Vieringen

Voorbij het eigen gelijk

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 5 september 2020

Voorbij het eigen gelijk| Voorganger: Franneke Hoeks 

Melodiek o.l.v. Hans Waegmakers |Piano: Coby Wagemans | Dwarsfluit Maria Werner

Openingslied

Hier wordt een huis voor God gebouwd, waar mensen samenkomen en waar hijzelf aanwezig is om onder ons te wonen.
Hier wordt een boek opengelegd en klinken goede woorden
van God die van de mensen houdt en die naar ons wil horen.
Hier wordt een tafel aangericht om Jezus te gedenken
die voor ons leven en geluk zich weg heeft willen schenken.
Hier delen wij het levensbrood en worden nieuwe mensen:
de aarde wordt een vredeshuis, vervuld van oude wensen.

Welkom

Dag lieve mensen. Fijn dat we hier in dit huis samen kunnen komen. Een samen wat er door regels anders uitziet of aanvoelt, maar wat misschien wel kostbaarder is dan ooit. Samen met elkaar vullen we dit uur deze ruimte met goede woorden, met verhalen en liederen. We maken ruimte voor de Eeuwige. We staken de San Salvator kaars aan met licht van de paaskaars van de Grote Kerk als teken dat God met ons is waar we ook zijn.

De verhalen die vandaag op het rooster staan gaan over leren luisteren, over verantwoordelijkheid en over het goede doen. We lezen vandaag een tekst uit boek Ezechiël waarin wordt opgeroepen een andere weg te gaan. In het tweede verhaal krijgen we van de Rabbi zelf, les in conflicthantering.

Ik mag vandaag voorgaan in deze viering. Dat doe ik vandaag samen met Ria van Luijk en Maria Hoitink. Met het invullen van de zaterdagavonden en het werken met nieuwe regels, moesten we een beetje passen en meten en het kwam zo uit dat ik hier vanavond weer mag staan. Dat zal echt niet iedere zaterdag zo zijn!

We zingen niet mee. Dat is voor nu de regel. De tekst van de liederen vindt u in de hand-out. De teksten zijn vaak prachtig, dus laat tekst en muziek tijdens de liederen door u heen stomen.

Soms stuit je in het voorbereiden van een viering op schat. Naast oude testament en nieuwe testament wordt in het oecumenisch leesrooster ook een psalm genoemd. De psalm van vandaag is mooi, heel mooi. Een bede om inzicht en wijsheid.  Laat ons door het samen bidden van deze psalm woorden ruimte maken voor de stem van Eeuwige.

GEBED

Wijs mij, Eeuwige, de weg van uw wetten,
dan volg ik die tot het einde toe.
Geef mij inzicht, en ik zal uw wet volgen,
hem onderhouden met heel mijn hart.
Laat mij het pad gaan van uw geboden,
dat is mij het liefst.
Neig mijn hart naar uw richtlijnen
en niet naar winstbejag.
Houd mijn ogen af van wat leeg is,
laat mij uw wegen gaan,
en doe mij leven in gerechtigheid.
Amen.

Acclamatie

Herschep ons hart, heradem ons verstand. Dat wij elkaar behoeden en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente. Wees de stem die ons geweten wekt. Verberg U niet, verberg u niet.

1E LEZING Ezechiël 33,7-11

Jou, mensenkind, heb ik als wachter aangesteld voor het volk van Israël. Als je mijn woorden hoort moet je hen namens mij waarschuwen. Als ik tegen een slecht mens zeg dat hij zal sterven, en jij zegt hem niet dat hij een andere weg moet inslaan, dan zal hij sterven door zijn eigen schuld, maar jou zal ik voor zijn dood ter verantwoording roepen. Maar als je hem gewaarschuwd hebt dat hij een andere weg moet inslaan en hij doet dat niet, dan sterft hij door zijn eigen schuld, maar jij zult het er levend afbrengen. Mensenkind, zeg tegen het volk van Israël: “Jullie zeggen: ‘Onze misdaden en onze zonden worden ons aangerekend en wij gaan eraan te gronde – hoe kunnen we dan nog blijven leven?’” Zeg tegen hen: “Zo waar ik leef – spreekt God, de Eeuwige –, de dood van een slecht mens geeft me geen vreugde, ik wil dat hij een andere weg inslaat en in leven blijft. Kom toch terug van de heilloze weg die jullie zijn ingeslagen, keer om, want waarom zouden jullie sterven, volk van Israël?”

Lied

Maak uw woord tot een kracht in ons midden, Heer.
Breng in ons dood bestaan een keer.

Zonder uw woord zou de aarde
In duister en chaos zijn.
Niemand kan wonen in een woestijn.
Breng in ons dood bestaan een keer.
Zonder uw woord blijven oren
gesloten en ogen blind:
niemand die sporen van vrede vindt.

Maak uw woord tot een kracht in ons midden, Heer.

Zonder uw woord blijven mensen
vreemden en harten dood:
Niemand blijft leven zonder dit brood.
Breng in ons dood bestaan een keer.

Maak uw woord tot een kracht in ons midden, Heer.
Breng in ons dood bestaan een keer.

2E LEZING  Matteüs 18, 15-20

Jezus sprak ‘Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden. Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen. Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt. Ik verzeker jullie: al wat jullie op aarde bindend verklaren zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat jullie op aarde ontbinden zal ook in de hemel ontbonden zijn. Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’

Acclamatie 

Een schoot van ontferming is onze God.
Hij heeft ons gezocht en gezien
zoals de opgaande zon aan de hemel.
Hij is ons verschenen
toen wij in duisternis zaten in schaduw van dood.
Hij zal onze voeten richten op de weg van de vrede.

OVERWEGING

Mijnheer Ezechiël, van beroep priester en profeet, wordt in 597 voor onze jaartelling als jonge man naar Babylon weggevoerd. In ballingschap wordt Ezechiël in een droomgezicht tot profeet geroepen.  In zijn profetieën spreekt deze priester/profeet aanvankelijk dreigende taal over de naderende ondergang van de vredestad Jeruzalem. Als je in gevangenschap wordt weggevoerd, kun je begrijpen dat iemand ook in ferme taal spreekt over wat er allemaal kan gebeuren. Wat je meemaakt kleurt je beleving, ook als je namens de Eeuwige spreekt. Gelukkig zit er in de teksten van Ezechiël ook een wending ten goede. De tekst die we vandaag met elkaar lazen, is een omslagpunt. In het tweede deel van de profetieën van Mijnheer Ezechiël gaat het over dromen en visioenen, over een goede afloop, over een God die met erbarmen naar zijn mensen omziet en ze niet laat vallen, nooit.

Maar dat goede leven, die weg van Eeuwige, vraagt ook iets van mensen, van ons. Mensenkind, ik heb jou als wachter aangesteld. Je hebt een verantwoordelijkheid naar anderen. De goede weg gaan is niet een daad van eenlingen. Die goede weg van recht en vrede ga je in gezamenlijkheid. En wachter zijn is niet elkaar met argusogen in de gaten te houden en als een soort politieagent alle mogelijke fouten in kaart brengen en die dan vervolgens van de daken schreeuwen. Zou het zo kunnen zijn dat wachter hier bedoeld wordt in de zin van aandacht hebben voor het grote goed. Wat moet er gebeuren opdat wij (jij, ik en zoveel anderen) die weg naar dat goede leven voor allen kunnen gaan?

Dat vind ik een lastige. Want wie ben ik om te oordelen over handel en wandel van anderen? Onze vriend en leermeester Jezus geeft ons vandaag een concrete handreiking.  De leerroute: wat te doen bij conflict in je gemeenschap. Ga eerst met de ander in gesprek: onder vier ogen. Als dat niet werkt, neem je een of twee mensen mee en ga je opnieuw het gesprek aan. Mocht deze stap nog geen effect bereiken ga dan met de hele gemeenschap in gesprek. Het valt op dat het in dit concrete stappenplan nergens gaat over wie gelijk heeft. Dat lijkt voor onze Rabbi minder relevant dan het werken aan de relatie.  We leven in een wereld waarin we geleerd hebben dat IK-ER-TOE-DOE.  Dat geldt ook voor wat ik vind. Uitgaan van eigen gelijk betekent vaak verharding van standpunten, uitsluiting en geweld. 

Soms maken kleine woordjes een wereld van verschil. Ook in het vertalen van teksten zie je dit terug. In de ene vertaling staat als uw broeder tegen u zondigt.  In andere vertalingen gaat het over zondigen in het algemeen. Het Jezus stappenplan is goed te begrijpen in het eerste geval. Als jou iets is aangedaan probeer je dat netjes op te lossen. Houd het klein en wees respectvol naar de ander. Dat klinkt simpel maar is vaak al moeilijk genoeg.

Als het erover gaat iemand aan te spreken die in het algemeen zondigt, wordt het nog complexer. Wie bepaald wat zondig, goed of slecht is? Jezus woorden zijn een pleidooi voor verantwoordelijk voor elkaar. De weg van recht en vrede is een weg die we samen gaan.  Durven wij met elkaar het gesprek aan te gaan als we het gevoel hebben dat het niet de goede kant op gaat?  Dat is ingewikkeld, maar o zo nodig. In kleine kring, maar ook als het gaat om grote maatschappelijke thema’s. De discussies rondom #me too, Black lives matter en viruswaarheid zijn verwarrend en ingewikkeld. Verharding en tegenstelling liggen op de loer.

Jezus wil ons voorbij die tegenstellingen en verharding op een andere mogelijkheid wijzen. Hij vertelt ons over een ander pad gaan. Niet de weg van het eigen gelijk, maar de weg van de minste durven zijn ook in wat ik vind. Het gaat er over dat we niet meteen een oordeel klaar hebben, maar om te proberen op een liefdevolle manier wachter voor elkaar te zijn. 

Als allerlaatste noodoplossing, als alle manieren om het gesprek gaande te houden op niets zijn uitgelopen, dan – aldus de wijze woorden van de Rabbi- dan moet je mensen behandelen als tollenaars of heidenen. Een hard oordeel? Nee. We kennen allemaal de verhalen dat Jezus optrok met tollenaars en heidenen. Dus zelfs als jet er niet uitkomt…. blijf elkaar ontmoeten, eet en drink met elkaar.

Hoe belangrijk onderlinge relaties zijn en hoe fundamenteel die verantwoordelijkheid voor elkaar is wordt duidelijk in de laatste verzen van de Evangelietekst. Wat we op aarde doen of laten heeft gevolgen voor de hemel. Hemel als de plek waar het visioen van recht en vrede waar wordt. Laat ons bouwen aan die hemel, hier op aarde, door keer op keer het gesprek aan te gaan vanuit de dappere houding dat we ons gelijk ook durven laten varen.

Geloofslied

Goed is dat je niet doet wat slecht
is niet achter oplichters aanloopt
niet met Ploert en Schender heult
niet je schouders ophaalt ‘ploert en schender,
ach zo is de wereld’.
Goed is dat je goede woorden overweegt en wil:
Heb je naaste lief die is als jij de vluchteling,
de arme, doe hen recht.
Prent ze in het hart van je verstand,
die woorden zeg ze voor je uit gezegend ben je
een boom aan stromen levend water vruchten
zul je dragen blad dat niet vergeelt het zal je goed gaan.
Oplichter, ongezegend zal je zijn.
Een storm steekt op je waait de leegte in.

Tafel van breken en delen

MUZIEK

VOORBEDE

God van recht en vrede, we bidden voor al die plekken in de wereld waar spanningen hoog oplopen. Dat verharding niet regeert, maar mensen durven zoeken naar wat ons met elkaar verbindt.

Gij hart, Gij bron van leven, ontferm U over ons.
Gij adem, ziel van mensen, ontferm U over ons.

God van verantwoordelijkheid en verbinding, we bidden om toenadering van groepen die lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan. Dat er een ruimte ontstaat voorbij het eigen gelijk waarin toenadering mogelijk is.

Gij vuur dat voor ons uittrekt, ontferm U over ons.
Gij vlam, Gij licht in mensen, ontferm U over ons.

God van goedheid en liefde, we bidden voor de momenten waarop we zelf steken lieten vallen en niet genoeg ruimte hadden om een ander te horen. Dat we de minste durven zijn.

Gij woord dat door ons mens wordt, ontferm u over ons.
Gij stem in ons geweten, ontferm U over ons.

God van leven voorbij de dood we bidden hier voor iedereen die ziek is. We staan stil bij mensen van wie we afscheid moesten nemen.

Koester de namen die wij hier gedenken.
Dat zij geborgen zijn in uw genade,
dat zij gekend zijn bij U en bij ons.
Laat de zon van uw aangezicht over ons opgaan,
zegen ons allen met het licht van uw ogen.
Zie met ontferming naar onze aarde,
oud in uw hoede wie haar bewonen.
Houd ons omsloten, thuis in uw zegen.

TAFELGEBED

Jij, die we aarzelend God noemen, al eeuwen trachten wij jouw ‘zijn’ te doorgronden met woorden, liederen en gebaren.
Wij hebben jouw ‘zijn’ een naam gegeven.
Maar jouw ‘zijn’ is niet te doorgronden God, jij bent altijd meer dan wij van jou weten of vermoeden.
Wij kunnen jou niet vasthouden met onze woorden
en onze ogen zijn niet in staat jouw aangezicht te zien.
Maar in Jezus heb jij je laten zien, zijn spoor is onuitwisbaar,
zijn geest is niet te doven.

Die in de avond voor zijn dood  aan tafel zat met zijn vrienden,
brood nam, zijn dank uitsprak,  het brak en deelde met de woorden:  ‘neemt en eet,  dit is mijn leven,  mijn liefde voor jullie gegeven.’

Ook de beker liet Hij rondgaan: ‘Drinkt hieruit, allemaal,
dit is mijn bloedeigen leven, dat hemel en aarde verbindt.
Denk aan mij, wanneer je hieruit samen drinkt in mijn naam.’

Aangevuurd door zijn Geest vinden woorden en mensen elkaar, vinden wij elkaar. Samen gaan ze wegen  om het onrecht te keren, hun handen staan klaar  om te breken en te delen  wat het leven biedt.
Zo groeit zijn rijk onder ons, wordt zoeken een hoopvolle tocht naar een land van licht en leven. Daarom bidden wij met zijn woorden

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED 

Gij die uw naam hebt uitgeroepen in ons gezicht
Ga mee in ons midden, maak ons uw eigen
Houd ons gaande tot waar het land gaat
Waar Gij zijt alles in allen, liefde sterker dan de dood.

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Tafel der armen

Wat in stilte bloeit, in de luwte van tuinen, onder de hete zon op de akker, heeft Hij bestemd voor de tafel der armen.
Aardekracht, zonkracht is Hij, licht in mensen, dat wij elkaar verblijden en doen leven, brood van genade worden, wijn van eeuwig leven.
Maar wie niets hebben, wie zal hen hieraan deel geven? En die in weelde zwelgen en van niets weten, wie zal hen naar gerechtigheid doen verlangen?
Aanschijn der aarde, wie zal jou vernieuwen? Hij die alles zal zijn in allen, heeft ons bestemd om aarde, jouw aanschijn te vernieuwen.

