingen voor mijn vriend, zingen het lied van mijn vriend en zijn wijngaard. Mijn vriend had een wijngaard, die lag op een vruchtbare helling. Hij spitte hem om en maakte hem vrij van stenen, hij plantte er uitgelezen wingerden; in het midden bouwde hij een toren en hij kapte er een perskuip uit. Toen hoopte hij druiven te krijgen, maar de wijngaard gaf enkel wilde vruchten. En nu, inwoners van Jeruzalem, mannen van Juda, nu moet gij de rechters zijn over mij en mijn wijngaard! Wat had ik nog meer kunnen doen voor mijn wijngaard en heb ik voor hem niet gedaan? Ik had op druiven gehoopt! Waarom geeft hij mij wilde vruchten? Ik zal u dan nu vertellen, wat ik ga doen met mijn wijngaard. Ik haal zijn omheining weg, dat hij kaalgevreten kan worden. Ik maak zijn muren stuk, dat hij platgetrapt kan worden. Ik maak van hem een verwilderd stuk grond; hij wordt niet langer gesnoeid en met geen hak meer bewerkt; distels en dorens schieten er op, en aan de wolken verbied ik hun regen op hem te laten vallen. De wijngaard van de Heer der hemelse machten is het huis Israël.

Lied: Dat duren zal, zolang er leven is (247)

Dat duren zal, zolang er leven is,
de hang naar kwaad,
de zuigkracht van de zonde,
de diepe trechter van de duisternis
waar zelfs geen sprankje licht
meer wordt gevonden –
dat aan dit noodlot
geen ontkomen is:
wie heeft die droom
ons op het hart gebonden?

Wie haalt ons uit dit lichaam
van de dood? Van goede wil
ten kwade opgeschreven,
beul ik mij af om liefde,
taal en brood, zoek witte plekken
om mij prijs te geven,
vind enkel zwaarte,
stenen in mijn schoot –
er moeten wenken zijn van ander leven.

Maar dan scheurt Gij
het handvest van de doem
aan flarden. En uw geest
begint te waaien, vaagt onze
dromen weg, de hemel schoon
en voor de haan het morgenlicht
kan kraaien zijt Gij al bezig
om de witte bloem
van uw genade in ons uit te zaaien.

EVANGELIE           Mt., 21, 33-43

In die tijd sprak Jezus tot de hogepriesters en de oudsten van het volk: “Luistert naar deze gelijkenis: Er was eens een landeigenaar die een wijngaard aanlegde; hij zette er een heining omheen, hakte een wijnpers erin uit en bouwde een wachttoren. Daarop verpachtte hij hem aan wijnbouwers en vertrok naar den vreemde. Toen de tijd van de oogst gekomen was, zond hij zijn dienaren naar de wijnbouwers om de opbrengst in ontvangst te nemen. Maar de wijnbouwers grepen zijn dienaren vast. Zij mishandelden de een, doodden de ander en stenigden een derde. Daarop zond hij andere dienaren, talrijker dan de eersten; maar zij behandelden hen op dezelfde manier. Ten slotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe, in de veronderstelling dat zij zijn zoon wel zouden ontzien. Maar toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar: “Dat is de erfgenaam; vooruit, laten we hem vermoorden en ons zijn erfenis toeëigenen.” Ze grepen hem vast, wierpen hem de wijngaard uit en doodden hem. Wanneer nu de eigenaar van de wijngaard komt, wat zal hij dan wel met die wijnbouwers doen?” Ze antwoordden Hem:

“Hij zal die misdadigers een ellendige dood doen sterven en zijn wijngaard zal hij aan andere wijnbouwers verpachten, die hem de opbrengst op de vastgestelde tijd zullen afdragen!” Toen sprak Jezus tot hen: “Hebt gij nooit in de Schrift gelezen: De steen die de bouwlieden hebben afgekeurd, is juist de hoeksteen geworden. Op last van de Heer is dat gebeurd en het is wonderbaar in onze ogen. Daarom zeg Ik u: Het Rijk Gods zal u ontnomen worden en gegeven aan een volk dat wel de vruchten daarvan opbrengt.”

Evangelieacclamatie: Blijf niet staren op wat vroeger was (82)

Blijf niet staren op wat vroeger was,
sta niet stil in het verleden.
“Zie,” zegt Hij, “Ik ga iets nieuws beginnen.”
Het is al begonnen, merk je het niet?

Overweging 

Zin om te wijnen? Zomaar een gedachte die bij mij opkomt als ik het prachtige verhalen  hoor over de wijngaard bij profeet Jesaja en bij Matteus.

Zin om te wijnen!
Een uitdrukking die Meijlandjes in het leven hebben geroepen.
Heel toepasselijk in deze tijd.

Het is oktober de wijnpluk is volop bezig. De tienduizenden hectare wijngaard in Europa krijgen alle zorg en aandacht, en de kwaliteit van de oogst wordt letterlijk en figuurlijk gewikt en gewogen. Precies in deze tijd horen we zowel in de eerste lezing bij Jesaja als in het evangelie een parabel over een wijngaard. Meer tijdgebonden kan het niet zijn.

‘Ik wil zingen voor mijn vriend, zingen het lied van mijn vriend en  zijn  wijngaard’, klinkt het in de eerste lezing, en dat lijken heel vrolijke woorden. Want wie gaat er nu een lied zingen over een wijngaard die er niets van terecht heeft gebracht? Maar heel merkwaardig: dat blijkt inderdaad zo te zijn voor de wijngaard van die vriend: hij heeft alleen maar wilde vruchten voortgebracht.

Hoe anders is de wijngaard in de parabel van het evangelie: die is zeer vruchtbaar geweest.

Maar gaat het in het in de lezingen echt over een wijngaard zoals wij die vandaag kennen? Ik denk dat het over een ander soort wijngaard gaat. Het gaat over de mens in de wijngaard van God, de wereld waarin wij leven, hier en nu! Hierover door mijmerend stel ik mij de vraag: Wat brengt de mens er in die wijngaard van terecht?

Klinkt het lied over onze wijngaard vrolijk of klinkt het somber? Hangt dat af van hoe ik mij gedraag in de Gods wijngaard en de  van de wereld waarin ik leef? Die wijngaard die wij ook misschien wel de nieuwe wereld mogen noemen.

Hoe zorg ik, jij, u voor de aarde?

Zorg ik vol liefde voor de aarde die we van God in bruikleen hebben gekregen, of is de aarde aan ons onderworpen?

Is het alleen maar streven naar een hoge opbrengst van wat we gezaaid, geplant en  geïnvesteerd hebben. Is onze aarde een oord van vreugde dat we vol respect behandelen, of is ze een verwilderd stuk grond vol distels en doornen?

Hoe zorg ik voor mijzelf? Hoe gaan ik om met mijn medemensen, die ten diepste broers en zussen van mij zijn?

Zijn wij, ben ik zoals de wijnbouwers die zich willen meester maken van wat niet van hen is, en die daarbij niets uit de weg gaan? Hoe kunnen wij geloofsgemeenschap zijn? Wat is kerk-zijn in 2020 ten tijde van het coronavirus?

Ben ik ongerust? Ben ik angstig?

Of doen we alsof er niets aan de hand is, zoals bijvoorbeeld in Tilburg bij de voetbalwedstrijd van vorige week. Of zoals president Trump die nu toch besmet is met het coronavirus, ondanks dat hij zegt dat het maar een eenvoudig griepje is.

Doen wij net alsof alles en iedereen van ons is, en alleen wij mensen het voor het zeggen hebben?

Zijn wij mensen die profiteren van de goedheid, de mildheid, de dienstbaarheid van anderen om onze eigen zin te doen, ook al gaat dat ten koste van eerlijkheid en gerechtigheid?

Want dat is wat de wijnbouwers in het evangelie doen: ze profiteren van de goedheid en de mildheid van de landeigenaar, en van de dienstbaarheid van de dienaren en de zoon. Die zijn toch maar in de minderheid, en ze denken helemaal niet aan geweld.

