Kruis naar kracht, samen dragen

SAN SALVATORGEMEENSCHAP | 8 september 2024

“Kruis naar kracht, samen dragen”

Voorganger:  Daniёlla Martina | Lectoren: Maria Claessens en Liesbeth van Leijen
Cantor: Machteld Terlingen  Pianist: Coby Wagemans

Openingslied: Hier wordt een huis van God gebouwd
Welkom

GEBED

Laten we de weg naar binnen gaan en stilte laten klinken…
Wij bidden…
In de naam van de Vader, de Moeder,  die ons het leven geeft, ons laat zoeken naar antwoorden op vragen, en ons vrij laat.
In de naam van de Zoon,  die in de wereld is gekomen, die zijn leven met ons deelt,  onze vriend wil zijn, en ons tot voorbeeld wil dienen.
In de naam van de Geest, die onze harten verwarmt, ons denken verlicht, richting geeft aan ons handelen, en ons krachtig maakt.
Nabije God, wees hier aanwezig
Laat ons de woorden die klinken proeven
Zodat we ons kunnen voeden met een frisse geest
Dat wij ons mogen koesteren in Uw warmte
En de nazomerse zonnestralen van gerechtigheid mogen ervaren
Ga dan, met ons mee
En spreek ons aan
Breng ons op nieuwe gedachten
Geef ons hoop
En wakker ons vuur aan.
Dat we U mogen herkennen in ons midden
Dat U tastbaar mag worden in ons midden
Niet alleen op deze zondagochtend, maar alle dagen van ons leven
Amen.

Lied: Herschep ons hart

Openen van de Bijbel
INLEIDING OP LEZINGEN

Eerste lezing Deutrenomium 4,1-2.9-20
Luister dus, Israël, naar de wetten en de regels waarin ik u onderwijs en kom ze na. Dan blijft u in leven en kunt u het land in bezit nemen dat de Eeuwige, de God van uw voorouders, u zal geven. Voeg niets toe aan wat ik u voorschrijf en doe er niets van af. Houd u aan de geboden die ik u geef; het zijn de geboden van de Eeuwige, uw God.Wees gewaarschuwd en neem u zorgvuldig in acht, zodat u nooit vergeet wat u met eigen ogen hebt gezien. Houd het uw leven lang in gedachten en geef het door aan uw kinderen en kleinkinderen. Vertel ze hoe u bij de Horeb voor de Eeuwige, uw God, verscheen, nadat Hij tegen mij had gezegd: ‘Roep het volk bijeen, dan maak Ik hun mijn geboden bekend. Dan leren ze ontzag voor Mij te hebben zolang ze leven, en brengen ze dat ook hun kinderen bij.’ Op die dag naderde u de voet van de berg, waaruit vuur hemelhoog opvlamde, te midden van duisternis en donkere wolken. Toen sprak de Eeuwige tot u vanuit het vuur. U hoorde een stem spreken, maar een gedaante zag u niet; er was alleen die stem. Hij maakte u de regels van het verbond bekend, de tien geboden. Hij schreef ze op twee stenen platen en eiste dat u zich eraan zou houden. Mij droeg de Eeuwige toen op om u de wetten en regels te leren die u moet nakomen in het land aan de overkant, dat u in bezit zult nemen. Maar aangezien u geen gedaante hebt gezien toen de Eeuwige u op de Horeb vanuit het vuur toesprak, moet u zich zorgvuldig in acht nemen: misdraag u niet door een godenbeeld te maken, een afbeelding van welk wezen dan ook, man of vrouw, of van een dier dat op het land leeft of van de vogels in de lucht, van kruipende dieren of van vissen in het water onder de aarde. En als u omhoogkijkt en de zon, de maan en de sterren ziet, al die lichten aan de hemel, laat u er dan niet toe verleiden daarvoor neer te knielen en te vereren wat de Eeuwige, uw God, voor de andere volken op aarde heeft bestemd. Want u bent door de Eeuwige uitgekozen en uit de smeltoven van Egypte weggehaald om Hem als zijn eigen volk toe te behoren, zoals nu het geval is.
Lied: Maak uw woord (alleen refrein 2x)