GEBED – Samen

Wij danken u
dat wij hier samen
mogen luisteren naar uw stem
die ons meeneemt
naar een wereld van recht en vrede
dat U ons brood schenkt voor onderweg
en wijn om nu al de toekomst te vieren.

MEDEDELINGEN

•          U kunt tot 10 september kopij inleveren voor de Salvatoriaan. Stuur uw bijdrage naar salvatoriaan@sansalvatorgemeenschap.nl

•             Volgend weekend is er een bijzondere viering op YouTube. Piet Reesink, Marian Veenker, Marcel van der Maeden en José Vos hebben een uitdagende viering gemaakt waarin we de overeenkomsten tussen de grote religies met elkaar gaan ontdekken.

•             Op zaterdag 19 september komen we hier weer bij elkaar en John Parker zal dan voorgaan.

•             Denk aan de collecte bij het verlaten van deze ruimte!

SLOTGEDACHTE

Twee goede vrienden bleven maar ruzie maken. Een van hen ging raad vragen aan een bekende wijze man. Nadat hij geluisterd had, zei de wijze: ‘Je moet leren luisteren naar je vriend.’ De man kwam een maand later opnieuw bij de wijze man en zei: ‘Ik heb goed geluisterd naar alle woorden die mijn vriend heeft gezegd.’ Toen zei de wijze man met een glimlach: ‘Ga nu naar huis en luister ook naar elk woord dat hij niet heeft gezegd.’

ZEGENWENS

Vanuit het vertrouwen dat Gij met ons gaat
gaan wij op onze beurt op weg
als mensen die het goede willen doen
om zo de hemel op aarde waar te maken.
Wij gaan in de voetsporen van Jezus, Messias
en weten ons gezegend en gedragen
door de naam van de eeuwige
die we kennen als vader/moeder, zoon en heilige geest.
Amen

SLOTLIED 

Wie mag te gast zijn in uw tenten, wonen zelfs in uw huis hoog in de bergen uitzicht wijd?
Doe recht, spreek waarheid, laster niet, hebt Gij gezegd. Wees trouw, verloochen niet je naaste die een mens is zoals jij, geef wat je geven kan, zegt Gij.
Gezegend om uw woord, gezegend om uw naam “Ik-zal-er-zijn”. Gezegend om uw woord, gezegend om uw naam “Ik-zal-er-zijn”

www.sanlvatorgemeenschap.nl

Wie gelooft

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 29 &30 augustus 2020

Voorganger: Wilton Desmense

Openingsmuziek: Rondo in G- door Jan Wijgers

Welkom Welkom bij deze viering. Geloven … Een woord dat alle kanten uitwaait. Ga maar na: je kunt er dezelfde woorden omheen plaatsen. Maar als je de klemtoon verandert, verandert er meteen een hele gevoelswereld mee!
Ik geloof ’t wél! Of: Ik gelóóf ’t wel! Je kunt een hele boom opzetten over allerlei kanten die je met het woord uit kunt. Dat gaan we nu niet doen. Wat wel? Samen op weg om deze bijeenkomst te vieren vanuit ons geloven. Ik nodig u uit om lezend of luisterend mee te bidden.

Openingsgebed
Geloof ik in ernst dat U het hoort, God,
nu ik deze woorden tot U richt?
Geloof ik dat U naar ze luistert,
dat ze nieuw voor U zijn en U ontroeren?
Ja, mijn God, want U bent niet ver weg achter de sterren,
maar U bent in mij en in iedereen.
En hoe onbegrijpbaar U ook bent,
daar klamp ik mij vast aan
en vind ik U, herkenbaar in U en jou en mij,
waar ook maar en wanneer.

Acclamatie: Bij U is de bron van het leven en in uw licht zien wij het licht.

Bij de lezingen
De lezingen, de eerste bestaande uit een verhaal en de tweede naar de brief van Paulus aan de Romeinen, worden verzorgd door Maria Hoitink en Fiet Vreeburg.

We lezen:  Het ware geloof (Boccaccio, Decamerone, 3^e verhaal van de eerste dag)
Dankzij zijn onverschrokkenheid was Saladin, ondanks zijn bescheiden afkomst, niet alleen Sultan van Babylonië geworden, maar had hij ook vele overwinningen behaald op islamitische en christelijke vorsten. Door de talrijke oorlogen en luisterrijke ondernemingen was zijn schatkist echter tot op de bodem leeg geraakt, en wegens een paar onverwachte tegenslagen had hij dringend nieuwe fondsen nodig. Toen hij niet meer wist waar hij die zo gauw vandaan moest halen, schoot hem plotseling de naam te binnen van Mélchizedék, een rijke jood die – als hij dat zou willen – ongetwijfeld in staat was om zijn nood te helpen lenigen. Maar deze jood was zo gierig, dat hij dat vast en zeker nooit uit eigen beweging zou doen, en dwang wilde Saladin niet gebruiken. Dus zon hij, omdat de nood drong, op een middel om de jood naar zijn hand te zetten en daarbij zijn afpersing een schijn van redelijkheid te geven.
Nadat hij hem had ontboden en hem zeer hartelijk had ontvangen, nodigde hij hem uit te gaan zitten en sprak: “Mijn beste, ik heb van verschillende mensen gehoord dat jij een zeer verstandig man bent, en dat je vooral goed thuis bent in godsdienstzaken. En daarom zou ik graag van je vernemen, welk geloof volgens jou het ware is: het joodse, het islamitische of het christelijke.”
De jood, die inderdaad niet van de domsten was, had maar al te goed door dat Saladin het erop aanlegde, hem in zijn eigen woorden te strikken om dan iets van hem los te kunnen krijgen. En hij besefte ook dat het er niet op aankwam, welke van de drie godsdiensten hij zou aanwijzen: Saladin zou toch steeds zijn doel bereiken. De dwingende behoefte aan een ontwijkend antwoord scherpte echter zijn verstand en gaf hem snel de gepaste woorden in, die wij in de bezinning zullen horen.

Muziek

We lezen uit Paulus, Romeinen 12: 1-8
“God is liefdevol en goed,” verkondigt Paulus. “Leef als nieuwe mensen, door op een nieuwe manier te gaan denken. Dan zul je ook anders gaan leven. Daarom zeg ik tegen jullie allemaal: vind jezelf niet belangrijker dan je bent. Wees bescheiden. Gedraag je op een manier die past bij de hoeveelheid geloof die God jou op dit moment heeft gegeven. Die hoeveelheid is bij iedereen verschillend. We hebben immers allemaal verschillende gaven gekregen. Voor elke gave geeft God ons zijn hulp. Wie de gave heeft gekregen om les te geven, zal daarbij Gods hulp ervaren. Wie de gave heeft gekregen om andere gelovigen aan te moedigen, zal Gods hulp ervaren. Wie de gave heeft gekregen om te geven, krijgt Gods hulp om dat bescheiden te doen. Wie de gave heeft gekregen om leiding te geven, krijgt Gods hulp om daar ook zijn uiterste best in te doen. Wie de gave heeft gekregen om andere mensen te helpen, krijgt Gods hulp om dat blij te doen.”

Muziek: Boek jij bent geleefd – Melodiek

Boek jij bent geleefd,
zeg ons hoe te leven –
In mijn letters staat geschreven
dat alleen de geest doet leven.
Licht en adem is de geest.
Daarom ben ik neergeschreven:
dat jij zonder angst zult leven wat je leest.

Boek jij bent geleefd,
zeg ons hoe te leven –
Wou je leven met zovelen
hier op aarde, moet je delen:
licht en adem, geld en goed.
Wie maar leeft om meer te krijgen
die zal sterven aan zijn eigen overvloed.

Boek jij bent geleefd,
zeg ons hoe te leven –
Niemand weet hoe jij moet leven,
nergens staat het opgeschreven.
Liefde tegen liefdespijn,
vriendschap tegen duizend vrezen,
zoet dat bitter kan genezen,
mens voor mensen, recht en vrede,
licht en adem, heel veel leven mag je zijn.

Vrouw, waar is je broer?
Mens, waar is je zusje?
’t Meeste van een mensenleven
wordt het minste opgeschreven:
hoe zij trouw zijn aan elkaar,
lijden, sterven, liefde leren –
zouden wij dat ook proberen,  werd het waar.

Bezinning
Welk geloof is het ware, werd tijdens de eerste lezing door Saladin gevraagd aan Melchizedek. Nu volgt zijn antwoord: “Heer, u hebt mij een boeiende vraag gesteld, die ik alleen maar kan beantwoorden in de vorm van een parabel. Ik heb ooit horen vertellen over een rijk en machtig man, die een schat aan kostbare juwelen bezat, waaronder een schitterende en uiterst waardevolle ring. Om de schoonheid en kostbaarheid van dit kleinood nog meer luister bij te zetten en het eeuwig voor zijn nageslacht te bewaren, bepaalde hij dat die zoon in wiens bezit de door hem nagelaten ring zou worden gevonden, als zijn erfgenaam moest worden beschouwd en door de anderen als hun meester moest worden erkend.
De zoon aan wie de ring te beurt viel, gaf zijn nakomelingen dezelfde onderrichtingen, en zo deden ook de zonen van zijn zonen. Kortom, de ring ging van erfgenaam op erfgenaam over, vele geslachten lang, tot hij in het bezit kwam van een nazaat met drie zonen, die alle drie even knap, rechtgeaard en gehoorzaam waren, en die hij alle drie even liefhad. De jongelingen, die wisten wat het betekende de ring te bezitten, hoopten ieder voor zich als enige te worden uitverkoren. Ze benaderden elk afzonderlijk hun hoogbejaarde vader en smeekten hem, ieder op zijn eigen manier, de ring als erfenis te mogen ontvangen.
De brave man, die voor alle drie een even diepe genegenheid koesterde, beloofde uiteindelijk ieder apart de ring en stond dan ook voor de moeilijke taak, die belofte waar te maken. In het geheim liet hij door een ervaren goudsmid twee ringen bijmaken, die zo volmaakt op de oorspronkelijke leken dat hij ze zelf niet meer van elkaar kon onderscheiden. Op zijn doodsbed riep hij zijn zonen één voor één bij zich en schonk aan elk afzonderlijk de zo begeerde ring.
Toen na de dood van hun vader ieder van deze zonen zijn aanspraken op de nalatenschap wilde laten gelden, en de ene daarbij geen duimbreed aan de andere toegaf, haalden ze ten slotte alle drie als bewijs hun ring te voorschijn. En doordat de ringen zo volmaakt op elkaar leken dat geen mens er nog de oorspronkelijke kon uithalen, is de vraag wie de ware erfgenaam van de vader was tot op heden onopgelost gebleven.
En dit geldt ook, Heer, voor de drie wetten die God de Vader aan de drie volkeren gaf, en waarover u mijn mening vroeg: ieder volk is er heilig van overtuigd dat het Zijn nalatenschap geërfd heeft en dus volgens Zijn wet en Zijn geboden leeft. Maar wie het uiteindelijk bij het rechte eind heeft, blijft, zoals bij de ringen, een open vraag.”

Rustmoment | muziek

Voorbede
Vrede voor ons allemaal,
geluk voor iedereen
dat een parelsnoer van parelmoer
onze kostbare aarde moge sieren,
en dat we vrije mensen mogen zijn
elkaar respecterend en optrekkend met elkaar:
van de stad van 9 miljoen fietsen
tot en met de stad van twee systemen,
van de Goelag Archipel tot en met Belarus,
van de Wadden over Orthen tot en met het Vrijthof.
Dat is onze wens en dat is onze bede.

Lied: Vrede voor jou en alle goeds je vrienden – Melodiek

Tafel)bede
Gij weet wat in mensen omgaat:
in dat geloof vinden wij de bemoediging
die ons met U en elkaar verbindt.
Daarin proberen wij U te peilen,
wat onzegbaar is in onze harten te bevatten
en te leven naar U toe,
aan wie wij zijn gehecht.
Wij koesteren de goede verhalen
die ons zijn doorverteld
in de boeken van het evangelie
over Jezus van Nazareth
een mens zoals wij,
maar bovenal een mens
zoals wij zouden willen zijn:een mens van God, een vriend, een licht, een herder:
die brood brak en het deelde
en zijn beker liet rondgaan
onder zijn naasten.
Hem achterna, zo willen wij leven
om nader te komen tot U.

Lied: Onze vader verborgen – Melodiek
Onze Vader verborgen,
uw naam worde zichtbaar in ons
uw koninkrijk kome op aarde
uw wil geschiede
Een wereld met bomen tot in de hemel
waar water schoonheid, en brood,
gerechtigheid is en genade.

Waar vrede niet hoeft bevochten
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen
waar kinderen helder en jong zijn
dieren niet worden gepijnigd
nooit één mens meer gemarteld
niet één mens meer geknecht.

Doof de hel in ons hoofd
leg uw woord op ons hart
breek het ijzer met handen
breek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst, kome wat komt.

Slotgedachte en zegen
Wat hoorden we ook alweer als laatste bij de tweede lezing? Wie de gave heeft gekregen om andere mensen te helpen, krijgt Gods hulp om dat blij te doen. Zo ook Melchizedek aan het einde van de parabel.
Saladin moest toegeven dat Melchizedek de strik die hij hem gespannen had, schitterend had weten te ontwijken. Daarom besloot hij open kaart te spelen en maar af te wachten of Melchizedek bereid was om hem te helpen. En hij verheelde daarbij niet wat zijn bedoeling was geweest, als hij niet zo’n ontwapenend antwoord op zijn vraag had gekregen.
Melchizedek leende hem zonder enig probleem het hele bedrag. Saladin loste later zijn schuld voorbeeldig af en bedacht zijn geldschieter bovendien met prachtige geschenken. Hij bezorgde hem een belangrijke en eervolle positie aan zijn hof, en zij bleven voor de rest van hun leven trouwe vrienden.
Mogen zo ook wij trouwe vrienden blijven en met parelende gedachten in ons hart deze viering verlaten, vol goede moed de nieuwe week in. Tot de volgende keer. Ite, missa est.

Muziek

***
Reageren op deze viering vinden we fijn!  Dat kan via
de website www.sansalvatorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.

Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

Ontgroeien doet bloeien?