Ik denk dat we heel goed weten wie in de eerste lezing de man is die over de wijngaard van zijn vriend wil zingen, en wie in het evangelie de landeigenaar is: dat is Hij wiens naam is Ik zal er zijn voor jou. En de wijngaard waarover Hij een mooi lied  zou willen zingen, is de wijngaard van zijn Rijk van liefde en van vrede, een nieuwe wereld waarin en waaraan wij, mensen, mogen meewerken. Dat die nieuwe wereld komen zal. Een wereld waar we zowel leraar, als leerling zijn voor elkaar.

Dat we zijn handen willen zijn om te werken in zijn wijngaard van liefde en vrede. Dat ik, u, jij mag leren om zijn ogen te worden om te zien waar nood is. Dat we zijn hart willen zijn om vol liefde om te gaan met elkaar, zoals Hij omgaat met ons: vol eindeloze liefde in zijn heerlijke wijngaard van liefde en vrede.

Zin om te wijnen? Ja, in zo’n wijngaard kun je niet anders of je nu wil of niet.

Amen. 

Geloofslied: Hoor, maar ik kan niet horen (83)

Hoor. Maar ik kan niet horen.
Mijn oren dichtgestopt.
Mijn adem opgekropt.
Mijn hart van leegte zwaar.
Ik ben nog niet geboren.
Ik ben niet. Niet waar.

Hoor, Maar ik wil niet horen.
Zou ik uw woord verstaan,
ik moest uw wegen gaan,
U volgen hier en nu.
Ik durf niet zijn geboren
en leven toe naar U.

Hoor, roept Gij in mijn oren
en jaagt mijn angst uiteen.
O stem door merg en been
verwek mij uit het graf,
uw mens opnieuw geboren –
o toekomst, laat niet af.

Instrumentale muziek | Tafel van breken en delen

Voorbede

– Bidden we voor allen samenkomen rond het woord en de tafel van de Heer. Dat zij Jezus mogen zien als de hoeksteen en samen met Hem het bouwwerk vormen, waar licht en ruimte is voor iedereen.

– Bidden we voor onze geloofsgemeenschap. Dat wij mogen groeien in goedheid en liefde en dat mensen zich geroepen mogen blijven voelen om mee te bouwen aan een levendige Kerk van morgen.

– Bidden we voor allen die zich buitengesloten voelen. Dat zij mogen ondervinden dat heel wat mensen bereid zijn zich, met hart en ziel in te zetten, voor mensen die het minder goed hebben of voor mensen die zich niet zo goed in hun vel voelen.

Acclamatie: Laat onze woorden stijgen (125)

                      Gedenk ons hier bijeen (246)

Tafelgebed

Gezegend zijt Gij, lichtende God boven onze woorden uit moeder, vader, Geest, bron van leven.
Gezegend om het licht van dag tot dag om het goede wijde Brabantse land stromen water, ruimte, uitzicht, zon en maan.
Gezegend om deze, onze aarde met alle lieve mensen die er op wonen. Wek Uw kracht in ons dat wij haar behoeden en dienen en voor de toekomst bewaren.
Gezegend zijt Gij om Uw licht dat in deze wereld is in mensen die het bewaren en doen goed tegen kwaad licht dat standhoudt, vuur dat niet uitdooft.
Gezegend zijt Gij om de vrede die Gij geeft aan allen die gestorven zijn die leven in Uw licht die zijn opgestaan zonder dood zonder duisternis.
Gezegend Gij om de kennis en de volharding waarmee gevochten wordt tegen de dood in ziekenhuizen, op onbekende plaatsen door mensen die niemand kent dan Gij alleen.
Gezegend gij om de liefde waarmee stervenden en ongeneeslijk zieken worden omringd om al het goede dat gedaan wordt.
Gezegend om onze ouders die ons het leven gaven en die naar eer en geweten hebben voorgedaan hoe het leven goed geleefd kan worden.
Gezegend om onze kinderen en al onze vrienden die ons dagelijks omringen, om allen, die licht en vrede uitstralen in voor- en tegenspoed.
Gezegend en onvolprezen voor alom die ene mens, Jezus van Nazareth, liefste der mensen omdat hij vol was van Uw Geest. Die op de laatste avond van zijn leven brood nam en zei: dit ben ik ten voeten uit: gebroken brood. Neemt en eet en leef zoals ik gedaan heb als kinderen van het licht. Voor altijd trek ik met jullie mee. Blijf mij gedenken.
Ook de beker liet hij rondgaan  en zei: drink uit deze beker, want dit is mijn bloedeigen leven voor jullie geluk gegeven. Doe ook dit tot mijn gedachtenis.
Gezegend ben jij hier die klein of groot ongezien en ongeweten kracht uitstraalt en net als hij over water kunt gaan  om anderen te redden die iedere morgen opnieuw weet te verrijzen om te leven in het licht.
Gezegend wij allen hier als we de stilte liefhebbende zachte bries  boven op de bergen samen met hem kunnen bidden:

Onze vader 

Vredeswens (geen handen geven!) 

Eeuwige, de wereld is jouw wijngaard
en Jij wilt dat die vruchten voortbrengt,
vruchten van vrede en geluk voor alle mensen.
Geef ons daartoe jouw vrede
opdat wij die aan elkaar zouden doorgeven.
Geven wij die vrede aan elkaar door.

Vredeslied:  Shalom Aleichem (173 a capella)

Uitnodiging aan de tafel van Brood en Wijn

Lied: Waar twee of drie mensen (293)

Waar twee of drie mensen
elkaar vrede wensen
en hartelijk delen
de beker, het brood,
ontvouwt zich voor velen
een spoor van verbinding.
De weg van de eenling,                            
dat voetspoor loopt dood.

Wie liefde verkiezen,
wie durven verliezen
zichzelf aan een naaste,
zij bieden ons zicht.
Zij helpen verhaasten
Gods rijk met zijn zegen.
Zij wijzen de wegen
die gaan naar het licht.

De mensen die jaren
zo hecht samen waren
verduren de tijden,
niets drukt hen teneer.
De beker van lijden
is samen gedronken.
De pijn is verzonken,
de dood is niet meer.

Zo heeft wie alleen was
weer richting gevonden:
weg van de Messias,
voor eeuwig een band,
Aan liefde als opdracht
heeft hij ons gebonden.
Wat zacht is, krijgt daadkracht.
Wij zijn in Gods hand.

Laten we nu eten van dit Brood en deze Wijn

Gebed:

God, Jij hebt jouw wijngaard toevertrouwd aan de wijnbouwers.
Aan ons heb Jij jouw wereld gegeven om er een vredevolle plaats van te maken waar het goed is om te wonen.
Begeester ons, zodat wij nooit ophouden geweldloos te strijden voor de vrede, in navolging van Jezus, jouw Zoon en onze Broeder. Amen.

Mededelingen:  

Slotgedachte: De vruchten van het Rijk

De aarde is niet ons bezit. We hebben ons leven niet in de hand. Als mens op deze aarde zijn we een voorbijganger. In de korte tijd die ons is toegemeten hebben we de taak goede vruchten te dragen. De waarde van ons leven wordt niet bepaald door het bezit dat we vergaren. Het enig belangrijke is wie we als mens zijn.
Ons leven is goed voor zover we bijdragen aan het geluk en het welzijn van anderen. Ons leven is waardevol, als we al het mogelijke doen om van onze aarde een paradijs te maken.
We zijn als pachters in de wijngaard. De opbrengst komt ons niet toe, maar aan hen die met ons leven en die na ons de aarde bewonen.
We worden uitgenodigd om ons steentje bij te dragen aan het bouwwerk van het Rijk van God.
De hoeksteen hiervan is de man van Nazareth. Verzameld rondom Hem en in navolging van Hem, kan ons leven blijvend goede vrucht dragen, tot opbouw van mens en wereld.

Wim Holterman osfs

Wegzending en Zegen

Wij worden telkens opgeroepen om met liefde mee te bouwen aan een wereld van vrede. Moge onze wijngaard goede vruchten voortbrengen. Op Gods zegen kunnen wij alvast rekenen:
de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Slotlied: De boom is de aarde dankbaar (266)

De boom is de aarde dankbaar
dat hij diep in haar wortelt.
De vogel is dankbaar de boom
dat hij hoog in hem nestelt.
Dankbaar het water de wolken
dat het mag vallen en stromen:
en de mensen dat zij het drinken
dat wij nog leven dat het nog stroomt dat wij het drinken
dat wij nog leven dat het nog stroomt dat wij het drinken.

