Vieringen

Kom, ik geef een feest !

Datum: 14 en 15 september 2019
Voorganger: John Parker
Zondag mmv de cantorij

Openingslied:
zat: Hier gaan we zingend de wereld te buiten
zon: Te doen gerechtigheid

Lees meer →

Anna te Drieën

7 en 8 september 2019
THEMA: Anna te Drieën
Voorganger Wilton Desmense      Koor: Melodiek                   

OPENINGSLIED:
zat. Hier gaan wij zingend de wereld te buiten
zon. Zomaar een dak boven wat hoofden
WELKOM EN EERSTE LEZING
Welkom: Ik val meteen met de deur in huis en lees u, als onderdeel van de inleiding op deze viering, voor uit het evangelie van vandaag.
Veel mensen liepen met Jezus mee. Hij merkte dat en draaide zich om. “Waarom komen jullie mee?”, vroeg Hij. “Weet je zeker dat je bij mij wilt horen? Ik zal het jullie nog eens duidelijk zeggen: Als je mijn leerling wilt zijn, moeten alle dingen en alle mensen minder belangrijk zijn dan het mij volgen. Zelfs je vader en je moeder, je broers en zussen zijn dan minder belangrijk. Zelfs je eigen leven is niet zo belangrijk. Niets mag in de weg staan, als je mijn leerling wilt zijn.”
Aldus Jezus, volgens Lucas. Niets mag in de weg staan, als je Jezus wilt volgen: zelfs je moeder niet, of je broer, of je oma, je naaste familie!
De titel van deze viering luidt Anna te Drieën. Anna was Jezus’ oma en 8 september staat op de kerkelijke kalender als de dag, waarop zij aan Maria het leven schonk. Anna, Maria en Jezus: dat is Anna te Drieën, in de vijftiende eeuw bedacht als een soort alternatieve, een soort aardse Drie-eenheid. Familie! Hiermee gaan we in deze viering op pad. Met gemengde gevoelens? Luister, laat het over je komen, zing mee.

Lees meer →

Viering Brood en vergeving

SAN SALVATORGEMEENSCHAP
1 september 2019
Brood en vergeving
Voorganger: Franneke Hoeks
Zondag De Cantorij o.l.v. Peter-Paul van Beekum | Piano: Marc Baghuis

OPENINGSLIED Dit huis is een huis
WELKOM
GEBED
Bron, licht, Vader, Schepper, Eeuwige, Moeder, Barmhartige
niet te vangen in een naam, ben jij altijd meer, anders dan wij ons kunnen voorstellen. En toch ben jij met ons op weg
heb jij het beste met ons voor en spoor jij ons aan tot het beste in onszelf. Geef ons heden ons dagelijks brood dat bidden wij jou in deze viering. Brood dat ons tot leven brengt. Vergeef ons onze schulden ook dat bidden wij tot jou in onze onvolkomenheid. Laat ons groeien als mensen die elkaar vergeven.
ACCLAMATIE take oh take me
Lees meer →

Viering: “In geduld en vertrouwen ligt jullie kracht”

Thema:  IN GEDULD EN VERTROUWEN LIGT JULLIE KRACHT

voorganger: Gepke Kerssen

m.m.v. Melodiek, o.l.v. Marcel van der Maeden
Zaterdag volkszang o.l.v. Hans Moerman

Openingslied: Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Welkom: Welkom aan wie zoekt naar een plek om thuis te zijn, een plaats waar jou recht wordt gedaan, of naar een weg door het leven. En of je hier nieuw bent of hier al jaren komt: we hopen dat je mag vinden wat je zoekt.
Het thema is: in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht.
Een klein volk ingeklemd tussen wereldmachten.
Wat doe je als de ene macht je bedreigt?
Word je vrienden met die andere macht of is er een andere weg?
Jezus wijst ook op die andere weg die toekomst heeft.
Durf jij daarvoor te kiezen? Durven wij als gemeenschap die weg te gaan?

In de teksten van vandaag lezen we ook over wat er gebeurt als je die weg niet gaat.
Dat kan maken dat je haren recht overeind gaan staan. Alsof God mensen zou afwijzen.
Daarom heb ik gevraagd wie er met mij naar deze teksten wilde kijken. Met zijn zevenen ontdekten we dat recht doen centraal staat en dat het erop aan komt om daaraan vast houden in moeilijke omstandigheden.
Vandaar het thema: In geduld en vertrouwen ligt jullie kracht. Lees meer →

Vurig en verdeeld

Datum: 17 & 18 augustus

Voorganger: Franneke Hoeks

Zaterdag volkszang o.l.v. Hans Moerman

Zondag volkszang o.l.v. Gerard van de Weijer | Piano Steven van Gool

Lees meer →

WEES NIET BANG

WEES NIET BANG

Viering 10 en 11 aug 2019
voorganger: Maria van den Dungen

Openingslied: zat. Dit huis is een huis / zon: Hier wordt een huis voor God gebouwd.