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 22 augustus 2020
Ontgroeien doet bloeien?  |  Voorganger: Franneke Hoeks  
Zondag :  Melodiek o.l.v. Marcel van der Maeden |Piano: Coby Wagemans | Dwarsfluit Maria Werner

OPENINGSLIED De vreugde voert ons naar dit huis

WELKOM Hier zijn we dan, op gepaste afstand, maar we zijn er. Wat bijzonder om hier te staan aan jullie hier te mogen begroeten.  Dat doe ik namens het bestuur van de gemeenschap, namens Toon van Mierlo en Maria Claessens die met mij voorgaan.
Weet u het nog: begin maart zaten we in Cello, met een vaag gevoel dat er iets rondwaarde. We gaven geen handen en deelden geen brood en wijn. Wie had kunnen denken dat alles stil zou komen liggen. Ik had in eerste instantie nog het gevoel ‘misschien kunnen we wel Pasen vieren met elkaar.’ De goede week, Pasen, Pinsteren, Hemelvaart en de zomerweken gingen voorbij zonder fysieke vieringen. Het was heftig en indringend.  Verpleeg- en verzorgingshuizen gingen op sloot en geliefden en naasten konden elkaar niet ontmoeten. Kinderen kregen thuis onderwijs. We werkten op grote schaal thuis. We bleven binnen.  Bedrijven raakten in de knel, banen die wegvielen… Een bizarre tijd.
Ik zag ook veel moois. We gingen meer dan ooit dan voorheen bellen, mailen en appen met elkaar en ontdekten dat we ook via deze kanalen verbinding konden maken.  We maakten filmpjes over de lezingen en deelden zo inspiratie met elkaar.
Toen ik, voor mijn vakantie, met een paar voorgangers nadacht over deze eerste fysieke viering, deed ik dat vanuit een heel optimistisch gevoel. Fijn dat we weer kunnen vieren met elkaar. We kunnen onze vieringen en andere activiteiten weer gaan opbouwen. De titel ontgroeien doet bloeien ontstond. Een paar weken later is mijn optimisme wat getemperd. Het virus steekt de kop weer op. Mensen vinden het lastig om zich aan de regels te houden, anderen zijn huiverig en zien op tegen groepen mensen en dan zit de spreekwoordelijke R nog niet in de maand. Ik heb deze week een vraagteken achter Ontgroeien doet bloeien gezet. Dan klinkt die titel als hoop en minder als een zekerheid.
Ik heb de paaskaars meegenomen. Die lag nog in haar verpakking op Ordune.  Pasen was anders dit jaar. We vierden opstanding via het onze beeldschermen. Bij die online vieringen brandde in onze huizen vaak een kaarsje. Een aantal van jullie hebben een kaarsje uit je eigen huis meegenomen. Die branden hier nu in onze ruimte. Dat niet te doven licht trekt met ons als gemeenschap mee. Nu we hier bij elkaar zijn willen we deze nieuwe kaars zegenen. Een kaars met boom, met water met vuur. Een kaars die symbool staat voor bevrijding, opstanding en leven. Deze kaars is een teken dat God, dwars door alle donkere, dode momenten van het leven, met ons op weg blijft gaan. We ontsteken deze kaars vanuit de kleine kaarsen die afgelopen maanden brandden als we op afstand vierden. Al die lichtjes bij elkaar zijn niet te doven.
Laten we bij het licht van deze kaars samen bidden

GEBED (allen)
God van licht en liefde
u doet hoop in ons herleven.
Door Jezus, uw zoon,
Zien we de diepte en kracht van uw liefde.
Laat ons mensen zijn die uw verhaal leven
opdat ook wij dragers van licht en liefde zijn.
Amen.

Acclamatie: Zuivere vlam

1E LEZING – Toon Tellegen
Op een donkere dag aan het eind van het jaar waren alle dieren bijeen op de open plaats in het midden van het bos. Er blies een gure wind tussen de kale bomen door, en de meeste dieren hoestten of niesten of rilden luidkeels van de kou. Dit is nou barre koude,’ zei de kikker die trots was dat hij dat wist. ‘Ja,’ zei de vlieg die naast hem stond te klappertanden. ‘Laten we ons allemaal verstoppen,’ zei de krekel. ‘Maar wie moet ons dan zoeken?’ vroeg de mus. ‘Niemand,’ zei de krekel. ‘Maar we kunnen de wind vragen om naar ons te fluiten als het lente wordt. Misschien kan hij de eerste bladeren wel laten zeggen: “Kom maar tevoorschijn” en dan komen we allemaal tevoorschijn. ’Goed!’ huilde de wind.
De dieren keken elkaar treurig aan. Iedereen gaf iedereen een hand en ging zich toen verstoppende snoek verborg zich onder het blad van de waterlelie en de roerdomp ging achter een grijs paaltje staan. De slak trok zich terug in het donkerste hoekje van zijn huis en de kraai verdween in zijn veren. De gloeiworm verborg zich in het duister, de beer had nog een oude honington waarin niemand hem zou kunnen vinden, met hier en daar nog wat honing op de bodem, en de eekhoorn ging in zijn kast zitten tussen twee flessen met beukennotensiroop. Niemand wist waar iemand anders was. En iedereen wachtte op de lente.
Toch kon de eekhoorn het niet laten een heel klein briefje aan de mier te sturen. Tot zijn onuitsprekelijke genoegen kreeg hij op de allerlaatste dag van het jaar een briefje terug. Een felle sneeuwstorm blies het envelopje onder zijn voordeur door, liet het door zijn kamer dwarrelen en schoof het door een kier de kast in.
‘Hallo eekhoorn!’ schreef de mier en de eekhoorn prikte het briefje op de binnenkant van zijn kast en keek ernaar zolang het winter was en iedereen zich verborgen hield. ‘Hallo mier,’ zei hij zo nu en dan tegen het briefje. Zo ging de tijd sneller en minder saai.

Tussendoor
Iedereen verscholen in eigen huis. We hielden afstand uit liefde voor de ander. Even, leek de warme zomerwind te vertellen dat er, voorzichtig meer ruimte voor minder afstand kwam. We zijn er niet, bij lange na nog niet. De wind draait
keer op keer uit andere hoeken en mensen blijven zoeken,
God zij dank, naar elkaar en naar wat hen draagt.

Lied – psalm 23 Zijt Gij mij God een herder

2E LEZING  Handelingen 2, 43 -47
De vele tekenen en wonderen die de apostelen verrichtten, vervulden iedereen met ontzag. Allen die het geloof hadden aanvaard, bleven bijeen en hadden alles gemeenschappelijk.
Ze verkochten al hun bezittingen en verdeelden de opbrengst onder degenen die iets nodig hadden. Elke dag kwamen ze trouw en eensgezind samen in de tempel, braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde. Ze loofden God en stonden in de gunst bij het hele volk. De Eeuwige breidde hun aantal dagelijks uit met mensen die gered wilden worden.

Acclamatie Gij hebt ons in de moederschoot gekend.

OVERWEGING
Ik weet niet hoe het jullie is vergaan, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik in een achtbaan zit. Soms angstvallige afdalingen dan een moeizaam klim naar boven om vervolgens met een kronkel in mijn maag weer een rit naar beneden maken. De pieken en de dalen zijn wel wat afgevlakt.
Tijdens mijn vakantie werd duidelijk dat het virus toch weer de kop op stak. Ik las de berichten over hoe lastig mensen het vinden om zich aan de regels te houden. Hoe buurten en wijken soms letterlijk ontploften. Hoe mensen twijfelen aan de regels die de overheid aan ons opgelegd, want alles is een complot. Ik heb me verbaasd over de miljarden die de regering uittrekt om grote bedrijven te helpen, terwijl structurele loonsverhoging voor essentiële beroepen geen haalbare kaart lijkt. We leven in een vreemde en veranderlijke wereld. Wat een virus al niet te weeg kan brengen.
De samenleving kwam stil te liggen, kinderen kregen thuis les, mensen werkten thuis… een beetje zoals de dieren van Toon Tellegen de barre koude het hoofd bieden.
Voor ons als gemeenschap veranderde er ook het nodige. We mochten niet meer in grote groepen bij elkaar komen en moesten zoeken naar andere manieren om geloof en inspiratie te delen. Wie had ooit kunnen denken dat San Salvator een eigen YouTube kanaal zou beginnen! In een tijd van crisis blijken er opeens hele andere dingen mogelijk dan voorheen.
De afgelopen maanden waar voor velen – ik merk dat bij mezelf ook- een tijd om na te denken. Doordat het automatische van het leven van alledag ruw werd verstoord ontstonden er ook andere prioriteiten in het leven. Er werd flink geklust in huizen en tuinen, mensen gingen uitgebreider koken, er werden meer spelletjes gedaan dan ooit en we ontdekten de schoonheid van ons eigen kikkerlandje. Het leven werd weer klein en overzichtelijk. Dat kleine leven had ook zijn beperkingen. Want wat misten we geliefden en vrienden. Wat misten we aanraking en nabijheid.
Ik merkte dat het maken van de filmpjes mij hielp in deze onzekere tijden. Het lezen van Bijbelverhalen was meer dan ooit voor mij een lifeline. Omdat we als samenleving zo aan het worstelen waren met corona, waren die oude verhalen opeens actueler dan ooit. In die oude verhalen klinkt ook de worsteling van mensen door die tot de bodem gaan en zoeken naar goed leven. In het maken van de filmpjes en die reacties daarop voelde ik dat er iets bijzonders gebeurde. De aanwezigheid van dat wat ik God noem? Ik voelde dat in het feit het dat we volhouden, dat we steun waren voor elkaar, in het feit het er toch altijd weer een lichtje opflakkert ergens. En dat we daarop mogen vertrouwen. Ik weet niet precies wie of wat God is. Maar ik geloof heilig in haar, hem, het. Geloven is niet-zeker-weten, maar aarzelend, stuntelend en twijfelend keer op keer zeggen … en toch is er iets wat ons draagt.
We lazen vandaag een stukje uit het boek Handelingen over hoe het er in de eerste Christengemeenten aan toeging. Ik heb dat stukje voor deze viering uitgekozen als bezinning op waar het in een geloofsgemeenschap echt over zou moeten gaan. De apostelen, volgelingen van Jezus doen bijzondere dingen. We weten mensen te raken door hun levenswijze en door het feit dat ze in de Geest van Jezus mensen tot leven wekken. Wonderen. Kunnen wij dat ook? Misschien wel. Ik zag in de vele initiatieven in straten en buurten. Er was meer aandacht en zorg voor elkaar. Dat gebeurde natuurlijk lang niet allemaal vanuit een gelovig perspectief en dat is prima. Maar wat zou het mooi zijn als we dat vol houden met elkaar en dat we blijven benadrukken dat dit omzien naar elkaar iedere keer een wonder is wat mensen leven geeft.
In dit fragment uit Handelingen haal ik ook het woord trouw. Deze mensen van de eerste christengemeente blijven bij elkaar komen. Dat doen wij als gemeenschap op onze manier ook.
Men deelde met elkaar. Dat delen gebeurde niet alleen in eigen kring, maar stond ten dienste van iedereen die hulp of ondersteuning nodig had. Dat gebeurde in het eerste dagen van de Coronacrisis. Het economische model van meer, meer, meer werd even stopgezet. Gezondheid en zorg voor wat kwetsbaar was ging even voor. Dat kan dus wel! Ontgroeien doet bloeien.
De eerste christenen ontmoeten elkaar in de tempel. Wij zijn vandaag hier samen. Blij dat we in deze kerk, die niet onze vaste plek is, bij elkaar kunnen komen om te vieren, te bidden en te delen. Gezamenlijke maaltijden waarin brood en wijn gedeeld worden in een geest van eenvoud en vol vreugde. Ik lees hier over mensen die bereid zijn er voor elkaar te zijn. Ik hoop dat wij als San Salvator ook in eenvoud en vreugde blijven vieren. Op wat voor manier dan ook. Online, fysiek, lerend, zoeken en zorgend. En dat we in die zorg voor elkaar over onze eigen grenzen heen durven denken en doen. Dan worden we, ook -of misschien zelf juist- in tijden van Corona, mensen zoals God ons graag ziet: nieuw, open, vol licht en liefde.

GELOOFSLIEDVan grond en vuur zult Gij ons maken

KLAARZETTEN VAN BROOD EN WIJN | COLLECTE | MUZIEK

VOORBEDE
God van licht en liefde we bidden voor de wereld waarin dit virus rondwaard. Dat wereldleiders, wetenschappers en politici zich laten leiden door welzijn van al wat leeft en dat zo jouw visioen waarin wat klein en kwetsbaar is gekoesterd wordt.
Acclamatie Kom jij, beloofde, doop ons met het vuur
God van recht en vrede we vragen om rust en ruimte in harten van mensen. We zien dat maatregelen vragen en onduidelijkheid oproepen. Laat ons zoeken naar eensgezindheid om te doen wat gedaan moet worden om dit virus te stoppen.
Acclamatie  Kom jij, beloofde, doop ons met het vuur
dat hoog oplaaide in Jezus, in hem

God van eenvoud en vreugde we bidden voor onze gemeenschap. We zijn dankbaar voor manieren waarop we afgelopen maanden op afstand samen konden zijn. We denken aan de mensen die om van voor eden dan door vanavond niet bij ons kunnen zijn. Gemeenschap is meer dan onder een dak samenkomen. Dat we blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheid om geloof met elkaar en met de wereld te delen.
Acclamatie  Kom jij, beloofde, doop ons met het vuur
dat hoog oplaaide in Jezus, in hem gekruisigd
gestorven begraven. Licht der harten, Vader van de armen,
geef nieuw begin.
God van leven voorbij de dood, we bidden voor alle slachtoffers van Corona die soms zonder hun naasten moesten sterven. Ook als gemeenschap moesten wij afscheid nemen van mensen die ons dierbaar waren. Hun namen zijn opgetekend in het boek van leven en sterven van de San Salvator. We noemen hier de namen van de mensen die ons de afgelopen maanden ontvallen zijn.
Zij blijven met ons verbonden en we troosten ons met de gedachte dat zij zich veilig en gedragen mogen weten door jouw grenzeloze liefde
Acclamatie Licht der harten, Vader van de armen, geef nieuw begin.

TAFELGEBED
God-met-ons Gij zijt licht, liefde, leven. Wij zeggen u dank
voor de aarde en al wat leeft, voor de schoonheid en de vreugde, voor de kwetsbaarheid en gebrokenheid, voor de liefde en verbondenheid en weten ons gedragen.
Wij zeggen dank voor uw zoon Jezus, Die ons leerde lief te hebben voorbij grenzen van ziekte en dood.
We dank u voor geestkracht die we in onszelf en om ons heen ervaren en die ons aanspoort en bemoedigd.
We willen de weg van Jezus volgen en gedenken zijn liefdesdaden.
Toen Jezus wist dat zijn einde nabij was, was hij samen met zijn vrienden en vriendinnen. Eenvoudig maar vol vreugde
nam hij brood hij dankt u, brak het deelde het met zijn vrienden en zei: ‘Neem en eet van dit brood, dit is mijn leven, ik geef het aan jullie.’  Na de maaltijd nam hij een beker, sprak een dankgebed, en zei tot zijn vrienden: ‘Drink hieruit en proef van mijn liefde, zodat mijn vreugde in jou zal zijn
en haar volheid bereikt. Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb lief gehad.’
Zo heeft Hij zich aan ons gegeven, en weten wij ons gedragen door de Eeuwige. Zo dragen wij ook elkaar, met respect en mededogen, vanuit het besef wij geen gemeenschap zijn
waar mensen buitengesloten worden waar vastgehouden wordt aan oude wetten, waar geen plaats is voor andersdenkenden.  Laat ons met de hulp van Jouw Geest
een gemeenschap zijn  van mensen in beweging, vol ruimte en openheid voor elkaar.
Laat ons daartoe bidden met de woorden die Jezus ons geleerd heeft ONZE VADER

VREDESWENS
Leg je hand op hart, kijk rond, zie elkaar in nieuw licht en wens elkaar vrede.