De zon is de wereld dankbaar
dat zij zó naar hem uitziet.
De mensen zijn dankbaar de zon
dat hij rood uit de nacht komt.
Dankbaar het koren de akker
dat het mag kiemen en dragen:
en hun kinderen dat ze het eten
dat wij nog leven dat het nog draagt dat wij het eten
dat wij nog leven dat het nog draagt dat wij het eten.

Oh mensheid, begroet de liefde
dat wij heden nog leven.
Zaai sterren van liefde, een tuin
waar jij morgen zal leven.
Liefde je bed en je tafel
dat het mag lukken en duren:
en de sterren dat zij het zingen
dat wij nog leven dat het nog duurt dat wij het zingen
dat wij nog leven dat het nog duurt dat wij het zingen.

++++

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via

Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.
 U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op
 NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.

Vrede verbindt verschil 

Zondag 27 september 2019
Gezamenlijke Viering San Salvator Gemeenschap en protestantse gemeente ‘s-Hertogenbosch

Hier vind je de link naar de opgenomen viering (de eerste 20 minuten is er jammer genoeg geen geluid)

Voorgangers: pastor Franneke Hoeks en dominee Erica Scheenstra
Ouderling: Arma Kooiker
Lectoren: Anita van den Berg & Karel Bierlaagh
Organist: Jamie de Goei
Muzikale medewerking: Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden
Pianist: Coby Wagemans | fluit; Maria Werner

Welkomstwoord -ouderling van dienst
Stilte voor persoonlijk gebed
Lied Hier wordt een huis voor God gebouwd
Bemoediging en Groet en Drempelgebed
V: Ons samenzijn dragen wij op aan de Eeuwige,
G: de God van Vrede, van waaruit wij mogen leven,
V: die ons verbindt met elkaar, met anderen en de hele
Schepping
G: Die ons Verlangen Adem geeft en ons Vertrouwen voedt.
V: Vrede zij u.
G: De wereld zij Vrede.
V: God van Vrede, Op de drempel van uw Huis staan wij,
bijeengekomen om het leven te vieren maar ons hart is
onrustig, onmacht houdt ons vast als wij zien hoe uw mensen
op zoveel plekken op uw aarde leven onder angst of geweld
raak ons aan in deze viering ontwapen ons van onze angsten
verbind ons met elkaar en uw wereld beziel ons opnieuw met
uw Geest doe ons geloven dat Vrede mogelijk is zo bidden wij
in de naam van Jezus Messias,
G: Amen

Kyriegebed
God van alle mensen,
als u ziet al het onmenselijk geweld,
dat ieder stukje levensvreugde vernietigt
en het leven van uw mensen verwoest,
wees dan daar met uw ontferming.
Als u ziet dat uw mensen bekneld worden
door kwade machten, door ziekte of eenzaamheid,
nauwelijks adem voelen,
dreigen te verdrinken in angst en onmacht,
wees dan daar met uw liefde.
Als u ziet dat wij mensen uw schepping verwaarlozen,
geen waarde hechten aan het leven van dieren of planten,
de zee en lucht vervuilen
wees dan daar met uw Geest om ons te bekeren .
Ontferm u zo over uw schepping.
ontferm u zo over uw mensen.
Wees aanwezig
ontbreek ons niet!
Moge het zo zijn.
Lied wees hier aanwezig
Glorialied: Gij zijt Gij ps.103

HET WOORD CENTRAAL
Voor de kinderen – Scherven brengen geluk Franneke
Vraag voor de jeugd via de app


Daniel 2, 1-2 , 26-36
21Toen Nebukadnessar twee jaar koning van Babylonië was,
kreeg hij een angstige droom. Hij kon er niet meer van slapen.
2Daarom liet hij al zijn wijze mannen bij zich komen. Ze
konden dromen uitleggen en de toekomst voorspellen. Zij
moesten vertellen wat de droom van de koning
betekende.26Toen vroeg de koning aan Daniël: ‘Kun jij mij
vertellen wat ik gedroomd heb? En weet jij wat mijn droom
betekent?’ 27Daniël zei: ‘Koning, niemand kan u dat vertellen.
Er zijn geen wijze mannen in Babylonië die dat kunnen. 28Maar
er is een God in de hemel die u kan vertellen wat voor de
mensen geheim is. Hij heeft u iets laten zien wat in de
toekomst gaat gebeuren. Dat zag u in uw droom.29U lag op uw
bed, koning. U dacht na over de toekomst. De God in de
hemel heeft u in een droom laten zien wat er gebeuren zal.
30En God heeft mij weer laten zien wat u gedroomd hebt. Ik
ben dus niet wijzer dan andere mensen. Maar God wil dat ik
uw droom uitleg. Dan begrijpt u wat u gedroomd
hebt.31Koning, in uw droom zag u een groot beeld. Een groot
glanzend beeld. Het stond vlak voor u. Het was angstig om te
zien. 32Het beeld had een hoofd van zuiver goud. Zijn borst en
zijn armen waren van zilver. Zijn buik en zijn heupen waren
van brons. 33Zijn benen waren van ijzer, en zijn voeten waren
van ijzer en klei.34Toen u het beeld zag, kwam er opeens een
steen aanrollen. Niemand had die steen aangeraakt. De steen
kwam hard tegen de voeten van het beeld aan. Die voeten
waren in één klap kapot. 35Daarna viel het hele beeld in
stukken. De stukken van ijzer en klei verdwenen in een wolk
van stof. Dat gebeurde ook met de stukken van brons, zilver
en goud. Het begon te waaien, en de wind nam alles mee. Er
bleef niets van het beeld over.Maar de steen die tegen het
beeld aangekomen was, werd steeds groter. De steen werd
een hoge berg. En op het laatst was de berg zo groot als de
hele aarde.36Dat was uw droom, koning.’
Lied Hoor maar ik kan niet horen
2
Lezing: Daniel 2, 37-49
Daniël zei verder: ‘Nu zal ik uw droom uitleggen. 37-38Het
hoofd van goud, dat bent u! Want u bent de belangrijkste van
alle koningen. De God van de hemel heeft u koning gemaakt.
Door hem bent u zo machtig en beroemd geworden. Hij laat u
regeren over alle mensen, en ook over de dieren en de
vogels.39Na uw koninkrijk zal er een ander koninkrijk komen.
Dat is het zilver. Dat koninkrijk zal niet zo machtig zijn als dat
van u.
Dan komt er een derde koninkrijk. Dat is het brons. Dat
koninkrijk heeft de macht over de hele wereld.40Ten slotte
komt er een vierde koninkrijk. Dat is zo hard als ijzer. Net zoals
ijzer alles stukslaat, maakt dat koninkrijk de eerdere
koninkrijken stuk.
41-42U zag ook de voeten en de tenen van het beeld. Een deel
was van ijzer en een deel was van klei. Dat betekent dat dit
koninkrijk niet één geheel is. Voor een deel is het zo sterk als
ijzer, maar voor een ander deel is het zo zwak als klei. 43Dat
komt doordat koningen hun kinderen laten trouwen met
prinsen en prinsessen uit een ander land. Omdat die niet bij
elkaar passen, valt het koninkrijk uit elkaar.
44In de tijd dat die koninkrijken verdwijnen, zal de God van de
hemel een nieuw koninkrijk maken. Een rijk dat nooit
verdwijnt. Niemand anders zal erover heersen. Dat rijk zal alle
andere koninkrijken vernietigen. Maar zelf blijft het voor altijd
bestaan. 45Dat rijk is de steen die u gezien hebt. De steen die
zomaar kwam aanrollen, en die het beeld van ijzer, brons, klei,
zilver en goud vernietigde.
Zo heeft de grote God aan u, koning, de toekomst laten zien.
Dat was uw droom, en u kunt vertrouwen op mijn uitleg.’
46De koning knielde en boog diep voor Daniël. Hij gaf iedereen
opdracht om Daniël te eren met een offer. 47De koning zei:
‘Daniël, nu weet ik dat jouw God de grootste God is. Alle
koningen moeten hem gehoorzamen. Hij kan dingen
bekendmaken die voor mensen geheim zijn. Daarom kon jij
mijn droom uitleggen.’
Lied Een schoot van ontferming