Welkom:
Welkom iedereen, fijn dat je hier bent. Jij die hier bekend bent, hopend op iets vertrouwds, jij die juist kwam om iets nieuws te ervaren . Dat we allen in dit uur mogen vinden wat we nodig hebben.
Thema van Vandaag is : Wees niet bang. Tegenwoordig zijn veel mensen bang, bang voor geweld, voor terrorisme, voor ziekte en aftakeling; kortom voor de onzekerheid van de toekomst. Wij hebben ook geen pasklare oplossingen, maar hopen door te luisteren naar de oude woorden van Jesaja en Lukas weer moed en nieuwe inspiratie te vinden.
Mogen we in dit uur ons welkom weten, bij elkaar en bij God,
door ons hart te openen en verbondenheid te ervaren. In de naam van de Vader…
Laten we biddend ruimte maken in ons hart en hoofd…

Lees meer →

Geld maakt niet gelukkig

4 augustus 2019
Voorganger: Ard Nieuwenbroek

OPENINGSLIED: Heer onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig

Welkom vandaag aan iedereen. Misschien naar hier gekomen met een verwachting. Zoekend naar stilte, inspiratie of naar iets wat je bemoedigt. Vertrokken vanuit veraf of dichtbij. Gezien door anderen of juist niet. Verlangend te mogen zijn wie je wilt zijn. Zoekend naar verbinding die je tot mens maakt.

Vandaag gaat het over geluk. Door zoveel mensen begeerd, door zoveel mensen niet gevonden. Het is een bijna magisch begrip, dat geluk. Een ding wordt vandaag, via een bijbelverhaal, wel duidelijk. Jezus koppelt geluk niet aan geld of bezit. Waar hangt geluk dan wel van af?

Laten we, voordat we gaan luisteren, zingen en nadenken,  de stilte zoeken in onszelf en om ons heen.

Lees meer →

SCHULDIG? WAARAAN?

San Salvatorgemeenschap     27/28 juli 2019
Voorganger:  John Parker
cantor: Wilton Desmense

Openingslied:  Hier gaan we zingend de wereld te buiten

Inleiding:
Welkom allemaal, iedereen bij onze wekelijkse viering rondom woord en brood. Met gebed en muziek, met gezang en ritueel. Welkom hier in deze ruimte waar wij bij elkaar komen, in vriendschap, in geloof, in hoop.
Ons thema luidt ‘Schuldig? Waaraan?’
Wij luisteren straks naar een verhaal uit de Schrift over Sodom en Gomorra, en naar het verhaal van een echtpaar in scheiding. Niet om iemand te beschuldigen maar, als het mogelijk zou zijn, om over ons dagelijks leven na te denken, hoe we met elkaar, met anderen omgaan.
Laten we beginnen met een moment van stilte, van bezinning.
In de stilte, van Janneke Troost.
In de stilte, op zoek naar Hem,
in de stilte, luisteren naar Zijn stem.
In de stilte, je leven overdenken,
in de stilte, dankbaar wat Hij wilde schenken.

Acclamatie: Kom adem ons open Lees meer →

Wat willen wij doorgeven?

20 en 21 juli

Voorganger: Gepke Kerssen
Cantor: Wilton Desmense

Openingslied: De vreugde voert ons naar dit huis.

Welkom en thema
Van harte welkom mede namens Toon v Mierlo en Fiet Vreeburg die vandaag mee voorgaan. Welkom, wie of wat je ook bent. Of je hier wekelijks komt of dat je op zoek bent: dat je mag vinden waar je op hoopt.
Vorige week misten wij deze vertrouwde plek van samenkomst. Ik hoop dat u een andere plek vond. Het is goed om soms bij de buren te kijken.
Het thema van deze viering is: Wat willen wij doorgeven?
We lezen over Hanna die geen kinderen kan krijgen. Dat kan je het gevoel geven dat het leven stopt als je er niet meer bent. Een gevoel dat je somber maakt
Ook hier hoor ik wel eens het sombere geluid dat de San Salvatorgemeenschap stopt als wij er niet meer zijn.
Uit het verhaal van Hanna komt bij mij de vraag op: Gaat het wel alleen om doorgaan van de geloofsgemeenschap? Dat de naam San Salvatorgemeenschap blijft bestaan? Of is het iets veel diepers, fundamentelers, met een stem die hoop geeft en die moet blijven klinken?
Als gemeenschap hebben we veel activiteiten. We lijken op Martha uit het evangelie.
Maar zijn we bezig met wat noodzakelijk is? Met wat toekomst heeft?
Luisteren we naar de stem van hoop?