VREDESLIED  Wij zullen kennen zoals wij gekend zijn

KOM NAAR VOREN OM BROOD EN WIJN TE HALEN

LIED Geen taal die Hem vertaalt,

WE ETEN EN DRINKEN MET ELKAAR | STILTE

GEBED
God van licht en leven, we deelden anders dan anders
maar de daad van delen in uw geest blijft.
Laat dit brood en deze wijn ons tot kracht en zegen zijn.

MEDEDELINGEN
Volgende week maken we weer een viering op YouTube. U ontvangt daarvan via de mail een link.Op zaterdag 5 september komen we om 19.00 uur hier in deze ruimte weer samen. U ontvangt uiterlijk woensdag 2 september een uitnodiging via kerktijd waar u ja of nee op kunt zeggen. Houd die week dus uw mail in de gaten.Tips en verbeterpunten naar aanleiding van deze viering zijn welkom, mail uw bericht naar  info@sansalvatorgemeenschap.nl .

SLOTGEDACHTE
Een gedicht van Margriet van Bebber uit de coronabundel van het tijdschrift Dichter.

Feesten en herdenkingen.

2020
De dag van handen wassen
De week van afstand houden
De maand van online leren
het jaar van het virus

2021
De dag van handen schudden
de week van de omhelzing
De maand van de schoolfeesten
Het jaar van de vieringen

ZEGENWENS
Vanuit deze hoopvolle gedachte willen we de Eeuwige vragen  ons te sterken in de weg die we gaan. Zegen ons als mensen die geloven, die banden kunnen smeden, die grenzen overschrijden, die mildheid kunnen brengen, die troosten en nabij zijn, die vreugde kunnen geven,
die broeder en zuster durven zijn. Eeuwige zegen ons
als mensen die in vertrouwen, de toekomst tegemoet gaan. Amen.

SLOTLIED De steppe zal bloeien.

Genade

De viering is via ons Youtube kanaal hier te bekijken.

Welkom

Openingsgebed
 Laten wij bidden
Goede God,, onder Uw zegen leven wij en wij openen ons hart voor U.
U kent ons en weet van ons vallen en opstaan
U kent onze gedachten en zorgen
U gaat met ons op onze levensweg
Wij bidden U om Uw barmhartigheid bij al ons vallen en opstaan
U kent onze vreugde en dromen
Wij bidden u om de kracht van Uw genade
Sla Uw arm om ons heen in deze onzekere tijden
En laat het ons gegeven zijn ons geloof in U en de verbinding met mensen te bewaren.

Lezing Jesaja 42,1-7
Zie hier mijn dienstknecht, die Ik ondersteun;
Mijn uitverkorene, die Mij welgevallig is.
Ik heb Mijn Geest op hem gelegd,
en hij maakt de volkeren het recht openbaar.
Hij roept niet en schreeuwt niet,
Hij laat zijn stem niet horen op straat.
Het gekwetste riet zal hij niet breken
en de kwijnende vlaspit blaast hij niet uit.
Waarlijk, het recht maakt hij openbaar.
Hij zal  niet kwijnen en niet worden gekwetst,
maar vestigt het recht op aarde
en tot in de verste uithoeken
zal men verwachtingsvol naar zijn boodschap uitzien.
Zo spreekt JAHWEH, de ene God,
die de hemel geschapen heeft
en de aarde gespreid met al wat zij voortbrengt,
die adem geeft aan hen die er wonen
en levensgeest aan allen die er hun wegen gaan.
Ik JAHWEH zelf, heb u geroepen om heil te brengen,
Ik neem u bij de hand,
Ik vorm en bestem u
om de man te zijn van Mijn verbond met het volk
Het licht voor de naties,
om blinde ogen te ontsluiten,
om gevangenen uit de kerker te bevrijden,
uit de gevangenis degenen die wonen in duisternis.

Acclamatie:
Woorden van oudsher gegeven zingen van geluk en pijn
Blijven spreken over  leven
‘Ga” en Ik zal met je zijn

Overweging

Een roepingslied voor Kores.
In dit lied wordt ons een blauwdruk gegeven voor de pastoraal, voor een levenshouding.
Het is stille noeste arbeid, elke dag weer. Het is arbeid die liefde en geduld vraagt.
Het lied bezingt God die de aarde, planeten en dieren en mensen draagt en leven geeft, levensgeest aan de bewoners van deze aarde.
Zo zijn we één met elkaar, met de natuur en gedragen door de Allerhoogste. Dat is de grondtoon.

Het lied zingt ”Hij zal het geknakte riet niet breken ”.
Om in een rietkraag te zien of er een stengel geknakt is heb je een opmerkzaam oog nodig.
Om een geknakt riet te vinden moet je erop uit en heb je een aandachtige geest nodig. Om de stengel overeind te zetten zul je moeite moeten doen, dan heb je zeker ook liefde en geduld nodig.
Je zult voorzichtig te werk moeten gaan.
Er zijn genoeg mensen om ons heen, maar om diegenen te zien die je overeind kunt helpen  en die je nodig heeft  heb je dezelfde opmerkzaamheid en aandacht, liefde en geduld  en voorzichtigheid nodig.
Soms moet je durven!
Iemand aanspreken, vragen, laten merken dat je hem/haar ziet en dat je bereid bent mee te leven en steun te bieden.
Dat levensvlammetje weer aan te blazen en iemand weer te laten stralen.
Zo, bezingt het lied, zal God de geroepene helpen en vormen tot een mens die in zijn Naam verlichting brengt op deze aarde.
Acclamatie:

Het Evangelie volgens Lucas 1, 39-56

In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland, naar een stad in Judea.
Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabeth.
Zodra Elisabeth de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot;
Elisabeth werd vervuld met de Heilige Geest en riep met luider stem uit:
“Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van haar schoot.
Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt?
Zie zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot.
Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.”

En Maria sprak: “Mijn hart prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest om God mijn redder;
Daar hij welwillend neerzag op de kleinheid van Zijn dienstmaagd.
En zie, vanaf heden prijst elk geslacht mij zalig
omdat aan mij zijn wonderwerken deed Die machtig is, en heilig is Zijn naam.
Barmhartig is Hij van geslacht tot geslacht voor hen die Hem vrezen.
Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen.
Heersers ontneemt Hij hun troon, maar verheft de geringen.
Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen.
Zijn dienaar Israël heeft Hij zich aangetrokken, gedachtig zijn barmhartigheid voor eeuwig jegens
 Abraham en zijn geslacht, zoals Hij  had gezegd tot onze vaderen.”
Nadat Maria ongeveer drie maanden bij haar gebleven was , keerde zij naar huis terug.

Overweging:
Een hartelijke ontmoeting tussen twee vrouwen in gezegende staat.
Allebei zwanger van hun eerste kind. Elisabeth is al wat ouder , dat kun je zien en Maria is nog heel  jong. Beiden voelen zich gezegend en door God gedragen. Ze begroeten elkaar van hart tot hart.
In deze hartelijkheid laat het Evangelie ons belangrijke geloofsgetuigenissen horen.
Het Wees gegroet: Jezus de Messias zal komen.
Het Magnificat: een opgetogen en opgewekt lied dat getuigt van God  die van iedere mens houdt, het geknakte riet niet laat breken en het  n iet kan aanzien dat mensen honger lijden of onderdrukt worden.
God, die de status quo keert; machtigen en rijken omkeert tot gewone mensen en hen gelijken maakt van ieder, alleman.
( Wanneer we ziek zijn  hebben we allemaal dezelfde hulp en liefde nodig, en wanneer we dorst hebben verlangen we allemaal naar water.)
Het Magnificat is zo een visioen van genade.
Het is de opmaat van wat Jezus ons laat zien in Zijn leven.
Het geknakte riet breekt Hij niet en elke lamp moet stralen.
Jullie zijn zout en licht!
Soms laat Hij ook zien dat alles niet is wat het lijkt: de tollenaar voelt zich leeg- hij is op zoek naar zin…
De Schriftgeleerde Farizeeër in de nacht is op zoek naar geloof.
De rijke met zijn bepakking die door het steegje “de naald” moet heeft last van zijn rijkdom.
Zij zijn  op hun manier arm.
We zien Jezus barmhartig zijn, Gods genade leven.
Het Magnificat is een visioen voor de samenleving. Zo zouden w het ons toch wensen?
Ieder mens een mooi leven op aarde?
Voor iedereen alvast een beetje hemel?
Bij God is niets onmogelijk.
Wanneer we allemaal een beetje helpen maken we alvast een begin en leven we Gods genade.
Orgelspel
Gebed

Voor diegenen met wie wij verbonden zijn
Voor Jet Zwanikken , die vorige week gestorven is
Voor de mensen in Beiroet
Om steun van hulpverleners
Voor vluchtelingen en daklozen
Voor de leiders van de volken
Om Uw Geest van Wijsheid bij het nemen van besluiten en het doen van uitspraken

Voor ons allen om gezondheid en gezond verstand in ons doen en laten
Om creativiteit bij het onderhouden van contacten

Voor wat er in ons hart omgaat

Onze Vader
Lied:
Genade is Gods Naam vervoegen
‘Ik zal er zijn’ in deze tijd;
is woedend worden om fascisme
discriminatie wereldwijd.
is voor de onderdrukten kiezen
en vroedvrouw in Egypte zijn
is zekerheid durven verliezen
om deelgenoot te kunnen zijn.

Genade is Gods Naam vervoegen
‘Ik zal er zijn’ op deze tocht;
brood delen met vluchtelingen,
oase zijn voor wie dat zocht,
met Mirjam dansen, zingen
ondanks de leegte der woestijn,
is veiligheid durven verlaten
om reisgenoot te durven zijn.

Genade is Gods Naam vervoegen
‘Ik zal er zijn’ in ballingschap;
is opstaan , breken uit structuren die
mensen dwingt tot vreemd’lingschap
is Gods gezicht kunnen herkennen
in dat van de verdrukte mens
is nooit aan onrecht willen wennen
en lotgenoot van mensen zijn.

Genade is Gods Naam vervoegen
‘Ik zal er zijn’ voorbij de tijd;
genade is elkaar behoeden
in vrede en gerechtigheid,
na rouw en droefheid weer beginnen,
met Jezus opstaan uit de pijn,
genade is elkaar beminnen
om naamgenoot van God te zijn.

Gaan we onder Gods Zegen:
Hij die barmhartig is en geduldig ,Hij die van iedere mens houdt, Hij zegent ons
Vader, Zoon en H.Geest

Trouw en vertrouwen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
DATUM  9 augustus 2020 |
Odette Debets, Loek Mostertman, Hans Waegemakers en Corrie Dansen
Techniek: Hans Waegemakers

Deze viering is te volgen via You Tube
Link YouTube kanaal https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ

Trouw en vertrouwen
Welkom
Welkom allemaal bij deze viering over trouw en vertrouwen. Welkom waar en wanneer je ook deelneemt aan deze viering; op zondagmorgen half 11, op woensdagochtend vroeg of een keer ’s avonds, vlak voordat je gaat slapen. Met ons vieren hebben we deze viering voorbereid, ons gebogen over wat de teksten uit de Bijbel ons vandaag de dag zeggen, wat ze voor ons kunnen betekenen in ons leven van alledag.
Laten we nu eerst licht ontsteken en ons toekeren naar de stilte.

Kaars aansteken. Stilte

Gebed  
Goede God, bron van liefde en levenskracht, mogen wij ook vandaag weten dat je bij ons bent en ons draagt, mogen wij jouw trouw ervaren en beseffen dat je ons niet loslaat.

Bij u is de bron van het leven
en in uw licht zien wij het licht

Inleiding op de lezingen
Vandaag luisteren we naar een verhaal over Jona en God en over Jezus en zijn leerlingen, met een hoofdrol voor Petrus. Beiden dreigen ten onder te gaan. Jona die op de vlucht voor zijn levensopdracht van de wal in het schip van het schip in zee belandt en Petrus die twijfelt aan zichzelf en zijn roeping. De verhalen vertellen over de storm en worsteling waar wij mensen in terecht kunnen komen, en hoe God en Jezus daar op reageren. Odette en Loek lezen ons voor uit de Schrift.

Eerste lezing Jona 2, 2-11 (Bijbel in gewone taal )
De Heer stuurde een grote vis om Jona op te eten.
Drie dagen en drie nachten zat Jona in de buik van de vis.
Daar bad hij tot de Heer, zijn God.
Dit is het gebed van Jona:

‘Toen ik bang was, riep ik naar u, Heer.
Van u kreeg ik antwoord. Ik was bijna dood.
Ik schreeuwde om hulp. U hebt mij gehoord.

U gooide mij midden in de diepe zee. Het water was overal.
Hoge golven rolden over me heen.
En ik dacht: U stuurt mij weg,
nooit meer zal ik uw heilige tempel zien.

Het water sloeg over mijn hoofd.
De zee was overal om me heen.
Mijn hoofd zat vast in waterplanten.
Ik ging naar de diepte, waar de bergen beginnen.
Ik leek voor altijd gevangen in het land van de dood.
Maar u, Heer, trok mij levend uit het graf.

8 Toen het einde van mijn leven kwam,
dacht ik weer aan u, Heer.
Ik bad tot u, in uw heilige tempel hoorde u mij.

Veel mensen dienen waardeloze goden.
Ze verlaten de God die helpen kan. Maar ik niet!
Ik zal u met offers danken en een lied voor u zingen.
Alles wat ik beloof zal ik doen.
Want alleen u, Heer, brengt redding!’

11 Toen gaf de Heer opdracht aan de vis
om Jona uit te spugen op het land.

Psalm 16
God bewaar mij als ik mijn toevlucht bij U zoek.
Die ik mijn Heer noem, staat mij voor ogen.
Ik wankel niet, zijn hand houdt mij vast .

Tweede lezing Matteüs 14,22-­‐3322.
Meteen daarna gelastte hij de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant, hij zou ook komen nadat hij de mensen had weggestuurd. 23.Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. 24.De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd. 25.Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe, lopend over het meer. 26. Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst. 27.Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’ 28.Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’ 29. Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. 30.Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’ 31.Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ 32.Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen. 33.In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!

Acclamatie: Wat eeuwen her begonnen is
                                                                                                                                           Overweging
De verhalen die we net hoorden zijn reddingsverhalen. Redding uit angst, chaos, paniek, leegte, geen grond onder de voeten hebben. God, die erop uit is Nineve te redden, die Jona niet loslaat, bij hem blijft hoe halsstarrig Jona ook weigert te doen waartoe hij geroepen wordt. Jezus, die Petrus uitnodigt en hem opvangt op het moment dat hij ten onder dreigt te gaan.
God en Jezus zijn trouw. Beide verhalen laten zien hoe wij mensen soms worstelen met de trouw van God en van Jezus.
Hoe dat geploeter eruit kan zien, daarin verschillen de verhalen.