Overdenking

Geloofslied Dat woord waarin ons richting werd gegeven

DIENST VAN DE TAFEL

VOORBEDEN
God van Vrede, als U ons niet vasthoudt
in deze wereld vol onrecht en haat,
aanslagen en oorlogen,
honger en armoede,
ziekte en dood
dan dreigen wij uiteen te vallen
daarom bidden wij U:
Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
God van liefde,
– als wij zien uw mensen op de vlucht
voor oorlog en honger,
voor onmenselijk geweld en natuurrampen,
zoekend naar een plek van ontferming.
– Als wij zien uw mensen,
gekleineerd en armgemaakt
gediscrimineerd en verstoten,
angstig en eenzaam,
zoekend naar erkenning,
– als wij zien uw mensen
getroffen door ernstige ziekten,
wetend dat zij het leven los moeten laten,
uw mensen lijdend aan het leven,
dat hen zo zwaar valt,
eenzaam en kwetsbaar,
uw mensen levend met zovele onbeantwoorde vragen,
zoekend naar troost
dan bidden wij U:
wees hen allen nabij
en laat ons hen nabij zijn.
Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
Goede God,
– als wij zien uw schepping, uw aarde,
uitgeput en leeggeroofd door onze hebzucht,
dieren en planten misbruikt voor onze welvaart
lucht en zee vervuild, door onze drang tot meer,
dan bidden wij U:
maak ons tot goede rentmeesters van uw schepping,
tot eer van U en alles wat leeft,
groeit en bloeit daarom bidden wij U
Acclamatie Jij die onze gedachten raadt
God van Vrede,
– als wij zien elkaar hier in deze ruimte
op de plek waar wij wonen en werken
in onze buurt, wijk, dorp of stad
en waar ook ter wereld
als mensen naar uw beeld en gelijkenis,
hoe verschillend ook,
allen verbonden in een groot Verlangen
naar Vrede dan bidden wij U:
beziel ons tot navolging van Uw Zoon Jezus Messias,
mensen verbindend over alle grenzen en culturen heen,
geïnspireerd door uw Geest,
het Verlangen naar Vrede uitdragend
op weg naar uw Rijk waar ieder mens mag leven
in een menswaardig bestaan,
daarom bidden wij U
Acclamatie Jij die onze gedachten raadt

TAFELGEBED
God, Jij die voor ons
zo onbegrijpelijk en ver weg bent,
maar die ons nabij wil zijn,
wees aanwezig in ons midden
en vervul ons hart met jouw goede Geest
waar wij de tekenen
van jouw aanwezigheid verstaan.
Jij hebt tot mensen gesproken
in dromen en visioenen,
in een roep en een ideaal
die hun de kracht gaven jouw weg te gaan.
Jij hebt hen gemaakt
van stotteraars tot enthousiaste redenaars,
van laffe kleine mensen tot mensen vol geloof,
die bergen konden verzetten.
Zo heb Jij ook tot ons het woord gericht,
uitgesproken door Jezus:
beeld van jouw goedheid,
beeld van jouw droom over de mens.
Hij leefde onder de mensen
en droomde van een volk,
van nieuwe mensen die,
één van geest en één van hart,
zich geroepen wisten tot elkaars geluk
Op de avond, toen Zijn tegenstanders hem naar het leven
stonden, …
heeft Hij brood in Zijn handen genomen,
zijn ogen opgeslagen naar Jou,
de zegen uitgesproken,
het brood gebroken
en met zijn leerlingen gedeeld
in de verwachting
dat zij dit gebaar begrepen
en het voortdurend zouden herhalen.
Zo nam Hij ook,
toen zij gegeten hadden,
de beker in zijn handen.
Hij sprak de zegen en het dankgebed,
reikte hem over aan zijn leerlingen en zei:
‘Neem deze beker, en drink hier allen uit,
want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende verbond.
Blijf dit doen om Mij te gedenken.’
Nadat Hij gestorven en begraven was,
Heb Jij hem als een droom in ons
laten verder leven.
Wij vragen Jou:
Laat jouw Geest ons aanzetten
om in zijn voetstappen verder te gaan,
doe ons onze roeping in het leven verstaan,
en laat die droom werkelijkheid worden.
Dat de eenzamen liefde moge vinden,
dat de rijkdom en de zorgen van het leven
ons niet mogen verstikken,
dat wij,
ieder op zijn of haar eigen plaats,
de ander weten te versterken
en te bevestigen
totdat Jij zelf al onze dromen
in vervulling doet gaan.
Zo brengen wij hulde en dank
door en met Jezus,
jouw Godsgeschenk,
en in de kracht van zijn Geest,
vandaag en tot in eeuwigheid. Amen
Onze Vader (oecumenische versie)

Vredeswens
Lied De vogel
De vrede de vrede zal zijn,
de vrede zal een vogel zijn.
Zij zal zich tot op grote hoogte,
tot op grote hoogte wagen,
maar zwenken en bij mensen zijn,
maar zwenken en bij mensen zijn.

Breken en delen

Slotgebed
God van alle mensen,
dat wij allen hier en op alle andere plaatsen
op deze aarde ons verbonden mogen weten
in Uw grenzeloze Verlangen naar Vrede.
Dat wij allen zo verschillend als wij zijn
ons verbonden mogen weten
in Uw Geest van aanhoudende
en volhoudende Adem
om zo vanuit Uw grenzeloze Bewogenheid
in beweging te komen naar U en naar elkaar
Dat wij er zo mogen zijn voor elkaar
ons verbonden wetende
met alles wat ademt op Uw lieve aarde
zo bidden wij in Vredesnaam
Moge het zo zijn!
Slotzang Draag zijn droom als levensteken

Zegen
Wij mogen gaan op de weg van Vrede,
verbonden en aangeraakt,
bemoedigd en geïnspireerd
door het Woord van Vrede
Wij mogen gaan in het spoor van Jezus Messias:
over grenzen heen zoekend naar wat ons mensen verbindt.
Wij mogen gaan op die weg van Vrede
als gezegende mensen aan elkaar verbonden
om de ander tot zegen te zijn.
Zegene ons daartoe de Eeuwige,
God van alle mensen,
in wie wij elkaar mogen zegenen.
Moge de Eeuwige ons zegenen,
behoeden en verbinden.
Moge de Eeuwige
het Licht van zijn gelaat over ons laten schijnen
en ons haar Liefde geven.
Moge de Eeuwige zo altijd bij ons zijn
en ons met Vrede omgeven
in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest
Moge het zo zijn. Amen.




REGENBOOGVIERING

zaterdag 10 oktober 2020    17.00 uur Grote Kerk

m.m.v. Schola Iuventatis

Kijk via de livestream

Colorful Freedom

Op 11 oktober is het Coming Out Dag.
Daarom organiseert het Beraad van Kerken op
zaterdag 10 oktober een Regenboogviering in de Grote Kerk,
Kerkplein 20 in ’s-Hertogenbosch. Het thema van de viering is
Colorful Freedom

Door verhalen, liederen, gebed en stilte vieren we de veelkleurigheid van vrijheid.

De meiden van de Schola Iuventatis o.l.v. Jeroen Felix zullen de viering muzikaal ondersteunen en dansers van de vooropleiding hedendaagse dans zorgen voor kleurrijke bewering.

Iedereen is van harte uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de Regenboogviering.

Na afloop is er gelegenheid om elkaar buiten op het kerkplein te ontmoeten en na te praten.

In verband met de coronamaatregelen is er maar beperkt aantal plaatsen voor deze viering beschikbaar. U kunt zich aanmelden via beraadvankerkendenbosch@gmail.com.

De viering wordt live uitgezonden via https://kerkdienstgemist.nl/stations/1175-Protestantse-Gemeente-s-Hertogenbosch/events/live

www.beraadvankerkendenbosch.nl

Een nieuwe wereld

Voorganger: John Parker
Melodiek o.l.v. Hans Waegmakers
Piano: Coby Wagemans
Dwarsfluit Maria Werner

Openingslied
Dit huis is een huis waar de deur openstaat,
waar zoekers en zieners, genood of gekomen,
hun harten verwarmen, van toekomst gaan dromen,
waarin wat hen drijft tot herkenning gaat komen,
de vonk van de Geest in hun binnenste slaat.