Tweede LEZING Marcus 8,27-9,1
Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg Hij aan zijn leerlingen: ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’ 28Ze antwoordden: ‘Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat U een van de profeten bent.’ 29Toen vroeg Hij hun: ‘En jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben?’ Petrus antwoordde: ‘U bent de messias.’ 30Hij verbood hun uitdrukkelijk om met iemand hierover te spreken.
31Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat Hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32Hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus Hem apart en begon Hem fel terecht te wijzen. 33Maar Hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: ‘Ga terug, Satan, achter Mij! Jij denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat mensen willen.’
34Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en Mij volgen. 35Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het evangelie, zal het behouden. 36Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als dat ten koste gaat van zijn leven? 37Wat kan hij geven in ruil voor zijn leven? 38Als iemand zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor Mij en mijn woorden, zal de Mensenzoon zich ook voor hem schamen, wanneer Hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.’
Lied: Wie zijn leven niet wil geven

OVERWEGING
Uiteraard weet ik niet hoe het u vergaat maar als ik naar deze lezingen luister dan komen er bij mij allerlei rode bordjes in mijn hoofd. Hier mag je niet inrijden, dat is verboden, pas op, wees voorzichtig, doe dit en houd je daaraan. Zeker bij de eerste lezing over de tien geboden en tegelijkertijd ook wel een beetje in de tweede lezing waar Jezus zijn leerlingen verbiedt om over hem te spreken als de Mensenzoon die vervolgt zal worden en die Petrus berispt. Berispingen, verbieden, geboden en  wetten. Overal rode vlaggetjes…en als klap op de vuurpijl vertelt Jezus ons dat we onszelf moeten verloochenen en ons kruis op ons moeten nemen wanneer we hem willen volgen. We gaan proberen om vandaag wegen te vinden tussen de rode vlaggetjes door en door de eenrichtingswegen en doodlopende wegen heen. Graag wil ik vandaag vooral samen met u kijken naar die heftige woorden die Jezus uitspreekt in het evangelie volgens Marcus.
“Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en Mij volgen. 35Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het evangelie, zal het behouden. 36Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als dat ten koste gaat van zijn leven?”
Hij vertelt ons over hoe we hem mogen/ kunnen volgen. Gelukkig hier geen gebod maar het lijkt wel de enige manier om Jezus te volgen……en Jezus volgen dat is toch wat we graag willen? Daarom zitten we toch ook hier samen op zondag om ons door hem te laten inspireren zodat we dat weer mee kunnen nemen in ons dagelijkse leven? Geen gebod maar wel eenzijdige keuzes: je moet jezelf verloochenen en je kruis op je nemen. Er is geen andere weg…en nu zei ik aan het begin van deze lezing nog dat we samen nieuwe wegen zouden zoeken…die vlieger gaat hier niet op.
Je kruis op je nemen. Een kruis is onze tijd het beeld van de dood van het einde. Vraagt Jezus ons hier dat we moeten sterven om hem te kunnen volgen? Is dat niet wat veel gevraagd? Het zijn zware woorden die Jezus met ons deelt. Hij houdt ons geen prettig toekomstbeeld voor. Misschien kunnen we wel proberen de weg die Jezus ons wijst wat te bevragen en onderzoeken.
Misschien zit er wel meer vrijheid in dan we op het eerste gezicht zien of opmerken. Misschien vraagt Jezus ons wel tussen de zinnen door “om te denken”.
Even naar het hier en nu. Over het algemeen willen mensen graag leven, niet sterven…en in ons huidige, laat ik het maar, luizenleven, noemen want aan rijkdom komen velen van ons weinig tekort. In ons huidige luizenleven zijn velen in onze maatschappij op zoek naar geluk. Een mooi streven waar in principe niets mis mee is. Misschien wil Jezus vooral vraagtekens zetten bij ons vaak vanzelfsprekende luizenleven…
Willen we allemaal niet graag succesvol zijn in ons werk, mooie vakanties vieren. Het is een houding die we overal in onze samenleving terugvinden, ook hier in ons midden.
Jezus zegt: “Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als dat ten koste gaat van zijn leven”. Alle rijkdom, al het succes, alle vakanties, we zijn het allemaal kwijt bij ons sterven. En dan klinkt in onze tijd: als we dood zijn zullen we het niet missen, we willen nu genieten, nu leven! Uit het leven halen wat erin zit. We hebben nogal wat te winnen in de wereld.
Gelukkig, lijkt Jezus een antwoord te hebben want zo zegt hij: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen en zijn kruis op zich nemen en mij volgen… Want… wie zijn leven verliest omwille van mij… zal het behouden”. Is dat dan de oplossing? Tja, het kan wel een oplossing zijn maar het klinkt niet als een fijne oplossing. Jezelf verloochenen en je kruis opnemen. Betekent dit geen vakanties, geen plezier meer in het leven? Moeten we dat allemaal opgeven? Ons leven biddend en gericht op God onder gaan en het goede doen voor je medemens? Het doet me denken aan de aflaten van vroeger, iets afkopen om zo toch in de hemel te komen. Jezus vraagt ons nu juist echter onszelf te verloochenen en nu gaan we zelf bedenken hoe we toch in die hemel kunnen komen…door een aflaat te kopen of door biddend door het leven te gaan. Doen we dat dan voor God of voor onszelf? Wie verloochen we dan eigenlijk? Misschien wel Jezus én onszelf…
Volgens mij laat Jezus ons met zijn sterven zien dat wij mogen geloven in een leven na de dood. Er is uitzicht na dit leven. Hij geeft ons hiermee leven na de dood of te wel een blijvend leven, een eeuwig leven.
Voor ons is dat onbegrijpelijk. Bijna niet te geloven! Een eeuwig leven. Zomaar gegeven. Zou Jezus dat bedoelen met onszelf verloochenen, tegen beter weten in, geloven in dat eeuwige leven, en zo Jezus daarin volgen?