Ja, het zijn reddingsverhalen, en die houden een levensopdracht in. Die levensopdracht is zijn-in-relatie. Jona gaat zijn levensopdracht uit de weg en belandt daardoor in de crisis.
Hij wordt daaruit door God gered.

Jona stribbelt tegen, de opdracht die hij heeft gekregen zint hem niet, mensen een waarschuwingsboodschap brengen die hen zou kunnen redden, dat ziet hij niet zitten. Hij zit gevangen in wij-zij denken, wat maakt die God van ons zich druk over die mensen met wie wij niets hebben?
In de buik van de walvis komt hij tot inkeer en tot een ommekeer. In de duisternis en benauwenis ontdekt hij dat wij-zij denken je vastzet, jezelf ontmenselijkt. Dat zin geven aan je leven bestaat bij de gratie van ieder ander zien als een mens zoals jijzelf bent. Dat inzicht, die ervaring, geeft hem zijn leven weer terug.

Hij spreekt zijn vertrouwen uit in God, die hem uit de diepten heeft gehaald
Dat is geen vrijblijvende zaak: de vis spuugt hem uit op het strand om alsnog zijn levensopdracht, zijn leven op zich te nemen en naar Ninivé te gaan en zich verantwoordelijk te weten voor het welzijn van de inwoners van Ninivé. Om er te zijn voor hen, zoals God er is.

Impulsieve Petrus heeft het als eerste door. In die situatie van grote paniek en bedreiging herkent hij waar vandaan de redding komt. Met al zijn impulsiviteit, met zijn angsten en met zijn betrokkenheid bij Jezus heeft hij geleerd dat hij op Jezus vertrouwen kan. Toch is niets menselijks Petrus vreemd.
Zijn twijfel of gebrek aan vertrouwen brengt hem in moeilijkheden.
“Heer, red me”. Vertrouwen dat je opgevangen wordt leer je blijkbaar met vallen en opstaan. En, laat het verhaal ons zien, blijkbaar hoort dat erbij, bij ons mensen, en is het God die paraat staat om ons op te vangen.

Het zijn, in mijn ogen, niet alleen reddingsverhalen, het zijn ook verhalen over trouw en vertrouwen.
Jona en Petrus spreken hun vertrouwen uit.
Jona vertrouwt op God en Petrus vertrouwt op Jezus.
Vertrouwen betekent loslaten, jezelf geven, durven geven,
Dat doe je niet zomaar.
Dat doe je omdat je weet of hoopt dat je in het “wij” een beter, gelukkiger mens wordt: vrij, heel, in evenwicht, een mens die zich gedragen weet, niet kopje onder gaat.

In het ik-ben-er van God in het verhaal van Jona en in het ik-ben-er dat Jezus aan Petrus laat weten zit de spiegel voor onszelf. Als mensen zijn we geprogrammeerd tot wij en zij. Gelukkig hebben we het vermogen om te leren. Daartoe roepen deze verhalen ons op. In het ik-ben-er voor jou komen we zelf tot leven. In de uitnodiging aan een ander, in een open, uitnodigende houding naar de mensen om ons heen, naar de thema’s van verdeeldheid die er in onze samenleving spelen kunnen we van betekenis zijn, met vallen en opstaan leren en hopen en vertrouwen. Vertrouwen dat ieder van ons ertoe doet en dat we zelf opgevangen worden.

Dat is Gods naam: Ik ben en zo is Jezus beeld van God, omdat hij er onvoorwaardelijk is voor anderen. Dat zijn van God is geen statische toestand, maar een gebeuren. Het is groei, gezond maken, bevrijding, redding. Jona heeft Gods naam ervaren. Dan kan het niet anders dan dat hij mens wordt medemens, mens in relatie.

Petrus wil dat Jezus zich identificeert: Als jij het echt bent, zeg dan dat ik naar je toe moet komen.
Zo kent Petrus Jezus, als iemand die roept. Zo heeft hij hem leren kennen, toen hij geroepen werd aan de oever van het meer.
Niet: “Kom bij mij, dan kun je je verdere leven lekker chillen”, maar “Kom achter mij aan, wij gaan Gods naam vestigen.” En na zijn dood, in de verschijningsverhalen: “Nu zijn jullie aan de beurt. Ga en doe als ik.”

Tenslotte:
In hoeverre gaan die verhalen over Jona en Petrus of ook over mij?
Hoe staat het met mijn vertrouwen en waar is dat op gegrond?
Hoe wijd ik me aan die levensopdracht in relatie te zijn?

Voorbeden

Acclamatie: Lord I want to be a Christian in my heart
God, vol vertrouwen bidden wij om wijsheid en kracht om de inzichten opgedaan door de huidige crisis in daden om te zetten; dat wij in staat zullen zijn om minder te consumeren en beter voor de aarde te zorgen; dat wij zorg hebben voor elkaar en de wereld om ons heen.
God, vol vertrouwen bidden wij voor degenen die zich inzetten voor de eenheid van alle Christenen, wereldwijd, in Nederland en in ons eigen ’s-Hertogenbosch. Bidden wij voor de eenheid van allen die in Jezus geloven en op hem hun vertrouwen hebben gesteld: mogen  wij allemaal EEN zijn.
God, vol vertrouwen bidden wij om vergeving van het leed dat we anderen aandoen in tijden van oorlog en tegenspoed; in het bijzonder herdenken wij nu de atoombommen op Hirosjima en Nagasaki, 75 jaar geleden; dat de overlevenden en nabestaanden vrede kunnen ervaren.
God, vol vertrouwen bidden wij voor onze eigen San Salvatorgemeenschap; dat we trouw blijven aan elkaar en het vertrouwen behouden in de kracht van de gemeenschap; bidden wij in het bijzonder voor onze leden die het moeilijk hebben, eenzaam of ziek zijn en voor onze overledenen. We noemen met name Pieta Vissers – van Breemen.

Onze Vader
Onze vader die in de hemel zijt
Uw naam worde geheiligd.
Uw rijk kome.
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schuld,
zoals wij ook aan anderen hun schuld
vergeven.
En leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.
Amen.

Zegen
Dat we tot een zegen zijn bij alles wat ons te doen staat
Dat we oog en hart hebben voor gerechtigheid
Dat liefde onze leidraad is iedere dag opnieuw.
Mogen wij zo gezegend zijn door wie wij noemen Vader/Moeder, Zoon en Goede Geest.

Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl

EEN GOUDEN KALF

 San Salvatorgemeenschap    2 augustus 2020

Voorganger:  John Parker

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator. Dat kunt u vinden via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ.

Wij wensen u een mooie viering toe.

Vooraf: muziek van Esther Abrami nr. 10 A new beginning. (Youtube audio library)

Inleiding: Welkom iedereen bij onze wekelijkse viering.
Ondanks het coronavirus en alle beperkingen daar omheen zijn wij trouw gebleven aan ons wekelijks moment van gebed, van contemplatie, van vieren. Vandaag, naar aanleiding van 2 verhalen uit de Schrift komen wij weer bij elkaar op een nieuw manier, om te vieren. Alle bezigheden van de afgelopen dagen brengen wij met ons mee. Velen zijn heel belangrijk voor ons, sommigen minder, zo als wij nog stappen zetten op een weg, die niet nieuw is maar die nog niet de oude, bekende, vertrouwde weg is. Hoe gaan we dit verder doen? Ik mag denken dat na deze vreemde tijd wij op een minder individualistische wijze zullen gaan leven, misschien meer sociaal, meer samen. Want diegene die zich als onafhankelijk opstelt, als een volwassene, die niets en niemand nodig heeft, die is verloren.
Laten wij even tot rust komen, om te bezinnen.
Bezinning: Eeuwige, zonder gezicht, zonder beeld, wij herkennen u door uw geest die verschijnt in mensen, die spreekt en handelt in en door mensen. Met elkaar kunnen wij verdriet en vreugde delen en zo in U troost en geborgenheid vinden. Moge uw geest altijd bij ons zijn, uw aanwezigheid onder ons en met ons. Amen.
Acclamatie:
Dat wij volstromen met levensadem
Dat wij volstromen met levensadem
en schreeuwen eindelijk geboren
en lachen eindelijk geborenen weten eindelijk geboren

De lezingen worden vandaag verzorgd door Toon van Mierlo en Corrie Dansen. Eerst leest Toon een tekst uit het boek Nehemia.

1elezing:Nehemia 9, 15-20Toon
U gaf brood uit de hemel toen ze honger hadden. U gaf water uit de rots toen ze dorst hadden. U beval hun om het land te gaan veroveren, het land waarvan U beloofd had dat U het hun zou geven. Maar onze voorvaders deden verkeerd tegen U. Ze waren koppig en ongehoorzaam en deden niet wat U zei. Ze weigerden te luisteren. Ze dachten niet meer aan de wonderen die U voor hen had gedaan. Ze waren koppig en ongehoorzaam. Ze zochten zelfs een leider die hen moest terugbrengen naar het land van slavernij.
Maar U bent een God die vergeeft. U bent liefdevol en geduldig. U heeft hen niet verlaten. Zelfs niet toen ze een gouden kalf hadden gemaakt en zeiden: “Dit is jullie god die jullie uit Egypte heeft bevrijd. “Zelfs toen ze U zo vreselijk beledigden, heeft U hen niet verlaten in de woestijn. Want U bent liefdevol en vriendelijk. De grote, hoge wolk die hen overdag leidde, verliet hen niet. En de wolk van vuur die hun ’s nachts licht gaf en hun de weg wees, ging niet bij hen weg. U heeft hun uw goede Geest gegeven om hen alles te leren. U heeft manna gegeven toen ze honger hadden, en water toen ze dorst hadden.
Lied: Een schoot van ontferming
Een schoot van ontferming is onze God
hij heeft ons gezocht en gezien
zoals de opgaande zon aan de hemel
Hij is ons verschenen toen wij in duisternis waren
in schaduw van dood
Hij zal onze voeten richten op de weg van de vrede.

2elezing: Matteus 14, 13-21Corrie
Toen Jezus het bericht van de moord op Johannes vernomen had, voer Hij vandaar in een boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar het gerucht hiervan drong tot het volk door en het ging Hem te voet uit hun steden achterna. Toen Hij bij zijn landing dan ook een grote menigte zag, kreeg Hij diep medelijden met hen, en Hij genas hun zieken. Tegen het vallen van de avond kwamen zijn leerlingen naar Hem toe en zeiden: “Deze plek is eenzaam en het is al laat op de dag. Stuur dus het volk weg om in de dorpen eten te gaan kopen.” “Het is niet nodig dat zij weggaan” –zei Jezus hun–, “geeft gij hun maar te eten.” Doch zij antwoordden: “Wij hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen.” Waarop Jezus sprak: “Brengt die dan hier.” En Hij gaf opdracht dat het volk zich zou neerzetten op het gras. Hij nam de vijf broden en de twee vissen, sloeg de ogen ten hemel, en nadat Hij de zegen had uitgesproken brak Hij de broden, die Hij aan zijn leerlingen gaf en de leerlingen gaven ze weer aan het volk. Allen aten tot ze verzadigd waren en aan overgebleven brokken haalde men nog twaalf volle korven op. Het waren ongeveer vijfduizend mannen die hadden gegeten, vrouwen en kinderen niet meegerekend.

Overweging: Het is een bekend beeld uit het leven van Jezus, dat waarin hij 5000 mensen te eten geeft van 5 broden en 2 vissen. Een verhaal dat ons aanspreekt, de fantasie prikkelt. Dit verhaal wordt vaak gezien als een eucharistisch verhaal. Vanwege het gebruik van dezelfde formule en woorden die voorkomen in het verhaal van de laatste avondmaal. Jezus nam het brood, sprak een zegen over uit, brak het en deelde uit.
Zo ‘n eenvoudig gebaar: je neemt brood, je breekt het en je deelt het met anderen. Nergens wordt er gevraagd naar de omstandigheden van de ontvangers. Die hebben honger, die hebben behoefte aan iets, aan hulp om verder hun weg te kunnen gaan. En dit brood wordt hen aangeboden zonder vragen, zonder voorwaarden.
De eerste lezing herinnert aan het verhaal van Mozes en het volk dat uit Egypte is ontsnapt, en dat in de woestijn tot één volk wordt. Toen Mozes op de berg was, in gesprek met de Heer, werd het volk afgeleid. Moe van het wachten op hun leider, maakten zij een standbeeld: iets zichtbaars, iets tastbaars, iets zoals de goden van andere volken.
Als ik nadenk over dit verhaal, zou ik het als een soort waarschuwingsverhaal kunnen lezen. Je niet laten afleiden door valse profeten; blijf trouw aan wat je voor waarheid houdt. Het kan moeilijk zijn, het kan dan verleidelijk zijn een ander pad te nemen, maar blijf trouw aan wat voor jou belangrijk was en is.
Blijf alert, blijf trouw. Eenvoudig zijn, eerlijk zijn. Zeker in de omstandigheden waarin wij nu leven. Er is veel onzekerheid, zelfs angst bij sommigen. Wat is voor mij belangrijk als mens, als lid van de samenleving, en hoe kan ik dat het beste doen? Voor mij en mijn medemensen?

Muziek: van Esther Abrami nr. 4Piano journey(Youtube audio library)

Voorbede:
Nemen wij een paar momenten om te bidden voor familie en vrienden, voor mensen die wij af en toe tegenkomen;
– Laten wij bidden voor alle mensen die in dienst zijn van anderen, in de zorg, in het vervoer, in het verzorgen van hun medemens.
– Laten wij bidden voor onze eigen intenties, voor wie ziek zijn, voor wie zwak zijn geworden, voor wie overleden zijn.

Bidden we: Onze vader die in de hemel zijt,…
Muziek:

Slotgedachte: naar Eugen Drewermann, gelezen door Corrie
Een van Gods wonderen is te zien in het gelaat van veel mensen. Men zegt wel eens dat een mens zo jong is als hij zich voelt. Misschien mag je ook zeggen: een mens is zo mooi als de hoop die hij in zich voelt. Dit te zien in de ogen van mensen die lichamelijk oud zijn, is een ongelofelijk groot geschenk in het leven. Mensen die niet zijn opgehouden te zoeken, te vragen, te geloven, te hopen. Dit heeft ze tot mensen gemaakt en hen, wellicht zonder dat zij het zich bewust waren, dichter tot God gebracht.

Wij zegenen elkaar.
Dat je handen vol vrede zijn, je voeten de goede kant op gaan,
je ogen licht en donker zien,je oren in de stilte God verstaan,
dat je stem met elke nieuwe klank de oude wereld kleur en inhoud geeft, je hart altijd plaats voor liefde heeft.
Zij zo door God gezegend, Vader, Zoon en Goede Geest, Amen.