Dit huis is een huis waarin God ons verstaat,
waar zwijgers en bidders, gehoord en begrepen,
hun woorden bewaren, in stilte bewegen
naar verten die gloren, aan wanhoop ontstegen,
waar vriendschap en liefde, waar daadkracht bestaat.

Dit huis is een huis waar gemeenschap bestaat
,waar zangers en zeggers bijeen zijn gekomen
om uiting te geven aan waar zij van dromenwaardoor een
beweging ontstaat die gaat stromen,
die nooit meer, door niemand, zich inperken laat.

Welkom en inleiding:
Wat fijn om zoveel bekende gezichten weer te zien. Welkom
iedereen hier, waar wij komen als gasten om samen te vieren.
Corrie Dansen en Maria Claessens gaan mee voor en de
liederen worden verzorgd door Melodiek.
Op deze laatste dag van de week komen we bij elkaar om in
alle rust naar de afgelopen dagen terug te kijken. Misschien
om dankbaar te zijn om wat wij meegemaakt hebben, om de
kleine tekens van een vernieuwde wereld, van een
samenleving die goed is voor alles en allen.
Misschien om spijt te hebben om verkeerde keuzes gemaakt;
of teleurgesteld dat alles niet verloopt zoals wij het zouden
willen. Wat dan ook, laten wij vieren, samen, met elkaar, om
wat ons verbindt, om wie ons verbindt.
Gebed
God, die met ons meetrekt,
wij geloven dat U luistert wanneer wij tot u spreken,
dat u de verlangens kent die verborgen zijn in ons hart.
Versterk in ons de overtuiging dat we altijd op u kunnen
bouwen, geef ons de Geest van volharden in liefde voor u en
voor elkaar. Amen.
Acclamatie: Alles wacht op U vol hoop
Alles wacht op U vol hoop,
alle levenden vragen U om voedsel
.Neemt gij hun adem weg zij stervenen
zij vallen terug in het stof.
Zendt Gij uw geest, zij worden herschapen.
Gij geeft de aarde een nieuw gezicht.

1e lezing: Jona 3, 10‐4,11 Toen God zag dat de bewoners van
Ninive inderdaad anders begonnen te leven, kwam hij terug
op wat hij gedreigd had hun aan te doen, en hij deed het niet.
Dit wekte grote ergernis bij Jona en hij werd kwaad. Hij bad
tot de HEER: ‘Ach HEER, heb ik het niet gezegd toen ik nog
thuis was? u bent een God die genadig is en liefdevol,
geduldig en trouw, en tot vergeving bereid. Laat mij maar
sterven, HEER: ik ben liever dood dan dat ik zo verder moet
leven.’ Maar de HEER zei: ‘Is het terecht dat je zo kwaad
bent?’Nadat Jona Nineve had verlaten, was hij aan de
oostkant van de stad gaan zitten. Hij had er een hut gemaakt
om in de schaduw af te wachten wat er met de stad zou
gebeuren. Nu liet God, de HEER, een wonderboom
opschieten om Jona schaduw boven zijn hoofd te geven en
zijn ergernis te verdrijven. Jona was opgetogen over de plant.
Maar de volgende morgen, bij het aanbreken van de dag, liet
God de plant door een worm aanvreten, zodat hij verdorde.
En toen de zon opkwam, liet God een verzengende wind uit
het oosten waaien; de zon brandde zo op Jona’s hoofd dat hij
door de hitte werd bevangen. Hij bad om te mogen sterven:
‘Ik ben liever dood dan dat ik zo verder moet leven.’ Maar God
zei tegen Jona: ‘Is het terecht dat je zo kwaad bent over die
plant?’ Jona antwoordde: ‘Ik ben verschrikkelijk kwaad, en
terecht!’ Toen zei de HEER: ‘Als jij al verdriet hebt om die
wonderboom, waar jij geen enkele moeite voor hebt hoeven
doen en die jij niet hebt laten groeien, een plant die in één
nacht opkwam en in één nacht verging, zou ik dan geen
verdriet hebben om Nineve, die grote stad, waar meer dan
honderdtwintigduizend mensen wonen die het verschil tussen
links en rechts niet eens kennen, en dan nog al die dieren?

Lied: Gij zijt Gij
refrein
Gij zijt Gij, godheid, barmhartig, lankmoedig
overvloeiend van vriendschap en trouw. Gij draagt ons onze
zonden niet na.
Gij zult geen kwaad met kwaad vergelden.
Groter dan onze zonden zijt Gij ‐ Refrein.
Zoals een man voor zijn kinderen barmhartig is
zijt Gij voor ons een barmhartige Vader. ‐ Refrein

2e lezing: Mattheus 20, 1‐16
Jezus zei: ‘Dit voorbeeld leert je iets over Gods nieuwe wereld.
Er is een man die een wijngaard heeft. Vroeg in de ochtend
gaat hij op weg. Hij zoekt arbeiders om in zijn wijngaard te
werken. Hij spreekt een bedrag met hen af: het normale loon
voor een dag werken. En hij stuurt ze naar zijn wijngaard.
Later die ochtend gaat de eigenaar van de wijngaard weer op
weg. Hij ziet mannen op straat die nog geen werk hebben. Hij
zegt tegen hen: ‘Ga maar in mijn wijngaard werken. Ik zal jullie
een eerlijk loon geven.’ De mannen gaan aan het werk. Om
twaalf uur en om drie uur ’s middags gaat de man opnieuw op
weg. Weer stuurt hij de mannen die hij tegenkomt, naar zijn
wijngaard. Als de dag bijna om is, gaat de man nog één keer
op weg. Weer ziet hij mannen op straat staan. Hij vraagt:
‘Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?’ De
mannen antwoorden: ‘Niemand heeft ons vandaag werk
gegeven.’ Dan zegt de man: ‘Ga maar in mijn wijngaard
werken. ’Als het avond is, zegt de eigenaar van de wijngaard
tegen de man die zijn zaken regelt: ‘Roep alle arbeiders en
geef ze hun loon. Betaal eerst de mannen die het laatst
gekomen zijn. En als laatste de mannen die het eerst
kwamen.’ De mannen die maar kort gewerkt hebben, zijn dus
het eerst aan de beurt. Zij krijgen het normale loon voor een
dag werken. De mannen die de hele dag gewerkt hebben, zijn
het laatst aan de beurt. Zij denken: Wij zullen dan wel meer
krijgen. Maar ook zij krijgen het normale loon voor een dag
werken. Met het geld in hun hand komen ze bij de eigenaar
van de wijngaard. Ze zeggen: ‘Het is niet eerlijk! Die anderen
hebben maar één uur gewerkt. Wij hebben de hele dag hard
gewerkt in de hete zon. En nu krijgen zij evenveel als wij! De
eigenaar zegt tegen één van die mannen: ‘Beste vriend, ik heb
jullie niet oneerlijk behandeld. We hadden toch het normale
loon afgesproken? Ga rustig naar huis met je geld. Ik wilde de
mannen die het laatst kwamen, net zo veel geven als jullie.
Het is mijn geld. Ik mag ermee doen wat ik wil. Waarom zijn
jullie jaloers als ik anderen goed behandel? Zo zal het gaan in
de nieuwe wereld. Mensen die nu het laatst komen, zullen
dan vooropgaan. En mensen die nu het eerst komen, komen
dan achteraan.’