Openingsgebed
Wees hier aanwezig
Licht voor wie niet gezien worden

Stem die roept
voor wie lijden en niet leven

Vuur van verlangen
naar recht en vrede

Kracht
om bevrijdend te leven

U die genoemd wordt
Licht, Stem, Vuur, Kracht,
Maak ons tot bevrijde en bevrijdende mensen

Accl.: Bij u is de bron van het leven

Lezing: 1 Samuel 1
1¹In Rama in het bergland van Efraïm, woonde een man die Elkana heette. ²Hij had twee vrouwen: de ene heette Hanna en de andere ​Peninna. ​Peninna​ had ​kinderen, maar Hanna niet. ³Elk jaar ging deze man vanuit zijn woonplaats naar Silo, om daar de HEER van de hemelse machten te vereren en hem ​offers​ te brengen. Chofni en Pinechas, de twee zonen van ​Eli, waren daar ​priesters​ van de HEER.⁴Wanneer Elkana zijn jaarlijkse ​offer​ bracht, gaf hij zijn vrouw ​Peninna​ en haar zonen en dochters een stuk van het ​offervlees. ⁵Maar het mooiste stuk gaf hij aan Hanna, want haar had hij lief, ook al hield de HEER haar moederschoot gesloten.⁶Haar rivale kwetste haar dan diep, door haar te sarren omdat de HEER haar geen ​kinderen​ gaf. ⁷Zo ging het jaar in jaar uit. Elke keer als ze naar het ​heiligdom​ van de HEER gingen, treiterde ​Peninna​ Hanna zo erg dat ze begon te huilen en haar eten liet staan. ⁸Toen dat weer eens gebeurde, vroeg Elkana: ‘Waarom huil je, Hanna? Waarom eet je niet en waarom ben je zo bedroefd? Beteken ik niet meer voor je dan tien zonen?’ ⁹Na de maaltijd stond Hanna op en ging naar het ​heiligdom​ van de HEER, waar de ​priester​ ​Eli​ op een bankje bij de ingang zat.¹⁰Diep bedroefd bad Hanna tot de HEER. In tranen ¹¹legde ze een ​gelofte​ af: ‘HEERvan de hemelse machten, ik smeek u, heb toch oog voor mijn ellende. Denk aan mij, uw dienares, vergeet mij niet. Schenk mij een zoon, dan schenk ik hem voor zijn hele leven aan u: nooit zal zijn haar worden afgeschoren.’ ¹²Terwijl Hanna zo lang bad, keek ​Eli​ opmerkzaam naar haar mond. ¹³Ze bad namelijk in stilte: haar lippen bewogen wel, maar haar stem was niet te horen. Daarom dacht ​Eli​ dat ze dronken was. ¹⁴Hij sprak haar aan en vroeg: ‘Gaat dit nog lang zo duren? Als u dronken bent, ga dan uw roes uitslapen!’ ¹⁵‘U vergist u, heer,’ antwoordde Hanna. ‘Ik heb geen ​wijn​ of andere drank gedronken. Nee, ik ga gebukt onder een zwaar verdriet en stort mijn ​hart​ uit bij de HEER. ¹⁶Denk niet dat ik een slechte vrouw ben; ik ​bid​ zo lang omdat ik overstelpt ben door droefheid en ellende.’¹⁷‘Ga dan in ​vrede,’ antwoordde ​Eli. ‘De God van Israël zal u geven waar u om hebt gevraagd.’ ¹⁸‘Ik dank u voor uw vriendelijkheid,’ zei Hanna, en ze ging terug naar haar ​familie. Haar gezicht was opgeklaard en ze at ook weer. ¹⁹De volgende morgen vroeg bogen ze zich neer voor de HEER, waarna ze zich op de terugreis begaven. Thuis in Rama sliep Elkana met zijn vrouw Hanna, en de HEER verhoorde haar. ²⁰Hanna werd zwanger en na verloop van tijd baarde ze een zoon. Ze noemde hem ​Samuel, ‘want,’ verklaarde ze, ‘ik heb hem aan de HEER gevraagd.’

Zingen: Is een mens trouw.

Lezing uit het Evangelie: Lucas 10: 39-43
Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die ​Marta​ heette. ³⁹Haar zuster, ​Maria, ging aan de voeten van de ​Heer​ zitten en luisterde naar zijn woorden. ⁴⁰Maar ​Marta​ werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar ​Jezus​ toe en zei: ‘Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ ⁴¹De ​Heer​ zei tegen haar: ‘Marta, ​Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. ⁴²Er is maar één ding noodzakelijk. ​Maria​ heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

acclamatie: jij leert mij vliegen

Overweging
Als San Salvatorgemeenschap lijken we misschien wel op Hanna.
Is er nog een San Salvator geloofsgemeenschap al wij er niet meer zijn? Wat geven we door aan de geloofsgemeenschap in de toekomst? Moet die geloofsgemeenschap er net zo uit zien, als de onze?
Gaat het er bij Hanna om dat ze een kind krijgt dat sprekend op haar of haar man lijkt, de zelfde ogen als hij, haar krullen? Hoopt ze op een kind dat voor haar zorgt als ze oud is?
Nee, dat is het niet. Hanna wil niet een kind voor zichzelf.