Twijfel is het begin van wijsheid

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
25 & 26  juli 2020 Voorganger: Wilton Desmense

Wij wensen u een mooie viering toe.

Openingsmuziek: Tim – Jan Wijgers

Welkom

Welkom bij deze viering om samen te beleven. De titel ervan is een citaat van Augustinus. Op zijn gezag zou het wijs zijn twijfel te zaaien. Maar: wat is wijsheid? De vraag stellen is nog niet haar beantwoorden! Ik denk dat dat zelfs onmogelijk is. Wijsheid is een optelsom van vele ervaringen en daarvan weer het gemiddelde. Niet voor niets zijn vele filosofen uitgekomen op uiteenlopende antwoorden. Wij vinden veel wijsheid in het evangelie en hebben er toch ook onze twijfels bij. Wijsheid heb je niet in pacht: je moet haar trachten te verwerven, al doende en lerende.

Openingsgebed

Diep in ons zelf laat U zich soms vinden,
in het besef dat wij mensen zijn met talenten en gebreken.
Daar gloort de kracht om met onze zorgen om te gaan,
de wijsheid om problemen op te lossen,
de liefde om anderen te helpen.
Wij zoeken U, God: laat Uw gelaat vinden.

Acclamatie: De wijze woorden – Bertjan

De wijze woorden en het groot vertoon,
de goede sier van goede werken,
de ijdelheden op hun pauwentroon,
de luchtkastelen van de sterken:
al wat hoog staat aangeschreven
zal Gods woord niet overleven;
hij wiens kracht in onze zwakheid woont,
beschaamt de ogen van de sterken.

Bij de lezingen

De lezingen worden verzorgd door Marga van de Koevering en Maria Claessens.

Het zijn de lezingen volgens het rooster van dit kerkelijk jaar. Vertrouwde woorden gaan we horen. Maar dat geeft niet. Ook vertrouwde woorden kunnen ons steeds weer raken. Luister maar en laat het over je komen.

Eerste lezing: 1 Koningen 3: 5-12 (De Bijbel in gewone taal)

Die nacht in Gibeon droomde Salomon dat de Heer bij hem kwam. God zei tegen hem: “Je mag mij vragen wat je wilt. Ik zal het je geven.” Salomon antwoordde: “Mijn vader David was trouw aan U, en hij was eerlijk en rechtvaardig. Daarom was u heel goed voor hem. Zo goed dat u hem een zoon gaf die hem kon opvolgen. Want U hebt mij koning gemaakt als opvolger van mijn vader David. Maar ik ben nog jong. Ik heb nog niet zo veel meegemaakt in het leven. En nu ben ik de leider van het volk dat U uitgekozen hebt. Een volk zo groot, dat je het niet kunt tellen. Daarom vraag ik u dit: Leer mij om goed te luisteren. En leer mij om het verschil tussen goed en kwaad te zien. Dan kan ik uw volk leiden. Want hoe moet ik anders dit grote volk leiden?” De Heer vond dat Salomon goede dingen vroeg. Hij zei tegen Salomon: “Ik vind het bijzonder dat je dit vraagt. Dat je niet vraagt om een lang leven, of om veel bezit, of om de dood van je vijanden. Nee, je hebt gevraagd om wijsheid, zodat je goed kunt luisteren en het volk kunt leiden. Daarom zal ik je geven wat je gevraagd hebt. Ik zal ervoor zorgen dat je wijsheid en inzicht krijgt. Zo wijs als jij zult zijn, is nog nooit iemand geweest. En zo wijs zal ook nooit meer iemand zijn.’

Muziek: Uit staat en stand – Melodiek

Uit staat en stand en wijsheid losgewoeld,
omgewaaid, ontwortelde plataan.
Toen heeft hij licht onder zijn schors gevoeld,
een vlaag van knoppen die op springen staan.

Uit jij en jou en woorden weggevlucht.
Ergens heengejaagd. Boomgrens voorbij.
Op adem komen in de dunne lucht,
je eigen hartslag horen. Vogelvrij.

Uit eigen aard en huid naar iemand toe,
onontkoombaar. En niet wonen meer,
tot ik Hem, Hij mij vinden zal. En hoe –
een zee van dromen gaat in mij tekeer.

Tweede lezing: Matteüs 13: 44-52
Jezus zei: “Het Koninkrijk van God lijkt ook op een schat die in een akker verborgen lag. Iemand ontdekte dat die schat in die akker lag. Hij vertelde het aan niemand. Maar hij was er heel blij over. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die akker.
Het Koninkrijk van God lijkt ook op een koopman die mooie parels zocht. Op een dag vond hij een prachtige, dure parel. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die parel.
Het Koninkrijk van God lijkt ook op een visnet dat door de zee wordt gesleept en waarin van alles wordt gevangen. Als het net vol is, trekken de vissers het op de kant. Wat bruikbaar is, verzamelen ze in bakken. Maar wat onbruikbaar is, gooien ze weg. 
Zo zal het gaan als God een einde maakt aan deze wereld. De engelen zullen op pad gaan en de slechte mensen tussen de goede mensen uit halen. En ze zullen hen in de brandende oven gooien. Daar zullen ze huilen en met hun tanden knarsen van spijt. Begrijpen jullie dit?” Ze antwoordden Hem: “Ja, Heer.” 
Toen zei Hij: “Daarom lijkt iedere wetgeleerde die een leerling is geworden van het Koninkrijk van God, op iemand die uit zijn voorraad oude en nieuwe dingen tevoorschijn haalt.”

Muziek: Frivool – Jan Wijgers

Bezinningsverhaal (bewerking van het verhaal “God” van Kahlil Gibran)

Die nacht droomde ik dat er mensen bij mij kwamen. Ze vroegen mij een salomonsoordeel te vellen. Is dat mogelijk, tenzij je beschikt over een oneindig inzicht? Ja, daarom komen de mensen naar mij, in de verwachting dat ik dat heb. In hun diepste gedachten ben ik god. Daarom beklimmen zij mijn berg.
In ver vervlogen dagen beklommen zij mijn berg en ze zeiden tegen mij:
“Meester, wij zijn je dienaren. Uw verborgen wil is onze wet en we zullen u tot in eeuwigheid gehoorzamen.” Ik antwoordde niet, ik ging voorbij als een machtige storm. Maar zij noteerden mijn wil zorgvuldig in zelf geschreven regels. Na duizend jaar bestegen zij de berg weer en weer spraken ze mij aan en ze zeiden: “Schepper, wij zijn uw schepselen. U hebt ons uit klei gevormd en aan U hebben wij alles te danken.” “Alles”, zeiden ze, zelfs hun ongeluk schreven ze aan mijn straffende handen toe en ze berustten erin. Maar ik zweeg en ging voorbij op duizenden snelle vleugels. En na duizend jaar beklommen ze opnieuw de berg en ze zeiden: “Vader, wij zijn jouw kinderen. Dankzij jouw genade en jouw goedheid zijn wij geboren en door jou lief te hebben en te aanbidden zullen wij in de hemel komen.” Ik deed er het zwijgen toe en onttrok mij aan hun ogen door de mist die alle bergen kan omhullen. Na vele, vele jaren beklommen zij nogmaals mijn berg en ze spraken tot mij, zeggende: “Eeuwige, doel en vervulling van ons leven: wij zijn jouw gisteren en jij bent onze toekomst. Wij zijn jouw wortels in de aarde, jij bent onze bloem in de lucht, en samen groeien wij op, samen zijn wij onder de zon op weg naar de horizon.” Toen boog ik mij over hen heen en fluisterde in hun oren lieflijke woorden, en zoals de zee een beek in zich opneemt die naar haar toestroomt, zo werd ik met hen één. Bij wijsheid hoort het doorgronden met het intellect van wat eeuwig is; bij kennis het rationeel begrijpen van wat tijdelijk is. (Augustinus)

Rustmoment: Boventoon muziek – Joep Huiskamp

Voorbede

Grote Geest, hoor mij.
Jouw stem hoor ik in de winden,
en jouw adem laat alles op aarde leven.
Ik ben klein en zwak en heb jouw kracht en wijsheid nodig.

Laat mij in schoonheid leven, en mogen mijn ogen
de rode zonsondergang blijven aanschouwen.

Laat mijn handen respect hebben
voor de dingen die Jij gemaakt hebt.
En scherp mijn oren om jouw woorden te horen.
Maak me verstandig,
zodat ik de dingen kan begrijpen die jou zichtbaar maken.

Laat me lessen leren kennen
die Jij verstopt hebt in elk blad en steen.

Ik zoek kracht, niet om sterker te zijn dan mijn broer,
maar om mijn eigen zwakheid te bevechten.

Maak dat ik altijd klaar ben om naar jou toe te komen,
met Schone Handen en Eerlijke Ogen.

Acclamatie: Dan Nog – Melodiek

(Tafel)bede

Wij sluiten onze ogen en stellen ons het Avondmaal voor zoals geschilderd door Leonardo da Vinci.
Zo stellen wij ons ook dit samenzijn voor:
Woorden rond een tafel met drinken voor iedereen.
Een lied rond die tafel met brood voor iedereen

Alle mensen samen, niemand meer alleen,
brekend en met elkaar delend.
Naar zo’n onverdeelde wereld
willen wij heen.

Onze Vader

Onze vader in de hemel:

Lied: Trek ik de zee door – Melodiek

Trek ik de zee door dan zal ik je vinden
over het water zul je er zijn; 
Jij kent mijn wegen in den blinde, 
gaat met mij mee, door de woestijn. 
Trek ik de zee door dan zal ik je vinden, 
over het water zul je er zijn. 

Trek ik de zee door dan zul je me wachten 
over het water ben je mijn vuur; 
dicht aan je hart wil ik overnachten, 
zonder jou heb ik rust noch duur. 

Trek ik de zee door dan zul je mij wachten, 
over het water ben je mijn vuur. 
Trek ik de zee door dan zul je mij vinden, 
over het water stil je mijn pijn; 
nog ken ik nauwelijks wie ik beminde 
maar ga met mij door de woestijn. 
Trek ik de zee door dan zul je mij vinden, 
over het water stil je mijn pijn.

Slotgedachte

In menige afbeelding bij deze viering, schilderingen van Hendrik de Laat, figureert de kerk als symbool van de ontmoetingsplaats van mensen en God. Daarbij hoort ook de slotgedachte, voorgelezen door Ton de Coster.

Ooit las ik ergens ‘God bestaat, ik heb hem ontmoet!’ Een vreemde uitspraak. Een poosje geleden was ik in een uitgestorven en door mensen verlaten dorpje.
Uit verveling ging ik de kerk binnen en daar zag ik dat God zat te bidden!
‘Tot wie bidt hij dan’ dacht ik, ‘hij is toch zelf God!’
Maar ik hoorde het meteen: hij bad tot de mens.
‘Mens, als je bestaat, geef me een teken!’ bad hij.
Hij twijfelde aan mijn bestaan, net zoals ik aan dat van hem had getwijfeld.
Ik stapte naar voren en zei: ’Hier ben ik, God!’ God schrok en zei: ‘Een wonder! Een menselijke verschijning!’ ‘Maar God,’ vroeg ik, ‘hoe kunt u nu twijfelen aan het bestaan van de mens? U hebt hem toch zelf geschapen?’
God antwoordde: ‘Ja, maar ik heb al zo lang geen mens meer naar mij toe zien komen, dat ik me begon af te vragen of ik het me misschien allemaal maar verbeeld had’.

Zegen

Laten wij nu, gestimuleerd door de inspiratie die we hier mochten ontvangen en vervuld van zijn zegen, onze levensweg vervolgen, in de naam van de vader en de zoon en de heilige geest. Amen

Slotlied: Vur de wind – Jan Wijgers

Ik wil gaan zingen vur de wind
Een wijske vur de wind
De wind die deur de wolken waait
En wijd erop weer zaait
De wind waarin een wals begint
Een waaiend wijske vur de wind
M’n wijske vur de wind

Ik hoop maar da ge in de wind
Di wijske nog es vindt
Ik hoop maar da ge ’t heuren wil
’t Wijske nopit verveelt
Mar da ge ’t zingt
Di simpel ding
Di waaiend wijske vur de wind
Jouw wijske vur de wind

En gaat ’t oe es vur de wind
Dan staart oe maar nie blind
Op alles wa ge het vergaard
En wa ge het gespaard
Mar gif ’t deur an wie ’t heuren wil
’t Wijske vur de wind
M’n wijske vur de wind
La la la la … Ons wijske vur de wind

Muziek (met kerkpanorama’s)

Sarie Mareis – Jan Wijgers

Marit – Jan Wijgers

Vergeving en verzoening

 

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
18 en 19 juli 2020 | Deze viering kwam tot stand m.m.v. Dorine, Jeanne, Toon, Loek en Truus

U kunt deze viering volgen via het YouTubekanaal van de San Salvator.

https://www.youtube.com/channel/UCgKq1QU2z2Iy48gT9lQ5UyQ

Welkom en gebed
door Toon

Welkom U allen die nu , eerder of later verbonden zijn met de San Salvatorgemeenschap. Er is een dienst tot stand gebracht onder de noemer “vergeving en verzoening”. De groep die hierover nadacht en gehandeld heeft, heeft zich laten inspireren door de Bijbel en door de nalatenschap van zoekers, zieners en doeners die de wereld de laatste 100 jaar vanuit
verschillende spirituele invalshoeken beter hebben gemaakt met hun boodschappen en handelen. We denken aan Amnesty International, Nelson Mandela, Dag Hammarskjold, Mahamatma Ghandi en vele anderen.
Zij allen sporen en spoorden in de lijn van Jezus Christus, een lijn die we vandaag willen volgen gekaderd in een verzuchting en bede om verzoening en vergeving op weg naar het licht als baken van de Eeuwige.

Laten wij bidden:
Jezus Christus, Zoon van de vergevende God
Ontferm u over mij en mijn medemensen
Over mij en mijn medeschepselen
Ontferm U over alles en allen
Die mij zullen tegenkomen en ontmoeten en ervaren
In mijn gedachten en in mijn verbeelding
In mijn fantasieën en in mijn dromen en op mijn levensweg
En verkrijg voor ieder van ons en voor ons allen tezamen
Onze innerlijke genezing
En Uw innerlijke rust
Uw innerlijke vrede
Uw bijzonder zegen

Psalm 86
Antifoon:
Zij zullen Mijn volk, Ik zal hun God zijn,
Wanneer zij zich van ganser harte tot Mij bekeren.
(gezongen door Dorine)

(gelezen door Toon)
-Neig Uw oor geef mij antwoord;
Want ellendig ben ik en arm.
Hoed mijn leven, ik ben U getrouw,
Geef uitredding, mijn God, voor Uw knecht
Die op U zijn vertrouwen gegrond heeft.
Tot U is mijn verlangen geheven.
Goedertieren zijt Gij en vergevend,
Vol ontferming voor wie U aanroept:
Verneem dan mijn gebed,
En sla acht op mijn roep om erbarmen.
In dit uur van nood roep ik U
Want Gij kunt mij verhoren.