Acclamtie Zo heeft gesproken en gezegd in die dagen Jezus,
mensenzoon uit Nazareth. 2x

Overweging
De Schriftvertaling gebruikt in deze viering legt een mooie
uitdrukking in de mond van Jezus in het evangelie. De
traditionele woorden ‘het koninkrijk der hemelen’ wordt nu
aangegeven als ‘Gods nieuwe wereld’. En dit spreekt mij meer
aan dan het eerste beeld.
Een nieuwe wereld. Daar springt hoop uit, op gelijkheid, op
geluk en vrede voor iedereen en alles. Frisse, nieuwe kleuren,
nieuwe klanken en geuren.
Dit evangelieverhaal is ons wel bekend. Een heer die de noden
en behoeftes van anderen als gelijk ziet, en die er iets aan
doet. Hij besluit om iedereen hetzelfde te betalen want
iedereen heeft hetzelfde nodig om voor zijn familie te zorgen.
Een nieuwe wereld; rechtvaardigheid en ook nog goedheid.
Een nieuwe wereld; iedereen gelijk. Ik kan het me voorstellen.
Geen concurrentie meer, want je hoef niet voor je zelf te
vechten. Een vreemde wereld, waar op bijna magische wijze
iedereen krijgt wat hij of zij nodig heeft. Een nieuwe wereld,
een wonderbaarlijke wereld, een bijna ongelooflijke wereld.
Voor wie het verhaal van Jona en Ninive leest, onze eerste
lezing, is de boodschap bijna dezelfde. Verwacht niet dat een
God dat zou doen wat jij zou doen. Die Jona kan niet zo groot
denken als zijn God. Hij denkt nog klein. Hij maakt zich boos
om die boom die doodgaat.. Hij is kwaad want ziet zijn God
genade tonen in plaats van recht, zoals die beloofd had.
Groter denken, je geest niet afsluiten maar openhouden voor
de Geest die gaat waar het wil. En wat zou ik moeten
verwachten van onze wereld als de corona‐tijd voorbij is, of
tenminste bijna onder controle? Hoe moet ik daarover
denken? Er is al zoveel veranderd in de afgelopen paar
maanden; wat wij nu als normaal aanvaarden, zal dat blijven?
Zullen mensen blijven elkaar begroten op straat? Elkaar zien in
plaats van elkaar voorbijlopen, negeren? Het klinkt klein en
nogal onbelangrijk, maar het zou veel betekenen voor vele
mensen. Zoals wij nu elkaar zien; een voorbeeld van een
vernieuwde wereld. Een wereld waarin mensen zien zonder te
vooroordelen, naar het voorbeeld van de heer in het
evangelieverhaal. Een nieuwe wereld; Gods nieuwe wereld.
Geloofslied: Dat een nieuwe wereld komen zal
Dat een nieuwe wereld komen zal waar brood genoeg en
water stroomt voor allen.
Dat een nieuwe wereld komen zal waar brood genoeg en
water stroomt voor allen. Daar bouwen wij veilige buurten,
wonen dooreen
in wijken van vrede in schaduw van bomen. Geen kinderen
zullen daar sterven, oude mensen
maken hun dagen vol
en jonge mensen zullen daar pas op hun honderdste sterven.
Wij zullen niet voor de leegte zwoegen,
geen kinderen baren voor de verschrikking.
De wolf en het lam zullen weiden tesamen. Wij leren de
oorlog af. Wij zullen niet voor de leegte zwoegen,
geen kinderen baren voor de verschrikking.
De wolf en het lam zullen weiden tesamen. Wij leren de
oorlog af. Dat een nieuwe wereld komen zal waar brood
genoeg en water stroomt voor allen. Dat een nieuwe wereld
komen zal waar brood genoeg en water stroomt voor allen.

Voorbede:
1. Worden wij stil en luisteren naar woorden die opkomen in
ons hart, wij bidden voor onze families en vrienden;
wij bidden voor onze gemeenschap en anderen die proberen
jouw licht te laten schijnen. Luister Heer ontferm U
2. Worden wij stil en luisteren naar woorden die opkomen in
ons hart, wij bidden voor allen die op weg zijn naar een beter
leven, voor allen die over land en zee reizen in allerlei
omstandigheden, hopend op een beter leven,
voor allen die in onmenselijke omstandigheden hun tijd
moeten doorbrengen, wachtend op een beter leven. Luister
Heer ontferm U

3. Intenties
Gedenk ons hier bijeen
onder de hoede van uw woord.
Gedenk die bij ons horen
in lief en leed.
Zegen ons dat wij elkaar behoeden.

Tafelgebed
Om de weg te gaan van chaos naar eerlijk‐verdeeld land, om
het pad te vinden naar het paradijs voor mens, plant en dier
heb Jij een woord uitgezaaid in ons geweten:’ Behoed de
aarde, maak haar vruchtbaar voor allen, die haar bewonen’.
Lieve Moeder, Vader God, vanaf den beginne heb Jij ons
geschapen om te bloeien in jouw tuin als stralende mensen.
Gegeven heb jij ons deze aarde, dit leven, het water, de lucht,
maar hoe zucht nog steeds de hele schepping naar bevrijding.
Wie luistert naar haar klacht, ziet onze aarde dolgedraaid in
de kringloop van roofbouw en uitputting. Overspoeld met
onze overdaad, voelt zij zich bevuild en besmet als een zieke.
Ook in ons die haar bewonen, horen wij het ruisen van de
stervende zeeën het huilen van stervende bossen. Daarom
bidden wij: Laat sterker worden in ons het pijnlijk verlangen,
dat deze woestenij een paradijs kan worden, als Jouw Geest
ons herschept die de bron van is van alle dingen
Maak ons tot mensen, die een zegen zijn voor deze aarde
zoals die Ene, die de vrucht van jouw gedachten werd, Jezus,
levensboom, graankorrel, die duizend vruchten draagt, die
alleen maar rijk en gelukkig was met beter leven voor de min‐
sten en met omkeer van de sterken; die zo geworden is een
weg naar een geheelde wereld .Hij was de nieuwe mens, die
met groot geduld het kleine zaad van zijn Vaders’ rijk deed
ontkiemen bij eenvoudigen van hart. Wij gedenken en vieren
Hem in dat liefdes gebaar dat Hij daags voor zijn sterven
maakte toen Hij brood nam, het brak en het uitdeelde aan zijn
vrienden. Hij zei: Neem en eet, dit is mijn leven, dat ik breek
en deel met jullie. En ook de beker nam Hij en liet hem
rondgaan: Drink deze beker, mijn leven als wijn voor jullie
vergoten. Kies met mij voor een nieuw verbonden houd zo
mijn naam levend in jullie midden omwille van Hem die ons
allen heeft gemaakt naar zijn beeld en gelijkenis: Dat was Zijn
levensdoel: ieder mens, heel onze aard nergens ten dode
opgeschreven maar overal vol leven. In zijn geest bidden wij
om respect en waardering oor water, grond en lucht om zorg
en eerbied voor de minsten van deze aarde, dat wij met
kracht en fantasie onze aarde herscheppen tot een goed land
voor allen, een paradijs voor jou en mij. Daar zal God alles in
allen zijn en wij bidden dat land reeds naar ons toe:
Onze Vader…

Vredeswens
Vredeslied Dona nobis pacem

Communie

Communielied
Die met ons deelt, die met ons deelt, die met ons deelt, die
met ons deelt. Die met ons deelt het brood als onder
vrienden. Die met ons deelt het brood als onder vrienden.
Gezegend uw naam. Gezegend uw naam. Gezegend uw naam.
Die ons hier voedt. Die ons hier voedt. Die ons hier voedt. Die
ons hier voedt. Die ons hier voedt met het licht van de liefde.
Die ons hier voedt met het licht van de liefde. Gezegend uw
naam. Gezegend uw naam. Gezegend uw naam.
Die ons verzadigt. Die ons verzadigt. Die ons verzadigt. Die ons
verzadigt. Die ons verzadigt met het visioen van vrede. Die ons
verzadigt met het visioen van vrede.
Gezegend uw naam. Gezegend uw naam. Gezegend uw naam.

Mededelingen
Zondag 27 september vieren we vredeszondag met een
oecumenische viering in de Grote Kerk. Er zijn beperkt
plaatsen beschikbaar. De viering is live te volgen en achteraf
terug te kijken via https://kerkdienstgemist.nl/stations/1175‐
Protestantse‐Gemeente‐s‐Hertogenbosch/events/live
 Steun vluchtelingen na de brand in Moria (Lesbos) door de
regering op te roepen tot een menselijk beleid. Dat kan door
de petitie te ondertekenen op
https://campagnes.degoedezaak.org/campaigns/moria

Slotgedachte: van Nelson Mandela
Onze diepste angst is niet dat we onmachtig zijn. Onze diepste
angst is dat we weergaloos krachtig zijn. Het is het licht in ons,
niet onze duisternis die onze angst aanjaagt.
We zeggen bij onszelf: ‘Wie ben ik, dat ik briljant zou zijn,
geweldig getalenteerd, fantastisch. Maar wie ben jij, dat je dat
niet zou zijn? Je bent een kind van God. Dat je speelt alsof je
nietig bent, daar dien je de wereld niet mee. Wij zijn bedoeld
om te stralen, zoals kinderen dat doen. Wij zijn geboren om
de glorie van God, die in ons is, aanwezig te laten zijn. Die
glorie is niet in sommigen van ons, die is in ieder mens. Als we
licht laten stralen, geven we onbewust de ruimte aan anderen
om dat ook te doen. Als we bevrijd zijn van onze angst, dan
maakt onze angst anderen als vanzelf vrij.