Wat bedoelt hij dan met het kruis op ons nemen? Een kruis wat voelt als iets moeilijks, kracht naar kruis…
In mijn werk en ook in mijn persoonlijke leven is het leven van mensen verre van altijd rooskleurig. De dorens van de rozen zijn er…in ieders leven. De kruizen zijn er in ieders leven. Het ene kruis ziet er misschien anders uit dan het andere maar ze zijn allemaal zwaar om te dragen. Gaat het er niet vooral om hoe we ieder ons kruis dragen? Dat je je kruist draagt en zelfs met het kruis probeert Jezus te volgen in het leven. In vrijheid, misschien juist wel ondanks de wetten en de regels. Want de ziel is vrij, dat we Jezus mogen volgen in vrijheid en proberen te genieten van het leven dat ons gegeven is juist met het kruis dat we te dragen hebben. En zoals Jezus het ons voordoet laten we proberen af en toe een stukje van elkaars kruis te dragen. Niet omdat we ons veilig willen stellen voor dat eeuwige leven, want dat geschenk is ons al gegeven maar omdat we daarmee elkaars leven lichter maken, vrolijker, liefdevoller.
Amen.

Uitnodiging geloofslied: Wij geloven in het leven (lichtcredo)

KLAARZETTEN VAN BROOD EN WIJN
UITNODIGING VOOR PERSOONLIJKE BIJDRAGE VIA DE COLLECTE
De gaven van brood en wijn worden op tafel gezet
Intentieboek wordt naar voren gebracht.

INSTRUMENTALE MUZIEK

Voorbede door Marian
Goede God, wij vragen u: herschep ons hart, heradem ons verstand. Laat ons leiden door die ene wet van liefde. Dat wij mogen groeien in liefde en respect voor onze medemens en de prachtige schepping om ons heen.

Acclamatie: waar vriendschap heerst daar is God

Goede God, wij hebben allemaal onze eigen kruizen te dragen. Wij bidden voor de kracht en het geloof dat wij deze niet alleen hoeven te dragen, maar dat jouw kracht en de steun die we elkaar kunnen geven, ons hoop en verlichting geeft.

Acclamatie: waar vriendschap heerst daar is God

Goede God, wij bidden voor de leiders van de wereld, die verblind zijn door macht en geld en die wetten maken die mensen van hun vrijheid beroven. Herschep hun harten, raak hun ziel, dat ze de weg van de vrede en vrijheid mogen kiezen.

Acclamatie: waar vriendschap heerst daar is God

We dragen U voor de gebeden die opgeschreven staan in het gebedenboek. Laten we bidden voor wie ziek zijn of die een hart onder de riem nodig hebben. Dat zij Uw zachte kracht mogen ervaren. Ook gedenken wij hier in ons midden hen die we moeten missen. Hen van wie de namen meedragen in ons hart.

NA DE NAMEN WORDT HET INTENTIEKAARSJE OP TAFEL ONTSTOKEN

Gedenklied: Koester de namen

Laten we nog een moment van stilte nemen om alles dat woont in de stilte van ons hart bij U neer te leggen, in vrede.   ….Amen

TAFELGEBED
Jij, die we aarzelend God noemen,
al eeuwen trachten wij jouw ‘zijn’ te doorgronden
met woorden, liederen en gebaren.
Wij hebben jouw ‘zijn’ een naam gegeven
om jou te roepen
zoals we dieren roepen en onze kinderen.
Maar jouw ‘zijn’ is niet te doorgronden
niet met gebaren
niet met gebeden
en ook niet met daden.
We weten niet eens waar jij begint of eindigt.
God, jij bent altijd meer
dan wij van jou weten of vermoeden.
Wij kunnen jou niet vasthouden
met onze woorden
en onze ogen zijn niet in staat
jouw aangezicht te zien.
Maar in Jezus heb jij je laten zien,
zijn spoor is onuitwisbaar,
zijn geest is niet te doven.

Die in de avond voor zijn dood
aan tafel zat met zijn vrienden,
brood nam,
zijn dank uitsprak,
het brak
en deelde met de woorden:
‘neemt en eet,
dit is mijn leven,
mijn liefde voor jullie gegeven.’
Ook de beker liet Hij rondgaan:
‘Drinkt hieruit, allemaal,
dit is mijn bloedeigen leven,
dat hemel en aarde verbindt.
Denk aan mij,
wanneer je hieruit samen drinkt
in mijn naam.

Aangevuurd door zijn Geest
vinden woorden en mensen elkaar.
In zijn geest wijzen mensen
elkaar de bronnen aan,
vindplaatsen van waarheid en liefde.
Samen gaan ze wegen
om het onrecht te keren,
hun handen staan klaar
om te breken en te delen
wat het leven biedt.
Hij leeft in ons opstaan
en naar de ander gaan.
Zo groeit zijn rijk onder ons,
wordt zoeken een hoopvolle tocht
naar een land van licht en leven.

Daarom bidden wij met zijn woorden:
Onze Vader

Vredeswens

Deze viering van vandaag stelt ons geloven op de proef. Want laten we eerlijk zijn in deze wereld waar de vrede soms ver te zoeken is…is het soms moeilijk om te geloven in de vrede. Maar laten we de moed niet laten zakken en laten we proberen te blijven geloven in vrede door hier een begin te maken: laten we elkaar aankijken en de hand reiken en elkaar de vrede toewensen.

Lied: Zo één brengt vrede

Uitnodiging voor de tafel
Voor een ieder van ons is er plaats aan deze tafel,
Voor ieder van ons een beker en brood,
Een veilige plek, een plaats om te schuilen
Een plaats in Gods licht als tafelgenoot.
U bent allen van harte uitgenodigd aan deze tafel.

GEBED

Lied: Kom in mij, win

MEDEDELINGEN

Slotgedachte: De Steen in de Rivier
Er was eens een monnik die bekend stond om zijn wijsheid. Op een dag kwam er een jonge leerling naar hem toe en vroeg: “Meester, hoe kan ik een goed leven leiden en dichter bij God komen?”
De meester glimlachte en antwoordde niet meteen. In plaats daarvan liep hij met de leerling naar de oever van een snelstromende rivier. Daar bukte hij zich en raapte een gladde, ronde steen op uit het water. Hij hield de steen omhoog en zei: “Zie je deze steen? Hoe lang denk je dat hij in het water heeft gelegen?”
“Waarschijnlijk jaren, meester,” antwoordde de leerling. “Ja,” zei de meester. “Maar als je de steen breekt, zul je zien dat de binnenkant droog en onaangetast is door het water. Het water heeft de buitenkant glad gemaakt, maar de kern van de steen is niet veranderd. “De meester gooide de steen weg en vervolgde: “Net zoals de buitenkant van de steen glad is geworden door de stroom van het water, kunnen wij door de stroom van ons leven beïnvloed worden. Maar als we onze harten niet openen en onszelf niet overgeven aan de wil van God, blijven we vanbinnen onaangetast. Het is niet genoeg om alleen aan de buitenkant gelovig te zijn; we moeten ons hart openen en veranderen door daadwerkelijk de weg van Jezus te volgen, zelfs als dat betekent dat we ons eigen kruis moeten dragen.”

Lieve mensen laten wij op weg gaan vandaag met de zegen van God:
Dat God ons mag zegenen
Met moed om hartelijk te blijven, te midden van mensen die soms koud en hard zijn.
Met bemoediging om in jezelf te geloven en ook wel eens een nederlaag om nooit overmoedig te worden.
Met vreugde al de dagen van je leven  maar ook wat pijn om die blijdschap te waarderen.
Met troost die je droefheid mildert en humor die je leert te relativeren.
Met moed om alle tegenslagen sereen te dragen.
Met veel zon en ook wat storm die pit geven aan het leven.
Met vrede met alle mensen maar ook in het diepste hoekje van je hart.
Met  een onwankelbaar vertrouwen om in de goedheid van het leven te geloven.
Dat God je mag zegenen met een diepe liefde die alles zinvol maakt.
In de naam van de Vader, de Moeder, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.
Slotlied: Wie mag te gast zijn in Uw tenten 2x