Geen god komt U nabij,
Uw werken zijn onvergelijkelijk;
Alle volken – hun schepper zijt Gij-
Zullen opgaan en U aanbidden;
Zij geven Uw naam de eer:
“machtig zijt Gij werker van wonderen,
Gij God ,Gij alleen!”
Wijs dan Heer mij Uw weg,
Dat ik wandelen mag in waarheid;
Richt Gij mijn hart onverdeeld
Op dit ene: ontzag voor Uw Naam.
Zo loof ik U mijn God in oprechtheid,
Verheerlijk ik Uw naam voor immer.

Groot over mij was Uw ontferming,
Gij die mijn leven bewaard hebt
Voor het dodenrijk daar beneden.
Sterk maken zich God die mij tarten,
Hun bende vervolgt mij -genadeloos!
Nooit stond Gij hun voor de geest.
Heer, Gij God van erbarmen en genade,
Die lankmoedig zijt, rijk aan ontferming en trouw.
Wil mij aanzien, wees mij goedgunstig
Stel Gij uw kracht in Uw sterkte,
Verlos de zoon van Uw dienstmaagd.
Merk mij met een teken ten zegen:
Laat beschaamd mijn haters ontwaren
Dat Gij, Heer ,mij helpt en mij troost.

Antifoon en doxologie
Zij zullen Mijn volk, Ik zal hun God zijn,
Wanneer zij zich van ganser harte tot Mij bekeren.
Eer zij de heerlijkheid Gods:
Vader ,Zoon en heilige Geest.
( gezongen door Dorine)

Lezing uit Wijsheid (gelezen door Loek)

Buiten U is er geen God die zorg draagt voor allen,
Zodat Gij zoudt moeten bewijzen
Dat Gij niet rechtvaardig gevonnist hebt.
Want Uw kracht is de bron van gerechtigheid
En Uw heerschappij over allen
Maakt dat Gij allen spaart.
Waar in de volkomenheid van Uw macht niet geloofd wordt,
Daar toont Gij immers Uw kracht
En bij hen die haar kennen
Beschaamt Gij de vermetelheid.
Gij echter die de kracht onder Uw heerschappij hebt,
Gij oordeelt met zachtheid
En met grote mildheid regeert Gij over ons,
Want wanneer Gij maar wilt, staat Uw de macht ten dienste.
Door zo te doen hebt Gij Uw volk geleerd,
Dat de rechtvaardige menslievend moet zijn
En hebt Gij Uw zonen hoop gegeven,
Dat Gij, waar gezondigd is, gelegenheid tot inkeer geeft.

Voor mij lijken vooral de verzen 18 en 19 erg van toepassing als we die naast de situatie van het Zuid-Afrika van Nelson Mandela leggen. De zonde die daar aan de orde was, was die van de Apartheid. Het regime in de gevangenis. Maar ook de zachtheid waarmee Mandela gedurende zijn gevangenschap omgaat met zijn bewakers. En de rechtvaardigheid waarmee later de regering tot stand kwam. Overleg met Botha, waarheids- en verzoeningscommissie. Er is hoop als het volk, als de regering tot inkeer komt.
En op ons eigen niveau:
Er is hoop als een mens tot inkeer komt. Wat een energie komt er vrij als mensen zich met elkaar verzoenen en tot samenleven en
samenwerken komen, Welk een vrijheid ontstaat er als je ook jezelf kunt vergeven.
Welk een vrede als je vergeving ontvangt en je weer aanvaard weet
Een nieuwe weg ligt open als mensen weten te vergeven en vergeving te ontvangen
Dan kunnen mensen weer zingen! Van harte en uit volle borst!

Zuid-Afrikaanse volkslied (tekst laten zien en muziek en zang van YouTube)
Nederlands
(Xhosa) Nkosi sikelel’ iAfrika
Maluphakanyisw’ uphondo lwayo,
(Zoeloe) Yizwa imithandazo yethu,
Nkosi sikelela, thina lusapho lwayo.

Nederlands:
Zegen, Here God, zegen Afrika
Laat zijn roem tot in de hemel reiken
Hoor ons in onze gebeden aan
Here, zegen ons, zegen uw kinderen

(Zuid-Sotho) Morena boloka setjhaba sa heso,
O fedise dintwa le matshwenyeho,
O se boloke, O se boloke setjhaba sa heso,
Setjhaba sa, South Afrika – South Afrika.

God, wij vragen u, bescherm ons volk
Grijpt u in en beëindig alle strijd
Bescherm ons, bescherm ons volk,
Zuid-Afrika – Zuid-Afrika

(Afrikaans) Uit die blou van onse hemel,
Uit die diepte van ons see,
Oor ons ewige gebergtes,
Waar die kranse antwoord gee,

Uit het blauw van onze hemel,
Uit de diepte van onze zee,
Over onze eeuwige gebergtes,
Waar de rotsen antwoord geven,

(Engels) Sounds the call to come together,
And united we shall stand,
Let us live and strive for freedom
In South Africa our land.

Klinkt de roep om samen te komen,
En verenigd zullen wij er staan,
Laten wij leven en strijden voor vrijheid,
In Zuid-Afrika, ons land.

Met de Afrikaner kunnen alle wereldburgers zingen:
God bescherm ons allen overal ter wereld
Dat wij verenigd zullen staan en leven en strijden voor gelijkwaardigheid, vrijheid
Recht op leven voor iedere mens.

Nelson Mandela verwoordde het als volgt:
De inaugurale rede van Nelson Mandela
Onze diepste angst is dat we niet toereikend zijn
Onze diepste angst is dat we buitenmate krachtig zijn
Het is ons licht, niet onze duisternis die ons het meest bang maakt
We vragen onszelf af: “Wie ben ik om briljant, schitterend, getalenteerd en legendarisch te zijn?”
Zowaar, wie ben je om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God. Jezelf klein maken dient de wereld niet.
Er is niets verplichts aan krimpen zodat andere mensen om je heen zich onzeker gaan voelen.
We zijn geboren om de glorie van God die in ons is, tot uitdrukking te brengen.

Het is niet slechts in enkelen van ons aanwezig, maar in iedereen.
En als we ons eigen licht laten schitteren, geven we onbewust toestemming aan andere mensen om
net zo te zijn.
Terwijl we bevrijd worden van onze angsten, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen.

Voorbeden om gerechtigheid
Wij bidden u voor zoveel mensen aan de randen van de samenleving
Om mensen die hen helpen op te staan
Om kracht hun eigen wegen te vinden
Om creativiteit hun talenten te ontplooien
(even stilte)

Voor mensen overal ter wereld
Voor onszelf,
Om de moed op te staan uit bestaande structuren en gewoontes
Dat wij wegen van verzoening vinden
Dat wij mensen met elkaar verbinden
Dat wij allemaal samen elkaar ,en onze aarde behoeden en bewaren
(even stilte)

Wij bidden U voor wat wij in ons hart meedragen…..(even stilte)
Voor hen met wie wij verbonden zijn…..
(even stilte)

Wij bidden om Uw Geest van Wijsheid voor iedere mens
Dat wij de aarde een nieuw gezicht zullen geven
Dat Uw rijk kome
Bidden wij met de woorden die Jezus ons leerde:
Onze Vader………(klinkt helemaal)

Evangelie: Mt. 13, 31 en 32 (Toon)
En Jezus hield hun een gelijkenis voor:
“het Rijk de hemelen gelijkt op een mosterdzaadje, dat iemand p zijn akker zaaide.
Weliswaar is dit het allerkleinste zaadje, maar wanneer het is opgeschoten, is het groter dan de
andere tuingewassen; het wordt een boom,zodat de vogels erin kunnen nestelen.

Bidden wij om Gods Zegen met de woorden van Franciscus
Wees werktuig van vrede
Waar haat is, breng daar liefde,
Waar wrok is , breng daar vergeving
Waar tweedracht is, breng daar eenheid
Waar dwaling is breng daar waarheid
Waar duister is, breng daar licht
Waar verdriet is breng daar vreugde
En moge de blijheid van God bij ons zijn en zij liefde
In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Deze viering kwam tot stand m.m.v. Dorine, Jeanne, Toon, Loek, Truus

De beeldmontage en creativiteit is van Marjolein van Kappel

In deze video is gebruik gemaakt van de audio van een youtubefilmpje van Wilbur Sargunaraj, van hem is toestemming gekregen om deze te gebruiken. (https://www.youtube.com/user/wilbursargunaraj/).
Ook is muziek van www.bensound.com gebruikt.

Groeikracht | openluchtviering

Lied: Dit huis (= plein) vol mensen

Jesaja 55:1
Hierheen! Hier is water,
voor ieder die dorst heeft.
Kom, ook al heb je geen geld.
Koop hier je voedsel en eet.
Kom, koop voedsel zonder geld,
koop wijn en melk zonder betaling.
Leen mij je oor en kom bij mij,
luister, en je zult leven.

Welkom 

Wat een prachtig gezicht: een plein vol mensen,– op gepaste afstand. We zijn het bijna verleerd, na maanden van thuiswerken, gesloten musea en theaters, niet reizen, quarantaine en verzorgingshuizen die op slot gingen. Afstand houden was maanden ons leidmotiv. Ook kerkgebouwen gingen dicht of hadden met beperkingen te maken. We zochten allemaal naar manieren om te vieren en om toch verbonden te blijven met elkaar en met de Eeuwige.
En hier zijn we dan, samen, op dit plein als deel van De Bossche Zomer.  Hierheen! Hier is water voor ieder die dorst heeft! Dat waren niet mijn woorden. Het zijn woorden van de profeet Jesaja, geschreven voor onze jaartelling. Een oproep geschreven om mensen in vervolgen tijden een hart onder de riem te steken. We horen later meer van deze profetische tekst.
Groeikracht hebben we als thema aan deze viering meegegeven. Dit is voor mij weer de eerste viering echt samen en niet via een scherm. We nemen de periode van afstand en afzondering met ons mee, maar willen niet blijven steken in kommer en kwel. Misschien valt er ook iets te leren?

Laat ons deze viering beginnen met een moment stilte. Het mag hier stil zijn. In die stilte maken we ruimte voor verdriet, gemis en al het onnoembare dat we hier voor u neer mogen leggen. In die stilte steken we een kaars aan.

Stilte

Gebed  

Eeuwige, onder uw hemel
komen we samen in onze onvolmaaktheid.
Wees als balsem voor onze ziel en maak ons heel.

Eeuwige, gedragen door de stenen van dit plein,
zoeken we naar kracht die wat onbuigzaam is, zacht maakt.
Wees als onstuitbare levenslust en spoor ons aan.

Eeuwige, midden in de stad
zijn we samen om te luisteren, te zingen en te bidden
Wees als groeikracht, hoedend en voedend, aanwezig en wek ons tos tot leven.

Acclamatie

Onhoorbaar onzichtbaar,
 onstuitbaar aanwezig,
ons hoedend en voedend
en toch zo verheven,
Jij geest van het leven,
wie ben bij dat jij aan ons denkt.

Voor de kinderen

Jesaja 55: 10-13
Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel
en daarheen niet terugkeert
zonder eerst de aarde te doordrenken,
haar te bevruchten en te laten gedijen,
zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten –
zo geldt dit ook voor het woord
dat voortkomt uit mijn mond:
het keert niet vruchteloos naar mij terug,
niet zonder eerst te doen wat ik wil
en te volbrengen wat ik gebied.
Vol vreugde zullen jullie uittrekken
en in vrede zul je huiswaarts keren.
Bergen en heuvels zullen je juichend begroeten,
en alle bomen zullen in de handen klappen.
 Doornstruiken maken plaats voor cipressen,
distels voor mirtenstruiken.
Zo zal de Eeuwige zich roem verwerven,
het is een eeuwig en onvergankelijk teken.

Lied Zo hoog als gij troon in de hemel

Zo hoog als Gij troont in uw hemel
zo diep buigt Gij neer om te zien,
zo diep om te zien deze aarde.
Zo wijd als het oosten en westen
moge opklinken de lofzang.

Boven de drommen der volkeren uit zijt Gij verheven,
hoog boven alle hemelen licht.
Niet de sterren loven en prijzen uw Naam.
Maar mensen die uw Naam volbrengen
knielende bij hun noodlijdende naasten.
Niet de opgaande zonnen, niet de zacht schijnende manen
maar uw dienstknecht-mensen die de vreemdeling tegemoet gaan
loven en prijzen uw naam.

Woont Gij in de hemel? Gij woont in hun harten –
zij sjorren de vernederden op uit de modder,
de verstotenen sjorren zij op uit
het stof van de aarde en nodigen hen aan hun tafels.

Vrouwen onvruchtbaar worden moeder van dochters en zonen.
Zij loven en prijzen uw Naam.

Zo hoog als Gij troont in uw hemel
zo diep   buigt Gij neer om te zien,
zo diep om te zien deze aarde.
Zo wijd als het oosten en westen
moge opklinken de lofzang.

Mattheus 13: 1-9
Die dag verliet Jezus het huis en ging aan de oever van het meer zitten.

Er kwam een grote mensenmassa om hem heen staan, en daarom ging hij in een boot zitten, terwijl de menigte op de oever bleef. Hij sprak hen uitvoerig toe en vertelde gelijkenissen: ‘Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien. Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, en er kwamen vogels die het opaten. Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen.

Toen de zon opkwam verschroeide het, en omdat het geen wortel had droogde het uit. Weer een ander deel viel tussen de distels, en toen die opschoten verstikten ze het zaaigoed. Maar er viel ook wat zaad in goede grond, en dat bracht vrucht voort, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig.

Laat wie oren heeft goed luisteren!’

Acclamatie
Bij U is de bron van het leven
en in uw licht zien wij het licht.

11.41 uur: Overdenking – tweespraak

Lieve mensen, het Coronavirus heeft ervoor gezorgd dat we nu hier, in de open lucht, bij elkaar zijn. Prachtig onder een dakje, anderhalve meter van elkaar. Sommige kerken zijn nog dicht. In andere kerken kan niet iedereen tegelijk vieren. Maar we kunnen wel hier samen zijn.Wat is er veel gebeurd in de afgelopen maanden! Wat hebben we ons een zorgen gemaakt. In de gelijkenis die net voorgelezen werd horen we iets terug van ons eigen leven. Het gaat over: zorgen voor en bezorgd zijn, over je eigen inzet en soms je geploeter, het zegt iets over afwachten, omdat er altijd dingen in je leven en werk zijn die je overkomen, waar je niets aan kunt doen, waar je je moet aanpassen …

Jezus zegt tegen al die mensen:  Ik wil je iets meegeven, wat je helpt in het leven. Goede woorden, een richtlijn, een perspectief van een toekomst, en ik weet wel, de één is er meer ontvankelijk voor dan de ander, en misschien hangt het ook wel van het moment in je leven af, of je die woorden tot je door kunt laten dringen, – als zaad in de aarde – maar toch:  God heeft zoiets moois voor ogen met zijn aarde: de aarde zal bloeien, de mensen zullen stralen, er zal recht gedaan worden en vrede zijn en genoeg te eten voor iedereen.