Zegen en wegwens:

Slotlied: Ga met ons mee op onze wegen.
Ga met ons mee op onze wegen,
wees met uw volk in de woestijn,
Schuil in een wolk, wees half verzwegen,
toon dat Gij onze kracht wilt zijn

.Schenk ons een woord als wij U roepen,
wees ons een licht op onze weg,
wil ons niet eindeloos beproeven,
toon dat het waar is wat Gij zegt.

Ga voor ons uit in nacht en duister,
wek in ons hoop voor elke dag,
maak U niet waar in macht en luister
maar in een mens die op ons wacht.

Schenk ons het brood om van te leven,
toon ons de Mens die op U bouwt
en onze kracht wordt tot vergeven:
Naam die ons duurzaam gaande houdt.

Joden, christenen, moslims: Samen leven Samen geloven.

San Salvator viering van 12 & 13 september 2020
Joden, christenen, moslims: Samen leven Samen geloven.

Voorbereid door Piet Reesink, José Vos, Marcel van der Maeden en Marian Veenker
Lectoren: Toon van Mierlo, Dorine Broekmeulen en Marian Veenker.

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ

Welkom

Joden en moslims hebben veel gemeenschappelijk. Maar ook wij, christenen, hebben meer gemeenschappelijk met joden en moslims dan we denken. In deze dienst lezen we uit Bijbel en Koran, kijken en luisteren we naar joodse en islamitische tradities.

Openingsgebed
God van alle mensen, we noemen jouw Naam met vele namen; God die met ons is, Eeuwige, Allah, Adonai, Vader, Moeder. Wees bij ons en verbindt ons door alle verschillen heen.
God van alle mensen, Eeuwige, Allah, Adonai, Vader en Moeder, laat ons jouw Naam aanroepen vanuit ons hart met de naam die ons dierbaar is; wees bij ons en verbindt ons door alle verschillen heen.

Het Kyrië gebed:
Goede God van alle mensen, koning van de wereld, wij vragen om ontferming, barmhartigheid, erbarmen, vanwege de noden van onze wereld. Wij keren ons naar u toe en vragen dat u zich naar ons toe keert, om wat ons pijn doet en verdrietig maakt: tweespalt onder gelovigen, verdeeldheid tussen witte en zwarte mensen, tussen mannen en vrouwen. Wees met ons mensen waar ook ter wereld, die lijden door honger, gebrek, ziekte, uitbuiting, onrecht, uitsluiting, onveiligheid, dat wij vertrouwen en geloof vinden in het aanvoelen dat u altijd bij ons bent, zich over ons ontfermt, vrede schenkt en toekeert naar elkaar. Zo moge het zijn, amen.

Genesis 18: 1-10  Abraham ontmoet  drie mannen
De HEER verscheen opnieuw aan Abraham, bij de eik van Mamre. Op het heetst van de dag zat Abraham in de ingang van zijn tent. Toen hij opkeek, zag hij even verderop plotseling drie mannen staan. Onmiddellijk snelde hij de tent uit, naar hen toe. Hij boog diep en zei: ‘Heer, wees toch zo goed uw dienaar niet voorbij te gaan. Ik zal wat water voor u laten halen zodat u uw voeten kunt wassen, maak het u hier onder de boom intussen gemakkelijk. Ik zal u ook iets te eten brengen, zodat u weer op krachten kunt komen voordat u verdergaat. Daarvoor bent u immers bij uw dienaar langsgekomen?’ Zij antwoordden: ‘Wij nemen uw uitnodiging graag aan.’
Abraham haastte zich naar de tent, naar Sara. ‘Vlug, ‘zei hij, ‘drie schepel fijn meel! Maak deeg en bak brood.’ Daarna snelde hij naar de kudde, zocht een mooi kalf uit dat er mals uitzag, en gaf dat aan een knecht, die het onmiddellijk klaarmaakte. Hij haalde boter en melk, nam het gebraden kalf en zette alles aan zijn gasten voor. Terwijl zij aten, bleef hij bij hen staan onder de boom.
‘Waar is Sara, uw vrouw?’ vroegen zij hem. ‘Daar, in de tent, ‘antwoordde hij.
Toen zei een van hen: ‘Ik kom over precies een jaar bij u terug en dan zal uw vrouw Sara een zoon hebben.’ Sara, die in de ingang van de tent stond, achter de man, hoorde dat.
Lied Gij die één en eeuwig zijt

Koran 11: 69- 74 Abrahams gastvrijheid
Ook waren Onze (d.w.z. Gods) gezanten met het goede nieuws tot Ibrahiem gekomen. Zij zeiden: ’Vrede’. Hij zei: ‘Vrede’. En het duurde niet lang of hij kwam met een geroosterd kalf. En toen hij zag dat hun handen er niet aankwamen kreeg hij argwaan tegen hen en werd door vrees voor hen bevangen. Zij zeiden: ‘Wees niet bang, wij zijn tot het volk van Loet gezonden’. En zijn vrouw bleef erbij en lachte. Toen verkondigden Wij haar het goede nieuws van Ishaak en Jaqoeb na hem. Zij zei: Wee mij! Zal ik een kind krijgen terwijl ik een oude vrouw ben en mijn echtgenoot hier een oude man? Dat is wel iets wonderlijks. De mannen zeiden: ‘Verwonder jij je om Gods plan? Gods barmhartigheid en Zijn zegeningen zijn voor jullie mensen van het huis. Hem komt lof en glorie toe.”

Overdenking: Abraham’s betekenis voor de drie geloven
Abraham gehoorzaamde aan God in de moeilijkste omstandigheden en bleef in hem vertrouwen. We kennen het verhaal van het offer van Izaak, of zoals de joden zeggen de binding van Izaak.  De overgave van Abraham aan God komt ter sprake in een document van het Tweede Vaticaanse Concilie, de eerste positieve tekst na 14 eeuwen van vijandschap.
…..Evenals Abraham geven moslims zich over aan God. Ze vereren Hem door gebed, aalmoezen en vasten. Zij eren ook Maria en geloven in de verrijzenis. Laten christenen en moslims de vijandschap van het verleden vergeten en samen werken aan vrede en vrijheid….
Ook moslims onderschrijven in een document, Een gemeenschappelijk woord uit 2007, dat zowel moslims als christenen dezelfde geboden kennen: God kennen en beminnen en de naaste liefhebben. Koran 3: 31: “Zeg (Mohammed, tegen de mensen): Als jullie God liefhebben, volgt mij dan en God zal jullie liefhebben en jullie je zonden vergeven. God is vergevend en barmhartig”.                                     
In de islam is er geen waar geloof in God en geen echte godsvrucht mogelijk zonder de liefde tot de naaste. De Profeet Mohammed zei: “Niemand van jullie heeft het geloof als je niet voor je broeder wilt, wat je voor jezelf wilt”.                                                                                                                                                                      Abraham is voor alle gelovigen om meerdere redenen een voorbeeld: hij gehoorzaamde aan God, was dienstbaar en gastvrij en was een toonbeeld van geloof en vertrouwen.  