Laten we maar eens kijken wat geloven voor Hanna betekent.
Elk jaar ging het hele gezin naar de tempel. Uit dankbaarheid voor wat hen gegeven was, gaven zij God iets terug.
Dankbaarheid betekent dat je het niet gewoon vindt dat je gezond bent, dat je te eten hebt, een dak boven je hoofd en dat je leeft in vrede. Je hebt het in het leven niet allemaal in de hand, het leven is niet maakbaar, je bent niet allemaal op een goede plaats geboren met veel kansen.
In onze tijd ligt er veel druk op mensen om van hun leven een succes te maken. Maar er is niet voor iedereen een goede vaste baan en als je die wel hebt, kost het veel stress om die te houden. Werk waarbij je eerst contact had met mensen, is geworden tot het controleren van formulieren achter de computer. Als je zzp-er bent, moet je niet ziek worden. Het is niet zeker dat je aan een huis kunt komen, als je dat nodig hebt. Er zijn onder jongeren veel zorgen over het milieu en het klimaat. Is er nog genoeg tijd om het tij te keren?
Er is vooral voor de jongere generatie veel onzekerheid waar het de toekomst aangaat.
Als geloofsgemeenschap willen we ook aan de jongere generatie met hun vragen ruimte geven. We willen doorgeven dat kwetsbaarheid niet iets om je voor te schamen. Jij hoort erbij, jij bent nodig. Verbondenheid belangrijker dan je eigen succes.

Het was niet vanzelfsprekend om naar de tempel te gaan.
De zonen van Eli hadden er de dagelijkse leiding en die maakten misbruik van hun positie. Ze zorgden ervoor dat ze er zelf beter van werden, ze persten tempelbezoekers af. Ze misbruikten vrouwen. Eli die verantwoordelijk was, liet het gebeuren.
Ze maakten het zo moeilijk voor de mensen in Israël om te kunnen geloven. De tempel was niet meer de plaats om mensen de weg te wijzen. Er werd bijna niet meer over God gesproken. Wie zou die woorden moeten spreken? Er waren geen visoenen meer van een rechtvaardige wereld.
Bijna was de godslamp gedoofd, staat er.
Waar het visioen ontbreekt verwildert het volk. Mensen waren de weg kwijt in Israël.

Toch blijft het gezin van Elkana naar de tempel gaan.
Toch blijft Hanna geloven in een rechtvaardige wereld, als ze met haar verdriet naar de tempel gaat.
En ook wij blijven naar de kerk gaan, ondanks dingen die mis gaan.
De kerk blijft een plek waar je met je vragen terecht kunt, waar we samen bidden vanwege de nood van de wereld.
Hanna kent de verhalen van de aartsmoeders die ook dachten dat ze geen kind meer zouden krijgen en die dan toch een kind kregen, vaak juist een kind dat een bijzondere rol speelt als het land in moeilijkheden verkeert.
Ze bidt om een kind, dat ze niet voor zichzelf zal houden, maar terug geeft aan God om hem in te zetten voor een rechtvaardige samenleving. Hij zal zich geroepen voelen om het onrecht aan te klagen, het volk te wijzen op de gevaren als het een land wil zijn, dat zich kan meten aan andere landen. Dat wij altijd naar zulke kinderen mogen uitzien. De jongere generatie die ons kritisch bevraagt op onze manier van geloven en leven.

Ik denk dat wij ons destijds als San Salvatorgemeenschap geroepen hebben gevoeld om ons in te zetten voor een rechtvaardige samenleving, een nieuwe wereld. We zetten ons in voor de vredesbeweging, voor de wereldwinkel en Amnesty, voor mensen met te weinig inkomen, voor migranten en later vluchtelingen, voor daklozen en voor ouderen die vereenzaamd dreigen te raken.
We lijken misschien wel op Martha, die zich in het zweet werkt om Jezus en zijn leerlingen van eten te voorzien.
Nijdig kun je dan worden op mensen die niet met ons meedoen. Waarom zeg Jezus daar niets van? Had hij niet juist nog het verhaal verteld van de Barmhartige Samaritaan, die zich geroepen voelde om de man aan de kant van de weg te helpen in tegenstelling tot de vrome priester en leviet die uit de buurt bleven.
Waarom heeft Maria dan de beste keuze gemaakt?

Je kunt zo hard bezig zijn, dat je jezelf voorbij loopt en dat je je gaat ergeren aan anderen. Als je voor iemand wil zorgen, moet je dat met liefde doen.
Misschien herkent u ook wel dat je zo druk bezig bent met het eten, dat je voor je bezoek zelf geen aandacht hebt. Of dat je al zo lang bezig bent met een bepaalde taak, dat het goed is, als jongeren of buitenstaanders ons vragen: waarom doe je dat eigenlijk? Zijn de dingen waar we toen voor kozen als San Salvator ook belangrijk voor nu, voor deze tijd?

Van tijd tot tijd moet je weer luisteren in plaats van praten en doen. Je verplaatsen in de jongere generatie, in hun vragen en hun zorgen over de toekomst en daarna, net als Maria, opnieuw luisteren naar de bron, naar wat Jezus ons te vertellen heeft. Luisteren naar de stem die klinkt.
Jongere Samuel kent die stem nog niet. Die stem die in elke tijd kritisch is naar de mensen die het voor het zeggen hebben en hun macht misbruiken en die mensen die zich kleingemaakt voelen doet opstaan.
De oude Eli is, ondanks dat hij als leider in gebreke blijft tegenover zijn zoons, nog in staat om die stem te herkennen. Die stem die hij kent uit de verhalen van bevrijding, die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Het bevrijdende verhaal van God met de mensen, zoals mensen dat voor ons hebben opgeschreven in de bijbel. Nog is het licht niet gedoofd. De vlam kan weer aanwakkeren als Samuel gaat luisteren naar die bevrijdende boodschap.

De oudere generatie heeft zich vaak moeten bevrijden van machtsmisbruik en knellende regels door de kerk opgelegd en heeft moeite met grote woorden en grote verhalen, moeite met praten over het geloof. Ik merk dat de jongere generatie de bevrijdende kracht van de oude bijbelverhalen heeft ontdekt en daar zonder de last van een geschiedenis vrijmoedig over spreekt. Vaak spreken ze buiten de kerk in het theater, aan de universiteit en in blogs. Als moderne Samuels leveren ze kritiek op wat er mis is in de samenleving en zoeken ze in de oude verhalen naar wat verbinding brengt tussen verschillende groepen mensen en tussen mens en natuur.
De vlam brandt.

Geloofslied: zolang wij ademhalen

Accl.: Keer u om naar ons toe

Voorbeden

Bidden wij voor mensen die geen toekomst zien, dat zij mensen ontmoeten die hen hoop geven en hen ondersteunen om het in hun moeilijke situatie vol te kunnen houden.

Bidden wij voor mensen die gebukt gaan onder misbruik van de kerk. Dat hun verhaal gehoord wordt, het onrecht herkend en dat er mensen zijn op wie ze kunnen gaan vertrouwen en met wie ze kunnen werken aan het genezen van hun pijn.

Bidden wij voor mensen die lijden onder de hardheid van dictators, de hardheid van bureaucratische systemen die verhinderen dat mensen krijgen wat ze nodig hebben, de hardheid van de meerderheid tegenover de minderheid, dat de zachte krachten mogen winnen.

Wij bidden voor onze gemeenschap. Dat wij ook in deze tijd uw stem mogen horen die ons de weg wijst naar de toekomst

Tafelgebed
Wij danken U voor uw licht dat telkens weer doorbreekt
als het lijkt of het licht bijna gedoofd is.
Wanneer de mensen
geen oog meer hebben voor u en voor elkaar,
dan is er iemand als Hanna die blijft geloven in het licht,
in toekomst voor zichzelf en voor haar gemeenschap;
dan wordt er een stem gehoord en staat er een profeet op als Samuël,
die aanklaagt,
maar ook de weg wijst
naar u en naar een nieuwe samenleving

Wij danken u dat ze er altijd zijn:
mensen die getuigen van het licht
die hun dromen delen
en van wie de woorden blijven klinken,
hun gebaren nog steeds worden doorgegeven

Wij danken u voor Jezus
Bevrijdend was hij aanwezig onder de mensen
doorbrak de scheidslijnen tussen groepen,
zoals toen hij op bezoek ging bij twee vrouwen, Marta en Maria
en hij Marta opriep om net als Maria te luisteren naar de stem
Als de zorg voor anderen ook ons te zwaar valt
leert hij ons om op adem te komen bij U
in gesprek met u
telkens onze weg te bepalen

Tot het laatste toe
bleef Hij met u in gesprek,
bleef hij verbonden met mensen
zoals op de avond
waarop hij met zijn leerlingen het feest van de bevrijding vierde,
Hij het brood nam, dankte
en zei;
dit brood is als mijn leven,
gegeven voor jullie, gedeeld met jullie
Blijf brood breken en delen om mij te gedenken
Dan ben ik bij jullie
Hij nam ook de wijn gaf die aan zijn vrienden en zei
Dit de wijn van ons gezamenlijk verlangen naar de nieuwe wereld
Van liefde sterker dan de dood
Blijf deze drinken dan ben ik erbij,
dan blijft de hoop op de nieuwe wereld levend
Hierna werd hij opgepakt
Zijn lichaam werd geschonden, gedood,
maar het donker kon zijn licht niet doven
hij stond op,
staat op waar mensen hem gedenken
hem zichtbaar maken in hun leven
Dat wij in zijn geest mogen leven:
vrij van angst voor de toekomst,
levend in het licht
Met een open oog voor de ander,
opstandig tegenover krachten die het leven kapot maken,
helend voor wie gekwetst is.
tot heel de aarde op een hemel lijkt

tot het zo ver is blijven we bidden :
Onze Vader,

Vredeswens
“Vrede”, zei Jezus. “Ik zend jullie de wereld in.”
Zo veel mensen zijn op zoek naar richting, naar wat een nieuwe wereld dichterbij brengt. Steek hen aan met die vrede, waar je ook bent.

Vredeslied: Vrede voor jou

Delen van brood en wijn
In het delen van brood en wijn denken we aan hem, aan zijn leven en sterven en dat hij nog altijd leeft onder ons.
Leef in verbondenheid met de Eeuwige,
deel je leven zoals hij dat deed,
Van harte welkom aan deze tafel

Communielied: Eet en drinkt

Dankgebed:
Wij danken u
dat wij hier samen
mogen luisteren naar uw stem
ontdekken waartoe wij geroepen zijn
als mens en als gemeenschap
dat wij op weg mogen gaan
naar een nieuwe wereld
met brood voor onderweg
en wijn om de toekomst te vieren

Wat u graag wil weten

Slotgedachte “Het is tijd voor een economie van de vreugde” Govert Buijs
De verschillende crises van dit moment brengen nadrukkelijk de vraag op tafel waar deze samenleving op stoelt.
Een van de grote winstpunten van het jodendom en christendom is het ter discussie stellen van grote machtsconcentraties. Denk aan de profeten, denk aan Jezus zelf. Ons geloof leert ons dat het zeer wel mogelijk is om alternatieven te ontwikkelen voor de huidige situatie. Het hoeft niet te blijven zoals het nu is.
Het inspirerend alternatief van Govert Buijs voor de economie:
“Wij gaan doen wat eigenlijk de kern van de economie is: samenwerken om zo het leven meer kwaliteit te geven en gedeelde vreugde te scheppen in een gedeelde wereld. Zo krijgen wij meer lucht en komen we op adem in plaats van, zoals nu, in ademnood te raken.”,

Zegen
Gezegend je oren
dat zij de stem mogen horen
die je de weg wijst naar de toekomst
Gezegend je ogen
dat zij in ieder mens
het verhaal van God met mensen mogen zien
Gezegend je handen
Dat zij liefde mogen ontvangen en doorgeven

Slotlied: om warmte

Op blote voeten en dankbaar

SAN SALVATORGEMEENSCHAP 6 & 7 juli 2019  

OP BLOTE VOETEN EN DANKBAAR
Voorganger Truus van Kaam
Zaterdag volkszang o.l.v. Wilton Desmense
Zondag  Melodiek o.l.v. Hans Waegemakers  | Piano:  Coby Wagemans

OPENINGSLIED Za| Zo Hier wordt een huis voor God gebouwd

WELKOM EN INLEIDING
GEBED

 ACCLAMATIE  Za | Zo Gij de een en eeuwig zijt

 INLEIDING OP LEZINGEN

 1E LEZING  Uit de profeet Jesaja 
Verheugt u, samen met Jeruzalem, en juicht over haar, allen die haar liefhebbben. Jubelt met haar van blijdschap,  allen die over haar treuren, gij moogt zuigen en u verzadigen aan haar troostrijke borsten, gij moogt drinken en genieten van haar luisterrijke boezem. Want zo spreekt Jahwe: Vrede laat Ik haar toestromen als een rivier, de luister van de volken als een beek die buiten zijn oevers treedt. Haar zuigelingen worden op de heup gedragen en op schoot vertroeteld. Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten: in Jeruzalem zult gij getroost worden. Zielsblij zult gij het aanschouwen, en uw gebeente zal ontluiken als het groen en de dienaren van de Heer zullen zijn macht ervaren.

LIED Za | Zo Zo hoog als Gij Troont in de hemel

2E LEZING: Het Evangelie volgen Lucas
In die tijd wees de Heer (twee-en) zeventig anderen aan en zond hen twee voor twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen, waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: ‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.  Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!  Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren.  Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis naar het andere. In elke stad waar je binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,  geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij.  0In elke stad waar ge binnengaat en niet ontvangen wordt, trekt daar door de straten en zegt: 1Zelfs het stof uit uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden wij tegen u af. Maar weet dit wel: Het Rijk Gods is nabij.  Ik zeg u: Op die dag zal het voor de mensen van Sodom draaglijker zijn dan voor die stad.
De (twee-en) zeventig keerden vol blijdschap terug en zeiden: ‘Heer, zelfs de duivels onderwerpen zich aan ons door uw Naam.’ Hij zei tot hen: ‘Ik zag de satan als een bliksemstraal uit de hemel vallen. Ik heb u macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden, te heersen over heel de kracht van de vijand; en niets zal u kunnen schaden. Toch moet ge u niet verheugen over het feit dat de duivels aan u onderworpen zijn, maar verheugt u omdat uw namen staan opgetekend in de hemel.’
ACCLAMATIE Za | Zo Het woord dat ik jou geef is niet te zwaar

OVERWEGING

Truus van Kaam preekte uit het hoofd in de viering. Op verzoek heeft ze later haar preek zoveel mogelijk in schrijftaal omgezet. Met de volgende aantekening: “Preken kan niet zonder communicatie en wat er zondag gebeurde in de viering kan niet op schrift. Misschien zijn mensen toch blij met deze tekst.”

Oprechte verontwaardiging brengt meestal ook verdieping. Iemand laat je zien waar het echt om gaat. De Friezen roepen dan: Wol Bliksum ! Als iemand dat roept wordt de omgeving meestal ineens stil. “Wol Bliksum” zegt ook Jezus in het Evangelie van vandaag. Hij brengt hiermee de leerlingen en ook ons bij de grond van onze roeping en zending. De leerlingen zijn teruggekomen met enthousiaste verhalen over hun kunnen. Hierin brengt Jezus een wending aan. Prima wat je allemaal doet en bereikt hebt, maar…: verheug je dat jouw leven met God verbonden is.

Wanneer je bidt, Gods Aanwezigheid zoekt, mag je er in al je kwetsbaarheid zijn. Je hoeft alleen maar ”jij” te zijn. Je hoeft geen stand op te houden, niet te redeneren, geen decorum te vertonen, niets. Wanneer je bidt sta je op je “blote voetjes”. Je mag je bij God weten. Zo is Zijn naam: Ik ga met je mee, op reis, overal naar toe. Ik ben met je verbonden.

Op blote voeten worden de 72 uitgezonden toen, en wij worden nu gezonden. Het is een flinke opgave die risico’s met zich meebrengt. Zij (en wij) moeten een weg zoeken om de steden van de wereld te bereiken en vrede te brengen. Voor zo’n taak moet je wel op blote voetjes gaan. Dit kan niemand zonder verbondenheid met God.
Psalm 121 bezingt dit treffend. Ik geef u twee regels:” Ik hef mijn ogen op naar de bergen (waarover ik een pad moet zoeken). Wie komt mij helpen?”
“De Heer zal U behoeden.”
Jezus en zijn leerlingen zongen dit lied zeker. Het leven kent genoeg bergen. Dat brengt mij bij Jesaja, de profeet in de Babylonische Ballingschap. Hij kent bergen als geen ander. Wanneer het volk de moed verliest, ruzie krijgt, God kwijt is, wanneer de zin van het bestaan zoek lijkt, mag hij het zeggen. Dan mag hij richting geven vasthouden. “We komen weer goed terecht! We gaan terug naar Jeruzalem!” In de lezing van vandaag is Jeruzalem in zicht. De mensen kunnen veilig terug naar huis.
Jeruzalem (-letterlijk: Stad van God) is de stad van vrede, de stad waar je gekend en bemind wordt. Jeruzalem wordt in Jes. 66 voorgesteld als de grote moeder.
Dit verhaal kenden Jezus en de leerlingen ook. Zo moet het worden in elke stad. Elke stad zou een klein Jeruzalem moeten zijn -mokum- en voor ons hier Mokum Den Bosch. Eberhardt van de Laan verwoordde het zo: wees lief voor elkaar en de stad.
Psalm 123: “om mijn broeders en om wie mij na zijn: vrede over U.”
Vrede brengen: Sjalom, Salem Alaykim, Grüss Gott, kun je alleen op blote voetjes. Vrede brengen kun als je samen met anderen een weg zoekt in het leven. Vrede brengen kun als je even sterk en even kwetsbaar in gesprek gaat. Innerlijke vrede en welzijn zijn tweelingzusjes. Wie troost en bevrijdt weet zichzelf ook getroost en bevrijd. Samen leven, samen reizen door het leven naar Mokum hier en nu. Ik bid je toe: Ga met God, op blote voeten en dat het je gegeven is dankbaar te zijn.

GELOOFSLIED Za | Zo Leven is van zeven dagen

 KLAARZETTEN VAN DE GAVEN | COLLECTE

 VOORBEDE

Goede God, U die met ons meegaat
Wij bidden U voor ons allen hier,
Mensen met een visioen voor ogen
Laat het ons gegeven zijn vrede te brengen op de plaatsen waar wij komen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor mensen die ver van huis zijn – gevlucht, verdreven- dat zij de moed hebben te blijven geloven in een nieuwe toekomst
Laat het ons gegeven zijn met hen samen te leven
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor de leiders van de volken,
Dat zij vrede en welzijn van mensen en het behoud van de aarde stellen boven eigenbelang
Om Uw geest van wijsheid wanneer er besluiten moeten vallen
Koor: Gij hart, Gij bron van leven

Voor ons allen en degenen met wie wij verbonden zijn
Om geluk en gezondheid
Om kracht en medeleven bij ziekte
Dat ieder zich gezien en bemind mag weten
Laat het ons gegeven zijn elkander in Uw naam te behoeden en te bewaren
Koor: Die Gij geteld hebt

ACCLAMATIE Za | Zo Gij hart, Gij bron van leven

ACCLAMATIE  Za | Zo Die Gij geteld hebt

 TAFELGEBED

Heer onze God, hoe wonderlijk zijn de wegen die Gij met ons gaat: U roept ons aan de dag uit de duistere nacht van het niets, U geeft ons een naam en roept ons mens te worden, om zoekend en tastend te komen op het spoor van het leven.
Wij danken U,  dat Gij ons van den beginne vergezelt en tot elkander brengt van vreemden tot vrienden maakt, Een levend antwoord op elkaars vraag naar geluk. Wij danken U, dat Gij ons voorgaat en licht wilt zijn Onderweg van de  woestijn naar een land waar verkwikkend water is en brood voor alleman, in woorden van belofte bij monde van profeten.
Wij danken U, dat Gij ons de weg hebt gewezen in Jezus de man van Nazareth, die nieuwe Adam, nieuwe Mozes heet, die onze weg is gegaan, onze weg geworden is die voert van Egypte naar Kanaän, van oorlog naar vrede van Bethlehem naar Jeruzalem, van nergens vandaan naar U van Jeruzalem naar Jericho, van U tot elkaar: Wij danken U, dat Hij ons vergezelt en ons op het spoor brengt van Uw verhaal met de mensen, dat Hij ons de Schriften open legt en ons laat zien  dat sterven leven is en  leven delen.

Brood en Beker

Wij bidden U, open ons hart voor Hem  en breng ons van Jeruzalem naar Emmaus, open onze ogen voor de Vreemdeling in wie de Schriften opengaan en vervul ons van het geheim van leven in Zijn dood en Verrijzenis.
Laat zijn Geest ons maken tot getuigen van Uw trouw aan de mensen; dat wij het leven liefhebben en de aarde tot nieuw land maken waar brood wordt gebroken tot voedsel voor iedereen en de beker rondgaat tot ieders vreugde, waar mensen  en volkeren elkaar bij name noemen en de vredeshand reiken, waar het duister van de dood verdwijnt in het licht van de dag, en wij U dankzeggen om alles wat Gij voor ons bent.

ONZE VADER

VREDESWENS

VREDESLIED Za | Zo Dona nobis pacem in terra

UITNODIGING AAN DE TAFEL VAN BROOD EN WIJN

LIED Za | Zo The Lord bless you and keep you

GEBED

 MEDEDELINGEN

 SLOTGEDACHTE Op het randje

Misschien vallen ze juist in de hitte wel meer op. Juist omdat ze niet genieten van een ijsje een drankje , een terrasje. Je vindt ze op de randjes van de stad. Op de kleine verhogingen bij bruggetjes, voor hotels, rond standbeelden. Daar waar je kunt zitten zonder op te vallen, zonder een ander tot last te zijn. Ze zitten er rustig, bij na bewegingsloos, sommigen zijn keurig gekleed, zelfs goed geknipt,  je zou niet verwachten dat ze op straat leven. Sommigen worden vergezeld door de kompaan die het altijd eens is, een halve liter merkloos bier. Zolang het niet agressief maakt, leven we daar simpelweg langs.
Anderen zijn nuchter en alleen, in rust lijkt de hitte het beste te verteren. Ze wachten. Tot de avond valt? Tot er andere tijden komen? Ze wachten in ieder geval tot het inloopschip zijn luiken opengooit en ze er hun anker voor de nacht neerlaten. Om de volgende dag gewoon weer op het randje te gaan zitten. Ergens in de stad.
Leven aan de rand van onze maatschappij , staan ze in schril contrast met alle anderen die ‘s avonds nog buiten zijn.
Luisteren naar een prachtige opera. En precies dat is er  raar genoeg voor hen die op altijd op het randje leven, niet bij. Niks sing along. Natuurlijk is het open voor iedereen, maar ik heb ze er niet gezien. Ik zou het ze graag gunnen. Den Bosch staat bol van bijzondere buitenevenementen. Laagdrempelig en gratis. Een groot goed. Ik zou het ze gunnen om gewoon aan te schuiven. Op het randje zittend, genieten van muziek. En misschien biedt iemand hen dan wel een klapstoeltje aan.

(bron: nl: Hannekeschrijft  Bossche omroep
(met het oog op de lengte voor een viering is de tekst iets ingekort.)

ZEGENWENS
SLOTLIED Za | Zo Dat ik aarde zou bewonen