Ik vond het niet gemakkelijk, die social distancing en het thuiswerken. Ik woon alleen en er waren dagen dat ik niemand sprak. Een hand, een aanraking dat is ook nu nog een eeuwigheid geleden. Gelukkig was daar mijn werk. Omschakelen, nieuwe dingen verzinnen, veel bellen en ontmoetingen via het scherm.  Ondanks het missen van veel dingen, had die periode ook iets moois. Het ontroerde me ten diepste dat, voor een paar weken althans, zorg voor mensen boven winstmaken stond. Dat deden we samen, het gaf mij die eerste weken een gevoel van ongekende solidariteit. Buren deden boodschappen voor elkaar, mensen hielden contact en er werd met respect afstand gehouden in winkels. Het voelde als iets bijbels: die liefde en zorgzaamheid voor wie kwetsbaar is.

In dat Bijbelse beeld van het zaad dat gezaaid wordt zit een geheim. De weg van het zaad kun je niet met je ogen volgen. Er blijft altijd een stuk verborgen. Namelijk: wat daar gebeurt in die goede aarde.
Zo gaat dat met de goede boodschap in het leven van mensen. Je ziet het niet groeien, daarbinnen. Je kunt het er niet uittrekken, – opleggen of tevoorschijn roepen. Je moet het koesteren en met zorg omgeven. Leven in geloof moet je worden voorgedaan. Juist als er een sfeer van aandacht en betrokkenheid is, van stilte en liefde kan het gaan groeien, kan het gaan leven. Op die weg gaat Jezus zijn leerlingen voor, gaan ouders hun kinderen voor, gaan wij elkaar voor. Iemand staat op en gaat iets doen, wat heilzaam is voor zichzelf en voor een ander. En je voelt je nodig, betrokken, vredig, sterk. Jij draagt iets bij. Het ging de afgelopen maanden om volhouden en daarvoor moest je je niet van de wijs laten brengen door alle onzekerheid. En het ging vruchtdragen. De gelijkenis heeft het over honderd, zestig en dertigvoud. Valt het je op? Het is geen overtreffende trap, maar honderd, of zestig of dertigvoud. Dat is allemaal goed. Het hoeft niet allemaal honderd procent te wezen. Als het maar vrucht draagt.

Wat me opviel was dat ik opeens rondom mijn huis de vogels hoorde, de hele dag door.  In mijn postzegeltuintje kon ik iedere dag opnieuw een ontdekkingstocht maken. Wonderlijk dat ik nu opeens oog had zoveel schoonheid en groeikracht in mijn directe omgeving.  We konden vissen in het water zien en de lucht was de laatste decennia nog nooit zo schoon. De moeizame ontwikkeling naar een schone aarde blijkt eenvoudig. Binnen een paar weken waren we een heel eind op weg. Zonder vliegen, zonder auto’s, zonder fabrieken, zonder kopen, kopen, kopen; dat dan wel! Even zag ik een nieuwe aarde waar mensen zorgen voor elkaar en voor al wat leeft.

Als Jezus de gelijkenis gaat uitleggen zegt hij: niet het geloof of het woord van God is het zaad, maar de mens met de woorden van God in de oren. Natuurlijk, je omgeving, met alle stenen en distels, heeft invloed op wie je bent en wat je gelooft. Maar met de woorden van Jezus in je hoofd en in je hart kun je je bewust worden van de situatie waarin je leeft. Of je omgeving onvruchtbaar en doods is, of een omgeving waar al je inzet verstikt wordt.
De gelijkenis zegt ons dat je alleen genoegen mag nemen met de goede aarde, wil je recht doen aan het woord van God, wil je recht doen aan de schepping – naar zijn beeld, wil je recht doen aan jezelf.
Het zijn dus niet de uiterlijke omstandigheden die bepalen of het woord in jou vrucht draagt. Niet dat van buitenaf komt, maar het woord dat dichtbij je is, in je mond en in je hart, dàt laat je leven.

Zorg voor elkaar en zorg voor al wat leeft is wezenlijk, dat zit in ons mensen. Dat is wat God met ons voorheeft. Dat is wat Jezus aan zijn leerlingen, aan ons, wil meegeven. Dat is niet iets waar je ooit mee klaar bent en het is soms een weerbarstig proces. Jesaja vergelijkt wat God met ons voorheeft met regen en sneeuw. Regen en sneeuw kunnen niet anders dan neerdalen; ze kunnen niet ophouden met vallen. Dat is wat God ook keer op keer voor ons mensen doet. Het goede voorhouden, keer op keer. Als we dat wortel laten schieten, gebeuren er grootse, onverwachte dingen. Dan ontstaat een nieuwe wereld waar het leven goed is voor alles en iedereen. Een sprookje? Nee… ik heb de afgelopen maanden een flits van gezien. Ik geloof in die groeikracht van jou, van mij, van ons allemaal. Het is een weg van hard werken, van zaaien en blijven zaaien soms tegen beter weten in.

Stilte

Lied Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg en water stroomt voor allen. 2x

Daar bouwen wij veilige buurten
wonen dooreen in wijken van vrede
in schaduw van bomen.
Geen kinderen zullen daar sterven
oude mensen maken hun dagen vol
en jonge mensen zullen daar pas op hun honderdste sterven.

Wij zullen niet voor de leegte zwoegen,
geen kinderen baren voor de verschrikking.
De wolf en het lam zullen weiden tezamen: wij leren de oorlog af.

Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg en water stroomt voor allen. 2x

Dankgebed Voorbeden , stilte voor persoonlijk gebed,  Onze Vader

Acclamatie: Herschep ons hart, heradem ons verstand. 
Dat wij elkaar behoeden en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente.  Wees de stem die ons geweten wekt. Verberg U niet, verberg u niet.

Zegen

Jullie mogen van hier gaan als gezegende mensen.
Het goede woord van God is als een zaad in je hart geplant,
opdat je kunt bloeien,en mee kunt werken aan de wereld als nieuw:
De genade van onze Heer Jezus Christus en de liefde van God en de gemeenschap van de heilige Geest zij met u allen

Amen

Slotlied: Ik heb lief de aarde en de mensen

‘Ik heb lief de aarde en de mensen, de Levende, mijn God,
met heel mijn hart, ziel, kracht en verstand’. 2x

‘Been van mijn gebeente, Ik fluisterde je naam:
voor liefde ben je gemaakt. Wijzer dan de goden,
je zal tot inzicht komen: onderscheid de onmacht van het kwaad.

´Wat is wijsheid op een wereld als deze
waar kinderen sterven, mensen ongelukkig zijn.
Jij schiep verlangen en dromen en afgrond.
Jij wakkerde ons verlangen aan.´

´Kom uit je hemel, schep hemel op aarde,
doe ons weten van elkaar.
Kom uit je hemel maak aarde een hemel
en doe ons leven voor elkaar.´

‘Ik heb lief de aarde en de mensen, de Levende, mijn God,
met heel mijn hart, ziel, kracht en verstand’. 2x

****
Deze viering werd mogelijk gemaakt door het beraad van kerken ’s-Hertogenbosch. Wilt u een bijdrage voor deze viering liever overmaken? Dat kan op rekeningnummer NL43 TRIO 0788 7823 12 t.n.v. Stichting Beraad van Kerken Den Bosch.

Een zware last

Voorganger: John Parker Viering  4 & 5 juli 2020

Een zware last

De link en de youtubeviering zijn natuurlijk ook te vinden op www.sansalvatorgemeenschap.nl bij de tekst van de viering. Wij wensen u een mooie viering toe.

Welkom
Welkom aan iedereen die deze viering volgt, lezend of kijkend en luisterend. Het begin van de coronavirus pandemie lijkt heel lang geleden. Alle beperkingen die we hebben meegemaakt en nog mee maken, zijn voor sommige mensen een heel zware last. En toch, langzaamaan worden die beperkingen opgeheven, wordt die last minder zwaar en vinden wij een nieuwe vorm van het normale leven.
Het is een zware tijd geweest. In sommige aspecten zijn wij zwakker geworden, wij zijn veel kwijtgeraakt: dierbaren, vrijheden. Geplande gebeurtenissen waar wij naar uit gekeken hebben, zijn heel anders verlopen, of helemaal niet.
In andere opzichten zijn wij sterker geworden. Hierover mogen wij in deze viering nadenken en bidden.
Gebed
Jij die van mensen weet,
van hun verleden,
 van hun heden,
van hun toekomst,
van hun dromen en hun angsten;
wees bij ons als wij vieren,
geef ons licht en kleur, hoop en leven. Amen.

Lied:   Een mens te zijn op aarde
Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd,
is leven van genade buiten de eeuwigheid.
Is leven van de woorden die opgeschreven staan
en net als Jezus worden die ’t ons heeft voorgedaan.

Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd,
is komen uit het water en staan in de woestijn.
Geen god onder de goden, geen engel
en geen dier, een levende, een dode,
een mens in wind en vuur.

Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd,
dat is de dood aanvaarden, de vrede en de strijd.
De dagen en de nachten, de honger en de dorst,
de vragen en de angsten, de kommer en de koorts.

Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd,
dat is de Geest aanvaarden die naar het leven leidt; –
De mensen niet verlaten,
   – Gods Woord zijn toegedaan,
dat is op deze aarde de duivel wederstaan

Bij de verhalen
Onze twee lezingen vandaag worden gelezen door Annette Beelen en Toon van Mierlo. De tweede lezing wordt genomen uit het evangelie volgens Mattheüs; woorden van Jezus die mensen uitnodigt om zijn weg te volgen. Eerst, een commentaar van oud-pastoor van Ogtrop van Haarlem over een verhaal van Mozes.

We lezen; Een zware last  naar H.van Ogtrop                  
In een joods verhaal wordt verteld hoe Mozes God aanklaagt. Hij doet dat heel beleefd door te zeggen: “Heer, God van heel de wereld, hebt ge uw kinderen niet erg veel lasten opgelegd? Ze moeten om te beginnen het juk van de Tora dragen, al uw opdrachten vervullen. Dat is een grote taak, dat juk is zwaar; met blijdschap willen we dat dragen. Als dat het enige maar was. Wat moeten we daarnaast niet een beproevingen doorstaan. Zo legt Gij uw arme volk eeuw in eeuw uit het juk op van de slavernij onder de wereldrijken. U vraagt te veel van ons, dat juk wordt ons te zwaar; we kunnen het niet meer dragen.”
Het verhaal van Mozes’ klacht is te begrijpen. Het is ontstaan binnen de kring van het joodse volk dat, als geen ander volk, voor zijn getuigenis moet lijden. Nee, het is geen pleziertje ‘uitverkoren volk’ te zijn. Dat Mozes met God in gesprek gaat, wijst erop dat hij een antwoord verwacht. Hij weet dat hij op Gods troost kan rekenen.

Acclamatie: Ik ben zegt Gij de Eerste en de Laatste.

We lezen Mattheüs  11, 25-30 
In die tijd nam Jezus het woord: ‘Ik dank u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u dit verborgen hebt voor wijzen en verstandigen en het onthuld hebt aan eenvoudigen. Ja, Vader, zo hebt u het goedgevonden. Alles is mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon behalve de Vader, en niemand kent de Vader behalve de Zoon, en ieder aan wie de Zoon hem heeft willen onthullen. Kom allen naar mij toe die afgemat en belast zijn, en ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij mij in de leer, omdat ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Bezinning
Het joodse volk van het eerste testament heeft vanaf het begin moeten lijden, en heeft vaak geklaagd tegen hun leiders, tegen hun God zelf, om hun zware last. Trouw zijn aan hun God, trouw blijven heeft het volk veel gekost. Temidden van volkeren die andere goden in eer hielden, zij hadden geen eigen land, zij werden misbruikt, slaven geworden. Zelfs toen zij vrij waren geworden leden zij honger en dorst, allemaal omdat zij trouw gezworen hadden aan hun God. Hun geloof werd soms gezien als een last die ze moesten dragen.
De woorden van Jezus in het evangelie komen als een verrassing. Woorden van een profeet, zoals zoveel vóór hem. Beloftes van een nieuw tijdperk, geen verdriet meer maar rust, zachtheid, geluk, zegen.
Is die Jezus weer zo ‘n profeet die van alles belooft voor wie in hem gelooft? Of is wat hij zegt de waarheid? Zijn boodschap is eenvoudig, en lijkt minder ingewikkeld als de Thora met al die regeltjes en wetten.
Iets wat mij opvalt sinds de ernst van het coronavirus herkend werd, is de eenvoud van de boodschap door vele overheden uitgegeven. Houd afstand, blijf attent, blijf veilig. Er zijn wel meer uitvoerige instructies maar de hoofdzaak is eenvoudig en duidelijk. Zo krijg ik het gevoel dat de situatie wel ernstig is, maar er is licht ergens in de toekomst. Lastig, zeker, maar er zijn zwaardere lasten.
Wat we allemaal kwijt zijn deze afgelopen maanden heeft ons verzwakt maar niet afgemaakt. Wij kijken uit naar het weerzien van familie en vrienden, naar het samen bidden en zingen, naar het samen vieren van het leven.
De boodschap is eenvoudig en duidelijk. Voor iedereen die oren en ogen heeft, voor iedereen die verstandig is en een hart heeft. Wees veilig, blijf attent, blijf aardig voor elkaar.
Lied:   Zij die stom zijn

Voorbed            
Eeuwige, keer de glans van uw gelaat naar hen voor wie we nu bidden:
zij die leven met verdriet, met pijn, met schuld. Schenk hun verlichting.
voor mensen die zorgen voor anderen, mensen die werken vanuit hun roeping, mensen die leven ten dienste van hun medemens. Schenk hun warmte, vrede.  Ieders eigen intenties.
Onze Vader

Slotgedachte   
Op een steile weg vol stenen ontmoette ik een meisje; ze droeg haar broertje op haar rug. “Kindje,” zei ik, “wat draag jij voor een zware last!” Ze keek me aan en zei: “Dat is geen last, mijnheer, dat is mijn broer.”

Zegen
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
bij alles wat ons te doen staat,
alles wat we beleven mogen,
alles wat ons overkomt.
Mogen wij voor elkaar een zegen zijn,
in het leven dat we samen delen,
zo kwetsbaar als het is.
Mogen wij vandaag
voor elkaar een zegen zijn,
in ons verschillen en ons gelijken.
Dan zal God ons zegenen in Zijn Naam:
Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.


***
Reageren op deze viering vinden we fijn. Dat kan via
de website www.sansalvarorgemeenschap.nl Onder de tekst van de viering is gelegenheid om een reactie achter te laten.
door een mailtje te sturen naar info@sansalvarorgemeenschap.nl
Op dit moment missen wij de collecte als inkomstenbron.  U kunt de San Salvator blijven steunen door een bedrag over te maken op NL96 INGB 0006 0407 13 van San Salvator in Beweging.
Blijf vertrouwen, houd moed en let een beetje op elkaar
www.sansalvatorgemeenschap.nl