Maria

Ook Maria was een voorbeeld van overgave en dienstbaarheid. De Koran kent het verhaal van de aankondiging aan Maria van een zoon, Isa (Jezus).  (Soera19 Maryam vs 16-26)Soera 19 vs. 16-26

En vertel in het boek over Marjam. ……Wij (God) zonden onze geest naar haar en hij deed zich aan haar voor als een knappe man. Zij zei: ‘Ik zoek bij de Barmhartige bescherming tegen jou, als jij godvrezend bent’. Hij zei: ‘Maar ik ben de gezant van jouw Heer om jou een reine jongen te schenken.’ Zij zei: ‘Hoe zou ik een jongen krijgen, terwijl geen mens mij aangeraakt heeft; en ik ben geen onkuise vrouw’. Hij zei: ‘Zo is het. Jouw heer heeft gezegd: ‘Het is voor mij gemakkelijk. En wij willen hem tot een teken voor de mensen maken, en uit barmhartigheid van Ons. En het is een beslissing die gevallen is. Dus werd zij zwanger en zij trok zich terug naar een afgelegen plaats. Toen maakten de weeën dat zij naar de stam van de palm ging…..Maar hij (Isa) riep haar van onder haar vandaan: Wees niet bedroefd. Jouw Heer heeft onder jou  een beekje geplaatst. En schud de stam van de palm naar je toe en dan zal zij verse dadels op je laten vallen. Eet en drink en wees blij….”
Lied: Genade is Gods naam vervoegen

Overdenking
Wij, joden, christenen en moslims, zijn allen kinderen van Adam, als mens en als gelovige. Om samen te geloven moet we eerst leren samen te leven zoals de monniken in Algerije, bekend van de film Des hommes et des dieux. Dat samenleven kunnen we leren van Abraham met zijn gastvrijheid.
In de joodse traditie is Abraham een toonbeeld van chesed, het kernwoord van het verbond: liefde, goedheid, trouw. Zijn gastvrijheid was zo groot dat hij volgens een joodse traditie zijn tent had gebouwd met twee ingangen. Zo kon geen enkele gast aan zijn aandacht ontsnappen. Volgens anderen reikte zijn gastvrijheid nog verder dan zijn eigen tent en zette hij langs de wegen kraampjes met voedsel en drank voor de reizigers. En hij had een boomgaard vol vruchten. Een typisch rabbijnse uitleg van ‘Abraham plantte een tamarisk’  (Hebreeuws a sh l),  is dat de A staat voor achila (eten), de sh voor shtiya (dranken) en de L voor lina (overnachten).  Als de gasten hem wilden bedanken, zei hij: Je moet God bedanken met de woorden “Geprezen zij de God van de wereld wiens voedsel wij nuttigden.”
Voor de christenen is Abraham de vader van het verbond, een voorbeeld van geloof en vertrouwen zoals Paulus in de brief aan de Romeinen uitlegt. ‘’ We zagen al dat Abrahams vertrouwen hem werd toegerekend als een daad van gerechtigheid.” En: ‘Immers, niet door de wet ontvingen Abraham en zijn nageslacht de belofte dat ze de wereld in bezit zouden krijgen, maar door de gerechtigheid die het geloof schenkt’.
Wij, joden, christenen, moslims, zijn allen kinderen van Abraham of zoals de filosoof Ibn Zafar schreef: ‘Als ik van aarde gemaakt ben (rode aarde), is heel de aarde mijn moederland en zijn alle mensen mijn broers en zussen.’  Maar we zijn ook verschillend en dat verschil moeten we zien als iets positiefs. Zoals de Koran zegt:’ God heeft ons verschillend gemaakt opdat wij elkaar zouden leren kennen.’                                                                                                                           Maar kennen wij elkaar echt als mens? Hoeveel joodse of moslim vrienden kennen we echt? Waarom ergeren we ons aan sommige van hun culturele of sociale gewoontes? Denken we niet te snel dat onze vanzelfsprekendheden ook voor hen gelden? Samenleven gaat vooraf aan samen geloven. Dat ‘samenleven’ gaat vaak gepaard met irritaties, rivaliteit, zo niet vijandigheid, evenals bij de twee broers Ismael en Izaak, zonen van Abraham. Ze gingen uiteen maar verzoenden zich uiteindelijk bij het graf van hun vader. Hoe en wanneer kunnen wij, christenen, joden, moslims ons met elkaar verzoenen?

Stilte ney(fluit) muziek
Zoals de fluit wordt afgesneden van het riet en terugverlangt naar zijn bron, zo smacht de minnaar naar zijn geliefde.  Of zoals Augustinus zei: ons hart is onrustig totdat het rust vindt bij God.
De dichter: Luister naar deze rietfluit hoe treurig zij zingt
Over de lange scheiding gaat haar klagelijk lied
De rietfluit:”Sinds ik werd ontworteld van de bedding van riet
blijven starende ogen huilen bij mijn klacht.
Had ik maar een borst om aan te huilen
om de pijn van mijn klachtlied te delen.
Wie van zijn oorsprong afgescheiden is
smacht altijd naar het moment van hereniging. …….”
De dichter:…Niet warme lucht maar liefdesvuur schuilt in haar klagelijke klank,
te beklagen is de mens die niet van harte naar dit vuur verlangt.
Het vuur van de liefde doet de fluit welhaast ontbranden
als vonk van liefde, verrukkelijk fonkelend in wijn ……
Dagen van pijnlijk verlangen zijn nu voorbij
want Gij, de Ware Ene, blijft altijd.
Alleen de vis, geheel omringd met water, krijgt nog dorst naar meer.

Voorbeden
Laten wij bidden voor elkaar, joden, moslims en christenen
Allen zijn wij kinderen van Abraham
al zijn we verschillende wegen gegaan. Vrede, sjalom, salaam.

Laten wij bidden om onderling begrip
En om vergeving voor onrecht dat we elkaar hebben aangedaan
Om verzoening naar het voorbeeld van Ismaël en Izaak. Vrede, sjalom, salaam.
Laten wij bidden om respect voor elkaars  wijze van geloven
En elk fanatisme voor het eigen gelijk, vermijden
en als zussen en broers van één gezin elkaars eigenheid respecteren. Vrede, sjalom, salaam.

Laten wij bidden om kracht en creativiteit
Om samen een wereld-omspannend visioen van vrede
tussen alle mensen een beetje dichterbij te brengen. Vrede, sjalom, salaam.

Laten we dit visioen naar ons en de wereld toebidden met de woorden van jezus: Onze Vader…

Ibn Arabi 

Ibn Arabi was een filosoof en mysticus uit de 12e eeuw, geboren en getogen in Murcia, Spanje. De volgende tekst werd tijdens de uitvaartdienst van Jet Zwanikken ongeveer een maand geleden op haar verzoek gelezen. Jet was het oudste lid van de San Salvatorgemeenschap. Met deze haar geliefde tekst, vrij vertaald, herdenken we tevens in dankbaarheid Jets leven.

Mijn hart is een schaal
Voor elke vorm van godsdienstigheid.
Mijn hart is een weide voor de gazellen
Een klooster voor de monnik,
Een tempel voor al die mij zoeken,
De Koran voor de Islamieten,
De Thora  voor de Joden,
Het Evangelie voor de Christenen.
Liefde is alle geloof.
Liefde de stuwkracht van mijn geest
En daarom geeft het niet
Welke weg iemand kiest om tot mij
En tot liefde te komen.
Veroordeel daarom
het geloof van anderen niet,
want mijn Geest waait
waarheen hij wil
tot op de dag van vandaag.

Laten we afsluiten met een lied van Franse rappers, waarin de drie geloven om zegen en vrede bidden.

Zegen
: Ave Maria Salaam shalom  
Tekst van Ave Maria, Salaam, Shaloom vertaald uit het Frans
:
In de heilige schriften, in de heilige sacramenten, in het Nieuwe en Oude testament
Sinds Methusalem, sinds het begin der tijden, de wereld en alle profeten zijn onmachtig gebleken
Van de gebeden uit het Oosten tot de stranden in het Westen
Van de woorden uit het Evangelie tot de geschriften van de Koran,
Vanaf de synagogen, moskeeën en kerken, zeg ik:
Wat ons bindt is sterker dan wat ons verdeelt
Salaam, shaloom, vrede voor alle mensen
Weg met de wapens
Oorlog tussen godsdiensten is geen godsdienst,
We worden gegijzeld en moeten een losprijs betalen
Geloof niet dat oorlog problemen oplost
Wie kwelling zaait, oogst haat
De vrienden van nu zijn de vijanden van gisteren
Voor degenen die bidden, Degenen die niet bidden, Degenen die niet geloven Salaam. Shaloom  
Weg met de wapens
We hadden overeen kunnen komen, we hadden met elkaar kunnen praten,
We hebben eeuwenlang gezwegen, ontmoetingen gemist,
Kruistochten gevoerd, met de kracht van het zwaard.
Het wordt tijd ons met elkaar te verbinden, we kunnen niet anders
Bron https://www.youtube.com/watch?v=b9LRM4jEmt8

***

Reageren op deze viering vinden we fijn!  Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.

Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap